32. Vrede van God (EL 501) t. & m. J. Bronsveld
Kinderlied ELB 501: ①, 2 en 3
33. Vrede van God (EL 501) t. & m. J. Bronsveld
Kinderlied ELB 501: 1, ② en 3
34. Vrede van God (EL 501) t. & m. J. Bronsveld
Kinderlied ELB 501: 1, 2 en ③
35. Schriftlezingen:
Job 6: 1 - 13 en 38: 1
Jobs antwoord op Elifaz’ eerste betoog
Marcus 4: 35 - 41
Vijf confrontaties: geloof en ongeloof
(NBV)
36. 1 Hierop antwoordde Job:
2 ‘Weeg mijn verdriet en mijn boosheid,
leg mijn lijden erbij in de weegschaal:
3 zwaarder is het dan het zand van de zee.
Daarom waren mijn woorden zo onbezonnen.
4 De pijlen van de Ontzagwekkende steken in mij,
mijn geest wordt door hun gif vergiftigd.
Voor mij staat de slagorde van Gods verschrikkingen.
5 Balkt een ezel bij het zien van mals gras,
loeit een os bij zijn voederbak?
6 Eet men flauwe spijzen zonder zout,
zit er smaak aan het wit van een ei?
Job 6: 1 - 13 en 38: 1
37. 7 Ik keer mij af van zulk voedsel,
het is weerzinwekkend.
8 Laat toch gebeuren waar ik om vraag,
laat God mijn hoop verwerkelijken.
9 Wilde hij mij maar verpletteren,
zijn hand terugtrekken, mijn levensdraad afsnijden.
10 Dat zou een troost voor mij zijn,
ik zou opspringen, ondanks de pijn die hij mij niet
bespaart, ik heb de woorden van de Heilige nooit
verloochend.
11 Ik heb geen kracht meer om te wachten.
Met welk doel zou ik alles verdragen?
Job 6: 1 - 13 en 38: 1
38. 12 Is mijn kracht de kracht van stenen?
Is mijn lichaam hard als brons?
13 Vind ik nog ergens hulp?
Zal ik ooit weer aanzien krijgen?
1 En de HEER antwoordde Job vanuit een storm.
Hij zei:
Job 6: 1 - 13 en 38: 1
39. 35 Aan het eind van die dag, toen het avond was
geworden, zei hij tegen hen: ‘Laten we het meer
oversteken.’
36 Ze stuurden de menigte weg en namen hem mee
in de boot waarin hij al zat, en voeren samen met de
andere boten het meer op.
37 Er stak een hevige storm op en de golven beukten
tegen de boot, zodat die vol water kwam te staan.
38 Maar hij lag achter in de boot op een kussen te
slapen. Ze maakten hem wakker en zeiden: ‘Meester,
kan het u niet schelen dat we vergaan?’
Marcus 4: 35 - 41
40. 39 Toen hij wakker geworden was, sprak hij de wind
bestraffend toe en zei tegen het meer: ‘Zwijg! Wees
stil!’ De wind ging liggen en het meer kwam
helemaal tot rust.
40 Hij zei tegen hen: ‘Waarom hebben jullie zo weinig
moed? Geloven jullie nog steeds niet?’
41 Ze werden bevangen door grote schrik en zeiden
tegen elkaar: ‘Wie is hij toch, dat zelfs de wind en
het meer hem gehoorzamen?’
Marcus 4: 35 - 41
56. Vervuld van uw zegen (LB 425) t. R. Zuiderveld; m. traditional Wales
NLB 425:
57. Vervuld van uw zegen (LB 425) t. R. Zuiderveld; m. traditional Wales
NLB 425:
58. Vervuld van uw zegen (LB 425) t. R. Zuiderveld; m. traditional Wales
NLB 425:
59. Vervuld van uw zegen (LB 425) t. R. Zuiderveld; m. traditional Wales
NLB 425:
60. Gezegende zondag gewenst
Vanavond dienst om 19:00,
met dhr Lowijs uit Noordscheschut
over het thema:
‘ De liefde van de Vader ’
DIENST VAN ZONDAGOCHTEND 7 JULI 2019