Magazine Inzake FNV LGBTi december 2014

nr 2 | december 14
Uitgave van de homo/lesbische groep van Abvakabo FNV
INZAKE

♂♂ INZAKE ♀♀ december 2014▲▲| Uitgave van de homo/lesbische groep van Abvakabo FNV
♂♂ INZAKE ♀♀ december 2014 ▲▲
Inhoud
Pagina
3 Voorwoord
4 Aandacht diversiteitscharters groeit in Europa
6 Primeur, eerste lesbische ministersstel in Colombia
7 Interview met Irene Hemelaar
11 Fusie is een feit
13 Obama tekent tegen holebitra-discriminatie
14 Eerste coming-out in marine Chili
15 Ecuador wil voorlichting seksuele oriëntatie in onderwijs
17 LGBTalks in Dafmuseum
20 BAC-ers nemen afscheid
21 Word actief binnen het Netwerk Roze FNV
26 Inzet bedrijven voor holebitra-beleid groter dan ooit
27 Afschaffing van m/v?
29 Netwerk Roze FNV en Ondersteboven op zoek naar ervaringen
31 Eerste transgender in Belgisch parlement
32 Wereldconferentie in Mexico
38 Filmfestival TranScreen 2015
39 Agenda en colofon
Bij de voorpagina:
Vier BAC-ers nemen afscheid, op de foto van links naar rechts Angela Haaima,
Jacobien Donkers, Ashwien Bisnajak en Nettie Groeneveld.

Voorwoord
Beste INZAKE-lezer(es),
Voor jullie ligt de laatste INZAKE, een extra dik, fullcolour afscheidsnummer. In 28 jaar
tijd is er een hoop werk verzet door de homo-lesbische groep en de BAC-LGBT, in eer-
dere edities van INZAKE hebben jullie daar al over kunnen lezen. Binnen vakbondsland
zijn er een hoop veranderingen gaande, per 1 januari 2015 gaat Abvakabo op in een
groot FNV, de BAC stopt te bestaan en gaat samen met de LGBT-afdelingen van andere
FNV-bonden op in het Netwerk Roze FNV. 28 jaar LGBT vakbondswerk vormt natuurlijk
een mooi fundament hiervoor en in deze INZAKE kun je uiteraard lezen hoe het nu ver-
der gaat en wat je moet doen als je zin hebt om actief te worden binnen het Netwerk
Roze FNV.
We zijn er trots op in deze laatste INZAKE een interview te hebben met Irene Hemelaar,
die in 2015 als Vrouwenvertegenwoordiger naar de Verenigde Naties gaat. Ook blikken
we terug op de LGBTalks in het Dafmuseum en zetten we ons in voor de afschaffing van
m/v. Ook gaat Stichting Ondersteboven samen met het Netwerk Roze FNV op zoek naar
zowel positieve als negatieve ervaringen op de werkvloer, voel je vrij om hierop te rea-
geren.
Van de hand van onze buitenlandexpert Michiel zijn er uiteraard weer diverse artikelen.
Er wordt uitgebreid verslag gedaan van de wereldconferentie in Mexico, waar hij samen
met Ger naar toe is geweest. Ook staat hij o.a. stil bij het eerste lesbische ministersstel
in Colombia, president Obama die te-
kent tegen holebitra-discriminatie,
voorlichting op seksuele oriëntatie in
het onderwijs in Ecuador en de eer-
ste transgender in het Belgisch par-
lement.
Rest ons nog om jullie het allerbeste
te wensen voor het nieuwe jaar dat
voor ons ligt, dat iedereen vooral
maar zichzelf kan en mag zijn in
welke situatie dan ook die op
zijn/haar/… pad komt!
Angela Haaima
3

Magere aandacht seksuele en genderdiversiteit
Diversiteitscharters: populariteit groeit in Europa
Met enige tamtam is de Tsjechische Republiek het veertiende land geworden bin-
nen de Europese Unie waarbinnen een diversiteitscharter is geïntroduceerd.
Maar mét de groeiende populariteit van diversiteitscharters wordt ook de vraag
steeds prangender: schieten we er daadwerkelijk wat mee op?
Door Michiel Odijk
Wie op de website van het Tsjechische
project (http://www.diverzita.cz/co-je-
diverzita.html) kijkt, merkt al snel dat er
een tamelijk eenzijdige invulling wordt
gegeven aan diversiteit: vooral de ge-
lijkberechtiging van vrouwen en man-
nen staat centraal. Er wordt weliswaar
verwezen naar het Europees Handvest
van Grondrechten, dat in artikel 21 stelt:
“Iedere [vorm van] discriminatie, met
name op grond van geslacht, ras, kleur,
etnische of sociale afkomst, genetische
kenmerken, taal, godsdienst of overtui-
ging, politieke of andere denkbeelden,
het behoren tot een nationale minder-
heid, vermogen, geboorte, een handi-
cap, leeftijd of seksuele gerichtheid, is
verboden.” Dat is een veel ruimere for-
mulering.
Eerder schreef INZAKE al over het
Duitse diversiteitscharter (2007), dat
wél ingaat op alle Europees erkende
discriminatiegronden, inclusief seksu-
ele gerichtheid en dat bovendien veel
breder is gericht dan de bescherming
van werknemenden tegen discriminatie
door hun werkgever of collega: in het
Duitse charter worden lijnen doorge-
trokken naar de benadering van en
door klanten/cliënten, patiënten, toele-
veranciers, andere gesprekspartners.
Het Tsjechische charter daarentegen is
beperkt: het is eerder vergelijkbaar met
de “afspraken met het bedrijfsleven” die
de Nederlandse regering heeft ge-
maakt over de toename van vrouwen in
topposities en over de regelmatige ver-
antwoording daarover.
Seksuele gerichtheid en geslachts-
identiteit onderbelicht
In een tijd waarin nog veel partijen aan-
dringen op minder overheidsregels
(wetten en verordeningen) en meer
zelfregulering lijken charters (die bedrij-
ven al dan niet kunnen ondertekenen)
een mooie oplossing, maar de diversi-
teit onder de diversiteitscharters in Eu-
ropa lijkt wel érg groot. Inmiddels heb-
ben meer dan 7200 bedrijven en instel-
lingen in Europa een charter onderte-
kend, waardoor er meer dan 135 mil-
joen werknemenden bij zijn betrokken.
Volgens 95% van de bedrijven en in-
stellingen die een charter hebben gete-
kend, leidt dat ook tot duidelijke veran-
deringen van het bedrijfsbeleid en ver-
anderingen op de werkvloer, aldus een
evaluatie op Europees niveau die in ok-
tober van dit jaar plaatsvond
(http://ec.europa.eu/justice/discrimina-
tion/files/diversity_report2014_en.pdf).
4

Maar uit die evaluatie blijkt ook, dat sek-
suele gerichtheid en geslachtsidentiteit
niet bepaald speerpunt in het bedrijfs-
beleid zijn geworden: slechts 15, res-
pectievelijk 16% van de bedrijven en in-
stellingen geeft aan dat ze dáár met
hun beleid meer rekening mee hielden
(zie grafiek).
Wordt het niet eens tijd om binnen de
diversiteitsgroepen van FNV (én FNV
Vrouw, én FNV Jong) te kijken naar de
effectiviteit van zulke charters en te ko-
men met een beleid waarin we duidelijk
maken wat er wettelijk geregeld moet
worden, welke zaken we via CAO’s wil-
len regelen en welke thema’s we voor
álle discriminatiegronden, dan wel voor
een specifieke discriminatiegrond, aan-
vullend willen regelen met charters?
0% 10% 20% 30% 40% 50% 60%
Geslacht: man-vrouw-balans
Leeftijd: ouderen boven de 50
Leeftijd: jongeren onder de 26
Handicap
Etnische achtergrond of ras
Etnische achtergrond of ras
Godsdienst en levensovertuiging
Seksuele gerichtheid
Geslachtsidentiteit
Overige gronden
5

Colombia: primeur met lesbisch ministerskoppel
Door Michiel Odijk
Afgelopen augustus installeerde de Colombiaanse president Juan Manuel Santos Cal-
derón zijn nieuwe ministersploeg. En even later werd officieel bevestigd wat binnen wel-
ingelichte kringen al een tijdje bekend was: de Colombiaanse ministers van Onderwijs
en van Handel, Nijverheid en Toerisme hebben een relatie. In een interview ontkende
ing. Cecilia Álvarez-Correa, (Handel), (foto) dat de benoeming van haar geliefde Gina
Parody op Onderwijs iets te maken had met vriend(inne, in dit geval)tjespolitiek of met
het Colombiaanse beleid ten aanzien van seksuele diversiteit. “Haar benoeming was
gebaseerd op haar professionele kwaliteiten”, aldus Álvarez.
Zij toonde zich in het interview duidelijk geïrriteerd dat er zoveel gezocht werd achter de
benoeming van haar geliefde. “Waarom leggen jullie dit soort vragen niet voor aan man-
nen? Waarom moeten wij vrouwen alleen ons verantwoorden? Ik weet heus wel wat ik
ben.”, verklaarde Álvarez.
6

Interview met Irene Hemelaar
In oktober 2015 gaat Irene Hemelaar, voorvechter van LHBTI-emancipatie, als
Vrouwenvertegenwoordiger naar de Verenigde Naties. Zij zal deel uit gaan maken
van de Regeringsdelegatie en namens de Nederlandse vrouwen de VN-lidstaten
toe gaan spreken.
Door Lili Brouwer
Hoe is deze selfmade woman begonnen?
In ’87 begon ik na het gymnasium met theaterweten-
schappen aan de UvA. Na de propedeuse een jaartje
werken als typiste bij het Financieele Dagblad en toen
Engelse taal- en letterkunde, wat ik nooit heb afge-
maakt. In die tijd deed ik o.a. aan lesbisch toneel,
schreef voor roze jongerenblad Expreszo, las alles
wat ik kon vinden over homoseksualiteit, volgde een
blok lesbische studies bij de geweldige Renée Hoog-
land, maakte muziek en vooral veel plezier. Ik vond
het heel gewoon dat ik al die dingen kon doen. Pas
aan het eind van mijn jaren ’20 toen ik in 1998 Mieke
Verhagen, vakbondsbestuurder bij FNV Bondgenoten
leerde kennen en ik daar werkte als secretaresse,
werd mijn vuurtje aangewakkerd. Zij kon zich zich vre-
selijk storen aan het gebrek aan activisme en histo-
risch besef bij vrouwen van mijn generatie en ze
bracht me vele inzichten. Ze is een fantastische vriendin en nog altijd mijn über-opper-
heks.
Wat wil je bereiken in deze functie? Wat kan dat betekenen voor de LGBT-gemeen-
schap in de wereld en in Nederland?
In 2015 reist er voor de 70e
keer een Nederlandse Vrouwenvertegenwoordiger met de
Regeringsdelegatie mee naar de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties. Het
is bijzonder dat ik als eerste vrouwenvertegenwoordiger in deze 70 jaar zal spreken over
LBTI-rechten. Dit activisme beslaat immers slechts een ‘niche’ als het gaat om de
breedte van vrouwenrechten waarover afspraken zijn gemaakt tijdens de 4e Wereld-
vrouwenconferentie in 1995 in Beijing en de Millennium Development Goals. Ook dat
seksuele diversiteit een moeilijk bespreekbaar onderwerp is in veel van de landen die
7

de afspraken hebben ondertekend. Tegelijkertijd is mijn strijd voor gelijke rechten er een
die als lakmoesproef dient. Het uitspreken van een statement over dit onderwerp op
deze plek voor al deze regeringsleiders is dus nog nooit gedaan. Het levert een zicht-
baarheid op voor onze zaak en daarmee ook de zaak van àlle vrouwen die zijn weerga
niet kent. Wanneer LBTI-vrouwen in volle vrijheid hun leven kunnen leven, zullen heter-
ovrouwen dit zeker kunnen.
Waarom solliciteerde uitgerekend jij?
De functie van Vrouwenvertegenwoordiger behelst voor mij exact datgene waarom ik mij
al jaren inzet voor gelijke rechten van LHBTI’s, meisjes, vrouwen en ouderen in het bij-
zonder. LHBTI-rechten zijn, net als vrouwenrechten, immers mensenrechten. De relatief
grote vrijheid die mij ten deel is gevallen om mijn eigen keuzes te maken en mijn eigen
weg te kunnen bepalen, gun ik anderen ook en liefst meer. Ik zet me in voor gelijke
rechten omdat ik vind dat ieder het recht heeft om zichzelf te zijn en dat je het recht hebt
te houden van wie je wilt. Daarbij gaat het over seksuele rechten, gendergelijkheid en
de positie van vrouwen in het algemeen en LBT-vrouwen binnen de ‘homobeweging’ en
‘vrouwenbeweging’ in het bijzonder. Je kunt niet jezelf zijn als je je niet veilig voelt, als
je op je hoede moet zijn voor verbaal en/of fysiek
geweld. Je kunt niet ten volle jezelf zijn als vrouw,
als LBTI, wanneer je niet gelijke mogelijkheden
hebt je te ontplooien. Dit gold lang binnen de
‘witte homomannenbeweging’ en binnen verschil-
lende gelederen van de vrouwenbeweging die
zich niet graag associeerden en associëren met
de negatieve stereotypen die zij koppelen aan
lesbische vrouwen. Als je wilt dat er iets veran-
dert, en je bent in staat om daaraan bij te dragen,
dan moet je dit doen. Door zelf je schouders er-
onder te zetten en als je dit is gegeven ook door
anderen de ruimte en ondersteuning te bieden dit
te doen. Ik kan en doe dit al jaren op verschillende
manieren als creatieve duizendpoot, door te du-
wen en trekken en vooral door te verbinden en te
betrekken.
Wat houdt de functie in en hoe ga je de opdracht aanpakken?
Het betreft een vrijwilligersfunctie, waaraan ik gemiddeld zo’n 8 uur per week kwijt zal
zijn. Ik mag ter voorbereiding van het uitspreken van het statement bij de Algemene
Vergadering van de Verenigde Naties in oktober 2015 alvast in de eerste helft van vol-
8

gend jaar een gedeelte van een VN-vergadering meemaken. Dit zou in maart de verga-
dering van de Commission on the Status of Women (CSW) kunnen zijn, maar ook een
andere. Dat ga ik in december in samenspraak met de NVR uitzoeken. Verder zal ik
deze maand gebruiken om een planning te maken voor de eerste 5 maanden van 2015.
Ik wil, buiten mijn grote netwerk, met een zo breed en divers mogelijke groep vrouwen
in contact komen, om te polsen wat zij belangrijk vinden met betrekking tot dit onderwerp.
Ik vertegenwoordig uiteraard de Nederlandse vrouw, maar zal ook met internationale
LBTI- en vrouwenorganisaties overleggen om te zien waar voor hen waar het gaat over
LBTI-emancipatie en –zichtbaarheid de zwaartepunten liggen. Dit alles leidt tot het mo-
ment supreme, onderdeel uitmaken van de Regeringsdelegatie in oktober 2015 en het
uitspreken van het statement. Ik zal hier regelmatig over bloggen.
Was het logisch om jou te benoemen?
Of het logisch is, weet ik niet; dat is aan de sollicita-
tiecommissie, die naar ik heb begrepen een harde
dobber heeft gehad bij het maken van haar keuze.
Wél is het zo dat dit hét moment is binnen de vrou-
wenstrijd om ons te focussen op gelijke rechten van
LBTI-vrouwen. Op 26 september jongstleden nam
de Human Rights Council van de Verenigde Naties
namelijk een resolutie aan tegen anti-LGBT geweld
en discriminatie. Vervolgens heeft de Algemene Ver-
gadering van de Verenigde Naties op 21 oktober
jongstleden Nederland gekozen om toe te treden tot
de Human Rights Council. Onze minister van Buiten-
landse zaken, de heer Bert Koenders zei na de ver-
kiezing specifiek te willen inzetten op het actief be-
schermen van vrouwenrechten en de rechten van
seksuele minderheden en verdedigers van mensen-
rechten.
Ken jij de vrouwen- en LHBT-geschiedenis van de vakbeweging? Wat zijn de suc-
cessen, wat vind je tegenvallen?
Wat mij opviel sinds ik bij de bond kwam, is dat er opvallend veel LesBische vrouwen
vakbondsbestuurder zijn, terwijl ik maar 1 homoman ken die vakbondsbestuurder is. Ka-
rin Adelmund is in mijn beleving de meest bekende vrouw in de vakbeweging, binnen de
vrouwenbond, maar ook in het federatiebestuur. Mieke Verhagen is voor mij de belang-
rijkste geweest. Er werken en werkten vele krachtige prachtige vrouwen in de vakbewe-
ging. Voor wat betreft de LHBTI-beweging vind ik het jammer dat na het vertrek indertijd
van Marcelina Oosthoek het – in elk geval voor een relatieve buitenstaander als mij - lijkt
9

alsof het nauwelijks een onderwerp meer is binnen de FNV. Ik weet dat er wordt gewerkt
aan een nieuw Netwerk Roze FNV. Ik hoop dat het een daadkrachtig en slagvaardig
netwerk zal zijn, dat niet alleen praat, maar vooral ook doet. Die twee lijnen kunnen
immers prachtig naast elkaar bestaan. Ik vind dat je als FNV-lid een keuzemenu moet
hebben. Bij je inschrijving kun je dan aangeven welke ‘strijdpunten’ je belangstelling heb-
ben. Dit kan zijn LHBTI, vrouwen, ouderen, jongeren et cetera; zoveel je wilt. Ik hoop dat
een ongedeeld FNV er toe zal leiden dat je met één lidmaatschap eenvoudig toegang
krijgt tot alle relevante informatie over de branches waarin je werkzaam bent én op de
manier waarin je binnen betreffende branches werkzaam bent, in loondienst of als
ZZP’er. Dus geen aparte bond voor zelfstandigen, maar professioneel en geïntegreerd
in de verschillende beroepsgroepen. Nu ik al een tijd lid ben van FNV ZZP na een tijd lid
te zijn geweest van FNV Kiem, mis ik echt de beroepsinhoudelijke informatie die hoort
bij mijn praktijk als uitvoerend artiest.
Tot slot: Wat ga je doen als je Ton Heerts opvolgt voor 1 FNV in beweging?
Hahahaha. Vooropgesteld dat ik over die functie in combinatie met mezelf nog nooit heb
nagedacht, heb ik wel een idee van waar ik vind dat de vakbeweging naar toe zal moeten
gaan. De vakbeweging moet zich op een manier vernieuwen die werkenden zo aan-
spreekt, dat ze het (weer) belangrijk (gaan) vinden om lid te zijn. Mijn eerder genoemde
keuzemenu / aanvinklijst over alle info die je wilt ontvangen is volgens mij een middel
om meer potentiële leden te interesseren. Ik vind verder dat mensen meer hun eigen tijd
zouden moeten kunnen indelen. Flexibele arbeidsvoorwaarden zijn hiervoor noodzake-
lijk. Ook verplichte feestdagen moeten op de schop. Laat mensen zelf kiezen wat voor
hen een feestdag is en laat niet een religie hier leidend in zijn. Verder vind ik dat de
discussie rond het openstellen van pensioenen en sociale zekerheid voor de ruim mil-
joen ZZP’ers beter moet worden gevoerd, zeker als je in ogenschouw neemt dat het
vooral vrouwen en ouderen betreft. Ze betalen wel belasting, maar er is geen vangnet.
En nu wil de overheid ook nog dat kleine voordeel, de zelfstandigenaftrek, ontnemen.
Terwijl gebleken is dat subsidies om arbeidsgehandicapten en 50+’ers aan het werk te
helpen, niet werken. En tot slot is de
belastingdienst veel te betuttelend
bij het bepalen van wie wel of geen
ondernemer is, waarbij schijncon-
structies zeker moeten worden te-
gengegaan, maar waar onderne-
mers gewoon moeten kunnen on-
dernemen zonder dat het ze moei-
lijk wordt gemaakt. Hier moet de
FNV echt hard tegengas op geven.
10

Fusie is een feit, wat betekent dat voor
het roze vakbondswerk?
Nu op 26 november ook het congres van Bondgenoten heeft ingestemd met de
fusie van Abvakabo FNV, Bondgenoten, Bouw, Sport en de FNV Vakcentrale is de
fusie per 1 januari 2015 een feit.
Door Vincent Lorijn
Wat betekent de fusie voor het roze
vakbondswerk?
Allereerst betekent het dat het netwerk
roze nu met alle energie kan werken
aan de opbouw van een stevig sector-
overstijgend roze netwerk binnen de
FNV. We hebben op dit moment een
achterban van ± 1220 FNV-leden die
geloven in het netwerk en actief hun
steun hebben uitgesproken. Om alle
twijfel over ons bestaansrecht te doen
verstommen gaan we ons er de ko-
mende maanden voor inzetten om het
voor het spreekrecht in het ledenparle-
ment benodigde aantal ondersteu-
nende leden van 1500 binnen te halen.
Hoe sluit je je aan bij het netwerk?
Als INZAKE-abonnee tel je al mee als
netwerklid. Omdat we nog niet van ie-
dereen een e-mailadres hebben, vra-
gen we je dat aan ons toe te mailen, in-
dien je tot nu toe nog geen mail van ons
ontvangt. We vragen jullie om bij jou be-
kende FNV-leden te benaderen met de
vraag of ze zich willen aansluiten bij het
netwerk roze. Lid worden kan heel een-
voudig door een mailtje met naam en
lidnummer te sturen naar info@net-
werkrozefnv.nl.
Lid van het netwerk worden kost niets
extra’s, je bent immers al lid van het
FNV. Door lid te worden geef je aan dat
je het belangrijk vind dat de FNV zich
blijft inzetten voor een goed en veilig
werkklimaat voor lesbische vrouwen,
homomannen, biseksuelen en trans-
genders. Niet alleen mensen uit deze
doelgroepen, maar juist ook mensen
die niet tot de doelgroep behoren kun-
nen zich aansluiten. Wil je wat informa-
tiemateriaal hebben om uit te delen kun
je een mailtje sturen naar info@net-
werkrozefnv.nl en dan sturen we je het
toe. Heel simpel is ook om op je face-
book pagina de volgende link te sharen
http://www.netwerkrozefnv.nl/sluit-je-
aan/.
Wervingsteam
De komende tijd zullen we FNV- en
roze evenementen bezoeken om leden
voor het netwerk te werven. Vind je het
leuk om mee te helpen, laat het weten
via info@netwerkrozefnv.nl . Wij zorgen
voor voldoende informatiemateriaal,
reiskostenvergoeding en een korte trai-
ning .
11

Geen Abvakabo FNV meer maar het
roze vakbondswerk gaat door.
Omdat er vanaf 1 januari geen Ab-
vakabo FNV meer is, stopt ook de be-
leidsadviescommissie LGBT als BAC
van Abvakabo FNV. Gelukkig gaan de
meeste leden van de beleidsadvies-
commissie door binnen het netwerk
roze en zorgen ze zo voor continuïteit
in het roze vakbondswerk. Het zou im-
mers zonde zijn als wat deze groep in
ruim 28 jaar heeft opgebouwd vanwege
de fusie zou moeten worden afgebro-
ken.
Vincent Lorijn tijdens LGBTalks in
het Daf-museum
Ook de roze netwerken bij Nederlandse
Politiebond en de Algemene Onderwijs-
bond, die als vakbond zelfstandig blij-
ven, gaan door met hun sectorgerichte
activiteiten en hebben zich aangesloten
bij het netwerk roze. Daarnaast hebben
we nog actieve netwerkleden van
Bouw, Bondgenoten, Horecabond,
FNV Vrouw en de Vakcentrale die alle-
maal doorgaan in netwerk rozever-
band. Om meer netwerkleden te krijgen
kunnen we jouw inzet ook gebruiken.
Meer aandacht voor de inhoud
Doordat de fusieperikelen nu voor het
belangrijkste deel zijn afgerond, kun-
nen we ons komend jaar meer concen-
treren op het inhoudelijke werk. Belang-
rijk speerpunt in 2015 is het afronden
van onze regenboogchecklist voor
CAO’s. Ook zal er specifieke aandacht
zijn voor bi en werk, trans en werk en
intersekse. En zoals je in deze INZAKE
kunt lezen, gaat ook het internationale
vakbondswerk door. Wil jij je inhoudelijk
inzetten voor het netwerk of wil je
thema’s aandragen waar we ons de ko-
mende jaren op moeten richten laat het
ons weten.
Werkgroep communicatie
Met het stoppen van Abvakabo FNV
stopt ook INZAKE, maar niet de com-
municatie. Onze website. www.net-
werkrozefnv.nl wordt begin 2015 gelan-
ceerd en we starten met een digitale
nieuwsbrief. Iedereen die daar een bij-
drage aan wil leveren is welkom in onze
werkgroep communicatie.
12

Obama tekent tegen holebitra-discriminatie
Door Michiel Odijk
“Het is eigenlijk nauwelijks te vatten, maar in de Verenigde Staten van Amerika
zijn er vanochtend miljoenen mensen wakker geworden en naar hun werk gegaan,
terwijl ze zich ervan bewust zijn dat ze dat werk elk ogenblik kwijt kunnen raken.
Niet vanwege iets dat ze doen of dat ze juist nalaten op hun werk, maar om wat ze
zijn: lesbisch, homo, biseksueel of transgender. En dat is verkeerd. Wij zijn er om
al het mogelijke te doen om dat recht te zetten, om de boog van gerechtigheid in
de juiste richting te buigen. Over enkele ogenblikken zal ik een uitvoeringsbesluit
tekenen om twee dingen te regelen. Ten eerste: op federaal niveau is het de rege-
ringsinstanties al verboden om te discrimineren op basis van seksuele gericht-
heid. Dit besluit zal regelen dat datzelfde ook geldt voor genderidentiteit. En ten
tweede: we gaan alle bedrijven die een contract hebben met de federale overheid,
verbieden om hun holebitra werknemenden te discrimineren. Amerikaanse fede-
rale contracten mogen geen subsidie geven aan discriminatie van Amerikaanse
burgers.”
Aldus president Obama op de ochtend
21 juni 2014, enkele ogenblikken voor-
dat hij zijn handtekening zette onder het
uitvoeringsbesluit. En tegen allerlei
pessimistische verwachtingen in be-
vatte dat géén uitzonderingen voor or-
ganisaties op godsdienstige grondslag.
In de maanden in de aanloop naar de
ondertekening hadden veel conserva-
tieve religieuze groeperingen gelobbyd
om een uitzonderingsregel te krijgen.
Wel blijft een regel van kracht die in het
tijdperk-Bush is ingevoerd: organisaties
op religieuze basis mogen bij het sluiten
van contracten een voorkeur laten gel-
den voor bedrijven van soortgelijke de-
nominatie.
Het is moeilijk om aan te geven of dit
een belangrijke stap is of vooral een
symbolische. In ieder geval is het de
belangrijkste sinds Clinton het “don’t
ask-don’t tell” beleid voor Amerikaanse
militairen instelde. Natuurlijk wil Obama
laten zien dat hij zich inzet in de strijd
13

tegen allerlei vormen van discriminatie.
Hij gaf aan met opzet ook een record
aantal holebitra medewerkers te heb-
ben ingehuurd binnen zijn regeringsap-
paraat. Maar voor wetgeving die binnen
het hele grondgebied van de Verenigde
Staten geldt, is hij afhankelijk van het
Huis en de Senaat. En daar wordt al
veertig jaar (inderdaad!) touwgetrokken
om de antidiscriminatiewetgeving op
grond van seksuele gerichtheid (en
ietsje minder lang ook op grond van
genderidentiteit). Terwijl binnen de
Amerikaanse deelstaten 29 stuks geen
bescherming bieden tegen discrimina-
tie op grond van seksuele gerichtheid,
en 32 geen tegen discriminatie op
grond van genderidentiteit. Wetgeving
die daar een eind aan maakt is helaas
bitter hard nodig, want nog steeds wor-
den er mensen ontslagen of wordt hun
bevordering geblokkeerd vanwege
(vermeende) homoseksualiteit, lesbia-
nisme, biseksualiteit of transgende-
risme. Een volgende stap is hard nodig.
Maar rechts en intolerant Amerika heeft
zich stevig ingegraven in het parlement.
En de extreme polarisatiepolitiek die de
Tea Party en aanhangers gebruiken,
maakt het onmogelijk om nú een oplos-
sing te vinden.
Chili: eerste coming-out in de marine
De 24-jarige marineman Mauricio Ruiz verklaarde deze zomer als eerste binnen de
Chileense strijdkrachten dat hij homo was en zich zou inzetten voor de “rechten
van seksuele minderheden” op zijn werkplek. Dat gebeurde op een persconferen-
tie van MOVIHL, de Chileense tegenhanger van het COC.
Door Michiel Odijk
“Wat ik wil met mijn coming-out is dat
de strijdkrachten daar normaal mee
omgaan. Binnen de strijdkrachten zijn
er hetero’s, homo’s en lesbo’s, en ik zet
deze stap omdat ik wil dat dat er niet
meer toe doet. Het enige wat moet tel-
len is onze vaderlandsliefde en de dien-
sten die we voor ons vaderland verrich-
ten”, aldus de marineman, die zijn part-
ner had meegenomen naar de perscon-
ferentie. Dat was voor hem geen mak-
kelijke stap, zo vertelde hij. “Maar ik ben
het beu om verstoppertje te spelen. Als
14

er een bedrijfsfeest is, dan wil ik mijn
partner ook kunnen meenemen, net als
iedereen.”
Chili heeft tijdens de militaire dictatuur
homoseksualiteit zwaar onderdrukt.
Pas in 1999 werd homoseksualiteit
(weer) uit het wetboek van strafrecht
gehaald. Een homofobe moord in 2012
heeft een debat ontketend over de spe-
ciale strafbaarstelling van ‘hate crimes’
– misdaden waaraan discriminerende
gedachten en gevoelens ten grondslag
liggen.
Ruiz verklaarde dat hij overigens geen
vervelende opmerkingen of discrimine-
rende uitlatingen had ondervonden in
zijn tijd bij de marine – vanaf 2012. Ster-
ker nog: hij had de volledige steun van
de top, en ook de persconferentie was
tot stand gekomen met steun van de
marinetop.
Latijns-Amerika is duidelijk in bewe-
ging.
Ecuador wil voorlichting seksuele oriëntatie en gen-
deridentiteit in onderwijs
Augusto Espinoza, minister van onderwijs in Ecuador, ziet in dat het onderwijs bij
de aanpak van homo- en transhaat een belangrijke rol kan spelen en gaat werken
aan voorlichting en bewustmaking over seksuele gerichtheid en genderidentiteit
op scholen. Dat is een van de resultaten van een werklunch die Asociación Silueta
X had met een regeringsvertegenwoordiging.
Door Michiel Odijk
Het gebeurt niet elke dag: een werk-
lunch van holebitra-organisaties met
een regeringsvertegenwoordiging. Maar
de problemen in Ecuador zijn groot. Tij-
dens de lunch werd ook gesproken over
het onderzoek naar twintig moorden
op Ecuadoraanse holebitra’s, met name
transen, vorig jaar. Sedert Rafael Cor-
rea Delgado als president is geïnstal-
leerd is de regering er duidelijk op uit om
burgers beter te beschermen en om
meer te doen aan gelijkberechtiging van
iedereen, inclusief holebitra’s.
Het was de tweede werklunch die de
holebitra-organisaties hadden met een
regeringsdelegatie. Naast de president
zelf en de minister van onderwijs waren
er o.a. de voorzitter van de Raad voor
de Rechtelijke Macht, de Ministers van
Justitie en van Volksgezondheid, van
Binnenlandse Zaken en van Arbeidsver-
houdingen. Hun lunchpartners waren af-
komstig van verschillende organisaties:
deels holebitra-, deels lesbisch, deels
ook organisaties van hetero’s die zich
15

inzetten voor holebitra-rechten. Naast
het politie- en justitie-optreden in de
moordzaken en de rol van scholen in het
kweken van een toleranter sociaal kli-
maat werd onder andere gesproken
over partnerschapsregistratie. Presi-
dent Correa bleek zeer ontstemd over
het feit dat de gemeentelijke registers
nog steeds niet openstaan voor “de
facto paren” – mensen die zonder ge-
huwd te zijn samenleven en als stel wil-
len worden beschouwd, terwijl eerder
via een rechterlijke uitspraak was be-
paald dat dit mogelijk was. Degene die
de uitvoering van die rechterlijke uit-
spraak blokkeert, het hoofd gemeente-
lijke basisadministratie, zal onder druk
gezet worden en kan zelfs rekenen op
ontslag indien hij volhardt in zijn verzet.
Kortom: tijd voor optimisme. En gelukkig
is er ook een moment om te kijken in
hoeverre de mooie beloften van de be-
windspersonen tot concrete maatrege-
len hebben geleid. Over een halfjaar
gaan de delegaties opnieuw lunchen.
Diane Rodriguez van Asociaciín Silueta X, een van de belangrijkste holebitra-or-
ganisaties in Ecuador
Actief worden binnen het Netwerk Roze FNV?
Stuur een mailtje naar:
info@netwerkrozefnv.nl
16

1500-eis steen des aanstoots
Eindhovense talkshow met boeiende gasten
“Wie is er wel eens vanwege haar of zijn seksuele gerichtheid of genderidentiteit
uitgescholden, bedreigd of met geweld te maken gehad?” Een meerderheid van
de aanwezigen op de LGBTalkshow stak de hand op.
“En wie heeft daarvan ook aangifte gedaan bij de politie?” Dat was aanmerkelijk
minder. En daarmee had Ellie Lust een punt: nog steeds wordt een belangrijk deel
van alle homofoob en transfoob geweld niet gemeld, en is er dus ook geen moge-
lijkheid om gerechtelijk daders op te sporen en te straffen. En bovendien lijken
alle statistieken die op aangiften zijn gebaseerd, veel rooskleuriger dan Nederland
in werkelijkheid is.
Door Ger Rolsma en Michiel Odijk
Op 4 juli, de dag vóór Roze Zaterdag werd in het DAF-museum in Eindhoven de regen-
boogvlag van de FNV gehesen: het werd de plek voor een “LGBTalkshow” van het Net-
werk Roze FNV. Een inspirerende bijeenkomst over homo’s, lesbo’s, bi’s en transen op
de werkvloer.
17

Onder leiding van Ivo van Harmelen vertelde een boeiend en select gezelschap wat hen
dreef en hoe ze zich verbonden voelden met het motto “diversiteit kleurt je leven”
Als eerste gast van de talkshow, maar eigenlijk ook gastvrouw voor de hele Roze Zater-
dag en bijbehorende evenementen, kwam de kersverse Eindhovense wethouder Bianca
van Kaathoven (SP) aan het woord. Zij had zich nog onlangs in de gemeenteraad moe-
ten verantwoorden voor de subsidie die de gemeente aan het evenement had gegeven:
de ChristenUnie had daar vragen over gesteld. De wethouder maakte duidelijk dat niet
alleen Roze Zaterdag formeel voldeed aan alle criteria voor subsidieverlening, maar ook
dat het college belang hechtte aan de evenementen om de diversiteit binnen de Eindho-
vense gemeenschap uit te dragen. In de talkshow bleek zij een grote fan van het motto
“diversiteit kleurt je leven”. Maar er was ook een diversiteit aan zaken waar zij zich mee
moest bemoeien, en dus kon de wethouder niet de hele tijd bij de talkshow blijven.
Ellie Lust, persvoorlichter van de Amsterdamse politie, was de tweede gast. Zij vertelde
hoe ze actief was geworden in “Roze in Blauw” in de aanloop naar de Gay Games in
Amsterdam (1998). In die periode werd duidelijk dat het af en toe bemensen van een
meldpunt voor homofoob geweld onvoldoende was. In dat kader stelde ze ook haar vra-
gen aan het publiek.Onderrapportage van homofoob en transfoob geweld maakt het
moeilijk om beleidsmatig hard te maken dat hier meer politiemenskracht op ingezet moet
worden. Het vermoeden dat dit nodig is, bestaat er wel.
18

Collega’s voorlichten
Een boeiend levensverhaal kwam van Susanne Schattenberg, humane resource stra-
teeg bij een grote uitzendorganisatie. Zij vertelde over haar overgang van man naar
vrouw en de effecten die dit proces had op haarzelf, maar vooral op haar werkplek. Zij
vertelde hoe belangrijk het is om te beseffen dat collega’s ook met veel vragen kunnen
zitten. Vanaf het begin goed communiceren met de omgeving is essentieel om de col-
lega’s de overgang van man naar vrouw te laten accepteren. Dit is volgens haar niet
eenvoudig omdat een transgender in zo’n overgangssituatie vooral op zichzelf is gericht.
Zij vertelde dat door voldoende tijd te nemen voor collega’s en cliënten ze weinig nega-
tieve effecten heeft ervaren.
De vierde gast was Ruud Baars, secretaris van het FNV-bestuur, met onder andere lhbt-
zaken in zijn pakket. Ruud is zelf heteroseksueel, maar zijn zoon “hoort wel bij de club”,
waardoor hij zich betrokken voelt bij dit beleidsonderdeel. Tijdens het gesprek met hem
kwam natuurlijk ook het criterium voor spreekrecht in het ledenparlement aan de orde: een
netwerk moet daarvoor aantonen minstens 1500 vakbondsleden te vertegenwoordigen.
Ruud Baars gaf aan daar niet zo zwaar aan te tillen: het bestaan van het Netwerk Roze
was er immers niet van afhankelijk, en ook hing er niet van af of het FNV-beleid holebitra-
thema’s zou bevatten. Dat alles was al gegarandeerd; dan moet je over dat spreekrecht
niet zo moeilijk doen, vond hij. De zaal was het daar niet mee eens. “Moeten we wéér voor
een plek strijden na al die jaren in de bond?”, vroeg een van de aanwezigen.
Vincent Lorijn, als laatste gast, gaf in een discussie aan dat voor lhbt-leden werkloosheid
soms zo om de hoek ligt. Transgenders verliezen vaak hun baan tijdens en/of na de
operatie. Ruud gaf aan dat op rele-
vante terreinen op de werkplek ge-
lijkwaardigheid dient te bestaan.
De bijeenkomst werd afgesloten met
een borrel en een optreden van de
Steady Habits, twee Eindhovense
zangeressen, die tussen de Dafjes
600, 750, de Daffodils en de 33s en
66s en de verschillende trucks een
breed scala aan popmuziek en mee-
zingers ten gehore brachten.
Daarna was het óp naar de ope-
ningsfeesten van de Roze Zaterdag
en op zaterdag leden werven voor
ons netwerk…
19

BAC-ers nemen afscheid
Op donderdag 20 november jl. vond na 28 jaar de laatste vergadering van de BAC-
LGBT van Abvakabo FNV plaats. Vanaf 1 januari zal de BAC opgaan in het FNV-
brede Netwerk Roze FNV. Een viertal BAC-ers heeft, na jarenlang actief kaderlid te
zijn geweest, besloten zich niet actief voor het Roze Netwerk in te gaan zetten,
maar blijven hier uiteraard wel deel van uitmaken.
Door Angela Haaima
Degenen die besloten hebben in het
nieuwe Netwerk Roze FNV te gaan
stoppen met hun kadertaken zijn
Ashwien Bisnajak, Jacobien Donkers,
Nettie Groeneveld en ik. Op 20 novem-
ber hebben we een laatste intensieve
vergadering gehad, waarin nog flink wat
spijkers met koppen zijn geslagen. Ook
hebben de scheidende BAC-leden een
toelichting gegeven op hun eigen be-
weegredenen om te stoppen en terug-
geblikt op de dingen die zij de afgelopen
jaren voor de BAC en de homo-lesbi-
sche groep betekend hebben.
Na de vergadering zijn we gezellig met
z’n allen gaan lunchen in hartje Zoeter-
meer om een mooie periode af te slui-
ten. Tijdens de lunch zijn we in het zon-
netje gezet met een mooi afscheids-
boekje, waaraan alle BAC-ers en een
aantal mensen van de homo-lesbische
groep en het kantoor van Abvakabo een
lieve bijdrage hadden geleverd.
Met toch wel gemengde gevoeldens
hebben we uiteindelijk afscheid geno-
men. Het is toch een belangrijk deel van
ons leven geweest en ik denk dat ik ook
namens Nettie, Jacobien en Ashwien
spreek als ik zeg: ‘Lieve mensen van de
BAC, homo-lesbische groep en die zich
op het kantoor van Abvakabo met diver-
siteit bezig houden. Bedankt voor de
fijne tijd die we met jullie hebben gehad!
We zullen jullie missen.’ Met ons vertrek
houdt ook de INZAKE op met bestaan in
de huidige vorm. Wel komt er een digi-
tale opvolger. Mocht je interesse heb-
ben om je hiermee bezig te gaan hou-
den mail dan even naar info@net-
werkrozefnv.nl
20

Word actief binnen het Netwerk Roze FNV!
De FNV nieuwe stijl komt eraan. Binnen de nieuwe FNV is er natuurlijk ook aan-
dacht voor de belangen van lesbische, homoseksuele, transgender en biseksuele
(LHBT) vakbondsleden en de voorkoming en bestrijding van discriminatie wegens
seksuele gerichtheid of genderidentiteit. Deze aandacht krijgt de vorm van het
Netwerk Roze FNV. Er zullen de komende tijd allerlei netwerken ontstaan, maar
vier netwerken krijgen een speciale positie. Dat zijn de netwerken Wereldburgers,
Vrouwen, Jongeren en Roze. Deze groepen hebben hun meerwaarde over de jaren
al bewezen, al moeten zij wel 1500 leden of sympathisanten hebben om spreek-
recht te krijgen in het ledenparlement.
Door Ger Rolsma
In het Netwerk Roze FNV komen de leden van de oude LHBT-groepen samen, zoals
bijvoorbeeld die van de Abvakabo, Horeca en Bondgenoten, met de roze groep van de
Algemene Onderwijsbond, een bond die als afzonderlijke vakbond blijft bestaan. De AOb
blijft áángesloten bij de FNV, maar gaat daar niet in op zoals Abvakabo.
Om ons spreekrecht binnen het ledenparlement zeker te stellen is het belangrijk dat we
nog een aantal steunbetuigingen binnenkrijgen van FNV-leden. Daarvoor is het niet no-
dig dat je zelf homo, lesbisch, bi of trans bent: ieder FNV-lid dat het belangrijk vindt dat
het Netwerk Roze FNV spreekrecht heeft in het ledenparlement, kan ons steunen. Geef
het door aan info@netwerkrozefnv.nl. Maar wie wil kan actíéver meedoen binnen het
Netwerk.
21

Veel tijd? Weinig tijd? Verschillende manieren om actief te zijn
Een van de manieren om actief te zijn binnen het Netwerk is door deel te nemen aan de
Netwerkraad. De netwerkraad bestaat uit alle mensen die zich actief (willen) inzetten
voor het Netwerk Roze - LHBT of sympathisant. In deze vergaderingen bespreken we
het beleid en de activiteiten van het Netwerk. Ook kunnen mensen eigen activiteiten
inbrengen, bijvoorbeeld in hun eigen sector. Mensen vanuit alle FNV-sectoren en -bon-
den zijn welkom.
Het bijwonen van vergaderingen kost in principe niet heel veel tijd. Maar voor sommige
zaken die binnen de netwerkraad worden besproken is uitwerking nodig. Dat gebeurt
door werkgroepen. Op dit moment zijn er vier permanente werkgroepen.
 De werkgroep communicatie houdt zich bezig met de informatie die naar de ach-
terban van het Netwerk moet worden verspreid: INZAKE verdwijnt, en er komt een
elektronische nieuwsbrief voor alle mensen die zo’n nieuwsbrief willen ontvangen.
Daarvoor worden nog redacteuren gezocht. Mensen die ontwikkelingen bijhouden,
daarover willen schrijven, naar bijeenkomsten gaan en verslag doen, voor de op-
maak zorgen en zich willen verdiepen in het webredacteurschap.
 De werkgroep werving houdt zich onder andere bezig met het opzetten en bemen-
sen van informatiekraampjes tijdens de Roze Zaterdag, Amsterdam Canal Pride of
andere bijeenkomsten waarbij het zinvol is over de werkzaamheden van het Net-
werk Roze te vertellen, zoals bestrijding van discriminatie en het meewerken aan
een beter werkklimaat.
 Binnen de werkgroep beleid wordt op strategisch niveau gekeken hoe het Netwerk
Roze zo goed mogelijk gepositioneerd kan worden binnen de FNV en daarbuiten.
Welke prioriteiten moeten de komende tijd gesteld gaan worden en hoe gaan we
die bereiken? Soms gaat het over spreekrecht in het ledenparlement of financiën
of om de samenwerking met andere organisaties in Nederland.
 De werkgroep internationale zaken bekijkt welke internationale samenwerkings-
verbanden, projecten en acties wenselijk zijn vanuit het Netwerk Roze. Vooral Ab-
vakabo en AOb hebben hun eigen tradities op het internationale roze vlak, en deze
werkgroep probeert deze traditie zeker te stellen in de toekomst en waar nodig uit
te bouwen.
Daarnaast organiseert het Netwerk Roze met enige regelmaat netwerkbijeenkomsten
rond een bepaald thema. Recent was het thema de Wmo, de Wajong en andere nieuwe
weten regelgeving. Daarvóór hadden we een bijeenkomst in het Daf-museum, met als
thema “jezelf zijn op de werkvloer”. Binnenkort gaan we waarschijnlijk kijken naar de film
“Pride”, over hoe homo’s en stakende mijnwerkers in 1984 de handen ineenslaan en
22

gemeenschappelijk optrekken. Elke keer wordt voor de organisatie van zo’n netwerkbij-
eenkomst een nieuwe ad-hoc-werkgroep gevormd. Mensen die deze bijeenkomsten
willen organiseren zijn van harte welkom.
Bestuur
Naast de netwerkraad en de werkgroepen fungeert er op dit moment een interim-be-
stuur, dat contacten onderhoud met het ledenparlement, de vergaderingen van de net-
werkraad voorbereidt en alle plannen binnen het Netwerk Roze bespreekt. Op verzoek
van het bestuur van de FNV zal dit bestuur in de eerste helft van 2015 geformaliseerd
worden door middel van verkiezingen. Daarom zoeken we mensen die zich kandidaat
willen stellen. Bijgaand is de profielschets.
Als de kandidaatstelling wordt gesloten (de datum wordt nog bekendgemaakt) zal een
selectiecommissie de kandidaten beoordelen op hun geschiktheid en op basis daarvan
een advies over de kandidaten opstellen. Vervolgens worden verkiezingen georgani-
seerd. Het is de bedoeling dat die digitaal plaatsvinden. In de eerste maanden van 2015
volgt meer informatie over de procedure.
Mensen die zich willen opgeven voor de netwerkraad, de werkgroepen of als bestuurs-
kandidaat kunnen dit laten weten via info@netwerkrozefnv.nl
23

Profiel bestuurders (v/m/..)
Netwerk Roze
Het Netwerk FNV Roze richt zich op de belangenbehartiging van de (vakbonds-)-rechten
van lesbische, homoseksuele, biseksuele, transgender en intersekse werknemenden,
op het voorkomen en bestrijden van discriminatie wegens seksuele gerichtheid of gen-
deridentiteit en op het bevorderen van een positief beleid van seksuele en genderdiver-
siteit. Het netwerk werkt samen met andere groepen en netwerken die bestrijding van
discriminatie en bevordering van diversiteit in het vaandel hebben staan.
Het bestuur van het Netwerk Roze FNV bestaat uit mensen die zich actief inzetten voor
het bereiken van de doelstellingen van het netwerk en heeft een diverse samenstelling
qua man/vrouw-verdeling en zou aan het ideaalbeeld voldoen als bestuursleden ook een
achtergrond hebben in bi-, trans- of interseksekringen.
Een bestuurslid:
a. Kennis, ervaring, houding:
 beschikt over deskundigheid in, en ervaring met, het LHBTI-beleid (binnen de vak-
bond of daarbuiten) en/of het organiseren en verbinden van LHBTI-leden binnen het
Netwerk Roze FNV of een van de voorgangers daarvan;
 heeft kennis op het gebied van het functioneren van de vakbond;
 is in staat zelfstandig en onafhankelijk een afgewogen oordeel te vormen over het
beleid van de FNV in het algemeen en dat van het Netwerk Roze FNV in het bijzon-
der en wil daaraan een bijdrage leveren;
 is een teamspeler (is onafhankelijk maar zoekt wel verbinding met collega-bestuur-
ders);
 is niet bang om te falen, een afwijkende mening te hebben, dóór te vragen of
haar/zijn/.. nek uit te steken en houdt zich dus niet op de vlakte. De persoon voelt
zich thuis in de rol van bestuurder;
 staat open voor kritiek;
 kijkt kritisch naar het eigen functioneren en dat van ../zijn/haar collega-bestuurders;
b. Gedrag:
 Visie
heeft een beeld van de toekomst van het Netwerk Roze FNV en kan aangeven hoe
de kloof tussen gewenste en huidige situatie overbrugd kan worden;
 Omgevingsgerichtheid
is goed geïnformeerd over de externe ontwikkelingen, en kan deze kennis benutten;
24

 Organisatiesensitiviteit
is zich bewust van (in)formele kanalen en belangen van verschillende groepen in de
FNV, en kan hier in zijn/../haar handelen daar rekening mee houden om doelen te
bereiken;
 Strategisch denken
 is in staat om op strategisch niveau onderwerpen te analyseren, om doelen te te
formuleren en strategieën om deze doelen te bereiken;
 Samenwerken
zet zich in voor een op samenwerking gerichte sfeer, draagt bij aan een gezamenlijk
resultaat en deelt informatie en kennis en visie met anderen;
 Analytisch denkvermogen (Probleemanalyse en oordeelsvorming)
 maakt duidelijk onderscheid tussen hoofd- en bijzaken. Verzamelt relevante informa-
tie. Maakt afwegingen, stelt prioriteiten. Betrekt relevante mensen en instanties bij
de kwestie, volgt niet klakkeloos meningen van derden. Betrekt mogelijke nevenef-
fecten in zijn overwegingen. Overziet consequenties. Ziet de samenhang tussen de
diverse beleidsaspecten en handelt daarnaar, houdt rekening met de belangen van
alle belanghebbende partijen;
c. Algemeen:
 is een betrouwbaar, integer en onafhankelijk persoon;
 is bereid en in staat voldoende tijd voor de functie uit te trekken;
 heeft minimaal een HBO/WO denken werkniveau;
 neemt de verantwoordelijkheid om te voorzien in eigen informatiebehoeften;
 heeft, in verband met digitale informatievoorziening, toegang tot internet en kent de
mogelijkheden daarvan;
 respecteert de doelstellingen van het Netwerk Roze FNV.
De BAC-LGBT wenst
iedereen fijne feestdagen
en een kleurrijk 2015!
25

Amerikaanse index 2015:
Inzet van bedrijven voor holebitra-beleid
groter dan ooit
Door Michiel Odijk
Sinds 2002 brengt de Human Rights Campaign Foundation een lijst uit waarin het
seksuele diversiteitsbeleid van bedrijven wordt doorgelicht: de Corporate Equality
Index. De index voor 2015 vertoont een opmerkelijke groei van het aantal bedrijven
dat op alle fronten goed scoort wat betreft dat beleid. Van de zogeheten Fortune-
500-bedrijven is vooral opvallend dat steeds meer bedrijven ook expliciet trans-
gender-beleid hebben ontwikkeld.
Foretune 500 bedrijven 2002 2008 2013 2014 2015
Bedrijven met beleid o.g.v. seksuele
gerichtheid
61% 88% 88% 91% 89%
Bedrijven met beleid o.g.v. geslachts-
identiteit
3% 25% 57% 61% 66%
Van de onderzochte bedrijven scoren de advocatuur en aanverwante juridische branche
het best: bijna 905 van die bedrijven voldoen aan alle criteria van de index. De financiële
en bankensector, die enkele jaren geleden nog de best scorende was, staat nu op de
tweede plaats met bijna 50% van de bedrijven die aan alle criteria voldoen. In de mijn-
en metaalindustrie, olie- en gasindustrie, drukkerijen en uitgeverijen, en de reis- en trans-
portsector is het het slechtst gesteld met het
seksuele diversiteitsbeleid. De Human
Rights Campaign Foundation gaat de ko-
mende jaren door met het aan de tand voe-
len van bedrijven en publiceren van deze in-
dex. Vanaf volgend jaar, zo stelt Chad Grif-
fin (voorzitter; foto) in zijn voorwoord, gaat
de HRCF dan ook letten op wat bedrijven
op wereldschaal doen rond holebitra-rech-
ten. Het is te hopen dat de index gezagheb-
bend genoeg is om bedrijven aan te sporen
hun prestaties te verbeteren.
26

Recht zonder m/v? Over het afschaffen van sekse
als juridische categorie
“Een pot nat” als de sekse registratie op m/v afgeschaft wordt. Dat schoot door
me heen door het boeiende onderwerp van de vereniging Vrouw & Recht op het
10 jarig jubileumcongres in Ottone, Utrecht, november 2014. Om de lezingen van
de hoofdspreeksters, het debat en de prikkelende discussie in de zaal met mensen
die voor of tegen afschaffing waren of neutraal.
Door Lili Brouwer
Een pot nat als je het afschaft, want dan
zijn mensen uit specifieke groepen bin-
nen het onderwijs en op de arbeids-
markt waarvoor extra maatregelen no-
dig zijn ter beveiliging en bevordering
van de positie niet meer zichtbaar. Zon-
der registratie kun je niet monitoren en
de beoogde en behaalde resultaten niet
verslaan. Aan de andere kant, en dat
benadrukt de mensen die neutraal en
voor stellingen waren, kan registratie op
m en v gelijke behandeling tegen hou-
den, omdat je niets opheft. Zoals een
kleindochter, lid van het FNV bestuur
en ILO bestuur, van Clara Wichman, de
laatste stond aan de wieg van vrouw en
recht, zegt: zolang het nodig is moet je
het aanhouden1
.
Zolang er geen gelijke behandeling
gender (no) conform is, zijn cijfers no-
dig. In vergelijking met de westerse cul-
tuur werden prachtige voorbeelden ge-
geven over bevolkingsgroepen en cul-
turen in andere werelddelen waarin “de
vrouw” of “de man” niet bestaat, omdat
er (soms afwisselend) wel 26 types zijn,
los van de balans in elk mens op zgn.
vrouwelijk en mannelijke krachten. Als
Mieke Aerts, hoogleraar politieke ge-
schiedenis van gender in Nederland,
uiteenzette: sekse is geen natuurlijk be-
ginsel. De geboorte van ieder mens
wel. Die streep tussen man en vrouw
houd je over als nieuw vertrekpunt, je
begint ergens (komt ter wereld).
Het is ‘gedaan’ met de sekse, geslacht
en gender. In het licht van de geschie-
denis is het aanduiden van de sekse
een grote performance onder invloed
van machtsverhoudingen. Daarover
zijn diverse uitingen te vinden in de
werkelijkheid. Zoals bijvoorbeeld het
verhaal van Alter en Jane, een koppel
uit Jakarta dat in 2010 trouwde. (citaat:)
Het huwelijksgeluk duurt niet lang: Alter
wordt door zijn schoonmoeder aange-
geven. Hij zou niet geboren zijn als
man. Wat maakt dat Alter? Lesbisch,
FTM, intersex? En wat zijn de seksuele
rechten? Pleegde hij document be-
drog? Of is hij in het verkeerde lichaam
1
Helaas was Catelene Passchier verhinderd tot haar bijdrage aan het symposium in verband
met de urgentie van het stakingsrecht onderwerp op de ILO bestuursvergadering in Geneve.
27

geboren? Dit laatste wordt door de Is-
lam geaccepteerd.
Innovaties op het thema man of vrouw
vind je creatief terug via literatuur, to-
neel, muziek en kunst. Als Prof. Dr.
Saskia Wieringa inkopte: het denken in
haar of hem wordt in veel culturen niet
strikt genomen. Het stroomt meer naar
gelang de aantrekkingskracht die men-
sen in hun leven op andere mensen
hebben of nodig hebben. Tijdens onze
uitwisselingproject in Turkije met leden
van KAOS GL hadden we daarover ge-
animeerde gesprekken over wanneer
ben je (geboren als vrouw, gedragend
“als vrouw”) een butch of femme, wis-
selende rollen worden soms aangeno-
men precies wat past in een bepaalde
setting. In ieder geval nam onder het
betoog van Saskia de levendigheid on-
der het publiek toe over fluïde denken.
Out the box of veilig in hokjes voor ze-
kerheden om buiten schot te blijven met
de gangbare uitleg van bijv. het traditio-
nele gezin in de westerse wereld. Wie
kent immers niet de gezellige opmer-
king van de nieuwe buren op de cam-
ping over jullie en de kinderen: wat ge-
zellig dat je met je beste vriendin kam-
peert, toch veel gezelliger dan alleen
vakantie vieren.
Het afschaffen van de m en v en het
streepje laten staan vormt de volgende
uitdaging voor vrouw en recht. Kortom I
voor de registratie man, vrouw of an-
ders. Want alle mensen die onder-
zoeken zijn het over een ding eens: ge-
gevens zijn ook anders te genereren.
Net als de Britse vakbeweging zijn wij
van mening dat het voor diversiteitspro-
gramma’s er niet om gaat hoeveel
LGBTi er zijn, maar dat zij er zijn als lid.
Met ingang van 1 januari 2015 kun je bij
het aanmelden van het FNV lidmaat-
schap aangeven van welke sector en
welk netwerk je lid wilt worden en welke
thema’s van jouw interesse zijn.
De discussie en ontwikkelingen t.b.v.
nieuwe voorstellen over afschaffen van
de sekseregistratie blijft de uitdaging
van vrouw & recht en houden wij in de
gaten conform onze doelstellingen als
nu beleidsadviescommissie LGBTi en
straks (overgaand in) Netwerk Roze
FNV t.b.v. FNV beleid.
28

Beste vriendinnen en vrienden,
Ik val maar meteen met de deur in huis. Voel jij je altijd thuis op je werk? Of heb je
weleens lastige situaties als het gaat om zichtbaar te zijn of als het gaat om je seksuele
voorkeur of je genderidentiteit? Is jouw antwoord volmondig Ja? Geweldig! Je werkt op
een fijne plek en je durft jezelf te zijn. Nee? Dat is balen. Dat kan en moet anders vinden
wij van Netwerk Roze FNV en OndersteBoven. Kom ik bij mijn tweede vraag. Wil je ons
daarbij helpen?
Netwerk Roze FNV en Ondersteboven zijn op zoek naar ervaringen van LHBTQ’s op het
werk. Schrijf jouw goede of slechte ervaring met een college en jouw seksuele voor-
keur/genderidentiteit op en stuur deze naar info@stichtingondersteboven.nl Je kunt bij-
voorbeeld vertellen hoe goed een collega reageerde op jouw ‘uit de kast kom-moment’
maar ook over die andere collega die steeds domme vragen stelt bij de koffie automaat.
Wij willen het allemaal weten!
Met deze informatie gaan wij aan de slag. Wat wij gaan doen? Dat lees je in deze oproep.
Kun je jezelf zijn op het werk?
OndersteBoven gaat campagne voeren om collega’s bewust te maken hoe je samen
een werksfeer kunt maken waarin iedereen zich thuis voelt. Dat is hard nodig want 30%
van homo- bi, lesbische en trans-
genders zit op het werk ‘in de kast’.
Uit onderzoek blijkt dat het niet
goed voor je gezondheid is als je
steeds een stuk van jezelf verbergt
of het gevoel hebt dat je een buiten-
beentje bent.
Iedereen hoort er bij, dat beleid
gaat leven als mensen op de werk-
plek zich bewust zijn van wat ze
denken en doen en wat voor effect
dat heeft op anderen. Er is een kli-
maat van inclusiviteit (zie illustratie)
nodig.
Het gaat om bewustzijn, niet om discriminatie.
Veel vervelende situaties op het werk zijn niet zo helder. Is het nu discriminatie of een
slechte grap? Lastige situaties op het werk worden vaak veroorzaakt door collega’s die
daar niets rottigs mee bedoelen. Toch kunnen deze situaties voor een slecht werkklimaat
zorgen. Er worden impertinente vragen gesteld: ‘Wie is nou de echte moeder?’ Of ieder-
een gaat er automatisch van uit dat je hetero bent. Er worden ‘leuke’ grapjes gemaakt
29

die pijnlijk zijn. Er leven vooroordelen over het uiterlijk en de gewoontes van lesbiennes,
biseksuele, transgender en homoseksuele mensen. Aarzel jij hierdoor om op je werk te
laten zien wie je bent? Wanneer voel je je ongemakkelijk? Krijg je soms het gevoel dat
je er niet écht bij hoort?
Een ’inclusief’ werkklimaat: 100% jezelf op het werk. DO IT YOURSELF
We gaan kennis verspreiden hoe dat anders kan. Leuker en prettiger voor ieder-
een.
Hoe? Daar kun je zelf een bijdrage aan leveren. We gaan samen met jonge filmmakers
een humoristische clip maken over hoe jij zelf bijdraagt aan een werkklimaat waarin ie-
dereen zich vrij voelt om te zijn wie zij is. Met tips voor collega’s en voor de LGBT-
doelgroep. En we doen er meteen een gebruiksaanwijzing bij die je bij de hand kunt
houden om het later nog eens na te lezen en om er mee te oefenen in de praktijk .
We hebben jouw hulp nodig.
We willen échte voorbeelden. Help je ons met voorbeelden uit jouw leven? We zijn op
zoek naar ‘lastige situaties’ en vooral natuurlijk naar jouw ‘best practices’.
Lastige situaties.
Welke situaties vind je lastig? Beschrijf kort wat er gebeurde, waar en wanneer was het?
Wat deed of zei de ander wat je raakte? Welk gevoel kreeg je? Hoe ben je er mee om
gegaan? Wat doe je of zou je nu anders doen?
Jouw beste tips. Zo kan het ook.
Je hebt vast ook goede voorbeelden hoe je met ‘lastige’ situaties omgaat. Van die situ-
aties waar je handig mee om gaat. Het leuke is dat datgene waar jij mee worstelt soms
een eitje is voor een ander. Voor welke ‘lastige’ situaties heb jij een aanpak? Beschrijf
kort de situatie, waar en wanneer? Wat doet of zegt de ander? Hoe ga jij er mee om?
Wat doe je dan precies? Wat zeg je dan? Daar zijn we benieuwd naar. Wat is volgens
jou de clou van de aanpak die werkt?
Ik kijk uit naar je bijdrage en beloof dat ik begin volgend jaar bij je terug kom. Je kunt
jouw verhaal, vragen, tips en alles wat ons helpt sturen naar:
info@stichtingondersteboven.nl Natuurlijk gaan wij vertrouwelijk om met je informatie en
wordt het niet openbaar gemaakt. De verhalen mogen ook anoniem worden ingeleverd
via http://www.stichtingondersteboven.nl/contact
Dank je wel en tot ziens,
Hartelijke groet,
Jolanda Kirpensteijn
Voorzitter Stichting OndersteBoven http://www.stichtingondersteboven.nl/
30

Eerste transgender in Belgisch parlement
Het Vlaamse Groen! heeft de primeur: de eerste transgender in het Belgische par-
lement. Prof. Dr. Petra De Sutter (Oudenaarde, 1963) stond aanvankelijk als tweede
op de lijst bij de verkiezingen voor het Europees parlement. Maar Groen! haalde
slechts één zetel binnen. Zij is daarna via het Belgische coöptatiesysteem toege-
voegd aan de Belgische Senaat, waar ze in juli als senator werd beëdigd.
Door Michiel Odijk
De Sutter werkte na het behalen van
haar geneeskundige graad en een doc-
toraat in de biomedische wetenschap-
pen en aantal jaar in Chicago aan ge-
netisch onderzoek. Ze werd erkend gy-
naecoloog in 1994. In 2000 werd ze
hoogleraar aan de Universiteit Gent.
Later werd ze daar buitengewoon hoog-
leraar en hoofd van de afdeling Repro-
ductieve Geneeskunde van het Univer-
sitair Ziekenhuis Gent. Als fundamen-
teel klinisch onderzoeker verrichtte ze,
samen met haar team, onderzoek naar
embryonale stamcellen, naar de vraag
hoe eicellen actief worden gemaakt en
hoe vruchtbaarheid kan worden behou-
den. In Frankrijk is ze lid van het Agent-
schap der Biomedische Wetenschap-
pen, in België van de Koninklijke Belgi-
sche Academie voor Geneeskunde,
naast enkele internationale functies. Ze
gaat sinds 2004 officieel als vrouw door
het leven.
Het coöptatiesysteem werd in 1921 in
de Belgische grondwet geïntroduceerd
om naast de doorgewinterde partijpoli-
tici ook deskundigen uit maatschappe-
lijke organisaties het recht op vertegen-
woordiging te geven; in de praktijk ech-
ter werd het systeem gebruikt om leden
van politieke partijen die bij verkiezin-
gen buiten de boot zijn gevallen, toch
een zetel te geven. De zetels (zes voor
de Nederlandse taalgroep, vier voor de
Franse) worden verdeeld volgens de
verkiezingsuitslag.
31

Mexico 2014: een nieuw begin?
Meer dan twintig jaar geleden waren er bedreigingen van doodseskaders, toen
homo’s en lesbo’s in Mexico bijeen wilden komen in een wereldconferentie van de
ILGA. Een aantal overheden vond de bescherming van de christelijke moraal be-
langrijker dan mensenrechten en zelfs dan levens. In 2014 werd er opnieuw een
wereldconferentie van de ILGA georganiseerd in Mexico. Ger Rolsma en Michiel
Odijk reisden af naar die conferentie en de daaraan gekoppelde vakbondsbijeen-
komsten.
Door Michiel Odijk & Ger Rolsma
Het is nog niet zo lang geleden dat de
International Lesbian and Gay Associa-
tion (ILGA) zich geleidelijk omvormde
tot de International Lesbian, Gay.
Bisexual, Trans and Intersex Associa-
tion. De naam ILGA bleef behouden, al
klopt die niet meer als afkorting. De
ILGA is een samenwerkingsverband
tussen LGBTI-organisaties overal ter
wereld en komt op voor LGBTI-belan-
gen in bijvoorbeeld de Verenigde Na-
ties en de Europese Unie. De ILGA is
niet alleen op wereldniveau actief; er
bestaan ook regionale ILGA-afdelin-
gen, zoals ILGA-Europa en ILGA-La-
tijns-Amerika en Cariben (ILGA-LAC),
die eigen activiteiten ontplooien. Verte-
genwoordiging van de ILGA binnen de
Europese Unie is bijvoorbeeld een taak
die door ILGA-Europa wordt vervuld.
Het ILGA-bestuur, waaronder twee se-
cretarissen-generaal, voert het beleid
uit, bijgestaan door een klein aantal be-
taalde medewerkers.
Eens in de twee jaar vindt er een ILGA-
wereldconferentie plaats die het beleid
vaststelt. Op die wereldconferenties
hebben alleen afgevaardigden van bij
de ILGA aangesloten LGBTI-organisa-
ties stemrecht - met als enige uitzonde-
ring de AOb, die destijds als ABOP aan
de wieg stond van de ILGA en die
daarom als gehele vakbond stemrecht
heeft, terwijl de bond geen LGBTI-orga-
nisatie is.
ILGA secretaris-generaal Gloria Careaga
32

Koppeling van activiteiten
Dit jaar vond de wereldconferentie
plaats in Mexico-stad. En omdat het La-
tijns-Amerikaanse netwerk van LGBT-
vakbondsactivisten binnen Public Ser-
vices International (PSI) het zinvol vond
om hun meeting te koppelen aan de
ILGA-wereldconferentie was er een
dubbele activiteit voor Abvakabo-afge-
vaardigden Ger Rolsma en Michiel
Odijk: enerzijds het Latijns-Ameri-
kaanse LGBT- netwerk binnen PSI aan-
moedigen en helpen - als Abvakabo zijn
we hier vanaf de start bij betrokken - en
anderzijds vakbondsaspecten onder de
aandacht brengen van de deelnemen-
den aan de ILGA-conferentie.
Daarvoor was Michiels boekje over
LGBT-vakbondswerk, dat in mei in het
Engels was verschenen, ook in een
Spaanse versie verschenen. Bijna als
missionarissen gingen Ger en Michiel
zwaar bepakt met honderden boekjes
op weg naar Mexico.
Mexicaanse perspectief
Wie het nieuws in die periode heeft ge-
volgd, weet dat Mexico niet bepaald po-
sitief in de publiciteit was, onder andere
door de 43 “verdwenen” studenten in
Iguala (in de deelstaat Guerrero) - op
bevel van de burgemeester opgepakt
door de plaatselijke politie, die in sa-
menwerking met de drugsmaffia ervoor
zorgde dat ze hun stem niet zouden
kunnen verheffen in protest tegen het
onderwijsbeleid. Naar hun stoffelijke
resten - en de voortvluchtige burge-
meester en burgemeestersvrouw -
werd intensief gezocht terwijl Ger en
Michiel in Mexico waren.
Het kan vreemd aandoen om een ILGA-
wereldconferentie te houden in een
land waarin mensenrechten zó weinig
waard zijn, Toch heeft Mexico op het
gebied van LGBTI-rechten wel een po-
sitieve ontwikkeling doorgemaakt.
In 1991 was er óók een ILGA-wereld-
conferentie in Mexico gepland. Niet in
Mexico-stad, maar in Guadalajara, de
tweede grote stad van het land. Een
stad met een conservatief-katholieke
traditie, waarvan de burgemeester en
de aartsbisschop absoluut niet blij wa-
ren met het initiatief van twee Guadala-
jaraanse groepen (een homo- en een
lesbische groep) om zo’n verdorven
club naar het prachtige Guadalajara te
trekken. En de gouverneur van de deel-
staat Jalisco (waarvan Guadalajara de
hoofdstad is) vond het ook maar niks.
Niet alleen verklaarde de bisschop in
het openbaar dat die wereldconferentie
goddeloos en zondig was, de gouver-
neur en de burgemeester probeerden
alle wapens in de strijd te gooien om de
conferentie onmogelijk te maken. Eerst
zouden alle hotels en restaurants die
zouden meewerken aan de conferentie,
worden gesloten. Toen kwam het drei-
gement dat de deelnemenden aan de
conferentie, voor zover herkenbaar, al-
33

lemaal op grond van de zedelijkheids-
regels zouden worden gearresteerd, en
uiteindelijk kwam de mededeling dat de
Mexicaanse autoriteiten in ieder geval
geen enkele bescherming zouden bie-
den tegen de doodseskaders, die het
ook niet hadden begrepen op homo’s,
lesbo’s, bi’s en transen. Vooral van-
wege de laatste dreiging moest de
ILGA, een paar weken voordat de we-
reldconferentie zou plaatsvinden, be-
sluiten om die af te gelasten.
Maar er waren al mensen onderweg
naar en in Mexico. Een paar dagen later
besloot de ILGA dan ook dat er een
soort noodconferentie zou plaatsvinden
in Acapulco, de badplaats in Guerrero,
waarvan de burgemeester had ver-
klaard dat de ILGA daar welkom
was. Dat werd een van de merkwaar-
digste ILGA-conferenties, vooral omdat
de Europeanen (in die tijd de drijvende
krachten en de structuurgevers van de
ILGA) voor het eerst een kleine minder-
heid vormden in een vooral Latijns-
Amerikaanse conferentie. In Acapulco
verliep alles zonder enig gevaar. De
burgemeester had zelfs voor alle deel-
nemenden, gedurende de hele week
van de conferentie, gratis frisdrank be-
schikbaar gesteld. De deelnemenden
voelden zich welkom en vrij. De confe-
rentie sloot dan ook af met een demon-
stratie: geen protest, maar een dank-
baarheidsdemonstratie gericht tot de
gemeente Acapulco (zie foto).
Pas toen een jaar later bleek dat een
aantal Mexicaanse deelnemenden na
afloop van de Acapulco-conferentie als-
nog door doodseskaders was ver-
moord, bleek hoe serieus het gevaar in
Guadalajara was geweest.
Wel veranderd
Anno 2014 ziet de situatie in Mexico er
behoorlijk anders uit. Er is inmiddels
een homomonument in Mexicostad (zie
foto), waarmee een politie-inval op een
homo-feest in 1901 wordt herdacht en
de geleidelijke bewustwording van ho-
morechten als mensenrechten sedert-
dien onder de aandacht wordt gebracht.
Op de ILGA-conferentie kwamen zowel
een vertegenwoordiger van de presi-
dent Piña Nieto als van de burgemees-
ter van Mexico-stad spreken; zij spra-
ken nadrukkelijk hun welkom uit voor
alle ILGA-conferentiedeelnemenden en
onderstreepten hoe belangrijk het
Mexicaanse antidiscriminatiebeleid is -
dat nu ook seksuele oriëntatie en gen-
deridentiteit omvat. Nog onlangs heeft
Piña Nieto de Internationale Dag Tegen
Homofobie en Transfobie (IDAHOT)
ook als nationale Dag uitgeroepen, de
34

Nationale Commissie voor Mensen-
rechten werkt tegenwoordig ook aan
LGBT-rechten. Gelijkgeslachtelijke pa-
ren kunnen trouwen in sommige delen
van Mexico, waaronder de hoofdstad.
Maar (nog) niet in Guadalajara.
Mexico is een tegenstrijdig land. In wet-
en regelgeving gaat het vooruit; in het
dagelijks leven regeert ongerechtigheid
en is de politiek steeds nauwer verwe-
ven met de drugsmaffia. De grote ver-
ontwaardiging die nu ook binnen
Mexico zelf heerst over het “opruimen“
van de studenten heeft geleid tot een
afsplitsing van de PRD, de partij waar
de ex-burgemeester van Iguala toe be-
hoorde; een nieuwe partij die een
schone politiek voorstaat. Of het lukt
om de invloed van drugsbendes terug
te dringen en van Mexico een échte
rechtstaat te maken, dat zal de toe-
komst leren.
Intersekse
Het is nog niet zo lang dat de ILGA zich
ook richt op de belangen van inter-
sekse-mensen. Mensen die geboren
zijn met geslachtelijke kenmerken die
niet een-twee-drie als “meisje” of “jon-
getje” in te delen zijn. In veel landen
grijpen artsen vroeg in het leven van in-
tersekse-mensen in, omdat ze vinden
dat er nou eenmaal maar twee geslach-
ten horen te zijn, en dat iemand die
daar tussenin zit, nooit gelukkig kan
worden. Omdat het makkelijker is om
operatief weefsel te verwijderen dan om
weefsel aan te bouwen (in het Engels
wordt het plastisch uitgedrukt als “It is
easier to dig a hole than to build a pole”)
worden de meeste intersekse-mensen
door artsen tot meisjes omgevormd en
ouders krijgen het advies om deze kin-
deren ook als meisjes op te voeden. Als
later blijkt dat dat niet klopt met het ei-
gen identiteitsbesef van het opgroeiend
kind, kunnen er allerlei problemen ont-
staan: maatschappelijk, en ook op de
werkplek.
Voor ons was het duidelijk dat deze pro-
blematiek voortkomt uit rigide ideeën
over mannelijkheid en vrouwelijkheid,
en in het verlengde ligt van transfobie,
en dat het logisch is om het opkomen
voor LGBT-rechten uit te breiden met
intersekse-rechten. Het was goed te
merken dat er op de ILGA- conferentie
ook een afvaardiging van de Neder-
landse intersekse-organisatie was, en
verbijsterend om van die afvaardiging
te horen dat de Nederlandse regering
het LGBT-beleid bij het Ministerie van
Onderwijs, Cultuur en Wetenschappen
wil houden, terwijl het “de intersekse-
problematiek vooral beschouwt als een
medische kwestie” en het daarom als
35

volksgezondheidszaak ziet. Het lijkt
erop dat de regering daarmee ontkent
dat discriminatie en uitsluiting van inter-
sekse-mensen een maatschappelijk
probleem is - verglijkbaar met die van
lesbo’s, homo’s, bi’s en transen. Het
beleid rond intersekse-mensen wordt
bovendien naar de medische en volks-
gezondheidshoek geschoven, terwijl
veel intersekse-mensen niet al te goede
ervaringen hebben met medisch ingrij-
pen. Een kwestie die we zeker via de
Nederlandse politieke lijnen willen aan-
kaarten.
Vakbonden en samenwerking
Waar we natuurlijk vooral voor kwamen
was het profileren van het vakbonds-
werk. Vorig jaar, tijdens de oprichtings-
bijeenkomst van het Latijns-Ameri-
kaans en Caribisch netwerk voor
LGBT- vakbondsbeleid binnen Public
Services International, hadden we er
zelf op aangedrongen om de bijeen-
komst van 2014 te koppelen aan de
ILGA-conferentie, en zo bijvoorbeeld
ook mensen aan te trekken die wél op
holebitra- (en intersekse-)gebied actief
zijn, maar nog niet zo veel weten van
wat vakbonden doen en kúnnen doen.
Samenwerking biedt immers perspec-
tieven. We wilden bovendien Mexi-
caanse vakbonden bij het PSI-LGBT-
netwerk betrekken.
Op Europese schaal werkt de Europese
vakbeweging (ETUC) al jarenlang sa-
men met ILGA- Europa, en dat leidt tot
duidelijke resultaten: de bij de ETUC
aangesloten bonden en belangstellen-
den krijgen nieuws over belangrijke ont-
wikkelingen op LGBTI-gebied, en een
paar keer organiseerden ETUC en
ILGA-Europa vakbondsmeetings ge-
koppeld aan Europride.
Vanuit het Latijns-Amerikaanse LGBT-
netwerk van PSI was er vorig jaar al
toenadering tot ILGA- LAC. Ook tijdens
de bijeenkomst van het netwerk in
Mexico was ILGA-LAC er in de vorm
van Beto de Jesus, bestuurslid van
ILGA-LAC (foto), aanwezig, en bij een
inventarisatie van de LGBT-rechten (op
de werkplek en elders) was er een sa-
menwerking tussen PSI en ILGA-LAC.
Tot onze opluchting was het gelukt om
twee afgevaardigden van een Mexi-
caanse vakbond (van personeel van de
Autonome Universiteit van Mexico) bij
de netwerkbijeenkomst te krijgen.
Hoopgevend, maar de toekomst moet
Beto de Jesus
36

uitwijzen of we zulke contacten kunnen
verstevigen en uitbreiden.
In de dagen daarop werd de samenwer-
king voor de toekomst vastgelegd in
een contract tussen PSI en ILGA-LAC.
Tot onze verbazing werden wij - Ger en
Michiel - erop gewezen dat onze hand-
tekeningen niet mochten ontbreken on-
der de samenwerkingsovereenkomst,
omdat wij immers vanuit Abvakabo de
“godfather” van het project waren. En
wij hebben, voor het eerst van ons le-
ven zonder eerst het contract te lezen,
ondertekend, ervan overtuigd dat het
het goede doel diende. Dat contract
wekte belangstelling en zelfs een klein
beetje jaloezie op bij de vertegenwoor-
digers van de Amerikaanse bond SEIU.
Zij gaan nu kijken, in samenspraak met
ons, in hoeverre ze een soortgelijk con-
tract kunnen opstellen voor een samen-
werking met ILGA Noord-Amerika. Het-
geen alleen maar kan worden toege-
juicht.
De bijeenkomst van het Latijns-Ameri-
kaanse LGBT-netwerk was voor ons
trouwens ook een gelegenheid om op
te komen voor continuïteit in het beleid
van PSI. Al sinds 2002 werken PSI en
Education International (EI) immers sa-
men aan een LGBT-beleid, en richten
ze bij hun wereldcongressen een zoge-
heten LGBT Forum in, waarop LGBT-
vakbondsactivisten van over de hele
wereld ervaringen uitwisselen en pra-
ten over gemeenschappelijk beleid en
gemeenschappelijke acties. Dat Forum
is echter na een bijeenkomst in Kaap-
stad in 2011 niet meer bijeengeroepen,
en de groep kaderleden die voor de in-
vulling van het programma van Forum-
bijeenkomsten een stuurgroep vormde,
is niet meer benaderd voor overleg en
daardoor ook verzand. In overleg met
mensen vanuit Education International
en Public Services International zorg-
den we voor een statement dat we
graag voortgang zien van het Forum en
van zo’n stuurgroep; een verklaring die
door de deelnemenden aan de PSI-net-
werk-bijeenkomst van harte werd ge-
steund, en die inmiddels zijn weg heeft
gevonden naar het PSI-bestuur. Hope-
lijk wordt er daar, en bij Education Inter-
national, positief op gereageerd.
37

Films, lezingen, discussie, films, kunst, ontmoeting en films
Filmfestival TranScreen 2015 komt eraan!
Amsterdam – De voorbereidingen voor TranScreen 2015, het grootste transgender
filmfestival van Europa, zijn in volle gang. Van woensdag 3 t/m zaterdag 6 juni kun
je weer genieten van een divers scala aan films over transgenders en genderdi-
versiteit. TranScreen vindt zoals elk jaar plaats in Amsterdam: deze keer in Bios-
coop Rialto en Filmhuis Cavia. Reserveer deze data in je agenda!
TranScreen is een meerdaags filmfestival met internationale films rondom het thema
transgender en genderdiversiteit. Tijdens TranScreen vertonen we lange en korte, main-
stream en experimentele, professionele en communityfilms uit verschillende landen.
TranScreen 2015 vindt plaats van woensdag 3 t/m zaterdag 6 juni. Net als voorgaande
jaren wordt TranScreen verdeeld over twee locaties in Amsterdam. Hoofdlocatie is Bios-
coop Rialto en tweede locatie is Filmhuis Cavia.
Natuurlijk is er tijdens TranScreen meer te doen dan alleen films kijken:
Q&A's met diverse filmmakers,
Lezingen, met mogelijkheid tot discussie,
Een kunsttentoonstelling,
En natuurlijk ook veel ontmoeting!
TranScreen is een evenement waarin (trans)genderdiversiteit de norm is. Een plaats
waar iedereen in een openbare, veilige omgeving zichzelf kan zijn. Ongeacht gender of
seksuele voorkeur. Een plaats voor ontmoeting en internationale uitwisseling op een
ontspannen en natuurlijke manier.
Volg de ontwikkelingen van TranScreen 2015 via:
Onze site: www.transcreen.org
Facebook: www.facebook.com/transcreen
Twitter: www.twitter.com/transcreen
Onze nieuwsbrief: meld je aan via nieuwsbrief@transcreen.org
Over TranScreen
Het TranScreen Filmfestival is een cultureel en informatief filmfestival rondom het thema
transgender en genderdiversiteit. Het festival richt zich op het vertonen van kwalitatieve
en uitdagende filmproducties van over de hele wereld. Doel is het publiek meer bekend-
heid met te geven van de veelzijdigheid van transgenders en genderdiverse mensen.
Tegelijkertijd heeft TranScreen een duidelijke sociale functie. Veel transgenders die
(nog) niet of niet meer in de transgendergemeenschap rondlopen, komen wel naar
TranScreen. Zo biedt het filmfestival een bijzondere ontmoetingsplaats. Dit is een be-
langrijke bijkomstigheid, waarvan de impact niet onderschat mag worden.
Dus houd 3 t/m 6 juni in je agenda vrij voor TranScreen!
38

AGENDA
Evenementen:
Roze Zaterdag 2015
in Maastricht:
Zaterdag 20 juni
Canal Pride 2015
in Amsterdam:
Zaterdag 1 augustus
Bijeenkomsten Net-
werk Roze FNV 2015:
Volg ons op facebook (www.face-
book.com/fnvroze ) en twitter (@net-
werkrozefnv)voor het laatste nieuws!
COLOFON
Homo-/lesbische groep
van Abvakabo FNV
p/a Postbus 1401
3000 BK ROTTERDAM
Bezoekadres (o.a. vergaderingen) regio-
kantoor Utrecht: Varrolaan 104
Aan deze INZAKE werkten mee:
Martin de Bouter, Lili Brouwer, Jolanda
van Gool, Irene Hemelaar, Jolanda Kir-
pensteijn, Vincent Lorijn, Michiel Odijk,
Ger Rolsma en Jochem Verdonk
Eindredactie van deze INZAKE:
Angela Haaima
Voor eventuele vragen
en/of opmerkingen:
Abvakabo FNV,
Afdeling Diversiteit
E-mail: homles@abvakabo.nl
diversiteit@abvakabo.nl
http://www.abvakabofnv.nl/thema's/diversiteit/lbgt/
info@netwerkrozefnv.nl

Deze INZAKE werd u vol trots aangeboden
door de beleidsadviescommissie (BAC-LGBT)
en de homo/lesbische groep!
Op de foto de BAC-LGBT van links naar rechts: Johan Kuiphuis,
Ashwien Bisnajak, Nettie Groeneveld, Lili Brouwer, Jacobien Donkers,
Ger Rolsma, Vincent Lorijn, Angela Haaima, Jan Molenaar en Jolanda van Gool

Magazine Inzake FNV LGBTi december 2014

Recommandé

Recommandé

Contenu connexe

En vedette

En vedette (16)

Similaire à Magazine Inzake FNV LGBTi december 2014

Similaire à Magazine Inzake FNV LGBTi december 2014 (20)

Magazine Inzake FNV LGBTi december 2014