1. 7.2. JEZUS PRAWDZIWY
BÓG I PRAWDZIWY
CZŁOWIEK
Cele katechetyczne:
–przypomnienie głównych wydarzeń związanych z
narodzinami Jezusa;
–ukazanie Jezusa jako prawdziwego Boga i
prawdziwego człowieka;
–kształtowanie postawy wdzięczności wobec Boga za
dar Jego Syna.

2. Kim jest Jezus?
Wypowiedzi uczniów…
(z) „Gdyby Jezus Chrystus nie był prawdziwym
Bogiem, nie mógłby przynieść zbawienia, nie będąc
zaś prawdziwym człowiekiem, nie mógłby być dla
nas przykładem”. Święty Leon Wielki.

3. Ćwiczenie Polityka
Dzielimy uczniów na trzy grupy, których
zadaniem jest znalezienie odpowiedzi na
pytania oraz przygotowanie krótkich notatek
w formie SMS-a zawierających najważniejsze
informacje z otrzymanego tekstu (7 min.)
(Przedstawiciele na trzech krzesłach) - są znanymi
politykami, działającymi w czasie gdy narodził się
Chrystus.
Proszę, przedstawić sytuację, jaka wtedy panowała w
Palestynie.
odpowiadając na przygotowane w czasie pracy w grupach pytania.

4. Grupa I:
1. Odpowiedzcie na pytania:
·Pod czyją okupacją znajdowała się Palestyna w chwili narodzin Chrystusa?
·Co to był Sanhedryn?
2. Napiszcie krótką notatkę w formie SMS-a, w którym zostaną zawarte
najważniejsze informacje z otrzymanego tekstu.
„W I w. p.n.e. Palestyna, zwana wówczas Judeą (nazwę tę, oznaczającą
część kraju z Jerozolimą, rozszerzano wówczas na cały kraj), dostała
się w sferę wpływów imperium rzymskiego. W roku 63 p.n.e. Pompejusz
Wielki, rzymski wódz, zdobył Jerozolimę, stolicę Judei. Od tego czasu
Rzymianie kontrolowali praktycznie wszystko, co się działo w kraju,
choć formalnie Judea nie była rzymską prowincją, panowali w niej
miejscowi królowie. Państwo miało charakter teokratyczny (najwyższą
władzę sprawowali kapłani). Ogromną rolę w nim pełniła Wysoka Rada,
zwana inaczej Sanhedrynem (z greckiego synedrion) – instytucja, której
przewodził arcykapłan, przełożony kapłanów, sprawujący nadzór nad
całością kultu i spraw doktrynalnych religii. Wysoka Rada miała
uprawnienia nie tylko religijne, ale także sądownicze. Kapłani aspirowali
do zwiększenia swych uprawnień w sprawach świeckich i rywalizowali z

5. Grupa II:
1. Odpowiedzcie na pytania:
·Kto rządził krajem w czasie, gdy narodził się Chrystus?
·Jaką rolę pełnił w kraju prokurator?
2. Napiszcie krótką notatkę w formie SMS-a, w którym zostaną zawarte
najważniejsze informacje z otrzymanego tekstu.
„Panujący aż 33 lata król Herod Wielki w swym testamencie podzielił kraj
pomiędzy trzech synów. Jeden z nich (Archelaus) miał dziedziczyć tytuł króla,
ale pozostali uzyskiwali dużą samodzielność w swych prowincjach. Na ten
podział zgodzili się chętnie Rzymianie, w myśl swej zasady „dziel i rządź”.
Łatwiej im było utrzymać kontrolę nad podzielonym krajem. Podsycali oni także
spory pomiędzy królami a Wysoką Radą.
W 4 r. p.n.e., po śmierci Heroda Wielkiego, Archelaus otrzymał Judeę, Samarię
i Idumeę, Herod Antypas – Galileę i Pereę, a Filip – ziemie północnowschodnie, rozciągające się po wschodniej stronie jeziora Genezaret. W 6 r.
n.e. konflikt między Wysoką Radą a Archelausem był już tak silny, że kapłanom
udało się doprowadzić w Rzymie do odwołania z Judei Archelausa. Odtąd
prowincja ta miała być bezpośrednio zarządzana przez rzymskiego urzędnika,
zwanego prokuratorem. Prokurator zajmował się głównie ściąganiem podatków,
całą praktycznie władzę sądowniczą oddając Wysokiej Radzie. Miał prawo i
obowiązek zatwierdzać jedynie wyroki śmierci”. (http://liturgia.wiara.pl)

6. Grupa III:
1.Odpowiedzcie na pytania:
·Jaką rolę pełnił w kraju Sanhedryn?
·Czym różnili się saduceusze od faryzeuszy?
2.Napiszcie krótką notatkę w formie SMS-a, w którym zostaną zawarte najważniejsze
informacje z otrzymanego tekstu.
„Trudno ustalić precyzyjnie czas powstania Sanhedrynu. Na pewno istniał już w III w.
p.n.e. W czasach Jezusa był on najwyższą władzą żydowską w sprawach religijnych,
administracyjnych i sądowych. Ponieważ rzymscy urzędnicy unikali wdawania się w
sprawy religijne, Wysoka Rada miała w Judei ogromną władzę. Moralnie jej zdanie
obowiązywało także w pozostałych częściach Palestyny. Składała się z 70 członków
oraz arcykapłana. Arcykapłan był oficjalnie jeden, zatwierdzany i odwoływany przez
Rzym. Jako jedyny miał prawo wstępu raz w roku (w czasie święta Jom Kippur) do miejsca,
gdzie przechowywano Arkę Przymierza. Wysoka Rada składała się, oprócz
arcykapłanów, z uczonych w Piśmie oraz starszych ludu. W większości byli to
saduceusze – członkowie stronnictwa kapłańskiego związanego z arystokratycznym
rodem Sadoka, wyłonionego w II w. p.n.e. Saduceusze opierali się na dosłownie
rozumianej Biblii, tzn. tradycji pisanej, odrzucając tradycję ustną. Zaprzeczali
zmartwychwstaniu ciał i nie rozwijali koncepcji mesjańskiej. W skład Sanhedrynu
wchodzili też faryzeusze (z hebrajskiego ‘oddzieleni’), stronnictwo religijno-polityczne,
które istniało od połowy II w. p.n.e. Faryzeusze rekrutowali się przede wszystkim z
warstw średnich i niższych, stali w opozycji do arystokratycznych saduceuszy. W
przeciwieństwie do nich akceptowali tradycję (Talmud). Wierzyli w mające nastąpić w
przyszłości przyjście na świat Mesjasza”. (http://liturgia.wiara.pl)

7. Sytuacja polityczna Palestyny w czasach
poprzedzających narodzenie Jezusa
• Jezus Chrystus urodził się w okresie rządów Oktawiana Augusta, panującego
w Imperium Rzymskim od 31 r. przed Chrystusem do 14 r. po Chrystusie.
• W latach 37-4 przed Chrystusem Palestyna pozostawała pod panowaniem
Heroda Wielkiego, ustanowionego królem żydowskim przez Rzymian. (...)
Potrafił wyrażać swój podziw dla Oktawiana Augusta (budując cesarzowi świątynie i
odbudowując Samarię pod nazwą Sebaste, co po grecku oznaczało „Augustus”) oraz szacunek
dla kultury greckiej (m.in. budując liczne gimnazjony, teatry i stadiony). (...)
• Nad interesami Imperium od 6 roku po Chrystusie czuwał w Palestynie
rzymski prokurator, do którego uprawnień należało m.in. obsadzanie
stanowiska arcykapłana.
• Na terenie Palestyny istniał silny opór przeciw Rzymowi, a nacjonaliści
oczekiwali Mesjasza, który mógłby wyzwolić kraj spod okupacji Imperium.
Na tę sytuację nakładała się dyplomatyczna gra lokalnych przywódców.

8. Łk 2,1-5:
„W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby
przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis
odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali
się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał
się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta
Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i
rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która
była brzemienna”.
Pytania:
1. Dlaczego Żydzi musieli się zastosować do rozporządzenia Cezara
Augusta?
2. Co wydarzyło się w Betlejem w czasie spisu ludności?
3. Dlaczego to wydarzenie zaważyło na losach świata?
odczytanie przez poszczególne grupy SMS-ów oraz
zapisanie ich do zeszytów.

9. Uczniowie w zeszytach rysują swoją dłoń, po
czym w jej środku piszą zdanie:
Dziękuję Bogu za
Chrystusa, ponieważ...

11. Na zakończenie…
Dziękuję Ci, Panie, za to, co mam,
Za radość, przyjaciół, miłości dar,
Za to, że jestem i chcę służyć Ci,
Przez Ciebie dla ludzi żyć.
1.Kiedy widzę dwoje ludzi kochających się,
Każda chwila ich rozstania trudna dla nich jest.
Nie chcę, Panie, na sekundę z Tobą rozstać się,
By nie stracić wielkiej łaski miłości Twej.
2.Chcę wciąż śpiewać i ogłaszać Ewangelii treść,
Że Bóg Stwórca, Ojciec nasz, tą miłością jest,
Aby każdy, kto zobaczy Twą otwartą dłoń,
Nie pozostał obojętny, lecz podał swą.