Recommandé
Contenu connexe
Plus de Marzena Majka Kaszyńska
Plus de Marzena Majka Kaszyńska (20)
Rzemieślnik
- 2. „Robotnik pracuje rękami Rzemieślnik- rękami i głową” Pino Pellegrino
- 4. Historia rzemiosła Rzemiosło istniało od najdawniejszych czasów. Zaczęło się od gospodarowania wszędzie tam, gdzie powstawały osady ludności. Zajmowali się oni wyrobem produktów, dających im zawód, specjalizację. Specjalizowanie się w różnych zawodach było narodzeniem rzemiosła. Cechą charakterystyczną pierwszego rzemiosła była produkcja przede wszystkim na potrzeby rodziny i sąsiadów.
- 5. Rzemieślnik To osoba fizyczna, która w swoim imieniu, na własny rachunek, z udziałem pracy własnej, wykonuje działalność gospodarczą, na podstawie dowodu kwalifikacji zawodowych.
- 6. Rodzaje rzemiosła Zduństwo - dział rzemiosła zajmujący się budową i naprawą pieców (pokojowych, kuchennych, chlebowych, pieco-kominków, ostatnio (po 1990 r.) także kominków). Rzemieślnik uprawiający to rzemiosło to zdun.
- 7. Rodzaje rzemiosła Garncarstwo - to jedno z najstarszych rzemiosł. Jest to rękodzielniczy wyrób ceramicznych naczyń i przedmiotów codziennego użytku. Rzemieślnik zajmujący się garncarstwem to garncarz albo garncarka.
- 8. Rodzaje rzemiosła Snycerstwo – bardzo stara dziedzina sztuki zdobniczej - sztuka rzeźbienia w drewnie - rodzaj rzemiosła artystycznego.
- 9. Rodzaje rzemiosła tokarstwo, stolarstwo i malarstwo
- 10. Rodzaje rzemiosła Ludwisarstwo – to rzemiosło polegające na odlewaniu z brązu, miedzi, mosiądzu lub spiżu dzwonów, luf do dział, posągów, świeczników i przedmiotów codziennego użytku. Współcześnie ludwisarstwo jest rzemiosłem artystycznym. Nadal dostarcza dzwony do świątyń. Nieliczni już jednak ludwisarze zajmują się głównie odlewem przedmiotów ozdobnych typu: świeczniki, lichtarze, kinkiety, klamki, popielniczki, ozdoby do uprzęży konnych.
- 11. Rodzaje rzemiosła Krawiectwo - dziedzina rzemiosła i przemysłu zajmująca się szyciem odzieży i bielizny z tkanin i dzianin.
- 12. Rodzaje rzemiosła Kowalstwo – kowal to rzemieślnik zajmujący się kowalstwem. Zawód polegający na tworzeniu (wykuwaniu) przedmiotów z metalu.
- 13. Rozwój rzemieślnictwa Działalność rzemieślnicza wiąże się z powstaniem pierwszych miast. Prawa miejskie nadawane były przez władcę na wniosek pana i obejmowały między innymi prawo targowe (pozwolenie na urządzanie targów) i pozwolenie na swobodne uprawianie rzemiosła.
- 14. Pierwsze wzmianki o będących jednocześnie zdunami i garncarzami gdańskimi pochodzą z 1374 roku. Podstawową produkcję ich warsztatów stanowił wyrób pieców. O cechu snycerzy wrocławskich wiadomo, że istniał już w 1386 roku. W Krakowie przedstawiciele poszczególnych gałęzi rękodzieła byli słabi liczebnie. W początkowym okresie istnienia cechów snycerze, tokarze, stolarze i malarze tworzyli wspólne bractwa (cechy).
- 15. Cech to nazwa oznaczająca zebranie, stowarzyszenie Cech rzemieślniczy – organizacja o charakterze społeczno-zawodowym, częściowo również gospodarczym, zrzeszająca rzemieślników jednego lub kilku pokrewnych zawodów, mająca na celu: • podnoszenie kwalifikacji zawodowych, • utrwalanie więzi środowiskowych, postaw zgodnych z zasadami etyki i godności, • prowadzenie na rzecz członków działalności społeczno-organizacyjnej, oświatowej i gospodarczej, • reprezentowanie interesów członków wobec organów władzy i administracji oraz sądów.
- 17. Cechy są w środowiskach małych miast i wsi jedynymi, bądź jednymi z niewielu instytucji, aktywizujących miejscową społeczność. Organizują wystawy- kiermasze, współuczestniczą wraz z lokalną administracją w organizacji imprez ogólnomiejskich czy gminnych. Są organizacjami posiadającymi własne siedziby.
- 18. Cechy zrzeszają się w izbach rzemieślniczych. Obecnie w strukturach Związku Rzemiosła Polskiego funkcjonuje 479 cechów. W tym w Brodnicy.
- 19. Celem zrzeszenia była ochrona interesów zawodowych i regulowanie stosunków między wytwórcą a klientem, rozpatrywano także sprawy danego cechu. Uroczyste zgromadzenie cechu obywały się w siedzibie cechu. Starszyzna cechu była w uroczystych strojach przybrana w insygnia swojej władzy.
- 20. Cechy w Brodnicy Podobnie było zapewne w Brodnicy, z tym że do dziś nie udało się ostatecznie ustalić dokładnej daty nadania miastu praw miejskich. Prawdopodobnie był to rok 1298 i wtedy też zapewne pojawiły się pierwsze cechy brodnickie. Pewnym potwierdzeniem może być data 1314, umieszczona później na pieczęci cechu brodnickich krawców.
- 21. Wzmianki o innych rzemiosłach są dość skąpe. Wiadomo, że władze brodnickie wspólnie z Toruniem i Golubiem skarżyły się na działalność konwisarzy (wyrób i obróbka przedmiotów z cyny i spiżu), kuśnierzy (wytwarzanie wyrobów skórzanych) i sukienników (wyrób sukien).
- 22. XIV wiek a rzemiosło Rozwijały się takie rzemiosła jak: spożywcze (piekarze, piwowarzy, rybacy).
- 26. Wpływ na rozwój rzemiosła brodnickiego miało przede wszystkim położenie geograficzne – na szlaku łączącym ziemię Chełmińską i Mazowsze, nad Drwęcą, komunikującą miasto z Gdańskiem.
- 27. XV wiek To pełne ukształtowanie się ustroju cechowego w Brodnicy, związane z kryzysem gospodarczym, który był skutkiem wojen polsko – krzyżackich. Cechy stały się wtedy przymusowymi organizacjami rzemieślników. Stan zachowania archiwaliów nie pozwala na ustalenie liczby cechów wtedy działających w Brodnicy.
- 28. XVII i XVIII wiek Brodnickie rzemiosła metalowe utworzyły nowy cech zbiorczy zrzeszający ślusarzy, puszkarzy, nożowników, zegarmistrzów, a także grzebieniarzy, siodlarzy i kapeluszników, bednarzy i przewoźników.
- 29. Mistrz - uczeń Przynależność do cechu zapewniała mistrzom brodnickim prawo do korzystania z przywilejów cechowych, umożliwiała zatrudnianie czeladników oraz przyjmowanie na naukę i wyzwalanie uczniów.
- 30. Inne obowiązki rzemieślników Obok funkcji zawodowych brodnickie korporacje rzemieślnicze realizowały takie zadania jak: pomoc w obronie miasta, udział w kosztach wojennych, udział w akcjach przeciwpożarowych, w czasie klęsk żywiołowych i pomorów oraz utrzymanie w odpowiednim stanie umocnień i budynków publicznych.
- 31. Hierarcha cechowa Uczeń – wymagano prawego urodzenia, posługiwania się językiem (wtedy niemiecki), przyjmowano najpierw na czas próbny. Nauka trwała od 2 do kilku lat. Długość uzależniona była od trudności danego zawodu. Zakończenie nauki otwierało nowy etap – czeladnictwo.
- 32. Czeladnik Miał możliwość zmiany mistrza, wyższe wynagrodzenie za pracę oraz prawo organizowania się we własne bractwo. Czas jego pracy to od 12 do 17 godzin dziennie. Czeladnik, który chciał być mistrzem miał przed sobą spore trudności, np.: długi staż pracy i przeszkody finansowe (zadanie do wykonania). Po spełnieniu wszystkich warunków rzemieślnik uzyskiwał prawo do samodzielnego wykonywania zawodu na terenie Brodnicy.
- 33. Mistrz To ogromne przywileje i wiele obowiązków, m.in. ● Poszanowanie statutów oraz poleceń władz cechu ● Konieczność brania udziału w życiu publicznym i religijnym ● Udział w zebraniach ● Praca od świtu do zmierzchu ● Składanie sprawozdań władzom Brodnicy
- 34. W XVIII i XIX wieku mistrzowie sami zajmowali się zbytem wytworzonych towarów. Wpływ na ceny wywierały władze państwowe i miejskie. Cechy brodnickie nie miały żadnego wpływu na kształt ogólnopaństwowego ustawodawstwa dotyczącego rzemiosła.
- 35. . Handel Odbywał się w domach mistrzów i w wyznaczonych miejscach na terenie miasta. Głównym punktem wymiany dawnej Brodnicy był Rynek, gdzie znajdowały się odpowiednie urządzenia handlowe. Ich liczba była ściśle określona.
- 36. Handel W dzień jarmarków rzemieślnicy z Brodnicy udawali się ze swoimi wyrobami do sąsiednich miast i miasteczek np. do Torunia.
- 37. Po II wojnie światowej na mocy odgórnego rozporządzenia rozwiązano dotychczasowe Związki i na ich miejsce powołano cechy przymusowe zarządzane przez komisaryczne zarządy. W Brodnicy utworzono wówczas 9 cechów- stolarzy, kołodziei i bednarzy, ślusarzy i blacharzy, fryzjerów, wędliniarzy, piekarzy, krawców , szewców i cholewkarzy oraz kowali.
- 38. W 1971 roku uroczyście otwarto wybudowany dzięki wpłatom miejscowych rzemieślników oraz licznym czynom społecznym Dom Rzemiosła w Brodnicy.
- 39. Cech Rzemiosł Różnych w Brodnicy Pomimo przemian społecznych i gospodarczych lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych zarówno władze brodnickiego cechu, jak i jego członkowie mieli świadomość historycznych korzeni swojej korporacji starając się kultywować dawną tradycję cechową. Pomagali im w tym w przeszłości, a i dziś służą pomocą zasłużeni mistrzowie, wywodzący się z rodzin niekiedy nawet o kilkupokoleniowej tradycji rzemieślniczej.
- 40. ZASADNICZA SZKOŁA ZAWODOWA Pomaga zdobyć zawód, ale warunkiem przyjęcia jest umowa o pracę lub zaświadczenie o przyjęciu na naukę zawodu w celu przygotowania zawodowego z Cechu Rzemiosł lub od pracodawcy.
- 41. „Zręczny rzemieślnik niezwykle ostrożnie urządza swój strych. Nie zabiera niczego oprócz narzędzi, które przydadzą mu się w pracy, ale gromadzi ich dużo i starannie układa.” Arthur Conan Doyle
- 42. Dziękuję za uwagę Sylwia Salej MiPBP w Brodnicy