Boletín nº1 do Colectivo Galiza-Israel

1. Nº 1 nov´06 www.galiza-israel.org galiza_israel@yahoo.es
FÁCIL = TODO ENCAIXA (FÁCIL)
dixo o representante soviético
o vento a favor na opinión pública.
Cada día que pasa estou máis
Andrei Gromyko no Consello de
Nin sequera após o Holocausto que
convencido de que o problema de
Seguridade (29 de maio de 1948):
levou por diante a un terzo do total
comprensión do conflito no Medio
quot;Ésta non é a primeira vez que os
da súa xente. Como moito a opinión
Oriente é máis que nada un
estados árabes, que organizaron a
pública occidental -no resto do
problema de información. Custa
invasión de Palestina, ignoran
mundo agás casos moi específicos
crelo nestes tempos no que a
unha decisión do Consello de
non hai de feito opinión pública
información rula pola rede en
Seguridade ou da Asemblea Xeral.
como nós a entendemos- tivo uns
inxentes cantidades. Custa crelo.
A delegación da URSS xulga que é
anos de mala conciencia o que
Mais acho que é a explicación máis
esencial que o Consello declare a
levou a que 3 anos após o
obxectiva e realista. Explícome.
súa opinión máis clara e
descubrimento do que acontecera
firmemente ao respecto desta
en Dachau, Treblinka,
Se lle pregunto á miña panadeira,
actitude dos estados árabes
Auschwitz, Mauthausen, etc.,
ao repartidor do Faro, á miña tía de
perante as decisións do Consello de
levou a Nacións Unidas, despois
Nigrán, etc... se lles pregunto pola
Seguridadequot;).
dun intenso traballo de campo, de
ocupación chinesa do Tibet, da
delegacións de NN.UU sobre o
crise en Darfur, da situación a día
terreo negociando coas partes un
de hoxe en Grozni, en Tindouf, etc., Ter que enfrontar todo isto
acordo satisfactorio, levou entón ao
probabelmente a resposta non recoñezo que é complexo e require
recoñecemento dos dereitos
pasaría dun vago: quot;que mal está o en moitos casos por en cuestión
nacionas históricos dos xudeus -
mundoquot;. verdades absolutas previamente
Resolución 181- que tivo como asumidas. Máis estou certo,
resultado o nacemento do Estado
Se pola contra pregúntolles pola totalmente certo, de que de a canta
de Israel.
crise en Medio Oriente, a resposta máis información teñamos a
será clara: quot;os xudeus que están a propósito das orixes do conflito,
Non insistirei máis outra vez en que
masacrar aos pobres palestinosquot;. máis claro estaría todo. Non falo de
a Resolución 181 contemplaba a
Por que esta disparidade? posicións acríticas a favor de Israel.
creación tamén dun Estado árabe En absoluto. Contra o algún de vós
no 80% do Mandato Palestina, que
Pois porque o conflito -duro, poida pensar non é o meu caso. Nin
foi a negativa radical dos estados
complicado e con mil aristas- de os asentamentos, nin os asasinatos
árabes a respectar a resolución o
Israel non é doado de explicar con quot;selectivosquot;, son por exemplo
que derivou na non existencia a día
rigorosidade. Porque o fácil foi -é- aceptabeis. O que para min tamén é
de hoxe dun estado palestino, de
recorrer á cantinela oficial de quot;uns inaceptábel é esa posición
que cando se acusa -moitas veces
malvados xudeus que aterraron en radicalmente acrítica cos
con razón- a Israel de violar, de non
Palestina e botaron fóra aos palestinos, como se despois de case
respectar as múltiples resolucións
lexítimos habitantes daquelas 60 anos non tiveran ningunha
posteriores de NN.UU, quot;esquécesequot;
terrasquot;. Esta explicación funciona responsabilidade na non resolución
moi curiosa e interesadamente a
porque é simple, e xa que logo do drama. Esa cómoda e
181 e quen a violou, (Por certo
encaixa moi doadamente se non politicamente impecábel posición
sobre a violación da Resolución por
buscamos a súa verificación. A fin de minimizar cando os mortos son
parte dos estados árabes eis o que
de contas os xudeus nunca tiveron israelies - perto de 1000 desde

2. GALIZA-ISRAEL 2
2
COMPRENDER
2000- en salvaxes atentados minación. Pero como non é motivo
suicidas contra autobuses, de safistacción, como nacionalistas,
universidades, discotecas, rúas que outros nacionalistas acadaran o
comerciais, paseos, etc., cando os que nós pretendemos para o noso O pasado día 9 de Abril un amigo
mortos caen baixo os Kassan que país?. De verdade compañeiros, xudeu catalán invitoume ao acto de
Hamas dispara a diario desde Gaza non o entendo. conmemoración do Holocausto que
e Cisxordania contra civis israelís... se celebraba na sé da Comunidade
estes mortos son indecentemente Dicíame un compañeiro do BNG Israelita de Barcelona. Unhas
minimizados. Como se o feito de que o problema de Israel e o BNG cantas ducias de persoas, nun
seren israelies fora xa quot;pecado era a súa alianza cos Estados ambiente de recollemento,
orixinalquot; dabondo para xustificar a Unidos. Dicía o compañeiro con reflexionaban sobre o acto de
súa morte. É indecente escoitar ironía que se a alianza fose coa vella barbarie máis desapiadado que o
cousas como quot;pobres palestinos co e defunta URSS, O propio Sharon ser humano foi capaz. Lembraban
que sofren non teñen outra saídaquot;. estaría convidado na Quintana o as vítimas sen desexo de vinganza
Non terían -tirando desta mesma Día da Patria e os palestinos serían nin exteriorizacións de dor, senón
liña xustificadora- os quot;pobres tratados como quot;a contra coa altura moral que permitiu a
xudeusquot; co que pasaron tamén nicaragüensequot;. este pobo superar un trauma
algún motivo para sobrepararse colectivo de tanta envergadura
nunha terra onde é tan doado Para min, como nacionalista e de recorrendo á capacidade creadora
sobrepasar a delgada liña vermella esquerdas, hai datas na terra e no que amosaron sempre en todos os
do racional? tempo que teño como referenciais. terreos do saber, tal e como
A independencia americana, a lembraba Luís Goytisolo no seu
revolución francesa, a artigo “Intelectuais e xudeus” (El
independencia da verde eirín e o 14 País. 22 de Decembro de 2001).
de maio de 1948 no que centos de
anos despois o pobo de Israel As circunstancias actuais do
acadou o que en xustiza merecía. A conflito árabe-israelí enchían de
súa independencia. preocupación a todos os presentes
no acto, non só porque non se ve
Case 60 anos despois, constante- unha saída a curto prazo, senón
mente acosado, atacado, non é porque no noso país, que é tamén o
honesto nin sequera realista, seu, perciben un baleiro de
exixirlle ao Estado de Israel un incomprensión ao seu ao redor
expediente impoluto e sen mancha. cando gran parte dos medios de
Ninguén, ninguén que pasara o que comunicación e a maioría de forzas
É para min de verdade pasou só no último século, como o políticas toman claramente partido
incompresíbel que desde o que viviu o pobo de Israel, tería pola causa palestina
nacionalismo non sexa a unha actitude defensiva diferente. responsabilizando só a Israel en
independencia de Israel un feito a Non nego -eu non son acrítico- que exclusiva do tráxico agravamento
salientar. Unha nación que Israel ten cometido abusos, excesos da crise. Singularmente a falsa e
sobrevivou séculos de progroms, represivos brutais. Mais descontex- interesada acusación de xenocidio
persecucións, discriminacións, tualizalos dun día a día prebélico contra o pobo palestino e a
exterminio industrial masivo... e cando non simplemete bélico, é un equiparación co nazismo da política
que por fin acada un anaco de terra, fraude interesado. de defensa do Estado de Israel
da súa terra, para vivir por fin en divulgada a través de medios de
paz sen ser perseguidos, Oxalá o pobo de Israel e o pobo comunicación é un feito de tanta
discriminados, exterminados. Un palestino cheguen o máis axiña gravidade que non pode deixar
anaco de terra máis pequeno que o posíbel á paz. Paz máis que indiferentes aos demócratas e ás
da miña patria que xa é pequena, merecida. Pero a paz constrúese persoas con sentido crítico da
un pobo coa fortaleza na súa sobre a realidade. Se o IRA non Historia e da presente realidade.
conciencia nacional suficiente para asumise pragmaticamente a Reyes Mate, no seu artigo “A
conquerir o que eu quero para a realidade de esgotamento na que singularidade de Auschwitz” (El
miña nación. Nación que nun ficaba, os Acordos do Venres Santo País. 22 de Abril de 2002) fai
parlamento autonómico de 75 non terían visto a luz. A paz en referencia a esta cuestión.
deputados só 13 teñen ese mesmo Medio Oriente virá da man do real
obxectivo no pleno recoñecemento recoñecemento do dereito de Israel Comprender a Israel non implica
dos Dereitos Nacionais do meu a existir e vivir con seguridade ou necesariamente estar de acordo
pobo. E que a pesar de ser nós -os non virá. Dicía Golda Meier que coas decisións do Goberno do
nacionalistas- unha minoría no podía entender que os árabes Estado de Israel, senón
noso pequeno país, nunca aceptarei quixeran botalos ao mar. Pero que aproximarse á realidade do pobo
como ningún de vós tampouco, que o que os árabes non podían xudeu e ao conflito árabe-israelí
se poña en cuestión o caracter pretender é que os xudeus con toda a súa complexidade, sen
nacional da Galiza e o seu colaboraran na tarefa. prexuízos preestablecidos e con
irrenunciábel dereito de autodeter- espírito crítico, sen dar por boas as
PEDRO GÓMEZ-VALADÉS

3. 3 GALIZA-ISRAEL
ISRAEL, PENSAR EN CATALUNYA
En Catalunya, cando en 1.948 o
distincións simplistas (palestinos palestino pero contrarios
Estado de Israel acadou a súa
bos, xudeus malos). A aposta pola radicalmente á autodeterminación
independencia, algunhas
paz na rexión conleva a condena do do pobo catalán. Se o lema da
desubicadas forzas políticas e os
terrorismo e en especial da manifestación estivese pola paz e
intelectuais catalanistas non
estratexia das bombas humanas pola autodeterminación dos pobos
marxistas celebraron este éxito
asasinas como método para todos estes figurantes non terían
colectivo do pobo xudeu que era
conseguir obxectivos políticos e podido asistir.
tamén o de todos os pobos
aplicar o principio de
oprimidos do mundo. Esta corrente
autodeterminación dos pobos como Como di un amigo: Revolucionarios
de simpatía mantívose ate ben
fórmula para a solución dos do mundo e reaccionarios de
entrados os anos 60 e son
conflitos co fin de garantir o Catalunya, unídevos!
testemuñas diso o propio President
proceso que ten que conducir a que
Pujol ou Jordi Carbonell,
tanto o pobo de Israel como o Como catalán que aspira á
presidente de ERC entre moitos
palestino teñan o seu propio Estado independencia da miña nación, non
outros patriotas da súa xeración. A
e igualmente as condicións de podo admitir nin o cinismo e
progresiva hexemonía do PSUC e
seguridade imprescindíbeis para o sectarismo político nin a exclusión
outras formacións marxistas a
desenvolvemento da súa vida civil. dos xudeus no proceso de
partir de 1.968 comportou a construción da nosa comunidade
translación ao noso país dun
Desgrazadamente, non foi este o catalá que loita por integrar,
progresismo superficial herdado da
carácter da maioría de sempre respectando a súa
tradición comunista consistente en
manifestacións públicas que se identidade, colectivos de bereberes,
apoiar aos países árabes para
realizaron nas últimas semanas. pakistaníes, saharauís e outros
utilizalos contra Occidente durante chegados ao noso país nunhas
a guerra fría. A esta secuela de
Artigos como “Todo ten un límite” condicións culturais e económicas
tardocomunismo e do baleiro de
de Jordi Argelaguet (Avui. 10 de que poñen a proba a capacidade de
pensamento político que provoca,
Abril de 2.002) foron a excepción integración na diversidade da
hai que engadir a partir dos anos
no medio de moitas informacións sociedade catalá actual. A
90 unha serie de posicionamentos
superficiais e seitarias. Esta solidariedade con outros pobos do
que enlazan coa xudeofobia secular
descompensación de opinións mundo ten que estar guiada polos
do máis rancio nacionalismo
tamén reflicte un estado de opinión principios da paz, a prevención dos
español : o odio ao xudeu é a
pública deteriorado no seo da nosa conflitos e a autodeterminación dos
primeira mostra de repulsa á
sociedade. pobos e non pode estar en
diversidade que marcou a contradición cos comportamentos
construción política de España
O pobo catalán mantén políticos internos de Catalunya.
desde a Idade Media ate os nosos
maioritariamente un espírito Máis ben todo o contrario: tense
días.
progresista e solidario como o que manifestar en calquera
amosa o feito de ter unha alta momento pensando tamén no país
Antisemitismo e españolismo foron
porcentaxe de voluntarios que queremos construír.
historicamente complementarios e
espallados por todo o mundo e
compatíbeis. Puidémolo comprobar
comprometidos coas máis diversas JAUME RENYER I ALIMBAU
hai uns días en Barcelona cando se
causas humanitarias. Esta Presidente do Forum Català pel Dret a
l’Autodeterminació.Profesor de Dereito
manifestaban contra Israel con
solidariedade foi evoluíndo
na Universitat Rovira Virgili. Foi
panos palestinos deputados e
segundo transcorreron as etapas do
deputado no Parlament de Catalunya
intelectuais favorábeis a un estado
conflito árabe-israelí.
por ERC.

4. GALIZA-ISRAEL 4
2
CONTRA ISRAEL VÍVESE MELLOR
Contra Israel vive mellor a
anualmente, a financiar a tolemia
O escritor e bo amigo Horacio
todopoderosa Francia, que así reforza
integrista de Hamàs e de Hezbollah.
Vázquez Rial publicou un artigo onde
os seus múltiples intereses
Pero non é o único, e Israel,
aseguraba que, se neste país houbese
económicos cos árabes (ou alguén
militarmente poderoso, pero á vez
unha prensa normal, titulariamos
creu algunha vez que Francia era
enormemente fráxil e vulnerábel, foi
“Irán atacou Israel”, en referencia á
unha hermanita da caridade?), e de
sometido, durante décadas, a unha
escalada bélica na zona. En liña
paso tranquiliza aos seus conflitivos
guerra latente, con terrorismo
parecida, Hermann Tertsch expresou
banlieues. Contra Israel, dende os
incluído, na que participaban alegre e
a súa perplexidade ante a facilidade
días gloriosos da gloriosa maldade
impunemente diversos países
con que Israel é criminalizado,
soviética, viviu mellor Rusia, e contra
membros da ONU. Non importaba
automaticamente, máis aló dos feitos,
Israel, por suposto, viven mellor
cal fose a actitude de Israel, desde os
as razóns ou os datos. Persoalmente,
todas as ditaduras do petrodólar, que
Acordos de Oslo, ate Camp David,
falei en múltiples foros do
reforzando o discurso antisemita,
dende os esforzos de Rabin aos de
maniqueísmo con que se tratan as
crean un chivo expiatorio que distrae
Barak, pasando pola desconexión de
cuestións arabe-israelís, ate o punto
ao persoal da miserábel vida á que foi
Gaza de Sharon ou a truncada folla de
de que xente intelixente se converte,
condenado. Por suposto, o xudeu
ruta. Fixera o que fixera, mandasen
cando fala deste conflito, en
malo axuda a camuflar os problemas
falcóns ou pombas, o único obxectivo
paradigma do prexuizo, a mentira e a
internos, a falta de liberdade, a
da inmensa maioría dos estados
terxirversación. Contra Israel, algúns
tolemia integrista, a falta de
implicados era facer desaparecer a
viven mellor, e son tantos que me
esperanza das sociedades nas que
Israel. Con diñeiro, con publicidade,
pareceu interesante reflexionar sobre
viven.
con esforzo político e diplomático,
o fenómeno.
con armas, con loxística,
Contra Israel vive mellor a tiranía
con propaganda. Décadas e
Con todo, ¿como
siria, e contra Israel Irán topa a súa
décadas construíndo a
non?, empezo polo
escusa para manter o islamofascismo
guerra. Décadas e décadas
máis importante. A
que cultiva. Pero, sobre todo, quen
desmontando toda opción
situación actual é
mellor vive contra Israel é unha
de paz.
terríbel (“unha
esquerda caduca, en cuxo ADN
auténtica merda”,
topamos os rastros dun
Que outro país aguantaría?
dito en expresión
antioccidentalismo patolóxico. Unha
A última escalada é a
buschiana), é
esquerda que perdeu as utopías que
crónica dunha guerra
dolorosa para todos
ela mesma traizoou e que, na súa
anunciada e longamente
e é un dos camiños
inxenuidade, cre recuperar parte da
preparada. Unha guerra
malos dos moitos
épica perdida con calquera pano
que, non o esquezamos,
camiños malos que
panarabista que se pon ao pescozo.
declarouse cun Hamas no
podía emprender
Unha esquerda, en fin, que non
goberno, que constrúe un
Israel. Mais, e a
soportaría un cura católico, pero que
túnel desde Gaza, ataca
pregunta non é
alucina e namórase de calquera
unha base militar en chan
menor: Tiña Israel
mullah islámico que chame á yihad.
israelí, mata soldados e
algún camiño bo
De Marujas Torres, o paraíso da
secuestra a un deles. E, polo norte,
para seguir? “A paz é o camiño”, di a
esquerda de salón está cheo. Mágoa
grupos terroristas de Hezbollah,
benintencionada cita, pero durante
que é un paraíso que, para a
tamén membros do goberno libanés,
décadas o mundo árabe en conxunto,
liberdade, resulta un inferno.
atacan unha base militar, matan
o palestino en particular, e o
soldados e secuestran a dous máis. E,
integrismo islámico en singular,
¡alegría, que son dous días!, sobre
dedicáronse a bombardealo, borraron
todo se vivimos en Europa, estamos
os trazos e fixérono desaparecer.
tomando o sol e somos
Desde os famosos tres NON do
xenéticamente antisemitas, por moito
mundo árabe reunido en Khartum,
que fagamos da corrección política un
após a Guerra dos Seis Días (Non ao
útil disfraz. Como dicía Tertsch, ate
recoñecemento, NON ás negociacións
cando os feitos son inequívocos e
e Non á paz con Israel), moi poucas
sinalan claramente a Israel como país
cousas mudaron. Só Xordania e
agredido, no noso país convertémolo
Exipto estableceron tímidas relacións
automaticamente en culpábel. E é
con Israel, acadando o que
que, na liña deste artigo, moitos son
poderiamos chamar unha precaria
os que contra Israel viven mellor.
pero sólida paz. Mais o resto de
países, economicamente fortes,
O primeiro que vive mellor é Kofi
militarmente capaces e
Annan, que cada vez que move o seu
demograficamente poderosos,
dedo contra Israel, ve subir o seu
continuaron financiando loxísticas
liderado entre as decenas de
terroristas, alimentando o
ditaduras que conforman a Asemblea
resistencialismo vitimista e negando
Xeral da ONU. Ademais, e non é
toda posibilidade de diálogo. Irán é, Diari Avui.
menor, contra Israel reforza o seu
neste contexto, o país máis visíbel,
máis que deteriorado prestixio.
con millóns de dólares dedicados, PILAR RAHOLA

5. 5 GALIZA-ISRAEL
O SAHARA E O MURO ESPAÑOL DO ESQUECEMENTO
o informado lector ben saberá.
particularmente lexitimada para
Chamarlle quot;naziquot; a un xudeu non só
España desentendeuse das súas
impartir leccións de ética neste
é un insulto, senón unha
obrigas como potencia
asunto. E menos aínda desde que
contradición entre os termos; pero
administradora nunha ignominiosa
en xullo de 1995 o seus quot;cascos
abonda botar unha ollada ás teles e
retirada que tal vez non contribúa
azuisquot; toleraron sen inmutarse o
a gran parte da prensa española
gran cousa a aumentar a fiabilidade
matanza de máis de sete mil
para comprobar que ese costume
deste país nos seus tratos con
bosnios (musulmás, por certo) a
está moito máis estendida do que o
outras nacións. Nin a manter o
mans dos serbios no enclave de
sentido común aconsellaría.Ser
crédito dos seus compromisos e
Srbrenica.O estraño de todo este
antisemita ou xudeófobo sae de
palabras de honra entre as xentes
asunto é que en España só se fale
moca en España —máis aínda se un
ás que, teoricamente, está obrigada
do muro de Israel. Moito máis
declárase progresista—; e tal vez
a protexer, claro está. A política
preto, así no xeográfico como no
por iso exista unha tan sólida
africanista e, a miúdo, antisemita
sentimental, fica o muro erixido
coincidencia en que o muro
do quot;Caudilloquot; tivo unha inesperada
polo goberno de Marrocos no
divisorio erguido polo goberno de
continuación na maioría dos
Sahara a partir de 1985 co
Israel é unha proba evidente do
gobernos democráticos que
propósito de combater máis eficaz-
carácter racista, nazi e ate xenocida
seguiron ao esgotamento (que non
de Israel. Dos xudeus, vaia, que
caída) da ditadura. A quot;novaquot;
sempre son culpábeis de algo.
España democrática tardou
unha morea de anos en
Parece natural, polo tanto, que
establecer relacións
os lorocutores das televisións
diplomáticas con Israel; e, agás
falen con toda soltura do
algún breve período, todos os
quot;Muro da Vergonzaquot;,
gobernos mantiveron como
equiparando nada sutilmente
eixe da súa política exterior a
ao que está erguendo o actual
retórica quot;irmandadequot; cos países
goberno israelí co que partiu en
árabes.
dous durante varias décadas ao
Berlín da guerra fría. A verdade
Aínda hoxe seguen a facelo.
é que o muro de Berlín,
Non hai, polo tanto, razón
coñecido como quot;da vergonzaquot;,
algunha para estrañarse de que
construírono os comunistas do
o único muro coñecido en
lado oriental para impedir que
España sexa o que Israel está
a xente fuxira do seu galiñeiro
construíndo no Medio Oriente
colectivista ao bando do
e, sen embargo, tan afastado.
capitalismo; mentres que o de
Doutros muros máis próximos,
Israel está sendo edificando
como o do Sahara, nin sequera
para evitar que certos
se escoita falar, por máis que
islamistas do Partido de Deus
nesa antiga colonia vivisen
entren no seu país a porlle
milleiros de persoas que un día
bombas nos autobúses, as
foron formalmente
cafetarías e os salóns de
compatriotas dos españois e
casamentos.
ate contaban con procuradores
para representalos nas vellas
Hai un sutil matiz entre os fins
Cortes. Esa recente vergonza
carcerarios do muro berlinés e
parece ter erguido un muro de
os do valado que se erixe entre
esquecemento no inconsciente
Israel e Palestina; pero
colectivo dos españois.
tampouco é cousa de porse mente á resistencia do pobo
pejigueros. Calquera muro, falando sahariano, apoiada por Alxeria.
Menos mal que nos queda Israel, o
en xeral, é unha vergonza; e a
seu muro e o noso histórico
miúdo un abuso. Así recoñeceuno o E non é que o muro sexa pequeno,
antisemitismo secular para
propio Tribunal Supremo de Israel precisamente. Ocupa máis de 2.000
desfogarnos. Chamándolles nazis,
ao declarar ilegal parte do trazado quilómetros e, a diferenza do
por exemplo.
da quot;valadoquot; -como prefire chamalo israelí, está reforzado con minas,
o goberno israelí-; e incluso unha trincheiras, alambradas e toda
ÁNXEL VENCE
Resolución Internacional da ONU, claste de enxeños letalmente
que ilegalizou por completo toda a disuasorios.O Sahara e os seus
obra.(Por desgraza, a ONU que cidadáns -que á sazón tiñan DNI
retirou ás súas tropas deixando a español- foron entregados a
Israel fronte á agresión militar Marrocos polo réxime do xeneral
dunha vasta alianza de países Franco en novembro de 1975, como
árabes en 1967, non está

6. GALIZA-ISRAEL 6
2
LIBROS
LA TIERRA MÁS EN DEFENSA DE Mais hai disidentes, como non
ISRAEL
DISPUTADA. podía ser menos. Nin Europa nin o
estado español son un espazo
El Sionismo, Israel y el totalitario, como o islámico. Neste
conflicto de Palestina libro recóllense textos dalgúns
deses autores de criterio
Joan B. Culla independente e crítico, xente de
diversa orixe política,
colaboradores de medios moi
diferentes, xornalistas e
catedráticos, escritores e
politólogos, coñecidos todos no
estado español (lugar de orixe da
iniciativa) que coinciden en soster o
dereito de Israel a existir e
defenderse, sen negar o dereito dos
árabes do país que están
condenados a compartir. Se incide
nos antecedentes históricos, na
descrición do presente, centrándose
na xudeofobia ou no conflito en si,
a fin de ofrecer un amplo panorama
das cuestións que tratan. Dous anos
de censura por parte das grandes
editoriais españolas adiaron a
A pantasma do antisemitismo aparición deste traballo colectivo
percorre Europa con variados no que cada autor achegou o seu
matices. Isto é algo que recoñece propio punto de vista, acollido pola
incluso a UE, como é o caso do voluntariosa Editorial Certeza, de
Informe 2004 presentado polo Zaragoza. dirixida polo galego Xosé
Joan B. Culla ofrécenos un comisario Cox. Un antisemitismo Vicente Zalaya. É propósito dos
percorrido completo pola historia que xunto ao lexítimo colaboradores por en mans do
do movemento sionista, do Estado cuestionamiento político das lector un instrumento para o debate
de Israel dende a súa decisións de Estado israelí, que racional do conflito de Medio
independencia en 1948 e do tamén se expresan en Israel, Oriente, sen veos nin prexuizos. O
interminábel enfrontamento cos manifesta cada vez máis traballo é valioso nun momento da
árabes palestinos, ate os nosos días. abertamente a vella xudeofobia co Historia no que o papel dos
O autor considera que existe un pretexto desa crítica, que á súa vez intelectuais vese reducido e
descoñecemento xeneralizado das realimenta o malsano prexuizo, postergado como nunca antes pola
raíces e das complexidades deste empobrece a vida social, e comunicación de masas e
conflito, dos factores demográficos contribúe a enlear o intríngulis consígnalas simplificadoras do
e económicos, políticos e militares, mesoriental co seu alento ás “pensamento único, feble e
culturais e relixiosos que o actividades opostas a unha reaccionario” sob denominacións
caracterizan e o condicionan. estratexia encamiñada ao fin do varias que van desde a nazi á da
conflito. Boa parte da prensa coñecida como progresía de salón.
É preciso saber como e cando continental e moi en particular a Une aos cooperantes deste esforzo a
xurdiron os dous nacionalismos española, por razóns propias da convicción de que só a análise
que se disputan aquela terra, que historia recente do reino, acolle e rigorosa da realidade permite situar
factores endóxenos e exógenos os recrea esta conduta enfermiza e os problemas na súa xusta perspec-
nutriron e déronlles forma, cal foi o malinteresada, permitindo que se tiva, e que os cidadáns teñen
papel das sucesivas grandes cuestione ate a existencia do Estado dereito a escoitar voces e criterios
potencias, o da opinión pública de Israel, agora coa habitual escusa acalados pola ditadura dos media.
internacional, o do mundo árabe, antisemita (quen necesita a ese país
que une e que separa ás dúas de xudeus?), agora coa da chamada Unha iniciativa do xornalista Jaime
sociedades enfrontadas. Se o fío “causa árabe” que a ninguén
Naifleisch, Pilar Rahola, Horacio
condutor do libro é a experiencia prexudica tanto como aos
Vázquez-Rial, Vicenç Villatoro,
histórica israelí, o seu propósito é palestinos, ou combinando ambas
Valentí Puig e Gabriel Albiac.
explicar desde a máxima (“a maldición xudea é culpábel do
obxetividad posíbel. sufrimento e do atraso dos
Encomendas a: certeza@certeza.com
musulmáns”). Ás veces, sen escusa
algunha.
Alianza Editorial (2004)
Alianza Editorial (2004)

7. 7 GALIZA-ISRAEL
LIBROS
SIONISMO, MARXISMO,
Convén lembrar -Juan Nuño non
de un antisemitismo de esquerdas e o
ANTISEMITISMO. deixa de facelo- que dito
rexeitamento sistemático de Israel.
La quot;cuestión judiaquot; rexeitamento foi tributario tanto da
Sería bo ir espertando á realidade
cambiante e ambigua concepción das
nada agradábel dun mundo que non
revisitada nacionalidades e o nacionalismo na
parece esquecer nada nin aprender
doutrina do Imperio soviético, como
gran cousa. Non se esqueceron os
Juan Nuño
dos intereses estratéxicos da URSS en
reflexos case instintivos do
Próximo e Medio Oriente. Desde este
antisemitismo das nacións nin se
ángulo, os primeiros interesados en
aprendeu a lección da última gran
ler este libro hoxe deberían ser quen,
arremetida xenocida, a do científico e
como o trillado Monsieur Jourdain,
industrialmente organizado nazismo.
falan en prosa sen sabelo ao repetir
Por unha banda, volven escoitarse as
inconscientemente os enfoques
mesmas queixas tradicionais contra a
stalinistas a propósito do federalismo
avaricia xudea e a súa capacidade de
das nacións, non menos que quen -
concentración de poder, o que proba
case sempre os mesmos- equiparan
que os estereotipos e os mitos teñen
sionismo e imperialismo, mantendo
moi dura a pel. Por outro, téndese a
así en circulación outra das falsas
minimizar e banalizar o sucedido no
moedas acuñadas no extinto Imperio.
terríbel Holocausto; non só se
levantaron voces académicas pedindo
Así, este libro interroga as razóns da
non dar crédito á propaganda xudea e
volúbel actitude das esquerdas ante o
asegurando que nin existían cámaras
fenómeno do xudaísmo, en xeral, e o
de gas nin se mataron a millóns de
seu rexeitamento automático do
seres humanos, senón que xurdiu a
sionismo, especificamente. Para iso, o
perversa tendencia a tratar de
autor emprende un repaso crítico ás
entender a persecución nazi á luz da
teorizacións marxistas sobre
suposta prepotencia xudea. O feito
xudaísmo e nacionalidade, ancorando
escandaloso é que estamos
o seu discurso á vez no corpus
regresando aos bos tempos en que,
doutrinal do marxismo e na realidade
ademais de ser de bo ton proferir
Juan Nuño é Filósofo e ensaísta de
das políticas implementadas na
expresións antisemitas, procúrase
recoñecida traxectoria, (Madrid,
URSS. De paso, tamén fai unha
mirar cara a outro lado, coma se non
1927-Caracas, 1995) exerceu a
razoada crítica do sionismo, non xa
fose cun, cada vez que xorde algún
docencia na Universidad Central de
desde posturas doutrinais, senón
novo atropelo contra os xudeus.
Venezuela, primeiro como sucesor de
atendendo aos efectos reais desta
Juan David García Bacca na cátedra
ideoloxía no mundo xudeu e non
Publicado hai vinte anos por Monte
de Filosofía Antiga, despois como
xudeu en xeral, con especial atención
Ávila Editores de Caracas, “Sionismo,
especialista en Lóxica e Filosofía da
ás comunidades da diáspora en
marxismo, antisemitismo. La
Linguaxe. Entre os seus principais
América Latina. As referencias a
“cuestión xudía” revisitada”
títulos, salientar “El pensamiento de
acontecementos políticos
desapareceu do mercado hai máis
Platón”, “El marxismo y la cuestión
corresponden, xa que logo, a unha
dunha década. Tratábase da edición
judía” e “La filosofía en Borges”. Juan
época marcada aínda pola lóxica do
revisada e aumentada do marxismo e
Nuño deixou así mesmo unha obra
enfrontamento bipolar, e cabe
a cuestión xudea, publicado
ensaística moi notábel pola
preguntarse polo enfoque que o autor
orixinalmente, tamén a cargo de
profundidade, solvencia e
daría a estas cuestións con
Monte Ávila, en 1972. Non só porque
orixinalidade das súas análises en
posterioridade á caída do muro de
aquela primeira edición esgotouse,
campos tan diversos como a
Berlín. Pero o carácter circunstancial
encargóuselle ao seu autor unha
literatura, a filosofía política e o cine.
ou tópico dalgunhas referencias non
nova: na década de 1980 parecía máis
Entre os principais títulos desta
impide o esencial: a diagnose lúcida
evidente o interese polo tema
faceta da súa produción intelectual,
das causas do antisionismo e
abordado no libro de Nuño. Iso
destacan “La veneración de las
antisemitismo de esquerdas de
explicábase entón, sen dúbida, pola
astucias”, “Fin de siglo” e “Escuchar a
raigame marxista, e o sesgo
perduración do fenómeno estudado
los ojos”.
ideolóxico nas relacións entre as
(as relacións entre doutrina marxista
esquerdas occidentais e o Estado de
e “cuestión xudea”) e, naquel
En “SIONISMO, MARXISMO,
Israel. Á vista dos recentes
momento, o seu reflexo nas políticas
ANTISEMITISMO. La quot;cuestión
desenvolvementos neste terreo, o
da Unión Soviética cara aos xudeus
judiaquot; revisitada”, é un orixinal
libro de Nuño segue ofrecendo
deste Estado e cara a Israel, pero así
ensaio no que se ofrecen claves de
acertadas e moi útiles claves de
mesmo pola consolidación, patente
innegábel validez e vixencia para
interpretación.
xa mediada esa década, da actitude
comprender fenómenos ideolóxicos e
de rexeitamento das esquerdas
políticos de total actualidade, entre os
occidentais á vertente secular e Reverso Ediciones (2006)
que destacan a persistencia de un
política do xudaísmo representada
antisemitismo de raigame cristiana, a
polo sionismo.
existencia –non sempre recoñecida–

8. GALIZA-ISRAEL 8
2
NA SINAGOGA DE VIENA
proverbial esta amizade a través de
rica, variada e culta como a
O outro día estiven nesa fermosa
Luís Seoane autor dos murais da
vienesa? O antisemitismo sempre
porta do oriente europeo que é
Sociedad Hebraica Argentina. Pola
latente desde os pogroms da idade
Viena, visitei a sinagoga e escoitei
memoria de Seoane e pola de
media, tolerados historicamente
calado os porqués dun guía que
Alberto Fernández, panadeiro
polas igrexas cristiás que os
carecía de respostas. Nunha lápida
galego morto no atentado de
consideraban culpables de
recórdase aos xudeus vieneses
Herbolá contra a Asociación
“deicidio”, rexorde vez tras vez e en
mortos pelexando nas fileiras
Mutual Isarelita Argentina, irmá do
contextos e aparencias diversas:
xermanas durante a I Guerra
noso Centro Galego, o 18 de xullo
medieval, Rusia zarista ou stali-
mundial. Noutras lémbrase aos
de 1994, debemos de ampliar as
xudeus vieneses mortos polos seus
fontes de información e puntos de
nista, Alemaña nazi... E hoxe de
compatriotas xermanos durante a
vista antes de deixarnos ir co
novo en Europa unha inxenuidade
II Guerra Mundial. Só vinte anos
simple antixudaísmo dominante no
perigosa parece situar a algúns
transcorreran entre ambos feitos,
progresismo europeo. Shalom
máis preto dos homes bombas de
entre a consideración dos xudeus
quere dicir ola, adeus e tamén paz.
Hamas que da minúscula nación de
como unha parte máis da nación e a
Freud, Kafka ou Einstein.
vontade de exterminio que levou a
que a colectividade pasará de cento AFONSO VÁZQUEZ-MONXARDÍN
Os galegos sempre admiraron a ese
setenta mil membros a só sete mil.
pobo da diáspora que soubo
E deles sesenta e cinco mil, Artigo publicado no xornal GALICIA-
reagruparse despois do maior
asasinados. ¿Como? ¿Por que este HOXE (31.10.06) na súa sección
asasinato planificado na historia
cambio? preguntábase o guía sen
CAMIÑO DO VAL.
humana. En Bos Aires foi
atinar cunha resposta fácil. Desde
hai uns anos, seica se comeza a
falar do tema. Os austríacos non
foron só vítimas, foron parte do
problema. Moitos asistiron
entusiasmados á integración –
Anschluss- nun só ente político.
A purificación racial veu cun
proxecto compartido no que eles se
comportaron igual que os alemáns
do común: calar e mirar para outro
lado. ¿Como se pode producir un
http://www.blogoteca.com/israel
cambio tan rápido nunha sociedade