Komunikimi në krizë

1. KOMUNIKIMI NË KRIZË

6. KOMUNIKIMI NË KRIZË Sjellja e publikut kyç në kohë krize Kur KMN-ja ose vetëqeverisja lokale është e ballafaquar me krizë, ndryshon edhe sjellja e funksionarëve lokalë, administratës , mirëpo edhe sjellja e mediumeve dhe e qytetarëve .

8. KOMUNIKIMI NË KRIZË Sjellja e anëtarëve ose të punësuarve Edhe anëtarët ose të punësuarit në një organizatë e ndryshojnë sjelljen në situatë krize: disa u mbeten lojalë politikave të udhëheqësisë , disa të tjerë krizën e shfrytëzojnë për realizim të interesave personale , disa të tretë u kundërvihen vendimeve të marra për zgjidhje të krizës, mirëpo më me rëndësi është se të gjithë janë të brengosur dhe të frikësuar për vendet e punës , veçanërisht në situatë kur nuk kanë informata të sakta dhe në kohë.

9. KOMUNIKIMI NË KRIZË Sjellja e qytetarëve dhe e mediumeve Menaxhimi i keq i krizave ndikon negativisht edhe mbi publikun e jashtëm. Qytetarët , në mungesë të informacioneve , dyshojnë se vetëqeverisja lokale punon në interes të publikut , ndërsa mediumet tashmë janë të sigurta se informatat që i marrin nuk janë të vërteta .

10. KOMUNIKIMI NË KRIZË FAZAT E MENAXHIMIT ME KOMUNIKIMET NË KOHË KRIZE PARA KRIZËS GJATË KRIZËS PAS KRIZËS Komuna duhet të jetë e përgatitur të reagojë në çdo kohë . Departamenti për marrëdhënie me publikun duhet që më parë të përgatisë plan komunikimi në kohë krize, i cili do t’i përfshijë njerëzit dhe përgjegjësitë kyçe, protokollet për punë në kushte krize , protokollet për komunikim , kontaktet , planet për një qendër komunikimi në kohë krize etj. Ekipi përgjegjës për komunikim në kohë krize, duhet të reagojë shpejt , ta kontaktojë publikun kyç, ta kontrollojë rrjedhjen e informatave kyçe deri te mediumet dhe publiku i interesuar . Pas përfundimit të krizës duhet të bëhet përmbledhja e rezultatave nga komunikimi . Ekipi për marrëdhënie me publikun kthehet në mënyrën normale të komunikimit, dhe, nëse ka nevojë, i kushton më tepër vëmendje ndërtimit të reputacionit dhe autoritetit .