2. 1
Αντιβενιζελικά:
• Θεωρούνταν τα κόμματα της
αντιπολίτευσης που παρά τις
διαφορές που υπήρχαν ανάμεσά
τους τα ένωνε ένας συντηρητικός
προσανατολισμός. Όμως, όπως
και οι φιλελεύθεροι δεν ήθελαν να
επιστρέψουν στην προ του 1909
εποχή.
3. 1
Διαφορές με τους
φιλελεύθερους
Εύρος των
Μέθοδοι άσκησης
σχεδιαζόμενων
πολιτικής
μεταρρυθμίσεων
4. 1
1. Απεχθάνονταν τη διαρκή παρέμβαση
του κράτους –ενίσχυση εκτελεστικής
εξουσίας
2. Δεν είχαν μακροπρόθεσμη πολιτική
3. Επικέντρωναν την προσοχή τους στην
επίλυση πρόσκαιρων προβλημάτων
4. Ήταν κόμματα υπεράσπισης
συμφερόντων που κινδύνευαν από την
πολιτική των φιλελευθέρων
5. Η σύγκρουση με τους
φιλελευθέρους τα οδηγούσε σε όλο
και πιο συντηρητικές θέσεις
5. 1 Αντιβενιζελικά κόμματα
Δημητρίου
Ράλλη
Πιο
Κυριακούλη αδιάλλακτα
Μαυρομιχάλη
(εθνικό κόμμα)
Γεωργίου
Θεοτόκη Πιο
διαλλακτικό
6. 2
Ραλλικό κόμμα:
1. Αντίθετο στον εκσυγχρονισμό
2. Κατά της ισχυρής εξουσίας
3. Υποστήριζε ότι το κοινοβούλιο
πρέπει να έχει ισχυρή θέση στο
πολιτικό σύστημα
4. Βασιλιάς: Σύμβολο της εθνικής
ενότητας- ξεπερνά τα σύνορα της
χώρας
7. Ραλλικό κόμμα:
2
5. Απευθύνονταν στα μεσαία και κατώτερα
στρώματα πόλεων + μικροκαλλιεργητές
= φιλελεύθεροι (η πολιτική τους ευνοούσε
τα ανώτερα αστικά στρώματα)
6.Ζητούσε:
α. Ενίσχυση της παραγωγής
β. Αύξηση θέσεων εργασίας
(στόχος) οικονομική ανάπτυξη - εξεύρεση χρημάτων
για εξοπλισμούς
8. Ραλλικό κόμμα:
2
γ. Να καταπολεμηθεί η
διαφθορά- πατρωνία των
κομμάτων
ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΣΥΓΚΡΟΤΗΜΕΝΟ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ
9. 3 ΕΘΝΙΚΟ ΚΟΜΜΑ
(του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη)
• Δε διέφερε από το Ραλλικό
• Οι εκπρόσωποί του προσπαθούσαν να
εκμεταλλευτούν τη συμμετοχή του
αρχηγού τους στα πολιτικά πράγματα
μετά το κίνημα του 1909
• Υποστήριζαν την ανόρθωση που, κατά
την εκτίμησή τους δε μπόρεσαν να
υλοποιήσουν οι Βενιζελικοί
10. 4
Το κόμμα του Θεοτόκη
• Μετριοπαθέστερο από τα άλλα
• Ζητούσε να διορθώσει τα
«λάθη» των Φιλελευθέρων
• Συμφωνούσε με την πάση
θυσία αύξηση των εξοπλισμών
11. 2 Το κόμμα του Θεοτόκη
• Ζητούσε φορολογικές ελαφρύνσεις
για τους μικροεισοδηματίες
• Αποτέλεσε τον πυρήνα των
αντιβενιζελικών
• Από το κίνημα στο Γουδί μέχρι τη
συνταγματική κρίση του 1915 είχε
τη μεγαλύτερη εκλογική βάση