1. Pregón Pascual
Texto: Karl Rahner
Mús ica: OM í s de Ha
esa endel

2. A tención. A tención.
Noticia de última
hora.
A núnciovos unha
boa nova.

3. A boa nova
é s obre Xes uc ris to.
C ris to res ucitou.
E s tá vivo entre nós .

4. Rotas as c adeas da morte,
C ris to s aíu vitorios o do s epulcro.

5. A terra encheus e de luz
e foxen as tebras
que c ubrían o orbe enteiro.

6. Xes ús viñera c ara a nós
e vivira como viven os homes .
Os homes des trozárono coas s úas propias
mans
e a s úa vida des embocou na morte.
Pero Deus fixo o impos ible:
nes te día, E l res ucitou para nós ,
des armada e morta quedou a morte.

7. Eagora es tá aquí.
E áa í como o pr o día
st qu imeir .
E áa í ent e nó
st qu, r s,
igua que o pr o día
l imeir ,
et na e a í
er ment qu
todos os días .

8. Xes ús é o s entido concreto e final
das nos as vidas .
E l é o impuls o de toda creación,
o punto de arranque de toda iniciativa,
a á de toda novidade,
o s oris o s orprendente da eterna mocidade.

9. Se res uc itou, non foi paamachase,
r r r
deixa ta de Si un baeir sen esper nza
ndo r s l o a .
Oseu cor for , xapaasempr
po ma r e,
pat de nosat r .
re era
Pa éo sina ext no do lume interno
scua l er
ecore s r ñ s era
que r r a ent aa dat r .

10. Nasuper non obst nt t quedou igua:
ficie, a e, odo l
o mal continúa maca o r r da cousa
r ndo osto s s,
e nó t ndo aa r porr l de,
s, oma paencia eaida
cremos que o amor es tá morto.
NON! C ris to es tá pres ente no c orazón da his toria.
Pero es ta non s erá realidade plena s en a nos a propia
c olaborac ión.

11. Oque hoxe v a
os nuncio con paa a
l br s
anunciádeo vós c oa vida.
E a ú os aboa bosimanov ,
u n nciov , í a
moit má impora e que t s a nov s escr a napr .
o is t nt oda s a it s ensa

12. Os amigos directos de Xes ús ,
os que o viron s uar nos camiños ,
os que logo o viron pres o e tris te,
os que fuxiron ao velo conducido á morte,
viron e s entiron á s úa manera,
viron, amigos ,
que Xes ús es tá vivo!

13. Eque s e deixa ver
porquen t os olos ben a t
en l beros,
aamaesper nza e o cor zó inquedo.
l a da an

14. E , que lles di?
S halom, a paz,
amigos ,
convos co.
É dicir: a alegría, a s aúde, a fes ta,
a promes a d unha vida máis bela
e máis humana.
S halom, a paz!

15. Pero, en fin, xa s ei o que moitos es tades pens ando:
Ningún de nós temos a Xes ús , o S eñor res uc itado.
Non tocamos as s úas mans ,
nin metemos a man nas s úas feridas ,
nin xamais s e aparec eu na nos a c as a.

16. …Con t despois de t nt a
odo, a os nos
c remos na s úa palabra e nasú promesa
a :
cr que E r ou e est v o ente nó
emos l esucit á iv r s.

17. E l vén c omer c os s eus irmáns e irmás
tris tes :
os pobres , os enfermos , os “ ilegales ” , as
pros titutas ,
os pres os …
para que vexamos que non é unha pantas ma,

18. Invítovos a c elebrar a vida.
B ebamos o viño do home novo.
A c heguemos a nos a copa á copa do Res ucitado.
C elebremos a Vida!
C elebremos a Res urrecc ión!

19. NON! Cristo está presente no corazón da historia.
PREGÓN PASCUAL (Karl Rahner s.j.) Pero esta non será realidade plena sen a nosa propia colaboración.
O que hoxe vos anuncio con palabras
(Atención. Atención. Noticia de última hora. anunciádeo vós coa vida.
Anúnciovos unha boa nova. Anúnciovos a boa, bonísima nova,
A boa nova é sobre Xesucristo. moito máis importante que todas as novas escritas na prensa.
Cristo resucitou. Os amigos directos de Xesús,
Está vivo entre nós. os que o viron suar nos camiños,
Rotas as cadeas da morte, os que logo o viron preso e triste,
Cristo saíu vitorioso do sepulcro. os que fuxiron ao velo conducido á morte,
A terra encheuse de luz viron e sentiron á súa maneira,
e foxen as tebras que cubrían o orbe enteiro. viron, amigos, que Xesús está vivo!
Xesús viñera cara a nós E que se deixa ver por quen ten os ollos ben abertos,
e vivira como viven os homes. a alma esperanzada e o corazón inquedo.
Os homes destrozárono coas súas propias mans E, que lles di?
e a súa vida desembocou na morte. Dilles:
Pero Deus fixo o imposible: Shalom, a paz, amigos, convosco.
neste día, resucitouno para nós, É dicir: a alegría, a saúde, a festa,
desarmada e morta quedou a morte. a promesa dunha vida máis bella e máis humana,
E agora está aquí. Shalom, a paz!
Está aquí como o primeiro día. Pero, en fin, xa sei o que moitos estades pensando:
Está aquí, entre nós, igual que o primeiro día, Ningún de nós vimos a Xesús, o Señor resucitado.
eternamente aquí todos os días. Non tocamos as súas mans,
Xesús é o sentido concreto e final das nosas vidas. nin metemos a man nas súas feridas.
El é o impulso de toda creación, nin xamais se apareceu na nosa casa.
o punto de arranque de toda iniciativa, … con todo, despois de tantos anos
a á de toda novidade, cremos a súa palabra e a súa promesa:
o sorriso sorprendente da eterna mocidade. cremos que El resucitou
Se resucitou non foi para marcharse e está vivo entre nós.
deixando tras de Si un baleiro sen esperanza. El vén comer cos seus irmáns e irmás tristes:
O seu corpo forma, xa para sempre, parte de nosa terra. os pobres, os enfermos, os “ilegais”, as prostitutas, os presos….
Pascua é o sinal externo do lume interno para que vexamos que non é unha pantasma,
que percorre as entrañas da terra. para que apostemos pola vida.
Na superficie, non obstante, todo quedou igual: Eu invítovos a celebrar a vida.
o mal continúa marcando o rostro das cousas, Bebamos o vino do home novo.
e nós, tomando a aparencia por realidade, Acheguémonos a nosa copa á copa do Resucitado.
cremos que o amor está morto. Celebremos a Vida, celebremos a Resurrección!