MERKANTILISMO
Ang merkantilismo ay isang sestimang pang-ekonomiya na lumaganak sa
Europe na nag hahangad ng pagkakaroon ng maraming ginto at pilak bilang
tanda ng kayamanan at kapangyarihan ng bansa.
Ang yaman ng isang bansa ay nasa dami ng likas ng yaman nito.
Ang doktrina ng bullionism ay sentral sa teorya ng merkantilismo.sa ilalim ng
doktrinang ito,ang tagumpay ng isang bansa ay masusukat sa dami ng
mahahalagang metal sa loob ng hangganan nito.ibigsabihin,kung mas
maraming ginto at pilak ang makukuha ng bansa,mas maraming pera ang
malilikom nito bilang buwis.
Pagsilang ng merkantilismo
Naniniwala ang mga tao noon na katumbas ang yaman ng kapangyarihan.ang
sariling produkto ay dapat tangkilikin ng lahat.naniniwala sila na dapat ang
presyo at halaga ng kalakal ay nasa pantay-pantay na kategorya. Sapat ang
kalakalan sa pangangailangan ng bansa.
Ang pangunahing layunin ng merkantilismo ay politikal dahil naipapaliwanag
na ang merkantilismo bilang layuning politikal.
EPEKTO NG MERKANTILISMO
napalakas ang kapangyarihan ng mga bansang mananakop.nagibigay-daan sa
pag aagawan sa kolonya sa bagong daiigdig
ANG MGA HUMANISMO
SA PAGTATAPOS NG MIDDLE AGES,NAGKAROON NG BAGONG KAPANGYARIHAN ANG MGA
HARI. SAMANTALANG ANG KAPANGYARIHAN NAMAN NG SIMBAHAN AY SINIMULANG
TULIGSAIN.ANG MGA DIGMAAN, EPIDEMYA,SULIRANING PANG EKONOMIYA AT TULUYAN NANG
NAGWAKAS.
NAGBIGAY-DAAN ANG MGA KAGANAPANG ITO SA PAGSILANG NG BAGONG PANANAW NA
DULOT SA INTERES SA PAG-AARAL NG SINAUNANG GREECE AT ROME,ANG HUMANISMO.
ANG MGA ISKOLAR NA NANGUNA SA PAG-AARAL SA KLASIKAL NA SIBILISASYON NG GREECE AT
ROME AT TINATAWAG NA HUMANIST O HUMANISTA , MULA SA SALITANG ITALIAN NA
NANGANGAHULUGANG “GURO NG HUMANIDADES,PARTIKULAR NG WIKANG LATIN.”
PINAGRETORIKA,KASAYSAYAN,AT PILOSOPIYA,AT MAGING ANG MATEMATIKA AT MUSIKA.
Sa tradisyong pampanitikan na nagmula sa europa sa panahon ng
renaissance o muling pagsilang.
sa panahon ng renaissance ay nagtuon ang mga pilosopo at
intelektwal sa pagpapahalaga sa tao.
sa kasalukuyang panahon,binigyang kahulugan ng international
humanist and ethical union ang humanismo bilang isang
demokratikong o etikal na katayuan na nanagpapatibay sa pananaw
na ang tao ay may mga karapatan ay reposibilidad nabigyang
kahulugan ang kanyang buhay.
Sa panunuring pampanitikan,ito ay kumikilala sa kakayahan ng tao
para mag isip at magpasaya sa kanyang sariling taghana
Ang pag-usbong ng Bourgeoisie
.
Ang terminong bourgeoisie ay iniuugnay
sa mga mamamayan ng mga bayan sa
Miedival France.Malaki ang pagkakaiba
ng aristokrasiya,mga magsasaka o ng mga
pari
Hindi nakatali ang mga kasapi ng uring ito
sa mga panginoon may lupa.Ang kanilang
yaman ay hindi naggaling sa lupa kundi sa
industriya at kalakalan.
Ang mga mangangalakal ay isa sa mga pangunahing bumubuo sa
bourgeoisie o gitnang uri sa Europe.Ang mga bourgeoisie ay mga
taong nasa gitnang antas ng lipunan na naging makapangyarihan at
maimpluwensya sa ekonomiya.
Ang bourgeoisie ay ang panggitnang uri ng lipunan na binuo ng
mga mangangalakal,may-ari ng bangko,abugado,doktor,manunulat
at iba pang mga propesyunal.
Ito ay binuo ng mga mangangalakal,banker,shipower,negosyante at
mamumuhunan.Nagkaroon lamang ng politikal na kapangyarihan
ang mga bourgeoisie pagdating ng ika-19 na siglo.
nagkamit sila ng karapatang politikal,panrelihiyon at sibil. Hindi sila
nakadepende sa sistemang piyudal.
Ang salitang bourgeoisie ay tumutukoy sa mga malalayang tao sa
mga bayan sa Europa noong gitnang panahon.Nagnais sila na
tumaas ang kanilang kalagayan sa lipunan kapantay ng mga
maharlika at hindi ng mga manggagawa at magbubukid.
PAGTATAG NG
NATIONAL MONARCHY
Malaki ang naitutulong ng pagtatag ng national
monarchy sa paglakas ng Europe. Matatandaan
na sa panahon ng piyudalismo walang
sentralisadong pamahalaan. Mahina ang
kapangyarihan ng hari. Ang naghahari ay ang
mga noble na sila ring mga panginoong
maylupa. Ang hari ay itinuturing lamang na
pangunahing panginoong may lupa.
Subalit nabago ang katayuan ng monarkiya sa
tulong ng mga bourgeoisie Ang hari na dating
mahina ang kapangyarihan ay unti-unting
namayagpag sa pamamagitan ng pagpalawak ng
teritoryo at pag bubuo bg matatag na
sentralisadong pamahalaan.
.
.
Ang national Monarchy ay isang Sistema sa isang bansa kung saan mayroong
hari, reyna, at iba pang miyembro nito. Sinasabing nakatutulong sa pag unlad
ang pagpapatupad nito. Sa bansang Europeo noon ng magkaroon ng
Piyudalismo kung saan nawalan ng sentralisadong pamahalaan, nakatulong ito
upang mapalakas o maging malakas sila.
Humirang siya ng mamamayang nagpapatupad ng batas at nagsasagawa ng
paglilitis at pagparrusa sa korte ng palasyo. Bilang resulta, ang katapatan ng
mamamayan ay lumipat mula sa panginoong maylupa tungo sa pamahalaan na
may kakayahang protektahan sila.
.
Handa sila magbayad ng buwis para sa proteksiyong ito.
Sa pamamagitan ng buwis,nagkaroon ng pondo ang hari upang magbayad
ng mga sundalo. Dahil ditto, nakalaya ang hari mula sa proteksiyon na dating
ibinibigay ng mga knight ng panginoong maylupa. Dahil ang katapatan ng
mga sundalo ay nasa hari, maari silang gamitin ng hari laban sa mga knight
ng panginoong maylupa kung kinakailangan. Bukod ditto, maari nang
humirang ang hari ng mga edukadong mamamayan bilang kolektor ng
buwis, hukom,sekretarya,at administrador.
PAG-USBONG NG
RENAISSANCE
Ang renaissance ay isang panahon na
kasaysayan ng European, na sumasaklaw sa
span sa pagitan ng ika-14 at ika-17 na
siglo. Ito ay isang extension ng Middle
Ages, [2] at ay bridged sa pamamagitan ng
edad ng paliwanag sa modernong
kasaysayan.
Ito ay lumago sa mga fragment,na may
mga pinakaunang bakas na natagpuan tila
sa italya,darating upang masakop ang
halos buong europa.
Para sa ilang mga iskolar minamarkahan ang simula ng modernong
edad.ang intelektwal na batayan ng ang renaissance ay kanyang
sariling imbento na bersyon ng pagkamakatao,nag mula sa
konsepto ng roman humanitas at ang rediscovery ng classical
griyego pilosopiya,tulan na ng Protagoras,na nagsabi na “man ay
ang sukatan ng lahat ng bagay. “ang bagong pag-iisip ay nahayag
sa sining, arkitektura, politika, agham at panitikan.
Maagang halimbawa ay ang pag unlad ng pananaw sa langis
pagpipinta at ang mga recycled na kaalaman sa kung paano
gumawa ng kongkreto. Kahit na ang pag-imbento ng metal
movable type sped ang pagsasabog ng mga ideya mula sa ibang
pagkakataon ika-15 siglo,ang mga pagbabago ng renaissance ay
hindi pantay naranasan sa boung europa:
Ang pinakaunang bakas lalabas sa italya kasing aga ng huling bahagi ng
ika-13 siglo, sa mga partikular sa mga kasulatan ng dante at mga
painting ng giotto.bilang isang kultural na kilusan,ang renaissance sakop
makabagong pamumulaklak ng latin at bernakular literatures,simula sa
ika-14 na siglo muling pagkabuhay ng pag-aaral batay sa mga klasikal
napapagkukunan,nakung saan contemporaries-credit sa pretrach;ang
pagbou ng linear sa pananaw at iba pang mga pamamaraan ng pag-
render ng isang mas natural na katotohanan sa pagpipinta;at unti-unti
ngunit laganap na pang-edukasyon reporma.
Sa politika,sa renaissance iniambag sa pagbuo ng mga kaugalian at
mga convention ng deplomasya,at sa agham sa mas mataas na pag-
uumasa sa iba’t-ibang mga theories ay iminungkahi sa account para
sa kanyang mga pinagmulan at katangian,na tumututok sa isang
iba’t ibang mga kadahilanan kabilang ang mga panlipunan civic
peculiarities ng Florence sa panahon: ang kanyang mga
pampolitikang istruktura;ang pagtataguyod ng kanyang
dominanteng pamilya,ang medici;[6] [7] at ang migration ng greek
iskolar at ang mga teksto sa italya pagsunod sa Fall of
Constantinople sa Ottoman Turks [8] [9] [10].
Iba pang mga pangunahing mga sentro ay hilagang italyano
lungsod-estado ng ulan Venice,Genoa,Milan,Bologna, at sa wakas sa
roma sa panahon ng renaissance pagka-papa.
Ang renaissance ay may isang mahaba at kumplikadong
historiography,at, sa linya na may pangkalahatang pag-aalinlangan
ng discrete perdiodizations,nagkaroon ng maraming debate sa mga
historians reacting sa mga ika-19 na siglo pagkaluwalhati ng
“Renaissance” at mga indibidwal na kultura bayani bilang
“Renaissance tao”, pagtatanong ang kahalagahan ng renaissance
bilang isang termino at bilang isang makasaysayang guhit
balangkas.[11] ang sining mananaysay Erwin Panofsky sinusunod ng
paglaban sa ang konsepto ng “Renaissance”:
Simbahang Katoliko
Ang salitang katoliko ay galing sa griyegong salita
na ibig sabihin ay sanlibutan o kaya universal ay
terminong ito’y madalas ginagamit para sa
simbahang katoliko romano na ganap na
kumunyon ssa Obispo ng roma, na binubuo ng
latin rite at twenty-two na pang ibang katolikong
simbahan sa silangan ; ito’y madalas na ginagamit
sa karamihan ng mga bansa.
Ang simbahang katoliko Romano o Simbahang
Katoliko (o simbahang katoliko) ay isang
kristiyanong simbahan na nasa buong kapisanan
kasabay ng Obispo ng Roma, na kasalukuyan ay
ang Santo Papa, si Francisco I.
Gaya ng ibang mga ddominasyong ng kristiyanismo, binabakas ng Simbahang
Katoliko Romano ang pinagmulan nito sa orihinal na pamayanang Kristiyano na
itinatag ni Hesus at ipinalaganap ng mga Labindalawang Apostol, particular na si
San Pedro.
PAG-USBONG NG NATION-STATE
Sa pagbabago ng konsepto ng monarkiya,naitatag na rin ang
mga batayan ng mga nation-state sa Europe.Ang nation-state
ay tumutukoy sa isang estado na pinananahanan ng
mamamayan na may magkakatulad ng wika,kultura,relihiyon, at
kasaysayan.
Dahil sa kanilang pagkakahangintulad ng kultural,ang mga
mamamayanan ay isang nag kakaisang lahi.
Bukod sa pagiging nasyon,isa ring silang estado sapagkat
nananahanan sila sa isang tiyak na teritoryo at may pamahalaan silang
may sobiranidad o kasarinlan.Isa silang nag kakaisang lahi na may
katapatan sa kanilang bansa.
Mahalagang katangian ng nation-state sa panahong ito ang
pagkakaroon ng sentralisadong pamahalaan sa ilalim ng isang
pambansang monarkiya na may kakayahan at kapangyarihan na
magpatupad ng batas sa buong nasasakupan. May mga bagong
institusyon na umusbong bunga ng pagiging nation-state.
Isa rito ang pagkabuo ng isang hukbo ng mga propesyunal na sundalo na tapat sa
hari.nag simula rin ang institusyon ng burokrasya sa mga opisyal o kawani na may
kasanayan para patakbuhin ang pamahalaan ayun sa kautusan ng monarkiya.
Kabilang sa katungkulan ng mga opisya at kawani ang pangongolekta ng buwis
,pagpapatupad ng batas, at pagkakaloob ng hustisya.
Nabuo sa Europe ang mga bagong institusyon pampolitika,panlipunan,at pang-
ekonomiya. Ang pag lakas ng Europe ay nagbigay-daan din sa pagpapalawak
nito ng impluwensya.Naganap ito sa panghihimasok at pananakop ng mga
europeong nation-state sa Asya,America,at nang kinalaunan,sa Africa.
PAGLAKAS NG SIMBAHAN AT ANG
PAPEL NITO SA PAGLAKAS NG
EUROPE
habang nababawasan ang katapatan ng
ordinaryong mamamayan sa mga panginoong
maylupa,nakikita naman nila ang Simbahan
bilang bagong sentro ng debosyon.
Sa loob mismo ng simbahan ay tinuligsa ang
pang-aabuso ng mga hari na nagging dahilan
upang lalong lumakas ang kapangyarihan ng
Papa.
Sa pagsapit ng taong 1073, naging mas makapangyarihan ang
Simbahan nang itakda ni Papa Gregory VII na ang lipunan ay bahagi
ng kaayusang banal na napapasailalim sa batas ng Diyos.
Bilang pinakamataas na lider-espiritwal at tagapagmana ng
Simbahang Katoliko mula kay San Pedro,ang Papa ang may
pinakamataas na kapangyarihan sa pananampalataya at doktrina.
May karapatan ang Papa na tanggalin sa Hari ang karapatang
mamuno kung hindi siya tumupad sa kanyang obligasyong
Kristiyano.Ang Investiture Controversy ay sumasalamin sa
tunggalian ng interes ng simbahan at pamahalaan kaugnay ng mga
ideya ni Papa Gregory VII.
Para kay Henry,ang relihiyon panatisismo ni Papa Gregory VII ay
tuwirang nakaaapekto sa mga kaugalian at usaping politikal sa
Germany. Bilang tugon,idineklara ng papa na ekskomulgado si
Henry IV sa Simbahang Katoliko.
Hiniling ng hari na alisin ang ekskomulgasyon sa kanya. Nang hindi
ito ginawa ng Papa,tumayo si Henry IV nang nakayapak sa labas ng
palasyo ng Canossa sa hilagang Italy ng tatlong araw noong 1077.
Bagaman pinatawad din kalaunan ng Papa si Henry,ang nasabing
insidente ay lalong nagpatibay sa kapangyarihan ng Simbahan.
Ito ay tinatawag na Concordat of Worms noong 1122 kinilala sa dalawang
tungkulin ng Obispo bilang lider-esperitwal ng Simbahan at panginoong
maylupa. Kinilala nito ang Simbahan bilang isang nagsasariling institusyon na
pinamumunuan ng Papa na hindi napapasailalim sa sinomang hari. Ang
Simbahan ang pinakamakapangyarihang institusyon sa panahon ng Middle Ages.
Ito ang nagtakda sa Europe ng pamantayan ng pag-uugali at moralidad. Maging
ang mga hari ay kaya niyang utusan o pasunurin. Sa pangunguna ng
Simbahan,nabuo ang imaheng ng Europe bilang isang malawak na kabuuang
Kristyano- ang Republica Christiana na pinamumunuan ng mga hari sa patnubay
ng Papa.
Ang mga salik na ito ang nagbigay daan sa paglakas ng Europe at sa kaganapan
ng mga sumunod na panahon.
MGA AMBAG NG RENAISSANCE SA IBA-
IBANG LARANGAN
Francesco Petrarch (1304 – 1374)
Ang “Ama ng Humanismo.” Pinakamahalagang sinulat nya sa
Italyano ang “Songbook,” isang koleksiyon ng mga sonata ng pag-
ibig sa pinakamamahal niyang si Laura.
Goivanni Boccacio (1313 – 1375)
Matalik na kaibigan ni Petrarch. Ang kaniyang pinakamahusay na
panitikang piseya ay ang “Decameron”,
Isang tanyag na koleksyon na nagtataglay ng isangdaang (100)
nakakatawang salaysay.
William Shakesspeare (1564 – 1616)
Ang “Makata ng mga Makata.” Naging tanyag na manunulat sa
Ginintuang Panahon ng England sa pamumuno ni Reyna
Elizabeth I, Ilan sa mgma sinulat niya ang mga walang
kamatayang dula gaya ng: “Julius Caesar,” “Romeo at Juliet,”
“Hamlet,” “Anthony at Cleopatra,” at “scarlet”
Desiderious Erasmus (1466 – 1536)
“Prinsipe ng mga Humanista.” May-akda ng “In Praise of Folly”
kung saan tinuligsa niya ang hindi mabuting gawa ng mga pari
at mga karaniwang tao.
Nicollo Machievelli (1469 – 1527)
isdiplomatikong manunulat na taga Florence,italia. May aklat
na ito ang dalawang prinsipyo:
“Ang layunin ay nagbibigay matuwid sa pamamaraan.”
“Wasto ang nilikha ng lakas.”
Miguel de Cervantes (1547 – 1616)
sa larrangan ng panitikan, inisulat niya ang nobelang “Don
Quixote de la Mancha,” aklat na kumukutya at ginagwang
katawa-tawa sa kasaysayan ang kabayanihan ng mga kabalyero
noong Medieval Period.
Sa Larangan ng Pinta
Michelangelo Bounarotti (1475-1564) .Ang pinakasikat na iskultor ng
Renaissance,ang una niyang obra maestra ay ang estatwa ni David. Sa paanyaya
ni Papa Julius II ipininta niya sa Sistine Chapel ng Kathedral ng Batikano ang
kuwento sa Banal na Kasulatan tungkol sa pinagmulan ng sandaigdigan
hanggang sa pagbaha.Pinakamaganda at pinakabantog niyang likha ang La
Pieta,isang estatwa ni Kristo pagkatapos ng kaniyang krusipiksiyon.
Leonardo da Vinci (1452-1519).Ang hindi makakalimutang Obra Maestra
niyang “Huling Hapunan” (The Last Supper),na nagpakita ng huling hapunan ni
Kristo kasama ang kaniyang labindalawang disipulo.Isang henyong maraming
nalalaman sa iba-ibang larangan.Hindi lang siya kilalang pintor, kundi isa ring
arkitekto,iskultor,inhinyero,imbentor,siyentista,musikero at pilosoper.
. Galileo Galilei (1564-1642).Isang astronomo at matematiko ,noong 1610.
Malaki ang naitulong ng kaniyang naimbentong teleskopyo para mapatotohanan
ang Teoryang Copernican.
Sir Isaac Newton (1642-1727).Ang higante ng siyentipikong
Renaissance.Sang-ayon sa kaniyang Batas ng Universal Gravitation,ang bawat
planeta ay may kaniya-kaniyang lakas ng grabitasyon at ang bawat planeta ay may
kaniya-kaniyang lakas ng grabitasyon at siyang dahilan kung bakit nasa wastong
lugar ang kanilang pag-inog.Ipinaliwanag niya na ang grabitasyong ito ang
dahilan kung bakit bumabalik sa lupa ang isang bagay na inihagis pataas.
. Raphael Santi (1483-1520) .”Ganap na Pintor”,perpektong
pintor.Pinakamahusay na pintor ng Renaissance.Kilala sa pagkakatugma at balanse
o proporsyon ny kaniyang mga likha.Ilan sa kanyang tanyag na gawa ang obra
maestrang “Sistine Madonna” ,”Madonna and the Child,” at “Alba Madonna,”
Sa larangan ng Agham sa Panahon ng Renaissance
Nicolas Copernicus(1473-1543).Inilahad ni Nicolas ang Teoryang
Heliocentric; “Ang pag-ikot ng daigdig sa aksis nito,kasabay ng ibang
planeta at umiikot din ito sa paligid ng araw.”Pinasinungalingan ng
Teoryang ito ang tradisyonal na pag-iisip na ang mundo ang sentro ng
sansinukob ,na matagal ding tinangkilik ng Simbahan
Sa larangan ng pinta
Michelangelo Bounarotti (1475 – 1564)
Ang pinasikat na iskultor ng Renaissance,ang una niyang
obra maestro ay ang estatwa ni David. Sa paanyaya ni
papa Julius II ipininta niya sa Sistine Chapel ng Kathedral
ng Batikano ang kuwento sa Banal na Kasulatan tungkol
sapinagmulan ng sandaigdaigan hanggang sa pagbaha.
Pinakamaganda at pinakabantog niyang likha ang La
Pieta,isang estatwa ni kristo pagkatapos ng kaniyang
Krusipiksiyon.
ANG KABABAIHAN SA
RENAISSANCE
Sa panahon ng Renaissance, iilang kababaihan
Lamang ang tinanggap sa mga unibersidad o
Pinayagang magsanay ng kanilang propesyon
sa italy . Gayunpaman,hindi ito naging hadlang
upang makilala ang ilang kababaihan at ang
kanilang ambag sa Renaissance.Halimbawa ay si Isotta Nogarola ng Ve-
rona na may akda ng Dialogue on Adam and Eve (1451) at Oration on the Life of
St. Jerome (1453) na kakikitaan ng kaniyang kahusayan sa pag-unawa sa mga
isyung teolohikal.Sa pagsulat ng tula,mahahalagang personalidadn ng
Renaissance sina Veronica Franco mula sa Venice at si
Vittoria Colonna mula sa Rome.Sa larangan ng pagpipinta,nariyan sina Sofonisba
Anguissola mula sa Cremona na may likha ng Self-Portrait (1554) at si Artemisia
Gentileschi,anak ni Orazio,na nagpinta ng Judith and Her Maidservant with the
Head of Holoferness (1625) at Self-Portrait as the Allegory of Painting (1630).
Ang Repormasyon
.
Ang katawagan sa mga kaganapan na
yumanig sa kakristiyanuhan mula ika-
14 hanggang ika-17 na dantaon na
humantong sa pagkakahati ng
Simbahang Kristiyano.Dito nagsimula
ang paghihiwalay ng mga Protestante
sa Simbahang Katoliko
Romano,gayunpaman hindi
nagpabaya ang mga Katoliko
Romano,sinimulan nila ang
pagbabago sa sailing relihiyong ng
hindi binabago ang kanilang
Doktrina.
MARTIN LUTHER,AMA NG PROTESTANTENG
PAGHIHIMAGSIK
Isang mongheng Augustinian at nagging Propesor ng Teolohiya sa
Unibersidad ng Wittenberg ang nabagabag at nagsimulang magduda ng mabasa
niya ang kaibahan ng katuruan ng Simbahan sa katuruan ng Biblia tungkol sa
kaligtasan ….”Ang ang pagpapawalang sa sala ng Diyos sa mga tao ay
nagsisimula sa pananampalataya,at naging ganap sa pamamagitan ng
pananampalataya”(Romans 1:17).
Ang pag-aalinlangan at pagdududa ni Martin Luther sa bisa at kapangyarihan ng
mga relikya ay kaniyang napatunayan sa pagdalaw niya sa Rome noong 1571.
Ang nagpasiklab ng galit ni Luther ay ang kasuklamsuklam na
Gawain ng mga Simbahan,ang pagbibinta ng indunhensya.Ito ay
isang kapirasong papel na nagsasaad at nagpapalabas na ang grasya
ng Diyos ay maaring ipaglabi at bilhin para sa kapatawaran at
kaligtasan ng tao.
Ang hindi pagsang-ayon ni Luther sa patakaran ng simbahan tungkol
sa pagkamit ng indulhensya ang nagtulak sa kanya para ipaskil sa
pintuan ng Simbahan noong ika-31 ng oktobre,1517 ang kanyang
“Siyamnaputlimang Proposisyon” (Ninety-Five theses).
Ipinanganak si Luther noong nobyembre 10,1483 ,sa Eisleben
,Germany.
.
Ang kaniyang ama,si Hans Luther ay isang magsasaka na naging
minero ng tanso,samantalang ang ina niyang si Margareth Linderman
ay mula sa isang pamilyang kabilang sa gitnang uri.
Kumalat sa iba-ibang bayan ng Alemanya ang kapangyarihan ni Luther.
Noong taong 1529,nagbigay ang mga sumusuportang estado at baying
aliman ng isang protestasyon-na siyang pinagmulan ng salitang
Protestante.Sila ay ang mga sumasalungat sa mamamayang Katoliko at
sa emperador ng Banal na