...

3. ‫ݡݡݡی‬‫ـ‬‫ع‬‫ـا‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫م‬‫اجت‬‫و‬‫ـݡی‬‫گ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ن‬‫ـره‬‫ف‬‫ـاونت‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ع‬‫م‬‫ݡݡی‬‫ـ‬‫ـ‬‫ش‬‫ـوز‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫م‬‫ݡݡی-آ‬‫ـ‬‫گ‬‫ـرهن‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ف‬‫ـز‬‫ـ‬‫ـ‬‫ک‬‫مر‬:‫نشر‬‫و‬‫تنظیم‬،‫تهیه‬
‫ـریه‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ی‬‫خ‬ ‫ـور‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫م‬‫ا‬‫و‬‫ـاف‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ق‬‫او‬‫ـازمان‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫ـ‬‫س‬
‫اوقـــاف‬‫ـازمان‬‫ـ‬‫ـ‬‫س‬‫با‬‫ـته‬‫ـ‬‫س‬‫واب‬‫ـارات‬‫ش‬‫انت‬‫و‬‫چاپ‬‫سازمان‬:‫صحافی‬‫و‬‫چاپ‬،‫لیتوگرافی‬
1395‫تابستان‬:‫چاپ‬‫نوبت‬
‫نسخه‬ ‫هزار‬ ۱۰۰:‫شمارگان‬‫فروش‬‫ݣقابل‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫غیر‬
www.oghaf.ir:‫سازمان‬‫سایت‬
www.mfso.ir :‫معاونت‬‫سایت‬
www.mfpo.ir :‫مجتمع‬‫سایت‬
‫واجتماعݡی‬‫فرهنگݡی‬‫معـاونت‬،‫ݣخیریه‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬ ،‫ݣلوشـاتو‬‫ݣ‬‫نوفل‬‫خیابان‬ ،‫تهران‬ :‫آدرس‬
‫آموزشݡی‬ ‫فرهنگݡی‬ ‫مجتمع‬ ،‫سیدعلی‬ ‫شاه‬ ‫امامزاده‬ ‫جنب‬ ،‫خرداد‬ 15 ‫بلوار‬ ،‫قم‬ :‫مجتمع‬ ‫آدرس‬
025-38187108 :‫تلفن‬ .‫خیریه‬‫امور‬‫و‬‫اوقاف‬‫سازمان‬‫اجتماعݡی‬‫و‬‫فرهنگݡی‬‫معاونت‬
‫جاللی‬‫محمدعلی‬‫سید‬:‫نویســــنده‬
‫عظیمی‬‫اعظم‬:‫‌ها‬‫ن‬‫داستا‬‫نگارش‬
‫آقابابائیان‬‫آرزو‬:‫جلد‬‫طــرح‬
‫ݣمنصوری‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫سادات‬‫مریم‬:‫گرافیک‬ ‫طــــراح‬
‫جزینی‬‫غالمعلی‬:‫آرا‬‫صفحه‬
‫عاشــــورایی‬‫بصیـرت‬‫طرح‬‫یـژه‬‫و‬

4. ‫شــــروع‬ ‫برای‬
‫بینا‬ ‫ݣهای‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫چشـم‬
‫نابینا‬ ‫ݣهای‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬‫ݣ‬ ‫چشـم‬
‫پایـــان‬ ‫برای‬
7
25
91
149

5. ?
?
?
?
?
?
?
?
‫زیر‬ ‫بعضی‬ ‫دیدند؛‬ ‫را‬ ‫واقعه‬ ‫روز‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫‌هایی‬‫م‬‫چش‬ ‫حکایت‬ ‫‌خوانند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫م‬‫چش‬
‫و‬ ‫خوانده‬ ‫را‬ ‫راه‬ ‫بعضی‬ .‫کفر‬ ‫پرچم‬ ‫زیر‬ ‫بعضی‬ ‫و‬ ‫‌وآله‬‫ه‬‫‌علی‬‫هلل‬‫‌ا‬‫ی‬‫صل‬ ‫خدا‬ ‫رسول‬ ‫نوه‬ ‫پرچم‬
‫صاحبانشان‬ ِ‫رفتار‬‫کنیم‬ ‫مقایسه‬‫و‬‫بخوانیم‬‫را‬»‫‌خوانند‬‫ی‬‫م‬‫‌ها‬‫م‬‫«چش‬.‫مانده‬‫راه‬‫از‬‫بعضی‬
‫کدام‬ ‫زیر‬ ‫جایمان‬ ،‫بودیم‬ ‫واقعه‬ ‫روز‬ ‫در‬ ‫ما‬ ‫اگر‬ ‫اینکه‬ ‫به‬ ‫کنیم‬ ‫فکر‬ ‫و‬ ‫خودمان؛‬ ‫رفتار‬ ‫با‬ ‫را‬
‫بود؟‬ ‫پرچم‬

8. 8
‫‌بلد‬‫ه‬‫را‬
‫‌چیز‬‫ه‬‫هم‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫باید‬ ،‫کنیم‬ ‫مسافرت‬ ‫شهری‬ ‫به‬ ‫بار‬ ‫اولین‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫وقتی‬
‫و‬ ‫برویم‬ ‫طرفی‬ ‫کدام‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫بفهمیم‬ ‫و‬ ‫کنیم‬ ‫نگاه‬ ‫را‬ ‫نقشه‬ ‫باید‬ .‫باشیم‬ ‫نقشه‬ ‫دنبال‬
.‫کنیم‬ ‫فراهم‬‫را‬‫الزم‬‫مقدمات‬،‫مسیر‬‫‌تناسب‬‫ه‬‫ب‬‫بتوانیم‬‫تا‬‫داریم؛‬‫رو‬‫پیش‬‫شهرهایی‬‫چه‬
.‫کنیم‬ ‫چک‬ ‫را‬ ‫کولر‬ ‫گاز‬ ‫باید‬ ‫یا‬ ‫داریم‬ ‫چرخ‬ ‫زنجیر‬ ‫به‬ ‫نیاز‬ ‫‌فهمیم‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫‌وقت‬‫ن‬‫آ‬
‫ندانیم‬‫ولی‬،‫تغذیه‬‫بهترین‬‫و‬‫‌سفر‬‫م‬‫ه‬‫بهترین‬‫و‬‫باشیم‬‫داشته‬‫را‬‫سفر‬‫وسیلۀ‬‫بهترین‬‫گر‬‫ا‬
‫مسیر‬ ‫اگر‬ ‫‌بسا‬‫ه‬‫چ‬ .‫رسید‬ ‫نخواهیم‬ ‫مقصد‬ ‫به‬ ‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬ ،‫است‬ ‫طرف‬ ‫کدام‬ ‫درست‬ ِ‫مسیر‬
‫اگر‬
ً
‫مثال‬.‫بشویم‬‫دور‬‫مقصد‬‫از‬‫بیشتر‬،‫برویم‬‫پیش‬‫بیشتر‬‫چه‬‫هر‬،‫کنیم‬ ‫انتخاب‬‫اشتباه‬‫را‬
،‫حرکت‬‫به‬‫شمال‬‫مسیر‬ ‫در‬‫کنیم‬ ‫شروع‬‫‌اشتباه‬‫ه‬‫ب‬‫و‬‫برویم‬‫جنوب‬ ‫در‬‫شهری‬‫به‬‫باشد‬ ‫قرار‬
‫این‬ ‫در‬ .‫اصلی‬ ‫مقصد‬ ‫از‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫دورترمان‬ ،‫برویم‬ ‫شمال‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫کیلومتری‬ ‫هر‬
‫یک‬ ‫داشتن‬ ‫پس‬ ‫شد؛‬ ‫خواهیم‬ ‫دور‬ ‫مقصد‬ ‫از‬ ‫‌تر‬‫ع‬‫سری‬ ،‫برویم‬ ‫هم‬ ‫‌تر‬‫ع‬‫سری‬ ‫چه‬ ‫هر‬ ‫شرایط‬
‫از‬‫پیش‬‫بلکه‬،‫نیست‬‫وابسته‬‫خوب‬‫‌سفر‬‫م‬‫ه‬‫و‬‫تغذیه‬‫و‬‫وسایل‬‫وجود‬‫به‬‫فقط‬‫موفق‬ ِ‫سفر‬
‫آن‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫خودمان‬ ‫باید‬ ‫یا‬ ‫که‬ ‫است؛‬ ‫درست‬ ‫مسیر‬ ِ‫دانستن‬ ‫به‬ ‫وابسته‬ ،‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫همۀ‬
‫را‬‫راه‬‫نه‬‫کسی‬ ‫اگر‬‫و‬‫مطمئن؛‬»‫‌بلد‬‫ه‬‫«را‬‫یک‬‫سراغ‬‫برویم‬‫یا‬‫و‬‫باشیم‬‫داشته‬‫یقین‬‫و‬‫گاهی‬ ‫آ‬
.‫است‬ ‫بهتر‬ ‫نکردنش‬ ‫حرکت‬
ً
‫یقینا‬ ،‫باشد‬ ‫داشته‬ »‫‌بلد‬‫ه‬‫«را‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫بلد‬

9. 9
‫ادعای‬ ‫که‬ ‫ناکسی‬ ‫و‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫به‬ ‫نباید‬ ‫اینکه‬ ‫دارد؛‬ ‫وجود‬ ‫هم‬ ‫مهم‬ ‫نکتۀ‬ ‫یک‬ ‫البته‬
‫باشند‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫راهز‬ ،‫افراد‬ ‫این‬ ‫است‬ ‫ممکن‬ ‫که‬‫چرا‬ ‫کرد؛‬ ‫اعتماد‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫بودن‬ »‫‌بلد‬‫ه‬‫«را‬
‫ببرند‬‫‌ای‬‫ه‬‫بیراه‬‫مسیر‬‫به‬‫را‬‫او‬‫و‬‫کنند‬ ‫سوءاستفاده‬‫انسان‬ ‫نیاز‬‫و‬‫اعتماد‬ ‫از‬‫‌خواهند‬‫ی‬‫م‬‫که‬
.‫بیاورند‬ ‫سرش‬ ‫بر‬ ‫هم‬ ‫بالیی‬ ‫شاید‬ ‫و‬ ‫کنند‬ ‫غارت‬ ‫را‬ ‫اموالش‬ ‫و‬ ‫مال‬ ‫‌راحتی‬‫ه‬‫ب‬ ‫بتوانند‬ ‫تا‬
ِ‫«راه‬ ‫دانستن‬ ،‫خارجی‬ ‫و‬ ‫داخلی‬ ‫بلند‬ ‫و‬ ‫کوتاه‬ ‫‌های‬‫ت‬‫مسافر‬ ‫در‬ ‫راه‬ ِ‫دانستن‬ ‫از‬ ‫‌تر‬‫م‬‫مه‬
‫و‬ ‫دنیا‬ ‫سعادت‬ ‫یعنی‬ ‫اصلی‬ ‫مقصد‬ ‫به‬ ،‫شود‬ ‫طی‬ ‫درست‬ ‫اگر‬ ‫که‬ ‫راهی‬ .‫است‬ »‫زندگی‬
!‫‌بختی‬‫ن‬‫نگو‬‫و‬‫شقاوت‬‫جز‬‫‌رسد‬‫ی‬‫نم‬‫پایانی‬‫به‬،‫شود‬‫پیموده‬‫اشتباه‬‫اگر‬‫و‬‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬‫آخرت‬
‫و‬ ‫رفتارها‬ ‫انتخاب‬ ‫و‬ ‫زندگی‬ ‫مسیر‬ ‫در‬ ‫گذاشتن‬ ‫قدم‬ ‫از‬ ‫قبل‬ ‫باید‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫همین‬ ‫برای‬
‫‌کم‬‫م‬‫ک‬ ‫را‬‫عمل‬‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬‫حتی‬.‫حرکت‬‫به‬‫کرد‬ ‫شروع‬‫بعد‬‫و‬‫کرد‬ ‫پیدا‬‫را‬‫درست‬‫راه‬،‫گفتارها‬
‫اندک‬‫همان‬‫است‬‫ممکن‬‫که‬‫چرا‬‫گشت؛‬ ‫درست‬‫مسیر‬‫دنبال‬‫حال‬‫همان‬‫در‬‫و‬‫داد‬‫انجام‬
.‫بکشاند‬‫بیراهه‬‫به‬‫را‬‫مسیرمان‬‫و‬‫کند‬ ‫دور‬‫مقصد‬ ‫از‬‫را‬‫ما‬‫هم‬‫‌ها‬‫ل‬‫عم‬
‫زندگی‬‫مسیر‬‫چراکه‬‫بود؛‬‫هم‬‫‌ها‬‫ن‬‫راهز‬‫مراقب‬‫ویژه‬‫‌صورت‬‫ه‬‫ب‬‫باید‬،‫میان‬‫این‬‫در‬‫البته‬
ِ‫رسیدن‬‫مانع‬‫و‬‫کنند‬ ‫سرقت‬‫را‬‫انسان‬‫گوهرهای‬ ‫‌خواهند‬‫ی‬‫م‬‫که‬ ‫دارد‬‫زیادی‬‫‌های‬‫ن‬‫راهز‬
‫به‬‫عالقه‬‫و‬‫مقام؛‬‫و‬‫مال‬‫و‬‫جان‬‫داشتن‬‫دوست‬‫همچون‬‫‌هایی‬‫ن‬‫راهز‬.‫شوند‬‫مقصد‬‫به‬‫او‬
.‫دیگر‬‫بیراهۀ‬‫هزار‬‫هزاران‬‫و‬‫ریا‬‫و‬‫شهوت‬‫و‬‫شهرت‬

10. 10
‫ضررهای‬‫و‬‫‌ها‬‫ت‬‫منفع‬‫گرفتن‬ ‫نظر‬‫در‬‫بدون‬‫و‬‫باز‬‫چشمان‬‫با‬ ِ‫انتخاب‬‫یعنی‬»‫«بصیرت‬
‫از‬ ‫را‬ ‫صحیح‬ ‫مسیرهای‬ ،‫باشد‬ ‫همراهمان‬ ‫گر‬‫ا‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫‌بلدی‬‫ه‬‫را‬ ‫همان‬ ‫شخصی؛‬
‫‌ها‬‫ن‬‫راهز‬ ‫فریفتۀ‬ ‫‌گذارد‬‫ی‬‫نم‬ ‫که‬ ‫‌بلدی‬‫ه‬‫را‬ ‫همان‬ .‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫نشانمان‬ ‫بیراهه‬ ‫مسیرهای‬
‫حفظ‬‫زندگی‬‫مسیر‬ ‫در‬‫را‬‫ما‬‫که‬ ‫‌بلدی‬‫ه‬‫را‬‫همان‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫گوشزد‬ ‫را‬‫آنان‬‫خطرهای‬‫و‬‫شویم‬
‫است‬‫کسی‬ ‫مانند‬‫‌بصیرت‬‫ی‬‫ب‬‫انسان‬‫و‬‫‌کند؛‬‫ی‬‫نم‬‫رهایمان‬،‫مقصد‬‫به‬‫رسیدن‬‫تا‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
.‫زده‬ ‫جاده‬ ‫دل‬ ‫به‬ ‫‌بلد‬‫ه‬‫را‬ ‫بدون‬ ‫که‬
‫با‬ ‫است‬ ‫ممکن‬ ‫حتی‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫ذهن‬ ‫از‬ ‫دور‬ ‫رسیدنش‬ ‫مقصد‬ ‫به‬ ‫‌تنها‬‫ه‬‫ن‬ ‫شخص‬ ‫این‬
‫آن‬ ‫در‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫که‬ ‫مسیری‬ .‫کند‬ ‫دورتر‬ ‫سعادت‬ ‫مسیر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫خود‬ ،‫‌دارد‬‫ی‬‫برم‬ ‫که‬ ‫قدمی‬ ‫هر‬
.‫رسید‬ ‫خواهد‬ ‫جهنم‬ ‫و‬ ‫شقاوت‬ ‫به‬ ‫شک‬ ‫بدون‬ ،‫نرود‬ ‫راه‬
:‫‌فرمایند‬‫ی‬‫م‬u‫صادق‬‫امام‬
1
‫؛‬
ً
‫ا‬‫د‬ ْ‫ع‬ُ‫ب‬‫ا‬
َّ
‫ل‬ِ‫إ‬ ِ‫ر‬ْ‫ي‬ َّ‫الس‬
ُ
‫ة‬ َ‫ع‬ ْ‫ر‬ ُ‫س‬ ُ‫ه‬ ُ‫يد‬ِ‫ز‬َ‫ي‬‫ا‬
َ
‫ل‬ ِ‫يق‬ِ‫ر‬
َّ‫الط‬ ِ‫ر‬ْ‫ي‬
َ
‫غ‬‫ى‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬ ِ‫ر‬ِ‫ائ‬ َّ‫الس‬
َ
‫ك‬ ٍ‫ة‬ َ‫ير‬ ِ‫ص‬َ‫ب‬ ِ‫ر‬ْ‫ي‬
َ
‫غ‬‫ى‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬ ُ‫ل‬ِ‫ام‬ َ‫ع‬
ْ
‫ال‬
‫راه‬ ‫بیراهه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫کسی‬ ‫همچون‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫عمل‬ »‫«بصیرت‬ ‫بدون‬ ‫که‬ ‫کسی‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫دورتر‬ ‫مقصد‬ ‫از‬ ،‫رود‬ ‫‌تر‬‫ع‬‫سری‬ ‫چه‬ ‫هر‬ ‫که‬ ‫‌رود؛‬‫ی‬‫م‬
.1‫ح‬،43‫ص‬،1‫‏‬‫ج‬،‫الكافي‬.1

11. 11
‫بدتر‬ ‫و‬‫بد‬
‫این‬ ‫‌شود؛‬‫ی‬‫م‬ ‫سنگین‬ ‫کسی‬ ‫گوش‬ ‫گاهی‬ !‫بدتر‬ ‫بعضی‬ ‫و‬ ‫هستند‬ ‫بد‬ ،‫اتفاقات‬ ‫بعضی‬
‫مشکل‬‫کردن‬ ‫حل‬‫برای‬‫که‬‫چرا‬‫است؛‬‫بد‬‫از‬‫بدتر‬‫این‬!‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫ناشنوا‬‫گاهی‬ ‫اما‬‫است؛‬‫بد‬
‫سمعک‬ ‫از‬ ‫استفاده‬ ‫تا‬ ‫گرفته‬ ‫زدن‬ ‫حرف‬ ‫بلندتر‬ ‫از‬ ‫دارد؛‬ ‫وجود‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫را‬ ،‫سنگین‬ ِ‫گوش‬
‫است‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫همی‬ .‫ندارد‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫فاید‬ ،‫بزنیم‬ ‫داد‬ ‫هم‬ ‫هرقدر‬ ‫ناشنوا‬ ‫گوش‬ ِ‫کنار‬ ‫ولی‬ ...‫و‬
‫بشود‬ ‫شاید‬ ‫را‬ ‫اولی‬ .‫بدتر‬ ‫دومی‬ ‫ولی‬ ‫است‬ ‫بد‬ ‫اولی‬ .‫نابینا‬ ‫و‬ ‫ضعیف‬ ‫خیلی‬ ‫چشم‬ ‫تفاوت‬
‫هیچ‬ ‫دیگر‬ ،‫شود‬ ‫نابینا‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ‫ولی‬ ‫کرد‬ ‫درمان‬ ‫حدودی‬ ‫تا‬ ‫‌استکانی‬‫ه‬‫ت‬ ‫‌های‬‫ک‬‫عین‬ ‫با‬
.‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬ ‫دوا‬ ‫را‬ ‫دردش‬ ‫عینکی‬
ِ‫چشم‬‫و‬‫گوش‬ ‫شدن‬ ‫‌دار‬‫ل‬‫مشک‬‫‌هم‬‫ن‬‫آ‬.‫دارد‬‫بدتری‬‫حالت‬‫هم‬‫شدن‬‫کر‬ ‫و‬ ‫کور‬ ‫همین‬
‫چشم‬ ‫و‬ ‫گوش‬ ‫ولی‬ ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫مشکل‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫ظاهر‬ ‫گوش‬ ‫و‬ ‫چشم‬ ‫که‬ ‫کسی‬ .‫است‬ ‫دل‬
‫کسی‬ ‫ولی‬‫‌کند؛‬‫ی‬‫نم‬‫برخورد‬‫مشکلی‬‫به‬‫سعادت‬‫مسیر‬‫کردن‬ ‫طی‬‫برای‬،‫باشد‬‫سالم‬‫دلش‬
‫شنیدن‬ ‫از‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫کر‬ .‫‌پذیرد‬‫ی‬‫نم‬ ‫را‬ ‫درستی‬ ‫حرف‬ ‫هیچ‬ ‫دیگر‬ ،‫شده‬ ‫کر‬ ‫و‬ ‫کور‬ ‫قلبش‬ ‫که‬
‫هم‬ ‫هرقدر‬ ‫انسانی‬ ‫چنین‬ ‫برای‬ .‫الهی‬ ‫‌های‬‫ی‬‫راهنمای‬ ‫دیدن‬ ‫از‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫کور‬ ‫و‬ ‫حکمت‬
‫را؛‬‫نشانه‬‫‌همه‬‫ن‬‫آ‬‫ببیند‬‫تا‬‫نیست‬‫چشمی‬‫که‬‫چرا‬‫ندارد؛‬‫‌ای‬‫ه‬‫فاید‬،‫بگذارند‬‫نشانه‬‫و‬‫تابلو‬

12. 12
.‫است‬ ‫بد‬ ِ‫اتفاقات‬ ‫‌ترین‬‫خ‬‫تل‬ ‫از‬ ،‫بصیرت‬ ‫دادن‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫این‬ ‫و‬
‫در‬ ‫بدون‬ ‫و‬ ‫باز‬ ‫چشمان‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫درست‬ ‫‌های‬‫ب‬‫انتخا‬ ِ‫توانایی‬ ‫و‬ ‫بصیرت‬ ‫جایگاه‬ ‫که‬ ‫حاال‬
‫راجع‬‫‌مان‬‫ی‬‫ذهن‬‫سؤاالت‬‫از‬‫خیلی‬،‫دانستیم‬‫را‬‫شخصی‬‫ضررهای‬‫و‬‫‌ها‬‫ت‬‫منفع‬‫گرفتن‬ ‫نظر‬
‫فرستادگان‬‫مقابل‬ ‫در‬‫همیشه‬‫چرا‬‫اینکه‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫حل‬‫‌خود‬‫ه‬‫خودب‬،‫تاریخی‬‫اتفاقات‬‫به‬
‫ناسزا‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫آنان‬ ‫‌چشمداشت‬‫ی‬‫ب‬ ‫‌های‬‫ی‬‫دلسوز‬ ‫و‬ ‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کشی‬‫ف‬‫ص‬ ‫زیادی‬ ‫افراد‬ ،‫الهی‬
‫اینکه‬ ‫‌دادند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫پاسخ‬ ‫جنگ‬ ‫و‬ ‫زهر‬ ‫و‬ ‫شمشیر‬ ‫با‬ ،‫موارد‬ ‫بعضی‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫تمسخر‬ ‫و‬ ‫توهین‬ ‫و‬
‫فقط‬ ‫و‬ ‫حزب‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫شخص‬ ‫از‬ ‫پیروی‬ ‫نه‬ ‫شعارشان‬ ‫که‬ ‫الهی‬ ‫فرستادگان‬ ‫این‬ ‫چرا‬
‫پیروان‬ ،‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫روشن‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫انسا‬ ‫برای‬ ‫را‬ ‫سعادت‬ ‫مسیر‬ ‫و‬ ‫‌خواندند‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا‬ ‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬
‫وجود‬‫با‬‫چرا‬‫اینکه‬‫بودند؛‬‫اذیت‬‫و‬‫آزار‬‫تحت‬‫همیشه‬‫که‬ ‫داشتند‬‫‌شماری‬‫ت‬‫انگش‬‫حقیقی‬
‫‌ای‬‫ه‬‫عد‬‫بازهم‬‫بودند؛‬‫مردم‬‫راهنمایی‬‫مشغول‬،‫الهی‬‫سفیران‬‫این‬‫که‬ ‫زیادی‬‫‌های‬‫ل‬‫سا‬
‫به‬ ‫نسبت‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫ذر‬ ‫و‬ ‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬ ‫مقاومت‬ ‫سرسختانه‬ ‫‌هایشان‬‫ی‬‫راهنمای‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫آموز‬ ‫برابر‬ ‫در‬
‫فراوان‬ ‫و‬ ‫آشکار‬ ‫معجزات‬ ‫حتی‬ ‫چرا‬ ‫اینکه‬ ‫‌دادند؛‬‫ی‬‫نم‬ ‫نشان‬ ‫تمایل‬ ،‫صحیح‬ ‫مسیر‬ ‫این‬
‫کفرشان‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌شد‬‫ی‬‫نم‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫عد‬ ‫آوردن‬ ‫ایمان‬ ‫باعث‬ ،‫زمین‬ ‫روی‬ ‫خداوند‬ ‫نمایندگان‬
!‫مرگ‬ ‫هنگام‬ ‫تا‬ ‫‌ماندند‬‫ی‬‫م‬
‫همان‬ ‫نابینا»؛‬ ‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫«داشتن‬ ‫عنوان‬ ‫با‬ ‫دارد‬ ‫ساده‬ ‫دلیلی‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫تمامی‬

13. 13
‫کرده‬ ‫موفق‬‫را‬‫صاحبانش‬‫و‬‫است‬»‫بینا‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫«داشتن‬‫مقابلش‬‫نقطۀ‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫مسال‬
.‫دارد‬ ‫دوست‬ ‫خدا‬ ‫که‬ ‫مسیری‬ ‫انتخاب‬ ‫به‬
‫بینا‬ ‫که‬ ‫افرادی‬ .‫بود‬ ‫خواهند‬ ‫و‬ ‫هستند‬ ‫و‬ ‫بوده‬ ،‫تاریخ‬ ‫همیشۀ‬ ‫در‬ ‫گروه‬ ‫دو‬ ‫این‬ ‫و‬
‫بر‬ ‫رفتارهایشان‬ ،‫خامشان‬ ‫خیال‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫دارند‬ ‫چشم‬ ‫ظاهر‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫افرادی‬ ‫و‬ ‫هستند‬
‫که‬ ‫کورهایی‬ ‫‌هم‬‫ن‬‫آ‬ ‫هستند؛‬ ‫کور‬ ‫درواقع‬ ‫اما‬ ‫است؛‬ ‫‌شده‬‫ب‬‫حسا‬ ‫‌های‬‫ب‬‫انتخا‬ ‫اساس‬
‫‌خواهند‬‫ی‬‫م‬ ‫اگر‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫‌روند‬‫ی‬‫نم‬ ‫راهنما‬ ‫سراغ‬ ‫یا‬ ‫دلیل‬ ‫همین‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌بینند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫فکر‬
‫و‬»‫شود‬‫دگر‬ ‫کور‬ ِ‫عصاکش‬‫«کوری‬‫و‬‫‌روند‬‫ی‬‫م‬‫دیگری‬ ‫کور‬ ‫سراغ‬‌،‫کنند‬ ‫انتخاب‬‫راهنمایی‬
‫چشم‬ ‫انسان‬ ‫اینکه‬ ‫است‬ ‫بد‬ ‫چقدر‬ ‫و‬ !‫هالکت‬ ‫جز‬ ‫داشت‬ ‫نخواهند‬ ‫پایانی‬ ‫هم‬ ‫درنهایت‬
‫کمک‬ ‫با‬‫بتواند‬‫ولی‬،‫باشد‬‫نابینا‬‫انسان‬‫است‬‫بهتر‬‫که‬ ‫بد‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬!‫نبیند‬‫اما‬‫باشد؛‬‫داشته‬
‫بصیرتی‬ ‫همان‬ ،‫درست‬ ‫‌بلد‬‫ه‬‫را‬ ‫انتخاب‬ ‫و‬ ‫دیدن‬ ‫توانایی‬ .‫ببیند‬ ‫را‬ ‫درست‬ ‫راه‬ ،‫دیگران‬
!‫است‬ ‫‌تر‬‫ت‬‫بااهمی‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫داشت‬ ‫خیلی‬ ‫از‬ ‫داشتنش‬ ‫که‬ ‫است‬
:‫‌فرمایند‬‫ی‬‫م‬u‫امیرالمؤمنین‬‫حضرت‬
2
‫ة؛‬ َ‫ير‬ ِ‫ص‬َ‫ب‬
ْ
‫ال‬ ِ‫د‬
ْ
‫ق‬
َ
‫ف‬ ْ‫ن‬ِ‫م‬ ُ‫ن‬ َ‫و‬ْ‫ه‬
َ
‫أ‬ ِ‫ر‬ َ‫ص‬َ‫ب‬
ْ
‫ال‬ ُ‫د‬
ْ
‫ق‬
َ
‫ف‬
.‫بصیرت‬‫نداشتن‬ ‫از‬‫است‬‫بهتر‬‫بینایی‬‫نداشتن‬
.6536‫حدیث‬،‫غررالحکم‬.2

14. 14
‫کربال‬
‫و‬ ‫‌تر‬‫ه‬‫ساد‬ ‫بسیار‬ ،‫عاشورا‬ ‫واقعۀ‬ ‫به‬ ‫راجع‬ ‫صحبت‬ ‫کنون‬‫ا‬ ،‫‌ها‬‫ه‬‫مقدم‬ ‫بعدازاین‬
‫کار‬ ،‫پیغمبر‬ ‫وفات‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫سال‬ ‫پنجاه‬ ‫«چرا‬ ‫اینکه‬ ‫به‬ ‫راجع‬ ‫صحبت‬ .‫است‬ ‫‌تر‬‫ک‬‫‌در‬‫ل‬‫قاب‬
،‫سردارشان‬ ،‫امیرشان‬ ،‫وزیرشان‬ ‫از‬ - ‫مسلمان‬ ‫مردم‬ ‫که‬ ‫رسید‬ ‫‌جایی‬‫ه‬‫ب‬ ‫اسالمی‬ ‫کشور‬
‫شدند‬ ‫جمع‬ ‫کربال‬ ‫و‬ ‫کوفه‬ ‫در‬ - ‫‌شان‬‫ش‬‫اوبا‬ ‫و‬ ‫اراذل‬ ‫و‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫قار‬ ،‫‌شان‬‫ی‬‫قاض‬ ،‫‌شان‬‫م‬‫عال‬
‫‌جایی‬‫ه‬‫ب‬ ‫کار‬ ‫چرا‬ !‫کشیدند؟‬ ‫خون‬ ‫و‬ ‫خاک‬ ‫به‬ ،‫فجیع‬ ‫وضع‬ ‫آن‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫پیغمبر‬ ‫جگرگوشۀ‬ ‫و‬
‫تهمت‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫به‬‫و‬‫آوردند‬‫بازار‬‫و‬‫کوچه‬ ‫به‬‫را‬‫پیغمبر‬‫حرم‬،‫مردم‬‫چشم‬‫مقابل‬‫در‬‫که‬ ‫رسید‬
‫امیرالمؤمنین‬‫پسر‬‫و‬‫زهرا‬‫فاطمۀ‬‫پسر‬،‫پیغمبر‬‫پسر‬!‫زدند؟‬‫عادل‬‫امام‬‫بر‬‫کننده‬ ‫خروج‬
‫عادلی‬ ‫امام‬ !‫کردند‬ ‫معرفی‬ ‫عادل‬ ‫امام‬ ‫بر‬ ‫کننده‬ ‫خروج‬ ‫‌عنوان‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ u‫حسین‬ ‫امام‬ ،‫را‬
‫اسالمی‬ ‫احکام‬ ‫جزئیات‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬ ‫که‬ ‫اسالمی‬ ‫ت‬ ّ‫ام‬ ‫چرا‬ !!‫معاویه‬ ‫بن‬ ‫یزید‬ ‫نام‬ ‫به‬
‫و‬ ‫غفلت‬ ‫دچار‬ ‫صورت‬ ‫این‬ ‫به‬ ،‫واضحی‬ ‫قضیۀ‬ ‫چنین‬ ‫در‬ ،‫داشت‬ ‫ت‬
ّ
‫دق‬ ‫قرآنش‬ ‫آیات‬ ‫و‬
.3
»!‫داد؟‬ ‫رخ‬ ‫عظمت‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫فاجع‬ ‫ناگهان‬ ‫که‬ ‫شد‬ ‫‌انگاری‬‫ل‬‫سه‬
‫بیان‬ ‫در‬ ‫آنان‬ ‫کوتاهی‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫جامعه‬ ‫خواص‬ ‫‌بصیرتی‬‫ی‬‫ب‬ ‫همان‬ ‫دلیلش‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫تمامی‬
.1375/3/20،‫رهبری‬‫معظم‬‫مقام‬‫سخنان‬ ‫از‬‫برگرفته‬.3

15. 15
‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫نگاه‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫به‬‫جامعه‬‫الگوهای‬‫‌عنوان‬‫ه‬‫ب‬‫که‬ ‫خواصی‬.‫صحیح‬‫راه‬‫معرفی‬‫و‬‫حق‬
‫به‬ ‫‌تری‬‫ق‬‫دقی‬ ‫نگاه‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫منحرف‬ ‫را‬ ‫جمعیتی‬ ‫و‬ ‫گروه‬ ،‫کوچکشان‬ ‫‌های‬‫ش‬‫لغز‬ ‫و‬
‫و‬ ‫زمان‬ ‫آن‬ ِ‫خواص‬ ‫داشتند‬ ‫بزرگی‬ ‫‌های‬‫ش‬‫لغز‬ ‫چه‬ ‫که‬ ‫‌بینیم‬‫ی‬‫م‬ ،‫باشیم‬ ‫داشته‬ ‫تاریخ‬
‫چه‬‫دچار‬،‫نبوی‬‫اسالم‬‫مسیر‬‫و‬‫افتاد‬‫اتفاق‬‫تاریخ‬‫طول‬‫در‬‫بزرگی‬‫انحرافات‬‫چه‬،‫درنتیجه‬
‫شهادت‬‫از‬‫پس‬‫و‬‫شد‬‫آغاز‬‫پیامبر‬‫زمان‬‫از‬‫که‬ ‫‌هایی‬‫ش‬‫لغز‬.‫شد‬‫عظیمی‬‫‌های‬‫ی‬‫‌رو‬‫ج‬‫ک‬
‫نام‬‫به‬‫شخصی‬،‫سال‬‫پنجاه‬‫گذشت‬ ‫از‬‫پس‬‫که‬ ‫شد‬‫همین‬‫و‬‫داد‬‫نشان‬‫را‬‫خود‬،‫حضرت‬
!‫‌کرد‬‫ی‬‫نم‬ ‫خودداری‬ ،‫قطعی‬ ‫‌های‬‫م‬‫حرا‬ ‫انجام‬ ‫از‬ ‫حتی‬ ‫که‬ ‫شد‬ ‫معرفی‬ ‫پیامبر‬ ‫خلیفۀ‬
‫سراغ‬ ‫و‬ ‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬ ‫گذر‬ ‫پیامبر‬ ‫زمان‬ ‫اتفاقات‬ ‫از‬ ،‫کتاب‬ ‫این‬ ‫موضوع‬ ‫به‬ ‫توجه‬ ‫با‬
‫‌دانیم‬‫ی‬‫م‬‫هرچند‬.‫‌رویم‬‫ی‬‫م‬u‫حسین‬‫امام‬‫زمان‬ ‫در‬‫خواص‬‫عملکرد‬‫و‬‫اتفاقات‬‫بررسی‬
.‫شدند‬ ‫ظلم‬ ‫این‬ ‫‌گذار‬‫ه‬‫پای‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫آنانی‬ ‫متوجه‬ ‫اصلی‬ ِ‫گناه‬ ‫که‬
ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ْ‫ت‬ َ‫ع‬
َ
‫ف‬ َ‫د‬
ً
‫ة‬َّ‫م‬
ُ
‫أ‬ ُ‫ه‬
َّ‫لل‬‫ا‬ َ‫ن‬ َ‫ع‬
َ
‫ل‬ َ‫و‬ ِ‫ت‬ْ‫ي‬َ‫ب‬
ْ
‫ال‬ َ‫ل‬ْ‫ه‬
َ
‫أ‬ ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ْ‫ي‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬ ِ‫ر‬ ْ‫و‬ َ‫ج‬
ْ
‫ال‬ َ‫و‬ ِ‫م‬
ْ
‫ل‬
ُّ
‫الظ‬ َ‫اس‬ َ‫س‬
َ
‫أ‬
ْ
‫ت‬ َ‫س‬ َّ‫س‬
َ
‫أ‬
ً
‫ة‬َّ‫م‬
ُ
‫أ‬ ُ‫ه‬
َّ‫لل‬‫ا‬ َ‫ن‬ َ‫ع‬
َ
‫ل‬
َ
‫ف‬
َ‫ن‬ َ‫ع‬
َ
‫ل‬ َ‫و‬ ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ْ‫ت‬
َ
‫ل‬َ‫ت‬
َ
‫ق‬
ً
‫ة‬َّ‫م‬
ُ
‫أ‬ ُ‫ه‬
َّ‫لل‬‫ا‬ َ‫ن‬ َ‫ع‬
َ
‫ل‬ َ‫و‬‫ا‬ َ‫يه‬ِ‫ف‬ ُ‫ه‬
َّ‫لل‬‫ا‬ ُ‫م‬
ُ
‫ك‬َ‫ب‬
َّ
‫ت‬ َ‫ر‬‫ي‬ِ‫ت‬
َّ
‫ال‬ ُ‫م‬
ُ
‫ك‬ِ‫ب‬ِ‫ات‬ َ‫ر‬َ‫م‬ ْ‫ن‬ َ‫ع‬ ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ْ‫ت‬
َ
‫ال‬ َ‫ز‬
َ
‫أ‬ َ‫و‬ ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ِ‫ام‬
َ
‫ق‬َ‫م‬ ْ‫ن‬ َ‫ع‬
َ‫و‬ ْ‫م‬ ِ‫ه‬ ِ‫اع‬َ‫ي‬
ْ
‫ش‬
َ
‫أ‬ ْ‫ن‬ِ‫م‬ َ‫و‬ ْ‫م‬ ُ‫ه‬ْ‫ن‬ِ‫م‬ ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ْ‫ي‬
َ
‫ل‬ِ‫إ‬ َ‫و‬ ِ‫ه‬
َّ‫لل‬‫ا‬ ‫ى‬
َ
‫ل‬ِ‫إ‬
ُ
‫ت‬
ْ
‫ئ‬ِ‫ر‬َ‫ب‬ ْ‫م‬
ُ
‫ك‬ِ‫ال‬َ‫ت‬ِ‫ق‬ ْ‫ن‬ِ‫م‬ ِ‫ين‬ ِ‫ك‬ ْ‫م‬
َّ‫الت‬ِ‫ب‬ ْ‫م‬ ُ‫ه‬
َ
‫ل‬ َ‫ين‬ ِ‫د‬ ِ
ّ‫ه‬ َ‫م‬ ُ‫م‬
ْ
‫ال‬ ُ‫ه‬
َّ‫لل‬‫ا‬
4
‫؛‬ ْ‫م‬ ِ‫ه‬ِ‫ائ‬َ‫ی‬ِ‫ل‬ ْ‫و‬
َ
‫أ‬ َ‫و‬ ْ‫م‬ ِ‫ه‬ ِ‫اع‬َ‫ب‬
ْ
‫ت‬
َ
‫أ‬
.‫عاشورا‬‫زیارت‬‌،‫‌الجنان‬‫ح‬‫مفاتی‬.4

16. 16
‫خدا‬ ‫و‬ ‫گذاشتند‬ ‫بنیان‬ ‫را‬ ‫‌بیت‬‫ل‬‫اه‬ ‫شما‬ ‫بر‬ ‫ستم‬ ‫و‬ ‫ظلم‬ ‫که‬ ‫گروهی‬ ‫کند‬ ‫لعنت‬ ‫خدا‬
‫کردند‬ ‫دور‬]‫بود‬‫خدا‬‫رسول‬‫جانشینی‬‫[که‬‫مقامتان‬‫از‬‫را‬‫شما‬‫که‬ ‫را‬‫گروهی‬ ‫کند‬ ‫لعنت‬
‫شما‬ ‫خدا‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ه‬‫جایگا‬ ،‫نمودند‬ ‫برکنار‬ ]‫بود‬ ‫مسلمین‬ ‫خالفت‬ ‫[که‬ ‫‌هایتان‬‫ه‬‫جایگا‬ ‫از‬ ‫و‬
‫آنان‬‫کند‬ ‫لعنت‬‫خدا‬‫و‬‫کشتند‬ ‫را‬‫شما‬‫که‬ ‫را‬‫گروهی‬ ‫کند‬ ‫لعنت‬‫خدا‬‫و‬‫داد؛‬‫جای‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫در‬‫را‬
‫‌جویم‬‫ی‬‫م‬‫بیزاری‬‫من‬‫کردند؛‬ ‫مهیا‬]‫شما‬‫[قاتلین‬‫ایشان‬‫برای‬‫را‬‫شما‬‫با‬‫جنگ‬‫شرایط‬‫که‬ ‫را‬
.‫دوستدارانشان‬‫و‬‫‌روها‬‫ه‬‫دنبال‬‫و‬‫پیروان‬ ‫از‬‫و‬‫ایشان‬ ‫از‬‫شما‬‫‌جانب‬‫ه‬‫ب‬‫و‬‫خدا‬‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬
ِ‫ن‬ َ‫ع‬
ْ
‫ال‬ َّ‫م‬ ُ‫ه‬
َّ
‫الل‬
َ
‫ك‬ِ‫ل‬
َ
‫ذ‬ ‫ى‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬ ُ‫ه‬
َ
‫ل‬ ٍ‫ع‬ِ‫اب‬
َ
‫ت‬ َ‫ر‬ ِ‫آخ‬ َ‫و‬ ٍ‫د‬ َّ‫م‬ َ‫ح‬ُ‫م‬ ِ‫آل‬ َ‫و‬ ٍ‫د‬ َّ‫م‬ َ‫ح‬ُ‫م‬
َّ‫ق‬ َ‫ح‬ َ‫م‬
َ
‫ل‬
َ
‫ظ‬ ٍ‫م‬ِ‫ال‬
َ
‫ظ‬
َ
‫ل‬ َّ‫و‬
َ
‫أ‬ ْ‫ن‬ َ‫ع‬
ْ
‫ال‬ َّ‫م‬ ُ‫ه‬
َّ
‫الل‬
ْ‫م‬ ُ‫ه‬ْ‫ن‬ َ‫ع‬
ْ
‫ال‬ َّ‫م‬ ُ‫ه‬
َّ
‫الل‬ ِ‫ه‬ِ‫ل‬ْ‫ت‬
َ
‫ق‬ ‫ى‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬
ْ
‫ت‬ َ‫ع‬َ‫اب‬
َ
‫ت‬ ‫و‬
ْ
‫ت‬ َ‫ع‬َ‫اي‬َ‫ب‬ َ‫و‬
ْ
‫ت‬ َ‫ع‬َ‫اي‬
َ
‫ش‬ َ‫و‬ َ‫ن‬ْ‫ي‬ َ‫س‬ ُ‫ح‬
ْ
‫ال‬ ِ‫ت‬ َ‫د‬َ‫اه‬ َ‫ج‬ ‫ي‬ِ‫ت‬
َّ
‫ال‬
َ
‫ة‬َ‫اب‬ َ‫ص‬ ِ‫ع‬
ْ
‫ال‬
5
‫يعا؛‬ِ‫م‬ َ‫ج‬
‫کرد‬ ‫ستم‬ ‫محمد‬ ‫خاندان‬ ‫و‬ ‫محمد‬ ‫‌حق‬‫ه‬‫ب‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫ستمکاری‬ ‫نخستین‬ ‫کن‬ ‫لعنت‬ ‫خدا‬
‫با‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫جمعیتی‬ ‫کن‬ ‫لعنت‬ ‫خدایا‬ .‫نمود‬ ‫پیروی‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫ستم‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫کسی‬ ‫آخرین‬ ‫و‬
‫پیروی‬ ‫و‬ ‫بستند‬ ‫پیمان‬ ‫و‬ ‫نمودند‬ ‫همراهی‬ ]‫که‬ ‫[جمعیتی‬ ‫و‬ ‫کردند‬ ‫جنگ‬ u‫حسین‬
!‫کن‬ ‫لعنت‬ ‫را‬ ‫آنان‬ ‫تمامی‬ ‫خدایا‬ ،‫حضرت‬ ‫آن‬ ‫کشتن‬ ‫بر‬ ‫کردند‬
.‫عاشورا‬‫زیارت‬‌،‫‌الجنان‬‫ح‬‫مفاتی‬.5

17. 17
‫چشم‬ ‫به‬ u‫سیدالشهداء‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌رویم‬‫ی‬‫م‬ ‫افرادی‬ ‫سراغ‬ ،‫کتاب‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫اما‬
‫اصلی‬ ‫گروه‬ ‫دو‬ ،‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫تقسیم‬ ‫گروه‬ ‫سه‬ ‫به‬ ‫افراد‬ ‫این‬ .‫‌شد‬‫ی‬‫م‬ ‫نگاه‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬ ‫خواص‬
‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫که‬ ‫بودند‬‫افرادی‬،‫خواند‬‫خواهیم‬‫را‬‫‌هایشان‬‫ی‬‫ویژگ‬‫بعدی‬‫‌های‬‫ش‬‫بخ‬‫در‬‫که‬
‫افتخار‬‫و‬‫بودند‬u‫سیدالشهدا‬‫پرچم‬‫زیر‬‫بینا‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫صاحبان‬‫داشتند؛‬‫نابینا‬‫و‬‫بینا‬
‫که‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫هما‬ ‫شدند؛‬ ‫بهشتی‬ ‫و‬ ‫شد‬ ‫نصیبشان‬ ،‫بودن‬ ‫اصحاب‬ ‫باوفاترین‬ ‫و‬ ‫بهترین‬
:‫فرمود‬ ‫آنان‬ ‫به‬ ‫خطاب‬ ‫عاشورا‬ ‫شب‬ u‫سیدالشهداء‬
6
‫ی؛‬ِ‫اب‬ َ‫ح‬ ْ‫ص‬
َ
‫أ‬ ْ‫ن‬ِ‫م‬‫ا‬ ً‫یر‬
َ
‫خ‬‫ا‬
َ
‫ل‬ َ‫و‬‫ی‬
َ
‫ف‬ ْ‫و‬
َ
‫أ‬‫ا‬ً‫اب‬ َ‫ح‬ ْ‫ص‬
َ
‫أ‬ ُ‫م‬
َ
‫ل‬ ْ‫ع‬
َ
‫أ‬‫ا‬
َ
‫ل‬‫ی‬ِ
ّ
‫إن‬
َ
‫ف‬
.‫ندارم‬‫سراغ‬‫خودم‬‫اصحاب‬ ‫از‬‫بهتر‬‫و‬‫باوفاتر‬‫اصحابی‬
ً
‫حقا‬‫من‬
‫زمین‬‫و‬‫‌ها‬‫ن‬‫آسما‬‫و‬‫اسالم‬‫بر‬‫که‬ ‫شدند‬‫‌ای‬‫ه‬‫فاجع‬‫مرتکب‬‫نابینا‬‫‌های‬‫م‬‫چش‬‫صاحبان‬‫و‬
:‫‌خوانیم‬‫ی‬‫م‬‫آن‬‫توصیف‬‫در‬‫عاشورا‬‫زیارت‬‫در‬‫و‬‫بود‬‫سنگین‬
7
‫‏؛‬‫ض‬ ْ‫ر‬
َ
‫أ‬
ْ
‫ال‬ َ‫و‬ ِ‫ات‬ َ‫او‬ َ‫م‬ َّ‫الس‬ ِ‫ل‬ْ‫ه‬
َ
‫أ‬ ِ‫يع‬ِ‫م‬ َ‫ج‬‫ي‬ِ‫ف‬ َ‫و‬ ِ‫ام‬
َ
‫ل‬ ْ‫س‬ ِ‫إ‬
ْ
‫ال‬‫ي‬ِ‫ف‬‫ا‬ َ‫ه‬َ‫ت‬
َّ‫ي‬ِ‫ز‬ َ‫ر‬ َ‫م‬
َ
‫ظ‬ ْ‫ع‬
َ
‫أ‬ َ‫و‬‫ا‬ َ‫ه‬ َ‫م‬
َ
‫ظ‬ ْ‫ع‬
َ
‫أ‬‫ا‬َ‫م‬
ً
‫ة‬َ‫يب‬ ِ‫ص‬ُ‫م‬
‫همه‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫اسالم‬ ‫در‬ ‫عزا‬ ‫آن‬ ‫است‬ ‫عظیم‬ ‫چه‬ ‫و‬ ‫مصیبت‬ ‫آن‬ ‫است‬ ‫بزرگ‬ ‫مصیبتی‬ ‫چه‬
.‫زمین‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آسما‬
.250‫صفحه‬،‫مفید‬‫شیخ‬‫ارشاد‬.6
.‫عاشورا‬‫زیارت‬،‫‌الجنان‬‫ح‬‫مفاتی‬.7

18. 18
‫چنین‬ ‌،‫داشتنشان‬ ‫که‬ ‫داشتند‬ ‫صفاتی‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫ویژگ‬ ،‫گروه‬ ‫دو‬ ‫این‬ ‫افراد‬ ‫از‬ ‫هرکدام‬
.‫کرد‬ ‫خواهیم‬ ‫اشاره‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬ ‫بعد‬ ‫‌های‬‫ل‬‫فص‬ ‫در‬ ‫ما‬ ‫و‬ ‫زد‬ ‫رقم‬ ‫برایشان‬ ‫سرنوشتی‬
،‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫دیگری‬ ‫شخص‬ ‫هر‬ ‫اگر‬ ‫که‬ ‫نابینا‬ ‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫صاحبان‬ ‫‌های‬‫ی‬‫ویژگ‬
‫پیامبر‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ‫اگر‬ .‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫‌بینی‬‫ش‬‫پی‬ ‫قابل‬ ‫و‬ ‫مشخص‬
ً
‫کامال‬ ‫سرنوشتش‬
u‫امیرالمؤمنین‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ‫اگر‬ ‫شد؛‬ ‫خواهد‬ ‫منافق‬ ‫اما‬ ‫آورد‬ ‫خواهد‬ ‫اسالم‬ ‫زبان‬ ‫به‬ ،‫باشد‬
‫خواهد‬ ‫‌آرایی‬‫ف‬‫ص‬ ‫ایشان‬ ‫مقابل‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫نم‬ ‫حضرت‬ ‫عادالنۀ‬ ‫حکومت‬ ‫به‬ ‫تن‬ ،‫باشد‬
‫همراهی‬ ‫را‬ ‫ایشان‬ ،‫حضرت‬ ‫حکومت‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ،‫باشد‬ u‫حسن‬ ‫امام‬ ‫زمان‬ ‫در‬ ‫اگر‬ ‫کرد؛‬
‫اگر‬ ‫زد؛‬ ‫خواهد‬ ‫طعنه‬ ‫ایشان‬ ‫به‬ ،‫اجباری‬ ‫صلح‬ ‫پذیرش‬ ‫از‬ ‫پس‬ ‫و‬ ‫کرد‬ ‫نخواهد‬ ‫خالصانه‬
‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫سکوت‬ ‫ظالم‬ ‫حاکمان‬ ‫فجور‬ ‫و‬ ‫فسق‬ ‫مقابل‬ ‫در‬ ،‫باشد‬ u‫سیدالشهداء‬ ‫زمان‬ ‫در‬
‫اگر‬ ‫و‬ ‫شد؛‬ ‫خواهد‬ ‫رنگین‬ ‫پیامبر‬ ‫تن‬ ‫پارۀ‬ ‫خون‬ ‫به‬ ‫دستانش‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫با‬ ‫همراهی‬ ‫در‬ ‫و‬
‫و‬ ‫شد‬ ‫نخواهد‬ ‫ایشان‬ ‫حقیقی‬ ‫یار‬ ،‫کند‬ ‫زندگی‬ ‫معصومین‬ ‫دیگر‬ ‫از‬ ‫یک‬ ‫هر‬ ‫زمان‬ ‫در‬
.‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫انتظارشان‬ ،‫مشابه‬ ‫سرنوشتی‬
‫است‬ ‫ممکن‬ ‫اگرچه‬ ،‫باشند‬ ‫داشته‬ ‫زمان‬ ‫و‬ ‫عصر‬ ‫این‬ ‫افراد‬ ‫از‬ ‫هرکدام‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ی‬‫ویژگ‬
‫حضرت‬ ‫مقابل‬ ‫در‬ ‫ظهور‬ ‫از‬ ‫پس‬ ‫اما‬ ‫باشند؛‬ ‫زمان‬ ‫امام‬ ‫یاوری‬ ‫مدعی‬ ‫ظهور‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫تا‬
!‫کرد‬ ‫خواهند‬ ‫تالش‬ ،‫ایشان‬ ‫رساندن‬ ‫شهادت‬ ‫به‬ ‫در‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫ایستاد‬ ‫خواهند‬

19. 19
‫داشته‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫کسی‬ ‫گر‬‫ا‬ ‫که‬ ‫بینا‬ ‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫صاحبان‬ ‫‌های‬‫ی‬‫ویژگ‬ ‫است‬ ‫همچنین‬ ‫و‬
‫بزرگواران‬ ‫این‬ ‫همراهی‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫معصومین‬ ‫و‬ ‫پیامبر‬ ‫یاران‬ ِ‫کم‬ ‫تعداد‬ ‫نه‬ ،‫باشد‬
‫نظر‬ ‫تغییر‬ ‫باعث‬ ،‫بود‬ ‫خواهد‬ ‫انتظارش‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫مشکالتی‬ ‫و‬ ‫خطرات‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫سست‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫رفتارش‬ ‫و‬
‫‌هایی‬‫ن‬‫هما‬‫شناخت؛‬‫را‬‫زمان‬‫امام‬‫حقیقی‬‫منتظران‬‫‌توان‬‫ی‬‫م‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫با‬‫که‬ ‫‌هایی‬‫ی‬‫ویژگ‬
،‫‌شان‬‫ی‬‫زندگ‬ ِ‫‌غم‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫شیرین‬ ‫دوران‬ ،‫ظهور‬ ‫از‬ ‫پس‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫خواهند‬ ‫حضرت‬ ‫رکاب‬ ‫در‬ ‫که‬
.8
‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫آغاز‬‫موعود‬‫مهدی‬‫مهربانی‬‫و‬‫عدل‬‫حکومت‬‫سایۀ‬‫زیر‬
‫احمد‬ ،‫البالذری‬ ‫طبری؛‬ ‫تاریخ‬ ،‫طبری‬ ‫جریر‬ ‫بن‬ ‫محمد‬ :‫است‬ ‫شده‬ ‫استفاده‬ ‫زیر‬ ‫منابع‬ ‫از‬ ‫کتاب‬ ‫محتوای‬ ‫تهیه‬ ‫در‬ .8
‫؛‬u‫الحسین‬ ‫مقتل‬ ،‫ابومخنف‬ ‫الملوک؛‬ ‫و‬ ‫األمم‬ ‫تاریخ‬ ،‫طبری‬ ‫االرشاد؛‬ ،‫مفید‬ ‫شیخ‬ ‫االشراف؛‬ ‫انساب‬ ‫یحیی؛‬ ‫بن‬
‫اللهوف؛‬ ،‫طاوس‬ ‫بن‬ ‫سید‬ ‫الخصال؛‬ ‫و‬ ‫االمالی‬ ‫صدوق؛‬ ‫شیخ‬ ‫التاریخ؛‬ ‫فی‬ ‫الکامل‬ ،‫اثیر‬ ‫ابن‬ ‫؛‬u‫‌الحسین‬‫ل‬‫مقت‬ ،‫خوارزمی‬
‫بن‬ ‫الواحد‬ ‫عبد‬ ،‫آمدى‬ ‫تميمى‬ ‫‌الیعقوبی؛‬‫خ‬‫تاری‬ ،‫یعقوبی‬ ‫المنتظم؛‬ ،‫‌جوزی‬‫ن‬‫اب‬ ‫‌طالب؛‬‫ی‬‫اب‬ ‫آل‬ ‫مناقب‬ ،‫شهرآشوب‬ ‫ابن‬
‫االمامة‬ ،‫دینوری‬ ‫قتیبه‬ ‫ابن‬ ‫‌الذهب؛‬‫ج‬‫مرو‬ ،‫مسعودی‬ ‫بحاراالنوار؛‬ ،‫تقر‬ ‫محمد‬ ،‫مجلسی‬ ‫‏؛‬‫م‬‫الكل‬ ‫درر‬ ‫و‬ ‫الحكم‬ ‫غرر‬ ،‫محمد‬
،‫جعفریان‬ ‫االستبصار؛‬ ،‫طوسی‬ ‫الکافی؛‬ ،‫کلینی‬ ‫‌الغمه؛‬‫ف‬‫کش‬ ،‫إربلی‬ ‫عاشورا؛‬ ‫نهضت‬ ‫در‬ ‫تأملی‬ ،‫جعفریان‬ ‫السیاسة؛‬ ‫و‬
‫و‬ ‫البدایه‬ ،‫‌کثیر‬‫ن‬‫اب‬ ‫ابصارالعین؛‬ ،‫سماوی‬ ‫‌االمم؛‬‫ب‬‫تجار‬ ،‫‌مسکویه‬‫ن‬‫اب‬ ‫الحسین؛‬ ‫االمام‬ ‫ترجمة‬ ،‫عدیم‬ ‫ابن‬ ‫شیعه؛‬ ‫اطلس‬
‫‌الواعظین؛‬‫ة‬‫روض‬ ،‫نیشابوری‬ ‫فتال‬ ‫البقاع؛‬ ‫و‬ ‫االمکنة‬ ‫اسماء‬ ‫علی‬ ‫االطالع‬ ‫مراصد‬ ،‫بغدادی‬ ‫‌البلدان؛‬‫م‬‫معج‬ ،‫حموی‬ ‫النهایه‬
‫جعفر‬‫الطالبیین؛‬‫مقاتل‬،‫اصفهانی‬‫ابوالفرج‬‫الفتوح؛‬‫‌اعثم؛‬‫ن‬‫اب‬،‫الکوفی‬‫‌الوسائل؛‬‫ک‬‫مستدر‬،‫نوری‬‫‌البحرین‬‫ع‬‫مجم‬،‫طریحی‬
‫مفاتیح‬ ‫و‬ ‫المهموم‬ ‫نفس‬ ،‫عباس‬ ‫شیخ‬ ،‫قمی‬ ‫الکبیر؛‬ ‫الطبقات‬ ،‫سعد‬ ‫ابن‬ ‫‌الوری؛‬‫م‬‫اعال‬ ،‫طبرسی‬ ‫مثیراالحزان؛‬ ،‫نما‬ ‫ابن‬
‫اینترنتی‬‫پایگاه‬‫‏؛‬‫ت‬‫الزيارا‬‫كامل‬ ،‫محمد‬‫بن‬‫جعفر‬،‫قولويه‬‫ابن‬‫؛‬u‫‌الحسین‬‫ل‬‫مقت‬،‫المقرم‬‫موسوی‬‫‌االمال؛‬‫ی‬‫منته‬ ‫و‬‫الجنان‬
.‫گردید‬ ‫استفاده‬‫اسحاقی‬‫آقای‬‫جناب‬‫تالیف‬،‫عبرت‬‫جام‬‫کتاب‬ ‫از‬‫ویژه‬‫صورت‬‫به‬ ‫و‬‫‌آر؛‬‫ی‬‫‌ای.آ‬‫ه‬‫خامن‬

20. 20
‫کستری‬‫خا‬‫‌های‬‫ت‬‫شخصی‬
‫بعضی‬ ‫و‬ ‫عاشورا‬ ‫روز‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫خواصی‬ .‫داشتند‬ ‫وجود‬ ‫میان‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫نیز‬ ‫سومی‬ ‫گروه‬ ‫اما‬
‫نرسیدند؛‬‫شهادت‬‫به‬u‫حسین‬‫امام‬‫رکاب‬‫در‬‫و‬‫کردند‬ ‫کوتاهی‬ ،‫آن‬‫‌ساز‬‫ه‬‫زمین‬‫اتفاقات‬
‫توابین»؛‬‫«قیام‬‫نام‬‫با‬‫دادند‬‫صورت‬‫قیامی‬‫کفر‬ ‫لشکر‬‫علیه‬‫و‬‫کردند‬ ‫توبه‬‫واقعه‬‫از‬‫پس‬‫اما‬
‫دشمنان‬ ‫با‬ ‫جنگ‬ ‫وارد‬ ،‫توبه‬ ‫نیت‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫شدند‬ ‫واقف‬ ‫خود‬ ‫‌اشتباه‬‫ه‬‫ب‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫یعنی‬
‫است‬ ‫خوبی‬ ‫مقدمۀ‬ ،‫گروه‬ ‫این‬ ‫پیرامون‬ ،‫رهبری‬ ‫معظم‬ ‫مقام‬ ‫سخنان‬ ‫مطالعۀ‬ .‫شدند‬
.‫خواص‬ ‫این‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫معرفی‬ ‫برای‬
‫افرادی‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫ای‬ ‫بین‬ ‫کشیدند؟‬ ‫دست‬ ‫او‬ ‫از‬ ،‫بودند‬ ‫مسلم‬ ‫دور‬ ‫که‬ ‫مؤمنی‬ ِ‫خواص‬ ‫«چرا‬
‫اشتباه‬ ،‫اینجا‬ ‫اما‬ ‫شدند؛‬ ‫شهید‬ ‫کربال‬ ‫در‬
ً
‫بعدا‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫بعض‬ ‫که‬ ‫بودند‬ ‫حسابی‬ ‫و‬ ‫خوب‬
‫دربارۀ‬ .‫شد‬ ‫داده‬ ‫اشتباهشان‬ ‫ارۀ‬
ّ
‫کف‬ ،‫شدند‬ ‫شهید‬ ‫کربال‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫آ‬ ‫البته‬ .‫کردند‬
‫هم‬ ‫کربال‬ ‫به‬ ،‫خواص‬ ‫از‬ ‫کسانی‬ ‫اما‬ ‫‌آوریم؛‬‫ی‬‫نم‬ ‫هم‬ ‫را‬ ‫اسمشان‬ ‫و‬ ‫نیست‬ ‫بحثی‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬
‫توابین‬ ‫جزو‬ ‫شدند‬ ‫مجبور‬ ‫بعد‬ ،‫البته‬ ‫و‬ ‫نکردند‬ ‫پیدا‬ ‫توفیق‬ ‫بروند؛‬ ‫نتوانستند‬ .‫نرفتند‬
‫رفت؛‬‫دست‬‫از‬‫پیغمبر‬‫فرزند‬‫وقتی‬‫شد؛‬‫کشته‬ u‫حسین‬‫امام‬‫وقتی‬!‫فایده؟‬‫چه‬.‫شوند‬
‫چه‬ ‫دیگر‬ ،‫شد‬ ‫آغاز‬ ‫سراشیب‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫تاریخ‬ ‫حرکت‬ ‫وقتی‬ ‫افتاد؛‬ ‫فاق‬ّ‫ات‬ ‫فاجعه‬ ‫وقتی‬

21. 21
‫شهدای‬ .‫کربالست‬ ‫شهدای‬ ‫ۀ‬ ّ‫عد‬ ‫برابر‬ ‫چند‬ ،‫توابین‬ ‫ۀ‬ ّ‫عد‬ ،‫تاریخ‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫لذاست‬ !‫فایده؟‬
‫اثری‬ ‫اما‬ ‫شدند؛‬ ‫کشته‬ ‫روز‬ ‫یک‬ ‫در‬ ‫همه‬ ‫نیز‬ ‫توابین‬ ‫شدند؛‬ ‫کشته‬ ‫روز‬ ‫یک‬ ‫در‬ ‫همه‬ ‫کربال‬
‫به‬ !‫نیست‬ ،‫گذاشتند‬ ‫کربال‬ ‫شهدای‬ ‫که‬ ‫اثری‬ ‫‌هزارم‬‫ک‬‫ی‬ ،‫گذاشتند‬ ‫تاریخ‬ ‫در‬ ‫توابین‬ ‫که‬
‫تصمیم‬ ‫دیر‬ .‫ندادند‬ ‫انجام‬ ‫خود‬ ‫لحظۀ‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫کار‬ .‫نیامدند‬ ‫خود‬ ‫وقت‬ ‫در‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫خاطر‬
.‫دادند‬ ‫تشخیص‬ ‫دیر‬ ‫و‬ ‫گرفتند‬
‫تنها‬ ،‫است‬ ‫امام‬ ‫نمایندۀ‬ ‫‌دانستید‬‫ی‬‫م‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫عقیل‬ ‫بن‬ ‫مسلم‬ ‫چرا‬ ]!‫خواص‬ ‫[ای‬
‫کاری‬ ‫عوام‬ ‫به‬ .‫داشتید‬ ‫هم‬ ‫قبولش‬ .‫بودید‬ ‫کرده‬ ‫هم‬ ‫بیعت‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫آمده‬ !‫گذاشتید؟‬
‫تا‬‫گذاشتید‬ ‫تنها‬‫را‬‫مسلم‬،‫شد‬‫که‬ ‫شب‬ ِ‫سر‬‫و‬‫عصر‬‫هنگام‬‫چرا‬.‫میگویم‬‫را‬‫خواص‬.‫ندارم‬
!‫ببرد؟‬‫پناه‬‫طوعه‬‫خانۀ‬‫به‬
‫نفر‬‫صد‬‫آن‬،‫‌رسید‬‫ی‬‫م‬‫نفر‬‫صد‬‫به‬‫ه‬ ّ‫عد‬،
ً
‫مثال‬‫و‬‫‌گذاشتند‬‫ی‬‫نم‬‫تنها‬‫را‬‫مسلم‬،‫خواص‬‫اگر‬
‫دفاع‬‫و‬‫‌ایستادند‬‫ی‬‫م‬.‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬‫فرماندهی‬ ّ‫مقر‬‫را‬‫‌شان‬‫ی‬‫یک‬‫خانۀ‬.‫‌گرفتند‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫مسلم‬‫دور‬
‫طول‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫ساع‬ ،‫کنند‬ ‫دستگیرش‬ ‫خواستند‬ ‫وقتی‬ ،‫بود‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫تنها‬ ،‫مسلم‬ .‫‌کردند‬‫ی‬‫م‬
‫اگر‬.‫زد‬‫پس‬‫را‬‫همه‬‫‌تنهایی‬‫ه‬‫ب‬‫مسلم‬‫کردند؛‬ ‫حمله‬‫بار‬‫چندین‬،‫زیاد‬‫ابن‬‫سربازان‬.‫کشید‬
‫جمع‬ ‫دورشان‬ ‫مردم‬ ‫باز‬ !‫کنند؟‬ ‫دستگیرش‬ ‫‌توانستند‬‫ی‬‫م‬ ‫مگر‬ ،‫بودند‬ ‫او‬ ‫با‬ ‫مردم‬ ‫نفر‬ ‫صد‬
.‫نگرفتند‬‫را‬‫مسلم‬‫دور‬‫که‬ ‫کردند‬ ‫کوتاهی‬ ،‫مرحله‬‫این‬ ‫در‬‫خواص‬‫پس‬.‫‌شدند‬‫ی‬‫م‬

22. 22
‫در‬ ‫خواص‬ ‫‌گیری‬‫م‬‫تصمی‬ .‫‌رسیم‬‫ی‬‫م‬ ‫خواص‬ ‫به‬ ،‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬ ‫حرکت‬ ‫طرف‬ ‫هر‬ ‫از‬ !‫ببینید‬
‫اقدام‬،‫الزم‬‫لحظۀ‬‫در‬‫دنیا‬‫از‬‫خواص‬‫گذشت‬ ،‫الزم‬‫وقت‬‫در‬‫خواص‬‫تشخیص‬،‫الزم‬‫وقت‬
‫و‬ ‫‌دهد‬‫ی‬‫م‬ ‫نجات‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ش‬‫ارز‬ ‫و‬ ‫تاریخ‬ ‫که‬ ‫‌هاست‬‫ن‬‫ای‬ .‫الزم‬ ‫لحظۀ‬ ‫در‬ ‫خدا‬ ‫برای‬ ‫خواص‬
‫وقت‬ ‫و‬ ‫کردید‬ ‫ل‬ ّ‫تأم‬ ‫گر‬‫ا‬ .‫داد‬ ‫انجام‬ ‫را‬ ‫الزم‬ ‫حرکت‬ ‫باید‬ ،‫الزم‬ ‫لحظۀ‬ ‫در‬ !‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫حفظ‬
.9
»‫ندارد‬ ‫فایده‬ ‫دیگر‬ ،‫گذشت‬
‫و‬ ‫عالمانه‬ ‫اقدام‬ ‫در‬ ‫‌شناسی‬‫ن‬‫زما‬ ‫و‬ ‫‌سنجی‬‫ت‬‫موقعی‬ ‫نقش‬ ،‫فرمایش‬ ‫این‬ ‫اساس‬ ‫بر‬
‫انتخاب‬ ‫یک‬ ‫برای‬ ‫است‬ ‫ممکن‬ ‫اوقات‬ ‫گاهی‬ ‫اینکه‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫روشن‬ ‫‌خوبی‬‫ه‬‫ب‬ ،‫موثر‬
‫‌درستی‬‫ه‬‫ب‬ ،‫فرصت‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫وجود‬ ‫کوتاه‬ ‫فرصت‬ ‫یک‬ ‫تنها‬ ،‫‌ساز‬‫ت‬‫سرنوش‬
‫‌های‬‫ن‬‫انسا‬ ‫برای‬ ‫و‬ ‫شود؛‬ ‫تاریخ‬ ‫تغییر‬ ‫باعث‬ ‫که‬ ‫بخورد‬ ‫رقم‬ ‫اتفاقی‬ ،‫نشود‬ ‫استفاده‬
!‫‌فایده‬‫ی‬‫ب‬‫‌بسا‬‫ه‬‫چ‬‫حسرتی‬‫همیشگی؛‬‫حسرت‬‫با‬‫است‬‫مساوی‬‫اتفاق‬‫این‬،‫‌نشناس‬‫ن‬‫زما‬
‫توابین‬ ‫رهبر‬ ،‫است‬ ‫شده‬ ‫ثبت‬ ‫تاریخ‬ ‫در‬ ‫نامش‬ ‫مساله‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫خواصی‬ ‫ازجمله‬
.»‫خزاعی‬ ‫صرد‬ ‫بن‬ ‫«سلیمان‬ ‫جناب‬ ‫است؛‬
.1375/3/20،‫رهبری‬‫معظم‬‫مقام‬‫سخنان‬.9

23. 23
‫نوشدارو‬
‫‌توانید‬‫ی‬‫م‬ ‫«اگر‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫جمع‬ ‫را‬ ‫شیعه‬ ‫بزرگان‬ ‫خزاعی‬ ‫صرد‬ ‫بن‬ ‫سلیمان‬
‫دارید‬ ‫بیم‬ ‫اگر‬ ‫و‬ ‫بنویسید‬ ‫نامه‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫کنید‬ ‫نبرد‬ ‫دشمنش‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫دهید‬ ‫یاری‬ ‫را‬ u‫حسین‬
.»‫ندهید‬ ‫فریب‬ ‫را‬ ‫او‬ ،‫‌اندازید‬‫ی‬‫م‬ ‫خطر‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫جانش‬ ‫و‬ ‫‌دهید‬‫ی‬‫م‬ ‫نشان‬ ‫خود‬ ‫از‬ ‫سستی‬ ‫که‬
‫است‬ ‫نامه‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫‌پس‬.»‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬ u‫حسین‬ ‫فدای‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫«جان‬ :‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬ ‫پاسخ‬ ‫همه‬
‫صحت‬ ‫از‬‫شدن‬‫باخبر‬‫برای‬‫امام‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫فرستاده‬u‫حسین‬‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬‫نامه‬ ِ‫پی‬ ‫در‬‫که‬
‫به‬‫‌ای‬‫ه‬‫نام‬‫مسلم‬.‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬‫بیعت‬‫مسلم‬‫با‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬.‫‌فرستد‬‫ی‬‫م‬‫کوفه‬ ‫به‬‫را‬‫مسلم‬‫ادعایشان‬
‫را‬‫مردم‬،‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫کوفه‬ ‫والی‬‫عبیداهلل‬‫وقتی‬.‫کند‬ ‫حرکت‬‫کوفه‬ ‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬‫تا‬‫‌نویسد‬‫ی‬‫م‬‫امام‬
‫خبری‬‫سلیمان‬‫از‬‫نه‬.‫‌رساند‬‫ی‬‫م‬‫شهادت‬‫به‬‫غریبانه‬‫او‬‫و‬‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫پراکنده‬‫مسلم‬‫اطراف‬‫از‬
.‫خوردند‬ ‫وفاداری‬ ‫سوگند‬ ‫او‬ ‫خانۀ‬ ‫در‬ ‫شب‬ ‫آن‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫سایر‬ ‫از‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫هست‬
‫و‬ ‫سلیمان‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫شده‬ ‫شهید‬ u‫حسین‬ ‫حاال‬ .‫نیست‬ ‫سلیمان‬ ‫از‬ ‫نامی‬ ‫هم‬ ‫کربال‬ ‫در‬
‫‌ای‬‫ه‬‫چار‬،‫عذاب‬‫این‬‫از‬‫رهایی‬‫برای‬.‫‌کشند‬‫ی‬‫م‬‫دوش‬‫بر‬‫را‬‫پشیمانی‬‫سنگین‬‫بار‬‫دوستانش‬
‫سلیمان‬.‫است‬u‫حسین‬‫قاتالن‬ ‫از‬‫انتقام‬‫آن‬‫قبولی‬‫شرط‬‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫توب‬.‫ندارند‬‫توبه‬‫جز‬
.‫باشند‬‫بازنده‬‫‌خواهند‬‫ی‬‫نم‬‫دیگر‬‫توابین‬‫سپاه‬.‫است‬‫کرده‬ ‫جزم‬‫را‬‫خود‬‫عزم‬‫بار‬‫این‬

26. 26
‫‌نامه‬ ‫ن‬‫آیی‬
‫‌نیازهای‬‫ش‬‫پی‬ ‫و‬ ‫خاص‬ ‫قوانین‬ .‫دارد‬ ‫را‬ ‫خودش‬ ‫خاص‬ ‫روال‬ ‫کاری‬ ‫هر‬ ‫دادن‬ ‫انجام‬
‫انجام‬ ‫مطلوب‬ ‫کیفیت‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫کار‬ ‫آن‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫نم‬ ،‫نشوند‬ ‫مراعات‬ ‫و‬ ‫نباشند‬ ‫اگر‬ ‫که‬ ‫خاص؛‬
‫‌نامه‬‫ن‬‫آیی‬ ‫بودن‬ ‫بلد‬ ،‫شرط‬ ‫اولین‬ ،‫‌خطر‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫درست‬ ‫رانندگی‬ ‫برای‬ ‫مثال‬ ‫‌طور‬‫ه‬‫ب‬ .‫داد‬
‫رانندگی‬ ‫عملی‬ ‫آزمون‬ ‫و‬ ‫بنشینند‬ ‫سرهنگ‬ ‫دست‬ ‫کنار‬ ‫است‬ ‫قرار‬ ‫که‬ ‫کسانی‬ ‫حتی‬ .‫است‬
‫بعد‬ ،‫‌نامه‬‫ن‬‫آیی‬ ‫اول‬ .‫باشند‬ ‫شده‬ ‫قبول‬ ‫را‬ ‫‌نامه‬‫ن‬‫آیی‬ ‫کتبی‬ ‫امتحان‬ ‫قبلش‬ ‫باید‬ ،‫بدهند‬
‫آن‬ ‫به‬ ‫کردن‬ ‫عمل‬ ‫بدون‬ ‫‌نامه‬‫ن‬‫آیی‬ ‫یادگیری‬ ‫البته‬ .‫‌نامه‬‫ی‬‫گواه‬ ‫هم‬ ‫بعد‬ ‫و‬ ‫عملی‬ ‫آزمون‬
‫رانندگی‬‫هنگام‬‫در‬‫ولی‬‫باشد‬‫بلد‬‫را‬‫‌نامه‬‫ن‬‫آیی‬‫صفحۀ‬‫به‬‫صفحه‬‫که‬ ‫کسی‬ ‫و‬‫ندارد‬‫‌ای‬‫ه‬‫فاید‬
‫و‬ ‫کرد‬ ‫حفظ‬ ‫و‬ ‫گرفت‬ ‫یاد‬ ‫را‬ ‫قوانین‬ ‫باید‬ ‫هم‬ ‫پس‬ .‫نیست‬ ‫خوبی‬ ‫رانندۀ‬ ،‫نکند‬ ‫مراعاتش‬
.‫‌نیازها‬‫ش‬‫پی‬ ‫و‬ ‫قوانین‬ ‫همین‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫زندگی‬ .‫کرد‬ ‫مراعات‬ ‫و‬ ‫بست‬ ‫کار‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫هم‬
‫و‬‫گرفت‬ ‫یاد‬‫باید‬‫که‬ ‫دارد‬‫قوانینی‬.‫دارد‬‫را‬‫خودش‬‫‌نامۀ‬‫ن‬‫آیی‬‫هم‬‫سعادت‬‫به‬‫رسیدن‬
‫طی‬ ‫موفقیت‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫مرحله‬ ‫دو‬ ‫این‬ ‫کس‬ ‫هر‬ ‫و‬ ‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬ ‫قوانین‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫عمل‬ ‫مرحلۀ‬ ‫هم‬ ‫بعد‬
‫معصوم‬ ‫امامان‬ ‫فرمایشات‬ ‫در‬ .‫شد‬ ‫خواهد‬ ‫سعادتمند‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫امیدوار‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ،‫کند‬
‫«بصیرت»؛‬‫ارزشمند‬‫گوهر‬ ‫آوردن‬‫دست‬‫به‬‫برای‬‫شده‬‫داده‬‫قرار‬‫‌هایی‬‫ی‬‫راهنمای‬‫و‬‫قوانین‬

27. 27
‫در‬ ‫قدم‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫نم‬ ‫اشتباه‬ ،‫انتخاب‬ ‫‌های‬‫ه‬‫لحظ‬ ‫در‬ ،‫بشود‬ ‫هرکس‬ ‫نصیب‬ ‫که‬ ‫گوهری‬
‫معصومین‬ ‫فرمایشات‬ .‫سعادت‬ ‫به‬ ‫منتهی‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫مطمئن‬ ‫که‬ ‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫مسیری‬
‫با‬ ‫بابصیرت‬ ‫افراد‬ ‫تفاوت‬ ‫‌ترین‬‫م‬‫مه‬ ‫‌بینیم‬‫ی‬‫م‬ ،‫بخوانیم‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫بابصیرت‬ ‫افراد‬ ‫به‬ ‫راجع‬
‫تمامی‬ ‫و‬ ‫دادنشان‬ ‫گوش‬ ،‫کردنشان‬ ‫نگاه‬ .‫دارند‬ ‫بصیر‬ ‫افراد‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫دقتی‬ ‫در‬ ،‫بقیه‬
،‫کردن‬ ‫نگاه‬ ‫در‬ ‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫باعث‬ ‫که‬ ‫دقتی‬ .‫است‬ ‫ویژه‬ ‫دقت‬ ‫یک‬ ‫با‬ ‫‌همراه‬‫حرکاتشان‬
‫هم‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫نکت‬ ‫بلکه‬ ‫نکنند؛‬ ‫منتقل‬ ‫ذهنشان‬ ‫به‬ ‫‌بینند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫منظر‬ ‫از‬ ‫تصویری‬ ‫تنها‬
‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫تجرب‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫برداشت‬ ‫اتفاق‬ ‫آن‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫اندرزی‬ ‫و‬ ‫پند‬ ‫یا‬ ‫کنند؛‬ ‫همراه‬ ‫آن‬ ‫با‬
‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫ویژه‬ ‫‌های‬‫ن‬‫شنید‬ ‫و‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫نگا‬ ‫این‬ ‫مجموع‬ ‫و‬ ‫‌کنند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫اضافه‬ ‫‌هایشان‬‫ه‬‫تجرب‬ ‫به‬
‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫صاحبان‬ ‫‌های‬‫ی‬‫ویژگ‬ ‫‌خواهیم‬‫ی‬‫م‬ ‫بخش‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫ما‬ ‫و‬ .‫درست‬ ‫راه‬ ‫انتخاب‬
.‫داشتند‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ب‬‫انتخا‬ ‫بهترین‬ ،‫انتخاب‬ ‫لحظۀ‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫هما‬ ،‫بخوانیم‬ ‫را‬ ‫بینا‬
:‫‌فرمایند‬‫ی‬‫م‬u‫امیرالمؤمنین‬‫حضرت‬
ً
‫ا‬ َ‫ح‬ ِ‫اض‬ َ‫و‬
ً
‫ا‬ َ‫د‬ َ‫د‬ ُ‫ج‬ ‫ک‬
َ
‫ل‬ َ‫س‬ َّ‫م‬
ُ
‫ث‬ ِ‫ر‬َ‫ب‬ ِ‫الع‬ِ‫ب‬ َ‫ع‬
َ
‫ف‬َ‫انت‬ َ‫و‬ َ‫ر‬ َ‫بص‬
َ
‫ا‬
َ
‫ف‬ َ‫ر‬
َ
‫ظ‬
َ
‫ن‬ َ‫و‬ ‫کر‬
َ
‫ف‬َ‫ت‬
َ
‫ف‬ َ‫ع‬ ِ‫م‬ َ‫س‬ ‫ن‬َ‫م‬ ُ‫یر‬ ِ‫ص‬َ‫الب‬ ‫ا‬ َ‫م‬
َّ
‫ن‬ِ‫ا‬
َ
‫ف‬
10
‫ی؛‬ ِ‫او‬ َ‫ه‬ َ‫الم‬ ‫ی‬ِ‫ف‬
َ
‫ة‬ َ‫رع‬ َّ‫الص‬ ِ‫یه‬ِ‫ف‬ ُ‫ب‬
َّ‫ن‬ َ‫ج‬َ‫ت‬َ‫ی‬
.4‫حدیث‬266‫صفحه‬1 ‫جلد‬،‫الحکمة‬‫میزان‬.10

28. 28
‫بهره‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫عبر‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫ببیند‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫نگاه‬ ،‫بیندیشد‬ ‫و‬ ‫بشنود‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫کسی‬ ‫بابصیرت‬
.‫ماند‬ ‫دور‬ ‫به‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫پرتگا‬ ‫در‬ ‫افتادن‬ ‫از‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫بپیماید‬ ‫را‬ ‫روشنی‬ ِ‫راه‬ ‫آنگاه‬ ،‫گیرد‬
‫‌بری‬‫ن‬‫فرما‬
‫پیدا‬ ‫را‬ ‫درست‬ ‫مسیر‬ ‫خود‬ ‫انسان‬ ‫یا‬ !‫نیست‬ ‫خارج‬ ‫حالت‬ ‫سه‬ ‫از‬ ،‫دنیا‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫زندگی‬
‫‌بری‬‫ن‬‫فرما‬ ‫و‬ ‫پیروی‬ ِ‫راه‬ ‫یا‬ ‫‌رود؛‬‫ی‬‫م‬ ‫سعادت‬ ‫سمت‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫قدم‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬
‫به‬ ‫که‬ ‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫جایی‬ ‫در‬ ‫قدم‬ ،‫راحت‬ ‫خیال‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫‌یافته‬‫ه‬‫را‬ ‫انسان‬ ‫از‬
‫نه‬ ‫و‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫راه‬ ‫یادگیری‬ ‫سراغ‬ ‫خود‬ ‫نه‬ ،‫حالت‬ ‫بدترین‬ ‫در‬ ‫یا‬ ‫‌شود؛‬‫ی‬‫م‬ ‫داده‬ ‫فرمان‬ ‫او‬
‫تاریک‬‫مسیر‬‫بلکه‬‫شود؛‬‫او‬‫‌فرمان‬‫ه‬‫‌ب‬‫ش‬‫گو‬ ‫و‬‫برود‬‫‌یافته‬‫ه‬‫را‬‫انسان‬‫سراغ‬‫تا‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫حاضر‬
!‫دیگر‬ ِ‫گمراه‬ ‫یک‬ ‫از‬ ‫پیروی‬ ‫حال‬ ‫در‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫تنهایی‬ ‫به‬ ‫یا‬ ‫حاال‬ ‫‌گیرد؛‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫گمراهی‬
.‫نیست‬ ‫‌ها‬‫ی‬‫سادگ‬ ‫این‬ ‫به‬ ،‫مسیر‬ ‫کردن‬ ‫پیدا‬ ،‫کنیم‬ ‫بررسی‬ ‫‌بینانه‬‫ع‬‫واق‬ ‫بخواهیم‬ ‫اگر‬
‫با‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫بررسی‬ ‫را‬ ‫‌بیت‬‫ل‬‫اه‬ ‫روایات‬ ‫و‬ ‫قرآن‬ ‫آیات‬ ‫تمامی‬ ‫خودش‬ ‫بتواند‬ ‫انسان‬ ‫اینکه‬
.‫است‬ ‫‌بر‬‫ن‬‫زما‬ ‫و‬ ‫دشوار‬ ‫بسیار‬ ‫کاری‬ ،‫کند‬ ‫انتخاب‬ ‫را‬ ‫مسیر‬ ،‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫‌بندی‬‫ع‬‫جم‬

29. 29
‫از‬ ‫یکی‬ ‫بدانیم‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫بس‬ ‫همین‬ ،‫کار‬ ‫این‬ ِ‫سختی‬ ‫‌شدن‬‫ن‬‫روش‬ ‫برای‬ ‫شاید‬
‫و‬ ،»‫«بحاراالنوار‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫شده‬ ‫گردآوری‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫‌بیت‬‫ل‬‫اه‬ ‫احادیث‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ب‬‫کتا‬
!!‫است‬‫حدیث‬84491‫شامل‬‫و‬!‫است‬‫جلد‬‫ده‬‫و‬‫صد‬،‫‌ایم‬‫ه‬‫شنید‬‫را‬‫نامش‬‫ما‬ ‫از‬‫بسیاری‬
‫نیاز‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫صحیح‬ ‫درک‬ ‫برای‬ ‫که‬ ‫‌هایی‬‫ش‬‫دان‬ ‫یادگیری‬ ‫کنار‬ ‫در‬ ‫احادیث‬ ‫این‬ ‫بررسی‬
‫معظمی‬ ‫مراجع‬ ‫نصیب‬ ‫حاضر‬ ‫حال‬ ‫در‬ ‫افتخار‬ ‫این‬ ‫و‬ ‫دارد‬ ‫زمان‬ ‫‌ها‬‫ل‬‫سا‬ ‫به‬ ‫نیاز‬ ،‫است‬
‫زمان‬ ‫امام‬ ،‫خدا‬ ‫حجت‬ ‫و‬ ّ‫ولی‬ ‫نایبان‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫و‬ ‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬ ‫تقلید‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫از‬ ‫ما‬ ‫که‬ ‫شده‬
‫هیچ‬ ‫که‬ ‫هم‬ ‫را‬ ‫سوم‬ ‫راه‬ !‫نیست‬ ‫ممکن‬ ‫که‬ ‫اول‬ ‫راه‬ ‫پس‬ .‫‌دانیم‬‫ی‬‫م‬ ‫‌فرجه‬‫هلل‬‫‌ا‬‫ل‬‫عج‬
‫از‬ ‫فرمانبری‬ ‫و‬ ‫اطاعت‬ ‫یعنی‬ ،‫است‬ ‫دوم‬ ‫راه‬ ،‫راه‬ ‫تنها‬ ‫‌کند؛‬‫ی‬‫نم‬ ‫انتخاب‬ ‫عاقلی‬ ‫انسان‬
.‫اشتباه‬ ‫و‬ ‫خطا‬ ‫از‬ ‫معصوم‬ ‫و‬ ‫‌یافته‬‫ه‬‫را‬ ‫انسانی‬
‫کجا‬ ‫تا‬ ‫اینکه‬ .‫است‬ ‫راهبر‬ ‫رهنمای‬ ‫و‬ ‫خدا‬ ‫ولی‬ ‫این‬ ‫پذیرش‬ ‫میزان‬ ،‫اصلی‬ ‫مسالۀ‬ ‫اما‬
‫فعلی‬‫رفتار‬‫با‬‫او‬‫دستورات‬‫که‬ ‫مواردی‬‫در‬‫فقط‬‫آیا‬‫او؟‬‫دستورات‬‫از‬‫کنیم‬ ‫پیروی‬‫حاضریم‬
‫‌های‬‫ه‬‫‌سلیق‬‫ف‬‫اختال‬ ‫که‬ ‫مواردی‬ ‫در‬ ‫فقط‬ ‫آیا‬ ‫‌دانیم؟‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫مطیع‬ ‫را‬ ‫خود‬ ،‫است‬ ‫سازگار‬ ‫ما‬
‫کوتاه‬ ‫خود‬‫خواستۀ‬‫از‬‫حاضریم‬،‫باشد‬‫داشته‬‫وجود‬‫او‬‫دستورات‬‫و‬‫ما‬‫خواستۀ‬‫بین‬‫جزئی‬
‫دستوراتش‬ ‫‌کنیم‬‫ی‬‫م‬ ‫احساس‬ ‫که‬ ‫زمانی‬ ‫فقط‬ ‫آیا‬ ‫کنیم؟‬ ‫عمل‬ ‫او‬ ‫دستورات‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫بیاییم‬
‫‌فرمان‬‫ه‬‫‌ب‬‫ش‬‫گو‬ ،‫او‬ ‫از‬ ‫اطاعت‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫‌دهیم‬‫ی‬‫م‬ ‫سختی‬ ‫به‬ ‫تن‬ ،‫است‬ ‫سازگار‬ ‫ما‬ ‫عقل‬ ‫با‬

30. 30
،‫بگوید‬ ‫چه‬ ‫هر‬ ‫و‬ ‫‌بینیم‬‫ی‬‫نم‬ ‫خودی‬ ‫دیگر‬ ،‫خدا‬ ّ‫ولی‬ ‫مقابل‬ ‫در‬ ‫اینکه‬ ‫یا‬ ‫بود؟‬ ‫خواهیم‬
‫‌کنیم؟‬‫ی‬‫م‬ ‫اطاعت‬ ‫اما‬ ‫و‬ ‫گر‬‫ا‬ ‫و‬ ‫چرا‬ ‫و‬ ‌‫ن‬‫‌چو‬‫ی‬‫ب‬
‫رفتارمان‬ ،‫خود‬ ‫زمان‬ ‫امام‬ ‫از‬ ‫پیروی‬ ‫در‬ ‫ببینیم‬ ‫و‬ ‫بشویم‬ ‫خودمان‬ ِ‫قاضی‬ ‫بیاییم‬
u‫حسین‬ ‫امام‬ ‫یاران‬ ‫از‬ ‫یکی‬ ‫مقام‬ ‫چرا‬ ‫که‬ ‫دانست‬ ‫خواهیم‬ ‫آنگاه‬ .‫است‬ ‫چگونه‬
‫خواهیم‬ ‫آنگاه‬ .‫‌خورند‬‫ی‬‫م‬ ‫غبطه‬ ‫مقام‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫شهدا‬ ‫تمامی‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫باال‬ ‫و‬ ‫واال‬ ‫‌قدری‬‫ه‬‫ب‬
‫و‬ ‫ویژه‬ ‫‌چنین‬‫ن‬‫ای‬ u‫العباس‬ ‫ابالفضل‬ ‫حضرت‬ ‫‌هاشم‬‫ی‬‫بن‬ ‫قمر‬ ‫مقام‬ ‫چرا‬ ‫که‬ ‫دانست‬
‫‌گونه‬‫ن‬‫ای‬،‫زیارتشان‬‫در‬‫ما‬‫و‬‫اوست‬‫کامل‬ ‫‌پذیری‬‫ت‬‫والی‬‫حاصل‬‫که‬ ‫مقامی‬‫است؛‬‫‌بدیل‬‫ی‬‫ب‬
:‫‌دهیم‬‫ی‬‫م‬ ‫سالم‬ ‫ایشان‬ ‫به‬
َ‫و‬ ِ‫ن‬ َ‫س‬ َ‫ح‬
ْ
‫ال‬ َ‫و‬ َ‫ين‬ِ‫ن‬ِ‫م‬ ْ‫ؤ‬ ُ‫م‬
ْ
‫ال‬ ِ‫ير‬ِ‫م‬
َ
‫أ‬ِ‫ل‬ َ‫و‬ ِ‫ه‬ِ‫ل‬‫و‬ ُ‫س‬ َ‫ر‬ِ‫ل‬ َ‫و‬ ِ‫ه‬
َّ‫ل‬ِ‫ل‬ ُ‫يع‬ ِ‫ط‬ ُ‫م‬
ْ
‫ال‬ ُ‫ح‬ِ‫ال‬
َّ‫الص‬ ُ‫د‬ْ‫ب‬ َ‫ع‬
ْ
‫ال‬ ‫ا‬ َ‫ه‬
ُّ‫ي‬
َ
‫أ‬ َ‫ك‬ْ‫ي‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬ ُ‫ام‬
َ
‫ل‬ َّ‫الس‬
11
‫؛‬ ُ‫م‬
ْ
‫ا‬
َ
‫ل‬ َّ‫س‬
ْ
‫‌ال‬ ُ‫م‬ ِ‫ه‬ْ‫ي‬
َ
‫ل‬ َ‫ع‬ ِ‫ن‬ْ‫ي‬ َ‫س‬ ُ‫ح‬
ْ
‫ال‬
‫و‬ ‫امیرالمومنین‬ ‫و‬ ‫رسولش‬ ‫و‬ ‫خدا‬ ‫از‬ ‫‌بر‬‫ن‬‫فرما‬ ‫و‬ ‫مطیع‬ ‫ای‬ ،‫صالح‬ ‫بندۀ‬ ‫ای‬ ‫تو‬ ‫بر‬ ‫سالم‬
.‫حسین‬ ‫امام‬ ‫و‬ ‫حسن‬ ‫امام‬
.u‫عباس‬‫حضرت‬‫زیارت‬،‫‌الجنان‬‫ح‬‫مفاتی‬.11

31. 31
‫ایستاده‬ ‫هنوز‬‫که‬ ‫یق‬‫بیر‬
‫نوشیده‬‫‌البنین‬‫م‬‫ا‬‫مادرش‬‫شیر‬‫با‬‫کودکی‬ ‫از‬‫را‬‫پیامبر‬‫‌بیت‬‫ل‬‫اه‬ ‫از‬‫اطاعت‬،‫عباس‬
‫خانۀ‬ ‫در‬ ‫پا‬ ،‫بعد‬ ‫و‬ ‫باشد‬ ‫فاطمه‬ ‫یتیمان‬ ‫خادم‬ ‫تا‬ ‫کرد‬ ‫شرط‬ ‫اول‬ ‫که‬ ‫زنی‬ ‫همان‬ ‫است؛‬
‫برادر‬ ‫از‬ ‫بیش‬ ‫او‬ ‫برای‬ ،u‫حسین‬ ‫که‬ ‫‌دانست‬‫ی‬‫م‬ ‫همیشه‬ ‫عباس‬ .‫گذاشت‬ u‫علی‬
‫نکرده‬‫خطاب‬ ‫برادر‬‫را‬u‫حسین‬‫‌وقت‬‫چ‬‫هی‬،‫همین‬‫برای‬‫و‬‫است‬‫عباس‬ ِ‫امام‬‫او‬‫است؛‬
‫غبار‬ ،‫عباس‬ ‫بصیر‬ ‫نگاه‬ .‫است‬ ‫برادر‬ ‫یک‬ ‫از‬ ‫باالتر‬ u‫حسین‬ ‫برای‬ ‫هم‬ ‫عباس‬ .‫است‬
‫روزهای‬ ‫برای‬ ‫خوبی‬ ‫‌گاه‬‫ه‬‫تکی‬ ،‫محکمش‬ ‫ایمان‬ ‫و‬ ‫‌شکافد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫والیت‬ ‫دشمنان‬ ‫فتنۀ‬
.‫است‬ ‫تنهایی‬ ‫سخت‬
‫میدان‬ ‫به‬ ‫رفتن‬ ِ‫‌قرار‬‫ی‬‫ب‬ ،‫عباس‬ .‫‌است‬‫شده‬ ‫شروع‬ ‫سعد‬ ‫بن‬ ‫عمر‬ ‫لشکر‬ ‫با‬ ‫جنگ‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫روبرو‬‫منفی‬‫جواب‬‫با‬‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬‫رفتن‬‫اجازۀ‬u‫حسین‬ ‫از‬‫که‬ ‫بار‬‫هر‬‫اما‬‫است؛‬
،‫‌بار‬‫ک‬‫اش‬ ‫چشمان‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌فشارد‬‫ی‬‫م‬ ‫قدرتمندش‬ ‫‌های‬‫ت‬‫دس‬ ‫در‬ ‫را‬ u‫حسین‬ ‫لشکر‬ ‫پرچم‬
‫است؛‬ u‫حسین‬ ‫دستور‬ ‫این‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫تماشا‬ ‫را‬ ‫دیگری‬ ‫از‬ ‫بعد‬ ‫یکی‬ ‫دوستانش‬ ‫شهادت‬
.‫خویش‬ ‫امام‬ ‫مطیع‬ ،‫عباس‬ ‫و‬

32. 32
‫‌ام‬‫ه‬‫«سین‬ :‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ u‫حسین‬ ‫به‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫‌قرار‬‫ی‬‫ب‬ ‫را‬ ‫عباس‬ ،‫کودکان‬ ِ‫تشنگی‬
‫از‬‫لشکرم‬‫شیرازۀ‬‫بروی‬‫تو‬‫«اگر‬:‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫علمدارش‬‫به‬‫پرحسرتی‬‫نگاه‬،‫امام‬»...‫‌شده‬‫گ‬‫تن‬
.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫میدان‬‫به‬‫عباس‬‫رفتن‬‫جواز‬‫‌ها‬‫ه‬‫بچ‬‫خشکیدۀ‬‫‌های‬‫ب‬‫ل‬،‫عاقبت‬»!‫‌پاشد‬‫ی‬‫م‬‫هم‬
‫زیر‬،‫خورشید‬.‫‌برد‬‫ی‬‫م‬‫هجوم‬‫عباس‬.‫‌اند‬‫ه‬‫کرد‬ ‫محاصره‬‫را‬‫فرات‬‫اطراف‬‫یزیدی‬‫هزاران‬
‫خارپشت‬ ِ‫خار‬‫شبیه‬‫تیرها‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫پنهان‬‫‌اند‬‫ه‬‫رهاشد‬‫او‬‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬‫که‬ ‫تیرهایی‬ ‫از‬‫انبوهی‬
‫فرات‬ ‫کنارۀ‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌تازد‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫همچنان‬ ‫عباس‬ .‫‌نشینند‬‫ی‬‫م‬ ‫تنومندش‬ ‫هیکل‬ ‫بر‬
.‫‌برد‬‫ی‬‫فروم‬ ‫آن‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫مجروحش‬ ‫‌های‬‫ت‬‫دس‬ ‫گاه‬ ‫ناخودآ‬ ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫آب‬ ‫تأللؤ‬ .‫‌رسد‬‫ی‬‫م‬
‫را‬ u‫حسین‬ ‫عطش‬ ‫ا‬ ّ‫ام‬ ‫رسیده؛‬ ‫نهایت‬ ‫به‬ ‫تشنگی‬ .‫‌است‬‫داده‬ ‫دست‬ ‫از‬ ‫زیادی‬ ‫خون‬
‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬ ‫و‬ ‫‌دارد‬‫ی‬‫برم‬ ‫را‬ ‌‫ک‬‫مش‬ .‫ندارد‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫جلو‬ ‫برایش‬ ‫دیگر‬ ‫آب‬ ،‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫خاطر‬ ‫به‬ ‫که‬
.‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫قطع‬ ‫را‬ ‫‌هایش‬‫ت‬‫دس‬ ،‫ناچار‬ ‫که‬ ‫شد‬
ُ
‫‌ک‬‫ی‬‫م‬ ‫دشمن‬ ‫از‬ ‫‌قدر‬‫ن‬‫آ‬ .‫‌تازد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌ها‬‫ه‬‫خیم‬
‫جان‬ ‫که‬ ‫انگار‬ ‫‌زنند‬‫ی‬‫م‬ ‫که‬ ‫را‬ ‌‫ک‬‫مش‬ .‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫پیش‬ ‫باز‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫دندان‬ ‫به‬ ‫را‬ ‌‫ک‬‫مش‬
‫بدهد؟‬ ‫باید‬ ‫چه‬ ‫را‬ ‫رقیه‬ ‫جواب‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫خارج‬ ‌‫ک‬‫مش‬ ‫شکاف‬ ‫از‬ ‫آب‬ ‫همراه‬ ‫به‬ ‫عباس‬
‫از‬ ‫شاید‬ ،‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫کودکان‬ ‫‌های‬‫م‬‫چش‬ ‫آنجا‬ ‫از‬ ‫وقتی‬ .‫‌برد‬‫ی‬‫م‬ ‫بلندی‬ ‫‌سوی‬‫ه‬‫ب‬ ‫را‬ ‫اسبش‬
‫که‬ ‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫فاطمه‬‫صدای‬.‫‌زنند‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫خالص‬‫تیر‬‫که‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬‫را‬‫خود‬‫مرگ‬‫خدا‬
»!‫دریاب‬ ‫را‬ ‫برادرت‬ !‫«برادر‬ :‫بزند‬ ‫فریاد‬ ‫‌تواند‬‫ی‬‫م‬ ‫حاال‬ »!‫«پسرم‬ :‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫صدا‬ ‫را‬ ‫او‬

33. 33
‫عمل‬،‫علم‬،‫عبادت‬
‫در‬ ‫زیادی‬ ‫بسیاری‬ ‫معلومات‬ ‫ما‬ ‫از‬ ‫بسیاری‬ !‫عمل‬ ‫تا‬ ‫علم‬ ‫بین‬ ‫است‬ ‫بسیاری‬ ‫فرق‬
‫عمل‬ ‫مرحله‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫اطالع‬ ‫و‬ ‫گاهی‬ ‫آ‬ ‫این‬ ‫تا‬ ‫اما‬ ‫داریم؛‬ ‫مختلف‬ ‫مباحث‬ ‫و‬ ‫موضوعات‬
‫که‬ ‫است‬ ‫بیماری‬ ‫مانند‬ ،‫‌عمل‬‫ی‬‫ب‬ ‫اما‬ ‫عالم؛‬ ‫افراد‬ ‫مثال‬ !‫است‬ ‫صفر‬ ‫‌اش‬‫ه‬‫فاید‬ ،‫نرسانیم‬
‫بعد‬ ‫و‬ ‫‌گیرد‬‫ی‬‫م‬ ‫نوبت‬ ،‫متخصص‬ ‫دکتر‬ ‫بهترین‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫صرف‬ ‫وقت‬ ‫و‬ ‫هزینه‬ ‫کلی‬
‫به‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫‌رود‬‫ی‬‫م‬ ‫داروها‬ ‫خرید‬ ‫سراغ‬ ‫نه‬ ‫و‬ ‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬ ‫جیبش‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫دکتر‬ ‫نسخۀ‬ ،‫معاینه‬ ‫از‬
.‫‌یابد‬‫ی‬‫نم‬‫بهبود‬‫‌ای‬‫ه‬‫ذر‬،‫کند‬ ‫صبر‬‫هم‬‫هرقدر‬‫کسی‬ ‫چنین‬.‫‌کند‬‫ی‬‫م‬‫عمل‬‫دکتر‬‫دستورات‬
‫به‬ ‫راهی‬ ‫از‬ ،‫دکتر‬ ‫به‬ ‫مراجعه‬ ‫بدون‬ ،‫دارد‬ ‫را‬ ‫بیماری‬ ‫همان‬ ‫که‬ ‫کسی‬ ،‫مقابل‬ ‫در‬ ‫گر‬‫ا‬ ‫ولی‬
‫‌یابد‬‫ی‬‫م‬ ‫بهبود‬ ،‫دهد‬ ‫انجام‬ ‫‌مو‬‫ه‬‫موب‬ ‫را‬ ‫دستوراتش‬ ‫و‬ ‫داروها‬ ‫و‬ ‫کند‬ ‫پیدا‬ ‫دست‬ ‫او‬ ‫نسخۀ‬
‫است‬ ‫‌عمل‬‫ی‬‫ب‬ ‫عالمان‬ ‫مانند‬ ‫هم‬ ‫‌عمل‬‫ی‬‫ب‬ ‫عابدان‬ ‫حکایت‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫رها‬ ‫بیماری‬ ‫از‬ ‫و‬
‫یا‬ ‌‫ه‬‫گذاشت‬ ‫جیبشان‬ ‫در‬ ‫یا‬ ‫را‬ ‫شفابخش‬ ‫نسخۀ‬ ‫که‬ ‫هستند‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫انسا‬ ‫مانند‬ ،‫دو‬ ‫هر‬ ‫و‬
!‫حد‬ ‫همین‬ ‫در‬ ‫فقط‬ !‫بسپارند‬ ‫ذهن‬ ‫به‬ ‫تا‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫تکرار‬ ‫را‬ ‫بندهایش‬ ‫‌تک‬‫ک‬‫ت‬
‫وظیفۀ‬ ،‫مسجد‬ ‫و‬ ‫نماز‬ ‫اهل‬ ‫و‬ ‫پرهیزگار‬ ‫و‬ ‫عابد‬ ‫همچون‬ ‫‌هایی‬‫ن‬‫عنوا‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫افرادی‬
‫از‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫که‬ ‫کاری‬ ‫هر‬ ‫انجام‬ ‫از‬ ‫باید‬ ‫که‬ ‫بهانه‬ ‫این‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫فراموش‬ ‫را‬ ‫خود‬

34. 34
‫‌تفاوتی‬‫ی‬‫ب‬ ،‫‌افتد‬‫ی‬‫م‬ ‫جامعه‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫اتفاقاتی‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫کنند؛‬ ‫دوری‬ ،‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫دور‬ ‫عبادت‬
‫و‬ ‫مسجد‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫سرشان‬ ،‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫یاری‬ ‫به‬ ‫نیاز‬ ،‫خدا‬ ‫ولی‬ ‫اگر‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫‌دهند‬‫ی‬‫م‬ ‫نشان‬
.‫‌آورند‬‫ی‬‫نم‬ ‫بیرون‬ ‫محرابشان‬
.‫است‬ ‫متفاوت‬ ‫بسیار‬ ،‫بیناست‬ ‫چشمانشان‬ ‫و‬ ‫‌اند‬‫ت‬‫بابصیر‬ ‫که‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫حکایت‬ ‫اما‬
‫دقت‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫باز‬ ‫چشمانشان‬ ‫بازهم‬ ،‫باشند‬ ‫که‬ ‫‌هم‬‫زمانشان‬ ‫عابدهای‬ ‫عابدترین‬
‫شده‬ ‫خارج‬ ‫مسجد‬ ‫و‬ ‫محراب‬ ‫از‬ ،‫باشد‬ ‫نیاز‬ ‫هرگاه‬ ‫و‬ ‫‌کنند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫رصد‬ ‫را‬ ‫‌شان‬‫ه‬‫جامع‬ ‫اوضاع‬
‫یاری‬ ‫چه‬ ‫‌کنند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫وظیفه‬ ‫احساس‬ ‫آن‬ ‫به‬ ‫نسبت‬ ‫که‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫کاری‬ ‫انجام‬ ‫مشغول‬ ‫و‬
.‫خدا‬ ‫ولی‬ ‫از‬ ‫دفاع‬ ‫در‬ ،‫خدا‬ ‫راه‬ ‫در‬ ‫جهاد‬ ‫چه‬ ‫و‬ ‫فقیران‬ ‫به‬ ‫کمک‬ ‫و‬ ‫ضعیفان‬
‫اما‬ ‫بود؛‬ ‫زبانزد‬ ‫‌اش‬‫ی‬‫بندگ‬ ‫و‬ ‫عبادت‬ ‫که‬ ‫بود‬ ‫شخصی‬ ،u‫حسین‬ ‫امام‬ ‫یاران‬ ‫در‬
‫کسی‬ .‫است‬ ‫شده‬ ‫ثبت‬ ‫همیشه‬ ‫برای‬ u‫سیدالشهداء‬ ‫‌شمار‬‫ت‬‫انگش‬ ‫یاران‬ ‫در‬ ‫نامش‬
‫با‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫صبح‬ ‫نماز‬ ‫سال‬ ‫چهل‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫کوفه‬ ‫مسجد‬ ‫پرهیزگاران‬ ‫و‬ ‫قاریان‬ ‫و‬ ‫بزرگان‬ ‫از‬ ‫که‬
‫در‬ ‫که‬ ‫شخصی‬ .‫‌نمود‬‫ی‬‫م‬ ‫قرآن‬ ‫ختم‬ ‫یک‬ ‫شب‬ ‫هر‬ ‫و‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌جا‬‫ه‬‫ب‬ ‫عشاءاش‬ ‫نماز‬ ‫وضو‬
‫درود‬ .‫مدانی‬ َ‫ه‬ ‫ضیر‬
ُ
‫خ‬ ‫بن‬ ‫ریر‬ُ‫ب‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫اسو‬ ‫و‬ ‫الگو‬ .‫نبود‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫عابدتر‬ ‫کسی‬ ،‫او‬ ‫زمان‬
.‫باد‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫خدا‬ ‫‌پایان‬‫ی‬‫ب‬

35. 35
‫روز‬ ِ‫عبادت‬
‫چهل‬ .‫‌شناسد‬‫ی‬‫نم‬ ‫مدانی‬ َ‫ه‬ ‫ضیر‬
ُ
‫خ‬ ‫بن‬ ‫ریر‬ُ‫ب‬ ‫عبادت‬ ‫و‬ ‫زهد‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫کسی‬ ‫کوفه‬ ‫مسجد‬
‫ختم‬ ‫یک‬ ‫شب‬ ‫هر‬ .‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬ ‫عشاءاش‬ ‫نماز‬ ‫وضوی‬ ‫با‬ ‫را‬ ‫صبحش‬ ‫نماز‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫سال‬
‫شکل‬ ‫بریر‬ ‫تالوت‬ ‫و‬ ‫عبادت‬ ‫اما‬ ‫روزها‬ .‫است‬ ‫مأنوس‬ ‫آن‬ ‫آیات‬ ‫با‬ ‫و‬ ‫‌آورد‬‫ی‬‫م‬ ‫‌جا‬‫ه‬‫ب‬ ‫قرآن‬
،‫مؤمنین‬ ‫که‬ ‫است‬ ‫نشسته‬ ‫جانش‬ ‫گوش‬ ‫در‬ u‫علی‬ ‫موالیش‬ ‫کالم‬ ‫این‬ .‫دارد‬ ‫دیگری‬
‫اجرا‬ ‫به‬ ‫روز‬ ‫در‬ ‫‌بندد‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا‬ ‫با‬ ‫شبش‬ ‫نماز‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫را‬ ‫عهدی‬ .‫روزند‬ ‫شیران‬ ‫و‬ ‫شب‬ ‫عابدان‬
،‫رفته‬ ‫مکه‬ ‫به‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫شده‬ ‫خارج‬ ‫مدینه‬ ‫از‬ u‫حسین‬ ‫که‬ ‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬ ‫وقتی‬ .‫‌گذارد‬‫ی‬‫م‬
‫‌تر‬‫ت‬‫سخ‬ ‫موالیش‬ ‫بر‬ ‫کار‬ ،‫یزید‬ ‫آمدن‬ ‫کار‬ ‫روی‬ ‫با‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ .‫‌رساند‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خودش‬
.‫کند‬ ‫حفظ‬ ‫گزندی‬ ‫هر‬ ‫از‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫و‬ ‫باشد‬ u‫حسین‬ ‫همراه‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ .‫است‬ ‫شده‬
‫وقار‬ ‫جز‬ ‫‌عمر‬‫ک‬‫ی‬ ‫که‬ ‫مردی‬ .‫‌اند‬‫ه‬‫‌انداخت‬‫ل‬‫گ‬ ‫بریر‬ ‫‌های‬‫ه‬‫گون‬ .‫عاشوراست‬ ‫شب‬ ‫کنون‬‫ا‬
:‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬ ‫عبدالرحمن‬ ‫به‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫شوخی‬ ‫‌وآن‬‫ن‬‫ای‬ ‫با‬ ‫حاال‬ ،‫ندارند‬ ‫سراغ‬ ‫او‬ ‫از‬ ‫آرامش‬ ‫و‬
‫‌دانم‬‫ی‬‫م‬‫اآلن‬‫اما‬‫نبودم؛‬‫‌گو‬‫ه‬‫بذل‬‫بودم‬‫جوان‬‫وقتی‬‫حتی‬‫من‬‫که‬ ‫‌دانند‬‫ی‬‫م‬‫من‬‫تبار‬‫و‬‫«قوم‬
،‫بهشت‬ ‫و‬ ‫ما‬ ‫فاصلۀ‬ ‫تنها‬ ‫سوگند‬ ‫خدا‬ ‫به‬ .‫کرد‬ ‫خواهم‬ ‫مالقات‬ ‫را‬ ‫چیز‬ ‫چه‬ ‫‌زودی‬‫ه‬‫ب‬ ‫که‬

36. 36
‫حمله‬ ‫آن‬ ‫که‬ ‫مایلم‬ ‫چقدر‬ ‫که‬ ‫‌داند‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا‬ .‫است‬ ‫شمشیرهایشان‬ ‫با‬ ‫قوم‬ ‫این‬ ‫حملۀ‬
»!‫باشد‬ ‫اآلن‬ ‫همین‬
‫با‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ ‫حاال‬ .‫کرده‬ ‫زندگی‬ ‫کوفیان‬ ‫با‬ ‫‌عمر‬‫ک‬‫ی‬ ،‫بریر‬ .‫عاشوراست‬ ‫صبح‬
‫‌گوید؛‬‫ی‬‫م‬‫پیامبر‬‫رسالت‬‫مزد‬‫از‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫با‬.‫بگوید‬‫سخن‬‫خیرخواهی‬‫سر‬‫از‬‫همشهریانش‬
‫بر‬ ‫آب‬ ‫بستن‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫از‬ ‫نیست؛‬ ‫ایشان‬ ‫‌بیت‬‫ل‬‫اه‬ ‫به‬ ‫محبت‬ ‫جز‬ ‫چیزی‬ ،‫مزد‬ ‫آن‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫از‬
‫از‬‫‌دانیم‬‫ی‬‫نم‬‫«ما‬:‫‌شنود‬‫ی‬‫م‬‫جواب‬.‫نیست‬‫محبت‬‫رسم‬،‫رسول‬‫آل‬‫کودکان‬ ‫و‬‫زنان‬‫روی‬
.‫‌ریزند‬‫ی‬‫فروم‬ ‫سرش‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫تیر‬ ‫باران‬ ‫و‬ »!‫‌زنی‬‫ی‬‫م‬ ‫حرف‬ ‫چه‬
‫عمری‬ ‫از‬ ‫«پس‬ :‫که‬ ‫‌خورد‬‫ی‬‫م‬ ‫افسوس‬ ‫بریر‬ ‫حال‬ ‫به‬ ،‫دشمن‬ ‫سپاه‬ ‫از‬ ‫معقل‬ ‫بن‬ ‫یزید‬
‫یزید‬ .‫‌کند‬‫ی‬‫م‬ ‫دعوت‬ ‫مباهله‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫بریر‬ »!‫‌ای؟‬‫ه‬‫شد‬ ‫گمراه‬ ‫اکنون‬ ‫پروردگار‬ ِ‫عبادت‬
‫دروغگویند‬ ‫هرکدام‬ ‫که‬ ‫‌خواهند‬‫ی‬‫م‬ ‫خدا‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫لعن‬ ‫را‬ ‫همدیگر‬ ‫دو‬ ‫هر‬ ‫و‬ ‫‌پذیرد‬‫ی‬‫م‬
‫کعب‬ ،‫زمان‬ ‫همین‬ ‫در‬ .‫‌کشد‬‫ی‬‫م‬ ‫را‬ ‫یزید‬ ،‫بریر‬ ‫و‬ ‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬ ‫حمله‬ ‫همدیگر‬ ‫به‬ .‫شود‬ ‫هالک‬
‫نهیب‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫کعب‬ ‫همسر‬ .‫‌رساند‬‫ی‬‫م‬ ‫شهادت‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫او‬ ‫‌زند‬‫ی‬‫م‬ ‫او‬ ‫به‬ ‫پشت‬ ‫از‬ ‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫نیز‬ ‫با‬
.»!‫رساندی‬ ‫قتل‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫قاریان‬ ‫د‬ّ‫سی‬ !‫کعب‬ ‫تو‬ ‫بر‬ ‫«وای‬ :‫‌زند‬‫ی‬‫م‬

37. 37
‫دیگران‬‫هم‬،‫من‬‫هم‬
‫که‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫رانند‬ .‫نیست‬ ‫آسان‬ ‫‌جا‬‫ه‬‫هم‬ ‫و‬ ‫همیشه‬ ‫مردم‬ ‫هدایت‬ ‫در‬ ‫تالش‬ ‫و‬ ‫راهنمایی‬
‫یا‬ ‫باشد‬ ‫حیوانی‬ ‫الشۀ‬ ‫مانع‬ ‫این‬ ‫حاال‬ - ‫‌بیند‬‫ی‬‫م‬ ‫مانعی‬ ‫جاده‬ ‫وسط‬ ‫در‬ ‫رانندگی‬ ‫حال‬ ‫در‬
،‫آن‬ ‫کنار‬ ‫از‬ ‫عبور‬ ‫از‬ ‫پس‬ ‫که‬ ‫باشد‬ ‫داشته‬ ‫همت‬
ً
‫واقعا‬ ‫باید‬ - ‫دیگری‬ ‫چیز‬ ‫هر‬ ‫یا‬ ‫و‬ ‫سنگی‬
.‫بردارد‬‫جاده‬‫وسط‬‫از‬‫مانع‬‫آن‬‫تا‬‫برگردد‬‫پیاده‬‫را‬‫مسیری‬
ً
‫احیانا‬‫و‬‫شود‬‫پیاده‬،‫کند‬ ‫توقف‬
‫زحمت‬ ،‫مانع‬ ‫این‬ ‫با‬ ‫دیگر‬ ‫‌های‬‫ل‬‫اتومبی‬ ‫برخورد‬ ‫از‬ ‫پیشگیری‬ ‫برای‬ ‫حاضرند‬ ‫که‬ ‫افرادی‬
.‫شمارند‬ ‫انگشت‬
ً
‫واقعا‬ ،‫بدهند‬ ‫خود‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫رفتن‬ ‫مانع‬ ‫آن‬ ‫سراغ‬ ‫و‬ ‫شدن‬ ‫پیاده‬
‫تمامی‬‫یا‬‫اکثر‬‫در‬‫ولی‬‫باشد‬‫شده‬‫تکرار‬‫اتفاق‬‫این‬‫بار‬‫چندین‬‫‌هم‬‫خودمان‬‫برای‬‫شاید‬
‫برای‬ ‫مورد‬ ‫این‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫مسئولیتی‬ ‫و‬ ‫نیاوریم‬ ‫خودمان‬ ‫روی‬ ‫به‬ ‫‌ایم‬‫ه‬‫داد‬ ‫ترجیح‬ ‫اوقات‬
.‫دهیم‬ ‫ادامه‬ ‫مسیرمان‬ ‫به‬ ‫‌تفاوت‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫نکنیم‬ ‫تصور‬ ‫خودمان‬
‫بین‬ ‫باشد‬ ‫قرار‬ ‫گر‬‫ا‬ .‫است‬ ‫‌تر‬‫م‬‫مه‬ ‫‌چیز‬‫ه‬‫هم‬ ‫از‬ ‫آسایششان‬ ‫و‬ ‫راحتی‬ ،‫افراد‬ ‫بعضی‬ ‫برای‬
‫انتخاب‬ ‫را‬ ‫یکی‬ ،‫مردم‬ ‫به‬ ‫کمک‬ ‫و‬ ‫راهنمایی‬ ‫برای‬ ‫کاری‬ ‫انجام‬ ‫و‬ ‫خودشان‬ ‫راحتی‬
‫و‬‫‌سختی‬‫به‬‫را‬‫خود‬‫شوند‬ ‫مجبور‬‫مبادا‬‫تا‬‫‌کنند‬‫ی‬‫م‬‫انتخاب‬‫را‬‫اول‬‫گزینۀ‬ ‫‌سرعت‬‫ه‬‫ب‬،‫کنند‬

38. 38
‫کارهایی‬ ‫چنین‬ ِ‫بار‬ ِ‫زیر‬‫از‬‫تا‬‫هستند‬‫‌ای‬‫ه‬‫بهان‬‫‌ترین‬‫ک‬‫کوچ‬ ‫منتظر‬‫مدام‬‫و‬‫بیندازند‬‫زحمت‬
‫به‬ ‫را‬ ‫اولویت‬ ‫شرایطی‬ ‫هر‬ ‫در‬ ‫و‬ ‫حال‬ ‫همه‬ ‫در‬ ‫ما‬ ‫معصوم‬ ‫امامان‬ ‫اما‬ ‫کنند؛‬ ‫خالی‬ ‫شانه‬
.‫‌فرمودند‬‫ی‬‫م‬ ‫استفاده‬ ‫کار‬ ‫این‬ ‫برای‬ ‫فرصتی‬ ‫هر‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫‌دادند‬‫ی‬‫م‬ ‫مردم‬ ‫راهنمایی‬ ‫و‬ ‫هدایت‬
‫و‬ ‫‌بردند‬‫ی‬‫م‬ ‫سر‬ ‫به‬ ‫سخت‬ ‫شرایطی‬ ‫در‬ ‫‌شان‬‫ی‬‫زندگ‬ ‫طول‬ ‫تمامی‬ ‫در‬ ‫ائمه‬ ‫تمامی‬ ‫گرچه‬
‫باعث‬‫‌هم‬‫زندان‬‫و‬‫تبعید‬‫حتی‬‫اما‬‫بودند؛‬‫نظر‬‫تحت‬‫ظالم‬‫‌های‬‫ت‬‫حکوم‬‫توسط‬‫همیشه‬
‫برای‬ ،‫شایسته‬ ‫بودند‬ ‫الگویی‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ .‫کنند‬ ‫کوتاهی‬ ‫امر‬ ‫این‬ ‫انجام‬ ‫در‬ ‫آنان‬ ‫که‬ ‫‌شد‬‫ی‬‫نم‬
‫‌هایی‬‫ن‬‫هما‬.‫بیاموزند‬‫‌ها‬‫ن‬‌‫آ‬ ‫از‬‫را‬‫‌کردن‬‫ی‬‫زندگ‬‫درست‬‫روش‬‫داشتند‬‫دوست‬‫که‬ ‫شیعیانی‬
.‫است‬ ‫مانده‬ ‫یادگار‬ ‫به‬ ‫امامان‬ ‫باوفای‬ ‫یاران‬ ‫‌عنوان‬‫ه‬‫ب‬ ‫نامشان‬ ،‫تاریخ‬ ‫در‬ ‫که‬
،‫نبرد‬‫میدان‬ ‫در‬‫حضورش‬‫بر‬‫عالوه‬‫که‬ ‫بود‬‫شخصی‬،u‫حسین‬‫امام‬‫یاران‬‫میان‬ ‫در‬
‫اوج‬ ‫در‬ ‫حتی‬ ‫و‬ ‫بود‬ ‫نیز‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬ ‫به‬ ‫سعادت‬ ‫راه‬ ‫دادن‬ ‫نشان‬ ‫و‬ ‫دیگران‬ ‫راهنمایی‬ ‫دنبال‬ ‫به‬
‫تا‬ ‫رفت‬ ‫کربال‬ ‫اطراف‬ ‫‌های‬‫ه‬‫قبیل‬ ‫سراغ‬ ،‫‌ویک‬‫ت‬‫شص‬ ‫سال‬ ‫محرم‬ ‫ابتدایی‬ ‫روزهای‬ ‫وقایع‬
‫مظاهر‬ ‫بن‬ ‫حبیب‬ ‫نام‬ ‫به‬ ‫‌ای‬‫ه‬‫اسو‬ ‫و‬ ‫الگو‬ .‫کند‬ ‫سعادتمند‬ ،u‫حسین‬ ‫کنار‬ ‫در‬ ‫را‬ ‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬
.‫باد‬ ‫او‬ ‫بر‬ ‫خدا‬ ‫‌پایان‬‫ی‬‫ب‬ ‫درود‬ .‫اسدی‬

39. 39
‫سخت‬‫روزهای‬‫حبیب‬
‫اما‬ ‫زیادش‬ ‫سال‬ ‫و‬ ‫سن‬ ‫وجود‬ ‫با‬ .‫است‬ ‫کوفه‬ ‫اشراف‬ ‫از‬ ‫اسدی‬ ‫مظاهر‬ ‫بن‬ ‫حبیب‬
‫‌ها‬‫ل‬‫د‬ ‫در‬ ‫شجاعتش‬ ‫‌جنگید‬‫ی‬‫م‬ u‫علی‬ ‫و‬ ‫پیامبر‬ ‫رکاب‬ ‫در‬ ‫که‬ ‫روزها‬ ‫آن‬ ‫مثل‬ ‫هنوز‬
.‫‌اندازد‬‫ی‬‫م‬ ‫هراس‬
‫و‬ ‫دارد‬ ‫خبر‬ ‫کربال‬ ‫حادثه‬ ‫از‬ ‫پیش‬ ‫‌ها‬‫ت‬‫مد‬ ‫از‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫امیرالمؤمنین‬ ‫خاص‬ ‫اصحاب‬ ‫از‬
‫مخفیانه‬‫و‬‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫‌سفر‬‫م‬‫ه‬‫عوسجه‬‫بن‬‫مسلم‬‫با‬.‫آمد‬‫خواهد‬u‫حسین‬‫بر‬‫چه‬‫‌داند‬‫ی‬‫م‬
.‫‌رسانند‬‫ی‬‫م‬ ‫کربال‬ ‫در‬ u‫حسین‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫خود‬ ‫و‬ ‫‌زنند‬‫ی‬‫م‬ ‫بیرون‬ ‫کوفه‬ ‫از‬
‫کمک‬ ‫به‬ ‫را‬ ‫اسد‬ ‫بنی‬ ،‫خودش‬ ‫قبیلۀ‬ ‫تا‬ ‫دهد‬ ‫اجازه‬ ‫که‬ ‫‌خواهد‬‫ی‬‫م‬ u‫حسین‬ ‫از‬ ‫حبیب‬
‫دشمن‬ ‫به‬ ‫کربال‬ ‫مسیر‬ ‫در‬ ‫اما‬ ‫‌گویند؛‬‫ی‬‫م‬ ‫لبیک‬ ‫حبیب‬ ‫به‬ ‫اسد‬ ‫بنی‬ ‫از‬ ‫نفر‬ ‫نود‬ .‫بخواند‬
.‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫متواری‬ ‫و‬ ‫کشته‬ ‫و‬ ‫‌خورند‬‫ی‬‫برم‬
.‫‌رساند‬‫ی‬‫م‬u‫حسین‬‫به‬‫را‬‫خود‬‫تنها‬‫دوباره‬‫حبیب‬
‫مشتاق‬ ‫و‬ ‫است‬ ‫شادمان‬ u‫حسین‬ ‫اصحاب‬ ‫بقیۀ‬ ‫مثل‬ ‫حبیب‬ .‫عاشوراست‬ ‫شب‬
.‫فردا‬ ‫آفتاب‬ ‫طلوع‬

40. 40
»!‫‌کردم‬‫ی‬‫م‬‫حمله‬‫‌ها‬‫ن‬‫آ‬‫به‬‫امشب‬‫همین‬‫نبود‬‫امام‬‫فرمان‬‫گر‬‫ا‬‫قسم‬‫خدا‬‫«به‬:‫‌گوید‬‫ی‬‫م‬
‫یاران‬ ‫از‬ ‫جمعی‬ ‫با‬ .‫است‬ u‫حسین‬ ‫دختران‬ ‫و‬ ‫خواهران‬ ‫نگران‬ ‫‌های‬‫ل‬‫د‬ ‫به‬ ‫حواسش‬
‫این‬ !‫‌اهلل‬‫ل‬‫رسو‬ ‫حریم‬ ‫«ای‬ :‫‌گویند‬‫ی‬‫م‬ ‫و‬ ‫‌شوند‬‫ی‬‫م‬ ‫جمع‬ ‫بانوان‬ ‫خیمۀ‬ ‫در‬ ‫بر‬ u‫حسین‬
‫بدخواهان‬ ‫گردن‬ ‫‌که‬‫ن‬‫ای‬ ‫تا‬ ‫رفت‬ ‫نخواهند‬ ‫غالف‬ ‫به‬ ‫که‬ ‫شماست‬ ‫جوانان‬ ‫شمشیرهای‬
»!‫بزنند‬ ‫را‬ ‫شما‬
‫رسول‬ ‫دختران‬ ‫از‬ !‫پاکان‬ ‫«ای‬ :‫‌آید‬‫ی‬‫م‬ ‫جواب‬ .‫‌شود‬‫ی‬‫م‬ ‫بلند‬ ‫خیمه‬ ‫از‬ ‫گریه‬ ‫صدای‬
.»‫کنید‬ ‫حمایت‬ u‫امیرالمؤمنین‬ ‫و‬ ‫خدا‬
‫رجز‬ ‫‌طور‬‫ن‬‫ای‬ ‫و‬ ‫‌کوبد‬‫ی‬‫م‬ ‫سرشان‬ ‫بر‬ ‫را‬ ‫کوفه‬ ‫اهل‬ ‫‌وفایی‬‫ی‬‫ب‬ ‫و‬ ‫خیانت‬ ‫عاشورا‬ ‫روز‬ ‫در‬
‫و‬ ‫داریم؛‬ ‫آشکارتر‬ ‫و‬ ‫واالتر‬ ‫تی‬ ّ‫حج‬ ‫ما‬ ‫اما‬ ‫است؛‬ ‫‌تر‬‫ن‬‫فزو‬ ‫ما‬ ‫از‬ ‫شما‬ ‫گروه‬ ‫«گرچه‬ :‫‌خواند‬‫ی‬‫م‬
.»‫شکیباتریم‬ ‫و‬ ‫شما‬ ‫از‬ ‫وفادارتر‬ ‫ما‬ ‫ولی‬ ‫هستید‬ ‫خود‬ ‫عهد‬ ‫به‬ ‫خائن‬ ‫شما‬ ‫گر‬‫ا‬
‫سرش‬‫باالی‬‫که‬ ‫امام‬.‫‌شود‬‫ی‬‫م‬‫شهید‬‫عاقبت‬‫و‬‫‌فرستد‬‫ی‬‫م‬‫م‬ّ‫جهن‬‫به‬‫را‬‫نفر‬‫دو‬‫و‬‫شصت‬
‫ختم‬ ‫را‬ ‫قرآن‬ ‫‌شبه‬‫ک‬‫ی‬ ‫که‬ ‫بودی‬ ‫فاضلی‬ ‫مرد‬ ‫تو‬ !‫حبیب‬ ‫تو‬ ‫بر‬ ‫«آفرین‬ :‫‌فرماید‬‫ی‬‫م‬ ‫آید‬
.»!‫‌کردی‬‫ی‬‫م‬