1. 10G van Beest
Update 3.7

2. Hoofdhuis
Glimlachend zet Nathan de laatste doos in de hal. Hij loopt de woonkamer in en
ploft naast Elora op de bank. 'Dat was de laatste.' zucht hij. Elora glimlacht, legt
Drew wat comfortabeler in haar armen en kruipt tegen Nathan aan. Samen kijken
ze even trots naar hun dochtertje. Drew pruttelt vrolijk en sabbelt op haar
voetje, terwijl ze met grote ogen naar haar ouders kijkt.

3. ‘s Avonds staan Bella en Tobias voor de taart. Elora staat naast hen, met Drew in
haar armen. Bella kijkt met een droevig gezicht naar de kaarsjes. Tobias knijpt
even zacht in haar zij en blaast dan zijn eigen kaarsjes uit.

5. Aimi, Casper & Nienke
'Wakker worden!' Nienke springt gillend op het bed van haar ouders. Aimi komt
kreunend overeind. 'Nien, doe normaal.' moppert ze. 'Dat zal helaas niet
gaan, denk ik.' Nienke kruipt tussen haar ouders in. Casper grinnikt en knijpt in
haar zij. 'Gestoord kind.' 'Komt door mijn ouders, die vandaag bejaard worden.'
zegt Nienke grijnzend. Aimi stompt haar tegen haar zij. 'Awh, heeft mammie een
beetje last van een ochtendhumeurtje?' Nienke knuffelt haar moeder. Aimi
mompelt wat en trekt het dekbed over haar hoofd.

6. 'Nien, laat haar.' grinnikt Casper. 'Ga jij maar doen alsof je aardig bent en ontbijt
maken.' Nienke grijnst en klimt uit het bed. Casper slaat zijn armen om Aimi's
middel. 'Waar ging het mis in haar opvoeding, Cas?' mompelt Aimi. Casper lacht
en drukt een kus op haar haar. Aimi draait zich naar hem om en kust hem
liefdevol. Casper leunt zich over haar heen en strijkt door haar haar.
'Mhm, Cas, Nien is nog thuis.' mompelt Aimi. Casper zucht en kijkt haar aan. Ze
drukt een kus op zijn neus.

8. Romée & Beth
Glimlachend luistert Romée naar Sam. Zijn arm ligt losjes om haar schouder. Het
is een mooie zomerdag, met geen enkel wolkje aan de lucht. Beth waggelt vrolijk
voor hen uit. 'Je let niet erg op, hm?' fluistert Sam plagend in haar oor. Ze bloost
en kijkt hem aan. 'Sorry.' Hij glimlacht en drukt een kus op haar lippen. Plots
klinkt er een gil van Beth, die is gevallen. Romée tilt haar op en veegt fronsend
haar knie schoon. 'Liefje toch.' Beth heeft tranen in haar ogen. 'Beth au.' snikt ze.
Sam glimlacht en veegt een traan van Beth's wangetje.

9. Er welt een druppel bloed op uit de schram op Beth's knie. Als het kleine meisje
het ziet begint ze nog harder te huilen. Romée strijkt over haar haar, terwijl Sam
een pleister tevoorschijn tovert en hem op het knietje plakt. 'Zo, grote vriendin.'
Hij tikt tegen haar neus. Beth kijkt hem met tranen in haar ogen aan. 'Sammie.' ze
strekt haar armpjes naar hem uit. Romée geeft haar grinnikend aan hem over.
Beth knuffelt hem stevig. 'Sammie lief.' ze drukt haar wangetje tegen zijn nek.
Sam glimlacht, houd haar met één arm vast en slaat zijn andere arm weer om
Romée's schouders.

10. Als ze even later bij het speeltuintje zitten en Beth lachend met wat andere
kinderen speelt, hoort Romée een bekende stem. Ze krimpt in elkaar. 'Wat is er?'
vraagt Sam bezorgd. Romée negeert hem en kijkt naar de overkant van het
speeltuintje. 'Kan je op zijn minst proberen dat ding stil te krijgen?' Bram kijkt
geërgerd naar de jonge vrouw naast hem. 'Het is geen ding, het is je dochter.
Verdomme Bram, zo makkelijk is het niet om haar stil te krijgen.' moppert de
vrouw, terwijl ze op het ruggetje van een klein meisje klopt. 'Is dat 'm?' vraagt
Sam, die Bram herkent aan zijn rode haar en blauwe ogen – dezelfde als die van
Beth. Romée knikt en kijkt hem aan. 'Mag ik hem in elkaar slaan of wil je naar
huis?' glimlacht Sam. 'Naar huis.' fluistert Romée.

11. Sam knikt en fluit op zijn vingers. Beth – die gewend is geraakt aan Sam's manier
van iemand 'roepen' – kijkt meteen op en grijnst naar hem. Ze loopt naar hem toe
en lacht als hij haar op tilt. 'Bethie, we gaan naar huis.' meteen kijkt Beth hem
boos aan. 'Beth wil niet naar huis.' ze balt haar handjes tot vuistjes. 'Beth, mama
voelt zich niet zo lekker.' Sam kijkt Beth aan. 'Ik wil niet weg!' zegt Beth harder.
Romée neemt Beth van Sam over en knuffelt haar. 'Liefje, je mag later weer
spelen, mama wil graag naar huis, oké?' Beth zucht en legt haar gezichtje tegen
Romée's schouder. 'Oké mama.'

12. Als ze langs Bram, zijn vriendin en zijn dochtertje lopen, kijkt Bram Romée met
een arrogante blik aan. Romée wend haar hoofd af. Sam laat zijn hand onder haar
shirtje kruipen en grijnst vrolijk. 'Sam, doe normaal.' giechelt Romée. 'Het is leuk
om te doen, je moet eens zien hoe jaloers hij kijkt.' 'Je bent soms best gemeen.'
'Alleen tegen mensen die ik niet aardig vind.' Hij kust haar even. 'Bah, vieze
mensen.' moppert Beth. Romée lacht en kijkt Beth aan.

13. Met een irritante steek in zijn hart kijkt Bram Romée na. De man naast haar laat
zijn hand onder haar shirtje glijden. Bram balt geërgerd zijn vuisten. Zijn blik valt
op het kleine meisje in Romée's armen. Ze heeft haar armpjes om haar moeder's
nek geslagen en kijkt ook naar hem. Plotseling mist hij Romée vreselijk. Haar
lieve karakter en de manier waarop ze van hem hield, het was zo anders dan nu
met Kelsey. Als Kelsey een lieve dag heeft, noemt ze hem maar één keer
klootzak, en scheld ze weinig tegen Holly. Helaas zijn die lieve dagen erg
zeldzaam.

14. Thuis zet Romée Beth weer op de grond. Het kleine meisje loopt vrolijk naar haar
speelgoedkist. Sam slaat zijn armen om Romée's middel. 'Ik hou van je.' zegt hij
opeens. Romée kijkt hem aan en glimlacht breed. 'Ik ook van jou.' Hij veegt een
pluk haar achter haar oor en drukt zijn lippen op de hare. Ze kijken op als Beth
tegen Romée’s been tikt. 'Beth jarig.' zegt ze stralend. Romée glimlacht.

16. Luca, Claire, Demi, Levi, Daisy, Fons & Chris
Glimlachend tilt Demi Chris uit zijn wiegje. Hij lacht vrolijk naar haar en slaat zijn
armpjes om haar nek. Ze tilt hem naar de woonkamer, waar haar vader aan tafel
de krant zit te lezen. 'Goedemorgen, personen.' zegt hij, zonder op te kijken. Demi
grinnikt en woelt door zijn haar. 'Hai pap.' Luca kijkt op en glimlacht naar zijn
dochter. Ze zet Chris in zijn stoel. 'Opa!' kirt het kleine jongetje. Luca grijnst en
tikt tegen zijn neus. 'Goedemorgen, vriend.'

17. Claire komt gapend de woonkamer binnen. 'Goedemorgen.' zegt ze, terwijl ze zich
naast Luca op een stoel laat vallen. 'Zorg je ook voor ons ontbijt, Deem?' vraagt ze
onschuldig, terwijl Demi Chris zijn flesje geeft. 'Zo aardig ben ik niet.' Demi ploft
op de stoel naast Chris. Claire grinnikt. 'Dat dacht ik al.' Ze rekt zich uit. 'Luca?'
vraagt ze onschuldig. Luca kijkt op en kijkt haar fronsend aan. 'Goed, ik maak wel
ontbijt.' zucht hij. Claire grijnst tevreden.

18. Een half uurtje later staan Nienke en Phoebe voor de deur. 'Hai oom Luca.' zegt
Nienke vrolijk, als Luca open doet. 'Geweldig, heb je hun weer.' zucht Luca.
Phoebe grinnikt.
Even later liggen Daisy, Nienke, Phoebe en Fons in het gras. Fons stopt een
grassprietje in zijn mond. Hij luistert naar het geklets van zijn zusje en nichtjes.
Hij betrapt zichzelf er op dat hij naar Phoebe staart en wend snel zijn hoofd af.
Sinds ze tiener zijn, merkt hij dat hij meer voor Phoebe voelt dan alleen
vriendschap. Hij hoopt dat het snel voorbij gaat – ze zijn familie!

19. Aan de andere kant van het huis zitten Levi, Merle en Logan. Levi werpt een blik
naar binnen, waar Demi bezig is met Chris zijn lunch geven. Hij fronst bezorgd bij
het zien van zijn zus' vermoeide gezicht. Merle pakt troostend zijn hand
vast, waardoor Logan zijn hoofd af wend. Levi kijkt even naar zijn neefje en dan
naar Merle, die naar hun handen kijkt. Hij werpt nog een blik naar binnen en
zucht. 'Wat is er?' Logan kijkt hem aan. 'Ik maak me zorgen om Demi.' mompelt
hij. 'Ze slaapt de laatste tijd amper en als ze wakker is, is ze bijna elk moment van
de dag bezig met Chris, tot ze rond twaalf uur eindelijk naar bed kan om de
volgende ochtend om zes uur weer op te staan.' Logan knikt en volgt zijn blik naar
binnen. 'Kan hij niet af en toe bij Devon logeren of zo?' vraagt hij fronsend.

20. Levi schud zijn hoofd. 'Demi zou dat niet aan kunnen, ze is echt gek op Chris, en
Devon's ouders staan totaal niet achter haar besluit om hem te houden dus willen
ze hem niet in huis.' zucht hij. 'Mijn ouders hebben al vaak genoeg aangeboden
om voor haar een keer vroeg op te staan, maar ze wil het niet.' Hij slaat zijn ogen
neer en voelt een zacht kneepje in zijn hand. Demi komt met Chris op haar arm
naar buiten en glimlacht even. 'Loggie!' kirt Chris. Hij strekt zijn armpjes uit naar
Logan en Demi geeft hem grinnikend over. 'Hai grote vriend.' Logen kietelt
Chris, die lachend weg probeert te kronkelen.

21. Senna, Florian & Phoebe
Verveeld staart Phoebe naar het plafond boven haar. Sinds ze tiener is, is er zo
weinig wat ze nog kan doen. Haar poppenhuis is opeens saai geworden, en haar
knuffels zijn verhuisd naar de onderste lade in haar kast. Haar boekenkast is een
stuk leger zonder alle kinderboekjes die haar vader altijd voor las voor ze ging
slapen. Met een pijnlijke steek bekent ze in haar hoofd dat ze haar kindertijd nu al
mist. En daarnaast slaat haar hoofd volledig op hol sinds ze tiener is. Laatst
betrapte ze zichzelf er op dat ze aan het roddelen was met Daisy, en ze kan haar
ogen niet meer van Fons af houden.

22. Goed, hij is geweldig opgegroeid en zijn lieve karakter maakt het hele plaatje
af, maar hij is familie! Ze zucht en draait zich op haar zij. Het zal wel gewoon de
plotselinge verandering van kind naar tiener zijn, met opeens allemaal nieuwe
mogelijkheden. Binnenkort is het allemaal weer over en kan ze weer rustig door
met haar leven, zonder ieder moment aan Fons te denken.

23. Mike, Chloé, Avril & Eric
‘Nat,’ jammerend schopt Eric tegen het badwater. ‘Nee!’ gilt hij als Chloé hem er in laat
zakken. ‘Sorry ventje, maar je moet wel schoon zijn voor de verjaardag van je grote zus.’
Glimlachend laat ze wat water over zijn armpjes druppen. Eric kijkt haar zo zielig aan dat
ze bijna medelijden met hem krijgt. Ze wil net haar mond open doen, als Mike de
badkamer binnen komt. ‘Papa, Eric wil niet nat.’ snikt Eric naar hem. Mike grinnikt en tikt
tegen zijn wang. ‘Even volhouden, vriend. Zometeen ben je er van af, en dan ben je ook
helemaal schoon.’ hij drukt een kus op Chloé’s wang.

24. Even later komt Eric de woonkamer in gekropen, met alleen zijn luier aan. ‘Mike, kan jij
hem alsjeblieft zijn pyjama aan doen?’ vraagt Chloé, terwijl ze zich met een zucht op de
bank laat ploffen. ‘Volgens mij is het zijn levensdoel zo vaak mogelijk in zijn luier rond te
kruipen.’ Mike grinnikt en tilt Avril van zijn schoot. ‘Papa was net aan het voorlezen.’
moppert die. ‘Oké, vriend, geloof jij niet in pyjama’s?’ Mike tilt Eric op, en houd hem op
zijn kop. Eric begint meteen te lachen en slaat met zijn handjes tegen zijn vaders buik.

25. Als Mike Eric’s pyjama heeft aangekregen staat Avril te springen voor de taart. Eric kijkt
nieuwsgierig toe vanaf het aanrecht hoe zijn grote zus de kaarsjes in één keer uit blaast.
Hij lacht en klapt in zijn handjes. Avril grijnst breed naar hem. ‘Over een tijdje kan jij ook
zo goed kaarsjes uitblazen, Ericje.’ zegt ze, en ze strijkt even over zijn haar. Dan springt ze
van haar krukje, om even later als knappe tiener op de grond neer te komen.

26. ~
Kennissim