3. Öğretmen merkezlidir; öğretmen etkin
, öğrenci pasif bir konumdadır.
Öğretmen öğrenci ilişkileri , aşırı ölçülerde
yapılandırılmıştır.
4. Sadece öğretmen tarafından belirlenen katı
ve tek yönlü kurallar tartışılamaz.
Dolayısıyla; demokratik yaşamın gerekleri ile
bağdaşmaz.
Öğretmen sınıf içinde yapay bir "evet
efendimcilik" sağlar.
5. Öğrenciler ise; otorite simgesi olarak
algıladıkları öğretmenlerine karşı farklı
tepkiler geliştirirler.
Öğretmen öğrencilerin, gerçekte uyum
sorunları yaşamakta olduklarını göremez.
Öğrencileri yaramaz ya da uysal olarak
adlandırır.
6. Genellikle , öğretmen yaramaz olarak
tanımladığı öğrencilere karşı , açık yada örtülü
bir mücadele başlatır.
Bu mücadelede daha çok suçlama , yargılama
ve cezalandırma davranışı egemendir.
7. Sınıf içinde bir anlamda karşıt gruplar
oluşur. Bu ortamda insancıl eğitimsel bir
ortamın sağlanması mümkün olmaz.
Bu durum esasen eğitimde en önemli
sorunlardan biri olan yabancılaşmayı
doğurur.
Öğrenci duyarsızlaşır.
8. Bu olay geleneksel sınıf yönetimi
yaklaşımı , eğitimi , hem öğrenciler hem de
öğretmen için çekilmez bir yük haline getirir.
9.
10. Diğer sınırlılıkları:
Öğrenciyi ezberciliğe iter.
Öğrenciler arasındaki bireysel farklılıklar ve
öğrencilerin öğrenme ihtiyaçları dikkate
alınmaz.
Ders kitaplarına aşırı bağımlılık vardır.
12. Değerlendirme aşamasında öğrenciler
kendilerine aktarılan bilgileri yorumsuz bir
şekilde geri iletirler.
Sınıf içi etkileşim ve bilgi alışverişi çok sınırlı
ölçüdedir. Dolayısıyla öğrencilerin sosyal
yönlerinin gelişimini de yavaşlatır.
13. Tercih Edilmesinin Nedenleri
1) Sınıfların kalabalık olması,
2) Derslerin müfredat yapısı,
3) Öğretmenlerin yetiştirildikleri
kurumlarda, öğretim yöntem ve tekniklerini
yeterince kavrayamamaları,
14. 5) Daha ekonomik olması,
6) Kolay ve zahmetsiz olması,
7) Yeni öğretim yaklaşımlarının öğretmenler
tarafından, yeterince takip edilmemesi,
8) Sürpriz bir bilgi ile karşılaşmayacağı için
öğretmene “güven” duygusu vermesidir.
15. Peki bu yaklaşımın hiç yararı yok mu?
Az bir çabayla herkes tarafından uygulanabilir.
Öğrencide, dinleme, anlatma ve ana dile hakim
olma yeteneği gelişir.
16. Zamandan tasarruf sağlar.
Düşünceler belli bir sıraya göre açıklanır.
Öğretmen iyi bir şekilde anlattığında öğrenci
konuyu kolay birleştirebilir.
18. Öğrencinin analizi;
Öğrencilerin yaş, cinsiyet, sınıf ve deneyimleri
gibi özelliklerden hareket ederek öğretmenin bu
özellikler açısından kendisine benzeyen ve
benzemeyen yanlarını analiz edip saptamaktır.
19. Öğretmen;
• Kibirli olmamalı,
• Öğrencilere karşı; gerçek bir ilgi göstermeli,
• Öğrencilerine arkadaşça ve içten davranmalı,
• Kendine hakim olmalı ve öğrencilerle göz
iletişimi kurmalı ,
• Konuları basitten karmaşığa doğru, etkili bir
plan dahilinde anlatmalıdır.
20. Ayrıca;
• Düz anlatımın uzunluğunu öğrenciyi sıkmayacak
şekilde hazırlamalı,
• Öğretmen konu dışına çıkmamaya özen
göstermeli, konuşma dili açık ve anlaşılır olmalı,
• Anlatım sırasında, ses tonu, görsel-işitsel
araçlar, ipuçları, espriler v.b. kullanılarak
öğrencinin dikkati uyanık tutulmalıdır.