1. Τὰ ῥήματα ἀφαιροῦμεν
Πρὸς τῇ κρήνῃ (β)

2. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

3. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

4. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

5. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

6. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

7. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

8. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».

9. ἥ τε οὖν 'ήτηρ καὶ ἡ θυγάτηρ τὰς ὑδρίας ταχέως
;ληροῦσι καὶ οἴκαδε βαδίζουσιν. ἐν δὲ ὁδῷ ;ταίει ἡ
Μέλιττα καὶ καταβάλλει τὴν ὑδρίαν ;ρὸς τὴν γῆν
καὶ θραύει αὐτήν. στενάζει οὖν καί, «οἴ'οι», φησίν,
«οὐκ αἰτία εἰ'ὶ ἐγώ· 'εγάλη γάρ ἐστιν ἡ ὑδρία καὶ οὐ
δυνατόν ἐστι φέρειν αὐτήν». ἡ δὲ 'ήτηρ, «τί λέγεις, ὦ
θύγατερ; 'ὴ φλυάρει ἀλλὰ οἴκαδε σ;εῦδε καὶ ἄλλην
ὑδρίαν φέρε».