2. Ο Ζωρζ Σερά γεννήθηκε στο Παρίσι στις 2 Δεκεμβρίου του 1859 ήταν αστός, γιος
πλούσιου γαιοκτήμονα της Καμπανίας του Αντουάν Κρισοστόμ Σερά ο οποίος
πλούτισε από την εκμετάλλευση ακινήτων, ενώ η μητέρα του Ερνεστή Φεβρέ ήταν
από το Παρίσι. Ο Ζωρζ ήταν το μικρότερο παιδί της οικογένειας, είχε έναν
μεγαλύτερο αδελφό και μια αδελφή, τον Εμίλ και την Μαρί-Μπερθ. Ζωγράφιζε από
μικρός, έβρισκε μεγάλη χαρά στα πινέλα και στα χρώματα. Μπήκε στην παρισινή
Σχολή Καλών Τεχνών το 1878, ήδη εντυπωσιασμένος από τους ιμπρεσιονιστές.
Περνούσε ώρες στην βιβλιοθήκη της σχολής αναζητώντας την συγκίνηση της
αληθινής ζωγραφικής και τις αρχές της. Εκεί στην βιβλιοθήκη βρίσκει έναν παλιό
τόμο με τίτλο « Περί των αδιάψευστων σημείων της τέχνης του Υμπέρ ντε Σορβίλ»
έργο του 1827.
ο Σερά ονειρεύεται μια τέχνη που, θεμελιωμένη σε απόλυτα καθορισμένους
νόμους, που θα ήταν το απόλυτο απέναντι στη ρευστότητα του κόσμου
10. Άλογα στο νερό 1883 Musée d'art moderne de Troyes
Το φως μεταβάλλεται κάθε στιγμή, τα πράγματα κινούνται και μετακινούνται μέσα στο χώρο, ότι βλέπουμε
σε μία στιγμή είναι ήδη διαφορετικό την επόμενη στιγμή. Τα πάντα περνούν, τρέχουν. Στην
ιμπρεσσιονιστική ζωγραφική οι εικόνες μεταδίδουν πάντοτε μία αίσθηση κίνησης
11. Ψαράδες στη τράτα 1883 Musée d'art moderne de Troyes
Η επιλογή των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων να αναπαριστούν την πραγματικότητα συλλαμβάνοντας τις
εντυπώσεις της στιγμής τους οδήγησε στο στιλ αυτό που αναδεικνύει σε όλους τους τομείς την εντύπωση
της φευγαλέας στιγμής. Σύμφωνα με τους ιμπρεσιονιστές η πραγματικότητα αλλάζει διαρκώς όψη
12. Οι εργάτες 1883 Εθνική Πινακοθήκη Τέχνης Γουόσινγκτον
Η φευγαλέα στιγμή της ιμπρεσσιονιστικής ζωγραφικής έχει αναλογίες προφανείς με τη φωτογραφία. Η
φωτογραφία πραγματικά, συλλαμβάνει μία εικόνα της πραγματικότητας σε ένα τμήμα του δευτερόλεπτου
13. Άλογα και βάρκες 1884
Από τη φωτογραφία οι ιμπρεσιονιστές όχι μόνο πήραν την ταχύτητα της εντύπωσης αλλά και τα ιδιαίτερα
κοψίματα του καδραρίσματος που δίνουν στις εικόνες τους μία ιδιαίτερη αίσθηση μοντερνισμού
17. Ν ε ο Ϊ μ π ρ ε σ ι ο ν ι σ μ ό ς
Ο όρος Νεοϊμπρεσιονισμός χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά από έναν κριτικό τέχνης που ήθελε να χαρακτηρίσει την
τεχνοτροπία στον πίνακα «Λουόμενοι στην Ενιέρ» του ζωγράφου Ζωρζ Σερά, που εκτέθηκε στο Σαλόν των Ανεξάρτητων
το 1884. Ο τελευταίος, χρησιμοποιώντας την τεχνική του Πουαντιγισμού (ή Ντιβιζιονισμού), με την τοποθέτηση πολύ
μικρών κουκίδων με έντονους χρωματισμούς, παρήγαγε ένα εντυπωσιακό αποτέλεσμα, με σχηματισμένα αντικείμενα ή
σώματα, χωρίς τη χρήση γραμμών. Ο νεοϊμπρεσιονισμός ερχόταν σε αντιπαράθεση με την καθιερωμένη τέχνη της εποχής
και καταργούσε τους βασικούς κανόνες του ιμπρεσιονισμού, καθώς προέβαλε ξεκάθαρα σχήματα, σε αντίθεση με τις
συγκεχυμένες μορφές του τελευταίου
Λουόμενοι
στην Ενσιέρ
1884, Εθνική
Πινακοθήκη,
Λονδίνο
25. Evening, Honfleur 1886, MOMA museum USA
Video: http://www.moma.org/collection/browse_results.php?object_id=79333&utm_source=social&utm_medium=tumblr&utm_campaign=120214a
26. The Lighthouse at Honfleur 1886 The National Gallery of Art, Washington, D.C.
27. ο π ο υ α ν τ ι γ ι σ μ ό ς τ ο υ Σ ε ρ ά α π ό π ι ο κ ο ν τ ά
28. Το έργο « Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Γκραντ Ζατ» 1884-1886 άλλαξε την κατεύθυνση σύγχρονης
τέχνης αποτελώντας την αρχή του νεο-ιμπρεσιονισμού. Αυτός ο πίνακας είναι ένα από τα γνωστότερα έργα του 19ου
αιώνα.
29. Στο έργο « Ένα κυριακάτικο απόγευμα στο νησί της Γκραντ Ζατ» δούλεψε με καινοτόμες τεχνικές για την
εποχή του. Απεικόνισε τους κατοίκους της πόλης να περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους στο πάρκο, στο νησί
Γκραντ Ζατ του ποταμού Σηκουάνα, ένα ηλιόλουστο κυριακάτικο απόγευμα. Βλέπουμε ανθρώπους να
περπατούν κάτω από τα δέντρα σε ζευγάρια, με την οικογένεια ή με τα παιδιά τους, να ξεκουράζονται, να
κάνουν βαρκάδα, να ψαρεύουν. Απεικόνισε τη μεσαία αστική τάξη του Παρισιού, ένα θέμα που
αναπαριστούσαν συχνά οι ιμπρεσιονιστές ζωγράφοι. Αυτό που μας κάνει εντύπωση στον πίνακα είναι ότι
οι άνθρωποι, στον δημόσιο αυτόν χώρο, δεν επικοινωνούν μεταξύ τους, οι ανθρώπινες φιγούρες είναι
στατικές, μοιάζουν «παγωμένες» στον χρόνο, παραδομένες στις σκέψεις τους.
Οι παραδοσιακές ζωγραφικές αξίες, όπως η προοπτική, το σχέδιο και η αρμονική σύνθεση, δεν αναιρούνται
από τον Σερά, παρά την καινοτόμο τεχνική που χρησιμοποιεί. Όλα υπόκεινται σε αυστηρούς κανόνες,
υπάρχει ισορροπία και τίποτα δεν είναι τυχαίο.
Ο Σερά επικεντρώθηκε και μελέτησε ζητήματα όπως το φως, το χρώμα και η φόρμα. Προσπάθησε να
εφαρμόσει μια νέο -ανακαλυφθείσα οπτική τεχνική και τις χρωματικές θεωρίες για να αποδώσει το θέμα
του. Χωρίς να χρησιμοποιήσει περιγράμματα, παρέθεσε μικρές και ακριβείς πινελιές-κουκκίδες (όπως ένα
ψηφιδωτό) διαφορετικού χρώματος, τη μία κοντά στην άλλη, στην κατάλληλη θέση, έτσι ώστε να
αναμειγνύονται οπτικά, όταν ο θεατής βλέπει το έργο από απόσταση. Επισκέφθηκε το νησί Γκραντ Ζατ
πολλές φορές, έκανε 23 προσχέδια και 38 σπουδές λαδιού, έτσι ώστε να τελειοποιήσει τις μορφές και να
προετοιμάσει με τάξη το τελικό του έργο
35. The Seine and la Grande Jatte – Springtime 1888 Royal Museums of Fine Arts of Belgium
36. ο π ο υ α ν τ ι γ ι σ μ ό ς τ ο υ Σ ε ρ ά α π ό π ι ο κ ο ν τ ά
The Seine and la Grande Jatte – Springtime (λεπτομέρεια) 1888 Royal Museums of Fine Arts of Belgium
38. The Eiffel Tower
1889
California Palace
of the Legion of
Honor
San Francisco
Ο ιμπρεσιονισμός είναι
το πρώτο ζωγραφικό κίνημα
που είχε μία θετική στάση
για τις ανέσεις που προσέφερε η πόλη
39. ο π ο υ α ν τ ι γ ι σ μ ό ς τ ο υ Σ ε ρ ά α π ό π ι ο κ ο ν τ ά
The Eiffel Tower
(λεπτομέρεια)
1889
California Palace
of the Legion of
Honor
San Francisco
43. ο Σερά έφυγε από αυτόν τον κόσμο απροσδόκητα όταν
αρρώστησε το 1891
Ήταν μόνον τριάντα δύο χρονών
Παρ’ όλη όμως τη σύντομη ζωή του πρόλαβε να μας αφήσει επτά
μνημειώδη έργα, 40 σχετικά μικρά ολοκληρωμένα τελάρα και
κάπου 300 σχέδια, σκίτσα και μελέτες –έργα τόσο δυνατά που
του χάρισαν τον τίτλο του Ιδρυτή του Νέοϊμπρεσιονισμού και
του Κυρίου των παιγνιδιών του φωτός και επηρέασαν τους
μεταγενέστερους ζωγράφους, και γενικότερα την πορεία της
ζωγραφικής
44. Πουαντιγισμός η τεχνική στη ζωγραφική με την οποία αντί τα χρώματα να
αναμιγνύονται στην παλέτα, τοποθετούνται αγνά απευθείας πάνω στον
καμβά κουκίδα-κουκίδα. Η ανάμιξη γίνεται -θεωρητικά- στο μάτι του θεατή,
εφόσον βέβαια τα βλέπει από μια κάποια απόσταση. Οι κουκίδες των
διαφορετικών χρωμάτων εξ αποστάσεως παύουν να είναι χωριστές και
συγχωνεύονται σε μια νέα χρωματική απόχρωση. Έτσι, κουκίδες πρισματικού
κίτρινου και μπλε εξ αποστάσεως λογικά θα σχηματίζουν πράσινο. Ο σκοπός
αυτής της τεχνικής ήταν -μεταξύ άλλων- να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή
φωτεινότητα και αγνότητα των χρωμάτων, τα οποία -ορισμένες φορές-
χάνουν σε λάμψη και ομορφιά όταν αναμιγνύονται στην παλέτα
