Zabytki Słupska i okolic
•
1 j'aime•1,395 vues
Prezentacja uczennic klasy III b Darii Szepielewicz i Darii Górczyńskiej.
Recommandé
Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
En vedette
En vedette (20)
Similaire à Zabytki Słupska i okolic
Similaire à Zabytki Słupska i okolic (20)
Plus de Szkoła Podstawowa w Sycewicach
Plus de Szkoła Podstawowa w Sycewicach (14)
Zabytki Słupska i okolic
- 1. Zabytki Słupska i okolic
- 2. Ratusz Miejski w Słupsku W historii Stolpu i Słupska znane są trzy ratusze. Najstarszy z nich - pochodzący ze Średniowiecza budynek o schodkowym szczycie i z wieżyczką na dachu - przedstawił m.in. Brüggemann w swoim wydanym w 1784 roku dziele “Wyczerpujący opis stanu obecnego Królewsko-Pruskich Księstw Pomorza”,
- 4. Nowy Ratusz Narożnik Placu Zwycięstwa oraz ul. J. Tuwima zajmował szpital Św. Ducha wraz z przyległym do niego cmentarzem oraz ogrodem przyszpitalnym. Po stronie północnej wznosiły się zabudowania mieszczącego się tutaj zajazdu – restauracja, stajnie, wozownie, kuźnia. Pewne ożywienie budowlane nastąpiło tu w 1866 r., od chwili zniesienia na miejscu wspomnianego zajazdu siedziby „Zrzeszenia Zbytu Płodów Rolnych”.
- 6. Starostwo Powiatowe Jeden z ładniejszych budynków Słupska z około 1903 r. Gmach ten był siedzibą Powiatowej Rady Narodowej, a po utworzeniu województwa słupskiego siedzibą Urzędu Wojewódzkiego i Wojewódzkiej Rady Narodowej. Obecnie mieści się tu Starostwo Powiatowe a także Zarząd Parku Krajobrazowego „Dolina Słupi". Elewacje budynku wykonano z cegły licówki, a dekoracje okalające otwory okienne, balkony, szczyty wykonano z
- 8. Młyn Zamkowy Młyn jest jednym z najstarszych obiektów budownictwa przemysłowego w Polsce. Wzniesiony został w lewobrzeżnym Słupsku obok mostu nad Młynówką, na książęcej posesji około 1310 r. Kamień młyński poruszało koło wodne zainstalowane na kanale przekopanym od Słupi. Ilość wody w kanale była regulowana odpowiednimi stawidłami. Duża, jak na tamte czasy, kubatura młyna oraz małe wąskie okienka, zachowane w partiach przyziemia i parteru murów gotyckich świadczą, że budynek ten pełnił równocześnie funkcję spichlerza.
- 10. Brama Młyńska Brama Młyńska zamykała wjazd do miasta z kierunku Gdańska i Smołdzina. Brama ta, podobnie jak Brama Holstenów, powstała w dwóch fazach - najpierw w latach 1325-1329 wzniesiono dolną kondygnację z ostrołukowym przejazdem, a następnie około 1365-1370 dobudowano górne kondygnacje. Zbudowana w stylu gotyckim. Brama była zwieńczona ozdobnymi szczytami ze sterczynami. W czasie działań wojennych w marcu 1945 r. brama uległa zniszczeniu - utraciła stropy, dach i szczyty. Po wojnie w 1951 r. bramę zabezpieczono prowizorycznie dachem czterospadowym namiotowym. Generalny remont i adaptacja nastąpiła w 1980 r.
- 12. Kosciól Świetego Jacka Zbudowany jest z cegły, nieotynkowany, jednonawowy. Wnętrze otynkowane, przykryte żebrowym sklepieniem gwiaździstym i podzielone obecnie ścianą na dwie części - od północnego-wschodu część czteroprzęsłowa pełni funkcję świątyni, a w części południowo-zachodniej znajduje się przedsionek i dawna sala katechetyczna.
- 13. Zdjecia Kosciołu Św. Jacka
- 14. Zamek Książąt Pomorskich Początki istnienia zamku w Słupsku dotychczas nie są w pełni wyjaśnione. Wśród historyków ścierają się dwie hipotezy. Jedni uważają, że znajdował się on w obrębie dawnego grodu po prawej stronie rzeki Słupi (w miejscu wznosi się obecnie XIX-wieczny kościół św. Ottona). Drudzy lokują go w pobliżu dawnego klasztoru dominikanów, a więc w miejscu istniejącego obecnie zamku. W XIII wieku w okresie przynależności Ziemi Słupskiej do Pomorza Gdańskiego zamek był siedzibą władz lokalnych i miejscem wystawienia przez książąt gdańskich szeregu dokumentów. Szczególnie często przebywał tu Mestwin II. Znane są 23 dokumenty wystawione przez niego w Słupsku, m.in. nadania dla zakonów norbertanek i dominikanów. W 1287 roku na słupskim zamku trzej książęta - Mestwin II z Gdańska, Bogusław IV z Pomorza Zachodniego i Przemysław II z Wielkopolski zawarli sojusz przeciwko ekspansji Marchii Brandenburskiej. Wystawiony przez Władysława Łokietka dokument w 1298 roku potwierdza jego pobyt w Słupsku.
- 16. Kosciół Świetego Krzyża Kościół ewangelicko-augsburski św. Krzyża w Słupsku pełni w Słupsku istotną rolę jako największa w mieście świątynia niekatolicka. Jest miejscem nabożeństw ekumenicznych oraz - zwłaszcza w latach dziewięćdziesiątych - licznych koncertów muzycznych. Prowadzone są w nim ewangelizacje z udziałem krajowych i zagranicznych kaznodziejów. Kościół jest obiektem zabytkowym. Do rejestru zabytków wpisany został 22 września 1990 roku. Wybudowano go w części tzw. Nowego Miasta poza dawnymi murami obronnymi. Oficjalny projekt budynku sporządzony przez C. Tapego został zatwierdzony dopiero 29 października 1857 roku, chociaż - jak wspominali dawni parafianie - kościół czynny był już w tym samym roku. Rok ten potwierdza napis wyryty na jednym z kamieni umieszczonych w lewym narożniku fundamentu kościoła od strony zachodniej. Faktem jednak jest, że budowa nie była wtedy zakończona. Zgodnie z projektem zamierzano dobudować smukłą wieżę i ogrodzić posesję ceglanym, ozdobnym murem.
- 18. Kosciół Mariacki • Gotycki, trójnawowy, wybudowany w II poł. XIV w. obiekt, rozbudowany w r. 1500. Częściowo zniszczony w czasie II Wojny Światowej, odbudowany w 1948 r. W 2003 r. na wieży kościelnej zrekonstruowano hełm z iglicą. • Jest to imponująca rozmiarami budowla gotycka, murowana, z drugiej połowy XIV w. Dokładny czas budowy wcześniejszego kościoła na tym miejscu nie jest znany. Wiadomo jednak, że w związku z relokacją miasta na lewym brzegu Słupi w 1310 r., otrzymało ono również własny kościół parafialny p.w. NMP uposażony 4 łanami ziemi. Dokument z 1311 r. mówi o przekazaniu przez margrabiów patronatu nad kościołem Mariackim słupskim norbertanom. Od początku swego istnienia kościół ten obsługiwał gminę niemiecką. Około 1500 r. kościół Mariacki został poważnie rozbudowany. W 1525 r. w okresie zamieszek związanych z wprowadzeniem w mieście reformacji wzburzony tłum wtargnął do kościoła niszcząc jego wyposażenie, m.in. ołtarz, figury świętych i obrazy.
- 20. Kaplica sw. Jerzego Pierwsza wiadomość o zamierzonej budowie szpitala św. Jerzego pochodzi z 1311 roku, natomiast sama kaplica wzmiankowana jest w roku 1492. Po reformacji kaplica została zaniedbana, dopiero odnowienie w 1610 roku (fundacja burmistrza J. Hoppe) umożliwiło wznowienie nabożeństw. W 1681 roku świątyńka spłonęła, o czym informuje tablica. Być może, zniszczało wtedy sklepienie, zastąpione w 1689 roku drewnianym, kopulastym, wraz z nowym dachem. W takiej postaci dotrwała zasadniczo do dziś, choć w 1912 roku znalazła się na nowym miejscu, na południe od zamku na terenach pofortecznych. W roku 1960 przeprowadzono prace zabezpieczające: naprawiono konstrukcję dachową i dachówkę zastąpiono gontem.
- 21. Zdjęcia Kaplicy św. Jerzego
- 22. Spichlerz Richtera Spichlerz Richtera z 1780 roku pierwotnie zlokalizowany był u zbiegu ulic Kopernika i Wolności. W okresie powojennym był magazynem Gminnej Spółdzielni i Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa Handlu Wewnętrznego w Słupsku. W budynku magazynowano pasze. Jednakże stwierdzone w czasie prac rozbiórkowych w warstwach posadzkowych ślady materiałów budowlanych, skalonego wapna i węgla wskazują, że w spichrzu składowano i te materiały. Następnie przez wiele lat budynek stał pusty. W 1986 roku właścicielem obiektu zostało Muzeum Pomorza Środkowego. W listopadzie 1991 roku za zgodą Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków budynek rozebrano wykonując jednocześnie dokumentację oznakowania elementów spichrza. W roku 1993 właściciel uzyskał decyzję lokalizacyjną dla obiektu na Rynku Rybackim. W tym roku przystąpiono do opracowania dokumentacji technicznej renowacji i adaptacji spichrza. Pracami projektowymi kierowała dr inż. arch. Elżbieta Szalewska. W roku 1994 wytyczono położenie obiektu, wykonano palowanie i fundamenty (I etap rekonstrukcji spichrza). W latach 1995-1996 wykonano II etap rekonstrukcji tzn. odtworzono konstrukcję ryglową, a następnie trwały roboty wykończeniowe. Do eksploatacji obiekt został oddany 22 maja 1998 roku
- 24. Kosciol sw. Ottona Kościół stoi na miejscu dawnego słowiańskiego grodziska, w miejscu gdzie wg tradycji miał wznosić się gród książęcy na wzgórzu staromiejskim. Zbudowany został w XIX wieku. W okresie międzywojennym jako kościół rzymsko-katolicki spełniał rolę kościoła parafialnego dla całego powiatu słupskiego. Istniała przy nim szkoła katolicka i Chrześcijański Związek Zawodowy. Kamień węgielny pod budowę kościoła św. Ottona położony został 23 lipca 1872 roku przez ks. Proboszcza Schönburna. Poświęcenie kościoła miało miejsce 11 grudnia 1873 roku. W latach 1917-1927 pracował w tutejszej parafii jako proboszcz ks. F. Pojda, który dla polskich robotników rolnych czytał w języku polskim Pismo święte, następnie prześladowany i zamordowany w komorze gazowej w obozie koncentracyjnym. Po II wojnie kościół przechodzi na własność Ubogich Klarysek i jest rozbudowany w części prezbiterialnej, część ta łączy się z wybudowanym w tym samym czasie Domem Zakonnym. Obecnie kościół jest kościołem klasztornym, przy którym jest kanonicznie erygowany klasztor Sióstr Ubogich Klarysek (Franciszkanek od Wiecznej Adoracji), w którym odbywa się wieczna adoracja Najświętszego Sakramentu.
- 26. Poczta Glówna Budynek poczty wzniesiony został w 1879 roku w pobliżu średniowiecznego kościoła Mariackiego. Trudności związane z wykupem działek pod tak duże założenie, jakim była budowa budynku poczty spowodowały, że prace budowlane trwały kilka lat. Powszechnie panująca w tych czasach tendencja nawiązywania do stylów historycznych, a być może również sąsiedztwo gotyckiego kościoła spowodowały, że gmach prezentuje styl neogotycki. Autorem projektu był S. Kind przy współudziale Heinricha von Stephana (1831-1897). Warto wspomnieć, że von Stephan, ówczesny generalny poczmistrz i minister poczt Niemiec, urodził się w Słupsku i był wybitnym specjalistą od spraw pocztowych, m.in. twórcą (1865 rok) tak powszechnej obecnie pocztowej karty.
- 28. Baszta Czarownic Baszta starego, wybudowanego w okresie od początku XIV do połowy XV wieku obwarowania miasta, które powstało w miejscu wzmiankowanej już w 1325 roku występującej tu palisady.W XVII wieku wprowadzono już nowożytny system obronny na zewnątrz murów; wnętrze Baszty Czarownic zostało przekształcone na więzienie. W więzieniu tym przetrzymywano kobiety w czasie śledztwa, które polegało głównie na zadawaniu tortur, kobiety te posądzano o czynienie czarów i przetrzymywano je również tu przed egzekucją - spaleniem na stosie. Wnętrza bram murów miejskich w tym czasie zostały przekształcone na mieszkania. Ówczesny wygląd baszty uwieczniony jest na mapie E. Lubinusa.
- 29. Baszta Czarownic
- 30. Zabytkowy Tramwaj w Słupsku Plany wybudowania w Słupsku sieci tramwajowej sięgają początków XX wieku. Projektowano wówczas sieć elektrycznych kolejek, łączących obiekty wojskowe w obecnej dzielnicy Westerplatte z dworcem kolejowym.system komunikacji tramwajowej działający w Słupsku w latach 1910–1959.
- 31. Tramwaj
- 32. Muzeum Kultury Ludowej Pomorza w Swołowie Najstarsze wzmianki o Swołowie pochodzą w początków XIII wieku. Nadana została wówczas rezydującym w pobliskim Sławnie joannitom. We władaniu "rycerzy w habitach" pozostawała przez blisko 200 lat. W charakterystyczny dla okolicy, a popularny przed tysiącem lat sposób, ukształtowano ją w formę elipsy obejmującej płynący środkiem strumień, ze stawem. Przy centralnym placu wsi, również owalnym, stoi niewielki kościół, wzniesiony pierwotnie przez joannitów, do dzisiaj zawierający ślady swojego najdawniejszego, gotyckiego kształtu. Jego dzisiejsza bryła przywodzi na myśl kościoły duńskie, lub te, które zobaczyć można w południowej Szwecji.
- 33. Muzeum w Swołowie Wieś Swołowo, nosząca dumny tytuł "Europejskiej Wsi Dziedzictwa Kulturowego", to miejsce warte zobaczenia nie tylko ze względu na szczególne walory historyczne, ale przede wszystkim na niezwykłą wręcz urodę zarówno samej wsi, jak i jej najbliższej okolicy.
- 34. Kluki Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach powstało z myślą ratowania kultury materialnej dawnej ludności kaszubskiej, zwanej Słowińcami. Położenie Muzeum w środku funkcjonującej małej, wiejskiej społeczności, w centrum Parku Narodowego dodaje mu autentyczności i podkreśla symbiozę z otaczającą go przyrodą. Stare chałupy i zagrody tętnią życiem w trakcie licznych imprez folklorystycznych odtwarzających dawną kulturę, czas minionej epoki. Tysiące turystów i mieszkańców regionu przybywa do Muzeum na Czarne Wesele, główną imprezę otwierającą sezon. O tej imprezie i wielu innych atrakcjach czekających w naszym Muzeum możecie Państwo przeczytać na naszej stronie internetowej. Mamy nadzieję, że zawarte tu informacje przybliżą Państwu kulturę Słowińców i podkreślą w pełni walory Muzeum Wsi Słowińskiej, a tym samym zachęcą do odwiedzenia naszych stron.
- 35. Kluki
- 36. Kościół w Dębnicy Kaszubskiej Widoczny już przy wjeździe do miejscowości kościół św. Jana Chrzciciela jest budowlą jednonawową, ceglaną, osadzoną na fundamencie z kamieni. Budowę kościoła rozpoczęto prawdopodobnie w 1584, a ukończono w 1604 r. Był to zbór luterański. Budowla ma cechy typowo renesansowe, do których należą między innymi: użycie tynków, boniowanie naroży wieży oraz zastosowanie łuku odcinkowego w otworach okiennych. Data ukończenia budowy umieszczona została na chorągiewce widniejącej na dachu, która zachowała się do dnia dzisiejszego. W latach 1781-1786 kościół został rozbudowany o wschodnią część, czyli transept i prezbiterium, o konstrukcji szachulcowej
- 38. Kościół w Ustce Kościół Najświętszego Zbawiciela w Ustce , bo taką nosi nazwę jest drugą świątynią która została oddana gminie i w niej dokonuje się obrzędów kościelnych i odbywają się nabożeństwa. Kościół został poświęcony 122 lata temu czyli było to w 1888 roku. jako świątynia protestancka , a do kościoła katolickiego została włączona dopiero po II wojnie światowej w 1945 roku. Pierwszy kościół w Ustce to była świątynia pw. św. Jana Chrzciciela i św. Mikołaja a wezwanie tej świątyni nadano podczas konsekracji w 1365 roku. Kościół ten stał nad Słupią na niewielkim pagórku. Był to kościółek na około 200 miejsc i był za mały dla rozrastającej się miejscowości i dlatego trzeba było go zastąpić inną większą świątynią.
- 39. Ustka - Kościół
- 40. Koniec • Prezentacje wykonały Daria Górczyńska i Daria Szepielewicz z klasy IIIB • Informacje zawarte w prezentacji pochodzą z internetu.