1. VW: Happy Family? Generaties: (1.) Nel (ouderdom) (2.) Jeffrey x Carlijn (honger) (3.) Rebecca x Xander (geest), Lara x Ciske (geest) x Tom, Marc (honger) (4.) Nina, Tessa, Roy, Patrick Vorige keer mocht ik ze 3 dagen besturen. Jeffrey, Rebecca en Lara gingen op vakantie. De tweeling groeide op tot tiener, Patrick tot peuter, en Roy tot kind.

2. ‘ Goedemorgen, kleintje!’ zei Tessa zacht en ze tilde haar broertje uit zijn bedje. Slaperig keek Patrick haar aan.

3. ‘ Wil je in bad?’ vroeg Tessa, maar ze kreeg geen antwoord. Met ogen die half dicht vielen van de slaap, zat Patrick even later in het water. ‘ Leuk, hè, lekker badderen?’ glimlachte Tessa.

4. Ook de rest van de familie kwam langzaam op gang en begon aan hun dagelijkse bezigheden. Alleen Jeffrey bleef in bed, hij voelde zich vreselijk moe de laatste tijd en alles kostte hem veel energie.

5. Pas tegen de avond kwam hij uit bed. Hij nam niet eens de moeite zich aan te kleden. ‘ Hee pa, alles goed?’ vroeg Tom, die aan tafel zat met een bord salade voor zich. ‘ Als ik ook wat van die salade krijg, is alles goed!’ lachte de oude man.

6. ‘ Mam, luister eens.’ begon Nina vastberaden. ‘Ik heb eens nagedacht. Ik wil vegetariër worden.’ ‘ Vegetariër?’ herhaalde Lara. ‘Weet je dat zeker? Dan kun je dus echt nooit meer vlees eten.’ ‘ Dûh, dat is het hele idee van vegetariër zijn, ma.’

7. ‘ Ik vind het gewoon een goede manier om iets voor de wereld te doen, weet je wel… Dieren worden vreselijk behandeld, de mens denkt helemaal niet meer na over de natuur.’ zei Nina vol overtuiging. ‘ Nouja, als jij dat wilt.’ zei Lara schouderophalend. Ach, zo’n tiener had wel vaker van die ideetjes, dat ging wel weer over!

8. ‘ Nina wil vegetariër worden,’ vertelde Lara even later aan tafel. Tom schoot in de lach. ‘ Ze was toch altijd zo dol op hamburgers, kippenpootjes en gehaktballen? Die gaat het nog moeilijk krijgen!’ Ze lachten allebei.

9. Tevreden stond Nina onder de douche. Gelukkig had haar moeder niet moeilijk gedaan over haar overtuiging. Ze wilde gewoon vegetarisch worden, dat was een heel sterk gevoel. Om op deze manier iets te doen voor de wereld, voelde goed.

10. Rebecca had haar zoontje en Patrick inmiddels geholpen met hun pyjama’s aan te trekken. Ze had ze zelfs een verhaaltje voor gelezen, maar nu was het toch echt hoogste tijd om te gaan slapen. ‘ Lekker slapen, Patrick!’ krijste Roy en hij wapperde wild met zijn handen.

11. ‘ Lekke sape Pettik!’ krijste Patrick en hij deed Roy na. Rebecca schoot in de lach. ‘ Doe eens normaal, joh. Stelletje idioten!’ ‘ Kijk dan mam, hij is grappig! Hij doet me na!’ schaterde Roy, en ook Patrick begon wild te lachen.

12. De wilde spelletjes van Roy zorgden ervoor dat Patrick even later onhandelbaar was. Het lukte niemand om hem rustig te krijgen, laat staan dat hij in zijn bedje wilde gaan liggen. ‘ Patrick!’ riep Jeffrey met opeengeklemde kaken, maar zijn kleinzoon trapte en sloeg krijsend om zich heen.

13. ‘ Laat mij maar even, opa.’ zei Tessa, en ze ging met haar broertje op de grond zitten. Na wat lieve woordjes, een liedje en een knuffel was hij gekalmeerd. ‘ Mooi, dan kun jij je bed in, en dan zorg ik verder voor deze knaap.’ zei Jeffrey. ‘ Okee, truste opa!’ zei Tessa en ze liep de kamer uit.

14. Daarna duurde het nog een hele tijd voor Patrick rustig wilde gaan slapen. Jeffrey nam hem mee naar beneden, en liet hem daar in het bedje liggen. En eindelijk werd het stil in huis.

15. De volgende morgen wilde Tessa ontbijt maken voor de familie. Dat was nog moeilijker dan ze dacht… Al snel moest ze honderd dingen tegelijk doen, en vergat ze dat er iets in de oven stond…

16. Toen herinnerde ze zich ook ineens dat ze nog wat in haar schooltas moest stoppen, en ze rende naar boven. ‘ Wat is dat toch voor lucht?’ mompelde Lara, die in haar nachtjapon naar de keuken liep. Zodra ze de rook zag, snelde ze op de oven af en trok hem open. Hoestend wapperde ze de rook weg.

17. Even later serveerde ze aangebrand vruchtengebak. ‘ En, wie heeft hier haar kookkunsten geoefend?’ vroeg ze sarcastisch. ‘ Ik, mam.’ zei Tessa schuldig. ‘Sorry, ik moet echt nog veel leren.’ ‘ Het is okee. Ik zal je wel helpen, voortaan. Dan leer je het veel sneller.’

18. Toen iedereen weer uit school thuis kwam, moesten ze aan de slag. Nina en Tessa hadden volgende week proefwerkweek, dus waren ze uren bezig met lezen, samenvatten en rijtjes stampen. Ook Roy had het druk, hij liep flink achter met zijn huiswerk en op zijn rapport stond een 5,5. Zelfs Patrick had het druk, alleen dan met zijn eigen bezigheden.

19. Omdat alle kinderen dus bezig waren, was het lekker rustig in huis. Rebecca had een college mee genomen, Ramon. Ze kende hem al lang, en het klikte erg goed. Inmiddels waren ze goede vrienden. Ze hadden hetzelfde droge gevoel voor humor, en lagen continu in een deuk.

20. Rebecca was erg blij met Ramon als vriend. Zo zag ze hem ook; alleen als gewone vriend. Niets meer. Met hem kon ze al haar zorgen vergeten, alle pijn uit het verleden.

21. Tom luisterde naar het geschaterlach dat van beneden kwam, en liet toen zijn zoontje in het bad zakken. Patrick plaste vaak in zijn broek, waardoor hij weer helemaal vies was. Jammer genoeg had hij de laatste tijd een hekel aan water gekregen, waardoor iedere wasbeurt een gevecht werd. Gelukkig was Patrick erg moe, en kon Tom hem zonder veel moeite wassen.

22. Een auto stopte voor het huis, en Jeffrey stapte uit. ‘ Tot morgen,’ zei hij tegen de carpoolchauffeur, en sloeg de deur dicht. Even genoot hij van de frisse nachtlucht. Hij keek naar zijn huis, waar achter sommige ramen licht brandde. Dit was zijn thuis, zijn leven, met zijn familie. Hij glimlachte.

23. Net toen hij naar binnen wilde gaan om met Rebecca een potje te darten, zag hij uit zijn ooghoek iets bewegen. Hij versteende, en keek in het duister. Toen hij de figuur herkende, werden zijn ogen groot van angst.

24. ‘ Nee, ga weg! Jou heb ik hier al veel te vaak gezien!’ krijste Jeffrey tegen de Dood. Gedachten aan zijn vrouw, zijn zoontje en aan zo veel anderen schoten door zijn hoofd. ‘ Het is mijn taak mensen mee te nemen als hun tijd erop zit.’ sprak de Dood.

25. ‘ En nu zit jouw tijd erop, Jeffrey van Noorden.’ vervolgde hij. Jeffrey slikte moeizaam. Zijn leven was voorbij… Inmiddels kwam de familie naar buiten gerend. Nina begon te huilen.

26. En zodra het nieuws de rest van de familie bereikte, huilde iedereen. Vooral Lara en Rebecca waren ontroostbaar. Hun lieve vader… Het hele huis was in diepe rouw.

27. ‘ Komt opa nu nooit meer terug?’ snikte Roy in zijn moeders armen. ‘ Nee, opa is dood.’ zei Rebecca. Door haar verdriet kon ze niks anders verzinnen. Gelukkig wist Lara er beter mee om te gaan: ‘Opa is nu in de hemel, waar het heel mooi is. Weet je wat, waarom maak je geen mooie tekening voor hem? Die vindt hij vast mooi! Hij zal van boven toekijken.’ Meteen ging Roy aan de slag, en showde trots het resultaat. ‘ Kijk, opa, mooi hè?!’

28. Moe van het verdriet kroop Lara tegen Tom aan in bed. Hij kuste haar zachtjes en fluisterde: ‘Het komt wel goed, schat, ik ben er voor je.’ ‘ Dat weet ik.’ glimlachte Lara en ze veegde haar tranen weg. ‘Ik ga papa alleen zo vreselijk missen.’ ‘ Dat begrijp ik, lieve Lara.’

29. Een tijd lang was iedereen treurig om het verlies van Jeffrey. Maar toen kwam de dag dat Patrick jarig was, en voor het eerst kon iedereen weer onbezorgd feestvieren.

30. ‘ Nu ben ik net zo groot als jou, Roy!’ lachte Patrick toen hij opgegroeid was. ‘ Mooi niet!’ Roy stak zijn tong naar hem uit, en rende naar hem toe. Al gauw waren de jongens in een wild spel verwikkeld, en renden ze door het hele huis heen. ‘ Moeten jullie geen taart?’ riep Lara nog, maar ze hoorden haar niet.

31. Later die nacht vertrok iedereen naar bed. Toen Nina door de kamer van haar broertje liep, zag ze ineens een vreemd licht. En ineens verscheen daar een geest, vlak voor haar. Ze gilde, wilde wegrennen, maar ze leek wel versteend. Lijkbleek zweefde daar het gezicht van haar vader, Ciske…

32. Trillend van angst ging Nina naar bed. Nu vond ze het toch wel fijn dat ze samen met haar zus op de kamer sliep. Maar een paar uur later, klonk er ineens wéér een ijselijk gegil. ‘ P-papaaa?’ krijste Tessa en ze sprong van schrik een meter de lucht in.

33. ‘ Tess wat is er?!’ schreeuwde Nina, die meteen wakker schrok. En toen zag ze het; de geest van hun vader zweefde door de kamer. Hoewel ze hem nooit goed gekend hadden, herkenden ze hem van foto’s en uit hun vroegste herinneringen. De geest had een vreselijke grijns op zijn gezicht, en zijn ogen stonden bloeddorstig.

34. ‘ Ga weg, ga weg! Laat ons met rust!’ schreeuwde Nina ademloos vanuit haar bed. Ze kon haar ogen geen moment van de geest losmaken. Ook haar zusje stond als aan de grond genageld naar de verschijning te kijken.

35. Tot hun grote opluchting verdween de geest na een tijdje. Ze zagen hem door het raam naar zijn grafsteen zweven. Doodstil keek de tweeling elkaar aan. Ze hadden het allebei gezien, het was geen verbeelding geweest. Bovendien waren er verhalen dat hier vaker geesten gezien waren. Maar als het hier echt spookte, wat betekende dat dan voor de familie?