3. Οι αρχαίοι πίστευαν ότι οι μεγάλοι θεοί ήταν 12. Ο Δίας, τα αδέλφια του Ποσειδώνας, Ήρα, Δήμητρα και Εστία και τα παιδιά του, Απόλλωνας, Άρτεμη, Αφροδίτη, Άρης, Ερμής και Ήφαιστος. Πολλές φορές τη θέση της Εστίας στο Δωδεκάθεο παίρνει ο Διόνυσος. Ένας ακόμα σημαντικός θεός ήταν ο Άδης ή Πλούτωνας, θεός των νεκρών και του Κάτω Κόσμου. Οι αρχαίοι Έλληνες φαντάζονταν τους θεούς να ζουν σα μία οικογένεια. Ευτυχείς, αθάνατοι, πάντοτε νέοι στον Όλυμπο. Είχαν ανθρώπινες συνήθειες και συμπεριφορές και πολλές φορές παρέμβαιναν στις ζωές των θνητών. Οι θεοί του Ολύμπου
4. ΔΙΑΣ Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν το Δία κορυφαίο θεό που γνώριζε και έβλεπε τα πάντα, με εξουσία σε όλα τα θεία και τα ανθρώπινα θέματα, κυρίαρχο του ουρανού και των ατμοσφαιρικών φαινομένων. Ήταν σύζυγος της Ήρας, αδερφός του Ποσειδώνα και του Πλούτωνα και πατέρας των υπόλοιπων Ολύμπιων θεών. Ο Δίας γνώριζε το μέλλον και μπορούσε να δώσει χρησμούς ή κάποιες ενδείξεις γι’ αυτό. Ήταν επίσης «Ξένιος», προστάτης της φιλοξενίας. Μερικά από τα σύμβολά του ήταν ο κεραυνός, η βελανιδιά και ο αετός.
5. ΗΡΑ Η Ήρα, σύζυγος του Δία, θεωρείτο μέγιστη θεά, βασίλισσα του Ουρανού. Προστάτευε το γάμο, την οικογένεια και τις γυναίκες. Σχετιζόταν με το στοιχείο του αέρα και πιστεύεται ότι η λατρεία της ήταν πανάρχαια στον Ελλαδικό χώρο. Ένα από τα σύμβολά της ήταν το ρόδι, σύμβολο της αφθονίας και της συζυγικής αγάπης. Ιερό φυτό της θεάς ήταν η λυγαριά.
6. ΠΟΣΕΙΔΩΝΑΣ Ο Ποσειδώνας ήταν κύριος του υγρού στοιχείου. Κατοικούσε με τη σύζυγό του Αμφιτρίτη σε ένα χρυσό παλάτι στα βάθη του πελάγους κι έτρεχε πάνω στην επιφάνεια της θάλασσας, επάνω σε χρυσό άρμα με άγρια άλογα. Η εξουσία του όμως έφτανε και στα έγκατα της γης, γιατί ήταν αυτός που δημιουργούσε τους σεισμούς αλλά και στερέωνε την ξηρά με τη θάλασσα. Σύμβολά του ήταν η τρίαινα, τα άλογα και τα δελφίνια. Σε αυτόν ήταν αφιερωμένο το πεύκο.
7. ΑΘΗΝΑ Η θεά Αθηνά ήταν η προστάτιδα της Αθήνας. Ήταν η θεά της σοφίας και του πολέμου αλλά και των τεχνών και της χειροτεχνίας. Σε αυτήν απέδιδαν πολλές εφευρέσεις που διευκόλυναν τον άνθρωπο αλλά και στρατηγική σκέψη. Κάποια από τα σύμβολά της ήταν η κουκουβάγια ή γλαύκα, η περικεφαλαία και η αιγίδα, ένα είδος ασπίδας. Ιερό φυτό της θεάς ήταν η ελιά.
8. ΑΠΟΛΛΩΝΑΣ Ο Απόλλωνας ήταν η προσωποποίηση του ηλιακού φωτός. Ήταν θεός της μουσικής, της ποίησης, της αρμονίας, της λογικής αλλά και της μαντικής. Ήταν ο πιο όμορφος από τους Ολύμπιους θεούς και συχνά αναφέρεται με όνομα Φοίβος, δηλαδή ιερός, καθαρός. Ο Απόλλωνας ήταν τιμωρός της ύβρεως, θεραπευτής των πόνων και καθαρτής του άγους των εγκλημάτων. Σύμβολά του ήταν ο τρίποδας, η λύρα, η κιθάρα, η φαρέτρα με το τόξο και ο ομφαλός των Δελφών, μία πέτρα που συμβολίζει τον κόσμο. Φυτό του ήταν η δάφνη και η φοινικιά.
9. ΑΦΡΟΔΙΤΗ Η Αφροδίτη ήταν η θεά της ομορφιάς και του έρωτα. Αντιπροσώπευε επίσης τις μεγάλες φυσικές δυνάμεις που διατηρούν τη ζωή στον κόσμο, αυτές που ενώνουν σε γάμο τον ουρανό και τη γη για να γεννηθούν τα δώρα της φύσης, τα φυτά και τα ζώα. Σύμβολά της ήταν τα περιστέρια και οι χήνες. Αγαπημένο της λουλούδι το ρόδο. Συχνά βγαίνει μέσα από ένα κογχύλι ή συνοδεύεται από το γιό της, τον Έρωτα.
10. ΗΦΑΙΣΤΟΣ Ο Ήφαιστος ήταν κύριος της φωτιάς και των ηφαιστείων. Ήταν σιδηρουργός και γενικά, θεός της δημιουργικής εργασίας, γλύπτης, πλάστης, χρυσοχόος κλπ. Ακόμα ήταν προστάτης των τεχνιτών. Ο Ήφαιστος ήταν κουτσός αλλά και εξαιρετικός τεχνίτης. Σύμβολά του ήταν το σφυρί, η λαβίδα του χαλκουργού, ο διπλός πέλεκυς.
11. ΑΡΤΕΜΙΣ Η Άρτεμις ήταν η θεά της άγριας φύσης, των βουνών και των πηγών. Δεν παντρεύτηκε ποτέ κι αντιπροσώπευε το πρότυπο της μοναχικής, ελεύθερης και ανεξάρτητης νέας γυναίκας, που ζούσε κοντά στη φύση και ασχολείτο με το κυνήγι. Σύμβολά της ήταν το τόξο, η φαρέτρα, η ημισέληνος. Συνδεόταν με πολλά ζώα, κυρίως με το ελάφι και συχνά με το κυπαρίσσι. Η Άρτεμις ήταν αδερφή του Απόλλωνα.
12. ΕΡΜΗΣ Οι αρχαίοι απέδιδαν πολλές ιδιότητες στον Ερμή γιατί πίστευαν ότι είχε αρμοδιότητες στον κόσμο των θεών του Ολύμπου, στον κόσμο των ανθρώπων και στον Κάτω Κόσμο. Ήταν θεός της κίνησης, της επικοινωνίας, των ανταλλαγών και του εμπορίου, των δρόμων. Προστάτευε το κέρδος για αυτό ονομαζόταν «κερδώος». Ήταν αγγελιοφόρος των θεών και οδηγός των ανθρώπων όταν πέθαιναν, γι’ αυτό ονομαζόταν ψυχοπομπός. Προστάτευε τη μουσική και τους αθλητικούς αγώνες και ονομαζόταν «Λόγιος». Σύμβολά του ήταν το κηρύκειο, τα φτερωτά σανδάλια, ο πέτασος, δηλαδή το πλατύγυρο καπέλο των πεζοπόρων κ.ά.
13. Η Δήμητρα ήταν η θεά της γεωργίας και των σιτηρών. Δίδαξε στους ανθρώπους την καλλιέργεια της γης και βρισκόταν κοντά τους περισσότερο από τους άλλους θεούς. Ήταν μητέρα της Περσεφόνης, βασίλισσας του Κάτω Κόσμου και γύρω από τις δυο τους αναπτύχθηκε μια ιδιαίτερη λατρεία. Σύμβολα της Δήμητρας ήταν το στάχυ, ο χοίρος και οι δάδες, που συνδέονταν με τα Ελευσίνια μυστήρια. ΔΗΜΗΤΡΑ
14. ΑΡΗΣ Ο Άρης ήταν ο θεός του πολέμου και των μαχών. Έβλεπε τον πόλεμο ως αυτοσκοπό και αποτελούσε το πρότυπο του πολεμιστή που ορμά στη μάχη με μανία, πελώριος στο σώμα, γρήγορος στα πόδια και με δυνατή φωνή. Σύμβολα του Άρη ήταν τα όπλα, το δόρυ, το κράνος και οι δάδες. Αφιερωμένο σε αυτόν ζώο ήταν ο σκύλος.
15. ΕΣΤΙΑ Η Εστία ήταν η θεά της οικιακής ζωής και της οικογένειας, η οποία λάμβανε την πρώτη προσφορά σε κάθε θυσία στο σπιτικό, αλλά δεν είχε δημόσια λατρεία. Το όνομά της σημαίνει «σπίτι και εστία», το σπιτικό και τους κατοίκους του. Ήταν προστάτιδα της οικογενειακής ζωής, της αρμονίας και της ευτυχίας, προσωποποίηση της εντιμότητας και της σταθερότητας στο συζυγικό και οικογενειακό βίο.
16. ΔΙΟΝΥΣΟΣ Ο Διόνυσος ήταν θεός των αμπελιών, του εκστατικού χορού της γονιμότητας και της παραγωγικότητας της γης. Οι πιστοί του εκδήλωνα τη λατρεία τους προς το θεό με την υπέρβαση της λογικής, την έκσταση, τη μέθη και τον ενθουσιασμό. Η λαϊκή λατρεία του Διονύσου υπήρξε η αφετηρία του αρχαίου δράματος. Σύμβολά του ήταν ο θύρσος, ένα ξύλινο ραβδί τυλιγμένο με φύλλα κισσού και αμπέλου, το αγγείο κάνθαρος, οι μάσκες του θεάτρου και άλλα. Ζώα αφιερωμένα σε αυτόν ήταν ο τράγος, ο όνος και ο πάνθηρας.
17. ΑΔΗΣ ( ΠΛΟΥΤΩΝΑΣ) Ο Δίας και τα αδέλφια του Ποσειδώνας και Άδης έριξαν κλήρο για το πού θα κυβερνάει ο καθένας. Ο Δίας έτυχε το βασίλειο του Ολύμπου, ο Ποσειδώνας της θάλασσας και ο Άδης έλαβε με κλήρο το βασίλειο του Κάτω Κόσμου. Το όνομά του σημαίνει αόρατος, γιατί τόσο ο Κάτω Κόσμος όσο και ο ίδιος δεν εμφανίζονταν στα μάτια των ανθρώπων. Η μόνη φορά που ο Άδης βγήκε στον Επάνω Κόσμο ήταν για να κλέψει την Περσεφόνη, και να την κάνει γυναίκα του. Επειδή οι άνθρωποι ήθελαν να αποφύγουν αυτόν τον σκληρό θεό δεν έλεγαν συχνά το όνομά του. Για να τον εξευμενίσουν του είχαν δώσει κι ένα άλλο όνομα, το όνομα Πλούτωνας, που σχετίζεται με τα πλούτη της γης.
18. Η θρησκεία των θεών του Ολύμπου «ήταν μία πολυσύνθετη θρησκεία, άμεσα συνδεδεμένη με μία ευφάνταστη μυθολογία, στην οποία είχαν θέση οι γενάρχες των Ελλήνων, οι ήρωες ενός ασαφούς αλλά ενδόξου παρελθόντος και κυρίως οι τόποι, τα βουνά, τα ποτάμια και οι θάλασσες του ελληνικού χώρου. Οι πολυάριθμες αυτές ιστορίες, οι μύθοι για τους δώδεκα θεούς και για έναν ολόκληρο κόσμο από μικρότερες θεότητες, ενέπνευσαν και τροφοδότησαν με θέματα επί χιλιάδες χρόνια, ποιητές, λογοτέχνες, μουσικούς, ζωγράφους, γλύπτες, με μια λέξη τον πολιτισμό.»
19. ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΔΩΔΕΚΑ ΘΕΩΝ, ΑΡΧΑΙΟΙ ΝΑΟΙ Ναός του Δία, Νεμέα Ναός του Δία, Ολυμπία Στύλοι Ολυμπίου Διός
33. Τα κείμενα για τους δώδεκα θεούς είναι της Κ. Χατζηασλάνη, από την Εκπαιδευτική Μουσειοσκευή «Το Δωδεκάθεο» , του Υπουργείου Πολιτισμού . Επίσης πληροφορίες αντλήθηκαν από το site www.wikipedia.gr . Η μουσική είναι του Λουδοβίκου των Ανωγείων και το τραγούδι «Θάλασσά μου σκοτεινή» είναι του Νίκου Πορτοκάλογλου. Στη δημιουργία της παρουσίασης βοήθησε η φιλόλογος Ελένη Ρουσοπούλου.
