7. Βιοποικιλότητα
-6.300 είδη χλωρίδας
-30.000-50.000 είδη πανίδας
- αποτελεί το πιο σημαντικό κέντρο στον
ενδημισμό στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο.
-6.300 είδη χλωρίδας
-30.000-50.000 είδη πανίδας
- αποτελεί το πιο σημαντικό κέντρο στον
ενδημισμό στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο.
10. μπορεί να προσδιορίσει αύξηση κατά 5%, του Α.Ε.Π. της εθνικής
οικονομίας
Αύξηση του ΑΕΠ της γεωργίας (πρωτογενής τομέας) κατά 1%
Βακάκης, Φ. (2007), «Η Μελλοντική Εικόνα της Ελληνικής Γεωργίας», Οικονομικό Δελτίο Alpha Bank, Τεύχος 109
12. ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΙΣΟΖΥΓΙΟ ΑΓΡΟΤΙΚΩΝ ΠΡΟΙΟΝΤΩΝ
(εκ. ευρώ)
1998 1999 2000 2002 2004 2005 2007 2008
-1.169 -840 -1.231 -1.914 -2.472 -1.984 -3.022 -3.296
ΕΛΛΑΔΑ
«Στην κατηγορία των φρούτων και των λαχανικών, κατά την περίοδο
2000 - 2008 σημειώνεται μεγάλη αύξηση των εισαγωγών, με μέσο ετήσιο
ρυθμό 24,4%, έναντι της αυξήσεως των εξαγωγών με ρυθμό 5,2%.»
Πηγή: Οικονομικό Δελτίο Alpha Bank, Ιούνιος 2009
23. ΕΥΡΩΠΑΙΚΕΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΕΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ Total assets
(EUROm)
Total deposits
(EUROm)
Total loans
(EUROm)
Austria
Osterreichische Raiffeisenbanken 269,629 161,151 171,166
Osterreichischer Genossenschaftsverband(b)
65,167 29,588 45,021
Cyprus
Co-operative Central Bank 20,714 14,468 14,820
Denmark
Nykredit 187,364 7,722 156,470
Finland
OP-Pohjola Group 92,287 45,974 60,331
France
Credit Agricole 1,879,536 833,000 929,800
Credit Mutuel 605,096 584,300 338,400
BPCE(c)
1,138,000 537,700 583,100
Germany
BVR/DZ Bank 1,058,479 646,760 606,820
Greece
Association of Cooperative Banks of Greece 3,610 2,879 3,181
Italy
Assoc, Nazionale fra le Banche Popolari(b)
FEDERCASSE 481,472 181,263 425,375 139,356 378,391 130,891
Luxembourg
Banque Raiffeissen 6,054 5,131 4,292
Netherlands
Rabobank Nederland 731,665 329,892 448,337
Portugal
Credito Agricola 13,030 9,884 8,587
Spain
Union Nacional de Cooperativas de Credito 126,891 93,489 93,793
United Kingdom
The Co-operative Bank 61,781 45,962 42,612
Total (EU 27)(f
6.951.981 3.932.516 4.033.568
27. ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΔΙΕΘΝΗ ΚΕΙΜΕΝΑ
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ
Κανονισμός Ε.Κ. 1435/2003
Ευρωπαική Οδηγία 72/2003
Επιτροπή Ευρωπαικών Κοινοτήτων COM (2004) 18-23.2.2004
Υιοθέτηση Γνωμοδότησης EOKE 2012/C 299/09
Υιοθέτηση Γνωμοδότησης ΕΟΚΕ CCMI/093-25.4.2012
Η ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε
περιόδους κρισης – I.L.O. 2009
ΣΥΣΤΑΣΗ 193/2002 ΤΟΥ I.L.O. Για την προώθηση των συνεταιρισμών
Κατευθυντήριες Γραμμές του 2001 των Ηνωμένων Εθνών που αποσκοπούν
στην δημιουργία ενός ευνοϊκού περιβάλλοντος για την ανάπτυξη των
συνεταιρισμών
ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ Η ΟΠΟΙΑ ΥΙΟΘΕΤΗΘΗΚΕ ΑΠΟ
ΤΗΝ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΤΙΚΗΣ ΣΥΜΜΑΧΙΑΣ (ICΑ)
ΤΟ 1995
28. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ Ο.Η.Ε. ΓΙΑ ΤΟΥΣ
ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥΣ
47/90 της 16ης Δεκεμβρίου 1992,
49/155 της 23ης Δεκεμβρίου 1994,
51/58 της 12ης Δεκεμβρίου 1996,
54/123 της 17ης
Δεκεμβρίου 1999,
56/114 της 19ης Δεκεμβρίου 2001,
58/131 της 22ας Δεκεμβρίου 2003,
60/132 της 16ης Δεκεμβρίου 2005 και
62/128 της 18ης Δεκεμβρίου 2007,
σχετικά με τους συνεταιρισμούς στην κοινωνική ανάπτυξη, και
64/136 της 11 Φεβρουαρίου 2010 για την προκήρυξη του 2012 ως Διεθνές
Έτος Συνεταιρισμών
29. Η ΘΕΣΗ ΤΟΥ Δ.Ν.Τ.
για τις Συνεταιριστικές
Τράπεζες
« μ μΜπορεί επίσης να ευη ερούν οι ικρότερες
μ μσυνεταιριστικές εταιρείες ή οι οργανισ οί α οιβαίας
. , μασφάλισης Οι τράπεζες αυτές βασιζό ενες λιγότερο
μ , μστις προσδοκίες των ετόχων πόρεσαν γενικά να
αποφύγουν πολλά από τα λάθη που διέπραξαν τα
μ μ μεγαλύτερα ιδρύ ατα του ιδιωτικού το έα. Μολονότι
, μδεν θεωρούνται πάντοτε τα πιο αποδοτικά δυνα ικά ή
μ μ ,καινοτό α ιδρύ ατα σε πολλές χώρες καλύπτουν
μαξιόπιστα και ε ασφάλεια τις πιστωτικές ανάγκες
μ μπολλών ικρών και εσαίων επιχειρήσεων και πολλών
».νοικοκυριών
54. Συστάσεις για τις πολιτικές της ΕΕ (1)
(Γνωμοδότηση Ευρωπαικής Οικονομικής και
Κοινωνικής Επιτροπής CCMI/093 25-4-2012)
«Οι συνεταιρισμοί θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη σε όλες τις
πολιτικές της ΕΕ που συμβάλλουν στην έξυπνη, βιώσιμη και χωρίς
αποκλεισμούς ανάπτυξη, καθώς και στις σχετικές εμβληματικές
πρωτοβουλίες της στρατηγικής «Ευρώπη 2020».
Να διευκολυνθεί ο διαμεσολαβητικός ρόλος των χρηματοδοτικών
μέσων της ΕΤΕπ για τις μικρότερες συνεταιριστικές τράπεζες, ιδίως
μέσω απλουστευμένων διοικητικών απαιτήσεων.
Θα πρέπει να ληφθούν μέτρα για τη διευκόλυνση της μεταβίβασης
επιχειρήσεων στους εργαζομένους, σε συνέχεια της πρότασης της
ΕΟΚΕ για τη θέσπιση πλαισίου που θα διευκολύνει την οικονομική
συμμετοχή των εργαζομένων
Οι συνεταιρισμοί εργαζομένων/οι εξαγορές επιχειρήσεων από
εργαζομένους ενδείκνυται να ενισχύονται από ειδικό κονδύλιο του
προϋπολογισμού της ΕΕ το οποίο θα πρέπει να περιλαμβάνει και
χρηματοδοτικά μέσα»
55. Συστάσεις για τις πολιτικές της ΕΕ (2)
(Γνωμοδότηση Ευρωπαικής Οικονομικής και
Κοινωνικής Επιτροπής CCMI/093 25-4-2012)
«Τα προγράμματα και τα ταμεία που προβλέπονται για την
επικείμενη δημοσιονομική περίοδο 2014-2020 –και κυρίως τα
Διαρθρωτικά Ταμεία– πρέπει να αποβούν χρήσιμα εργαλεία για
τη στήριξη των συνεταιρισμών
Η ΕΟΚΕ ζητά να εγκριθεί εντός του 2012 ένας απλοποιημένος
κανονισμός για την ευρωπαϊκή συνεταιριστική εταιρεία, σε
συνδυασμό με την επικαιροποίηση του τρόπου εφαρμογής
των διεθνών συνεταιριστικών αρχών στις εθνικές νομοθεσίες.
Χάρη στους στόχους και στο μοντέλο διοίκησής τους, οι
συνεταιρισμοί αποτελούν αυτονόητο ενδιαφερόμενο φορέα στο
πλαίσιο της πρωτοβουλίας για την κοινωνική επιχειρηματικότητα
που ανέλαβε πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Οι βασικές
δράσεις που προτείνονται θα πρέπει επομένως να στοχεύουν και
τον συνεταιριστικό τομέα.»
56. Συστάσεις για τις πολιτικές των Κρατών-Μελών
(Γνωμοδότηση Ευρωπαικής Οικονομικής και
Κοινωνικής Επιτροπής CCMI/093 25-4-2012)
“Σύμφωνα με τη σύσταση 193/2002 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας (ΔΟΕ)
σχετικά με την προώθηση των συνεταιρισμών, τα κράτη μέλη θα πρέπει,
αφενός, να διαμορφώσουν ένα ευνοϊκό περιβάλλον για την αναγνώριση και
την ανάπτυξη των συνεταιρισμών σε όλα τα πεδία και τους τομείς και,
αφετέρου, να υιοθετήσουν μια συνολική πολιτική για την προαγωγή του
συνεταιριστικού επιχειρηματικού μοντέλου”
57. Συστάσεις προς τους Συνεταιρισμούς
(Γνωμοδότηση Ευρωπαικής Οικονομικής και
Κοινωνικής Επιτροπής CCMI/093 25-4-2012)
“Οι συνεταιρισμοί θα πρέπει να κάνουν περισσότερο αισθητή
την παρουσία τους και να ενισχύσουν την αμοιβαία μάθηση
τόσο εντός όσο και εκτός του συνεταιριστικού κινήματος. Εντός
του κινήματος αυτού, θα πρέπει να επικεντρωθούν στη
«συνεργασία μεταξύ συνεταιρισμών», να καταρτίσουν
κατευθυντήριες γραμμές και να επιδιώξουν ενεργά τη διάδοση
ορθών πρακτικών, αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στη
διαχείριση της αλλαγής.
Ο συνεταιριστικός τομέας θα πρέπει επίσης να θεσπίσει κανόνες
περί χρηστής διακυβέρνησης και αυστηρού εσωτερικού ελέγχου
για την αποτροπή ενδεχόμενης κατάχρησης της συνεταιριστικής
μορφής επιχείρησης.”
Notes de l'éditeur
Η διεθνής χρηματοπιστωτική κρίση, που ξεκίνησε το 2008, έθεσε σε αμφισβήτηση πολλές από τις παραδοχές, στις οποίες στηρίχθηκε η παγκόσμια οικονομική ανάπτυξη τα τελευταία χρόνια και επανέφερε στην δημόσια συζήτηση το ρόλο ορισμένων κλάδων, που υποστηρίζουν κύρια, την περιφερειακή ανάπτυξη . Σκοπός της σημερινής παρέμβασής της ΟΤΟΕ, είναι να αναδειχθεί η σημασία της περιφερειακής ανάπτυξης, μέσα από τον νέο ρόλο των συνεταιριστικών πιστωτικών ιδρυμάτων, και τη συνεισφορα τους στην άσκηση εξειδικευμένης πιστωτικής πολιτικής για την αύξηση του εγχώριου προιοντος της ελληνικής οικονομίας. Η ΟΤΟΕ κρίνει αναγκαίο να τονιστεί ο ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος, η κοινωνική και η οικονομική χρησιμότητα της συνεταιριστικής πίστης και ειδικότερα των ελληνικών συνεταιριστικών τραπεζών, στην περιφερειακή ανάπτυξη.
Σε ό,τι αφορά τον κομβικό ρόλο της περιφερειακής ανάπτυξης στη διαμόρφωση των εθνικών δημοσιονομικών μεγεθών θα πρέπει πρόσθετα να τονίσουμε τα συγκριτικά πλεονεκτήματα, που διαθέτει η χώρα μας, κύρια στον πρωτογενή τομέα ,στον κλάδο του τουρισμού. Η συμβολή του συνεταιριστικού πιστωτικού κινήματος στην παράλληλη ανάπτυξη των κλάδων αυτών θα πρέπει να αποτελεί πρωταρχική εθνική προτεραιότητα και επιδίωξη.
Και αλλους σχετιζόμενους κλαδους με διακλαδικες η διεπιχειρησιακες παραγωγικες διασυνδεσεις με τους παραπανω τομεις-.
Ο ΠΡΩΤΟΓΕΝΗΣ ΤΟΜΕΑΣ αποτελεί παραδοσιακά μία βασική κινητήρια δύναμη της ελληνικής οικονομίας, με σημαντικά περιφερειακά αναπτυξιακά ωφέλη λόγω των ιδιαίτερων κλιματοκλογικών και γεωγραφικών χαρακτηριστικών και της μεγάλης βιοποικιλότητάς που διαθέτει.
Ανεξαρτήτως της συμβολής του στην παραγωγή και στην ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας, ο αγροτικός τομέας έχει ιδιαίτερη βαρύτητα διότι η ανάπτυξή του συμβάλλει:
Στην περαιτέρω βελτίωση συστατικών στοιχείων του ισοζυγίου προϊόντων του πρωτογενούς τομέα Στην εξασφάλιση της διατροφικής επάρκειας μέσω της διατηρήσης της δυνατότητας εγχώριας παραγωγής των αγροτικών προϊόντων Στην εκμετάλευση των σημαντικών διασυνδέσεων που ο τομέας παρουσιάζει με τους υπόλοιπους κλάδους και τομείς της οικονομίας.
Μετά την είσοδό της στην ΕΕ, η Ελλάδα μπήκε σε διαδικασία αποβιομηχάνισης και σχετικής συρρίκνωσης του δευτερογενούς τομέα. Παράλληλα, η συμβολή του αγροτικού τομέα στο ΑΕΠ περιορίστηκε δραστικά. Η οικονομία κυριαρχείται πλέον από τον υπερδιογκωμένο τομέα των υπηρεσιών. Το 1989 στοιχεια της AMECO , Αεπ 65,2 € , το ΑΕΠ της γεωργίας ήταν 7 δις. Το 2009 με ΑΕΠ 213 δις € το ΑΕΠ της γεωργίας ήταν 8 δις !. με 1 μονο δισ αυξησαμε σαν χωρα το ΑΕΠ της. Καταληκτικό συμπερασμα μετα την αναγνωση αυτών των στοιχειων είναι οι τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης του πρωτογενούς τομέα, καθώς τα σημερινά απογοητευτικά χαμηλά επίπεδα μπορούν να οδηγήσουν σε μέγαλη αυξηση του ΑΕΠ,σύμφωνα με τα στοιχεία της προηγούμενης διαφανειας.
Ως παραδείγματα μείωσης της εγχώριας παραγωγής που συνεβη στην Ελλάδα είναι : Το 1980 καλλιεργούνταν 340.000 στρέμματα με φασόλια ενώ το 2011 μόνο 55.000 στρέμματα. Το 1980 καλλιεργούνταν 163.000 στρέμματα με ρεβύθια ενώ το 2011 μόνο 31.000.
Με αφορμή τη δρομολογούμενη ανακεφαλαιοποίηση του τραπεζικού συστήματος, η ΟΤΟΕ έθεσε τον Νοέμβριο του 2012 σε δημόσιο διάλογο τις θέσεις της « Ένα νέο πλαίσιο για το ρόλο του τραπεζικού συστήματος». Στην δημόσια αυτή παρέμβαση τέθηκαν οι βασικοί άξονες για: τον αναγκαίο ρόλο του χρηματοπιστωτικού συστήματος στην ανάταξη της ελληνικής οικονομίας και τη συμβολή του στην ανάπτυξη σε νέες βάσεις, τη δημιουργία ευκαιριών οικονομικής ανάπτυξης και κοινωνικής ανέλιξης, που θα μειώνουν τις ανισότητες και θα δημιουργούν εγχώρια προστιθέμενη αξία και θέσεις εργασίας, μέσα από τη διαδικασία ενίσχυσης της παραγωγικότητας της ελληνικής οικονομίας και της άμεσης στήριξης της εγχώριας παραγωγής. Λαμβάνοντας υπόψη ότι όλοι οι παραπάνω στόχοι θα επιτευχθούν μέσω του τραπεζικού συστήματος, του κομβικού ρόλου και της θέσης του στην ελληνική οικονομία, η ΟΤΟΕ πιστεύει ότι η χώρα οφείλει να διαθέτει ένα τραπεζικό σύστημα, που να καλύπτει τις εθνικές αναπτυξιακές ανάγκες, προτεραιότητες και επιλογές. Με δεδομένη αυτή τη θέση και με στόχο την περαιτέρω πλαισίωση, εξειδίκευση και ανάλυσή της, η ΟΤΟΕ κρίνει αναγκαίο να τονιστεί ο ιδιαίτερα σημαντικός ρόλος, η κοινωνική και η οικονομική χρησιμότητα της συνεταιριστικής πίστης και ειδικότερα των ελληνικών συνεταιριστικών τραπεζών, στην περιφερειακή ανάπτυξη.
ο διεθνώς αποδεκτός ορισμός του Συνεταιρισμού-Συνεργατισμού, ορίζει πως είναι: «μια αυτόνομη Οργάνωση προσώπων, τα οποία συνδέονται εθελοντικά, με σκοπό να εξυπηρετήσουν τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτιστικές Ανάγκες και επιδιώξεις τους, μέσω μιας συμμετοχικής και δημοκρατικά ελεγχόμενης επιχείρησης.» Τα πρότυπα και ο σκοπός λειτουργίας, που οφείλουν να ακολουθούν και να εξυπηρετούν οι συνεταιρισμοί και κατ’ επέκταση και οι συν. τράπεζες, βασίζονται στις εξής θεμελιώδεις αρχές: Εθελοντική και ανοικτή συμμετοχή των μελών Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι εθελοντικές οργανώσεις, ανοικτές σε όλα τα πρόσωπα, τα οποία είναι ικανά να χρησιμοποιήσουν τις υπηρεσίες τους και να αποδεχτούν με προθυμία τις ευθύνες των μελών, χωρίς εθνικές, κοινωνικές, φυλετικές, πολιτικές ή θρησκευτικές διακρίσεις. Δημοκρατικός έλεγχος από τα μέλη Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι δημοκρατικές οργανώσεις, οι οποίες ελέγχονται από τα μέλη τους, τα οποία συμμετέχουν στη διαμόρφωση της πολιτικής και στη λήψη των αποφάσεων τους Οικονομική συμμετοχή των μελών Τα μέλη συμμετέχουν δίκαια στο κεφάλαιο της συνεταιριστικής τους επιχείρησης και στον έλεγχο του με δημοκρατικές μεθόδους Αυτονομία και ανεξαρτησία Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις είναι αυτόνομες, αυτοβοηθούμενες οργανώσεις, ελεγχόμενες από τα μέλη τους. Εάν θα συνάψουν συμφωνίες με άλλους οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων και των κυβερνήσεων, ή εάν θα εξασφαλίσουν κεφάλαια από εξωτερικές πηγές θα πρέπει να το πράττουν με όρους οι οποίοι διασφαλίζουν το δημοκρατικό έλεγχο που ασκείται από τα μέλη και συνάδουν με τη συνεταιριστική αυτονομία τους Εκπαίδευση, κατάρτιση και πληροφόρηση Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις εξασφαλίζουν εκπαίδευση και κατάρτιση για τα μέλη, τους αιρετούς αντιπροσώπους, τους διευθυντές και τους υπαλλήλους τους έτσι ώστε να μπορούν να συμβάλλουν ενεργά στην ανάπτυξη των συνεταιριστικών εταιρειών τους. Ενημερώνουν το κοινό, ειδικότερα τη νέα γενιά και τους ηγέτες της κοινής γνώμης, για τη φύση του συνεργατισμού και τα ωφελειες που προσφέρει. Συνεργασία μεταξύ συνεταιριστικών εταιρειών: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις εξυπηρετούν τα μέλη τους περισσότερο αποτελεσματικά και ενδυναμώνουν το συνεταιριστικό κίνημα συνεργαζόμενες μεταξύ τους σε τοπικό, περιφερειακό, εθνικό και διεθνές επίπεδο. Κοινοτικό ενδιαφέρον: Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις εργάζονται για σταθερή ανάπτυξη των κοινοτήτων τους εφαρμόζοντας την πολιτική που αποφασίζετε από τα μέλη τους.
κάθε συνεταιριστική τράπεζα που ιδρύεται σε τοπικό επίπεδο, εφόσον ακολουθεί το συνεταιριστικό πνεύμα , προσδίδει αρκετά συγκριτικά πλεονεκτήματα στην τοπική οικονομία καθώς με τη λειτουργία της: 1) Βοηθάει στην διοχέτευση και την επιτόπια αξιοποίηση σημαντικού μέρους των πόρων της εγχώριας κοινωνικής αποταμίευσης . Επιτυγχάνεται έτσι η αυτοχρηματοδότηση και η πιστωτική αυτάρκεια της τοπικής οικονομίας, διότι η συνεταιριστική τράπεζα αντλεί και διαθέτει τα κεφάλαια της από και στα μέλη της και μέσα στο χώρο όπου εκτείνεται η δραστηριότητα της. 2) Η συνεταιριστική τράπεζα προσφέρεται για την άσκηση επιλεκτικής πιστωτικής πολιτικής, ανάλογα με την οικονομική συγκυρία και τις ιδιαίτερες συνθήκες ενός τόπου, γεγονός που επιβάλλει τη χρηματοδοτική στήριξη και ενίσχυση ορισμένων κλάδων οικονομικής δραστηριότητας ή επαγγελματικών τάξεων. 3) Με την ανάπτυξη της τοπικής και περιφερειακής οικονομίας που προσφέρουν, ενισχύουν την αποκέντρωση της οικονομίας , συντελούν στην αποφυγή της μετανάστευσης του πληθυσμού της περιφέρειας στα αστικά κέντρα και αντιμετωπίζουν δημογραφικά και κοινωνικά προβλήματα(καταπολέμηση ανεργίας, περιθωριοποίηση οικονομικά αδύναμων). Παράλληλα, οι συνεταιριστικές τράπεζες συνεισφέρουν σημαντικά στο γενικό οικονομικό περιβάλλον της κάθε χώρας, καθώς συμβάλλουν στην αποδοτικότητα του τραπεζικού συστήματος, τη σταθερότητα των οικονομικών συστημάτων και επομένως της οικονομίας συνολικότερα.
Λόγω των στενών δεσμών τους με τις τοπικές οικονομίες , βοηθούν στη δημιουργία νέων επιχειρήσεων και θέσεων εργασίας , συμβάλλοντας κατά συνέπεια σε ένα αυξανόμενο εγχώριο προϊόν καθώς η διοίκηση της συνεταιριστικής τράπεζας είναι πλησιέστερα και μπορεί να αντιληφθεί καλύτερα και νωρίτερα τις αναπτυξιακές δυνατότητες ενός τόπου και να ενισχύσει έτσι ανάλογα επιχειρηματικές προσπάθειες με υψηλή προτεραιότητα για τη συγκεκριμένη περιοχή. Λειτουργούν αποτελεσματικά στη συγκέντρωση εκτενών πληροφοριών για τους πελάτες τους, με το χαμηλότερο κόστος Δεν υπόκειται στην αστάθεια των χρηματοοικονομικών αγορών I.L.O., 2010 «Αντιπροσωπεύουν μια μοναδική μορφή επιχείρησης που εξασφαλίζει μια Κατάλληλη απάντηση στην ποικιλομορφία των αναγκών της αγοράς .»
Η λειτουργία τους στηρίζεται σε συνεργατικές αρχές και κανόνες, που συγκροτούν ένα ιδιαίτερο επιχειρησιακό πρότυπο. Τα συνεταιριστικά πιστωτικά ιδρύματα διεθνώς ακολουθούν διακριτούς τρόπους επιχειρηματικής οργάνωσης, που εκφράζονται με διαφορετικούς κανόνες δικαίου σε σχέση με τα ισχύοντα για τις άλλες, κοινές κεφαλαιουχικές εταιρείες. Ο τύπος της ιδιοκτησίας και οι μέθοδοι κεφαλαιοποίησης τους, μέσω των μερίδων, είναι δύο από τους βασικούς παράγοντες που διαφοροποιούν ουσιαστικά Την οικονομική λειτουργία των συνεταιριστικών πιστωτικών ιδρυμάτων σε σύγκριση με αυτή των εμπορικών-επενδυτικών τραπεζών, που ακολουθούν το σύστημα της μετοχικής κεφαλαιοποίησης. H ιδιαιτερότητα των συνεταιριστικών τραπεζών έγκειται στο ότι είναι επιχειρήσεις της «κοινωνικής οικονομίας».
Η συνεταιριστική μερίδα έχει την έννοια της δημιουργίας ικανού συνολικού πλεονάσματος, που αξιοποιείται για τη δημιουργία μακρόχρονης προστιθέμενης αξίας, προς όφελος καταρχήν της τοπικής οικονομίας. Η συσσώρευση αναξιοποίητου κεφαλαίου είναι, κατά συνέπεια, ασύμβατη με τις συνεταιριστικές αρχές. Στόχος είναι η μεγιστοποίηση της αποτελεσματικότητας των δραστηριοτήτων τους προς όφελος της τοπικής οικονομίας και συνολικότερα της κοινωνίας, η στήριξη της τοπικής-συνήθως αγροτικής- οικονομίας και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων ,η προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων. Κυρίαρχο γνώρισμα είναι η κοινωνική αλληλεγγύη και ο σκοπός μετράται τελικά σε όρους κοινωνικοοικονομικής αποτελεσματικότητας.
Με βάση τα παραπάνω, οι συνεταιριστικές τράπεζες διακρίνονται: ως προς τους στόχους των πιστώσεων που χρηματοδοτούν, ως προς το σχηματισμό και τη σύνθεση του κεφαλαίου τους, ως προς τις αρχές διακυβέρνησης και τη διαφάνεια της λειτουργίας τους, αφού υπόκεινται σε συνεχή κοινωνικό έλεγχο, από τα μέλη τους. Σήμερα, ανάμεσα στις 150 μεγαλύτερες συνεταιριστικές τράπεζες παγκοσμίως,τις 3 πρώτες θέσεις καταλαμβάνουν οι γαλλικές συνεταιριστικές τράπεζες Credit Agricole , BPCE και Credit Mutuel , με έσοδα που ξεπερνούν τα 97 δις ευρώ.
Διαβζεις αυτό που λεει
Διαβζεις αυτό που λεει
Διαβζεις αυτό που λεει
Διαβζεις αυτό που λεει
Διαβζεις αυτό που λεει
9 ψηφισματα
Διαβζεις αυτό που λεει
Την ιδιαιτερότητα των Συνεταιρισμών έχει αναγνωρίσει το ισχύον Σύνταγμα της Ελλάδος, που ορίζει στο άρθρο 12 παράγραφος 4 ότι «οι Γεωργικοί και Αστικοί Συνεταιρισμοί κάθε είδους αυτοδιοικούνται σύμφωνα με τους όρους του νόμου και του καταστατικού τους, προστατεύονται και εποπτεύονται από το κράτος που είναι υποχρεωμένο να μεριμνά για την ανάπτυξη τους». Επομένως, ο συνταγματικός νομοθέτης έχει επιβάλει την υποχρέωση στην Πολιτεία να προστατεύει και να φροντίζει την ανάπτυξη των Συνεταιρισμών, ως φορέων με ιδιαίτερη και βαρύνουσα σημασία για την οικονομία, διαχωρίζοντας τους, ως θεσμικές οντότητες, από τα Σωματεία-Συλλόγους. Παρ’ όλα αυτά, το ισχύον νομικό πλαίσιο λειτουργίας των συνεταιριστικών τραπεζών καθορίζεται από τον Ν.1667/1986 και τις κατά περίπτωση Πράξεις Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος, που εξειδικεύονται για τις συνεταιριστικές τράπεζες.
Η πρόσφατη προσπάθεια αναμόρφωσης και εκσυγχρονισμού του Ν.1667/1986, παρέμεινε στα επίπεδα της ανοιχτής διαβούλευσης μέσω του Opengov (Ιαν 2012), ενώ η ΠΔΤΕ 2258/1993 και οι αναθεωρήσεις της, δημιούργησαν ένα εχθρικό περιβάλλον για τη συνεταιριστική ιδέα αφού τελικά εξομοίωναν σχεδόν, τις συνεταιριστικές με τις εμπορικές τράπεζες, χωρίς να έχει προβλεφθεί η λειτουργία ανάλογων δομών και συστημάτων εποπτείας, συντονισμού, ελέγχου και διαχείρισης κινδύνων.
Η ΟΤΟΕ επισημαίνει ό,τι δεν έχει επαρκώς στηριχθεί και δεν έχει γίνει συνείδηση, η κοινωνική και οικονομική σπουδαιότητα των Συνεταιριστικών Τραπεζών: από την Εποπτική Αρχή από την Πολιτεία, από τις Διοικήσεις από τα μέλη τους,
για: ένα εναλλακτικό και ισορροπημένο μοντέλο ανάπτυξης της χώρας μέσω της περιφερειακής ανάπτυξης τη στήριξη του πρωτογενούς τομέα της οικονομίας τη στήριξη τοπικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων συναφών ή συμπληρωματικών δραστηριοτήτων του πρωτογενή τομέα και ιδιαίτερα των μεταποιητικών και εμπορικών μικρομεσαίων επιχειρήσεων.
Κατά το παρελθόν, και λειτουργώντας σε ένα θεσμικό περιβάλλον που δεν τις βοήθησε, οι Διοικήσεις των Συνεταιριστικών Τραπεζών παρέκκλιναν από τις συνεταιριστικές αρχές και σύμφωνα με τους νόμους της «ελεύθερης-ανταγωνιστικής αγοράς» , γαλούχησαν τους μεριδιούχους – μέλη των συνεταιριστικών τραπεζών με την πρακτική των επενδυτών, Με αυτό το σκεπτικό καταστρατηγήθηκε η κύρια λειτουργία του συνεταιριστικού Κεφαλαίου και ο σκοπός της συνεταιριστικής μερίδας. Παράλληλα, σε πολλές περιπτώσεις οι Συνεταιριστικές Τράπεζες ανέλαβαν υψηλούς πιστωτικούς κινδύνους. Επιπλέον, η παραβίαση καταστατικών αρχών των συνεταιριστικών πιστωτικών ιδρυμάτων , π.χ. μέσω της ανεκτικότητάς τους να ρευστοποιούν τις μερίδες των συνεταίρων καθόλη τη διάρκεια του έτους, απομειώνοντας το συνεταιριστικό τους κεφάλαιο, έθετε τελικά σε κίνδυνο τη φερεγγυότητα και την αξιοπιστία τους.
Η ΟΤΟΕ πιστεύει ότι, οι βασικότεροι άξονες της νέας λειτουργίας των Συνεταιριστικών Τραπεζών, προκειμένου να διαδραματίσουν ένα διαφορετικό ρόλο στην ελληνική οικονομία, είναι η απαραίτητη προσήλωση τους, πέραν των κανόνων του συνεταιρισμού: α) στην περιφερειακή ανάπτυξη,με έμφαση στον πρωτογενή τομέα και τη μεταποίηση-εμπόριο των προϊόντων του, β) στην αύξηση του εθνικού προϊόντος, γ) στην αναδιανομή του εισοδήματος και του πλούτου, και δ) την προώθηση προγραμμάτων κοινωνικού χαρακτήρα.
Εφαρμογή της απλής αναλογικής στην εκπροσώπηση των εταίρων, με βάση την αρχή «ένα μέλος – μία ψήφος», τόσο στη Γενική Συνέλευση των Συνεταιριστικών Πιστωτικών Ιδρυμάτων, όσο και σε όλα τα όργανά τους. Επαναλειτουργία του Εποπτικού Συμβουλίου Στον συνεταίρο που αποχωρεί ή αποκλείεται, αποδίδεται η αξία της συνεταιριστικής μερίδας που αναλογεί στην καθαρή περιουσία του Συνεταιρισμού Τα μέλη του Δ.Σ. θα είναι άμισθα. Θα συμμετέχει εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ του Πιστωτικού Ιδρύματος, χωρίς τον ισχύοντα περιορισμό των 20 εργαζόμενων- μη μελών. Διάταξη που θα προβλέπει ότι σε περίπτωση συγχώνευσης ή αλλαγής νομικής μορφής του Συνεταιρισμού να απαιτείται αποκλειστικά αυξημένη πλειοψηφία επί του συνόλου των μελών του.
Οι συνεταιριστικές τράπεζες θα πρέπει να έχουν, κατά κανόνα, ως έργο, τη χορήγηση δανείων με προσανατολισμό: στον πρωτογενή τομέα της οικονομίας, στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη μεταποίηση, τις δραστηριότητες που ασχολούνται με τον τουρισμό, στο εγχώριο εμπόριο και στις εξαγωγές των προϊόντων του, στη στήριξη της κοινωνικοοικονομικής δραστηριότητας των μελών τους, στο χώρο της στεγαστικής και καταναλωτικής πίστης, με αυστηρά καθορισμένα πλαίσια κοινωνικοοικονομικής αξιολόγησης και χρησιμότητας της χρηματοδότησης.
Η λειτουργία Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης, για την εξυπηρέτηση των ειδικών αναγκών της ελληνικής οικονομίας, μέσα από την περιφερειακή ανάπτυξη και την ανάδειξη στην κοινωνία του ρόλου της συνεταιριστικής ιδέας, πρέπει να αποτελέσει ύψιστη προτεραιότητα για την Πολιτεία και τους αρμόδιους φορείς. Με δεδομένη την έλλειψη στην Ελλάδα ενός κεντρικού φορέα συνεταιριστικής πίστης, με αρμοδιότητες εποπτείας, συντονισμού και διαχείρισης των περιφερειακών συνεταιριστικών τραπεζών, σε αντίθεση με τα ισχύοντα διεθνώς, η θεσμική θωράκιση Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης για την εξυπηρέτηση των σκοπών του συνεταιριστικού κινήματος, αλλά και η δημιουργία ενός οργάνου άσκησης αναπτυξιακής πολιτικής, στη βάση όσων ήδη επισημάνθηκαν, είναι απαραίτητες προϋποθέσεις για την εναρμόνιση των Συνεταιριστικών Πιστωτικών Ιδρυμάτων με την ευρωπαϊκή πρακτική. Με βάση τα παραπάνω οι βασικές προτάσεις μας για τη λειτουργία της Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης είναι οι ακόλουθες :
Μέλη της Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης θα είναι οι συνεταιριστικές τράπεζες όλης της χώρας, Η Κεντρική Τράπεζα Συνεταιριστικής Πίστης θα λειτουργεί ως τράπεζα όλων των συνεταιριστικών πιστωτικών ιδρυμάτων, αποδεχόμενη τα πλεονάσματά τους ως καταθέσεις και παραχωρώντας δάνεια και πιστωτικές διευκολύνσεις, Η Κεντρική Τράπεζα Συνεταιριστικής Πίστης θα λειτουργεί ως «δανειστής ύστατου καταφυγίου» για τις συνεταιριστικές τράπεζες, για σκοπούς ρευστότητας και γενικής υποστήριξης. Κεφάλαιά της θα είναι ελάχιστα αποθεματικά που θα τηρούν οι τοπικές συνεταιριστικές τράπεζες σε αυτή, με τη μορφή έντοκων καταθέσεων.
Άλλες κύριες αρμοδιότητές της Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης θα πρέπει να είναι: η διάδοση των συνεταιριστικών αρχών και πρακτικών στην κοινωνία, η επέκταση των συνεταιριστικών τραπεζών στη χώρα, μέσα από ένα συνεκτικό και ενιαίο σχέδιο με αναπτυξιακά και κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, συμπεριλαμβανομένης πρωτίστως της επαναδραστηριοποίησης συνεταιριστικών τραπεζών σε περιοχές όπου ανακλήθηκε η άδεια λειτουργίας τους αλλά και της ίδρυσης νέων συνεταιριστικών πιστωτικών ιδρυμάτων, σε περιφέρειες όπου δεν έχουν αναπτυχθεί ως σήμερα, η εξέταση δυνατότητας της δημιουργίας μίας κοινής πλατφόρμας δικτύου, λειτουργικού συστήματος και κεντροποιημένων υπηρεσιών, που θα λειτουργούν στο πλαίσιο ενός σύγχρονου, ενοποιημένου ομίλου. Ο όμιλος θα εξασφαλίζει οικονομίες κλίμακας, συντονισμό των ενεργειών, αλλά και αυτονομία στα μέλη, σταθερότητα για το πιστωτικό σύστημα, πίστη με τοπικά, αναπτυξιακά και κοινωνικοοικονομικά κριτήρια, η πρωτοβάθμια εποπτεία των Συνεταιριστικών Τραπεζών, με την πρόβλεψη και επιβολή κυρώσεων και ποινών από κοινού με την εποπτική αρχή (ΤτΕ), ο συντονισμός των Συνεταιριστικών Τραπεζών, στο όριο της λειτουργίας του ομίλου, η ανάπτυξη και διάθεση προϊόντων πίστης που θα ανταποκρίνονται στον αναπτυξιακό ρόλο τους, η σταδιακή προσαρμογή του υφιστάμενου χαρτοφυλακίου και άλλων διαμορφομένων μεγεθών, στα όρια που θα καθοριστούν για τη διασφάλιση της ομαλής λειτουργίας της συνεταιριστικής πίστης. Κατά συνέπεια, οι τοπικές τράπεζες θα πρέπει να λειτουργούν κάτω από την επίβλεψη, την εποπτεία και τον συντονισμό της Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης, χωρίς να αλλοιώνονται και να παραβιάζονται ο χαρακτήρας και οι βασικές συνεταιριστικές αρχές και ειδικότερα τα προβλεπόμενα περί αυτονομίας, ανεξαρτησίας και δημοκρατικού ελέγχου από τα μέλη της. Τα βασικά όργανά της Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης για την άσκηση πολιτικής θα είναι τρία, το Διοικητικό, το Εκτελεστικό και το Εποπτικό Συμβούλιο, αποτελούμενα από μέλη των διοικητικών συμβουλίων των Συνεταιριστικών Τραπεζών και διευρυμένα με τη συμμετοχή και των συναρμόδιων για θέματα πίστης και συνεταιρισμών οργάνων της πολιτείας, δηλαδή του Υπουργείου Οικονομικών και της Τράπεζας της Ελλάδος. Δεν μπορούν τα ίδια πρόσωπα να κατέχουν θέση στο Εποπτικό-Εκτελεστικό Συμβούλιο σε οποιοδήποτε άλλο πιστωτικό ίδρυμα και παράλληλα να κατέχουν οποιαδήποτε θέση στο Εποπτικό-Διοικητικό-Εκτελεστικό Συμβούλιο της Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης.
Με βάση τα μεγέθη των υφιστάμενων δομών Συνεταιριστικής Πίστης στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, αλλά και τους όρους που τίθενται για την αναδιοργάνωση και την ανακεφαλαιοποίηση τους, δημιουργούνται δύο βασικοί περιοριστικοί όροι: το υψηλό κόστος για τον εκ θεμελίων σχηματισμό μίας Κεντρικής Τράπεζας Συνεταιριστικής Πίστης. η νομική μορφή που θα πρέπει να έχει αυτή η Τράπεζα, ώστε να εξυπηρετήσει και το ρόλο της ανακεφαλαιοποίησης, και των κεφαλαιακών αναγκών όλων των Συνεταιριστικών Τραπεζών. Η εξυπηρέτηση του σκοπού της Κεντρικής Τράπεζας των Συνεταιριστικών Τραπεζών, από μία νομική μορφή διαφορετική του αστικού συνεταιρισμού, κρίνεται αποτελεσματικότερη στα πλαίσια του υφιστάμενου πιστωτικού συστήματος, εφόσον προβλεφθεί η εξίσωση των δικαιωμάτων ψήφου. Έτσι, αν και Κεντρική Τράπεζα των Συνεταιριστικών Τραπεζών ως δομή και νομική μορφή, θα μπορέσει να λειτουργήσει ως Κεντρική Συνεταιριστική Τράπεζα και να αναλάβει και επί της ουσίας το ρόλο της .
Οι δύο αυτοί σοβαροί περιορισμοί, αναδεικνύουν τον ειδικό, διττό ρόλο που μπορεί να παίξει η Πανελλήνια Τράπεζα, η οποία έχει τη δυνατότητα στις παρούσες συνθήκες να λειτουργήσει ως Κεντρική Συνεταιριστική Τράπεζα. Οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν, ώστε να εξυπηρετηθεί ο παραπάνω στόχος είναι: Αλλαγή του καταστατικού της Πανελλήνιας Τράπεζα κατά τρόπο που να εξισωθούν τα δικαιώματα ψήφου των μετόχων. Σύνταξη ενιαίου κανονισμού λειτουργίας των συνδεδεμένων εταιριών και συνεταιρισμών του ομίλου. Με αυτόν θα προκύψει η ομοιομορφοποίηση του πλαισίου λειτουργίας των Συνεταιριστικών Τραπεζών. Στο πλαίσιο αυτό, μπορούν επίσης να ενταχθούν και κινήσεις που θα αποβλέπουν στην εκπόνηση ενιαίου συστήματος πληροφοριών διοίκησης, στη σύνταξη κοινού λογιστικού σχεδίου και προϋπολογισμού. Μετατροπή της λειτουργίας και της δομής της Πανελλήνιας Τράπεζας, με βάση τις κατευθύνσεις που ήδη περιγράφτηκαν, παράλληλα με τις κρινόμενες απαραίτητες μεταβολές στις συνεταιριστικές τράπεζες. Εξορθολογισμός του συνολικού δικτύου του Ομίλου, ώστε κάθε Συνεταιριστικός Πιστωτικός Οργανισμός να δραστηριοποιείται στα όρια της περιφέρειάς του και να μην ανταγωνίζεται με τους άλλους. Εξέταση της δυνατότητας ενοποίησης των μηχανογραφικών συστημάτων και λειτουργία ενός, κοινού συστήματος, κατόπιν επιλογής από τα υφιστάμενα. Η ενοποίηση αυτή είναι αναγκαία για την ολοκληρωτική σύνδεση των εταιριών του ομίλου, και την στο μέγιστο εκμετάλλευση των δημιουργουμένων οικονομιών κλίμακας. Αυξημένη συμμετοχή της Κεντρικής τράπεζας στο συνεταιριστικό κεφάλαιο των συνεταιριστικών τραπεζών, προκειμένου να εξασφαλίζεται: τόσο η συμμετοχή της Κεντρικής Τράπεζας στις Γενικές Συνελεύσεις των συνδεδεμένων μελών και στους μηχανισμούς λήψης αποφάσεων των ίδιων, αλλά και να ανακεφαλαιοποιηθούν μέσω αυτής της κίνησης, μόνο μετά την ανάληψη ενεργειών από πλευράς τους, για την ολοκλήρωση του παραπάνω σχεδιασμού.
Για την αξιοποίηση του δυναμικού των Συνεταιριστικών Τραπεζών στο πλαίσιο ενός αναβαθμισμένου, νέου ρόλου του Τ.Σ. στην υπηρεσία της εθνικής οικονομίας και της ανάπτυξης, η ΟΤΟΕ θέτει ως βασικούς στόχους και προαπαιτούμενα : την ανακεφαλαιοποίηση του συνόλου των Συνεταιριστικών Τραπεζών και του Ομίλου τους , από τα διαθέσιμα χρηματοδοτικά μέσα, τουλάχιστον ισότιμα σε σχέση με τα λοιπά πιστωτικά ιδρύματα της χώρας, προκειμένου να διαφυλαχθεί και να προστατευθεί έγκαιρα, ένα ιδιαίτερο σημαντικό εργαλείο για την περιφερειακή ανάπτυξη της χώρας, την άντληση και τη διάθεση στο παραγωγικό σύστημα πρόσθετων κεφαλαίων από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων,τη στενότερη συνεργασία των Συνεταιριστικών Τραπεζών με τους λοιπούς συνεταιρισμούς και την ενεργοποίηση των θεσμών, προκειμένου να διαδοθεί, να στηριχθεί και να αξιοποιηθεί το συνεταιριστικό πρότυπο στην ελληνική κοινωνία.
την επίτευξη σοβαρών οικονομιών κλίμακας μέσω της αντιμετώπισης των επικαλύψεων ορισμένων δραστηριοτήτων και του εξορθολογισμού του δικτύου των Συνεταιριστικών Τραπεζών, π.χ. ως προς τη γεωγραφική κατανομή του την καθιέρωση ομοιομόρφων κανόνων λειτουργίας στις συνεταιριστικές τράπεζες, ως προς το πλαίσιο λειτουργίας και τα βασικά χαρακτηριστικά τους τη λειτουργία ενός ενιαίου Κεντρικού Φορέα Συνεταιριστικής Πίστης(Κεντρική Συνεταιριστική Τράπεζα) , αξιοποιώντας τις ήδη υπάρχουσες και ανεκμετάλλευτες δομές της Πανελλήνιας Τράπεζας, η οποία θα αντιμετωπίζεται ως ένας ενιαίος Οργανισμός, διατηρώντας την αυτονομία και την οικονομική αυτοτέλεια των μελών του.