1. DOSSIER INFORMATIVO DA CAMPAÑA BDS GALIZA
BOICOTE, DESINVERSIÓNS E SANCIÓNS A ISRAEL
http://www.bds-galiza.org/
2. APELO BDS
En tanto non acate a Lexislación Internacional e non respecte os Principios
Universais de Dereitos Humanos
Boicote, Desinvestimento e Sancións contra Israel
Nós, representantes da sociedade palestina, solicitamos ás organizacións da
sociedade civil internacional e ás persoas conscientes de todo o mundo que impoñan
amplos boicotes e promovan desinvestimentos contra Israel como se fixo con África
do Sur na época do apartheid.
Solicitamos tamén que presionen os seus gobernos para que impoñan embargos e
sancións contra Israel.
Asi mesmo, convidamos os israelitas conscientes a apoiar esta demanda, polo ben da
xustiza e dunha paz auténtica.
Estas medidas punitivas non violentas deberían ser prolongadas até Israel cumprir a
sua obrigación de recoñecer o dereito inalienábel do pobo palestino á
autodeterminación e até acatar as normas da lexislación internacional, o que implica:
1. Pór termo á ocupación e colonización de todas as terras árabes e desmantelar o
muro;
2. Recoñecer os dereitos fundamentais das persoas arabo-palestinas de Israel até a
completa igualdade, e
3. Respectar, protexer e promover os dereitos de todas as persoas palestinas
refuxiadas a retornar aos seus lares e propriedades como estipula a Resolución 194
das Nacións Unidas.
Do Apelo da sociedade civil palestina
9 de Xullo de 2005
"A MAIOR CUESTIÓN MORAL DA NOSA ÉPOCA"
A resistencia palestina ao roubo do seu país atinxiu un momento crítico en 2001,
cando Israel foi clasificado como un estado de apartheid na conferéncia das Nacións
Unidas sobre o racismo en Durban, África do Sur. Para Nelson Mandela, a xustiza
para os palestinos é "a maior cuestión moral da nosa época". O movemento Apelo da
Sociedade Civil Palestina para o Boicote, Desinvestimento e Sancións (BDS),
3. foi fundado a 9 de Xullo de 2005, voltando a reunir de forma impresionante o grande
movemento non-violento que varreu o mundo e levou ao desmoronamento do
apartheid africano.
Nos Estados Unidos e na Europa, sindicatos, asociacións académicas e igrexas
importantes resuscitaron as estratéxias e tácticas que foron usadas contra o apartheid
sud-africano. Nunha resolución adoptada por 431 votos contra 62, a Igrexa
Presbiteriana dos EUA aprobou "un proceso de desinvestimento selectivo por fases
en corporacións multinacionais que manteñen negócios con Israel". Isto ven na
secuencia da opinión do Tribunal Internacional de Xustiza de que o muro de Israel e
as suas colonias "colonizadoras" son ilegais. Unha declaración semellante feita polo
tribunal en 1971, denunciando a ocupación da Namibia pola África do Sur,
desencadeou o boicote internacional que acabou por desmoronar o estado racista.
Tal como a campaña da África do Sur, a cuestión da lei é fundamental. A ningún
estado é permitido desprezar o dereito internacional tan deliberadamente como
Israel. A resolución de 1990 do Consello de Seguranza da ONU esixindo que Saddam
Hussein saíse do Kuwait foi a mesma, case palabra por palabra, do que a que esixiu
que Israel saíse da Cisxordania. Os Estados Unidos e os seus aliados atacaron e
expulsaron o Iraque, ao paso que Israel ten sido recompensado repetidamente. A 11
de Decembro de 2009, o presidente Obama anunciou uma "axuda" a Israel de 2,75
mil millóns de dólares, un primeiro pagamento dos 30 mil millóns de dólares que os
contribuintes americanos irán ofrecer durante esta década a partir da sua apertada
economia.
A hipocrisia é agora ben comprendida nos EUA, onde campañas de boicote dos
consumidores se están a tornar un lugar comun. A campaña de "beleza roubada"
dirixe-se contra os produtos de beleza Ahava que son feitos en "colonatos" ilegais da
Cisxordania, forzando a empresa a desistir da sua sensacionalista celebridade
"embaixadora", Kristin Davis, estrela de 'O Sexo e a Cidade'. Na Gran-Bretaña, a
Sainsbury's e a Tesco estan a ser pressionadas para identificar produtos de
"colonatos", cuxa venda transgride a cláusula dos dereitos humanos no acordo de
comercio da Unión Europea con Israel.
Na Australia, un consorcio que inclue a compañía francesa Veolia perdeu a sua
proposta de mil millóns de dólares, para unha instalación de desalinización, na
secuencia dunha campaña denunciando o plano da Veolia para construir unha via-
férrea lixeira ligando Xerusalém aos "colonatos". Na Noruega, o goberno retirou o
seu apoio à Elbit, unha compañía israelita de alta tecnoloxia, que axudou a construir
o muro na Palestina. Este é o primeiro boicote oficial feito por un país occidental.
"Non queremos financiar empresas que contribuen de forma tan directa para
violacións do dereito humanitario internacional", dixo o ministro das finanzas
noruegués.
En 2005, a Asociación de Profesores Universitários na Gran-Bretaña (AUT) aprobou
o boicote a institucións académicas israelitas cúmplices da opresión dos palestinos. A
campaña AUT foi forzada a recuar cando o lobby de Israel desencadeou unha
4. avalanche de difamacións e acusacións de anti-semitismo. O escritor e activista
palestino Omar Baghouti chamoulle "terrorismo intelectual": unha perversión da
moral e da lóxica que afirma que ser contra o racismo para cos palestinos é ser anti-
semita. Mais o ataque israelita a Gaza a 27 de Decembro de 2008 alterou case todo.
Formouse a primeira Campaña americana para um Boicote Académico e Cultural de
Israel , con Desmond Tutu na sua asemblea consultiva. Na conferencia de 2009, o
Consello de Sindicatos da Gran-Bretaña aprobou un boicote de consumidores. O
"tabú Israel" acabou.
A complementar todo isto obsérvase a rápida evolución da lei criminal internacional
desde o caso Pinochet en 1999, cando o antigo ditador chileno foi colocado sob
prisión domiciliar na Gran-Bretaña. Os instigadores da guerra israelitass enfrentan
agora un proceso semellante en países que teñen leis de "xurisdición universal". Na
Gran-Bretaña, a Lei das Convencións de Xenebra de 1957 foi reforzada polo relatório
da ONU sobre Gaza, do xuiz Richard Goldstone, que en Decembro de 2009 obrigou
un maxistrado de Londres a emitir un mandato de prisión para Tzini Livni, ex
ministra dos Negocios Estranxeiros de Israel, acusada de crimes contra a
humanidade. En Setembro, apenas a imunidade diplomática artificial salvou Ehud
Barak, ministro da Defensa israelita durante o ataque a Gaza, de ser preso pola
Scotland Yard.
Hai agora dous anos, foron asasinadas en Gaza 1400 persoas indefensas. Pouco mais
de un ano mais tarde, foron asasinada outras 9 que viaxavan no Navi Mármara en
misión humanitaria para que o millón e medio de persoas encerradas na prisión
aberta de Gaza soubesen que non estás soas. Que a solidariedade internacional
traballa para deitar abaixo os muros do apartheid.
Do artigo de John Pilger "A campaña BDS gaña ímpeto".
CINCO ANOS DE CAMPAÑA GLOBAL
En 2005, tendo en conta o completo fracaso da ONU e da chamada comunidade
internacional para responsabilizar Israel pola sua continua e impune violación do
dereito internacional, e após un ano de silencio na secuencia da histórica decisión do
Tribunal Internacional de Xustiza, a sociedade civil palestina apelou ás cidadás e
cidadáns do mundo para que asumisen a responsabilidade moral de acabar coa
cumplicidade nas violacións por Israel do dereito internacional e dos dereitos do
pobo palestino. O Apelo BDS afirma a primacia do dereito á autodeterminación e
enuncia os dereitos fundamentais das tres componentes principais do pobo palestino:
a liberación da ocupación israelita, para os que viven na Faixa de Gaza e na
Cisxordania, incluindo Xerusalén Oriental; o fin do sistema de discriminación racial
institucionalizada por Israel contra os seus cidadáns e cidadás palestinas, para os que
viven en Israel; e, para as persoas refuxiadas ou desprazadas internas -a grande
5. maioria do pobo palestino- o exercicio do dereito, recoñecido pola ONU, de regresar
en aos seus lares de orixe e recibiren compensacións polas perdas sofridas.
Con base en principios progresistas e anti-racistas, o Apelo BDS, nos cinco anos
desde que foi emitido e aprobado por unha maioria clara da sociedade civil palestina,
levou á criación dun movemento entusiástico, actualizado e en rápida expansión,
capaz de desenvolver accións visíbeis e eficaces que sensibilizan as persoas, din a
verdade ao poder e exercen presión sobre Israel e os estados, empresas e institucións
que son cúmplices do seu sistema tripartido de opresión. As realizacións seguintes
son apenas algunhas das que o movemento BDS global concretizou nos últimos cinco
anos.
Boicotes ao consumo
Os boicotes ao consumo permitiran aos consumidores individuais mostraren a sua
oposición à opresión de Israel através da acción colectiva. Adoptando formas
criativas de protesta, estes boicotes levaron grandes retallistas a revisar a sua venda
de produtos de Israel:
Coop Norge, a segunda cadea de supermercados norueguesa, apoia desde hai
anos a campaña de boicote a produtos israelitas. A dirección da empresa
manifestou estar profundamente conmovida polas accións de Israel contra
Palestina.
Os supermercados italianos COOP e Nordiconad e os supermercados
britânicos Marks and Spencer e Co-operative Group anunciaron que deixarán
de vender produtos dos colonatos israelitas ilegais no territorio palestino
ocupado.
En 2009, despois de unha intensa campaña dirixida a universidades,
empresas, oficinas municipais e o propio Parlamento de Escocia, que
utilizaban surtidores de água da filial británica de Eden Spring, o boicote a
esta empresa acabou por ser apoiado pola Caledonian MacBrae Ferries, os
concellos das rexións East Lothian e West Lothian, o Consello de Sindicatos
Escoceses e numerosos centros de ensino de todo o Reino Unido.
Tamén as xestións feitas xunto da empresa de xelados Ben & Jerry's, que se
orgulla da sua imaxe ética e de comercio xusto, deu bons resultados. En Xuño
de 1998, Ben & Jerry chegara a un acordo con Eden Springs Ltd. para utilizar
exclusivamente a água desta empresa nos sorvetes fabricados en Israel. O
colectivo solidário New Yorkers for a Just Middle East Peace (NYJMEP), con
axuda dunha coalición de grupos, entre eles o American-Arab Anti-
Discrimination Committee, organizou o envio de cartas á empresa para a
instar a rescindir o contrato, o que finalmente conseguiu en 2009.
En 2009 o Hampshire College de Amherst, Massachussetts, converteuse na
primeira institución universitaria nos EUA en conseguir que a Xunta do
Padroado retirase os seus fondos das mutuas ligadas a interesses israelitas.
6. En 20010, cun 79.5% de votos a favor, a asemblea de estudantes do Evergreen
State College aprobou un manifesto en que insta a Fundación da institución a
cortar relacións comerciais con compañias que benefician da ocupación
israelita de Palestina. Tamén foi aprobada, neste caso cun 71.8% de votos a
favor, unha resolución en que se insta a Fundación a non contratar en ningún
caso equipamento da empresa Caterpilllar Inc.. Esta empresa vende a Israel
bulldozers que despois son utilizados para reprimir o pobo palestino, demolir
as suas casas e arruinar os seus campos, argumentan, ao tempo que lembran
que Rachel Corrie, aluna de Evergreen, foi esmagada en 2003 en Rafah por un
bulldozer Caterpillar conducido por soldados israelitas cando tentaba evitar a
demolición dunha casa palestina. A asemblea reclama que se declare CAT-
free o campus de Evergreen.
A cadea de librarias catalá Cooperativa Abacus retirou das suas tendas o xogo
israelita Rummikub despois dunha campaña de denuncia
A dirección da Escola de Enfermaria e as corporacións municipais dos
concellos de Villanueva de Duero e Cigales (Valladolid) decidiron retirar a
marca israelita de água engarrafada Eden Springs Ltd. das suas dependencias.
A retirada produciuse grazas a unha movilización veciñal que incluiu a
recollida de asinaturas e campañas de información e sensibilización.
Despois da EPAL (Empresa Portuguesa das Águas Livres) ter asinado un
acordo con a empresa israelita de explotación e distribución de água Mekorot,
seis organizacións iniciaron unha potente campaña para conseguir a rescisión
do contrato, incluindo o envio masivo de cartas á empresa. EPAL respondeu
despedindo unha traballadora que manifestou a sua opinión favorábel á
cancelación do convénio.
Israel desistiu de acudir à XIV Feira de Turismo Interior de Valladolid
(INTUR), que comezou o 24 de Novembro na Feira de Mostras desta cidade,
despois do boicote levado a cabo pola Plataforma Solidaria con Palestina
(PSP) na pasada edición, cando a Oficina Nacional Israelita de Turismo,
organismo dependente de forma directa do Goberno de Israel, publicitou
viaxes a zonas ocupadas como Xerusalén Leste ou os Altos do Golán, cuxa
anexión non recoñece a comunidade internacional. A PSP distribuiu, ao pé do
expositor de Israel, información en que se alertaba sobre a ilexitimidade da
presenza do estado sionista na feira, á vez que se convidaba as persoas que se
aproximavan a visitar Palestina. Asi mesmo, membros da Plataforma
entregaron unha carta aos responsáveis en que se lles comunicaba que a sua
presenza en INTUR non era ben recibida pola populación de Valladolid.
O 29 de Novembro a AMARC (Movemento arxentino de empresas e fábricas
recuperadas) fixo público o seu apoio à campaña anunciando que tomarán
medidas para asegurar que ningunha das suas empresas ten contratos ou
negocios con empresas israelitas, con o Estado de Israel ou con empresas que
7. o apoien, por canto iso significaria prestar axuda financeira à ocupación e o
apartheid.
Boicote académico
O boicote académico, probabelmente a mais estimulante de todas as formas de
boicote, diseminou amplamente o debate sobre a persistente cumplicidade das
institucións académicas israelitas no planeamento, xustificación e perpetuación das
políticas coloniais e de apartheid do estado, incluindo os seus crimes de guerra na
Faixa de Gaza, en Xerusalén e noutros lugares. A campaña de boicote académico
denunciou o papel desempeñado polas institucións académicas israelitas e deu cabo
dalgunhas formas de colaboración:
Trabalhadores universitários da Canadian Union of Public Employees
aprobaron unha moción pedindo o boicote académico a Israel, en febreiro de
2009. Os académicos tamén prometeron presionar as suas instituicións para
cortar as relacións financeiras con Israel.
John Dugard, Desmond Tutu, Breyten Breytenbach, Allan Boesak, Mahmoud
Mamdani e 200 membros de 22 institucións académicas de África do Sur
reclamaron ás universidades do seu país cortar todas as relacións académicas
coa Universidade Ben Gurión pola sua cumplicidade e participación nas
práticas racistas do goberno israelita. Finalmente, o claustro aprovou a
solicitude e acordou cortar temporalmente as relacións académicas e dar un
prazo á universidade sionista para que rectifique as suas politicas e apoio ao
apartheid. O prazo rematará o próximo mes de Abril.
As Forzas Militares norueguesas cancelaron un seminario de operacións
especiais cando o Ministro de Defensa contestou a inclusión no programa dun
oficial do exército de Israel. O porta-voz militar Major Heidi Langvik-Hansen
afirmou que o Ministro da Defensa estaba descontento polo feito de o oficial
israelita, identificado apenas como Coronel Toledano, "vir dar unha
conferencia a Oslo, apenas algunhas semanas após o ataque mortal de Israel a
unha frota de axuda a Gaza.",
O Ariel College foi excluído dunha prestixiada competición universitária sobre
arquitectura sustentábel organizado polo Goberno español en Setembro de
2009.
O Congresso de Maio 2010 da British University and College Union (UCU) fixo
historia ao votar o boicote ao Centro Universitário de Ariel en Samaria
(AUCS), unha institución universitária instalada nun colonato en território
palestino ocupado, e o corte de todas as relacións co Histadrut, o sindicato
8. racista de Israel, que é un pilar fundamental das políticas de apartheid do
estado israelita.
En Setembro, o claustro da Universidade de Johanesburgo aprobou romper
todo tipo de relación con a universidade Ben Gurión despois de o solicitaren
mais de 250 docentes.
O 7 de marzo de 2011, estudantes das universidades de Toronto e York
solicitaron à sua universidde a suspensión da relación con catro empresas
implicadas nas violacións de direitos do povo palestiniano. BAE Systems,
Lockheed Martin, Northrop Grumman e Hewlett Packard, empresas
cúmplices da criación de tecnoloxias militares utilizadas para o asasinato de
civis, a destruición de infraestruturs e a diária humillación do povo.
O 15 de marzo, a asemblea Asociación de Estudantes da Universidade de
Edinburgo (EUSA) aprobou por esmagadora maioria (20 votos a favor, 20 en
contra) apoiar o Boicote de produtos israelitas na sua própria cadea de tendas
e encomendar a Xunta Directiva de EUSA que realice xestións para
conseguir que a Universidade faga o mesmo.
O 16 de marzo a Plataforma para o Boicote Académico a Israel (PBAI) iniciou unha
campaña de recollida de sinaturas entre todo o persoal das universidades do Reino de
España (docentes, investigadore/as, PAS, estudantes, etc.) e asociacións/sindicatos do
ámbito académico en apoio da demanda das universidades palestinas para que se
adopte o boicote académico.
Boicote cultural
Ao recusarse a dar uma cobertura cultural ao apartheid de Israel, artistas e
institucións culturais envian unha mensaxe clara a Israel de que a sua
ocupación e discriminación contra os palestinos é inaceitábel. Lonxe de se
posicionaren por riba da política," as institucións culturais de Israel
desempeñan un papel fundamental na campaña "Marca Israel" do ministério
dos Negocios Estranxeiros israelita, para reforzar a imaxe do Estado e
branquear a sua política colonial e os seus crimes de guerra. Hoxe existen
campañas de boicote cultural a Israel nos Estados Unidos, Gran-Bretaña,
Franza, Italia, Reino de España, África do Sur, Australia, Alemaña, Bélxica,
Canadá e Noruega, entre outros. Casos de suceso incluen:
Individualidades do mundo da cultura como John Berger, Ken Loach, Judith
Butler, Naomi Klein, The Yes-Men, Sarah Schulman, Shabtai Aharon, Udi
Aloni, Adrienne Rich e John Williams, o historiador Ilan Pappé, Haim
Bresheeth, Uri Davis, o músico israelita Gilad Atzmon, o escritor sueco
Henning Mankell, etc. manifestaron explicitamente o seu apoio ao boicote
cultural palestino a Israel;
9. Outras individualidades, como Augusto Boal, Roger Waters, Brink Andre,
Consolo Vincenzo, e Nigel Kennedy; recusan participar en eventos culturais
oficiais de Israel alegando motivos políticos;
Outras persoas ou grupos como Bono, do U2, Bjork, Jean-Luc Godard, Snoop
Dogg, recusaron convites para participar en eventos en Israel ou aceitaron e,
en seguida, cancelaron sen daren razóns políticas explícitas.
Nas semanas antes do ataque á Frota da Liberdade, artistas do calibre de
Elvis Costello, Gil Scott-Heron e Carlos Santana cancelaron todas as
presentacións programadas para Israel na secuencia de apelos de grupos
palestinos e internacionais BDS.
A seguir o ataque á Frota da Liberdade, os Klaxons e os Gorillaz Sound
System cancelaron concertos programados para Israel, e o mesmo fixeron os
Pixies e o British electronica duo Leftfield.
Meg Ryan e Dustin Hoffman cancelaron a sua participación no Festival de
Cinema de Xerusalén 2010. E o mesmo fixo Alberto de Mónaco.
Ken Loach retirou-se do Melbourne International Film Festival cando soubo
que estaba patrocinado polo goberno israelita.
O director de cinema canadiano John Greyson retirou o seu filme Fig Trees,
do festival de cinema gay e lésbico deste ano en Tel Avive.
Os Yes Men retiraron do Festival de Cinema de Xerusalén o seu novo filme, The Yes
Men Save the World.
Grupos patrocinados ou apoiados polo Estado de Israel, como o Quarteto de
Xerusalén, o Ballet de Israel ou o Batsheva Dance Company, son recibidos con
actos de protesta cando actuan no estranxeiro..
A Plataforma Solidaria con Palestina reclamou á Junta de Castilla y León que
cancelase a actuación desta formación prevista para o mes de Novembro no
Auditório Miguel Delibes de Valladolid. Tamén demandaron que lle sexa
revogada a sua condición de 'cuarteto de residéncia' do Centro Cultural
Miguel Delibes, que inclui labores de docencia no Conservatorio. O cuarteto,
unha das pezas mais activas na campaña do Estado de Israel para oferecer
unha imaxe de 'normalización' da ocupación de Palestina e o submetimento
do seu pobo, subscribe nos seus frecuentes contratos con o Ministério dos
Negocios Estranxeiros a cláusula que o compromete a 'difundir as excelencias
do noso país'. Nun artigo da prensa hebraica os membros do cuarteto, que
actuan a miúdo para o exército israelita, mostraban a sua satisfacción por
'levaren un violino nunha mao e un rifle na outra". Non estraña que o grupo
fora xa boicoteado en cidades como Londres ou Luxemburgo.
10. A Plataforma Solidaria con Palestina enviou tamén escrito ao Reitor da
Universidade de Valladolid e ao director do Instituto de Estudios Europeos
para lles manifestar o seu profundo malestar pola organización dunha
xornada ("Israel e a UE") en colaboración con a Asociación Solidaridad
España-Israel, inequívoca defensora da ocupación de Palestina.
Os colectivos que organizan o desfile do Dia do Orgullo Gay e Lésbico en
Madrid, retiraron o convite à carroza do Concello de Tel Avive a seguir o
ataque a Frota da Liberdade. Unha das estratéxias de Israel para mellorar a
sua imaxe exterior é mostrar o estado sionista como paraíso gay. A sua
presenza en Madrid ia servir como estrea de unha ampla campaña
publicitária para vender Tel Avive como destino turístico gay, un sinal de
"civilización" e unha estratexia tamén política con que proxectar os países
veciños como monoliticamente represores. Unha visión moi parcial da
realidade, segundo Maggie Schmitt, analista da fenda aberta entre o
movimento LGTB en todo o mundo e mais en concreto en Israel.
O 23 de Novembro de 2010, o grupo británico Tindersticks anunciou a
cancelación do concerto previsto para o 2 de Decembro en Tel Avive. Na nota
feita pública indicaban que cando aceptaran actuar en Israel pensaban,
inxenuamente, que a música que fan estaria "alén de consideracións politicas"
mais posteriormente, "persoas e organizacións "próximas a nós, mostráronos
que non é o caso".
En Xuño de 2010 48 escritoras e escritores ingleses fixeron público o seu apoio
à campaña de Boicote Cultural a Israel.
150 artistas de Irlanda asinaron un documento de apoio ao boicote en Agosto de
2010.
En Setembro a USACBI fixo público unha relación de mais de 500 aderentes
ao boicote cultural de mundo académico dos EUA.
En Outubro, 100 persoas do mundo académico-cultural de Noruega (docentes,
artistas, menbros de institutos de investigación e institucións culturais,
fixeron igualmente un chamamento público ao boicot.
En Outubro, un grupo de activistas BDS-Galiza protestou nas portas do
Centro de Arte Contemporánea de Compostela pola presenza do ex-
embaixador, ex-ministro e actual membro da Knéset Shlomo Ben Ami
convidado a participar nas xornadas "Camiño ao andar" organizadas polo
Xacobeu 2010, a Xunta de Galiza e o BBV.
En Agosto foran multados outros dous activistas por un incidente acontecido
nunha visita anterior do político sionista en 2006. Os activistas denunciaran
malos tratos dos axentes que os detiveron mais a denuncia non foi
investigada.
11. Tamén en protesta polo convite de organismos públicos ao significado político
o grupo parlamentar do BNG apresentou unha iniciativa no Parlamento
galego afirmando que "resulta como mínimo chocante que con cartos públicos
galegos se convide ao representante dun goberno que impón a limpeza étnica,
o terrorismo de estado, o apartheid, a tortura, o bloqueo, a construción de
muros ou a ocupación ilegal".
O pasado 3 de Marzo, a Asociación de Hosteleria de Hondarribia anunciou a
sua decisión de cancelar a iniciativa “Israel, a sua gastronomia en
Hondarribia” que estava previsto celebrar entre o 9 de Marzo e o 1º de Abril
con a participación de 4 chefs israelitas. As xornadas gastronómicas incluían
unha cata de viños dos Altos do Golán e outros produtos culinários da mesma
procedéncia.
O colectivo Gipuzkoako palestinaren aldeko plataforma (GPAP) contactara
previamente con hostaleiros da localidade implicados no evento para
informá-los da posível ilegalidade do acto e pedir-lles que non contribuísen
con o seu traballo a que Hondarribia fose utilizada como plataforma de
actividades ilegais israelitas disfarzadas de actos gastronómicos.
Boicote deportivo
Da mesma forma, os eventos deportivos internacionais podem desempeñar un papel
importante na formación da imaxe do país no resto do mundo. Algunhas iniciativas
inseridas nun boicote deportivo a Israel alertaron significativamente para a violación
dos dereitos do pobo palestino:
O 29 de Outubro de 2009 numerosas persoas acudiron ao Buesa Arena
(Gasteiz) para protestar pola visita do Maccabi de Tel Aviv que xogaba
contra Caja Laboral. A policía realizou numerosos rexistos e identificacións e
incautou grande cantidade de balóns, faixas e bandeiras nunha tentativa de
evitar a protesta.
Após o ataque de Israel à Frota da Liberdade, a equipa de fútbol sub-19 da
Turquia recusouse a participar nun xogo con Israel e a equipa sueca sub-21
requereu á FIFA que a autorizase a facer o mesmo.
O avanzado do Sevilla Frederic Kanoute sofreu unha multa por parte da
federación española de fútbol por mostrar unha camisola expresando
solidariedade co pobo palestino durante un xogo.
A Universidade da Colonia de Ariel foi oficialmente excluída do Decathlon
Solar de Madrid.
Desinvestimento
As iniciativas de desinvestimento encoraxan e presionan individuos, institucións
financeiras e compañias a abandonar os seus investimentos en Israel, a fin de limitar
12. os proveitos da sua economía de guerra e apartheid. As campañas de desinvestimento
rexistraron algunhas vitorias importantes:
Na Australia, un consorcio que inclui a compañía francesa Veolia perdeu a
sua proposta de mil millóns de dólares, para unha instalación de
desalinización, na secuencia dunha campaña denunciando o plano da Veolia
para construir unha via-férrea lixeira que ligará Xerusalém aos "colonatos" e
serve para consolidar o controlo colonial israelita en Xerusalém oriental pois
vai axudar a transportar colonos ilegais que viven na Cisxordania ocupada.
Unha medida similar tomaron diferentes Corporacións municipais de
Estocolmo, Dublin, Galway, Sligo e Swansea que afastaron a empresa de
futuros contratos, asi como alguns bancos privados que alienaron as suas
accións na empresa. A compañia tenta agora abandonar o consorcio para a
xestión do Jerusalem Light Rail.
Na Noruega, o goberno retirou o seu apoio à Elbit Systems, unha compañía
israelita de alta tecnoloxia que fornece armas ao exército e componentes para
a construción do Muro do Apartheid. Este é o primeiro boicote oficial feito por
un país occidental. "Non queremos financiar empresas que contribuen de
forma tan directa para violacións do dereito humanitário internacional", dixo
o ministro das finanzas noruegués.
En Maio de 2010, o xigante financeiro global Deutsche Bank desinvestiu
tamén desta empresa, como xa antes fixeran o Foersta AP-Fonden , o maior
fundo de pensións da Suecia; o Fundo de Pensións do Estado Noruegués; a
seguradora norueguesa KLP; a financeira dinamarquesa Danwatch, o Danske
Bank, da Dinamarca; e o ABP, un dos maiores fondos de pensións holandeses.
O 18 de Marzo, "dando continuidade a unha longa tradición de pioneirismo en
campañas de defensa dos dereitos humanos, o Senado da Asociación de Estudantes
da Universidade da California (ASUC), en Berkeley, aprobou unha "Declaración de
Apoio ao desinvestimento en Israel da Universidade de California (UC) por crimes de
guerra". A declaracion histórica determina a alienación dos activos da ASUC en duas
empresas americanas, a General Electric e a United Technologies, que están "material
e militarmente a apoiar a ocupación por parte do goberno israelita dos territorios
palestinos" - e defende que a UC, con cerca de 135 millóns de dólares investidos en
empresas que lucran coas accións ilegais de Israel nos Territórios Ocupados, siga o
exemplo.
O 1º de Decembro a empresa xaponesa MUJI anunciou oficialmente a cancelación do
seu proxecto de instalarse en Israel como resposta às numerosas peticións chegadas
de todas partes do mundo e às diversas actividades desenvolvidas polas plataformas
BDS xaponesas e coreanas.
Sancións
13. As sancións deben ser unha parte esencial da defensa do dereito internacional e da
responsabilización dos estados que o violan con gravidade. Alguns estados asumiron
posicións de vanguarda e un número de estados reaccionaron con firmeza e
determinación na secuencia do ataque á Frota da Liberdade:
A Bolivia e a Venezuela romperon relacións con Israel, fechando as
embaixadas de Israel nos seus países.
O Qatar e a Mauritania conxelaron as relacións diplomáticas con Israel.
A Xordania chamou o seu embaixador como um acto de protesta contra a
agresión israelita contra o pobo palestino na Faixa de Gaza em 2008-09.
A seguir o ataque à Frota da Liberdade, a Nicaragua suspendeu as suas
relacións diplomáticas con Israel;
A África do Sur retirou o seu embaixador en Tel Avive.
O ministro da educación da Noruega, Kristin Halvorsen, reiterou a proibición
da Noruega de venda de armas a Israel e exortou todos os outros estados a
"seguir a posición da Noruega, que exclui os negócios de armas con Israel";
A Turquia retirou o seu embaixador en Tel Avive, e o Parlamento turco pediu
ao goberno para "revisar as relacións políticas, militares e económicas con
Israel".
Outros apoios
Movemento sindical
O movimento sindical mundial demostrou o seu compromiso através da adopción de
medidas BDS como forma mais proeminente de solidariedade sindical coa sociedade
civil palestina, en xeral, e coa clase traballadora palestina, en particular:
Os sindicatos, especialmente os sindicatos dos traballadores portuarios, en todo o
mundo, atenderon ao chamamento do movemento sindical palestino de 8 de Xuño de
2010, que apelou á tomada de medidas eficaces e concretas para bloquear o comercio
marítimo de Israel en resposta ao seu masacre de activistas de dereitos humanos a
bordo da Frota da Liberdade.
Os Congresos Sindicais escocés, irlandés e sudafricano decidiron apoiar a BDS,
con firmeza e determinación, incluindo a revisión das relacións coa Histadrut.
As posicións destas federacións nacionais reflecten as accións de decenas de
sindicatos individuais.
14. O sindicato sueco de estivadores bloqueou mais de 500 contentores, con peso
aproximado de 500 toneladas, durante un bloqueo dunha semana, ás
exportacións para Israel e aos bens israelitas, que comezou en 23 de Xuño..
A sección 10 da International Longshore and Warehouse Union (ILWU), na
California, E.U.A., aprobou unha moción de apoio á folga, recusándose a
descarregar un navio cargueiro de Israel, durante vinte e catro horas e,
posteriormente, recusándose a permitir que unha delegación do Consulado de
Israel se dirixise a unha reunión do sindicato.
O sindicato turco Liman-IS, o Sindicato de Traballadores Portuarios da
Noruega, e o South African Transport and Allied Workers' Union (SATAWU)
- que foi pioneiro no boicote ao comercio marítimo israelita en Febreiro de
2009- recusáronse a descarregar un navio en Durban en protesto contra a
guerra de agresión de Israel na Faixa de Gaza - tamén anunciaron que teñen
planeados outros bloqueos.
Os sindicatos no porto de Cochim, na India, recusanse a descarregar os navios
israelitas desde 23 de Xuño.
Noutros desenvolvimentos relacionados co ataque à Frota da Liberdade, a
Federación de Sindicatos Belgas (FGTB) adoptou unha forte posición BDS; o
sindicato britânico UNISON suspendeu as relacións coa Histadrut; o maior
sindicato britânico, UNITE, reafirmou o seu apoio á BDS; e o South African
Municipal Workers Union (SAMWU) decidiu lanzar unha campaña para
tornar cada município na África do Sur unha "zona libre de Apartheid
israelita".
O 9 de Xullo os sindicatos vascos deron a coñecer un manifesto conxunto de apoio e
adesión à campaña global BDS en que afirman que "consideran unha ferramenta
lexítima impulsaren na medida das suas posiblidades a Campaña Global de Boicote,
Desinvestimentos e Sancións contra o Estado de Israel até este cumprir o dereito
internacional que lle compete canto a:
Finalización da ocupación militar de Palestina.
Paralización e destrución do muro de Cisxordania.
Fin do sistema de discriminación racial.
Reventamento total e definitivo do bloqueo a Gaza.
Recoñecemento do dereito ao retorno para as persoas refuxiadas."
O 2 de Decembro O Sindicato internacional Traballadores Industriais do Mundo
(IWW nas suas sigles en inglés), aprovou por esmagadora maioria unha resolución
de apoio ao movimento de BDS en defensa dos traballadores palestinos. A votación
tivo lugar na Convención de Minneapolis e convertue o IWW no primeiro sindicato
nos EUA e o terceiro no Canadá que apoia a campaña global. "Ao apoiar
oficialmente esta convocatória ao BDS, a IWW posicionáse ombro con ombro con os
traballadores palestinos nun piquete mundial contra o apartheid israelita", afirmou
Nathaniel Miller, membro da delegación da IWWque visitou Palestina.
15. O 28 de Xaneiro de 2011 a Central Única de Trabalhadores e Trabalhadoras
do Brasil fixo público o seu apoio ao boicote a Israel e chamou os movimentos
sociais e organizcións populares a construir a Conferência Nacional pola paz e
solidariedade ao povo palestino, a ser realizada en Brasil, no segundo semestre de
2011.
Grupos relixiosos
Nun acontecemento histórico, en Decembro de 2009, proeminentes líderes
cristáns palestinos lanzaron o documento Momento da Verdade - Kairos
Palestina, convidando as igrexas de todo o mundo "a dicir unha palabra de
verdade e tomar uma posición de verdade no que di respecto á ocupación
israelita dos territórios palestinos". Apoiando, inequivocamente, a BDS como
unha das principais formas non violentas de solidariedade que as
organizacións relixiosas internacionais son instadas a adoptar, o documento
afirma: "Nós vemos o boicote e o desinvestimento como instrumentos de
xustiza, paz e seguranza".
A Igrexa Metodista do Reino Unido votou, en Xuño de 2010, a adopción do
documento Kairos Palestina e implementou un boicote aos produtos dos
colonatos ilegais israelitas nos territórios palestinos ocupados.
O Comité de Estudos do Medio Oriente da Asemblea Xeral da Igrexa
Presbiteriana dos Estados Unidos publicou um relatorio recomendando que a
Igrexa Presbiteriana dos EUA subscriba o documento Kairos Palestina e
tome as medidas adecuadas.
Outros
Segundo unha sondaxe realizada dous dias despois do ataque à Frota da
Liberdade, o 9,5% do pobo noruegués pratica xa activamente o boicote a
produtos israelitas. Outro 33,5% manifesta estar a favor da campaña. A
sondaxe, realizada polo instituto InFact e publicada no xornal Verdens Gang,
mostra que só o 24.4% das persoas entrevistadas afirma oporse ao boicote,
encanto o 27,6% restante declara non ter opinión.
A ministra de Educación norueguesa, pediu a todos os países que sigan o
exemplo de Noruega e non comercien armas con Israel.
A ministra de exteriores da Suécia, Anna Lindh, declarou que se somaria ao
boicote a título persoal, xa que non podia mudar a política do seu governo.
Ronnie Kasrils, ministro de Águas e Florestacións, de Sudáfrica mostrou o seu apoio o
10 de Setembro.: "Como xudeu que son, e xa que Israel pretende falar e actuar en
nome dos xudeus en todas partes, teño de dicir "Non, non no meu nome. Nunca".
16. O estado de Israel desistiu de asistir à XIV Feira de Turismo Interior de Valladolid Intur
2010 despois do acto de boicotelevado a cabo pola plataforma solidária con Palestina
en 2009.
ACTIVIDADES BDS-Galiza
Desde o seu nacimento, hai agora un ano, BDS-Galiza promoveu as seguintes actividades
públicas:
20 de Outubro, un grupo de 20 activistas BDS concentraron-se diante da entrada do
Centro Galego de Arte Contemporánea de Compostela onde o diplomático e ex-
ministro israelita Shlomo Ben Ami ia proferir unha conferéncia convidado pola Xunta
de Galicia, o Xacobeo e o BBV para protestar pola sua presenza na Galiza convidado
con fondos públicos. A raiz desta iniciativa, o deputado Bieito Lobeira apresentou unha
pregunta no Parlamento galego sobre o convite.
O 27 de Decembro coincidindo co aniversario do ataque a Gaza (a chamada operación
"Chumbo Derretido"), BDS-Galiza organizou en Vigo, na Praza da Constitución, un acto
de promoción do boicote a Israel coa instalación de un posto de información, panéis
explicativos, fotografias, vídeos e trípticos.
Tamén en Decembro de 2010, BDS-Galiza colaborou na semana de solidariedade con
Palestina organizada por Siareir@s Galeg@s participando en charlas e xantares
solidários asi como nas actividades que tiveron lugar o dia 26 en Ourense (III
Capeonato de billarda, actuación de Pallasos en Rebeldia, manifestación e, finalmente,
xogo de fútbol Galiza-Palestina no estádio Os Remedios.
O grupo BDS-Galiza organizou en Vigo en decembro de 2010 unha palestra
coa activista xudea Liliana Córdoba na que se debullou o que significa o BDS como
ferramenta para rematar coa inxusta situación do pobo palestino.
O 24 de Xaneiro de 2011, BDS-Galiza enviou escrito aos tres grupos do Parlamento
galego para solicitar a abertura dunha investigación sobre as relacións empresariais da
fábrica de armas da Coruña (Santa Bárbara Sistemas) e a industria militar israelita,
incluída a compra munición à empresa Israel Military Industries para veículos de
combate. “Non é descartábel que transferencias con destino Israel de material militar
saisen dende Galiza”, afirmase no escrito. Polo que se solicita dos grupos
parlamentares, “ en tanto que representantes da sociedade civil, e desexando que
desde territorio galego non se transfira material militar ao Estado de Israel para
perpetrar un novo masacre na populación civil de Gaza (...) polos medios que o
Regulamento do Parlamento de Galiza determine , demande do Ministerio de Defensa
do Goberno de Estado Español información completa e detallada sobre as relacións
da empresa Santa Bárbara Sistemas da Coruña coa industria israelita de armamento e
as transferencias de material militar a Israel obxecto de fabricación no centro de
traballo de Santa Bárbara sistema da Coruña.”
No mesmo mes de Xaneiro, BDS-Galiza BDS-Galiza enviou ao reitor da
Universidade de Santiago de Compostela ( USC) en que solicitava iniciase de imediato
os trámites necesarios para cancelar o convenio asinado pola USC coa Universidade
17. Ben-Gurión, unha institución que se define a si própria como “orgullosamente
sionista” e apoia explicitamente a ideoloxia do estado de Israel . A seguir, a plaatforma
comezou a arecadar apoio a esta solicitude de todas as persoas vinculadas à USC
(persoal docente, non docente e estudantado).
No mes de febreiro, BDS-Galiza organizou por todo o pais (A Coruña,
Corcubión, Santiago de Compostela, Ourense, Vigo) palestras de presentación
e debate do libro ‘El Judio Errado’ (edicións Txalaparta) do xornalista basco,
Alberto Pradilla.
INFORMACIÓN
SANTA BÁRBARA SISTEMAS: COLABORACIÓN EN MATÉRIA
MILITAR E ARMAMENTISTA CON EMPRESAS ISRAELITAS
Unha das primeiras colaboracións empresariais en matéria militar data de 1989,
cando a firma Ibermisil contactou con compañias militares de Israel para
desenvolver o primeiro mísil español. Ibermisil foi criada en 1987 para desenvolver
este mísil polas que na altura eran empresas públicas españolas Construcciones
Aeoronáuticas SA (CASA), Santa Bárbara Bazán, Nacional de Óptica (ENOSA) e
Inisel, todas elas integradas no Instituto Nacional de Indústria (INI). En 1989 xa se
inverteran 4.000 millóns de pesetas (24 millóns de euros). (p.54)
Outras empresas que importaron no pasado material militar de Israel: Enosa
(sistemas de visión nocturna), Inisel (comunicacións militares), Talbot
(modernización de carros de combate), Santa Bárbara (componentes e municións da
firma israelita Israel Military Industries (IMI). (p.56)
En 2004 Santa Bárbara Sistemas, ex-empresa pública española absorbida pola
estado-unidense General Dynamics, formou parte dun consórcio internacional para
aceder a un contrato nos EUA sobre municións de armas lixeiras. O consórcio tamén
incluía outra división de General Dynamics, Winchester (parte de Olin, nos EUA), a
canadiana SNC Technologies e a israelita Israel Military Industries (IMI). Santa
18. Bárbara continua a ser a fornecedora de munición e carros de combate do exército
español. (p.56)
Do cadro : Colaboración entre empresas españolas e israelitas (p.56)
Empresa española Empresa israelita Motivo
General Dynamics Santa Israel Military Industries Fornecimento de
Bárbara (IMI) munición de 120 mm pra
os veículos de combate
Leopard do Exército de
Terra. MkII
General Dynamics Santa Rafael Míseis de alcance médio
Bárbara Spike
Como se mencionou na tabela anterior, o concurso para avións sen piloto tivo como
gañadora a Unión Temporal de Empresas (UTE), formada por Indra, IAI e EADS-
CASA. É significativo das sólidas relacións empresariais entre os dous países que nos
ocupan que as empresas españolas que optavan ao concurso escollesen, en tres dos
cinco casos, asociados de Israel (Amper aliou-se con Elbit Systems e ficou segunda, e
General Dynamics Santa Bárbara con a israelita Aeronautics). (p.57)
2006
Compra de 2.600 míseis anti-tanque Spike-MR/LR à compañia Rafael (con General
Dynamics Santa Bárbara Sistemas), en versión terreste para equipar os helicópteros
de combate Tigre. Operación valorada en 325 millóns de euros, incluindo 260
lanzadeiras (fabricación no Reino de España, provavelmente por Tecnobit).
Produción de componentes en España, tamén para a exportación a América do Sul
(entre o 50% e o 60% do custo do programa prevía-se que ficase en território
español). Os usuários finais serán o Exército de Terra e a Infantaria de Mariña.
(p.66)
No que à cooperación industrial di respeito, as relacións son, mesmo mais
significativas. Nunha situación en que cada país prioriza a sua própria indústria
militar local, destacan os consórcios que se materializan entre as empresas de Israel e
o Reino de España para aceder a cada un dos respectivos mercados e,
inclusivamente, a terceiros mercados previa incorporación ao consórcio de outras
empresas daqueles países. O volume de negocio destas colaboracións pode atinxir os
cincuenta millóns de euros anuais, cifra moi superior á rexistada polas exportacións
españolas de material militar. Con relación a este ponto, cabe lembrar que a
industria militar israelita é, na sua maior parte, pública (e a parte privada rexista
unha forte intervención estatal), encanto as empresas españolas involucradas nestes
consorcios militares (Indra, Amper, EADS-CASA, Santa Bárbara, Tecnobit ou
Telefónica entre outras) ainda que en xeral son compañias privadas, reciben fondos
19. públicos e outras facilidades por parte das estruturas gobernamentais españolas.
(p.68)
Fonte: España-Israel. Relacións en matéria militar, armamentista e de seguranza.
Balanzo e tendéncias, Alejandro Pozo Martín. Ed. Nova. Construcción de Pau i
NoVioléncia Activa - Centre d'Estudis per a la Pau J.M. Delàs Justícia i Pau. 2010
A UNIVERSIDADE SIONISTA DE BEN-GURIÓN
O acceso á educación é un dereito recoñecido na Declaración Universal de Dereitos
Humanos de 1948 e outros instrumentos de ámbito internacional. A lexislación
internacional prohíbe negar ou dificultar o acceso a educación.
A ocupación israelita obstaculiza de maneira grave, cando non impede, o acceso á
educación do pobo palestino mediante o confinamento, a pobreza, a violéncia, o
acoso e a humillación, a prática da discriminación racista e os ataques directos ao seu
sistema educativo (con actos como a clausura da Universidade de Hebrón e a
Politécnica Palestina en 2003 ou o bombardeamento de mais de 60 escolas en 2009
durante o ataque a Gaza).
A populación palestina representa mais do 20% do total da populación do estado de
Israel mais a sua representación nos diversos ciclos educativos é claramente inferior:
o 9,5% entre estudantes de primaria, o 4.8% entre estudantes de secundaria, e o
3.2% entre estudantes dos ciclos superiores. No persoal docente das institucións
académicas israelitas a porcentaxe baixa ao 1%.
En 2005, o Alto Comisionado para os Dereitos Humanos da ONU fixo público o
relatório de Sharif Hamda, Handclap with one hand: Cheers for tolerance and pluralism
in Israeli Academia, onde se demostra que as persoas palestinas teñen tres veces mais
posibilidades de seren rexeitadas polas instituicións académicas israelitas que as
xudias.
.A cumplicidade da UBG
A Universidade de Ben-Gurión (UBG) é cómplice destas prácticas ilegais. Rivka
Cami, o seu presidente, defínea como unha "institución orgullosamente sionista" que
apoia a ideoloxía oficial do estado de Israel. E non se trata só dun apoio intelectual,
a UBG ten vínculos directos co exército e a industria armamentística, pratica a
discriminación étnica e criminaliza a crítica à ocupación ilegal dos territorios
palestinos.
A UBG ten un programa específico para reservistas do exército que inclui bolsas de
estudo e protocolos especiais.
A UBG ten un programa específico para estudantes que participaron no ataque a
Gaza en 2008-2009, con bolsas de estudos e taxas académicas especiais.
20. A UBG ten un progrma específico para estudantes reservistas en servizo durante o
ataque a Gaza de 2008-2009, que inclui bonificacións e outros benefícios por dia de
servizo.
A UBG elaborou o proxecto e reclamou para si a criación dunha faculdade de
medicina militar deseñada especificamente para preparar persoal médico das forzas
armadas.
A UBG colabora coas Forzas de Defensa Israelitas mediante un programa especial
para pilotos da Forza Aérea.
A UBG non dispón de cursos en árabe apesar de ser língua oficial de Israel e lingua
primeira dunha quinta parte da populación do estado.
A UBG persegue a expresión de apoio a actividades non violentas como o boicote de
empresas e institucións que benefician ou son cómplices da ocupación israelita, como
aconteceu no caso do profesor Neve Gordon, director do Departamento de Socioloxía
desa Universidade.
A UBG obstaculiza a realización de actividades reivindicativas de carácter político
críticas coa ocupación. Unha das formas de intimidación mais persuasivas é a prática
dos guardas de seguranza de fotografar e controlar de maneira intrusiva as
actividades. Estas medidas foron severamente intensificadas durante a operación
Chumbo Fundido.