1. ΑΝΕΡΓΙΑ Ανεργία είναι η κατάσταση ενός ατόμου, που, ενώ είναι ικανό, πρόθυμο και διαθέσιμο να απασχοληθεί, δεν δύναται να βρει εργασία. Το εργατικό δυναμικό αποτελείται από όσους έχουν εργασία (απασχολούμενοι) και εκείνους που δεν απασχολούνται (άνεργοι) αλλά έχουν δηλώσει ότι επιθυμούν και είναι διαθέσιμοι να εργασθούν. Το μη-εργατικό δυναμικό είναι το μέρος του ενήλικου πληθυσμού που ασχολείται με τα οικιακά, είναι συνταξιούχοι, ασθενούν σοβαρά ώστε απέχουν από την εργασία, ή δεν ψάχνουν για εργασία. Το ποσοστό ανεργίας είναι ο αριθμός των ανέργων διαιρούμενος με το σύνολο του εργατικού δυναμικού.

3. Η Ανεργία τριβής, προκύπτει λόγω της ακατάπαυστης κίνησης των ανθρώπων μεταξύ περιοχών και θέσεων εργασίας ή διαφόρων σταδίων του κύκλου ζωής. Επίσης, περιλαμβάνονται τα άτομα που, λόγω φυσικών αιτιών, καθίστανται ανίκανα προς εργασία. Ουσιαστικά, αποτελεί το ελάχιστο επίπεδο ανεργίας που δεν μπορεί να μειωθεί σε μια δυναμική κοινωνία (εφ’ όσον, ακόμη και αν η οικονομία είναι σε πλήρη απασχόληση, κάποιοι θα αποχωρούν από τις θέσεις τους, κάποιοι φοιτητές θα ψάχνουν για εργασία μετά την αποφοίτησή τους, κάποιοι γονείς θα επανεντάσσονται στο εργατικό δυναμικό, και κάποιοι θα θέλουν μια καλύτερη ή μια διαφορετική εργασία).

4. Η Δομική ανεργία (ή διαρθρωτική ανεργία), οφείλεται στις αναντιστοιχίες μεταξύ προσφοράς και ζήτησης, καθώς κάποιοι κλάδοι (ή ειδικότητες, ή γεωγραφικές περιοχές) έχουν αυξανόμενη ζήτηση και κάποιοι άλλοι πτωτική ζήτηση.

5. Η Κυκλική ανεργία οφείλεται στην μειωμένη ζήτηση προϊόντων και υπηρεσιών. Αυτή η μορφή ανεργίας είναι αποτέλεσμα της επιβράδυνσης της ανάπτυξης σε περιόδους οικονομικής ύφεσης, η οποία έχει ως επακόλουθο την αδυναμία απορρόφησης του εργατικού δυναμικού.

6. Επίσης, η ανεργία μπορεί να κατηγοριοποιηθεί, ως προς την χρονική διάρκεια που το άτομο παραμένει εκτός απασχόλησης, σε μακροχρόνια ανεργία, σε βραχυχρόνια ανεργία και σε εποχιακή ανεργία.

7. Περαιτέρω κατηγοριοποιήσεις της ανεργίας γίνονται ανάλογα με τα κοινωνικά, δημογραφικά, εκπαιδευτικά, ηλικιακά ή άλλα χαρακτηριατσικά (π.χ., γυναικεία ανεργία, ανεργία αποφοίτων Α.Ε.Ι., νεανική ανεργία, κ.ο.κ.).

8. Τα στοιχεία για την ανεργία στηρίζονται συνήθως στις ίδιες τις δηλώσεις των ανέργων στα ταμεία ανεργίας. Έτσι μια χώρα με πολύ υψηλότερα επιδόματα ανεργίας από μια άλλη, είναι δυνατόν να παρουσιάζει περισσότερη ανεργία επειδή περισσότεροι άνεργοι δηλώνουν επίσημα την κατάσταση τους για να λάβουν το επίδομα.

10. μεγάλες οικονομικές-κοινωνικές ανισότητες, εξ αντανακλάσεως και στην αγορά εργασίας

11. οικονομική κρίση

12. επικράτηση μονοπωλίων-ολιγοπωλίων κλείσιμο μικρών επιχειρήσεων

13. πολιτικές & οικονομικές σκοπιμότητες

14. προσπάθειες δημιουργίας άνομου/υπέρογκου κέρδους

15. δημιουργία πλασματικά προβληματικών επιχειρήσεων

16. διατήρηση ανεργίας ως μέσο πίεσης προς τους εργαζόμενους για χαμηλές απολαβές

17. ανυπαρξία οικονομικού σχεδίου πολιτικού

18. επενδύσεων, δημιουργίας βιομηχανικών μονάδων...

19. έλλειψη κρατικής κοινωνικής ευαισθησίας

20. μαζική στροφή νέων σε ελάχιστα επαγγέλματα

21. κορεσμός θέσεων εργασίας, πολυθεσία

22. γυναικεία χειραφέτηση αλλαγή αντιλήψεων για τη ζωή εισαγωγή γυναικών στην παραγωγική διαδικασία

23. αυτοματοποίηση παραγωγής, εκτεταμένη χρήση τεχνολογίας/μηχανής

24. υψηλή εξειδίκευση-κακή παρεχόμενη παιδεία/εκπαίδευση

25. αναλφαβητισμός

26. διαρκούς επιμόρφωσης/ενημέρωσης στις εξελίξεις

27. αναξιοκρατία

28. παντελής επαγγελματικού προσανατολισμού

29. ηλίθια συντηρούμενη νοοτροπία, υποτιμητική για πολλά επαγγέλματα, ιδίως χειρωνακτικά

30. αστυφιλία: ανεργία και στην ύπαιθρο και στις πόλεις

31. εποχικότητα διαφόρων επαγγελμάτων

32. ξένο-φθηνότερο εργατικό δυναμικό, ρατσισμός

33. αδυναμία εκμετάλλευσης πλουτοπαραγωγικών πηγών

35. πρόβλημα επιβίωσης, ικανοποίησης βασικών αναγκών: τροφής, ενδυμασίας, κατοικίας...

36. ικανοποίησης της έμφυτης τάσης για δημιουργία

37. αισθήματα μειονεξίας

38. άγχος-ανασφάλεια-φόβος

39. ανάπτυξης-ολοκλήρωσης της προσωπικότητας

40. εγκατάλειψη της όποιας προσπάθειας για μόρφωση, δημιουργία... υπό την προοπτική του αδυσώπητου φάσματος της ανεργίας

41. κλονισμός της εμπιστοσύνης του πολίτη στην πολιτεία/κράτος πρόνοια

42. ανελέητος ανταγωνισμός, ατομικισμός, ιδιοτέλεια…

43. διαρκής φόβος εργαζομένου μήπως απολυθεί υποταγή του σε επιλογές, απειλές, εκμετάλλευση… εργοδότη

44. …

45. β)Κοινωνικές

46. άνιση κατανομή πλούτου

47. ανισότητες (ανέργου-εργαζομένου)-κοινωνικό χάσμα

48. αντικοινωνικά φαινόμενα τρόποι εκτόνωσης: βία, εγκληματικότητα, ναρκωτικά, αλκοολισμός, αυτοκτονίες…

49. ταραχές-εξεγέρσεις-απεργίες

50. συνεργασίας, πνεύματος συλλογικότητας

51. δημιουργία περιθωριακών ομάδων

52. άνθηση παραοικονομίας

53. αστυφιλία/μετανάστευση

54. κρίση θεσμού οικογενείας υπογεννητικότητα

55. παρακώλυση της ευδοκίμησης του συνόλου

57. μελέτη του προβλήματος μακροπρόθεσμος σχεδιασμός

58. πολιτικός/κρατικός σχεδιασμός, προγραμματισμός και μέριμνα

59. ανθρωπιστικός προσανατολισμός: στο κέντρο του ενδιαφέροντός μας ο άνθρωπος επίλυση όσων τον ταλανίζουν προσπάθειες ανεργίας

60. ανθρωπιστική παιδεία

61. ανθρωπιστική χρήση της τεχνολογίας/μηχανών/επιστήμης

62. μέτρα ευνοϊκά της αποκέντρωσης

63. κίνητρα για απασχόληση σε τομείς παραμελημένους αλλά ουσιαστικούς: γεωργία, κτηνοτροφία, βιομηχανία…

64. διαρκής επιμόρφωση εργαζομένων στα νέα δεδομένα/απαιτήσεις της εργασίας τους

65. σωστός επαγγελματικός προσανατολισμός

66. θεσμοθέτηση μέτρων αξιοκρατικής επιλογής προσωπικού (αξιοκρατία)

67. εξασφάλιση ισότητας/παροχής ίσων ευκαιριών μόρφωσης/κατάρτισης/εύρεσης εργασίας σε όλους ανεξαιρέτως