familja ne jeten e adoleshentit

1. Nentema : Ndikimi i mjedisit te
familjes ne zhvillimin e
adoleshenteve
Tema: Mjediset e
zhvillimit te
adoleshencës

2. Synimet
Te arrijme te tregojme se si familja ndikon ne zhvillimin normal apo jo te adoleshenteve.
Te arrijme te realizojme sa me mire projektin dhe ta dorezojme ate ne kohe sipas afateve te
percaktuara.
Te vleresohemi sa me mire ne fund te projektit.
Objektivat
Te kuptojme cfare eshte familja dhe funksionet e saj ne rritjen e adoleshenteve.(Brialdo Zagani)
Te kuptojme rendesine e familjes ne edukimin e mireqenien e femijeve(Xhulel Hysaj)
Te hulumtojme se cilat dhe si i ndikojne problemet e familjes adoleshentet:
-Varferia Dhe Braktisja e Shkolles (Arnold Preka)
-Dhuna ne familje (Sindi Behari)
-Divorci i prinderve ( Denis Naku)
Te hulumtojme rreth sjelljeve ndermjet anetareve te familjes dhe vete adoleshenteve qe vijne si
pasoje e moskomunikimit (Rikard Haxhari)
Te mesojme disa nga menyrat e zgjidhjes se problemeve adoleshent-prind. (Alessia Blinishta)
Te hulumtojme disa nga problemet e familjes ne qytetin tone (Blendi Çelaj)

3. Familja dhe funksioni i saj ne
rritjen e adoleshenteve
Familja është rrjeti më i fuqishëm i marrëdhënieve njerëzore që mund t'u këshillohet njerëzve të zgjedhin. Ky rrjet është në gjendje të shërbejë
si një mburojë duke mbuluar anëtarët e tij dhe ofruar atyre një strehë të sigurt.
Por, ky rrjet, nëpërmjet detyrimeve, kritikave, ndalimeve, është në gjendje edhe të të mbajë të mbërthyer në kthetrat e tij apo të të kufizojë
mundësitë gjatë një jete të tërë.
Familja është një detyrë që zgjat tërë jetës dhe që kërkon shumë punë, përkushtim dhe sakrificë - diçka që shumë vetë shpesh e harrojnë.
Fuqia e familjes është e madhe: asnjë nuk mundet të shkëputet prej saj. Ajo është si një rrjet i padukshëm në të cilin secili është i lidhur me
fije të padukshme me secilin. Çdo prindër dëshiron edukimin e mirë të fëmijëve, kështu që ata më vonë të jenë të mirë, të sigurt dhe të lumtur
në jetë. Mirëpo kjo fatkeqësisht nuk ndodh.
– Së pari plotësimi i të gjitha dëshirave të fëmijëve, aq sa fëmija sot është bërë pothuaj “diktator” për familje, kërkon dhe kushtëzon çdo gjë
dhe menjëherë, dhe prindërit duken të paaftë, disi lëshojnë pe, dorëzohen para këtyre kërkesave, gabojnë rendë duke menduar dhe thenë:
s’dua që fëmija im të vuaj si unë.
– Mungesa e vlerave dhe virtyteve personale, familjare dhe shoqërore, si dhe munegsa e madhe e modeleve kulturore dhe shpirtërore.
Fëmijtë s’duan dhe s’mund të jenë më si prindërit e tyre, sidomos për familje në rrethe të huaja, në diasporë, si dhe për prindër të varfër dhe të
pashkolluar, të trajtuar si “primitive” dhe të prapambetur. Prindërit s’janë gati aspak të përgatitur për rrethe të reja, për edukim të ri, të hapur,
ku lypset kërkuar të mirën e përbashkët nëpërmjet bisedimeve, dialogut dhe komunikimit, por më tepër insistojnë në rregullore, në dishiplinë,
në autoritet edhe të “grushtit” të dhunës.
– Disorientimi edukativ, sepse tashmë askush nuk e di saktësisht dhe përfundimisht çka domethënë të jesh prindër, edukator, pasi ka
ndryshuar botëkuptimi i jetës dhe i punës, tradita, kultura, ekonomia, politika, shkenca, arti, gati çdo gjë. Globalizimi e ka përfshirë mbarë
botën, por më tepër në dukuri negative, sidomos me anën e mjeteve pamoro-dëgjimore, duke ia imponuar njerëzimit materializmin,
hedonizmin, indiferentizmin dhe atezmin praktik, me pasoja tejet të rënda për jetën kulturore dhe shpirtërore.
Pa njeri s’ka as familje as shoqëri. Edukimi familjar është baza e çdo edukimi të mëvonshëm, sepse në familje formohet personaliteti bazor
dhe identitetit personal.

4. Roli edukues i familjes
Familja duhet të edukojë sidomos:
Me PRANIMIN e gjithanshëm të fëmijës, ashtu si është, e jo ashtu si mendojmë dhe dëshirojmë ne, sepse ashtu e ngarkojmë apo projektojmë
sipas dëshirave dhe nevojave tona. Prinëdrit të cilët nuk janë të kënaqur me vetveten, me palën martesore, mundohen nëpërmjet fëmijëve ta
realizojnë veten me pretendime: biri apo bija ime do të bëhet…, do të jetë…, do të fitojë… Kjo mënyrë e ngarkon dhe rrënon fëmijën, sepse ia
cakton një rol, një detyrë, një mision të pamundshëm, t’iu përgjigjet nevojave dhe kërkesave, ëndërrimeve të prindërve. Fëmija gjendet
gjithnjë në konflikt me vetveten, me prindër, me shoqëri, dhe së fundi rrezikon identitetin: kush jam unë, çka dua unë, dhe si dua unë të
realizohem, si dhe personalitetin.
Çdo njeri së pari duhet të jetë vetvetja, pastaj mund të jetë edhe me të tjerët dhe për të tjerët.
– T’i edukojmë fëmijtë për jetë dmth. t’i AFTËSOJMË për ballafaqime me të tjerët, jo për të sunduar mbi të tjerët, tendencat diktatoriale, apo
për t’iu nënshtruar të tjerëve, tendencat për servilizëm. Edukimi i rreptë dhe me ndalesa, ndoshta edhe me ndeshkime, fëmijën e bën të
pasigurt, prandaj e shtyn që të mbëshetet në të tjerët, pa formimin e unit, ego-s, kështu që gjithnjë do të jetë i mvarur prej të tjerëve.
– Çdo regull, ligj, normë pa motivim, mirëkuptim dhe dashuri, e edukon fëmijën për DYFYTYRËSI, sa për sy e faqe dëgjon dhe vepron
sipas kërkesës së prindërve, por pa bindje, përcaktim, vetëm formalisht. Ose skajimi tjetër mund të jetë anarkist – t’i urrejë dhe kundërshtojë
të gjitha rregullat, ligejt në fëmijëri dhe në rini sepse si fëmijë ka pësuar jetën, s’ka pasur fëmijëri dhe rini të qetë dhe të bukur.
Familjet e rrepta dhe represive edukojnë hajna, rrenca, mashtrues, kriminelë, ata të cilët s’kanë pasur përvojë dashurie, përgjegjësie, por
lirinë e kërkojnë në anarki dhe në shkelje të noramave familjare, shkollore, shoqërore dhe
fetare.

5. Familja edhe pse ka pësuar ndryshime të mëdhaja dhe rrënjësore, prapë mbetet rrethi i parë natyror i çdo edukimi,
përgjegjësie për fëmijë dhe për rini. Mu për këtë familja s’mund të jetë indiferente, neutrale, t’i edukojë fëmijtë vetëm për
përshtatje ndaj jetës dhe punës, por duhet t’ua jep përvojë kujdesi, mirësie, butësie dhe dashurie, sepse është bartëse dhe
edukuse për jetë dhe për vlera.
Edukimi është kryesisht aftësimi i fëmijës për ZGJEDHJEN E VLERAVE DHE TË VIRTYTEVE, si ndërmjetësim mes familjes,
shkollës, shoqërisë.
Sot fëmijtë kanë shumë vështirësi dhe halle të ndryshme, si p. sh. frika, mosbesimi, mbyllja në vete, vetmia, shqetësimi
para luftës, varfërisë, papunësisë, ndarjes së prindërve, garimi, rivalitetet, mosdurimi…
Nuk mjafton dija për të qenë të mirë, por nevojitet angazhimi i tërë personalitetit në kërkimin, gjetjen dhe zbatimin e të mirës
së përbashkët.
Njeriu si qenie shoqërore dhe në marrëdhënie gjatë tërë jetës gjendet para zgjidhjeve apo marrëdhënieve me rrethin e jetës
dhe të punës. Nga kjo kryesisht edhe varet suksesi apo mossuksesi i jetës, çka japim dhe çka marrim, çka zgjedhim në jetë
si vlerë, si ide, ideal, orientim dhe përcaktim jetësor.
Sot në shumë raste mungon familja, jeta familjare, fëmijtë jetojnë shumë jashtë familjes, në çerdhe, në mësime
parashkollore, në shkollë, në aktivitete të lira…, sa që pak jetojnë në familje dhe me familje. Edhe atë pak kohë që e kalojnë
me prindër, e kalojnë keq, sepse prindërit janë të ngarkuar me punë, me lodhje, me halle të ndryshme, kështu që fëmija
trajtohet më shumë si ngarkesë, pengesë, peshë, se si gëzim, dhuratë, mundësi…
Edukimi është proces jetësor, ku rol vendimtar kanë prindërit, pastaj edhe anëtarët tjerë të familje, por edhe fëmijtë.
Edukojmë me jetë, shembëll, dëshmi, e jo me fjalë, porosi, ligje, ndalime.Femija është fryt i dashurisë, prandaj mund të
edukojmë vetëm nëse dashurojmë, dhe së bashku , prindërit dhe fëmijtë, pastaj shkolla dhe shoqëria..
Prindërit janë në shërbim të fëmijëve, e jo anasjelltas, sepse atëherë s’do të kemi fëmijë, por “vegla” apo mjete në duart e
të rriturve.

6. Rendesia e familjes ne edukimin e mireqenies e adoleshenteve

7. Ndërlikohet edukimi i tij
Sa më shumë rritet fëmija aq më shumë ndërlikohet
edukimi i tij. Tani problemet që ai ka kanë ngarkesë
mendore dhe shpirtërore gjithnjë e më të mëdha.
Nënës i takon vazhdimisht të merret me djalin apo
vajzën e kësaj moshe. E ndjek në të gjitha, që nga
përgatitja në mësime e deri në problemet që nxjerr
pjekuria sidomos për vajzat, për të cilat nënat
preokupohen me të drejtë.
Gjatë kësaj moshe fillojnë ndërlikime nga më të
ndryshmet në sjelljen e adoleshentit. Ai tashmë nis
të urrejë pse nuk e kanë ndaluar, por edhe pse
përpiqen ta ndalojnë. Ai kurrë nuk ndihet i barabartë.
Shprehjet që “Ti nuk je si ai” ose “Ti nuk e meriton
këtë gjë” shkatërrojnë plotësisht përpjekjet që prindi
mund të ketë bërë deri në atë moment.

8. Këshilla si të silleni me adoleshentët
Ka nevojë për prindin
Kur fëmija hyn në periudhën e adoleshencës, ai ka nevojë
për prindin më shumë se kurrë. Prandaj edhe prindi duhet të
largohet nga kritikat dhe fajësimet. Së pari duhet t’i tregojë
atij për kujtimet dhe adoleshencën e vet duke u munduar në
këtë mënyrë që të thyejë perden e hekurt që ekziston
aktualisht ndërmjet prindërve në përgjithësi dhe fëmijëve të
tyre adoleshentë. Ka shumë prindër që nuk u qëndrojnë afër
fëmijëve për problemet e ndryshme personale që ata kanë.
Prindi duhet të kuptojë se shoqëria e tij ndaj fëmijës e largon
atë nga shoqëria e keqe dhe nga veprimet e papëlqyeshme
të bashkëmoshatarëve të tij
Duhet të flisni çdo dite
Prindi duhet të dijë se çfarë ndodh me fëmijën e tij. I gjithë
informacioni nuk mund të fitohet në mënyrë të
menjëhershme. Me adoleshentin duhet të flitet çdo ditë, dhe
nëse nuk bëhet një gjë e tillë, atëherë do të jetë tepër e
vështirë të krijohen marrëdhëniet e dëshiruara. Bisedat e
përditshme duhet të jenë të rregullta dhe spontane. Ndoshta
do të ishte më me vend që për të arritur tek bisedat të
hartohej një skemë e shkurtër. Sa më shumë kohë t’i
kushtosh fëmijës aq më shumë do të jetë i prirë për të folur e
për t’u hapur për problemet që has. Nëse synohet disiplina,
fëmija në këtë moment tërhiqet nga prindi. Për këtë gjë duhet
që prindi t’i shmanget sa më shumë tipit disiplinues. Ai duhet
të jetë sa më i hapur, sa më kurioz dhe sa më i interesuar për
jetën e fëmijës së tij.Adoleshenca është koha në të cilën
formohet identiteti, dhe për këtë shkak adoleshentët duan të
dinë se cilët janë, si do të jenë në të ardhmen, cilat janë vlerat
dhe dobësitë e tyre

9. Si ndikon dhuna ne familje tek
adoleshentet
Dhuna dhe frika si element pasues i saj kanë një ndikim shumë të madh në zhvillimin e fëmijës. Në
aspektin psikologjik, fizik, neurologjik të zhvillimit,.në gjithëpersonalitetin e aftësinë e tij të ardhme për të
funksionuar normalisht në shoqëri. Për fat të keq, është mjedisi shtëpiak ndër vendet ku shfaqet dhuna më
e madhe karshi fëmijës. Ajo shfaqet në dhunën e babait a të nënës karshi fëmijës, në relacionet e këqija
nënë-babë që reflektohen psikologjikisht, emocionalisht në dhunë tek mendja e fëmijës, me pasoja të
mëvonshme në personalitetin dhe jetën e tij, por edhe fizikisht në dhunë karshi tij në rastet kur ai ndërhyn
në këto relacione të ashpërsuara nënë-babë në mbrojtje të nënës, për zbutje të tyre, a nën terrorin
psikologjik për të kërkuar mbrojtje etj. Veç familjes, edhe komuniteti e shkolla, gjithnjë e më tepër në
dekadat e fundit janë mjedise ku dhuna shfaqet në rritje. Këtu, veç dhunës të të rriturit shfaqet edhe dhuna
e adoleshentit ndaj moshatarëve të vet. Kështu edhe lagja e shkolla bëhen mjedise gjithnjë e më pak të
sigurta..

10. Çdo i ri dhe çdo familje është unike. Pra, edhe arsyet dhe dinamika
e çdo divorcit është e ndryshme. Prandaj është shumë e vështirë të
parashikohet apo të përshkruajnë se si adoleshentë të veçantë do të
përgjigjet për prindërit e tyre divorcuar.
Si ndikon divorci i prinderve
ne jeten e adoleshenteve

11. Shumica prej tyre kanë rezultate të ulëta në shkollë
Kanë mundësi më të mëdha të përfshihen në krim
dhe të bëhen pjesë e drogave alkooleve etj.

13. Kanë tendecë të shkojnë deri në ekstrem
Vetëvrasje!!!!!!!

14. Problemet mes adoleshentëve dhe
prindërve,që vijnë si pasojë e
moskomunikimit
Shpesh prinderit nuk e kuptojne se pse periudha e adoleshences eshte
kaq problematike. Kjo vjen si pasoje e nje gjendjeje metamorfoze qe po
prek ato.Ashtu siç elekronet sillen ne nje re elektronike te ç’rregullt
perreth atomit edhe adoleshentet kalojne nje gjendje te turbullt plot
ndryshime. I tillë sillet dhe një adoleshent përreth shoqërisë që e
rrethon edhe familjes. Sapo të rinjtë integrohen në Botën e
adoleshencës, shkëputen tërthorazi prej familjes. Por, sapo ata bëhen
rob të saj, largohen krejtësisht prej gjirit familjar. Kjo ndodh sepse
shumica e adoleshentëve e ndiejnë negativitetin e adoleshencës. Duke
njohur mentalitetin shqiptar, të rinjtë mund të kenë për pjesë një
kategori të ndryshme prindërish, nga prindërit tolerant e deri tek më
fanatikët. Prindërit tolerant ngulin kthetrat e besueshmërisë tek fëmijët
e tyre dhe shkëputen totalisht nga veprimtaria e tyre. Komunikimi merr
fund. Mungesa e bashkëpunimit i jep adoleshentëve të epitetuar si “të
llastuar”, lirinë e veprimit me idenë se, cfarëdo të bëjnë, prindërit nuk
do të ndërhyjnë dhe madje do tu ofrojnë dhe dorën për ti nxjerrë nga
telashet. Këta adoleshentë nuk komunikojnë me prindërit e tyre, sepse
këta prindër nuk ofrojnë bashkëpunim ose sepse ndiejnë se nuk është
e nevojshme tu rrëfehen për bëmat e tyre.

15. Situata nga jeta e perditshme
 Ja se cfarë ndodhi me një djal nga Shkodra. Prindërit e
tij zotëronin vende të mira pune shtetërore duke ua
plotësuar të gjitha kushtet e jetesës dhe argëtimit. Ai
është vetëm 16 vjec dhe prindërit i kanë siguruar cdo
object të cilat shumica e të rinjëve i kanë Ata i kanë
dhuruar lirinë e veprimit pa u interesuar për aktivitetet e
tij. Ata nuk komunikojnë me të. Kërkesa e llogarisë
është zero. Nuk interesohen në shkollën e tij për
mënyrën sesi sillet në klasë apo me shoqërinë. Dhe
cfarë bën ky djalë? Në shkollë merr laptopin me
ëireless dhe chaton me djem të tjerë në një adresë për
homoseksualë. Pasi cakton takime të ndryshme, shkon
me djem dhe burra te se gjitha moshave kundrejt një
shume edhe pse nuk i mungon asgjë. Më pas injekton
dhe një sasi të vogël droge në trup pa kuptuar se po
shkatërron trupin e njomë. Pas një dite të gjatë
argëtimi, kthehet në shtëpi dhe futet sërisht në internet
për të chatuar duke treguar se prindërit e tij e kanë lenë
në liri veprimi sepse janë modern dhe liberal. Si do të
ndjehen këta prindër kur pas disa kohësh të shohin se
fëmija i tyre ka shkatërruar rininë e bukur nënë hundën
e tyre dhe ata nuk janë interesuar për të?
 Ja cfarë i ndodhi një vajze nga Fieri. Vajza e dy
intelektualëve me baba mësues dhe mama
ekonomiste ajo dashurohet me një djalë nga një fshat
i quajtur Grizë, jo shumë në gjendje të mirë
ekonomike. Duke e ditur se prindërit e saj ishin
shumë të rreptë dhe vendosnin disiplinë të fortë, ajo e
kishte të vështirë tu tregonte se dashuronte një djalë
jo të kategorisë së saj. Kështu vendosi të mbajë të
fshehtë marrdhënien më të dashurin. E dinte se pot ë
tregonte do të dhunohej. Pasi prindërit e saj zbuluan
se vajza e tyre shoqërohej me dikë, ushtruan tek ajo
tortura të renda fizike dhe psiqike. Pas konfliktit, në
mesnatë, vajza, me një celës kopje del prej shtëpie
dhe arratiset me djalin. Pas shume kërkime kalojn
muaj dhe prindërit nuk morën vesh gjë për të. Më
vonë, vajza vjen në shtëpi me prindërit e djalit dhe u
thotë se janë të detyruar ta pranojnë këtë lidhje sepse
ajo priste një fëmijë prej tij. U tregoj se shtatzaninë e
shkaktoi vete sepse e dinte se vetëm në këtë rast ata
nuk do mund të refuzonin dashurinë e saj.

16. Dihet se adoleshenca është një moshë shumë delikate dhe prindërit duhet
të bëjnë shumë kujdes me femijët e tyre për ti ndihmuar ata në këtë process
metamorfoze, sepse më pas do të jetë tepër vonë. Problemet e fëmijëve në
adoleshencë nuk vijnë si pasojë e ndikimeve të jashtme, sepse këto të
fundit ndikojnë në degjenerimin e adoleshentëve duke i futur në telashe dhe
tunele pa rrugëdalje. Këto probleme vijnë si pasojë e mungesës së
komunikimit prindër-fëmijë. Ndonjëherë prindi është tepër indifferent,
ndonjëherë tepër kërkues dhe fanatik.Kjo shtrëngesë e fortë i shtyn të rinjtë
të zhyten thellë e më thellë në situate të rënda sepse fanatizmi i prindërve u
duket prapambetje. Këto raste shërbyen për të treguar se është mungesa e
një komunikimi të shëndoshë ajo që u vë zjarrin problemeve që nxit
adoleshenca. Cdo prind duhet ti qendrojë praën fëmijës së tij gjatë gjithë
periudhave të jetës duke i shërbyer si pasqyrë ku fëmija do të shikohet dhe
si shtyllë ku fëmija do të mbështëtët. Nëse pasqyra mungon, fëmija nuk do
ta njohë kurrë vetvëtën dhe nëse shtylla shembet, fëmija rrezikon të bjerë
dhe të dëmtohet rëndë. Nëse prindi do të jetë indiferent apo diktator morali,
fëmija do të humbasë në labirintet e metamorfozës më të rrezikshmë të
rinisë të quajtur ADOLESHENCË!

17. Problemet ne lidhje me
familjen dhe adoleshentet
ne qytetin tone Shkodren

18. Dhuna fizike ne qytetin tone
Vënia në përdorim të shpullave, shokut, grushtit, shqelmit apo edhe sendeve për të ndëshkuar fëmijën është një
tregues i karakterit të dhunës fizike në shtëpi dhe i ashpërsisë me të cilën ajo vazhdon të shfaqet. Nuk mungojnë
edhe rastet kur fëmijët e konsiderojnë dhunë fizike te ushtruar ndaj tyre si një menyrë për të zgjidhur situatat
konfliktuale midis tyre.
52%48%
0% 0%
RAPORTI MES
VAJZAVE DHE
DJEMVE
DJEM
VAJZA

19. Abuzimi emocional
Numri i rasteve te denoncuara
Të dhënat e pasqyruara në grafik tregojnë se vajzat kanë
raportuar më tepër raste të dhunës psikologjike sesa djemtë
.Rastet e trajtuara fëmijët tregojnë se të dy prindërit me një
përqindje të njëjtë janë ushtrues të dhunës ndaj tyre. Forma më
e përhapura e dhunës psikologjike që përdoret në mjedisin
familjar, të raportuar nga fëmijët janë kërcënimi me fjalë,
përdorimi i nofkave, të bërtiturat, mbajtja e mërisë, kërcënimi me
objekte, por edhe kërcënim me braktisje dhe mallkim.

20. Abuzimi seksual
Të gjitha format e abuzimit seksual ndaj fëmijëve shkaktojnë një dëm të rëndë shëndetit mendor dhe fizik të fëmijës. Pasojat e
abuzimit seksual i ndjekin fëmijët edhe në faza të mëvonshme të jetës si të rritur – jetë që sipas përshkrimeve të viktimave,
shpesh jetohet me trishtim dhe dhimbje të fshehur. Abuzuesit e fëmijës mund ta bëjnë fëmijën që të përjetojë frikë ekstreme në
rast se do ta nxjerrë sekretin. Fëmija mund të flasë vetëm kur e ndjen se është i/e rrethuar nga një mjedis, i cili beson dhe e
mbështet. Nëse një fëmijë thotë se është i ngacmuar, prindërit duhet të përpiqen të qëndrojnë të qetë dhe ta risigurojnë fëmijën
se gjithçka çfarë ka ndodhur nuk ka qënë për faj të tij/saj.
30%
70%
0%0%
RAPORTI ME VAJZAVE
DHE DJEMVE
DJEMTE VAJZAT

21. Neglizhimi
Ndër format e neglizhimit të raportuara nga fëmijët i referohemi mungesës së plotësimit të nevojave bazë, si
kujdes shëndetësor, veshmbathje, ushqyerje, ndihmë në vazhdimësin e arsimit, mungesë të ngrohtësisë dhe
mbështetje.
NUMRI I RASTEVE TE
DENONCUARA

22. Adoleshenca, mosha e konflikteve
 Adolesheca ëeshtë mosha në të cilën individët nuk janë as fëmijë e as të rritur.Kjo moshë
është një moshë mjaft e rëndësishme e cila karakterizohet nga ndryshime të mëdha të cilat
ndikojnë në jetën e adoleshentëve.Adoleshenca sot ka ndryshuar pasi, ndryshe nga
adoleshëntët e dikurshëm, adoleshentët e sotëm kanë shumë më pak pika referimi,nuk njohin
detajet e së ardhmes por perceptojnë në atmosferë pasigurinë dhe kjo e frikëson
adoleshentin.Asnjë familje nuk ka imunitet ndaj konflikteve mes prindërve dhe adoleshentëve
të cilat shpesh janë të rënda.Shkaqet e këtyre konflikteve mund të jenë të ndryshme por në
bazë shpesh qëndron mungesa e dialogut. Ritmet e shpejta të shoqërisë moderne nuk
ndihmojnë në ndërtimin e marrëdhënieve të mira mes prindërve dhe adoleshentëve, dhe me
kalimin e kohës distanca që formohet mes dy palëve bën që marrëdhëniet të vështirësohen.
Të kuptojmë se çfarë gjendet pas konfliktit është hapi i parë i cili ndikon në përmirësimin e
gjëndjes dhe bën që problemi dhe konflikti të mos zmadhohet.

23. Shkaktarët e konflikteve mes
prindërve dhe adoleshentëve
Mungesa e dialogut
Shkaktari kryesorë i konflikteve mes prindërve
dhe adoleshentëve është mungesa e dialogut.
Prindërit shpesh nuk kane kohë që të flasin
me fëmijët e tyre dhe kjo bën që shpesh
probleme të ndryshme të mos zgjidhen
menjëherë por që të lihen pezull dhe me
kalimin e kohës rritin zemërimin dhe mllefin e
adoleshentëve. Shpesh fëmijet kanë thjesht
nevojë që të dëgjohen pasi indiferenca dhe
munges e prindërve ju shkakton atyre një
zhgënjim të madh i cili shkakton tek ata
qëndrime konfliktuale.
 Medime të ndryshme
Shpesh prinderit mendojne se ata kane
Shkolla
Shkolla dhe veprimtarite e ndryshme shkollore shpesh
bëhen shkak i konflikteve mes prinderve dhe
adoleshenteve. Edhe ketu rol te rendesishem luan dialogu.
Te qortuarit, dhuna psikologjike dhe denimet jane veprime
te shpeshta te shfaqura nga prinderit por qe nuk japing
rezultatet e pritura. Pas notave negative ose rezultate jo te
kenaqshme qojne ne pakenaqesine e prinderve dhe ne
debate me femijet. Edhe konfliktet mes adoleshenteve dhe
shokeve te tyre apo mesuesve qojne ne debate. Te
bertiturat nuk ndihmojne asnjehere ne zgjidhjen e
problemeve, por jane qetesia dhe dialogu qe ndihmojne ne
zgjidhjen e konflikteve.

24. Lidhja nderlendore
 Me lenden e Matematikes me shifrat, grafiket dhe statistikat.
 Me lenden e Gjeografise me rajonet dhe qytetet ku kishim perhapje te formave te dhunes.
 Me lenden e Informatikes me slidet e punuara ne kompjuter me Poëer Point.

25. Konkluzionet
 Ne fund te ketij projekti ne jo vetem qe mesuam gjera te reja per ndikimin e familjes
ne jeten e secilit prej nesh duke analizuar faktore te ndryshem qe ndikojne ne
marredheniet prind-femije por edhe dhame keshilla per te zgjidhur probleme te
ndryshme.Gjithashtu ne mesuam te gjithe se bashku te bashkepunojme me njeri-
tjetrin si dhe te organizoheshim e te punonim ne grup.