Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
Similaire à Poezi
Similaire à Poezi (20)
Poezi
- 2. 2 I Dallgët e jetës Mitrovice, 1968/69
- 3. 3 VASHES Merre rrugën vashe, kah bredhin sytë e ardhmërisë, Mbi ylberin me ngjyra që derdhet mbi ne. Mjaft i ushqeve damarët e vetmisë. Sot, për ne lindi dita me këngë të re.
- 4. 4 NUK E DI Nuk e di kujt ia fala Fjalën e ëmbël Bebëzat e syrit Qe si vullkan zjarri Shpërthen nga shpirti D a s h u r i n ë Dhe sot mallkoj veten Ditën qe kam lindur Djepin qe jam rritur Atë qe me ka bindur Te bëhem ure e jetës Kështjellë e vetmisë Si lypësi zotërisë Ti përkulem dashurisë
- 5. 5 PRANVERA Gjelbërimi erdhi Lulet në çdo vend Bilbili çmallë këngën Në çdo lis me rend Prej gjembi në gjemb Fluturon me krenari Jeta ringjallet Pranvera ka mbërri
- 6. 6 DIMRI Dhuratë të bukur po na bien Ti o dimër me kënaqësi Me thuaj Lecit çdo t’i sjellë Në këto ditë të Vitit të Ri Do t’ia sjellë një sajë të re Të rrëshqas me shokët e tij Do t’ia ngri lumin mbi shtëpi Leci i vogël të rrëshqas me ski
- 7. 7 ZOG MENGJEZI Ciu ciu ciceron Në dritaren time Zgjohu me thotë Nga këto mendime Diç jam i menduar Dhe shumë i pikëlluar Se vargjet për Kosovën Nuk do mi sjellë mua Armiku i shkatërroi Revistat shqiptare Mësimin e ndaloi Në shkollat Kosovare
- 8. 8 II Për të gjithë, ata qe i dua Prishtine, 1970/71
- 9. 9 NENES SIME Je dritë e diellit Që më dhe guximin Më bërë të lumtur E ma fale gëzimin Zëri yt më thërret Nënëlokja ime Mbushëm plotë jetë E ngrohet zemra ime Me ty dita agon përherë Mëngjesi është i bardhë Dimrin ma bërë verë Të dua e të puth në ballë Nëna ime shumë te dua Me këshillove te jem zot i vetes Rrugën e jetës ma ke trasua Të jem i kohës dhe i vërtetës
- 10. 10 LULËS Lule e dashur Përse nuk qelë Në kopshtin tim Të dashurisë Ndoshta vesa Të pengon Me puthë jetën E lumturisë A nuk ke dritë Të mjaftuar Ose ushqimi Të mungon Ndoshta vetë Je e amshuar Nga kjo e keqe Që s’shpëton
- 11. 11 ATDHEU IM Atdheu im i dashur Me male e fusha plot Për ty i terë kombi Me nder krenohet sot Ti neve na trason Rrugën e ardhmërisë Rrita jonë me ty është Fole e lumturisë Jam shumë i lumtur O të dashur miq Që atdheu ynë i bukur Është një sihariq
- 12. 12 VËLLAU IM Është i vogël Shtat vjeçar Shkon në shkollë Në klasë të parë POETIT Të jesh poet është vështir Sikur të grenësh hekur Në vargun e lirë Jetën me shprehë bukur
- 13. 13 NËNË TEREZËS Atje larg në Kalkutë Njerëz të varfër qajnë lotojnë Për një nënë me dorë të butë Që na lëmoi e sot jetë ndërroj LIRIA Fjala liri Bukur tingëllon Është shumë e ëmbël Zemrat i shëro
- 14. 14 LIBRI IM Libri im i mirë Është një dëshirë Jetën ma tregon Të reja më mëson Është një shok besnik Prej ti s’ndahem kurrë Trim e fisnik Me të kam mu mburrë
- 15. 15 FESTA E MADHE Në tokën shqiptare Në jug të Shqipërisë Me 28 Nëntor Me pushkë në dorë Ismail Qemajli Së bashku me shokë Ngriti flamurin Te bashkuar forte Aty bën betimin Të gjithë ishin tok Në trojet shqiptare Të jenë vet të zotë Kjo ditë e bukur Ka hyrë në histori Është ditë e lumtur Në Kosovë e Shqipëri
- 16. 16 Është ditë e madhe E popullit shqiptar E shënuar në ditarë Një ditë legjendare Janë këto ditë të vështira Në Kosovën tonë Festa jonë e madhe Disi nuk na gëzon Armiku na shkatërron Qenien tonë kombëtare Mbjell gjak e helm Në sofrat shqiptare
- 17. 17 SKENDERBEUT Luftove për tokat shqiptare Tri decenie me radhë Kundër pushtuesit osman Dhe armiqve barbarë Në një dorë mbajte shpatën Në tjetrën flamurin kombëtar Me shpatën tënde guximtare Mbrojte shqiponjën dy krenare Mburojën tënde e kem në ballë Edhe i vdekur, ende je i gjallë
- 18. 18 KOSOVES Kosovë e dashur Sa shumë luftove E lirinë e pritur Ende se fitove Trimat tu moj nënë Jetën për ty e dhanë Në beteja të vështira Ata për liri ranë
- 19. 19 SHQIPËRISE Shqipëri oj Shqipëri Unë po rritem sot me ty Unë lozi e ti këndon I ter vendi sot lulëzon Shqipëri oj Shqipëri Ti tri motra sot i ki Është Kosova Arbëria Edhe bukura Çamëria Që të tria jeni tok S’ka armik që ju ndan dot Kush tenton me ju përça Zemra dysh ka me ju nda
- 20. 20 III ATEHERE KUR POPULLI IM KERKONTE LIRI Peje, Qershor 1998
- 21. 21 JEMI NE TROJET TONA Po luftojnë trimat shqiptar Për flamurin tonë kombëtar Kemi luftuar e do luftojmë Për liri në Kosovën tonë Ngihuni ju trima kosovar Tregohuni se jeni të gjallë Nuk i lëshojmë ne trojet tona Nga armiket gjakatar
- 22. 22 LUFTA DHE VDEKJA Kush sytë mi mbyllë Veshët mi shurdhon Gojën ma shqyen Këmbët mi ngurtëson E duart mi ligështon Është lufta e keqe Varfëria e mjerë Qe shtriga kryeneçe Vdekjen na sjelle PAQES Fjala paqe ka shumë vlerë Fjalë e shtrenjtë e me nder Është gëzim e lumturi Për ata që duan liri Ku ka paqe ka qetësi Ka bashkim e harmoni Njerëzit janë të lumtur Dhe kanë ardhmëri
- 23. 23 KAM NJË DESHIRË Një dëshirë çdo kush e ka Çdo njeri që është i gjallë Edhe mua zemra me rrah Një dëshirë ç’e kam për mall Një dëshirë qe pres me vite Për popullin tim legjendar Nga armiku shekullor Të çlirohet sa më parë
- 24. 24 EVROPËS Moj Evropë krenare Ku të mbeti syri, Qe nuk po i sheh Masakrat shtazarake Mbi rininë shqiptare! Ku të mbetën veshët Që nuk po i dëgjon Vuajtjet e mjerimin E popullit tendë Ku të mbeti goja Që nuk po i flet Armikut barbar Për ketë luftë Të pa drejtë
- 25. 25 ADEM JASHARIT O Adem, Adem Jashari Në luftë gjithnjë ishe i pari Me ty krenohet sot Drenica Kështu të mësoi Azem Galica Emri yt gjithë do përmendet Brez pas brezi në këto vatra Se luftove si burrë Drenicës Nëpër malet e Qiqavicës NJE KOHE PA KOHE Ishin kohëra pa kohë e pa mend Kohëra te fshehura e te mbuluara Të zymta, të ngrysura në çdo kënd Thjeshtë të ndara e të izoluara Me mure të gjalla e kufi të ndarë Me skuta e hapësira plot errësirë Pa ajër që ta ndal frymën si në varrë
- 26. 26 Në vuajtje, me lot e heshtje pa mëshirë Erëra të rënda e përshkojnë këtë vend Më dërmojnë e më lanë pa mend E gjithçka që fshihet nuk është e pa fund Lirinë time nuk e gjeja askund Dua të ndalëm kështu këmbë këputur Të mbështetëm në këtë mur me gur Për një kohë më të mirë duke u lutur Kjo kohë e sotme duhet të përfundoj dikur Një rreze drite në horizont po shihet Tani çdo gjë serish do të ndërron Zëri i fëmijës përsëri do te ndihet Liria e fituar me gjak, atë do e gëzon Lotët i ndalen, fytyra i qesh nga gëzimi Ata qe sollën ankthin e friken, sot ikën Më në fund përfundoj vuajtja e trishtimi Pas shumë vjetëve që jetën na fikën Tani e gëzojmë jetën, e shijuam lirinë
- 27. 27 Ankthin e kaluam me plot mund Armiqtë tanë më kurrë s’do të vinë Sot jemi zot e vetës, më në fund (Qershor, 1999) KOSOVA IME Një vend që zbukuron këtë tokë Për ne është lule në ketë botë Është një vend shqiptarë Që ka male, fusha e barë E ka një popull plotë urti Është proktotoriat por ka parti Ka parlament e nuk është shtet
- 28. 28 Ka edhe kryeqytet që nuk është as qytet Oj Kosovë nënë e shqiptarëve Në ty gjithmonë ishim të parët Të gjakosi shteti serbë të shëmtuar, të la të verbët Shumë të vrarë e të zhdukur Shtëpi të djegura e pa idare Të leckosur e te këputur Ende jeton me ndihma humanitare Edhe tani për ty vendosin, do të huaj Që e lënë popullin prapë të vuaj
- 29. 29 Nuk po e duan një Kosovë mike Por një vend multietnike (Nëntor, 2001) CAKU I FUNDIT Me freskun e mëngjesit ti do te vjen... Me erën e freskët ne dhomën e gjumit, Heshtazi dikush me thotë, kështu e ka jeta Vaji, dhimbja e heshtja janë katranosur Po, e di se nuk te pëlqen kur nuk jam Pa premtime për takime te reja, Mjegulla qohet me kalimin e natës Unë jetoj me besimin dhe shpresën A do te me zgjojnë duart e tuaja te bardha Shtrëngoj buzët e ngrira qe me dridhen Ku isha dhe ku do shkoj nuk e di kryesore është se unë do te vdes
- 30. 30 Dhe çdo here kur mendoj qe kjo mjafton I mbyll dritaret, derën dhe fiku dritën E kuptoj se kjo me nuk përsëritet Letë te ndodhe kjo ne agun e dritës Duke ecur ne qiell mbi retë e larta Duke pare rrezet e arta te mëngjesit Do te fluturoj me zemër guri te shkrirë Duke lëviz duart e mija edhe tani te vdekura PEJE, TETOR 2013 DETIT JON Ku te gjej një vend te bukur ne detin e Mesdheut te vjetër Një vend te qet dhe te lumtur me bukurin si askund tjetër Pushimi është kënaqësi ne bukurinë e detit Jon
- 31. 31 Na jep shëndet e lumturi për kënaqësinë tone Ne një plazhe te madhe buze pishave me gjelbërim Me benë te ëndërroj syhapur Parajsën e vendit tim Fale ujit te ngrohet e te pastër bashkë për te shijuar me shume I zhytur ne gjelbërimin e pishave ketë bukuri se gjejmë as kund Peje, korrik 2013 DASHURI E TRETUR NE TOKEN E HUAJ Po ndie diçka, që për mu është e drejtë çfarë ju nuk ndjeni në shpirtin tuaj, Është diçka që rrah mbi zemër të thyer dashuria e tretur në token e huaj. Sa kujtime të ëmbla me sillen vërdallë kur shkëlqente rrezja e hënës ,
- 32. 32 Për rreth, syri shikon bukurin e rrallë I lumtur dhe i shtrirë në prehrin e nenës. Kur zgjohem nga gjumi, shikoj përreth ëndrra ime me duket e paqartë, Prania e shpirtit, këtu me rrëqeth sepse e përsosura nuk është krejt e qartë. Çdo ditë shpresoj, se do të marr at rrugë Të iku nga misteret e kësaj bote të shkretë, Shumë kohë kalova i vetëm si në burg me ëndrra, për kujtimet që me kanë metë. Pejë, Gusht 2013 ASAJ Pran dritares se hapur vështroj qiellin e pafund, Nga qepallat e syrit,pikon shiu si mjegulla gri, Në atë që nuk mund të ndryshohet askund, Jo, për mua kjo nuk është as një rastësi, Të ndryshoi zakoni, vesi dhe vizioni im. Ah, letë bie shi, por mos ma merr lotin tim,
- 33. 33 Në pritje te një nate të re, Në këto ëndrra qe vijnë natë e ditë, E çdo ëndërr e natës është një shpresë, Kur, unë jam pranë teje, edhe nata shndritë. Janar, 1981 E DUA VENDIN TIM Për çfarë dua të jem i gatshëm, Për një erë te fort qe shpërndan energji, Qe dritat te zhduken në transit, Duke na lënë vetëm natën me erë, Terri i natës do te ndryshoj ngjyrën, Agimin e bardh ka për të sjellë. Fshehtësia është, në drejtim të dritës, Por qëllimi duhet te mbetet i qartë, Për ne, te gjithë yjet njësoj shndrisin, Për të cilët nuk ka ngjyrë as emër, Ne hapësirën e pafund ne qiellin e lartë. Dhe kjo ndjenjë, qe te gjithë duam dritë, Letë prek fundin e një shpresë të mirë, Te shohim reflektimin e fytyrës se diellit, Për një lajm te mirë qe largon mërzit, Ne vendin tonë të vogël me vuajtje e mundime,
- 34. 34 Me një porosi, se ne të gjithë duam te jetojmë, Jo për te sunduar, për plaçkitje e përfitime, Por, pse e duam atë ta shohim te lirë. NJË NATË DIMRI Në orët e vona kur ende kotem nën qiellin e lartë, dëgjoj,shushurimën e degëve të mbuluara me borë. Në zjarrin e ndezur në vatër, kërcasin druajt e thatë, mbi kurorën e pishave, shtrihet dimri i gjatë, Mbi pullaze shikoj vetëm borën e valëvitur me erë, Në çdo vend sundon heshtja dhe qetësia e pafund. Përgjatë shesheve dhe rrugëve të gjata me rërë, Nuk duam apo jo, bora bie qetë mbi tokë çdo kund. Bora jashtë dritares s’do e ftoh zemrën tuaj, Mbi qepallat e mbyllura, ajo lehte do të rrëshqas. Është një kohë e ëndërruar që unë e ruaj, Më shumë se heshtja mbi lumin e ngrirë, s’do flas. Dhe heshtja mbi lumin e ngrirë që qëndron, Tani nuk jam fëmijë, të shtihem se jam gëzuar. Një gënjeshtër nën këmbët e saj mbretëron, Mbi akullin e ngrirë në lumin e trazuar. E prekur nga acari, e zhytur në mendime,
- 35. 35 mbi fijet e qepallave dhe flokun tuaj të lehtë. Syri të shpërthen si dritë në rrugën time, Sa gjatë do të hesht zemra e juaj e shkretë? Fishkëllima e erës dëgjohet kudo në rrugë, përmes mjegullës, ngricave dhe stuhisë së bores. Të kërkoj në floskat e borës, por s’të gjej askund, Për të ecur në shtegun e pafund dora dorës. Unë, nuk mundem të qëndroj pa këmbë e krye, nëse mbshtjellima tani godet supet e mia, Unë prapë do eci duke kënduar këngën për ty, në ditët dhe netët e ngopura nga vetmia. Një natë Nëntori Në orët e vona kur ende kotem në gjumë , dëgjoj, shushurimën e qete te degëve te mbuluara me borë. Në zjarrin e ndezur ne vatër, kërcasin druajt e thatë, mbi kurorën e pishave, pas vjeshtës erdhi dimri i gjatë, Mbi pullaze shikoj vetëm borën e valëvitur me erë, Ne çdo vend sundon heshtja dhe qetësia Përgjatë shesheve dhe rrugëve te gjata Nuk duam apo jo, bora bie qetë mbi toke Bora jashtë dritares .s’do e ftoh zemrën tuaj Mbi qepallat e mbyllura bora lehte do te bie
- 36. 36 Çfarë donë , kjo është kohe e ëndërruar Me shume se heshtja mbi lumin e ngrirë Heshtja mbi lumin e ngrirë qëndron I them vetes, nuk jam fëmijë, por shtihem se jam i gëzuar me Te, Është një gënjeshtër nen këmbët e saj. I prekur nga acari i zhytur në mendime mbi fijet e qepallave dhe flokut tuaj të lehte Syri me shpërthen si një yll ne qiell Sa gjate do të hesht zemra e juaj? Fishkëllima e erës dëgjohet në rrugë, Përmes mjegullës, ngricave dhe stuhisë së bores Unë, ma nuk mundem te qëndroj në këmbë Mos harro , nëse mbështjellimi, godet mbi supet e mija, Prapë do eci duke kënduar këngën e shkruar për ty në ditët dhe netët e shkuara me shi . PSE IKE TI?... Shkove, me le të vetmuar, me ike nga sytë Të gjitha rrugët e jetës, mi mbylle përherë Mbeta si në shkretinë, ku vapa të mbytë Nuk të vjen keq, qe me len kështu të mjerë Në agun e çdo mëngjesi, n’ëndërr të kërkoj Kah do qe sillem, nuk të gjej askund
- 37. 37 Që të kam humbur, ende nuk besoj Në mendje të mbaj, ne kujtimin e pa fund Shpesh të thërras, se për ty kam mall Vrapoj rrugës se pa fund, e sillem vërdallë Por nuk të gjej dot askund, se tani ke ikur Dhe me le të vetmuar, si një lule të vyshkur As dielli për mua, tani nuk bën dritë Mbeta si send i hedhur që nuk ka vlerë Si një lule e vetme, që qelë në pranverë Si një lis i thatë, diku në mes të malit Si kartolinë e humbur, në skaje të sirtarit Si një gjethe që bie nga pema e thatë Sytë e tu nuk shohin trupin tim të ngratë Ishim të lumtur, si dy rreze në agim Çdo kund ku ishe, me sjellësh gëzim Kenë do që shikoja, ti ishe ma e mira Edhe tani, për ty s’me fiket dëshira Pejë, 2019
- 38. 38 BILBILIT TE KOSOVËS (Nexhmie Pagarushës) I këndove lules dhe dashurisë I këndove jetës, por edhe vetmisë Që të mos vdes kurrë zëri yt i art Artin tonë të vjetër e ngrite mjaft lart Zëri yt i bukur kudo sjelli gëzim Ku do që këndove do ta kenë me mall Zërin tënd hyjnor deri në amshim I pa harruar për jetë i gravuar në ballë Fuqia e këngës sate me zemër e pasion Si një bilbil i verës që në degë këndon Do të mbetet përherë për neve inspirim Gjenerata të tëra do ta kenë ushqim Me zërin që kumboi si një zanë mali I ëmbël dhe i shquar cicërim bilbili Artit shqiptar madhështinë ja fali Si një rreze drite që shkëlqen nga dielli Ikonë e jonë e muzikës shqiptare Terë jetën ja fale këngës tonë krenare Zëri yt hyjnor deri në amshim I pa harruar në kujtesë në vendin tim
- 39. 39 Shënime për autorin: Riza Haxhiu, Lindi në Fshatin Rakosh, Komuna e Istogut. Me profesion është inxhinier i diplomuar i makinerisë. Është mësimdhënës në Shkollën e Mesme Teknike në Pejë. Me shkrime poezish ka filluar të merret sa ishte nxënës në Shkollën e mesme Teknike në Mitrovicë. Poezitë e tija janë botuar në shumë revista të atëhershme si: Pionieri, Zëri i Rinisë, Bota e Re etj. Ka në dorëshkrim një përmbledhje të poezive, të cilat pret ti botoi kur ti krijohen mundësitë materiale.