MantaiosSin-F1 Συνέντευξη με τον Αμπελοκηπιώτη κύριο Κώστα Μανταίο (Ο κ. Κώστας Μανταίος απάντησε στις ερωτήσεις της ομάδας μας) 56ο Γυμνάσιο Αθήνας Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής Σχολικά έτη: 2019-2020

1. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [1]
Συνέντευξη με τον Αμπελοκηπιώτη
κύριο Κώστα Μανταίο
(Ο κ. Κώστας Μανταίος απάντησε στις
ερωτήσεις της ομάδας μας)
56ο
Γυμνάσιο Αθήνας
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής
Σχολικά έτη: 2019-2020

2. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [2]
Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο στις 24/06/2019
Ο Αμπελοκηπιώτης κύριος Κώστας Μανταίος γεννήθηκε στο Μαιευτήριο της
«Έλενας» και μεγάλωσε στην περιοχή αυτή, στους πρόποδες του Λυκαβηττού.
Μεγάλωσε σε έναν προσφυγικό μαχαλά, στη στέγη Πατρίδος που είναι η
περιοχή πάνω από την πλατεία Μαβίλη.
Η αποκατάστασή τους έγινε το 1963. Τότε το ελληνικό κράτος τούς
παραχώρησε ένα σπίτι στον Περισσό. Δεν έχασαν ποτέ την επαφή τους με
τους Αμπελόκηπους. Ο πατέρας τους είχε, από το 1929, ένα μαγαζί στην Έσλιν
2 (ιχθυοπωλείο, χασάπικο, μανάβικο), ενώ και ο ίδιος συνέχιζε να πηγαίνει
στο σχολείο στους Αμπελόκηπους. Η «φίρμα», πινακίδα του μαγαζιού, την
οποία έχουν κρατήσει ακόμα, έγραφε «ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΟΙ». Το μαγαζί το
έκλεισαν το 1992. Ακόμα και τώρα που μένει στο Παγκράτι, κάθε μέρα σχεδόν
είναι στους Αμπελόκηπους, στο «χωριό» του. Δημοτικό πήγαινε σε αυτό της
Έσλιν, όπου μάλιστα είχε δασκάλα και τη γυναίκα του Δημητράτου, την Αγνή.
Έχει κρατήσει φιλίες και σχέσεις από το σχολείο. Ακόμα και με κοπέλες.
Λιγότερο βέβαια γιατί τότε οι εποχές ήταν διαφορετικές και οι σχέσεις των
αγοριών με τα κορίτσια δεν ήταν η ίδια.
Ο πατέρας του ήταν από το Αϊβαλί Παλιά ονομασία Κυδωνίες. (Αϊβά στα
τούρκικα σημαίνει "κυδώνι"). Τελείωσε το σχολαρχείο εκεί. Του άρεσε να
διαβάζει και έκανε τα παιδιά του να αγαπήσουν τα μαθήματα, την Ιστορία, τη
Γεωγραφία. Ήρθε στους Αμπελόκηπους μετά τη Μικρασιατική καταστροφή. Η
μητέρα του ήταν από την Ικαρία. Δούλευε υπηρέτρια σε ένα σπίτι και ψώνιζε
από το μαγαζί του πατέρα του. Ο πατέρας του την ερωτεύτηκε και έτσι ένας
από το Αϊβαλί παντρεύτηκε μια Ικαριώτισσα που γνώρισε στους
Αμπελόκηπους.
Θυμάται πολλά πράγματα από τις ιστορίες του πατέρα του, όπως τις δύο
καταστροφές της περιοχής που μεγάλωσε ο πατέρας του. Η οικογένεια των
Μανταίων ήταν μεγάλη αλλά "σκόρπισε" μετά την Μικρασιατική καταστροφή.

3. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [3]
Από τη μητέρα του θυμάται τις ιστορίες που τους έλεγε για το πώς μεγάλωσε
στο Φραντάτο, ένα ορεινό χωριό της Ικαρίας με πλούσια βλάστηση και πολλά
νερά.
Η οικογένεια είχε 4 αγόρια. Ο Γιώργος γεννήθηκε το 1929, ο Λεωνίδας το
1931, ο Κώστας το 1943 και ο Πέτρος το 1945. Ο πατέρας τους "έφυγε" νέος
από τη ζωή και τα δύο μεγαλύτερα αδέλφια μεγάλωσαν και σπούδασαν τα
δύο μικρότερα. Ο ίδιος σπούδασε Νομική στη Θεσσαλονίκη και ο αδελφός
του, Πέτρος, σπούδασε στην Πάντειο και είναι ενεργός δημοσιογράφος. Στο
Πανεπιστήμιο έμαθαν πολλά πράγματα. Μέστωσε ως άνθρωπος. Στο
Πανεπιστήμιο έκαναν πολλές συζητήσεις, έβλεπαν ταινίες, διάβαζαν βιβλία.
Διαφωνούσαν για το αν ήταν καλύτερος ο Ελύτης ή ο Ρίτσος ως ποιητής. Ο
Θεοδωράκης έκανε πιο προσιτό τον Ελύτη με τη μελοποίηση του "Άξιον εστί".
Πέρασαν αρκετά δύσκολα χρόνια. Και τα 4 αδέλφια πήγαν φυλακή/εξορία
ενώ έπιασαν ακόμα και τη μητέρα του.
Οι Αμπελόκηποι έχουν αλλάξει πάρα πολύ από το παρελθόν. Τότε είχε πολύ
περισσότερο πράσινο. Με το Δημοτικό πήγαιναν εκδρομές στις "Ελιές" ή στα
Τουρκοβούνια. Υπήρχε ένας μεγάλος ελαιώνας, ενώ κατέβαινε από την
περιοχή των Ελληνορώσων ένας χείμαρρος, το διαβολόρεμα, και δίπλα
υπήρχε ένα γήπεδο, του Αστέρα της Αθήνας. Όλα αυτά στη συνέχεια
καταπατήθηκαν. Η πολιτεία δεν ενδιαφέρθηκε.
Στην περιοχή των Αμπελοκήπων υπήρχαν παλιά πολλές βίλες όπου έμεναν
προσωπικότητες, όπως η βίλα Θων. Στον χώρο της βίλας χτίστηκε και το
εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου Θων. Ο χώρος αυτός, για ένα διάστημα, έγινε
γκαράζ, έκλεψαν και διάφορα πράγματα από εκεί μέσα... Το μόνο που
διασώζεται είναι ο Ι.Ν. Αγίου Νικολάου, μετά από προσπάθειες του
Πολιτιστικού Περιβαλλοντικού Συλλόγου Κέντρου Αμπελοκήπων, της ομάδας
του 56ου
Γυμνασίου Αθήνας, του ιδίου και άλλων φορέων (όπως της
MONUMENTA).

4. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [4]
Τώρα γίνονται προσπάθειες διάσωσης του κινηματογράφου ¨ΑΣΤΡΟΝ¨.
[Σχόλιο: Στις προσπάθειες συμμετέχει και ο Περιβαλλοντικός Πολιτιστικός
Σύλλογος Κέντρου Αμπελοκήπων, το 56ο
Γυμνάσιο (http://56gym-
athin.att.sch.gr/index.php/m-activities/m-environmental-programs/297-art-201819-
perivfrontizwsxoleio-geitonia) καθώς και η MONUMENTA]. Έχει ήδη κηρυχθεί
ιστορικός χώρος. Όλα, όμως, για να γίνουν χρειάζονται μεγάλη προσπάθεια
από τους ανθρώπους, τους συλλόγους... Να υπάρχει θέληση και βούληση.
Ο τόπος των Αμπελοκήπων είναι αγνώριστος.
Θυμάται το εκκλησάκι των Αγίων Πάντων στην οδό Τσόχα. Εκεί υπήρχε παλιά
και ναός της Αφροδίτης. Εκεί, όταν έφτιαχναν την εκκλησία, βρέθηκε νερό και
έλεγαν ότι είναι αγίασμα. Θυμάται ότι έφευγαν από τη γειτονιά τους, τη Στέγη
Πατρίδος, και πήγαιναν να πάρουν αγίασμα.
Τότε γίνονταν υποχρεωτικά και ο εκκλησιασμός και η κατήχηση. Μάλιστα τους
έδιναν και εικονίτσες αγίων τις οποίες έπρεπε να δείξουν τη Δευτέρα στο
σχολείο για να αποδείξουν ότι είχαν εκκλησιαστεί. Γενικά, στο σχολείο υπήρχε
βία. Έπρεπε να κάνεις πάντα αυτά που ήθελαν οι άλλοι.
Δεν θα προτιμούσε ούτε τη μια εποχή ούτε την άλλη. Θα ήθελε μια πιο
ανθρώπινη περιοχή. Ούτε τα πολύ ψηλά κτίσματα αλλά ούτε και τις παράγκες.
Τα ψηλά κτήρια και οι πολυκατοικίες οδήγησαν στην αποξένωση των
ανθρώπων. Είναι σημαντικό να διατηρήσουμε σχέσεις με τους συνανθρώπους
μας.
Από το σχολείο θυμάται πολύ καλά τους δημοτικούς χορούς που μάθαιναν.
Αγόρια και κορίτσια μάθαιναν χορούς και διατηρούσαν τα ήθη και τα έθιμα.
Έκαναν και γυμναστικές επιδείξεις.
Κάποιοι δάσκαλοι και καθηγητές τούς έδερναν με τη βίτσα. Όταν τον
χτυπούσαν στην ασφάλεια, σκεφτόταν τον καθηγητή που τον έδερνε στο
Γυμνάσιο. Βία, πάντα βία. Με βία δεν μεγαλώνει κανείς. Ποτέ δεν μπορείς να
πείσεις τον άλλο με ξύλο. Ο λόγος, η γλώσσα είναι που μπορεί να πείσει τον
άνθρωπο.

5. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [5]
Στο Δημοτικό σε εντυπωσιάζουν άλλα πράγματα και στο Γυμνάσιο, που είσαι
και πιο ώριμος, άλλα. Στο Δημοτικό τον εντυπωσίαζαν οι χοροί, οι γυμναστικές
επιδείξεις, οι βόλτες στις "Ελιές" και στα Τουρκοβούνια. Στο Γυμνάσιο αρχίζει
ο προβληματισμός για το τι θα κάνεις στη ζωή σου... Του ιδίου του άρεσε από
τότε η προοπτική να γίνει ελεύθερος επαγγελματίας. Μεγαλώνοντας, η ζωή
παίρνει άλλη διάσταση. Αρχίζει να σε απασχολεί περισσότερο η σχέση με το
άλλο φύλο. Όταν μεγάλωνες έψαχνες να βρεις το ¨κορίτσι¨ σου και το κορίτσι
έψαχνε να βρει το "αγόρι" της. Επίσης, άρχισε να ασχολείται περισσότερο με
τον αθλητισμό και ιδιαίτερα με το μπάσκετ. Του άρεσε που έκανε πράγματα
που αγαπούσε.
Εκφοβισμός δεν υπήρχε στο σχολείο τότε. Ή δεν το ήξεραν. Υπήρχε κάποιος
που ήταν αργόστροφος, τον έλεγαν "μπουνταλά¨!
Στο Δημοτικό θυμάται ότι είχαν δύο παρατάξεις. Τους "Κολοκοτρωναίους" και
τους "Μαυρομιχάληδες". Υπήρχε ένας συμμαθητής τους που ήταν από τη
Μάνη και θεωρούσε ότι χωρίς τη Μάνη δεν θα γινόταν επανάσταση. Άλλοι
υποστήριζαν τον Κολοκοτρώνη. Έτσι "μάλωναν" προσπαθώντας να
αποδείξουν ότι έχουν δίκιο. Θυμάται που ο δάσκαλός τους, ο
Παπαδημητρίου, τους άφηνε να φωνάζουν μέσα στην τάξη υποστηρίζοντας με
επιχειρήματα τις απόψεις τους. Τους παρακολουθούσε. Έτσι έμαθαν να
αγαπούν την Ιστορία. Ο Παπαδημητρίου τους έδινε κατευθύνσεις και άλλα
βιβλία να διαβάσουν για να υποστηρίξουν τις απόψεις τους. Μέχρι που τους
μίλησε και για τον Φωτιάδη [Σχόλιο: Έλληνας λογοτέχνης που ασχολήθηκε
κυρίως με την Ελληνική Επανάσταση του 1821].
Τότε, ο κάθε μαθητής διάβαζε και έκανε τις εργασίες μόνος του. Δεν
μαζευόντουσαν στο σπίτι κάποιου για να εργαστούν όλοι μαζί.
Στο Γυμνάσιο το "έσκαγαν" στα μαθήματα που δεν τους άρεσαν και πήγαιναν
βόλτες. Πήγαιναν κινηματογράφο. Υπήρχαν πρωινές προβολές. Έβλεπαν
καουμπόικες και αστυνομικές ταινίες.

6. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [6]
Οι γονείς τους δεν τους έλεγαν τίποτα. Τους είχαν εμπιστοσύνη. Δεν το
μάθαιναν κιόλας.
Μέσα στην τάξη υπήρχαν πολλοί μαθητές. Στο Δημοτικό κάθονταν 3 σε κάθε
θρανίο. Σε μια τάξη μπορεί να ήταν τουλάχιστον 55 μαθητές. Τα αγόρια και τα
κορίτσια κάθονταν σε ξεχωριστές σειρές.
Στο Πανεπιστήμιο έδιναν σε συγκεκριμένη σχολή. Ο ίδιος ήθελε Νομική και η
σχολή της Αθήνας ήταν πιο δύσκολη. Τον βοήθησαν, όπως και τον μικρότερο
αδελφό τους, τα μεγάλα αδέλφια τους, τον "προίκισαν", ώστε να καταφέρει
να περάσει και να ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Θεσσαλονίκη.
Η Θεσσαλονίκη ήταν μεγάλη εμπειρία για τον ίδιο. Συμμετείχε σε όλα τα
δρώμενα. Ήταν αυτόπτης μάρτυρας και στη δολοφονία του Λαμπράκη στις 22
Μαΐου το 1963. Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν μαιευτήρας, γυναικολόγος,
αθλητής με πολλά ρεκόρ, βουλευτής Πειραιά συνεργαζόμενος με την ΕΔΑ.
Οι ιστορίες των ανθρώπων και σε προβληματίζει και σε οδηγεί. Σε μαθαίνει να
μην κάνεις λάθη.
Το 1967 άρχισε το πτυχίο αλλά τον κυνήγησε η αστυνομία και σταμάτησε. Τον
αδελφό του τον Λεωνίδα τον έπιασαν αμέσως και τον έστειλαν στη Γυάρο.
Τους κυνήγησαν όλους στην οικογένεια. Τον αδελφό του τον Πέτρο, τον
έπιασαν τον Αύγουστο του 1967 μοιράζοντας προκηρύξεις. Τον βασάνισαν
πολύ άγρια αλλά δεν μαρτύρησε που έμεναν οι υπόλοιποι. Τον Απρίλη του
1968 η Χούντα έπιασε και τα δύο "τελευταία αδέλφια", τον Γιώργο και τον
Κώστα. Έτσι, τελικά, ο Κώστας Μανταίος τελείωσε το Πανεπιστήμιο το 1972,
όταν βγήκε από τις φυλακές. Μετά πήγε στρατιώτης στα Σέρβια Κοζάνης, σε
τάγμα ανεπιθύμητων, όπου πήρε στα δύο χρόνια μόνο μια δεκαπενθήμερη
τιμητική άδεια, γιατί είχαν κερδίσει το πρωτάθλημα του Συντάγματος. Όταν
έφτασε στα Σέρβια, ο διοικητής τού είπε ότι η φήμη του προηγήθηκε της
παρουσίας του. Του είχαν φάκελο. Αυτό σημαίνει ότι έκανε όλη τη λάντζα του
στρατοπέδου. Το πρωί καθάριζε τις τουαλέτες, το απόγευμα έκανε την
καθαριότητα του στρατοπέδου. Μάλιστα σκεφτόταν ότι στην φυλακή ήταν πιο

7. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [7]
καλά! Πήγε η γυναίκα του να τον δει και δεν την άφησαν ούτε και του έδωσαν
άδεια για να τη συναντήσει. Απολύθηκε μετά τη μεταπολίτευση και με τη
βοήθεια ενός φίλου του, του παλιού αθλητή Δημήτρη Σκούρτη, άρχισε να
δουλεύει. Τα πρώτα χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα. Δύσκολα αλλά καλά!
Το σχολείο τον βοήθησε πάρα πολύ στην προσωπική και κοινωνική του ζωή.
Γνώρισε ανθρώπους και έμαθε γράμματα, νέες γνώσεις. Το σχολείο όλους
τους επηρεάζει. Ακόμα και αν έχουν κακές αναμνήσεις.
Παλιά οι μαθητές διάβαζαν πολύ. Είχε συμμαθητές που ήταν πραγματικά
φωστήρες.
Το σχολείο έχει πολλά θετικά και πολλά αρνητικά. Το ζήτημα είναι ότι θα
έπρεπε να υπάρχει εθνική, ενιαία πολιτική σε κάποια θέματα, όπως της
Παιδείας, της Υγείας. Όχι κάθε φορά να γίνονται αλλαγές από την αρχή. Θα
πρέπει να βελτιώνεται το προηγούμενο, κάθε φορά, σύστημα και όχι να
καθαιρείται το προηγούμενο και να γίνεται κάτι καινούριο.
Στο σχολείο, όπως σε όλα τα παιδιά, του άρεσε η αυλή και τα αθλήματα. Του
άρεσε να παίζει μπάσκετ, όπου ήταν καλός και έρχονταν οι συμμαθητές τους
να τους δουν. Το 10ο
Γυμνάσιο είχε βγει τότε δύο φορές Πρωταθλητής Αθήνας
στο μπάσκετ. Το 10ο
Γυμνάσιο είναι απέναντι από το μαιευτήριο της «Έλενας»
στο σημείο που είναι τώρα το Πειραματικό Γυμνάσιο.
Όταν ήταν στο 10ο
αυτό που έκαναν ήταν να βλέπουν τα «κακά» κορίτσια που
ήταν απέναντι στο «Εμπειρίκειο». Τους «μεγάλωσαν» τα παράθυρα ώστε να
μην μπορούν να έχουν οπτική επαφή με τα κορίτσια από το «Εμπειρίκειο».
Μια αρκετά γνωστή ταινία με τη Ζωή Λάσκαρη έκανε αναφορά στο
αναμορφωτήριο εκεί [Σχόλιο: Πρόκειται για την ελληνική δραματική ταινία
του 1966 με τίτλο «Στεφανία» ].
Όλη η κοινωνία είναι ένα σχολείο. Όσο μεγαλώνουμε, οι εμπειρίες μας είναι η
καινούργια διδαχή. Τις εμπειρίες μας τις κερδίζουμε με τη συμμετοχή μας στο
κοινωνικό γίγνεσθαι. Δεν θα ήθελε, λοιπόν, να ξαναπάει σχολείο. Αυτήν την

8. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [8]
εποχή «διδάσκει». Έχουν περάσει από τα χέρια του τα τελευταία 4 χρόνια
πάνω από 10.000 μαθητές στις ενημερώσεις για την ΕΠΟΝ και το ΕΑΤ ΕΣΑ.
Είναι μεγάλη του χαρά η επαφή με τους μαθητές και τους εκπαιδευτικούς.
Αυτό που θα ήθελε να κάνει, αν μπορούσε να γυρίσει στο παρελθόν, είναι
περισσότερα ταξίδια στο εξωτερικό. Έχει πάει μόνο στην Τουρκία και την
Κύπρο, και 10 μέρες στη Γερμανία για τον γάμο ενός φίλου του. Αυτό είναι το
απωθημένο του. Έχει γυρίσει από άκρο σε άκρο την Ελλάδα αλλά «έξω»,
λόγω χρόνου και υποχρεώσεων, δεν έχει πάει. Θα ήθελε να είχε περπατήσει
στη Ρώμη, στο Παρίσι, στη Νέα Υόρκη.
Η ενασχόληση με τα κοινά σε «τρώει», αλλά σε κρατά και ζωντανό. Η
οικογένειά του έχει δώσει πολλά στον αγώνα για την ελευθερία και τη
Δημοκρατία. Αυτό, βέβαια, τους τιμά αλλά και τους έχει εξοντώσει. Ο πατέρας
του βασανίστηκε και το 1952, στην υπόθεση Μπελογιάννη. Μπορεί να
απαλλάχθηκε αλλά υπέφερε πολύ από τα βασανιστήρια.
Η Ιστορία είναι ιστορίες ανθρώπων. Ο λαός, όμως, κάνει την Ιστορία.
Ο άνθρωπος τα αντέχει όλα. Είναι πολύ δυνατός. Δεν γνωρίζουμε τις
ικανότητές μας παρά μόνο όταν είμαστε σε δύσκολη θέση. Στην απομόνωση,
για παράδειγμα, στην αρχή δεν έβλεπε τίποτα. Με τον καιρό
προσαρμόστηκαν και τα μάτια του. Μέχρι που διάβαζε και τι είχαν γράψει
άλλοι πριν από αυτόν στο κελί. 13 Απρίλη του 1968 μπήκε στην απομόνωση
στην «Μπουμπουλίνας». Ακόμα και ψάρι που του έφερναν οι δικοί του
μπορούσε να βγάλει όλα τα κόκκαλα χωρίς πρόβλημα. Φαγητό δεν έδιναν στο
κρατητήριο. Όποιος δεν είχε δικούς του ανθρώπους να του φέρουν, χρώσταγε
στο κράτος το φαγητό του. Όταν άρχισε να βλέπει στο σκοτάδι, είδε στον
τοίχο 13 χαρακιές. Αυτό σήμαινε ότι κάποιος άλλος στην απομόνωση είχε
αντέξει 13 ημέρες. Είχε γράψει και το όνομά του: «Εξηνταβελόνης». Τον
συνάντησε μετά στην φυλακή. Του είχε κάνει εντύπωση που είχε αντέξει
τόσες ημέρες. Τελικά ο ίδιος άντεξε 4,5 μήνες, 128 ημέρες. Έχει μεγάλη
αντοχή, τελικά, ο άνθρωπος και αυτό φαίνεται στις δυσκολίες που συναντά.

9. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [9]
Τελικά στο στρατοδικείο απαλλάχθηκε. Δεν αθωώθηκε. Απαλλάχθηκε γιατί
δεν βρέθηκε τίποτα επιλήψιμο. Τον άφησαν λοιπόν, αλλά θα έπρεπε κάθε
μέρα στις 5 το απόγευμα να παρουσιάζεται στο ΙΔ’ Αστυνομικό Τμήμα που
ήταν στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Παράλληλα τον παρακολουθούσαν.
Υπήρχαν αντιχουντικοί οι οποίοι είχαν καλή συμπεριφορά και δεν τους
φέρονταν άσχημα στο στρατό, στα Σέρβια Κοζάνης.
Ακόμα και στην απομόνωση στην «Μπουμπουλίνας» υπήρχαν
δεσμοφύλακες/αστυνομικοί που τους μετέφεραν σημειώματα, ώστε να
μαθαίνουν για τις οικογένειές τους, κρυμμένα στο φαγητό. Τους έλεγαν για
παράδειγμα να προσέξουν τα μακαρόνια όταν θα τα έτρωγαν. Αυτό σήμαινε
ότι υπήρχαν σημειώματα από τους δικούς τους. Η μεταφορά σημειωμάτων
γινόταν και προς τις δύο κατευθύνσεις. Θυμάται τους αστυνομικούς Θανάση
Κολοβό και Βασίλη, που είχαν φερθεί με μεγάλη ανθρωπιά στους
κρατούμενους. Μάλιστα ο Θανάσης είχε παραιτηθεί από το σώμα επειδή δεν
άντεχε να βλέπει την κακομεταχείριση που δέχονταν οι φυλακισμένοι. Μετά
το τέλος της δικτατορίας ο Κώστας Μανταίος μαζί με άλλους πρώην
συγκρατούμενους του κατέθεσαν υπέρ του ώστε να επαναπροσληφθεί στην
υπηρεσία.
Υπήρχαν λοιπόν και καλοί άνθρωποι. Υπήρχαν φύλακες που τους έδιναν και
βιβλία για να διαβάσουν, τους ενημέρωναν πότε θα γίνει ξαφνική
επιθεώρηση ώστε να κρύψουν αν είχαν κάτι που θα μπορούσε να τους
δημιουργήσει πρόβλημα. Μερικοί τους θαύμαζαν γιατί αυτοί ήταν
κρατούμενοι για μια ιδέα. Δεν ήταν ποινικοί κρατούμενοι.
Ο κύριος Μανταίος μας ανέφερε ιστορίες με τον Μίκη Θεοδωράκη [Σχόλιο:
συνθέτης, πολιτικός, ακτιβιστής] που τον είχε και Πρόεδρο, με τον Χρόνη
Μίσσιο [Σχόλιο: συγγραφέας, λογοτέχνης αντιστασιακός, ακτιβιστής] και έναν
παπά που πήγε να τους ευλογήσει την ημέρα των Φώτων, τον Πέτρο

10. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [10]
Μπάμπαλη [Σχόλιο: αρχιβασανιστής της ασφάλειας που τον σκότωσε το 1979
ο «Επαναστατικός Λαϊκός Αγώνας - Ομάδα: Ιούνης ’78»] που τους ρώταγε αν
ήταν κομμουνιστές. Θυμάται πώς του είχε πει. "Δεν είμαι κομμουνιστής, αλλά
και να ήμουν δεν θα σου το έλεγα γιατί θα με καταδικάζατε! Εγώ είμαι μέλος
της Δημοκρατικής Νεολαίας Λαμπράκη". Το 80% περίπου των φυλακισμένων
ήταν Λαμπράκηδες.

11. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [11]
Παράρτημα
1. Στοιχεία της συνέντευξης:
Εικόνα 1: Παρουσίαση ομιλητή. Μέρος της συνέντευξης της δεύτερης συνάντησης στο κτήριο της ΕΠΟΝ
βρίσκεται στη σελίδα: https://www.youtube.com/watch?v=PHWQHYKQKPE&feature=youtu.be
2. Ερωτήσεις της συνέντευξης:
(Στο συγκεκριμένο αρχείο παρουσιάζεται μια μικρή "σύνοψη" της
συνέντευξης. Μεγαλύτερο μέρος αυτής στο σχετικό βίντεο στη σελίδα: )
 [56ο
] Πόσα χρόνια ζήσατε στην περιοχή Αμπελοκήπων (από πότε-μέχρι
πότε;)
 [56ο
] Πώς βρέθηκαν οι πρόγονοί σας στην περιοχή;
 [56ο
] Πόσα και ποια μέλη είχε η οικογένειά σας;
 [56ο
] Τι ιστορίες θυμόσαστε από αυτές που σας έχουν αφηγηθεί οι γονείς
σας;
 [56ο
] Τι θυμάστε από τα παιδικά σας χρόνια;

12. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [12]
 [56ο
] Πώς βλέπετε τις αλλαγές που έγιναν στην περιοχή των
Αμπελοκήπων;
 [56ο
] Εσείς ποια εποχή θα προτιμούσατε;
 [56ο
]Τι θυμάστε από το σχολείο που ήσασταν μαθητής Δημοτικού;
 [56ο
] Έχετε κρατήσει επαφές με συμμαθητές σας από το Δημοτικό;
 [56ο
] Τι σας άρεσε περισσότερο στο σχολείο και τι δεν σας άρεσε;
 [56ο
] Πηγαίνατε μονοήμερες/πολυήμερες σχολικές εκδρομές με το
σχολείο; Αν ναι, ποια ήταν τα μέρη που πηγαίνατε;
 [56ο
] Υπήρχε την εποχή που πηγαίνατε σχολείο εκφοβισμός (bullying); Αν
ναι, πώς το αντιμετωπίζατε; (μαθητές, δάσκαλοι/καθηγητές, γονείς)
 [56ο
] Πότε αποφοιτήσατε και ποια ήταν η επαγγελματική σας εξέλιξη;
 [56ο
] Πόσο θεωρείτε ότι σας επηρέασε το σχολείο στην προσωπική και
στην επαγγελματική σας ζωή;
 [56ο
] Πιστεύετε στις απόψεις περί «παλιών καλών εποχών» όπου οι
καθηγητές ήταν πρότυπα και οι μαθητές με περισσότερη αγωγή κι ότι ήταν
περισσότερο επιμελείς και «έξυπνοι»;
 [56ο
] Θεωρείτε ότι το σύγχρονο ελληνικό σχολείο ανταποκρίνεται στον
ρόλο που θα πρέπει να έχει; Ποια είναι η άποψή σας;
 [56ο
] Υπάρχουν συμμαθητές σας που θεωρείτε ότι ξεχώρισαν/διακρίθηκαν
στην επαγγελματική τους ζωή;
 [56ο
] Ποιο σημείο/χώρος του σχολείου ήταν ο πιο «σούπερ»;
 [56ο
] Σας γεννήθηκε ποτέ η επιθυμία να ξαναπάτε σχολείο, να ξαναζήσετε
στιγμές που ζήσατε;
 [56ο
] Τι θα αλλάζατε, αν είχατε τη δυνατότητα να επηρεάσετε το
παρελθόν, κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο;

13. Συνέντευξη με τον κ. Κώστα Μανταίο (24/06/2019) /
Συντακτική και Φωτογραφική Ομάδα Εργαστηρίου Πληροφορικής [13]
Ευχαριστούμε πάρα πολύ τον κύριο Κώστα Μανταίο για τη
συνέντευξη, τις πληροφορίες, το βιβλίο και τους οπτικούς δίσκους
που μας παραχώρησε.
Συντακτική και φωτογραφική ομάδα εργαστηρίου Πληροφορικής
56ου
Γυμνασίου Αθήνας
Σχολικό έτος: 2019-2020