Neste dossier traballamos os medios de transporta antes e hoxe en día, resulta moi chamativo ver como a medida que aumentaban as comodidades no transporte e a globalización aumentaba tamén a contaminación e deixabamos de ser sostibles. Un traballo moi interesante de ler.

1. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
TRANSPORTES

2. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
DESPRAZAMENTOS E AS COMUNICACIÓNS.
A casa da liñaxe dos Soutomaior, no lugar do mesmo nome, era moi coñecida nos séculos XII,
XIII, XIV e XV.
Todo comeza por PAIO MENDEZ SORREDE que pobou o seu Souto chamádoo o Maior, en
tempos de Afonso VII, foi el quen fundou a fortaleza , a partir cecais dunha xa existente.
Os Soutomaior estaban representados en tres liñaxes, os de Lantaño-Rianxo, os de Tui, e os
de Salvaterra do Miño.
De entón terían que ir a reunirse coas liñaxes familiares, ou ben con outras casas nobres,
para pactos temporais de axuda e respecto, ou para resolver conflitos, e de outras casas
nobiliares tamén virían a falar co señor de Soutomaior, para resolver cuestións, ou para
celebrar calquera acontecemento que xurdira.
Para iso, como é lóxico, terían cabalos e algún medios de transporte da época.

3. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
Como é sabido a casa dos Soutomaior con Per Alvar de Soutomaior á cabeza foi dono de media
Galiza, sobretodo a do sur.
Isto exixía moverse polo seu gran dominio, por eso que medios de locomoción como :
cabalgaduras debían ter. Os señores locais non lle quedaba máis remedio que desprazarse co
seu séquito de cabaleiros polo seu territorio para poder controlalo, ben en campañas militares,
ben para visitas oficiais do seu territorio, ben para visitar amigos, ben para peregrinar…etc..
Tendo en conta a modestia de recursos da maioría e o estado de certas estradas, o porteador
humano, empregado habitual ou contratado ad hoc será unha realidade ao longo da Idade
Media, especialmente nos lugares difíciles para as monturas: son indispensables para certos
pasos difíciles que non incluso as mulas podían cruzarse. Os paquetes pódense transportar
entre dous ou máis homes, colgados dunha pértega ou sobre correas, ou por un só home, na
cabeza, detrás das costas, directamente sobre os ombreiros ou co peso dividido en dous nos
extremos dun xugo.

4. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
O papel dos vehículos de rodas é insignificante na maioría das rutas de longa distancia, os
carros, carretas e carretillas , estas últimas de (tracción dianteira e humana) vense
principalmente nas funcións de transportar materiais de construción e produtos agrícolas,
pero poucas veces nas estradas de gran comercio. No que atinxe á xente, é extremadamente
raro que se movan en viaxes por calquera outro medio que non sexa a pé ou a cabalo.
Os camiños medievais parecen solitarios e incluso abandonados, porque a densidade de
poboación relativa era baixa, pero o home medieval era proporcionalmente máis móbil en media
que agora.
Asociado á inmobilidade, os campesiños, atopámolos, percorrendo longas distancias ata as
feiras ou as aldeas. Moitas veces só unha persoa na familia - o home - é o que se move; pero ás
veces podemos observar, animando a paisaxe das miniaturas, a familia completa, ben cargada,
no camiño ao mercado. Poden ser persoas con tan poucos recursos que se teñan que recrutar
todos os brazos, costas ... e cabezas posibles para levar os feixes, en lugar de levalos nun
burro. Mais estas viaxes conlevaban algún portazgos ou impostos de tránsito.

5. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
Os propios artesáns,: carpinteiros de ribeira, ferreiros, cerralleiros ... sen esquecer os
artistas, como xograres, trobadores... tamén canteiros e mestres de obras viaxan por
contrato ou acompañan as súas obras para ser entregadas, co seu equipo de axudantes;
emigran con frecuencia dunha poboación a outra, son auténticos nómades que, deixando a súa
"canteira" de orixe, esténdense por todo o país para non volver nunca máis, ou facendo
excursións estacionais.
Os grande desprazamentos facíanse por etapas -cidades, mosteiros,catedrais castelos,
hospitais.
Non hai moito onde escoller: a pé ou sobre algún tipo de cabalo.
O home medieval é un gran camiñant,como xa dixemos.
A camiñada a pé por un excursionista excepcional bo , pode chegar ata os 55-60 km.
diariamente, aínda que se trata de viaxes récord e a distancia media dun día completo a pé
pode estimarse nuns 25 km. (unhas 5 leguas) se nos guiamos pola distribución nas estradas dos
posibles puntos de parada.

6. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
Un xinete cun cabalo en forma extraordinaria e coas súas forzas moi aforradas pode
percorrer ata 100 km. diariamente, e se ten a rara oportunidade de ter un servizo de posta de
novos cabalos, ata 200. En realidade, a cabalo adoitas viaxar a un ritmo e non moito máis
rápido que un home a pé, principalmente porque son frecuentes grupos mixtos de cabaleiros e
peóns e van ao ritmo dos máis lentos.
Os carros non interesaron aos comerciantes e aos señores feudais pola súa lentitude e falta
de adaptación aos accidentes na estrada e ás entradas nas zonas urbanas.
PROBLEMÁTICA DOS DESPRAZAMENTOS E DA COMUNICACIÓN:
A utilización do automóvil, barcos , avións… provocan gases altamente contaminantes no medio
ambiente, orixinando o efecto invernadoiro, causantes do cambio climático.
Un voo de ida e volta entre Londres e Nova Iorque causa a fusión de 3 metros cúbicos de
xeo Ártico.

7. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
Nos últimos dez anos as emisións de CO2 aumentaron nos voos internacionais un 70%, voos
de baixo prezo.
Nunha sociedade hedonística todo o mundo precisa viaxar canto máis lonxe mellor, mais
ninguén se pón a pensar o custo ambiental como o efecto invernadoiro, contaminación da
atmosfera…etc.
A queima de combustibles fósiles , algúns din que é o prezo a pagar polo crecimiento
económico, porén neste momento estamos lanzando a atmosfera dióxido de carbono nunha
escala 100 veces máis rápido do que en calquera outro momento da nosa existencia,
provocando o cambio climático a nível mundial. Para algún científicos falan do século do
inferno.
A construcción de novas vías de comunicación: autoestradas, vías rápidas, camiños de ferro,
…etc provocan a destrucción de moita biodiversidade, en moitos lugares da terra. Desfacendo
espazos e reservas naturais…todo polo progreso!!!!

8. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
QUE É O QUE PODEMOS FACER NÓS ? XOGUEMOS AO ECOLOXISMO.
Consumir produtos de proximidades, para evitarmos transportes innecesarios.
Non viaxar en transportes altamente contaminantes, como: avión, barcos…sempre que non
sexa necesario.A saúde da terra vai na nosa saúde.
Facermos actividade física gozando da natureza, e desprazarnos sempre que poidamos a pé ou
en bicicleta.
Utilizar o vir a pé en grupo á escola, coa axuda dos comercios do barrio, policía local,
comunidade educativa e deixarmos de lado o autobús escolar.
Compartir coches para irmos á escola ou no caso dos país e mestres-as para irmos ao traballo.
Apostar por coches máis ecolóxicos, evitando os combustibles fósiles, como gasolina, gasoil,
gas …etc

9. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
Nas vacacións disfrutar dos entornos máis próximos que ás veces son ben fermosos e moi
descoñecidos.
Utilizar as novas tecnoloxías da comunicación coma o teletraballo dende a casa, reunión
virtuais mellor que as presenciais…etc
As rexións e cidades compiten para atraer novas autoestradas, novos aeroportos,
autoestradas do mar, ou AVES ou a contratación de pasaxeiros ou mercadorías, o sacrificio
ambiental vai ser quen de soportar todo isto, parécenos que non.
Puxan pola máis alta consideración da rexión ou cidade desenvolvida, o transporte constitúe un
"problema" para o medio ambiente cando se atopa que a xénese do problema está na propia
poboación que demanda este servizo. Polo tanto hai que educar a xente nun mundo máis
ecolóxico, racional e sostíbel, que non se fixo.
Debemos introducir catalizadores nos automóbiles, para reducirmos CO2 a atmosfera.
Reducirmos a velocidade do desprazamento faremos menos emisións...etc

10. CEIP MANUEL PADÍN TRUITEIRO. 6º E. PRIMARIA.
Na nosa opinión, ademais destes cambios no escenario, o futuro do transporte debe ser
vestida cunha inversión de valores colectivos, onde é unha virtude permanente camiñar a
cidade para acceder ao traballo, á escola, ás compras ou polo simple pracer de camiñar e
comunicarse. Este valor crecente é o que se propón e para o que, por suposto, a nova
perspectiva cultural.
IMPACTOS MEDIOAMBIENTALES Y SOCIALES DEL TRANSPORTE José GARRIDO Departamento de Geografía y Ordenación del Territorio
Universidad de Zaragoza
http://www.vallenajerilla.com/berceo/ferreirapriegue/saberviajaredadmedia.htm