2. Γεια και χαρά σας! Με λένε
EDU.Art και θα σας διηγηθώ μια
μέρα από η ζωή μου, που με
έκανε να πάρω μια σημαντική
απόφαση.
3. Ήταν μια μέρα φωτεινή, σαν σήμερα. Χαρά Θεού!
Δεν χάνω τίποτα να
βγω μια βόλτα. Θα
πάω για περπάτημα
στην παραλία. Τέτοια
εποχή είναι ακόμη
ήσυχα. Δεν έχει
Ωπ!!! Ας πάρω μαζί
μου και τα σύνεργα.
Αυτός ο καιρός μπορεί
να μου φέρει
έμπνευση!
πολύ κόσμο.
4. Δεν πρόλαβα να στήσω το καβαλέτο μου…… τσουπ να ‘σου ο
Antigreen μπροστά μου!
Ναι! Κι εσύ,
τι θα
ζωγραφίσεις;
Νεκρή φύση;
Καλά, εσύ;
Βγήκες να
λιαστείς;
Τι νέα
παλιόφιλε;
5. Πω! Πω! Τι
καταστροφή, τώρα
τα πρόσεξα!
Πώς ξεβράστηκαν
όλα αυτά τα
ψάρια;
Μα δεν βλέπεις και
μέσα στο νερό τι
γίνεται; Τίγκα στη
σακούλα, στα
ξερόκλαδα, στις
στάχτες….
7. Σιγά ρε!
Ποιος
νοιάζεται;
Ψάρια είναι…
Εγώ νοιάζομαι! Και
ξέρεις κάτι; Θα
ανακαλύψω τι φταίει!
Καλά εγώ φεύγω!
Πάω να χαλαρώσω
… στη δουλειά!
Μα πότε έπιασε
δουλειά αυτός; Ένα
χαμένο κορμί πού
μπορεί να δουλεύει;
8. Κάτι σαν φωνή ακούω από τα βάθη του
Ωκεανού, αλλά δεν καταλαβαίνω. Αρχίζω να
τρομάζω! Κοντοστέκομαι και …. Ναι είναι ένα
ψαράκι!
…………
9. Τι θέλεις από μένα;
Πες μου σε
παρακαλώ!
Ορίστε;
Ποιος είναι;
Δεν προλαβαίνεις
να με
Είμαι ο Νέμο, ένα ταπεινό
ψαράκι! Είναι σίγουρο ότι σε
λίγη ώρα θα έχω κι εγώ
την τύχη όλων αυτών των
βοηθήσεις, είναι
σίγουρο! Μπορείς
όμως, να …….
νεκρών ψαριών που
ξαπλώνουν στην άμμο.
12. Τι χρώμα, Χριστέ μου!
Σκέτη απελπισία! Εδώ έχω
εμπνευστεί τους
καλύτερους πίνακές μου,
και τώρα……. Εδώ, που
θα ‘πρεπε να σφύζει από
ζωή! Πού είναι τα
θαλασσοπούλια, πού είναι
τα ψάρια;
13. Αυτό το μέρος είναι πολύ
σημαντικό για τη ζωή των
θαλασσινών. Εδώ που ενώνονται
τα γλυκά νερά που φέρνει το
ποτάμι με το νερό της
θάλασσας, δημιουργείται το
πλαγκτόν, η τροφή των ψαριών!
14. Σήμερα όμως,
τα πράγματα
δεν πάνε
καθόλου καλά!
Δύσκολα ζει
κανείς εδώ…….
15. Πρέπει να βιαστώ! Θα
ακολουθήσω ανάποδα το
ρεύμα του ποταμού! Δεν
μπορεί, κάτι θα
ανακαλύψω!
16. Ποιος είναι; Το νερό είναι
τόσο θολό και τόσο λίγο, που
μου φαίνεται σχεδόν αδύνατο να
Ε φίλε! Πού
τρέχεις έτσι
βιαστικά; Ρίξε και
εδώ μια ματιά.
Βοήθησέ με να
γλυτώσω απ’ τους
αφρούς!
ζουν ψάρια εδώ.
Κι όμως! Εγώ
προσπαθώ να
επιβιώσω. Κι αν
δεν κάνεις κάτι
γρήγορα θα μείνω
στην προσπάθεια!
Ουπς! Ένα χέλι! Κοίτα
πώς πάει να
ξεγλιστρήσει ανάμεσα
σε κάθε λογής
σκουπίδια!
Πρέπει να
δράσω! Θα σε
δω αργότερα!
…….. ελπίζω!
Ναι! Με λένε Νηρέα!
Προχώρα. κι άλλο πάνω στο
ποτάμι και σταμάτησε με
κάθε τρόπο τα επικίνδυνα
χημικά κι εντομοκτόνα που
μας ρίχνουν αυτοί οι κι
εξαφανίζουν τη ζωή μας.
17. Άσε τα μεγάλα λόγια
φίλε μου! Βάλε κι εσύ
… (αλλά πού; …. Κι αυτοί θα
κοιμούνται σε κανένα γραφείο…..)
Και τη νύχτα θα κάνουμε τον
αγωγό υπόγειο, για να μην
ανησυχούμε πια….. κατευθείαν στο
ποτάμι , χωρίς να μας παίρνει
χαμπάρι κανείς! Αν θες έλα! Έχει
Έλα παιδιά!!!! Άνοιξε
την κάνουλα, ένα τώρα χεράκι που
να
δεν βλέπει κανείς!
ξεμπερδέψουμε πιο γρήγορα!
Πρέπει να αδειάσουμε τη
δεξαμενή πριν έρθει
κανένας αγροφύλακας
καλό «νυχτοκάματο»!!!
Ε! Τι κάνεις εκεί; Αυτή
είναι η δουλειά που
έπιασες; Σκοτώνεις τη
ζωή, σκοτώνεις τη
φύση, σκοτώνεις τον
ίδιο σου τον εαυτό..!
Δεν το καταλαβαίνεις;
18. Ρεμάλι! Ο παλιάνθρωπος, ο
ασυνείδητος! Πώς θα
ζήσουν τα ψάρια, τα
πουλιά, τα ζώα…. ; Πώς
θα σταθούν να πιουν νερό,
πού θα στήσουν το
σπιτικό τους; Αχ!!! Δεν θα
προλάβω!
19. Το ποτάμι όλο και στενεύει. Στενεύει κι ανηφορίζει. Πέτρες
και χορτάρια μου φράζουν το δρόμο. Άσε τα σκουπίδια! Ότι
βάλει ο νους σου : αναψυκτικά, πλαστικά, δίχτυα, παιχνίδια,
σακούλες…. Ακόμα και τα πουλιά υποφέρουν με αυτήν την
κατάσταση. Πεθαίνουν απ’ τα σκουπίδια που δεν μπορούν να
καταπιούν, ή ακόμη ξεψυχούν προσπαθώντας να ξεφύγουν από
τα πεταμένα δίχτυα που τα έχουν παγιδέψει! Μπορείς να το
διανοηθείς;
20. Μόνο αυτό, ίσως δεν
φτάνει! Πρέπει να
φτάσω στην κορυφή,
να τα δω όλα και
να δράσω κατάλληλα!!!!
Αααα!!! Ποτέ δεν
φανταζόμουν ότι θα
κατέληγα εδώ! Φαίνεται
τόσο όμορφα! Αλλά …..
Ωχ! Η υπόθεση περιπλέκεται!
Πώς να τα βάλω και με τα
υπόγεια νερά; Πώς να τα
δεν είναι.
διορθώσω όλα;
Αχ! Φίλε μου! Τα όριά μου
στενεύουν! Εντομοκτόνα,
λιπάσματα και κάθε λογής
χημικά υπολείμματα απ’ τα
χωράφια, καταλήγουν πάνω
Αν μιλούσες στους αγρότες
για τη «βιολογική
καλλιέργεια»; Αν αφήναν τα
μου! χωράφια Πόσο να ν’ καρπίσουν
αντέξω;
χωρίς πρόσθετες χημικές
ουσίες; …. Αυτό κάπως θα
βοηθούσε…
23. …. στην πηγή, που ερχόμουν μικρός
εκδρομή με το σχολείο.
,
24. Τότε, ήταν τόσο ειδυλλιακό τοπίο! Ενώ
τώρα… λιγοστό πράσινο, η πηγή έχει
σχεδόν στερέψει και δεν ακούω
καθόλου τιτιβίσματα πουλιών!
25. Γεια σου EDU.Art!
Είμαι η νύμφη της
πηγής. Με λένε
Με θεωρούν πολύ
ρομαντική που ακόμα
πιστεύω σε ένα καλύτερο
μέλλον. Έφυγαν προς
άγνωστη κατεύθυνση, προς
Αρέθουσα και
απέμεινα μόνη να
προστατεύω αυτόν τον
τόπο. Οι αδελφές
Ακολούθησέ με!!!
αναζήτηση καλύτερης
τύχης! Κι εγώ ….. εδώ
«φυλάω Θερμοπύλες».
μου μια μια με
εγκαταλείπουν!
Μην απογοητεύεσαι!
Πες μου πού
αποδίδεις το κακό
και θα κάνω ό,τι
μπορώ! Στο
υπόσχομαι!
26. Ανεβήκαμε μαζί στην πλαγιά του βουνού. Η έκπληξή
μου δεν περιγράφεται! Το βουνό ήταν γυμνό! Τα
δέντρα είχαν αφανιστεί! Μόνο ένα κακόμοιρο και
άρρωστο δεντράκι μας χαιρετούσε, κουνώντας τα
λιγοστά φύλλα του.
27. Έχτισαν φράγματα, έφτιαξαν
δρόμους και σπίτια.
Έκοψαν δέντρα, έκαψαν
δάση ολόκληρα στο όνομα
του «Πολιτισμού» και της
οικιστικής ανάπτυξης, χωρίς
να λογαριάζουν τι συμβαίνει
Όπως βλέπεις δεν
έχουν μείνει δέντρα
στο βουνό! Οι
άνθρωποι πιστεύουν
ότι τα δάση ανήκουν
μόνο σ’ αυτούς.
στη Γη.
28. Τα πουλιά και τα ζώα σιγά –
σιγά εξαφανίζονται. Χωρίς τα
Πώς θα σκορπίσει
η Μητέρα Φύση τα
δώρα της στα φυτά
και στα ψάρια που
ζουν στην αγκαλιά
δάση, η βροχή δεν
απορροφάται από το χώμα,
δεν δημιουργούνται υπόγεια
ποτάμια! Χωρίς υπόγειο νερό
πώς θα εμπλουτιστούν τα
νερά των ποταμών και των
θαλασσών;
της;
29. Όλα καταστρέφονται από
τους ανθρώπους; Φύση και
Πολιτισμός μπορούν να
συνυπάρχουν; Ας
προσπαθήσουμε! Εγώ θα
κάνω την αρχή!
