1. Καζάρα Ελένη
Ειδική παιδαγωγός (ΠΕ 71)

2.  Κορίτσι
 11 χρόνων
 Προβληματισμός της μητέρας για την επίδοση
της κόρης της και την πιθανή ύπαρξη
δυσλεξίας …
 Η μαθησιακή εικόνα της μαθήτριας δεν
προβλημάτιζε το σχολείο. Εκείνο που άξιζε
παρατήρησης και κυρίως αντιμετώπισης ήταν
η ανάρμοστη συμπεριφορά της.

3.  Συνέντευξη με τη μητέρα (διαφάνηκε η
αδυναμία της να επιβάλει κανόνες)
 Άτυπη εκπαιδευτική αξιολόγηση της
μαθήτριας
 Παρατήρηση της μαθήτριας εντός και εκτός
της σχολικής τάξης.
 Συνεργασία με την εκπαιδευτικό της γενικής
τάξης.
 Ενημέρωση των συμβούλων γενικής και
ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης.

4. Πολλές φορές η μαθήτρια ερχόταν στο σχολείο
αργοπορημένη, μη έχοντας πάρει μαζί της τα απαραίτητα
βιβλία – τετράδια.
Χρονοτριβούσε σε μεγάλο βαθμό, αρνιόταν να συμμετάσχει
σε δραστηριότητες που μπορεί και η ίδια να είχε αρχικά
προτείνει (π.χ. να ζωγραφίσει, να κόψει κ.α.).
‘Πεταγόταν’ και έλεγε άσχετα με το θέμα του μαθήματος
πράγματα. Προσπαθούσε συνεχώς να τραβήξει την
προσοχή και πολύ συχνά μάλιστα με μη αποδεκτό
κοινωνικά τρόπο.
Γκρίνιαζε για τη συμπεριφορά που είχαν οι συμμαθητές
προς το πρόσωπό της.
Το σημαντικότερο όμως από όλα ήταν η ειρωνική και
απαξιωτική συμπεριφορά προς τους κανόνες της τάξης και
γενικότερα του σχολείου. (αυτή η συμπεριφορά
αποφασίστηκε να τροποποιηθεί)

5.  Υπήρχαν ορισμένες δυσκολίες στη γραφή, την
ανάγνωση και τα μαθηματικά, όχι όμως σε
ανησυχητικό βαθμό (εκτός της ορθογραφίας που
παρουσίαζε σημαντικές δυσκολίες τόσο στη θεματική
ορθογραφία όσο και στην καταληκτική).
 Η μαθήτρια δεν μπορούσε να οργανώσει το χρόνο και
το χώρο της. Μολονότι η μαθήτρια ήταν ιδιαίτερα
συνεργάσιμη και θετική προς την όλη διαδικασία,
πήγαινε να λύσει τις ασκήσεις χωρίς να έχει διαβάσει
την εκφώνηση, της έπεφταν τα μολύβια ή η σβήστρα,
αφαιρούνταν κ.α.
 Γενικά φάνηκε ότι δεν είχε ανεπτυγμένες
μεταγνωστικές στρατηγικές (π.χ. πώς οργανώνω το
διάβασμά μου, πώς προετοιμάζω το γράψιμο μιας
έκθεσης κ.τ.λ.)

6.  Αποφασίστηκαν από κοινού (ειδική παιδαγωγός,
εκπαιδευτικός γενικής τάξης, μητέρα) τα εξής:
1. Η μαθήτρια να παρακολουθήσει το τμήμα ένταξης όχι
τόσο με σκοπό τη βελτίωσή της σε μαθησιακό επίπεδο
όσο σε επίπεδο συμπεριφοράς.
2. Να ακολουθήσει συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα
αφορά στην οργάνωση της μελέτης
3. Να υπάρχουν φόρμες καταγραφής και τετράδιο
επικοινωνίας όπου:
Α) η ειδική παιδαγωγός θα καταγράφει τα καθήκοντα
της μαθήτριας για το σπίτι, συμβουλές για πιο
αποδοτική μελέτη, προτάσεις ή επισημάνσεις προς τη
μητέρα,
Β) ο/η εκπαιδευτικός της γενικής τάξης θα καταγράφει
τη συμπεριφορά της μαθήτριας εντός τάξης και
Γ) η μητέρα τη συμπεριφορά της κόρης της στο σπίτι.

7.  Να υπάρχει συγκεκριμένο σύστημα ποινών και αμοιβών
συμφωνημένων εξαρχής και από τα τρία εμπλεκόμενα άτομα
(ειδική παιδαγωγό, εκπαιδευτικό γενικής τάξης, μητέρα)
 Η μαθήτρια να ενημερωθεί για το σύστημα που θα ακολουθηθεί,
για το σκοπό αυτού, καθώς και για το τι σημαίνει ποινή.
***Σκοπός τόσο των δύο εκπαιδευτικών όσο και της μητέρας δεν
ήταν η τιμωρία. Το όλο πρόγραμμα δεν απέβλεπε στην τιμωρία
και την επίπληξη. Κάθε ποινή σχετιζόταν με τη συμπεριφορά της
μαθήτριας. Αν η συμπεριφορά της θα ήταν η επιθυμητή θα υπήρχε
θετική ενίσχυση. Αν όμως η συμπεριφορά της δεν θα ήταν η
επιθυμητή, θα υπήρχε αρνητική ενίσχυση – αποστέρηση θετικού
ερεθίσματος.
***Συνεπώς, δεν θα επιβραβεύεται ή όχι η ίδια η μαθήτρια, αλλά η
συμπεριφορά της. Με αυτόν τον τρόπο θα αποφευχθεί η
πιθανότητα να κάνει η μαθήτρια κακές κρίσεις για τον εαυτό της
(είναι τελείως διαφορετικό να πούμε: ‘είσαι κακό κορίτσι’ και
τελείως διαφορετικό να πούμε: ‘αυτό που κάνεις είναι κακό’).
Είναι πολύ σημαντικό να κατανοήσει η μαθήτρια ότι δε θέλουμε
να αλλάξουμε την ίδια, αλλά τη συμπεριφορά της.

8.  4 ώρες την εβδομάδα παρακολούθηση στο τμήμα ένταξης
 Κάθε μέρα η εκπαιδευτικός της γενικής τάξης υπογράφει
μία φόρμα καταγραφής, εφόσον η μαθήτρια υπήρξε καθ’
όλη τη διάρκεια της ημέρας συνεργάσιμη και ευγενική. Τη
φόρμα αυτή τη δείχνει η μαθήτρια στην ειδική παιδαγωγό.
***Ο λόγος που η φόρμα αυτή μετακινείται ανάμεσα
στον/στην εκπαιδευτικό της …..΄ τάξης και στην ειδική
παιδαγωγό μέσω της μαθήτριας είναι για να κατανοήσει η
τελευταία ότι η συμπεριφορά που επιδεικνύει η μαθήτρια
στη γενική τάξη είναι μείζονος σημασίας και για την ειδική
παιδαγωγό. Σε περίπτωση που συμβεί κάτι αρνητικό η
ειδική παιδαγωγός θα συζητά με τον/την εκπαιδευτικό της
γενικής τάξης και θα ενημερώνει τη μητέρα.
 Η μητέρα συμπληρώνει κάτι αντίστοιχο στο τετράδιο
επικοινωνίας.

9.  Η ειδική παιδαγωγός ετοίμασε ένα πρόγραμμα ρουτίνας.
 1ο στάδιο: ετοίμασε μία φόρμα, όπου η μαθήτρια σημείωνε
με ένα ν (ναι) το αντίστοιχο κουτάκι όταν τελείωνε κάποιο
μάθημα. Με αυτό τον τρόπο η μαθήτρια θα οργάνωνε τον
τρόπο μελέτης και θα ξεκαθάριζε τα καθήκοντα που είχε
για το σπίτι
 2ο στάδιο: η ειδική παιδαγωγός ετοίμασε ένα σχέδιο
μελέτης για το σπίτι –ουσιαστικά ένα οργανόγραμμα για τη
σωστή διαχείριση του χρόνου (π.χ. ποια μαθήματα
διαβάζω πρώτα, πότε κάνω διάλειμμα, κτλ)
 3ο στάδιο: η ειδική παιδαγωγός έθεσε κάποιους
ακαδημαϊκούς στόχους και συγκεκριμένα να μάθει η
μαθήτρια να μελετάει με σωστό και αποδοτικό τρόπο ένα
κείμενο και να εξασκηθεί στην παραγωγή γραπτού λόγου
με τη βοήθεια σχεδιαγραμμάτων και βοηθητικού
λεξιλογίου.

10.  Ακόμη μία καταγραφή που πραγματοποι-ήθηκε από
την ειδική παιδαγωγό ήταν αυτή των κινήτρων. Μέσω
ενός ερωτηματολογίου προς τη μαθήτρια και προς τη
μητέρα αναζητήθηκαν πιθανά κίνητρα και ερεθί-
σματα (θετικά ή αρνητικά) που θα μπορού-σαν να
χρησιμοποιηθούν κατά τη διάρκεια του
προγράμματος.
 Χρησιμοποιήθηκε υλικό από το εγχειρίδιο:
«εφαρμογές διδακτικής αξιολόγησης και μαθησιακές
δυσκολίες», των Παντελιάδου – Πατσιοδήμου
 Χρησιμοποιήθηκε η κλίμακα αξιολόγησης της
συμπεριφοράς του Durand

18.  Η μαθήτρια βελτίωσε σε σημαντικό βαθμό τη
συμπεριφορά της.
 Υπήρχαν, βέβαια, και κάποιες φορές που η
συμπεριφορά της δεν ήταν η αρμόζουσα,
αλλά επανερχόταν πολύ πιο γρήγορα απ ότι
στο παρελθόν.
 Η μητέρα έπαιξε καθοριστικό ρόλο στη
βελτίωση της συμπεριφοράς της κόρης της,
καθώς κατάλαβε πως η συνέπεια σε ό,τι λέει
και κάνει είναι απαραίτητη.