Αντώνης Σουρούνης, Άνθρωποι και δελφίνια, Νεοελληνική Λογοτεχνία Β΄ Γυμνασίου, σελ. 244-246

1. Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr
ΚΕΙΜΕΝΑ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ
Β΄ ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ Σελ. 244 – 246

2. O Aντώνης Σουρούνης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το
1942. Όταν τελείωσε το γυμνάσιο, έφυγε για τη Γερμανία,
όπου είχαν ήδη μεταναστεύσει όλοι του οι συγγενείς. Mετά
από μερικά εξάμηνα σε γερμανικά και αυστριακά
πανεπιστήμια, ο συγγραφέας διακόπτει τη φοίτησή του και
ταξιδεύει δουλεύοντας. Eργάστηκε από τραπεζικός
υπάλληλος μέχρι ναυτικός και από hotel boy μέχρι
επαγγελματίας παίκτης ρουλέτας.
Έργα του από τις εκδόσεις Καστανιώτη:
•Πάσχα στο χωριό, 2007
•Το μονοπάτι στη θάλασσα, 2006
•Ο δρόμος για την Ομόνοια, 2005
•Κυριακάτικες ιστορίες, 2002
•Γκας ο γκάνγκστερ, 2000
•Το παιχνίδι των τεσσάρων, 1998
•Ο Χορός των Ρόδων, 1994
•Οι πρώτοι πεθαίνουν τελευταίοι, 1989
Αντώνης Σουρούνης: Βιογραφικό σημείωμα
Σελ. 244
•Τέλος καλό, όλα καλά, 2012
•Νύχτες με ουρά, 2010
•Οι συμπαίχτες, 2008
•Μερόνυχτα Φραγκφούρτης, 2008
•Υπ' όψιν της Λίτσας, 2007
•Μισόν αιώνα άνθρωπος, 2007
•Τα τύμπανα της κοιλιάς και του πολέμου, 2007
•Το μπαστούνι, 2007
http://www.kastaniotis.com/author/252

5. Το αφήγημα προέρχεται από το βιβλίο Κυριακάτικες ιστορίες (2002) του
Αντώνη Σουρούνη. O συγγραφέας εκκινεί από τη θλιβερή φωτογραφία που
είδε στην εφημερίδα και απεικόνιζε δύο πεθαμένα και παραπεταμένα δελφίνια
σε παραλία της Χαλκιδικής. Το δυσάρεστο αυτό συμβάν προβληματίζει
γενικότερα το συγγραφέα για την ανθρώπινη αδιαφορία και την
κακομεταχείριση των έξυπνων και φιλικών δελφινιών.
Σελ. 244

6. Αυτό που παθαίνω με τα δελφίνια δεν το παθαίνω ούτε με τους
ανθρώπους. Όσα και να 'χω δει στη ζωή μου χαράχτηκαν ανεξίτηλα
στη μνήμη μου. Άσχετα αν τα είδα στην πραγματικότητα, στη μικρή ή
μεγάλη οθόνη ή φωτογραφημένα σε εφημερίδες και περιοδικά. Δεν
ξέρω πώς γίνεται αυτό. Η αλήθεια είναι ότι τ' αγαπάω. Κι άλλα ζώα
όμως αγαπάω και τα 'χω ξεχάσει. Υπάρχουν μάλιστα και ορισμένα που
ζήσαμε μαζί και τα ξέχασα.
Σελ. 244
α΄ πρόσωπο – δραματοποιημένος
αφηγητής (ομοδιηγητικός) που
μονολογεί και μας κοινοποιεί τα
συναισθήματά του.
α΄ ενότητα «Αυτό που παθαίνω...και τα ξέχασα»
Η αγάπη του συγγραφέα για τα δελφίνια
μεταφορά

7. Όλ' αυτά τα δελφίνια που προανέφερα, ζωντανά, φωτογραφημένα,
κινηματογραφημένα, εκτοπίστηκαν εδώ και κάμποσο καιρό από ένα νεκρό δελφίνι,
που το είδα σε φωτογραφία της εφημερίδας Μακεδονία. Κείτονταν νεκρό στην
παραλία της Αρετσούς, της Νέας Κρήνης, πυροβολημένο από την καραμπίνα
κάποιου ψαρά. Δε θυμάμαι τι έλεγε το ρεπορτάζ. Αν δηλαδή είχε εξοκείλει μόνο
του για να πεθάνει εκεί, αν το είχε ξεβράσει η θάλασσα σαν άχρηστο πια ή αν το
είχε σύρει ο φονιάς του για να το επιδείξει. Έχω ξεχάσει τα λόγια, μόνο τη
φωτογραφία θυμάμαι.
Σελ. 244

8. Κείτονταν νεκρό, όπως είπα, στη βρόμικη άμμο, με μια αιώνια θα 'λεγα
μεγαλοπρέπεια, τέτοια που λίγα ζώα διαθέτουν κι ακόμα πιο λίγοι άνθρωποι. Πάνω
από μια βδομάδα ήταν σ' εκείνη τη θέση, κατάχαμα, σαν πίνακας νεκρής,
κατάνεκρης φύσης, έργο κι αυτό του ανθρώπου, μέχρι που δημοσιεύτηκε η
φωτογραφία του κουφαριού* του κι ήρθαν και το περιμάζεψαν, όχι από ντροπή αλλά
από δημαρχιακή πολιτική.
* κουφάρι: πτώμα
Εξοργιστική αδράνεια – κοινωνική απάθεια και ασυνειδησία – έλλειψη ευαισθησίας – ανυπαρξία
οικολογικής συνείδησης – αδιαφορία ανθρώπου για περιβαλλοντικά ζητήματα  Με άλλα λόγια
έλλειμμα πολιτισμού
Ολιγωρία των αρχών – πολιτική
σκοπιμότητα για να μην πληγεί η δημόσια
εικόνα του Δήμου – δημαγωγική
υποκρισία αιρετών αρχόντων.
Σελ. 244
β΄ ενότητα «Όλα αυτά τα δελφίνια… δημαρχιακή πολιτική»
Η φωτογραφία του νεκρού δελφινιού της παραλίας
παρομοίωση

9. Αναδύθηκε* στη μνήμη μου πάλι προχτές, που διάβασα στις εφημερίδες πως δυο γερμανοί
βιοψυχολόγοι, πειραματιζόμενοι με διατηρημένους εγκεφάλους δελφινιών, έφταναν να
αναρωτιούνται «μήπως τα δελφίνια δεν είναι τόσο έξυπνα όσο φαίνονται». Κάποτε θα
έφταναν. Μπορεί να είδαν κι αυτοί τη φωτογραφία που είδα εγώ στη Μακεδονία και που
φάνταζε σαν το τέλος όλων των δελφινιών του κόσμου. Κι όταν έχει επέλθει το τέλος
κάποιου που υπήρξε ιδιαίτερα ευφυής, ιδιαίτερα αγαπητός, ιδιαίτερα γενναίος, έρχονται
κάποιοι κάποτε και τον αποκαθηλώνουν,* φέρνοντάς τον στα μέτρα του δικού τους μυαλού,
της δικής τους καρδιάς και της δικής τους ανδρείας.
Σελ. 244 * αναδύθηκε: ξαναήρθε * αποκαθηλώνουν: κατεβάζουν από ψηλά, υποβιβάζουν
Ειρωνεία: διαβάζουν οι Γερμανοί
επιστήμονες ελληνική εφημερίδα
Ειρωνεία: ο Σουρούνης κατηγορεί τους επιστήμονες για
μικροπρέπεια, τους απαξιώνει και τους θεωρεί
ασήμαντους, ανάξιους, άνανδρους.
γ΄ ενότητα «Αναδύθηκε στη μνήμη μου...ανδρείας»
Η μικροπρέπεια των Γερμανών βιοψυχολόγων
μεταφορά
παρομοίωση

10. Πριν από χρόνια που ταξίδευα με ελικόπτερο πάνω από τη θάλασσα του Αγίου
Όρους, είχα την τύχη να δω μια οικογένεια δελφινιών, που ταξίδευε κι αυτή
παίζοντας. Ελεύθερα μέσα στο πέλαγο, φωνάζανε, μας χαιρετούσαν, έκαναν άλματα
για να μας φτάσουν. Κι είχα την ατυχία να παρακολουθήσω σ' ένα θαλάσσιο τσίρκο
την κατάντια τους. Μπορεί να ήταν και η ίδια οικογένεια, δεν ξέρω, όμως ό,τι
έκαναν το έκαναν για ένα ψάρι.
Σελ. 245
υπερβολή – σκοπός να αυξηθεί η συγκίνηση του αναγνώστη, να δώσει τραγικό
βάθος και να συνδέσει έντεχνα τις δύο εικόνες.
δελφινάριο

11. Εκτελούσαν κάθε νούμερο που τους πρόσταζε ο δεσμοφύλακάς τους μόνο για την
τροφή τους. Βουτιές, πηδήματα, τούμπες και κωλοτούμπες. Τα παιδάκια
χειροκροτούσαν και οι γονείς χαίρονταν με τη χαρά τους. Κανείς δεν τους λέει ότι
τα δελφίνια αυτά είναι φυλακισμένα και καταδικασμένα σε θάνατο. Ότι έχουν
ψαρευτεί απ' τους επιτήδειους, όπως οι γυναίκες που καταφθάνουν από τις γύρω
χώρες στη χώρα μας, κι ότι έχουν πουληθεί με το κεφάλι, όπως εκείνες. Πενήντα
χιλιάδες δολάρια, τόσα κοστίζει ένα δελφίνι στο τσίρκο, και πρέπει να βγάλει
γρήγορα τα λεφτά του γιατί πεθαίνει και γρήγορα.
Σελ. 245
Ο Σουρούνης παραλληλίζει το εμπόριο δελφινιών που προορίζονται
για τα δελφινάρια με το «εμπόριο γυναικών» που διοχετεύονται στα
κυκλώματα πορνείας.
παρομοίωση

12. Στη θάλασσα ζει μέχρι και πενήντα χρόνια, στις πισίνες όμως με το χλώριο, τις κρέμες
που τα αλείφουν και τ' άλλα δηλητήρια δεν αντέχει για πολύ. Είναι και η αντιπαλότητα που
υπάρχει με τ' άλλα δελφίνια για κείνο το ψάρι και πρέπει συνεχώς να μάχεται όπως οι
μονομάχοι στις αρένες.* Το πλήθος ενθουσιάζεται με κάτι τέτοια και επευφημεί. Τον
πρώτο καιρό εξάλλου τα ταΐζουν με νεκρά ψάρια για να τα καταστήσουν τελείως υπάκουα.
Πολλά κερδίζουν το ψάρι τους τρελαμένα, επειδή μπερδεύονται με τα κύματα που
αναπαράγονται στις τετράγωνες αυτές δεξαμενές και παθαίνουν ό,τι θα πάθαινε κι ο
άνθρωπος αν ζούσε σ' ένα δωμάτιο γεμάτο καθρέφτες. Έτσι λένε κάτι άλλοι επιστήμονες.
Σελ. 245 * αρένες: χώρος διεξαγωγής θηριομαχιών ή ταυρομαχιών
Απαξίωση – αποχαύνωση θεατών που
διασκεδάζουν με βάρβαρα θεάματα.
Με τη στάση τους διαιωνίζουν την
κερδοσκοπική συμπεριφορά των
κυκλωμάτων.
δ΄ ενότητα «Πριν από χρόνια...άλλοι επιστήμονες»
Η οικονομική εκμετάλλευση των δελφινιών από τον
άνθρωπο
παρομοίωση

13. Η είδηση δε λέει αν οι δύο επιστήμονες για τα πειράματά τους χρησιμοποίησαν
εγκεφάλους φυλακισμένων ή αλανιάρικων δελφινιών. Γιατί όσο έξυπνος και να 'σαι,
έπειτα από τόσο μακρόχρονη φυλάκιση και τέτοια ζωή, το λιγότερο που μπορείς να
χάσεις είναι το μυαλό σου. Μπορεί όμως να συμβαίνει και τ' άλλο. Να επρόκειτο
δηλαδή για δελφίνια αλανιάρικα και όπως ένα κουτός άνθρωπος θεωρεί βλακείες
ό,τι αδυνατεί να καταλάβει, έτσι κι εμείς να φτάσαμε στο συμπέρασμα πως τα
δελφίνια «δεν είναι τόσο έξυπνα όσο φαίνονται».
Ο Σουρούνης με αγανάκτηση αμφισβητεί την
επιστημονική επάρκεια, τη σοβαρότητα καθώς και το
διανοητικό επίπεδο των συγκεκριμένων
επιστημόνων. Δεν χρησιμοποιεί εδώ λογικά
επιχειρήματα ή επιστημονικά δεδομένα αλλά την
υποτιμητική ειρωνεία. Καταγγέλλει την αλαζονεία
της επιστήμης που οδηγεί τον άνθρωπο να μη
σέβεται το περιβάλλον. Ο κόσμος καταντάει
επιστημονικό εργαστήρι και χάνεται η συγκίνηση,
το συναίσθημα, η ευαισθησία.
Σελ. 245
ε΄ ενότητα «Η είδηση...όσο φαίνονται»
Σχόλια για Γερμανούς επιστήμονες –
αμφισβήτηση επιστημονικής τους επάρκειας

14. Εχθρική αντιμετώπιση
πλασμάτων που
θεωρούνται κατώτερα
από τον «πολιτισμένο»
άνθρωπο.
Ανωτερότητα
ανθρώπινου είδους
Ιδιοκτησιακή
αντίληψη για φύση
Εκμεταλλευτική
νοοτροπία
Για να δικαιολογηθεί η
εγκληματική συμπεριφορά
του ανθρώπου εις βάρος
του οικοσυστήματος
επιστρατεύεται η
επιστήμη (επιστημονική
υποκρισία)
Σχέση ανθρώπου με τα δελφίνια – με τη φύση, όπως προκύπτει από το κείμενο:
Εξόντωση (νεκρό δελφίνι)
Εκμετάλλευση (θαλάσσιο
τσίρκο)
Κυριαρχία (βιοψυχολόγοι)

16. Ποια είναι τα συναισθήματα του Σουρούνη;
Αποτροπιασμός,
θλίψη, θυμός για
ανθρώπινη
βαρβαρότητα –
έλλειψη ηθικών
αξιών
Διαμαρτυρία
για νεκρά
δελφίνια
Καταγγελία
δημαγωγικής
υποκρισίας
αιρετών
αρχόντων
Αγανάκτηση
για
αιχμαλωσία
δελφινιών
Νιώθει ντροπή
επειδή ο
πολιτισμός μας
επιδεικνύει ως
διασκεδαστικό
θέαμα την
καταπίεση που
ασκείται στα ζώα
Στηλίτευση
κερδοσκόπων
– αδράνειας
απλών
ανθρώπων
Καταγγέλλει
αλαζονεία
επιστήμης –
γελοιοποίηση,
απαξίωση
«επιστημόνων».

17. Λογοτεχνική ταυτότητα κειμένου
Δοκίμιο (θεωρητική διερεύνηση
ενός θέματος από προσωπική
οπτική γωνία)
Δημοσιογραφικό ρεπορτάζ
(δημοσιογραφική παρουσίαση -
καταγραφή ενός γεγονότος)

18. ΕΡΓΑΣΙΕΣ
1.Πώς αντέδρασε η τοπική
κοινωνία και η κοινή γνώμη
μπροστά στη θλιβερή
είδηση του νεκρού
δελφινιού στη Χαλκιδική;
2.Καταγράψτε τις εικόνες
από τη ζωή των δελφινιών
που αναφέρονται στο
αφήγημα, προσθέτοντας, αν
έχετε, και δικές σας
εμπειρίες. Ποια από τις
εικόνες αυτές σας επηρεάζει
περισσότερο και γιατί;
3.Πώς αντιδρά ο
συγγραφέας απέναντι στο
πείραμα των δύο Γερμανών
βιοψυχολόγων; Με ποια
επιχειρήματα αντικρούει
τις παρατηρήσεις τους;
Σελ. 246

20. Εδώ και 4.000 χρόνια η
Ελλάδα έχει άρρηκτους
δεσμούς με τα δελφίνια, που
τα συναντάμε σε πολλές
φάσεις του πολιτισμού μας.
Στη βιβλιογραφία φαίνεται
καθαρά ότι δεν έχει υπάρξει
άλλος λαός που να είχε ποτέ
τόσο στενή σχέση με τα
δελφίνια, που να τα θαύμαζε,
να τα λάτρευε και να τα
εξύψωνε όσο οι αρχαίοι
Έλληνες.

21. Έχουμε τις μινωικές τοιχογραφίες στην Κρήτη 2.000 χρόνια π.Χ. και στη Θήρα 1.500 χρόνια π.Χ.
Τοιχογραφία των δελφινιών (1600 π.Χ.)
• Η τοιχογραφία των δελφινιών διακοσμούσε τους τοίχους
του μεγάρου της βασίλισσας στο παλάτι της Κνωσσού.
Λίγα κομμάτια σώζονται από την τοιχογραφία, αρκετά
όμως για να αναπαρασταθεί η σύνθεση των δελφινιών
που παίζουν στα κύματα με μικρότερα ψάρια. Γίνεται
φανερό ότι η αγάπη των Μινωιτών για τη θάλασσα, που
δημιούργησε τόσα αριστουργήματα στην κεραμική,
ενέπνευσε και μεγαλύτερες συνθέσεις.
• (πληροφορίες: Ι. Α. Σακελλαράκης)

22. Πλοίο και δελφίνια: ρέπλικα
τοιχογραφίας από τη μινωική
Θήρα, 17ος αιώνας π.Χ.

23. Πασίγνωστος είναι και ο μύθος που αναφέρεται στον
θεό Διόνυσο: Ο θεός, όταν γύριζε από τη Νάξο,
πιάστηκε αιχμάλωτος από πειρατές που ήθελαν να τον
πουλήσουν σκλάβο στα παζάρια της Ανατολής. Ο
Διόνυσος όταν κατάλαβε τους σκοπούς τους έκανε
χρήση των υπερφυσικών του δυνάμεων. Μετέτρεψε τα
κουπιά του σκάφους σε φίδια, άφησε κληματαριές να
φυτρώσουν από τα κατάρτια και να πνίξουν το πλοίο.
Τα αμπάρια ξεχείλισαν από κρασί, ενώ εκκωφαντική,
εκστασιακή μουσική από φλογέρες και κρουστά έπαιζε
από το πουθενά. Οι πειρατές, αντιμέτωποι όπως
νόμιζαν με την ίδια τους την τρέλα, πήδηξαν στη
θάλασσα για να σωθούν από τον εφιάλτη.
Μεταμορφώθηκαν ευθύς σε δελφίνια, που από τότε
είναι αφοσιωμένα και υπηρετούν τον Βάκχο και τους
οπαδούς της λατρείας του.
Δίονυσος σε κύλικα του Εξηκία. 540-535 π.Χ. Μόναχο, Staatliche Antikensammlungen

24. Σε πολλές ελληνικές πόλεις
τα νομίσματά τους είχαν
παραστάσεις δελφινιών.
Αργυρό δεκάδραχμο από τις Συρακούσες, περίπου 400 π.Χ. Κεφαλή Αρέθουσας
στεφανωμένη με καλάμια και περιτριγυρισμένη από τέσσερα δελφίνια.
Νόμισμα του Τάραντα, όπου απεικονίζεται ένας έφηβος
πάνω σε δελφίνι. Πρόκειται κατά μία ερμηνεία για τον
Φάλανθο, τον ιδρυτή της πόλεως για τον οποίο υπάρχει η
παράδοση ότι διασώθηκε στη ράχη ενός δελφινιού.

25. Ο ίδιος ο Οδυσσέας, λέει ο Όμηρος, φορούσε
φυλαχτά με το θηλαστικό αυτό και η ασπίδα του
είχε κεντρικό μοτίβο ένα δελφίνι. Και αυτό γιατί,
όταν ο Τηλέμαχος είχε κινδυνεύσει μικρός να
πνιγεί, τα δελφίνια τον είχαν σώσει.

26. Ο ίδιος ο θεός Απόλλωνας αφού κατέλαβε το
Μαντείο των Δελφών μεταμορφώθηκε σε δελφίνι,
παίρνοντας το όνομα Δελφίνιος Απόλλων. Ας μην
ξεχνάμε ότι η λέξη «δέλφυς» σημαίνει «μήτρα» στα
αρχαία ελληνικά και ότι το Μαντείο των Δελφών
ήταν ο ομφαλός της Γης, που τον κατέκτησε ο θεός
Απόλλωνας από τις ιέρειες της θεάς Γαίας, στην
οποία ανήκε αυτός ο ιερός χώρος, αφού πρώτα
νίκησε και σκότωσε τον φύλακα Πύθωνα.
Το Σπίτι των δελφινιών στη Δήλο και τα ψηφιδωτά του

27. Επίσης οι Έλληνες επέκριναν σκληρά τους
«βάρβαρους» γείτονές τους, τους Θράκες, επειδή
σκότωναν τα δελφίνια και εμπορεύονταν το δέρμα
τους, τα δόντια τους και το λάδι που έβγαζαν από
το λίπος τους. Δοσοληψίες με τους Θράκες σε
«είδη δελφινιών» ήταν αυστηρώς απαγορευμένες
και τιμωρούνταν με βαριές ποινές στην αρχαία
Ελλάδα.

30. Παρόμοια με τον Αρίωνα, ο
αφηγητής του τραγουδιού
του Μάνου Λοίζου μες τίτλο
"Δελφίνι, δελφινάκι"
(Στίχοι: Λευτέρης
Παπαδόπουλος, Τραγουδάει
ο Γιάννης Καλατζής)
διατείνεται ότι γύρισε τον
κόσμο καβάλα σε ένα
δελφίνι, αλλά το παρακαλεί
να βιαστεί να γυρίσουν, γιατί
του έλειψε τρελά η
αγαπημένη του.
https://www.youtube.com/watch?v=MoZK2YZ76Lk#t=105

31. ‘’ Ένας πολιτισμός κρίνεται από το
πώς οι άνθρωποι συμπεριφέρονται
στα ζώα. ‘’
Μαχάτμα Γκάντι

34. Πληροφοριακό υλικό για δελφίνια

35. Τα δελφίνια είναι θαλάσσια θηλαστικά, που ανήκουν στην ίδια οικογένεια με
τις φάλαινες. Υπάρχουν περίπου 17 γένη δελφινιών και 40 είδη.
Το μέγεθος των ενηλίκων ποικίλλει από 1,2 μέτρα και 40 κιλά,
όπως το δελφίνι του είδους Maui's Dolphin, μέχρι 9,5 μέτρα και 10
τόνους, όπως η όρκα. Απαντώνται σε όλες σχεδόν τις θάλασσες
του κόσμου, καθώς και σε ορισμένα μεγάλα ποτάμια, όπως είναι ο
Αμαζόνιος και ο ποταμός Γιανγκτσέ της Κίνας. Είναι ζώα
σαρκοβόρα και τρέφονται κυρίως με ψάρια και καλαμάρια. Τη νύχτα
τα θηλυκά κοιμούνται στην επιφάνεια του νερού, ενώ τα αρσενικά
αναδύονται κάθε μισή ώρα για να αναπνεύσουν. Η οικογένεια
Δελφινίδες είναι η μεγαλύτερη των Κητωδών και από εξελικτική
άποψη σχετικά νέα. Τα δελφίνια εμφανίστηκαν πριν από περίπου
δέκα εκατομμύρια χρόνια, κατά το Μειόκαινο. Τα δελφίνια
θεωρούνται από τα πλέον ευφυή ζώα και έχουν καταστεί δημοφιλή
στους ανθρώπους εδώ και πολλούς αιώνες για την παιχνιδιάρικη
συμπεριφορά τους και τη φιλική τους εμφάνιση.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

36. Συμπεριφορά δελφινιών
• Είναι ζώα κοινωνικά και ζουν κατά αγέλες έως δώδεκα ατόμων. Σε περιοχές όπου
αφθονεί η τροφή, μπορεί να ενωθούν πολλές αγέλες και ο συνολικός πληθυσμός
της ομάδας να φτάσει τα χίλια άτομα. Τα δελφίνια επικοινωνούν μεταξύ τους
χρησιμοποιώντας σφυρίγματα, πλαταγίσματα και άλλους ήχους. Επίσης,
χρησιμοποιούν υπέρηχους για ηχοεντοπισμό. Τα δελφίνια μπορούν να
οικοδομήσουν ισχυρούς προσωπικούς δεσμούς. Έτσι, θα μείνουν με τα άρρωστα ή
τραυματισμένα μέλη της ομάδας, βοηθώντας τα ορισμένες φορές να κολυμπήσουν.
Η αλτρουιστική αυτή συμπεριφορά δεν περιορίζεται στο είδος τους. Έχουν
αναφερθεί περιπτώσεις δελφινιών που προστατεύουν κολυμβητές από καρχαρίες
κάνοντας κύκλους γύρω τους, καθώς και δελφίνια που βοηθούν τις φάλαινες που
έχουν εξοκείλει να ξαναβρούν το δρόμο προς τα ανοιχτά.
• Τα ζώα αυτά δείχνουν και πολιτιστική συμπεριφορά, κάτι έως τώρα θεωρούνταν
ότι είναι αποκλειστικότητα του ανθρώπου. Το 2005 στην Αυστραλία
ανακαλύφθηκε ότι το είδος Ινδίας και Ειρηνικού διδάσκει στα νεαρά δελφίνια τη
χρήση εργαλείων, συγκεκριμένα κομματιών σπόγγου που τοποθετούν στο ρύγχος
τους προκειμένου να το προστατέψουν κατά το κυνήγι. Άλλο ένα τέτοιο
παράδειγμα παρατηρήθηκε στα ποταμίσια δελφίνια της Βραζιλίας, όπου μια μελέτη
διαπίστωσε πως τα αρσενικά δελφίνια κουβαλούν κλαδιά και κομμάτια φυτών για
να εντυπωσιάσουν τα θηλυκά.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

37. Εχθροί
• Κυριότεροι εχθροί του είναι οι άνθρωποι. Ειδικότερα, πολλά
δελφίνια σκοτώνονται από αλιευτικά με δίχτυα, ειδικά όσα
χρησιμοποιούν αφρόδιχτα. Άλλα χρησιμοποιούνται για ψυχαγωγία σε
πάρκα, σε τσίρκα και ενυδρεία, όπως επίσης και στις έρευνες
πολλών ναυτικών ερευνητικών ινστιτούτων. Ωστόσο, τις τελευταίες
δεκαετίες έχουν ιδρυθεί οργανώσεις για την προστασία των
δελφινιών και έως ένα βαθμό έχουν τεθεί περιορισμοί στη χρήση
αφρόδιχτων. Η μόλυνση των θαλασσών και των υδάτων, επίσης, έχει
θέσει σε κίνδυνο πολλά είδη δελφινιών. Χαρακτηριστικότερο
παράδειγμα το Δελφίνι του ποταμού Γιανγκτσέ, που έχει κηρυχθεί
ουσιαστικά εξαφανισμένο από το 2006 (πιστεύεται ότι επιβιώνουν
ένα ή δυο δελφίνια).
• Άλλος σημαντικός εχθρός του δελφινιού είναι ο καρχαρίας.
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

38. Σήμερα στα πανάκριβα διαστημικά προγράμματα SETI (Search for Extraterrestial Intelligence) ψάχνουμε
για εξωγήινα νοήμονα όντα, ενώ παράλληλα εξοντώνουμε το δεύτερο σε νοημοσύνη πλάσμα του
πλανήτη μας. Σε πολλές χώρες είναι ακόμη ελεύθερο το κυνήγι καθώς και οι σφαγές των δελφινιών.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος όμως να εξαφανιστούν τα δελφίνια είναι από τη ρύπανση της θάλασσας. Ο
άνθρωπος έχει μεταξύ άλλων απερίσκεπτα χρησιμοποιήσει τη θάλασσα σαν σκουπιδότοπο για τα τοξικά
απόβλητα των βιομηχανιών. Θα αναφέρουμε μόνο ένα απλό παράδειγμα που κατά καιρούς έχουν
καταγγείλει διεθνείς οικολογικές οργανώσεις:
Υπάρχει μια ουσία που χρησιμοποιείται για την κατασκευή πλαστικού και φελιζόλ, το
πολυχλωροδιφαινύλιο. Έχει αποδειχθεί ότι αυτή η ουσία, που αποβάλλεται στις θαλάσσιες περιοχές σε
γιγαντιαίες ποσότητες, αποτελεί τον υπ' αριθμόν 1 κίνδυνο για τη ζωή στους ωκεανούς.
Δεκάδες χιλιάδες δελφίνια έχουν εκβρασθεί νεκρά στις ακτές, δηλητηριασμένα από την ουσία αυτή. Και οι
αριθμοί ολοένα αυξάνονται.
Στην «πολιτισμένη Δύση» ο Άνθρωπος ο Σοφός τα τελευταία 300 χρόνια τείνει να οδηγήσει τον πλανήτη
σε σχεδόν ολοκληρωτική καταστροφή.
Τέλος, κάτι που εδώ και χρόνια έχει απασχολήσει οικολογικές οργανώσεις σε όλο τον κόσμο:
Η «επιστράτευση» δελφινιών από το πολεμικό ναυτικό των ΗΠΑ και η χρησιμοποίησή τους στους
πολέμους του Βιετνάμ και του Κόλπου!
Σύμφωνα με πληροφορίες που έχουν διαρρεύσει, τα πειράματα άρχισαν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο, τη
δεκαετία του '50, με «αθώες» εντολές και κατέληξαν σε επικίνδυνες πολεμικές αποστολές όπως η
εκμάθηση των θηλαστικών να τοποθετούν νάρκες και να παίζουν τον ρόλο των «καμικάζι».
http://www.tovima.gr/culture/article/?aid=124497

39. Ο δρόμος για την υποψηφιότητα της ταινίας για όσκαρ δεν ήταν εύκολος για τον Ελληνοαμερικανό σκηνοθέτη Λούη
Ψυχογιό. Στην Ιαπωνία όπου και γυρίστηκε το ντοκιμαντέρ η αλιεία δελφινιών είναι νόμιμη, αλλά οι αρχές θα
προτιμούσαν να την κρατήσουν μυστική. Ο Ελληνοαμερικανός τους χάλασε τα σχέδια καταγράφοντας την σφαγή των
δελφινιών που συμβαίνει πολύ συχνά. Η αστυνομία αλλά και οι κάτοικοι της συγκεκριμένης περιοχής είχαν στο
στόχαστρο τον σκηνοθέτη από την πρώτη στιγμή που πάτησε το πόδι του στην περιοχή. Αρκετές από τις λήψεις
έγιναν αναγκαστικά με κρυφές κάμερες ενώ ο ίδιος ο Ψυχογιός ακόμα δέχεται απειλές για τη ζωή του.
Στην Αρχαία Ελλάδα οποιαδήποτε
απόπειρα κακοποίησης δελφινιού
τιμωρούταν με θάνατο, αυτό κάπου
χάθηκε με την πάροδο των αιώνων.
Έτσι ξεκινά το τρέϊλερ του
ντοκιμαντέρ “Ο κόλπος” (The Cove)
το οποίο απέσπασε το χρυσό
αγαλματίδιο στα βραβεία Όσκαρ. Οι κυνηγοί Δελφινιών στα παράλια της Ταϊζί στην Ιαπωνία, σκοτώνουν
περίπου 2300 δελφίνια το χρόνο χρησιμοποιώντας υποθαλάσσιους
υπέρηχους για να τα οδηγούν και να τα κλείνουν “στον όρμο”.

40. https://www.youtube.com/watch?v=4KRD8e20fBo&feature=fvw

41. Τσατσούρης Χρήστος, Φιλόλογος Γυμνασίου Μαγούλας
xtsat.blogspot.gr