Taxidi poli

Το 56ο
Γυμνάσιο Αμπελόκηπων Αθήνας στην Κωνσταντινούπολη. Εργασία της συντακτικής και
φωτογραφικής ομάδας του εργαστηρίου Πληροφορικής του 56ου Γυμνασίου Αμπελόκηπων Αθήνας [1]
56ο Γυμνάσιο Αμπελόκηπων Αθήνας
Εκπαιδευτική επίσκεψη στην Τουρκία
Συμμετοχή στην ημερίδα με τίτλο:
«Η γεωγραφία ως επίγευση της
πατριδογνωσίας»
Ζωγράφειο, 5/3/2016
Το σχολείο μας παρουσίασε τις δράσεις των παρακάτω ομάδων:
 Περιβαλλοντική Ομάδα: «Αστικό Περιβάλλον Αμπελοκήπων Αθήνας
και Τέχνες»
 Περιβαλλοντική Ομάδα: «Νερό. Κινητήρια δύναμη ζωής»
 Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής
Σχολικό έτος: 2015-2016

Το 56ο
Αντιπροσωπεία του 56ου
Γυμνασίου Αθήνας ταξίδεψε στην Κωνσταντινούπολη για
να πάρει μέρος στην ημερίδα «Η γεωγραφία ως επίγευση της πατριδογνωσίας» που
πραγματοποιήθηκε στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο - Λύκειο.
Η Κωνσταντινούπολη (Τουρκικά: İstanbul) είναι η μεγαλύτερη πόλη της Τουρκίας
και το ιστορικό, πολιτιστικό και οικονομικό της κέντρο. Έχει πληθυσμό πάνω από 14
εκατομμύρια. Η Κωνσταντινούπολη αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες αστικές
περιοχές στην Ευρώπη και είναι η τρίτη μεγαλύτερη πόλη στον κόσμο, με πληθυσμό
εντός των ορίων της πόλης. Η τεράστια έκταση της, των 5343 τετραγωνικών
χιλιομέτρων, συνορεύει με την επαρχία της οποίας είναι και η διοικητική
πρωτεύουσα. Η Κωνσταντινούπολη είναι μια διηπειρωτική πόλη, που στέκεται στο
Βόσπορο, μία από τις πιο πολυσύχναστες πλωτές οδούς του κόσμου, στη
βορειοδυτική Τουρκία, μεταξύ της Θάλασσας του Μαρμαρά και της Μαύρης
Θάλασσας. Η ιστορική σημασία και ο πολιτιστικός και αρχιτεκτονικός πλούτος της
Κωνσταντινούπολη οφείλονται στη στρατιγικής σημασίας γεωγραφική της θέση. Το
ιστορικό και εμπορικό της κέντρο είναι στη μεριά της Ευρώπης αλλά το ένα τρίτο
του πληθυσμού της ζει στην Ασία.
Η Πόλη αναβλύζει ιστορία σε κάθε ένα από τα στενά σοκάκια της. Οι ακτές του
Βοσπόρου, οι πολύχρωμες αγορές και οι μυρωδιές από τα μπαχαρικά και τους
ναργιλέδες δημιουργούν στην Κωνσταντινούπολη μια πραγματικά μαγευτική
ατμόσφαιρα σε ένα σταυροδρόμι πολιτισμών που θαρρείς κι ανακατεύτηκαν σε ένα
μοναδικό χαρμάνι...
Στη συνέχεια παρουσιάζουμε στιγμιότυπα της εκπαιδευτικής επίσκεψης του
σχολείου μας.
Πηγές:
 https://el.wikipedia.org/wiki/Κωνσταντινούπολη
 http://www.pamekonstantinoupoli.gr/
Το σχολείο μας εκπροσώπησαν οι:
μαθητές της Β’ Γυμνασίου: Γιώργος, Λεωνίδας, Μιχάλης και Φίλιππος
καθώς και οι:
εκπαιδευτικοί: Κατερίνα Μπετζέλου, Κλεοπάτρα Χατζηγιώση και Τάσος Καραμπίνης.

Το 56ο
Ξεκινώντας (Αθήνα – Θεσσαλονίκη):
Θεσσαλονίκη – Κωνσταντινούπολη

Το 56ο
Τριγυρίζοντας στην Πόλη

Το 56ο

Το 56ο
Επίσκεψη στις αγορές/ παζάρια

Το 56ο
Επισκεφθήκαμε, μεταξύ άλλων, δύο μεγάλα και γνωστά παζάρια.
1. Μεγάλο παζάρι (Kapalı Çarşı)
Είναι μια από τις μεγαλύτερες και πιο διάσημες σκεπαστές αγορές στον κόσμο, με
εκατομμύρια εμπορεύματα, σε περίπου 5.000 μαγαζάκια που απλώνονται σε 61
δρόμους στη συνοικία Fatih. Είναι ό,τι πρέπει για αναμνηστικά και δώρα. Η
κατασκευή της ξεκίνησε το 1455 και ολοκληρώθηκε το 1460, ενώ στις αρχές του
17ου αιώνα, η αγορά έλαβε την τελική μορφή της. Το παζάρι έχει 22 πύλες εισόδου
και εξόδου και βρίσκεται στην παλιά πόλη, στην περιοχή Sultanahmet, στο ιστορικό
κέντρο της πόλης και θεωρείται εκτός των άλλων και ένα από τα πιο σημαντικά
αξιοθέατα της πόλης!
2. Αιγυπτιακή αγορά ή Αγορά Μπαχαρικών (Misir Carsisi)
Το Αιγυπτιακό παζάρι Μπαχαρικών στην περιοχή Eminönü, είναι ανοικτό επτά
ημέρες την εβδομάδα και από εκεί μπορείτε να αγοράσετε τα καλύτερα τούρκικα…
σουβενίρ από το ταξίδι σας, δηλαδή βότανα και μπαχαρικά! Πρόκειται γι έναν
ζωντανό γαστριμαργικό παράδεισο που λειτουργεί από το 1664. Χτίστηκε ως
επέκταση του Γενί Τζαμί. Στους πάγκους της θα ανακαλύψετε έναν υπέροχο κόσμο
από αρωματικά βότανα, πικάντικα μπαχαρικά, ξηρούς καρπούς, καφέδες και τσάι,
ενώ δεν λείπουν μικροπωλητές που επιδεικνύουν περήφανοι τα κλασικά τουριστικά
είδη της Τουρκίας. Μέσα στην αγορά, που είναι σε σχήμα Γ, λειτουργούν καφενεία
και κάποια μικρά εστιατόρια.
Πηγές:
 http://www.travelstyle.gr/portal//destination_articles.php?dest_id=201&id=
10582
 http://www.alexiptoto.com/στα-παζάρια-της-κωνσταντινούποληςοι/

Το 56ο
Ζωγράφειο Γυμνάσιο - Λύκειο

Το 56ο
Επίσκεψη και παρουσιάσεις στο Ζωγράφειο
Το σχολείο μας παρουσίασε στο πλαίσιο της ημερίδας με τίτλο:
«Η γεωγραφία ως επίγευση της πατροδογνωσίας»
μέρος των δράσεών του μέσω των παρουσιάσεων:
 Το 56ο
Γυμνάσιο Αθήνας ανακαλύπτει τη γειτονιά, τους ανθρώπους της, το
κτίριο που το στεγάζει
 Το 56ο
Γυμνάσιο ταξιδεύει στην Κωνσταντινούπολη και στον κόσμο
Το ιστορικό σχολείο του Πέρα προσφέρει μόρφωση και διατηρεί άσβεστη την
κουλτούρα των ομογενών της Πόλης. Σ’ ένα κάθετο στενό της Λεωφόρου του
Beyoglu (Πέρα), στο Tumacibasi sokak (Τουματσίμπασι σοκάκ), αριστερά, ανάμεσα
σε σειρά γκρίζων κτιρίων, ξεπροβάλλει το κάτασπρο κτίριο που στεγάζει το σχολείο.
Συνοπτική ιστορία του σχολείου: Το 1808 η Συντεχνία των Φερμελετζίδων
(κατασκευαστές χρυσοποίκιλτων γελεκιών) ιδρύει σχολή, που αποτεφρώνεται το
1831. Η Εκκλησία για ένα διάστημα φιλοξενεί τους μαθητές στα κελιά του ναού των
Εισοδίων της Θεοτόκου. Το 1845, στον χώρο όπου βρίσκεται σήμερα το Ζωγράφειο,
μετακομίζει «η σχολή των Εισοδίων» της κοινότητας του Σταυροδρομίου σε δύο
ξύλινα σπίτια και μετά έξι χρόνια μετονομάζεται «Ενοριακή Σχολή της Παναγίας».
Με τον καιρό τα κτίρια φθείρονται και εγκυμονούν κινδύνους. Το 1893, στις 19
Σεπτεμβρίου, γίνονται τα εγκαίνια τμήματος του σημερινού κτιρίου, το οποίο
κατασκευάστηκε από τον αρχιτέκτονα Περικλή Φωτιάδη και με την προσφορά
10.000 χρυσών λιρών του Ηπειρώτη Χρηστάκη Ζωγράφου. Το 1962, με διευθυντή
τον Δημήτρη Φραγκόπουλο, ανεγείρονται δύο όροφοι, γίνεται εγκατάσταση
κεντρικής θέρμανσης και νέες αίθουσες. Το 1973, μετά τη μαζική αποχώρηση των
ομογενών από την Πόλη, που είχε αρχίσει το 1964, κλείνει το δημοτικό και το 1981
το φιλολογικό. Το 2008 συνολικά φοιτούν 58 μαθητές ενώ το 2016 μόλις 45 (αγόρια
– κορίτσια), όταν το 1964 είχε κάθε τάξη (μόνο αρρένων) τρία τμήματα των 30
μαθητών!

Το 56ο
Η Σφίγγα, σύμβολο του Ζωγραφείου, η οποία συμβολίζει τη νίκη του φωτός της
παιδείας κατά του σκότους της αμάθειας, προέρχεται από τον Μιχαήλ Κεφάλα, ο
οποίος ήταν από τη Χίο, από το χωριό της Καλημασιάς, και είχε σπουδάσει στο
πρώτο γυμνάσιο του νησιού, το οποίο την είχε ως έμβλημα. Ο Κεφάλας είχε παίξει
σημαντικό ρόλο στην ίδρυση του Ζωγραφείου και ήταν αυτός που την καθιέρωσε
ως έμβλημα και για το Ζωγράφειο.
Πηγές:
 http://www.omogeneia-turkey.com/lyc-zografyon.html
 http://www.omogeneia-turkey.com/id/zografyon.html

Το 56ο
Τέμενος Κιοτσούκ Αγιασοφιά

Το 56ο
Μουσείο (Η μονή των Αγίων Σεργίου και Βάκχου (σήμερα είναι το Τέμενος Κιοτσούκ
Αγιασοφιά ή Μικρή Αγία Σοφία))
Η μονή των Αγίων Σεργίου και Βάκχου ήταν ελληνικό χριστιανικό μοναστήρι στην
Κωνσταντινούπολη. Σήμερα αποτελεί τέμενος με το όνομα Κιουτσούκ Αγιασοφιά
Τζαμί (τούρκικα: Küçuk Ayasofya Camii μεταφράζεται ως Τέμενος Μικρή Αγία
Σοφία).
Η μονή βρίσκεται στην συνοικία Ορμίσδου, πίσω από στον ιππόδρομο, κοντά στην
παλιά Σιδηρά Πύλη, την ονομαζόμενη Τσατλαδή-καπού. Εδώ κοντά κατοικούσε ο
Ιουστινιανός πριν βασιλέψει. Η μονή είναι κτίσμα του Ιουστινιανού. Ο ναός αυτός
μνημονεύεται στο βίο του Αγίου Θεοφάνη, κλεισμένου «εν τη μονή Ορμίσδου,
Σεργίου και Βάκχου, τη παρακειμένη τω παλατίω». Στην μονή αυτή εχρημάτισε
ηγούμενος ο εικονομάχος πατριάρχης Ιγνάτιος επί της βασιλείας του Μιχαήλ γιου
του Θεόφιλου, τον οποίο ο Κεδρηνός καλεί «δράκοντα εν εκκλησία φωλεύσαντα».
Ηγούμενος της μονής αυτής ήταν και ο Μεθόδιος, ο πατριαρχεύσας επί της
αναστηλώσεως των εικόνων. Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Δουκάγγιου, φαίνεται
ότι στην εκκλησία αυτή λειτούργησαν οι πρεσβευτές του Πάπα. Ο Πάπας Βιγίλιος,
ερχόμενος στην Κωνσταντινούπολη, και φοβούμενος την οργή του Ιουστινιανού,
διότι αφόρισε τον πατριάρχη Μηνά, κατέφυγε εν είδη ασύλου στην μονή αυτή. Η
μονή όμως δεν είχε παραχωρηθεί ποτέ στους Λατίνους, απλά τους επέτρεπαν την
λειτουργία. Στον ναό αυτό εκκλησιάζονταν ο βασιλέας μετά πομπής την τρίτη ημέρα
της Διακαινησίμου.
Ο ναός μετατράπηκε σε τέμενος, λίγα έτη μετά από την Άλωση της
Κωνσταντινούπολης, από κάποιον Αγά ονόματι Χουσεΐν, τον οποίον αποκεφάλισε ο
Σουλτάνος Βαγιαζίτ Β΄, γιος του κατακτητή.
Πηγές:
https://el.wikipedia.org/wiki/Τέμενος_Κιουτσούκ_Αγιασοφιά

Το 56ο
Αγιά Σοφία

Το 56ο
Αγιά Σοφία
Η Αγία Σοφία είναι το πρώτο κτίσμα που χτυπάει στα μάτια του επισκέπτη, καθώς
εισέρχεται από την Προποντίδα. Το ξεχωριστό αυτό σημείο είχαν επιλέξει για να
χτίσουν τους ναούς τους, αιώνες πριν από τους Βυζαντινούς, οι ειδωλολάτρες.
Η Αγία Σοφία ή Αγιά-Σοφιά (τουρκικά: Ayasofya, λατινικά: Sancta Sophia ή Sancta
Sapientia), γνωστή και ως ναός της Αγίας του Θεού Σοφίας ή απλά η Μεγάλη
Εκκλησία, είναι ναός που βρίσκεται στην Κωνσταντινούπολη. Από το 360 μέχρι το
1453 λειτουργούσε ως ορθόδοξος καθεδρικός ναός της πόλης, με εξαίρεση την
περίοδο 1204–1261, κατά την οποία ήταν ρωμαιοκαθολικός ναός. Μετά την άλωση
της Κωνσταντινούπολης μετατράπηκε σε ισλαμικό τέμενος, ενώ το 1934
μετατράπηκε σε μουσειακό χώρο (Ayasofya Müzesi).
Για την ολοκλήρωση του κολοσσιαίου έργου δούλεψαν αδιάκοπα επί έξι χρόνια
10.000 τεχνίτες, ενώ ξοδεύτηκαν 320.000 λίρες (περίπου 120.000.000 ευρώ). Από
κάθε σημείο όπου υπήρχε Ελληνισμός, έγινε προσφορά: Τα πράσινα μάρμαρα από
τη Μάνη και την Κάρυστο, τα τριανταφυλλιά από τη Φρυγία και τα κόκκινα από την
Αίγυπτο. Από τον υπόλοιπο κόσμο προσφέρθηκαν τα πολύτιμα πετράδια, ο χρυσός,
το ασήμι και το ελεφαντόδοντο, για τη διακόσμηση του εσωτερικού.
Τα εγκαίνια έγιναν στις 27 Δεκεμβρίου του 537 από τον Ιουστινιανό, ο οποίος
βλέποντας την υπεροχή της Αγίας Σοφίας έναντι του ξακουστού ναού του
Σολομώντα, αναφωνεί: «Δόξα των Θεώ το καταξιωσάντι με τελέσαι τοιούτον έργον.
Νενίκηκά σε Σολομών». Για χίλια και πλέον χρόνια (537-1453), η Αγία Σοφία θα
αποτελέσει το κέντρο της ορθοδοξίας και του ελληνισμού. Εκεί, ο λαός θα γιορτάσει
τους θριάμβους, θα θρηνήσει τις συμφορές και θα αποθεώσει τους νέους
αυτοκράτορες.
Η τελευταία λειτουργία τελέστηκε στις 29 Μαΐου του 1453. Ο αυτοκράτορας
Κωνσταντίνος Παλαιολόγος ΙΑ' Δραγάτης, αφού προσευχήθηκε μαζί με το λαό και
ζήτησε συγνώμη για λάθη που πιθανόν έκανε, έφυγε για τα τείχη, όπου έπεσε
μαχόμενος. Μετά την άλωση της Κωνσταντινούπολης, η Αγία Σοφία έγινε τζαμί και
με την επανάσταση του Κεμάλ Ατατούρκ μετατράπηκε σε μουσείο.
Πηγές:
 https://el.wikipedia.org/wiki/Αγία_Σοφία_(Κωνσταντινούπολη)
 http://www.sansimera.gr/articles/48

Το 56ο
Υδραγωγείο

Το 56ο
Επίσκεψη στο Υδραγωγείο (Βασιλική Κινστέρνα, Βυζαντινό Υδραγωγείο)
H Βασιλική Κινστέρνα ή
Κιστέρνα, γνωστή πλέον
ως Γερεμπατάν Σαράι
είναι η μεγαλύτερη
υπόγεια δεξαμενή νερού
που κατασκευάστηκε στην
Κωνσταντινούπολη,
διαστάσεων περίπου 141
× 66.5 μ. στην κάτοψη και χωρητικότητας 78.000 m3
. Βρίσκεται στον πρώτο λόφο
της πόλης, περίπου 150 μέτρα νοτιοδυτικά της Αγίας Σοφίας, στην περιοχή
Σουλτάναχμέτ επί του ιστορικού κέντρου. Ονομάστηκε έτσι λόγω της θέσης της,
κάτω από τη Βασιλική Στοά που βρισκόταν δυτικά του Αυγουσταίου. Η Στοά
χτίστηκε πιθανώς από τον Μεγάλο Κωνσταντίνο αλλά καταστράφηκε περίπου το
475.
Η κινστέρνα διαμορφώθηκε ως έχει σήμερα, όταν ξαναχτίστηκε γύρω στο 542 μ.Χ.
από τον αυτοκράτορα Ιουστινιανό Α’, μετά την περίοδο της στάσης του Νίκα, για
την ύδρευση της Κωνσταντινούπολης σε ολόκληρη τη βυζαντινή περίοδο και για να
προμηθεύει νερό στο παρακείμενο Μέγα Παλάτιον, όπου είχε την έδρα του ο
βυζαντινός αυτοκράτορας. Ήταν ένα από τα σημαντικότερα δημόσια έργα του
Ιουστινιανού και εξαίρετο δείγμα βυζαντινής μηχανικής.
Ο Έλληνας ιστορικός Προκόπιος της Καισαρείας παραδίδει μια λεπτομερή
περιγραφή της κινστέρνας στο έργο του «Περί των κτισμάτων», σημειώνοντας πως
φρέσκο νερό μεταφερόταν σε αυτή με τη βοήθεια αγωγού, ενώ εκεί αποθηκευόταν
επίσης μια ποσότητα νερού, το οποίο συνήθως αφθονούσε σε άλλες εποχές εκτός
του καλοκαιριού.
Μετά την κατάκτηση της πόλης από τους Οθωμανούς, φαίνεται πως χάθηκε η
γνώση για την κινστέρνα, η οποία όμως ανακαλύφθηκε αργότερα από τον Pierre
Gilles (ή Petrus Gyllius, 1490–1555) κατά την περιήγησή του στην
Κωνσταντινούπολη στα μέσα του 16ου αιώνα. O Gilles περιγράφει πως οι κάτοικοι

Το 56ο
δεν είχαν γνώση της ύπαρξης της δεξαμενής, παρά το γεγονός πως αντλούσαν νερό
και έπιαναν ψάρια ρίχνοντας κουβάδες στα υπόγεια των σπιτιών τους.
Μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, το νερό της Βασιλικής Κινστέρνας
χρησιμοποιούνταν για την άρδευση των κήπων στο Παλάτι του Τοπ Καπί (Topkapi
Sarayi).
Από τον 18ο και μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα, πραγματοποιήθηκαν έργα
αναστήλωσης για τη διατήρηση της κινστέρνας, η οποία μετά από ανακαίνιση, που
ξεκίνησε το 1985, είναι από το 1987 ανοιχτή στο ευρύ κοινό και συνιστά ένα από
τους σπουδαιότερους και παλαιότερους δημόσιους χώρους. Στο χώρο της με την
εξαιρετική ακουστική δίνονται μουσικά κοντσέρτα.
Αρχιτεκτονική
Η κινστέρνα είχε αρχικά 336 μαρμάρινους κίονες ύψους 8 μέτρων, τοποθετημένους
σε 12 σειρές με 28 κίονες η καθεμία, σε απόσταση 4 μέτρων η μία από την άλλη.
Ωστόσο 60 από αυτούς, στη νοτιοδυτική πλευρά, εντοιχίστηκαν και δεν είναι πλέον
ορατοί.
Μεγάλο μέρος της δεξαμενής είναι κατασκευασμένο από ερείπια παλαιότερων
κτιρίων, πιθανότατα γιατί επρόκειτο για υπόγειο, μη ορατό κτίσμα, αν και ορισμένα
στοιχεία του αρχιτεκτονικού διάκοσμου είναι αξιοσημείωτα. Δύο κίονες, που
στηρίζονται σε αρχαίες Ελληνικές βάσεις και βρίσκονται στη βορειοδυτική πλευρά
της κινστέρνας, υποβαστάζονται από ογκόλιθους, όπου έχουν σκαλιστεί δύο
ογκώδη γοργόνεια, με ανάγλυφες κεφαλές Μέδουσας, ένα από αυτά τοποθετημένο
ανάποδα και το άλλο στο πλάι. Οι κίονες ίσως προέρχονται από κάποιο νυμφαίο και
οι δύο κεφαλές τοποθετήθηκαν πιθανώς από τον Ιουστινιανό. Στο κέντρο της
κινστέρνας ξεχωρίζει επίσης κίονας που φέρει ανάγλυφο σταγονοειδές μοτίβο, το
οποίο εμφανίζει ομοιότητα με άλλους μνημειακούς κίονες, που αποτελούσαν μέρος
της θριαμβικής αψίδας του 4ου αιώνα από το Φόρο του Θεοδοσίου.
Πηγές:
 https://el.wikipedia.org/wiki/Βασιλική_Κινστέρνα
 http://www.pronews.gr/portal/item/βασιλική-κινστέρνα-βυζαντινό-
υδραγωγείο-με-τους-αρχαιοελληνικούς-κίονες

Το 56ο
Κρουαζιέρα στον Βόσπορο

Το 56ο
φωτογραφικής ομάδας του εργαστηρίου Πληροφορικής του 56ου Γυμνασίου Αμπελόκηπων Αθήνας
[20]
Συμμετείχαμε σε κρουαζιέρα στο Βόσπορο…
O Bόσπορος (İstanbul Boğazı) είναι ένας φυσικός πορθμός και διεθνώς σημαντική
θαλάσσια οδός που βρίσκεται στη βορειοδυτική Τουρκία. Αποτελεί μέρος του
ηπειρωτικού ορίου μεταξύ της Ευρώπης και της Ασίας και διαχωρίζει την ασιατική
από την ευρωπαϊκή Τουρκία. Ο Βόσπορος, η Θάλασσα του Μαρμαρά και ο πορθμός
των Δαρδανελίων στα νοτιοδυτικά συναποτελούν τα Τουρκικά Στενά. Είναι ο
στενότερος πορθμός του κόσμου που χρησιμοποιείται στη διεθνή ναυσιπλοία.
Συνδέει τη Μαύρη Θάλασσα με τη Θάλασσα του Μαρμαρά (που συνδέεται μέσω
των Δαρδανελίων με το Αιγαίο Πέλαγος και από εκεί με τη Μεσόγειο. Το βάθος του
Βοσπόρου ποικίλλει από 13 ως 110 μ. στο μέσο του πορθμού με μέσο 65 μ. Είναι
ένα στενό που αποτελεί, μαζί με τα Δαρδανέλια, το όριο μεταξύ Ευρώπης και Ασίας.
Το πέρασμα έχει μήκος 30 χιλιόμετρα ενώ κατά το μήκος και των δύο πλευρών του
είναι χτισμένη η πόλη της Κωνσταντινούπολης. Διαθέτει δύο γέφυρες που το
διασχίζουν, και έχουν μήκος περίπου 1 χιλιόμετρο. Η πρώτη ονομάζεται 'Γέφυρα
του Βοσπόρου' και κατασκευάστηκε το 1973, ενώ η δεύτερη είναι η 'Σουλτάνος
Φατίχ Μεχμέτ' και ολοκληρώθηκε το 1988.
Πηγές:
 https://el.wikipedia.org/wiki/Βόσπορος
 http://www.taxidologio.gr/istanbul-todo-bosphorus.html

Το 56ο
Πατριαρχικός Ναός Αγίου Γεωργίου (Επίσκεψη, Βάπτιση, Λειτουργία)

Το 56ο
[22]
Πατριαρχικός Ναός Αγίου Γεωργίου (Επίσκεψη, Βάπτιση, Λειτουργία)
Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι ο κύριος Ελληνoρθόδοξος
καθεδρικός ναός ακόμα σε χρήση στην Κωνσταντινούπολη, την μεγαλύτερη πόλη
της Τουρκίας και πρωτεύουσα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ως το 1453. Από
το1600 είναι η έδρα του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως, του
ανώτερου Πατριαρχείου της Ελληνικής Ορθόδοξης Εκκλησίας που αναγνωρίζεται
και ως πνευματική κεφαλή ολόκληρης της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.
Ο ναός είναι αφιερωμένος στον Άγιο Γεώργιο, μάρτυρα του Χριστιανισμού, και είναι
το κέντρο πολλών σημαντικών λατρευτικών ακολουθιών.
Ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου είναι τρίκλιτη Βασιλική. Το κεντρικό
κλίτος, που είναι το μεγαλύτερο, χωρίζεται από τα δύο άλλα με κίονες.
Στο νάρθηκα σε δύο ξυλόγλυπτα προσκυνητάρια υπάρχουν εικόνες του Αγίου
Γεωργίου και του Προφήτη Ηλία. Αριστερά είναι το παγκάρι με τα κεριά και δεξιά
ένα άλλο παγκάρι, το οποίο δεν χρησιμοποιείται αλλά φυλάσεται ως κειμήλιο
περίτεχνο, κατασκευασμένο από ξύλο και ελεφαντόδοντο.
Ο κυρίως ναός χωρίζεται από το Ιερό Βήμα με υπέροχο ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο
τέμπλο.
Ο ναός βρίσκεται στη συνοικία «Φανάρι» της Κωνσταντινούπολης, βόρειο-δυτικά
του ιστορικού κέντρου της παλιάς Πόλης. Είναι μια σχετικά μικρή εκκλησία,
ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη το καθεστώς της στον χριστιανικό κόσμο, αυτό όμως
μπορεί να εξηγηθεί από τους ισλαμικούς νόμους που ορίζουν ότι όλα τα μη-
ισλαμικά κτίρια πρέπει να είναι μικρότερα και πιο ταπεινά από τα αντίστοιχα
Ισλαμικά.

Το 56ο
[23]
Επισκεφθήκαμε τον ναό και παρακολουθήσαμε τόσο λειτουργία όσο και μια
βάπτιση.
Πηγές:
 https://el.wikipedia.org/wiki/Πατριαρχικός_Ναός_Αγίου_Γεωργίου
 http://www.ec-patr.org/afieroma/churches/show.php?lang=gr
 http://fanarion.blogspot.gr/2012/04/blog-post_27.html

Το 56ο
[24]
Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή
Πατριαρχική Μεγάλη του Γένους Σχολή
Η Μεγάλη του Γένους Σχολή (τουρκικά: Fener Rum Erkek Lisesi) είναι το αρχαιότερο
σε λειτουργία εκπαιδευτικό ίδρυμα του Ελληνισμού.
Ιδρύθηκε μετά την Άλωση Κωνσταντινουπόλεως από τον Πατριάρχη Γεννάδιο
Σχολάριο, ο οποίος κάλεσε τον φιλόσοφο Ματθαίο Καμαριώτη και του ανέθεσε την
ανασυγκρότηση της διαλυμένης Πατριαρχικής Ακαδημίας. Αποτελεί ουσιαστικά την
ιστορική συνέχεια της Πατριαρχικής Σχολής ή Πατριαρχικής Ακαδημίας ή Μεγάλου
Βήματος που ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα.
Από τότε, μέχρι και το 1821 (οπότε και έκλεισε για 4 συνεχόμενα έτη) άλλαξε
αρκετές τοποθεσίες. Το 1825 ξεκινάει πάλι να λειτουργεί αλλάζοντας την ονομασία
της από "Πατριαρχική Ακαδημία" σε "Μεγάλη του Γένους Σχολή", την οποία και
διατηρεί μέχρι σήμερα.
Η σχολή λειτούργησε στην αρχή ως οκτατάξια, με την τελευταία τάξη να
αναγνωρίζεται έστω και ανεπίσημα ως πανεπιστημιακή. Το 1902 ιδρύεται
παιδαγωγική σχολή τετραετούς φοίτησης, για να προετοιμάζει εκπαιδευτικούς που
θα διορίζονταν στα ελληνικά σχολεία της οθωμανικής επικράτειας, καθώς και Σχολή
Βυζαντινής Μουσικής. Μετά το 1922 απαγορεύεται η ανάμειξη του Πατριαρχείου

Το 56ο
[25]
στα θέματα της Σχολής, αυξάνονται οι ώρες των μαθημάτων στην τουρκική γλώσσα
και περιορίζονται οι ώρες διδασκαλίας στα Ελληνικά.
Μετά τις ταραχές του 1955 και τις απελάσεις του 1964 ο αριθμός των Ελλήνων
μαθητών συρρικνώνεται και τα περισσότερα από τα ελληνικά σχολεία της Πόλης
κλείνουν.
Πηγές:
 https://el.wikipedia.org/wiki/Μεγάλη_του_Γένους_Σχολή
 http://www.pamekonstantinoupoli.gr/sight.php?ID=14

Το 56ο
[26]
Κωνσταντινούπολη - Θεσσαλονίκη – Αθήνα (λεωφορείο, τρένο, αυτοκίνητο)

Taxidi poli

Recommandé

Recommandé

Contenu connexe

Tendances

Tendances (20)

Similaire à Taxidi poli

Similaire à Taxidi poli (20)

Plus de Tassos Karampinis

Plus de Tassos Karampinis (20)

Dernier

Dernier (18)

Taxidi poli