ΝΕΛΛΗ ΑΣΚΟΥΝΗ, Κοινωνικές ανισότητες στο σχολείο: http://repository.edulll.gr/edulll/retrieve/3203/931.pdf

1. ΝΕΛΛΗ ΑΣΚΟΥΝΗ
Κοινωνικές ανισότητες στο σχολείο
Διδάσκων: ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ Ι. ΚΑΛΑΜΑΤΑΣ
Εκπαιδευόμενος: ΖΕΪΜΠΕΚΗΣ ΑΝΤΩΝΙΟΣ

2. Κλειδιά και Αντικλείδια
Η σχολική πραγματικότητα είναι:
● πολύπλοκη
● δυναμική
● απρόβλεπτη
● μοναδική
Δεν υπάρχει μαγική συνταγή.

3. Ορισμός τάξης
Κάθε τάξη ορίζεται ως συνάντηση
υποκειμένων με διαφορετική το καθένα
προσωπική ιστορία που καλούνται να
δράσουν σε ένα ενιαίο πλαίσιο που δεν
υπακούει σε προδιαγεγραμμένους κανόνες.

4. Παράδειγμα
ετερογένειας

5. Παράγοντες που επηρεάζουν
τα χαρακτηριστικά των παιδιών
α) από μητέρα - πατέρα (γονιδιακά)
β) περιβάλλον (επίκτητα)
Η σχέση των παραγόντων αυτών δεν είναι αθροιστική αλλά
αλληλεπιδρούν ο ένας στον άλλον

6. Κάθε παιδί είναι «μοναδικό και ξεχωριστό»

7. Κοινωνικές ανισότητες
Το σχολείο
● ασκεί κοινωνική επιλογή
● ενισχύει την κοινωνική ανισότητα

8. Κοινωνικές ανισότητες
Οι κύριοι άξονες με βάση τους οποίους η εκπαιδευτικός
περιγράφει τη στάση των κοριτσιών απέναντι στο σχολείο:
● η σχέση τους με το λόγο, προφορικό και γραπτό
● η σχέση τους με τους κανόνες του σχολείου

9. Ο ρόλος του οικογενειακού περιβάλλοντος
Η διαφορά του μορφωτικού επιπέδου ανάμεσα στις δύο
οικογένειες επηρεάζει πολύ τη σχολική επίδοση,
περισσότερο από τον πλούτο.

10. Η γλώσσα του σχολείου
Μεγάλο τμήμα του μαθητικού
πληθυσμού προέρχεται από τα λαϊκά
στρώματα.
Η γλώσσα του σχολείου είναι σε μεγάλο
βαθμό «ξένη» γι’ αυτά, γεγονός που
λειτουργεί αρνητικά για τη σχολική τους
πορεία.

11. Η γλώσσα του σχολείου
Σύμφωνα με τον Βρετανό κοινωνιολόγο
Μπ. Μπερνστάιν, οι διαφορές στη
γλώσσα που μιλούν τα μεσαία - ανώτερα
και τα λαϊκά στρώματα είναι κυρίως
διαφορές δομής και όχι λεξιλογίου.

12. Η γλώσσα του σχολείου
Οι οικογένειες των ανώτερων κοινωνικών
στρωμάτων κληροδοτούν στα μέλη τους
συγκεκριμένα μορφωτικά προνόμια,
γνώσεις και εξοικείωση με τα προϊόντα
της τέχνης και του πνεύματος, διανοητικές
δεξιότητες και «καλό γούστο», αυτό που ο
Γάλλος κοινωνιολόγος Π. Μπουρντιέ
ονομάζει «μορφωτικό κεφάλαιο».

13. Παράδειγμα ετερογένειας
● Για το πρώτο παιδί ο κόσμος του βιβλίου και της γνώσης
είναι κομμάτι του «φυσικού» του περιβάλλοντος.
● Για το δεύτερο παιδί, το βιβλίο δεν έχει νόημα. Η
απόρριψη του βιβλίου εκφράζει την άγνοια, την απόσταση
από αυτό το μορφωτικό αγαθό.
Δεν έχει τα εργαλεία για να αποκρυπτογραφήσει τον
συμβολικό κώδικα του σχολείου, γι’ αυτό και
«δεν βολεύεται» σε αυτό το ξένο περιβάλλον.

14. Εκπαιδευτικοί και ανισότητες
● Οι εκπαιδευτικοί δεν μπορούν να υπερβούν τους
επιλεκτικούς μηχανισμούς του σχολείου
● Ο κάθε εκπαιδευτικός διαφορετικός, εξαρτάται από την
γνώση του κτλ.
● Οι κρίσεις των εκπαιδευτικών για τους μαθητές τους και
οι προσδοκίες τους γι’ αυτούς επηρεάζονται καθοριστικά
αλλά ασυναίσθητα από την κοινωνική προέλευση των
μαθητών.

15. Εκπαιδευτικοί και ανισότητες
● Περιμένουν λίγα πράγματα από τους «αδύναμους»
μαθητές, που είναι στην πλειοψηφία τους παιδιά των μη
προνομιούχων στρωμάτων. Αυτό έχει αποτέλεσμα οι
μαθητές αυτοί να οδηγούνται κάποιες φορές σε μια στάση
παραίτησης.
● Έχει αποδειχτεί ότι οι συνέπειες αυτών των αξιολογήσεων
και των προσδοκιών του δασκάλου είναι πολύ σημαντικές
για τη σχολική πορεία των παιδιών - «αυτοεκπληρούμενη
προφητεία»

16. Βιβλιογραφία
ΝΕΛΛΗ ΑΣΚΟΥΝΗ, Κοινωνικές ανισότητες στο σχολείο:
http://repository.edulll.gr/edulll/retrieve/3203/931.pdf