2. A CHEGADA DOS BORBÓN No século XVIII chega a España a dinastía dos Borbón que sustitue á dos Austrias. En 1700 morreusenfillos Carlos II de Austria. As autoridades españolas proclamaron rei a Felipe d´Anjou (da casa Borbón de Francia) conome de Felipe V. Algúns países europeos e a Coroa de Aragón non o aceptan e prefirenaoarquiduque Carlos de Habsburgo. Inicioseunha guerra, chamada guerra de Sucesión que vai de 1700 a 1715. Esta guerra remata nos tratados de Utrech (1713) e de Rastadt (1714). Nestos tratados acordan: - Felipe V rei de España e América, pero non podría unir o reino de Francia. - Austria recibe de España: Milán, Nápoles, Flandes, Sardeña… - Saboia recibe Sicilia. - Inglaterra recibe Xibraltar e Menorca e o permiso para comerciar e o monopolio de comercio de esclavos con América.
6. AS REFORMAS DOS BORBÓN: FELIPE V Os reis Borbón van a facerunhas reformas para centralizar e uniformizar o reino e aumentar o seu poder absoluto. As principias reformas son: Abolición dos privilexiosforais dos reinos de Aragón. Felipe V cando conquista estos territorios, e como castigo, eliminalleos privilexios e instituicións propias. Faino a través das leiscoñecidas como Decretos de Nova Pranta (Aragón 1707, Mallorca 1715 e Cataluña 1716). Reorganización e centralización administrativa: Reduce o número de Consellos e potencia as Secretarias de despacho (ministerios), crea intendentes, etc. Intentou recuperar os territorios perdidos en Italia: recuperou Nápoles e Sicilia (para Carlos) e os ducados de Parma, Plasencia e Guastalla(para Felipe).
7. FERNANDO VI (1746-1759) Buscou a paz e a neutralidade para Potenciar e economía interna: mellorasnafacenda, comercio, armada, etc. Intentouaumentar o seu poder subordinando a Igrexa. En 1753 firma un Concordato con Roma que lle da o dereito a presentar os candidatos a obispo.
8. CARLOS III (1759-1788) Durante o seu reinado aumentan as reformas xa que é un rei ben preparado e contou coa colaboración de persoas con formación ilustrada. Entre as súas reformas destacamos: No referente ó fortalecemento do estado: Aumentar os poderes do rei, aumentar a administración, mellorar os concellos, máistribunais de xustiza, bandeira para a monarquía. No referente á agricultura, buscando aumentar a producción. Limitar os privilexios da Mesta, impulsar a colonización de novas terras (Serra Morena, Olavide), construcción dalgunha infraestructura de regadío, impulsar os programas de Reforma Agraria para aumentar os propietarios e arrendatarios. Entre estes programas destacamos os de Campomanes, Olavide e Jovellanos. Campomanes: “Tratado de la regalía de la amortización”, 1765 y “Memorial ajustado del Expediente para una Ley Agraria”,1795. Olavide: “Expediente de Ley Agraria”, 1784. Jovellanos: “Informe sobre la ley agraria”. En canto ó comercio: Crear mercados de bens e capitais fomentando o transporte e a libre circulación de mercadorías (libre circulación de gran en 1765, fin do monopolio comercial de Cádiz con América, creación do banco de S. Carlos en 1782). Fomento para a creación de compañía comerciaisprivilexiadascunha zona e cun producto.
9. Reformas educativas: Defenderon os ilustrados a necesidadedunhaensinanza útil e práctica. En consecuencia adoptaron unha serie de iniciativas entre as que destacamos: creación das Reais Academias, paso das universidades á xurisdicción real, apoioósmanteistas (universitarios non privilexiados) en detrimento dos colexiais, creación dos Estudios de S. Isidro con plans modernos de ensinanza, fundación de novas instituciónsculturais e científicas (Jardín Botánico). Política regalista coa Igrexa: pretende o control e sometemento da igrexa ó Estado. Esta política implica: restricción dos dereitostemporais do clero, freo á Inquisición, expulsión dos Xesuítas en 1767.
10. DIFICULTADES DAS REFORMAS DE CARLOS III As reformas plantexadas chocaron coa oposición das clases populares por ignorancia e dos privilexiados que non querían perder os privilexios. Un exemplodesa oposición foi o Motín de Esquilache de 1766. Carlos III chegou a España con asesores extranxeiros e comenzou a facer reformas. Unhadesasfoi a proposta de Esquilache de suprimir capas longas e sombreiros de aba ancha. A xente descontenta pola subida dos alimentos e movida polos privilexiadoscomezou a facer tumultos. Así Carlos III tivo que parar as reformas e prescindir dos asesores extranxeiros. Pese a eso, Carlos III, en 1767, decretou a expulsión dos Xesuitas, por non someterse o poder do rei (problema do 4 voto –obediencia ó Papa-) e ser promotores dos motíns. Despois continuaron as reformas, pero sempre lentas e sen profundizar.
11. ENFRONTAMENTOS CON INGLATERRA Veñen dados polasrivalidades comercias e a posesión de Xibraltar e Menorca. Temos dúas guerras. A Guerra dos Sete Anos (1756-63), na que perdemos e entregamos Florida e a guerra de Independencia norteamericana; a derrota de Inglaterra nos permite recuperar Menorca e Florida.
