Raport do poprawy błedów

Adrianna Bradtke
Roma Ciesielska
Natalia Gorzkowska
Bartosz Janowicz

WPŁYW POSIADANIA RODZINY
PRZEZ KANDYDATA DO PARLAMENTU
A CHĘĆ GŁOSOWANIA NA NIEGO PRZEZ WYBORCÓW

Opiekun pracy: dr Magdalena Żemojtel – Piotrowska

SPIS TREŚCI
Streszczenie.................................................................................................................3
I. Tło teoretyczne
..............................................................................................4
II. Założenia metodologiczne badań
1. Problem badawczy .......................................................................................8
2. Hipotezy .......................................................................................................8
3. Zmienne ......................................................................................................
8
III. Metoda
1. Osoby badane ...............................................................................................9
2. Materiały i procedura ...................................................................................9

IV. Analiza wyników .......................................................................................11
1. Deklarowana chęć oddania głosu przez wyborców na kandydata ............12
2. Ocena szans wyborczych kondydata na dostanie się do parlamentu .........14
3. Stopień reprezentowania interesów wyborcy przez kandydata .................15
4. Ocena sprawności kandydata ....................................................................17
5. Ocena moralności kandydata ....................................................................18
6. Ocena atrakcyjności kandydata ................................................................19
7. Ocena sympatyczności kandydata ............................................................20

V. Podsumowanie .............................................................................................21
Bibliografia ..............................................................................................................23
Spis wykresów .........................................................................................................24
Załącznik 1
Załącznik 2
Załącznik 3
Załącznik 4
Załącznik 5

STRESZCZENIE
Poniższa praca dotyczy oceny szans wyborczych kandydatów, różnicując ich ze względu
na sytuację rodziną oraz płeć. Dodatkowo uwzględnia stereotypy istniejące w świecie polityki
poprzez analizę cech przypisywanych kandydatom, a także ich przydatności do pełnienia
poszczególnych ról. Ważnym aspektem jest także mniejsza reprezentacja kobiet w polityce
oraz jej przyczyny.
Postanowiono przeprowadzić badanie, dzieki któremu możliwa byłaby odpowiedź
na pytanie: czy taka zmienna jak posiadanie rodziny przez polityka wpływa na chęć
głosowania na niego przez wyborców. Jak ukazały wyniki posiadanie rodziny przez
kandydata - mężczyznę wpływa korzystnie na ocenę szans wyborczych, zwiększa chęć
głosowania, sprawia, że wzrasta ocena moralna i ocena atrakcyjności kandydata. Posiadanie
rodziny przez kobietę – politka nie wpływa na jej odbiór przez odbiorcę w żaden sposób,
oceny badanych są takie same jak w przypadku kobiet – polityków samotnych.
Dodatkowo zauważono istotne różnice w ocenie szans wyborczych kobiety polityka,
a mężczyzny polityka. Niezależnie od posiadania rodziny wolimy także głosować na
kandydata mężczyznę.

3

I. TŁO TEORETYCZNE
Na początku warto zauważyć, że ważnym czynnikiem determinującym stosunek
kandydata z rodziną lub bez niej jest płeć.
Niestety, w społeczeństwie nadal funkcjonuje wiele stereotypów, w tym płciowych,
które mają bardzo wyraźną odpowiedź także w polityce, niektórzy podkreślają specyficzność
polityki, jako dziedzinę zainteresowań i działalności wymagającej szczególnych
predyspozycji, których brakuje kobietom, ze względu na ich wysoką emocjonalność.
Kobietom zdecydowanie trudniej jest wybrać zawód polityka i z determinacją podążać
za tym wyborem, ponieważ sfera polityki, w jeszcze większym stopniu niż kariera zawodowa,
wymaga od nich skupienia uwagi na danym rodzaju aktywności. W wyniku czego bardzo
trudne jest pogodzenie ról prywatnych: matki, prowadzenia domu, żony z pracą zawodową,
społeczną czy polityczną ( Pacześniak, 2006).
Spostrzeganie roli kobiety w społeczeństwie polskim jest bardzo zdeterminowane
przez kościół katolicki, który za wzór uważa, kobietę jako matkę i żonę, dbającą o dom
i atmosferę niż aktywnie działającego polityka, walczącego o zmiany w porządku prawnym
społecznym, kulturowym. Kościół Katolicki za najwyższą wartość uznaje posiadanie rodziny,
wychowanie dzieci i nie popiera kobiet, które decydują się na karierę w dziedzinie społecznej
i politycznej.
Powołując się na Nosewort’ego i Lott’a (1984) wyróżniane są cztery typy stereotypu
kobiecości: kobieta skoncentrowana na rodzinie, obiekt seksualny, kobieta skoncentrowana na
karierze zawodowej oraz sportsmenka. W polskiej kulturze preferowana jest odmiana
pierwsza. Pozostałe wydają się nieakceptowane, bądź napiętnowane. Od kobiety wymaga się,
aby była miła, łagodna, troskliwa, opiekuńcza oraz aby jej celem było wychowywanie dzieci.
Analizując stereotypy, które istotnie wpływają na preferencje wyborców, nie można
pominąć tak ważnej kwestii jaką jest mniejszość polityczna kobiet. Zakłada się bowiem,
że jest to aspekt determinujący pośrednio chęć głosowania na posła do parlamentu
posiadającego rodzinę bądź będącego osobą samotną.
Zastanówmy się jakie są powody małej partycypacji politycznej kobiet. Po pierwsze
istnieje potoczne przekonanie, że kobiety nie nadają się do polityki, za względu
na przypisywane im cechy psychologiczne takie jak, emocjonalność, czy niezdecydowanie.
Powołując się na badania naukowe można jednak stwierdzić, że te różnice
międzypłciowe nie stanowią utrudnienia dla aktywności politycznej kobiet (Wojciszke 2002).

4

Mężczyźni częściej niż kobiety wyrażają opinie, iż mężczyźni bardziej niż kobiety nadają się
do polityki.
Taką opinię można wytłumaczyć na dwa sposoby. Po pierwsze, jako faworyzowanie
grupy własnej, lub jako efekt wzrastającej konkurencji między płciami. W tą natomiast wlicza
się fakt, że mężczyźni nie akceptują nowych ról kobiet, ponieważ czują się zagrożeni w życiu
zawodowym i politycznym ( Vianello i Siemieńska, 1999).
Następnym powodem małej partycypacji politycznej kobiet jest fakt, że nie popierają
one innych kobiet w wyborach. Pomimo tego, że jest to sprzeczne z wcześniejszym
argumentem, istnieje taka zależność powodowana bardzo dużą różnorodnością kobiet, przez
co nie stanowią jednolitej grupy.
Następnym aspektem jest specyficzna socjalizacja dziewcząt, prowadząca
do przekonania, że kobiety pełnia inne role niż mężczyźni, dla których właściwa jest
działalność polityczna. Zaobserwowano spadek zainteresowanie polityką u dorastających
dziewcząt, pomimo tego, że do pewnego czasu wykazywały zainteresowanie tą dziedziną.
Sytuacja wygląda inaczej u chłopców( Merelman, 1971). Jak uważają Singel oraz Haskin
(1977) spowodowane jest to dostrzeganiem małych szans kobiet w aktywności politycznej.
Jak już wspomniano wcześniej, mniejsze szanse wyborcze, a co za tym idzie mała
partycypacja polityczna kobiet, wynika z faktu, iż tradycyjna, stereotypowa rola kobiety
pozostaje w sprzeczności z działalnością polityczną. Jest to nieuchronna konsekwencja, gdyż
kobieta-polityk często przebywa poza domem, mniej czasu spędza z rodziną i dziećmi
(Siemieńska, 2000).
Następnym powodem determinującym brak udziału politycznego kobiet jest
organizacja. Kobietom znacznie trudniej niż mężczyznom jest pozyskać fundusze na swoją
kampanię, gdyż sponsorzy maja większy opór przed wspieraniem kobiet działających
w polityce. Wskazuje to na dyskryminację pasywną (jeśli uważają , że mężczyźni są lepszymi
kandydatami za względu na ich specyficzne cechy ) lub aktywną ( gdy preferują mężczyzn).
Rozważając powyższe argumenty dotyczące ograniczenia aktywności politycznej
kobiet, wysuwa się wniosek, że jest to sprawa bardzo niepokojąca i niestety nieuchronna,
a przynajmniej do czasu, gdy odpowiednie organizacje nie zajmą się polepszeniem sytuacji
kobiet. Różnice między kobietą politykiem, a mężczyzną politykiem z pewnością istnieją,
lecz nie można dyskryminować jednej z płci. Kobiety częściej preferują bardziej
demokratyczny, partnerski styl kierowania, ale równie dobrze potrafią zarządzać grupą
w sposób stanowczy, niekiedy skuteczniej niż mężczyźni (Cann i Siegfried, 1990).

5

Nad stereotypami płciowymi w polityce prowadzono szereg badań. Jednym z nich
było przedstawienie deputowanych uwikłanych w podejrzane interesy oraz sprawdzanie
czy społeczeństwo (badani) lepiej oceniają mężczyznę czy kobietę. Według badań Borowskiej
(2002), polityk mężczyzna pod jednym kątem jest bardziej podatny na negatywne opinie niż
kobieta i tym samym traci swój wizerunek. Odwrotny wynik uzyskali Ogletree, Coffee i May
(1992), w których badaniu to mężczyzna cieszył się większym poparciem niż kobieta,
pomimo iż był tak samo zaangażowany w podejrzane interesy.

Ciekawym aspektem jest pełnienie obowiązków ze względu na ich stereotypową
ocenę. Powołując się na badania Rosenwasser i Seale (1988), można stwierdzić , że badani
za najważniejsze z obowiązków prezydenckich uznali obowiązki męskie. Na drugim
neutralne natomiast za najmniej istotne uznano kobiece obowiązki. Należy również zwrócić
uwagę na sposób preferowania kandydata lub kandydatki przez badanych w eksperymencie
Sanbomatasu (2000). Zmiennymi niezależnymi były stereotypy płciowe w trzech
wizerunkach: cechy (nadawanie się do polityki), problemy związane z płcią oraz kompetencje
radzenia sobie z problemami politycznymi. Mężczyznę preferowały osoby, które uważały,
że mężczyźni: są lepiej przystosowani emocjonalnie do polityki, posiadają zbliżony do nich
pogląd oraz lepiej radzą sobie z typowo męskimi zadaniami. Nie wystąpił tu efekt związany
z płcią. Natomiast czynnikami wpływającymi na preferencje wobec kandydatki były: bycie
kobietą, pogląd, że kobieta wyrazi poglądy dotyczące aborcji oraz wyższe kompetencje
w sprawach socjalnych.
Jak widać kobiety mają silniejsze skłonności do popierania przedstawicielek własnej
płci (Wojciszke, 2002).
Zarówno stereotypowe podejście do roli kobiety, mniejsza ich reprezentacja
w polityce, jak i często wręcz dyskryminujące zachowania w obrębie wyborców partyjnych,
mają pośredni wpływ na przedstawiany problem. Posiadanie rodziny przez kandydata
politycznego jest zmienną, wydającą się w istotny sposób wpływającą na ocenę wyborców
i ich preferencje, być może nie tylko związek z płcią posła.
Rola społeczna ojca a rola matki jest w społeczeństwie polskim silnie przypisana
i można rzec określona przez stereotyp. Rola ojca ogranicza się głównie do zarabiania
funduszy na rzecz utrzymania domu i jej członków, podejmowania ważnych decyzji,
bycia stanowczym oraz odpowiedzialnym. Ojcowie statystycznie mniej czasu spędzają
ze swoimi dziećmi, jak również mniej czasu przebywają w domu niż matki.

6

Pomimo to są jednak usprawiedliwieni przez społeczeństwo, które przyjęło
za paradygmat, że głównym zadaniem i rolą ojców jest utrzymywanie rodziny. Przyglądając
się roli matki można powiedzieć, że jest ona odpowiedzialna za wychowywanie dzieci,
dbanie o ich rozwój fizyczny, poznawczy i emocjonalny, powinna spędzać z nimi dużo czasu,
w skrajnych przypadkach nawet poświęcać się dla nich. W zależności od kultury
przypisywane role dla matek różnią się stopniem nasilenia ich odpowiedzialności za dzieci
i poświęcania się dla nich. Nie mniej jednak, nie można wskazać kultury, gdzie za cały
rozwój i wychowywanie dzieci odpowiedzialni są ojcowie. W Polsce,
mimo równouprawnienia oraz szeregu również politycznych przemian, matki
są przypisywane do dzieci bardziej niż ojcowie.
Abu uzyskać odpowiedź na pytanie czy kandydat do Parlamentu posiadający rodzinę
uzyskałby więcej głosów wyborczych niż nie posiadający rodziny należy się zastanowić
nad schematem poznawczym rodziny oraz funkcji, którą społeczeństwo jej przypisuje.

Prawdopodobne jest, że polityk posiadający rodzinę wydaje się bliższy wyborcy.
Może utożsamiać się z jego sytuacją, gdyż podobnie jak wyborca funkcjonuje w typowej
rzeczywistości pełnej obowiązków rodzinnych i domowych. Figuruje on jako normalny
obywatel, dzięki czemu dla wyborcy jest on godnym reprezentantem interesów
społeczeństwa.
Z drugiej strony rodzina jest instytucją, której należy poświęcać dużo czasu,
jak również spełniać szereg obowiązków wobec niej. Obradowanie w Parlamencie jest
nieuchronnie związane z wyjazdami, dlatego wyborcy mogą być bardziej sceptycznie
nastawieni do deputowanego, który posiadając rodzinę decyduje się na rozłąkę z nią.
Jak wskazują badania Studlara i McAllistera 1991), analizując szereg cech polityków
partyjnych, kobiety były mniej zaangażowane w życie rodzinne oraz opiekę nad dziećmi,
gdy uzyskały nominację do partii. Co za tym idzie wyborcy dla których rodzina jest wartością
najwyższą mogą rezygnować z poparcia takiego polityka.
Przyglądając się posłom, którzy nie posiadają rodziny nasuwa się refleksja,
że samotna osoba ma wiele czasu, a więc jest dyspozycyjna oraz elastyczna. Może się
bardziej zaangażować w wykonywaną pracę oraz się z nią utożsamiać. Ma mniej czynników
zakłócających, które mogłyby odwracać jej uwagę od pracy. Ponadto osoba samotna nie
posiada psychicznego dyskomfortu związanego z tym, że zaniedbuje ona relacje rodzinne
i swoich bliskich.

7

II. ZAŁOŻENIA METODOLOGICZNE BADAŃ

1. PROBLEM BADAWCZY
Postawiony w badaniu problem wypływa z części teoretycznej pracy i brzmi:
Wpływ posiadania rodziny przez kandydata do Parlament a chęć głosowania na niego przez
wyborców.

2. HIPOTEZY
Hipoteza 1: Posiadanie rodziny przez kandydata – kobietę do Parlamentu zmniejsza
chęć głosowania na nią przez wyborców.
Hipoteza 2. Posiadanie rodziny przez kandydata – mężczyznę do Parlemantu
zwiększa chęć głosowania na niego przez wyborców.
Hipoteza 3. Kandydat – mężczyzna zarówno z rodziną, jak i jako osoba samotna,
osiąga większa preference wyborcze niż kandydat – kobieta (z rodziną i bez niej).

3. ZMIENNE
Badanymi zmiennymi zależnymi były: chęć głosowania (wyrażona na
czteropunktowej skali) na kandydatkę/kandydata do wyborów Parlamentarnych,
przedstawionych na zdjęciu, ocena jego szans wyborczych, ocena reprezentowania interesów
wyborcy a także moralność, sprawność i sympatyczność kandydatata.
Zmiennymi niezależynymi są (badane na dwóch poziomach): płeć kandydata (kobieta/
mężczyzna), płeć wyborcy (kobieta/mężczyzna) oraz posiadanie rodziny lub jej brak przez
kandydatów przedstawionych na zdjęciach.

8

III. METODA

1. OSOBY BADANE:
W badaniu wzięły udział 124 osoby (62 kobiety i 62 mężczyzn) w wieku 50 – 73 lat..
Średnia wieku osób badanych wynosiła 57,04 lat przy SD= 6,12.
Osoby badane podzielone były na cztery grup liczące po 30 – 32 osoby (połowę osób
w grupach stanowiły kobiety, drugą mężczyźni). Każda z grup otrzymała do wypełnienia
jedną z wersji kwestionarusza: wersja 1 – przedstawiająca kandydata – mężczyznę
bez rodziny (załącznik 2), wersja 2 – przedstawiająca kandydata – mężczyznę z rodziną
(załącznik 3), wersja 3 – przedstawiająca kandydata – kobietę bez rodziny (załącznik 4)
i wersja 4 – przedstawiająca kandydata – kobietę z rodziną (załącznik 5).
Badanie właściwe poprzedono badaniem pilotażowym w którym wzięło udział 20
osób ( 10 kobiet i 10 mężczyzn) w wieku powyżej 25 lat.

2. MATERIAŁY I PROCEDURA
Badanie przeprowadzono na terenie Trójmiasta w dniach 24 – 30.04.2010r. Badanie
poszczególnymi wersjami kwestionariuszy odbywało się równolegle.
Uczestnicy zostali poinformowani o tym, że w każdej chwili mogą zrezygnować z
uczestnictwa w badaniu, jednak żadna z osób nie zaniechała wypełniania kwestionariusza.
Przypadkowi przechodnie zatrzymani na ulicy dostawali ustną informację o badaniu, która
również znajdowała się na pierwszej stronie kwestionariusza. Po wyrażeniu przez nich zgody
na udział w badaniu otrzymywali kwestionariusz jednej z wersji.
Eksperyment przeprowadzono na planie 2 (posiadanie rodziny) x 2 (płeć kandydata) x
2 (płeć wyborcy) z uwzglednieniem poziomu zainteresowania polityką przez wyborcę oraz
ich orientacji politycznej.
Zdjęcia kandydatów wybrano w badaniu pilotażowym. Uczestnikom pilotażu
pokazywano zdjęcia pięciu kobiety i pięciu mężczyzn, a następinie proszono o ocenę
atrakcyjności kandydata poporzez zaznaczenie oceny na sześciopunktowej skali, gdzie:
1 oznaczało zdecydowanie nie atrakcyjny, 2 nieatrakcyjny, 3 raczej nieatrakcyjny, 4 raczej
atrakcyjny, 5 atrakcyjny, 6 zdecydowanie atrakcyjny (załącznik 1). W wyniku porównania
średniej ocen atrakcyjności odrzucona zdjęcia z najbardzije skrajnymi średnimi. Kolejnym
krokiem było porównanie ocen zdjęć kobiet i mężczyzn pod kątem ewentualnych różnic w
poziomie atrakcjności. Na podstawie porównania wybrano do badania włąściwiego zdjęcie nr
4 w przypadku ocenianych kobiet (M= 4,25, SD= 0,91) i zdjęcie nr 1 w przypadku ocenianych

9

mężczyzn (M= 4,30, SD= 1,22) z uwagi na zbliżone średnie i wartości odchyleń
standardowych t(19)= -0,14, p< 0,05.
Każdy z kwestionariuszy zawierał zdjęcie kandydata (w zależności od wersji
mężczyzny samotnego lub z rodziną albo kobiety samotnej lub z rodziną), a także opis
kandydata. Opis kandydata pod wzgledem jego osiągnięć i kwalifikacji pozostawał taki sam
w każdej wersji. Różnicami potrzebnymi do manipulacji zmienną zależną, które się pojawiły,
były informacje o posiadaniu rodziny (która składała się dla mężczyzn z żony i dziecka –
córki, mającej około 7 lat a dla kobiet – z męża i dziecka – córki, mającej około 7 lat).
Po zapoznaniu się z informacjami z pierwszej strony kwestionariusza osoby badane
przypisywały przymiotniki z kwestionariusza samoopisu Wojciszke (która to metoda posiada
sprawdzoną rzetelność i trafność), gdzie siedem z nich opisuje chechy sprawnościowe, siedem
cechy moralne i sześć dotyczyło atrakcyjności. Do kwestionariusza dodano także cechę
sympatyczność w celu pomiaru stopnia sympatii, jaką wzbudzał dany kandydat. Posługując
się siedmiopunktową skalą, badani mieli ocenić, jak bardzo każda z cech opisuje
przedstawionego wcześniej kandydata – im wyższa cyfra, tym większe natężenie danej cechy.
Następnie zadaniem osób badanych było odpowiedzenie na pytania dotyczące
ogólnych szans wyborczych kandydata, chęci oddania na niego swojego głosu oraz oceny
możliwości reprezentowania przez kadnydata interesów respondenta. W tej części badania
do oceny posłużono się czterostopniową skalą, gdzie 1 – oznaczało zdecydowanie nie, 2 –
raczej nie, 3 – raczej tak i 4 – zdecydowanie tak.
Ostatnią częścią badnia było określenie przez badanych swojego zainteresowania
polityką (M= 3,56, SD= 1,16)(na skali pięciopunktowej – 1 zdecydownie nie, 2 raczej nie,
3 trudno powiedzieć, 4 raczej tak, 5 zdecydowanie tak) oraz poglądów politycznych
(M= 1,28, SD= 1,74)(na skali siemiopunktowej – 1 zdecydowanie lewicowe, 2 lewicowe,
3 raczej lewicowe, 4 trudno powiedzieć, 5 raczej prawicowe, 6 prawicowe, 7 zdecydowanie
prawicowe).

IV. ANALIZA WYNIKÓW

10

Stopień reprezentacji interesów
Chęc głosowania na kandydata

Ocena szans wyborczych

Ocena atracyjności
Ocena sprawności
Ocena moralności
CECHA

Statystyka

Korelacja 1 0,56 0,72 0,51 0,23 0,22
Chęć głosowania Współczynnik
na kandydata istotności 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00
(dwustronny)
Korelacja 0,56 1 0,44 0,36 0,19 0,07
Ocena szans Współczynnik
wyborczych istotności 0,00 0,00 0,00 0,40 0,47
(dwustronny)
Korelacja 0,72 0,59 1 0,39 0,15 0,06
Stopień
Współczynnik
reprezentacji
istotności 0,00 0,00 0,00 0,09 0,49
interesów
(dwustronny)
Korelacja 0,51 0,36 0,39 1 0,49 0,44
Ocena Współczynnik
moralności istotności 0,00 0,00 0,00 0,00 0,00
(dwustronny)
Korelacja 0,23 0,19 0,15 0,49 1 0,48
sprawności istotności 0,01 0,04 0,09 0,00 0,00
(dwustronny)
Korelacja 0,22 0,07 0,06 0,44 0,48 1
atrakcyjności istotności 0,01 0,47 0,49 0,00 0,00
(dwustronny)
Korelacja 0,13 0,47 0,00 0,08 -0,06 0,15
Zainteresowanie
Współczynnik
polityką
istotności 0,14 0,61 0,96 0,37 0,54 0,09
badanego
(dwustronny)
Korelacja 0,01 0,10 -0,01 0,12 -0,02 0,11
Poglądy
Współczynnik
polityczne
istotności 0,84 0,29 0,96 0,18 0,85 0,21
badanych
(dwustronny)
Tabela 1. KORELACJE. Z chęcią oddania głosu na kandydata najsilniej wiązały się oceny reprezentowania interesów
badanego przez polityka, jego spostrzegane szanse wyborcze oraz ocena moralności polityka, natomiast nie było związku
z zainteresowaniem polityka i orientacją polityczną.

11

1. DEKLAROWANA CHĘĆ ODDANIA GŁOSU PRZEZ WYBORCÓW
NA KANDYDATA
Odpowiedzi na pytanie o chęć głosowania na przedstawionego kandydata
wprowadzono do analizy wariancji ANOVA z zaintersowaniem polityką i orientacją
polityczną jako współzmiennymi.
Wystąpił efekt główny posiadania rodziny, F (1,123)= 5,90, p<0,05, η²= 0,05. Badani
chcieli bardziej głosować na polityka z rodziną (M= 2,60) niż bez rodziny (M= 2,28).
Wystapił efekt główny płci kandydata, F (1,123)= 7,24, p<0,05, η²= 0,06. Badani
chcieli bardziej głosować na kandydata – mężczyznę (M= 2,59, SD= 0,94) niż na kandydata –
kobietę (M= 2,27, SD= 0,91).
Nie wystąpił efekt główny płci badanego, F (1,123)= 0,10, p=0,750.
Wystąpiła interakcja płci polityka z posiadaniem rodziny F (1,123)= 17,39, p<0,05,
η²= 0,13 (por. rys. 1). W przypadku polityków z rodziną badani bardziej chcieli głosować na
kandydata – mężczyznę (M= 3,07, SD= 0,69) niż kobietę (M= 2,13, SD= 0,94) , t(58)= 4,39,
p<0,05. W przypadku polityków bez rodziny ich płeć nie wpływała na chęć głosowania
(kandydat mężczyzna – M=2,18, SD= 0,97, kandydat kobieta M=2,40, SD= 0,86, t(62)=
-0,97, p= 0,167).
Wystąpiła interakcja wszystkich warunków eksperymentalnych, F(1,123)= 4,03,
p< 0,05, η²= 0,03 (por. rys 2). Badane kobiety deklarowały wyższą chęć głosowania na
polityka-mężczyznę z rodziną (M= 2,80, SD= 0,56) niż polityka-kobietę z rodziną (M= 2,13,
SD= 0,83), t(28)= 2,57, p<0,05, natomiast w przypadku chęci głosowania na polityka
bez rodziny jego płeć nie miała znaczenia (kandydat mężczyzna – M=2,41, SD= 1,12,
kandydat kobieta M=2,40, SD= 0,82, t(30)= 0,03, p= 0,487). Badani mężczyźni natomiast
w przypadku kandydata z rodziną również bardziej chcieli głosować na polityka mężczyznę
(M= 3,33, SD= 0,72) niż polityka kobietę (M= 2,13, SD= 1,06), t(28)= 3,62, p<0,001,
jednak w przypadku polityka bez rodziny bardziej chciano głosować na samotną kobietę
(M= 2,40, SD= 0,91) niż samotnego mężczyznę (M= 1,94, SD= 0,75) t(30)= -1,57, p<0,01.

12

Rys. 1. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci polityka.
Ocena chęci głosowania na kandydata przez badanych.

Rys. 2. EFEKT INTERAKCJI wszystkich warunków eksperymentalnych.
Ocena chęci głosowania na kandydata przez badanych.

13

2. OCENA SZANS WYBORCZYCH KONDYDATA NA DOSTANIE SIĘ
DO PARLAMENTU
Odpowiedzi na pytanie o szanse wyobrcze przedstawionego kandydata wprowadzono
do analizy wariancji ANOVA z zaintersowaniem polityką i orientacją polityczną
jako współzmiennymi.
Wystąpił efekt główny płci kandydata, F(1,123)= 6,82, p< 0,05, η²= 0,06. Badani
wyżej oceniali szanse wyborcze u mężczyzn (M= 3,01, SD= 0,72) niż u kobiet (M= 2,78,
SD= 0,67).
Wystąpił efekt główny posiadania rodziny, F(1,123)= 4,26, p< 0,05, η²= 0,04. Badani
wyżej oceniali szanse wyborcze kandydatów z rodziną (M= 3,00, SD= 0,69) niż bez rodziny
(M= 2,81, SD= 0,71).
Wystąpiła interakcja posiadania rodziny i płci polityka F(1,123)= 5,23, p< 0,05,
η²= 0,04 (por. rys. 3). Kandydat – mężczyzna posiadający rodzinę ma w ocenie badanych
większe szanse wyborcze (M= 3,23, SD= 0,63) niż kandydat – kobieta niezależnie od
posiadania rodziny (M= 2,78, SD= 0,67), t(58)= 2,77, p<0,05 oraz kandydat – mężczyzna bez
rodziny (M= 2,82, SD= 0,71).

Rys. 3. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci kandydata.
Ocena szans wyborczych kandydata.

14

3. STOPIEŃ REPREZENTOWANIA INTERESÓW WYBORCY PRZEZ
KANDYDATA
Odpowiedzi na pytanie o stopień reprezentowania interesów wyborcy przez kandydata
wprowadzono do analizy wariancji ANOVA z zaintersowaniem polityką i orientacją
polityczną jako współzmiennymi.
Nie wystąpił efekt główny posiadania rodziny F(1,123) = 1,66, p= 0,201, η²= 0,01.
Nie wystąpił efekt główny płci kandydata F(1,123) = 2,10, p= 0,150, η²= 0,01.
Wystąpił efekt interakcji posiadania rodziny i płci badanego F(1,123) = 4,22, p<0,05,
η²= 0,04 (por. rys. 4). W przypadku kandydatów bez rodziny kobiety wyżej oceniają stopień
reprezentowania ich interesów (M= 4,97, SD= 1,71), t(60)= -1,39, p<0,05 niż mężczyźni
(M= 4,28, SD= 1,44) t(60)= -0,96, p<0,1. Oceny te nie różnią się w sytuacji gdy kandydat
posiada rodzinę. Kobiety oceniały kandydatów z rodziną (M= 4,40, SD=1,50,) podobnie
jak mężczyźni (M= 3,97 SD= 1,10) t(58)= 1,27, p= 0,103.
Wystąpił efekt interakcji posiadania rodziny i płci kandydata F(1,123) = 4,92, p<0,05,
η²= 0,04 (por. rys. 5). W przypadku kandydata – mężczyzny posiadanie rodziny nie wpływa
na ocenę stopnia reprezentowania interesów wyborcy. Kobieta polityk posiadająca rodzinę
była oceniana tak samo (M= 4,01, SD= 1,52), jak mężczyzna posiadający rodzinę (M= 4,27,
SD= 1,11), t(58)= 0,49, p= 0,315. W przypadku kandydata – kobiety posiadanie rodziny
wiąże się z niższą oceną stopnia reprezentowania interesów wyborcy (M=4,10, SD= 1,52)
niż w przypadku kandydata – kobiety bez rodziny (M=4,77, SD= 1,55) t(58)= -1,69, p< 0,05.

15

Rys. 4. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci badanego.
Stopień reprezentowania interesów wyborcy.

Stopień reprezentowania interesów wyborcy.

16

4. OCENA SPRAWNOŚCI KANDYDATA
Odpowiedzi na pytanie o ocenę sprawności kandydata wprowadzono do analizy
wariancji ANOVA z zaintersowaniem polityką i orientacją polityczną jako współzmiennymi.
Nie wystąpił efekt główny posiadania rodziny F(1,123) = 0,08, p= 0,773.
Nie wystąpił efekt główny płci kandydata F(1,123) = 0,86, p= 0,354, η²= 0,01.
Nie wystąpił efekt interakcji posiadania rodziny i płci kandydata F(1,123)= 0,30,
p= 0,587, η²= 0,01 (por.rys. 6).

Rys. 6. BRAK EFEKTU INTERAKCJI posiadania rodziny i płci kandydata.
Ocena sprawności kandydata.

5. OCENA MORALNOŚCI KANDYDATA

17

Odpowiedzi na pytanie o ocenę moralności kandydata wprowadzono do analizy
Nie wystąpił efekt główny posiadania rodziny F(1,123) = 0,18, p= 0,670, η²= 0,02.
Nie wystąpił efekt główny płci kandydata F(1,123) = 0,02, p= 0,900.
Wystąpił efekt interakcji posiadania rodziny i płci kandydata F(1,123)= 11,96, p<0,05,
η²= 0,10 (por. rys. 7). Samotne kobiety – politycy były oceniane wyżej pod względem
moralności (M= 4,20, SD= 1,47) niż samotni mężczyźni – politycy (M= 3,47, SD= 1,06)
t(62)= -2,34, p< 0,05. Kandydat – mężczyzna posiadający rodzinę był oceniany wyżej
(M= 4,12, SD= 0,98) niż kandydat – kobieta posiadająca rodzinę (M= 3,55, SD= 1,31)
t(58)= 1,92, p< 0,05.

Ocena moralności kandydata.

6. OCENA ATRAKCYJNOŚCI KANDYDATA

18

Odpowiedzi na pytanie o ocenę atrakcyjności kandydata wprowadzono do analizy
Nie wystąpił efekt główny posiadania rodziny F(1,123)= 2,87, p= 0,093, η²= 0,03.
Nie wystąpił efekt główny płci kandydata F(1,123)= 0,01, p= 0,712.
Wystąpiła interakcja wszystkich warunków eksperymentalnych, F(1,123)= 3,86,
p< 0,05, η²= 0,03 (por. rys. 8) Kobiety jako bardziej atrakcyjnego uważają samotnego
mężczyznę polityka (M= 5,83, SD= 0,85) niż samotną kobietę polityka (M=5,03, SD= 1,56),
t(30)= 1,83, p< 0,05. Mężczyźni jako bardziej atrakcyjnego kandydata wskazują samotną
kobietę (M= 4,96, SD= 1,30) niż samotnego mężczyznę (M= 3,85 SD= 1,17) t(30)= -2,52, p<
0,05.

Rys. 8. EFEKT INTERAKCJI wszystkich wrunków eksperymentalnych.
Ocena atrakcyjności kandydata.

7. OCENA SYMPATYCZNOŚCI KANDYDATA

19

Odpowiedzi na pytanie o ocenę smpatyczności kandydata wprowadzono do analizy
Nie wystąpił efekt główny posiadania rodziny F(1,123)= 0,11, p= 0,739.
Nie wystąpił efekt główny płci kandydata F(1,123)= 0,81, p= 0,370, η²= 0,01.
Wystąpił efekt interakcji posiadania rodziny i płci kandydata F(1,123)= 7,48, p<0,05,
η²= 0,06. W przypadku kandydatów nieposiadających rodziny ocena sympatyczności
nie zależy od płci kandydata (kandydat mężczyzna samotny – M= 4,44, SD=1,26, kandydat
kobieta samotna – M= 4,87, SD= 1,50, t(62)= -1,23, p= 0,111). Kandydat mężczyzna
posiadający rodzinę jest oceniany jako bardziej sympatyczny (M= 4,77, SD=1,19)
niż kandydat – kobieta posiadająca rodzinę (M= 4,17, SD= 1,18), t(58)= 1,96, p< 0,05).

Ocena sympatyczności kandydata.

V. PODSUMOWANIE

20

Dwie z postawionych hipotez okazały się być słuszne, a mianowicie : posiadanie rodziny
przez kandydata - kobietę do Parlamentu zmniejsza chęć oddania na nią głosów przez
wyborców.
Potwierdzona została również hipoteza, że posiadanie rodziny przez kandydata – mężczyznę
do Parlamentu zwiększa chęć głosowania na niego przez wyborców.
Częściowo została potwierdzona trzecia hipoteza, iż kandydat –mężczyzna z rodziną osiąga
większe preferencje wyborcze. Natomiast jednak w przypadku polityka bez rodziny bardziej
chciano głosować na samotną kobietę niż samotnego mężczyznę.
Wyniki te są zgodne z funkcjonującymi stereotypami. Możliwe, że badana grupa
(osoby po 50 r .ż.) glosowała na mężczyzn, gdyż jest to pokolenie, gdzie rolą mężczyzny jest
zarabianie na dom, zapewnienie bytu a kobieta miała zajmować się domem, wychowywać
dzieci i dbać o domowe ognisko. Kobieta posiadająca rodzinę jest przeciążona obowiązkami
domowymi, a mężczyźni nie chcą dzielić się władzą z kobietami.
Nie potwierdziła się hipoteza, że kandydat – mężczyzna jako osoba samotna, osiąga
większa preferencje wyborcze niż kandydat – kobieta (z rodziną i bez niej). Kobiety
najchętniej głosowały na mężczyznę z rodziną. Wyniki chęci głosowania przez badane
na kobiety z rodziną i kobiety samotne są zbliżone i plasują się po środku, najrzadziej kobiety
popierały samotnego mężczyznę. U mężczyzn otrzymane wyniki wskazują na podobną
hierchię – jednak kobiety samotne pozyskiwały wyższe wyniki niż kobiety z rodziną.
Mężczyźni z rodziną są prawdopodobnie odbierani jako bardziej stabilni. Możliwe jest
również myślenie, ze rozwój kariery zawodowej mężczyzny posiadającego rodzinę wpływa
na lepsze możliwości zapewnienia bytu potomkom i współmałżonce. Uzyskane wyniki są
zależne także od spostrzeganych szans wygrania wyborów. Mężczyzna z rodziną według ocen
badanych ma te szanse największe. Wiąże się to z postrzeganiem pewności oddanego głosu
przez wyborców.
Ocena stopnia reprezentowania interesów wyborcy przez kandydata bardzo silnie
związana jest z samą chęcią oddania głosu. Im wyższa ocena reprezentacji interesów,
tym wyższa chęc oddania głosu na kandydata. Stopień reprezentacji interesów wyborców
przez kobietę polityka nieposiadająca rodziny był oceniony jako niższy niż kobiety z rodziną
i jednocześnie poparcie dla tej kandydatki było niższe niż w przypadku pozostałych
kandydatów. Jest to istotny wynik, gdyż pokazuje jak ważne jest pozyskiwanie elektoratu
poprzez przemyślane i dostosowane dla danej grupy społeczeństwa plany.

21

Posiadanie rodziny przez kandydata do Parlamentu wpływa na ocenę jego moralności,
atrakcyjności i sympatyczności oraz reprezentowanie interesów wyborców. Ocena moralności
wskazała wynik ciekawy z punktu widzenia zbliżających się wyborów prezydenckich.
Otóż badani (z grupy wiekowej powyżej 50r.ż) za bardziej moralnych uznają kandydata –
mężczyznę z rodziną lub kandydata – kobietę bez rodziny. Moralność jest w społęczeństwie
polskim cechą, która cały czas ma bardzo dużą wartość, a w grupie wiekowej osób badanych
niejednokrotnie możemy zauważyć dążenie do nauki zasad moralnych młodszych pokoleń.
Postrzeganie samotnej kobiety i mężczyzny posiadającego rodzinę jako kandydatów bardziej
moralnych może wynikać ze stereotypowym patrzeniem na role męskie i kobiece.
Ustatkowany mężczyzna, posiadający dzieci i żonę nie szuka już nowych wyzwań, nie działa
tylko pod wpływem afektu i z pewnością nie popełnia tylu głupstw co kawaler, a samotnej
kobiecie w naszym społeczeństwie jeszcze nie wypada robić wielu rzeczy i już w okresie
dzieciństwa jest uczona, jak powinna postępować i zachowywać się i poświęca się tej nauce
dużo czasu.
W przypadku atrakcyjności badania wykazały bardzo ewolucyjny wynik. Jak się
okazało tu kandydat samotny ma większe szanse wyborcze niż osoby z rodziną, a ponadto
wyborcy skłonni są do oceniania wyżej osób płci przeciwnej. Kandydaci będący osobami
samotnymi są dla wyborców bardziej atrakcyjni z takich powodów jak spostrzeganie go jako
potencjalnego partnera, posiadnie cech m.in. niezalezności, możliwości rozwoju, większego
dbania o własne potrzeby, które to cechy są pozytywnie postrzegane przez ludzi.
Wyniki dotyczące sympatyczności kandydata również ukazały najwyższe oceny
w przypadku kandydata z rodziną. Badani posiadają rodziny , dbają o takie sprawy, ważne
jest dla nich zapewnienie bytu, polepszenie losu dzieci. Dlatego utożsamiają się
z kandydatem, gdyż jest on takim samym obywatelem jak oni, ma te same problemy.
Jeżeli nastepuje identyfikacja z kandydatem i uznaje się go za należącego do tej samej grupy,
to będzie on bardziej lubiany niż ten, który do tej grupy nie należy.
Wyniki dotyczące sprawności kandydata na polityka nie wykazały żadnych zależności
pomiędzy płcią kandydata, a posiadaniem rodziny. Możemy wnioskować, że dla osób w tej
grupie wiekowej nie są to już ważne cechy z punktu widzenia wyborcy, a ich preferencje
kandydatów z rodzina lub bez niej są podyktowane w głównej mierze wyżej wymienionymi
czynikami.
BIBLIOGRAFIA
1. Durverger M., The Political Real of Women, UNESCO 1995.

22

2. Pacześniak A., Kobieca twarz polskiej polityki. (w:) Kobieta w społeczeństwie. Trudne
drogi wychodzenia z polskiego zaścianka. Stowarzyszenie Kobiet Aktywnych
i twórczych, Wrocław 2006.
3. Siemiańska R., Płeć, zawód polityka. Udział kobiet w życiu publicznym w Polsce,
Instytut Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego 1990.
4. Siemiańska R., Nie mogą, nie chcą, czy nie potrafią?, Wydawnictwo Naukowe
Scholar, Warszawa 2000.
5. Skarżyńska K., Człowiek a polityka, rozdz. Kobieta w polityce, 198-203.
6. Wojciszke B., Tytuł wśród ludzi. Zarys psychologii społecznej, Wydawnictwo
Naukowe Scholar, Warszawa 2002.

SPIS TABEL I RYSUNKÓW

23

1. Tabela 1. KORELACJE. Z chęcią oddania głosu na kandydata najsilniej wiązały się
oceny reprezentowania interesów badanego przez polityka, jego spostrzegane szanse
wyborcze oraz ocena moralności polityka, natomiast nie było związku z zainteresowaniem
polityka i orientacją polityczną. ................................................................................11
2. Rys. 1. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci polityka.
Ocena chęci głosowania na kandydata przez badanych. ........................................13
3. Rys. 2. EFEKT INTERAKCJI wszystkich warunków eksperymentalnych.
Ocena chęci głosowania na kandydata przez badanych. ........................................13
4. Rys. 3. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci kandydata.
Ocena szans wyborczych kandydata. .....................................................................14
5. Rys. 4. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci badanego.
Stopień reprezentowania interesów
wyborcy. ........................................................16
Stopień reprezentowania interesów
wyborcy. ........................................................16
7. Rys. 6. BRAK EFEKTu INTERAKCJI posiadania rodziny i płci kandydata.
Ocena sprawności kandydata. ..............................................................................17
Ocena moralności kandydata. ................................................................................18
9. Rys. 8. FEKT INTERAKCJI wszystkich warunków eksperymentalnych.
Ocena aktrakcyjności kandydata. ...........................................................................19
10. Rys. 8. EFEKT INTERAKCJI posiadania rodziny i płci polityka.
Ocena sympatyczności kandydata. ........................................................................20

24

ZAŁĄCZNIK 1 – zdjęcia kobiet; badanie pilotażowe

CZĘŚĆ I – ZDJĘCIA KOBIET
Zdjęcie 1.

Zdjęcie 2.


Zdjęcie 3.


Zdjęcie 4.


Zdjęcie 5.

ZAŁĄCZNIK 1 – zdjęcia mężczyzn; badanie pilotażowe

Część II – zdjęcia mężczyzn

Zdjęcie 1.


Zdjęcie 2.


Zdjęcie 3.


Zdjęcie 4.


Zdjęcie 5.

ZAŁĄCZNIK 1 – kwestionariusz; badanie pilotażowe

Badanie, w którym bierze Pan/Pani udział jest całkowicie anonimowe. Ma ono charakter
pilotażowy. Stworzony kwestionariusz służy do oceny atrakcyjności osób przedstawionych na
załączonych zdjęciach.
Prosimy o dokładne przyjrzenie się fotografiom 5 kobiet i 5 mężczyzn a następnie ocenę
atrakcyjności prezentowanych osób. Do oceny posłużą poniższe skale, w kórych:
1 oznacza zdecydowanie nieatrakcyjny 2 oznacza nieatrakcyjny 3 oznacza raczej nieatrakcyjny
4 oznacza raczej atrakcyjny 5 oznacza atrakcyjny 6 oznacza zdecydowanie atrakcyjny
Dziękujemy za wpełnienie ankiety.
PŁEĆ:.........................
WIEK:........................
CZĘŚĆ I – zdjęcia kobiet.
Zdjęcie 1.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 2.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 3.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 4.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 5.
1 2 3 4 5 6

CZĘŚĆ II – zdjęcia mężczyzn.
Zdjęcie 1.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 2.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 3.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 4.
1 2 3 4 5 6

Zdjęcie 5.
1 2 3 4 5 6

ZAŁĄCZNIK 2 –
kwestionariusz – wersja 1 – badanie właściwe
Mężczyzna z rodziną

W związku z zbliżającymi się wyborami do Parlamentu prosimy abyś ocenił/a szanse jednego
z kandydatów, którego opis znajduje się poniżej.
Przeczytaj uważnie tekst, a następnie odpowiedz na pytania znajdujące się na dalszych
stronach.
Nie ma odpowiedzi dobrych ani złych, zależy nam tylko na Twojej opinii.

Andrzej Pawłowski ma 35 lat, wraz z żoną i córką mieszka w Gdańsku.
Ukończył prawo i ekonomię na Uniwersytecie Gdańskim.
Przez dwie kadencje pełnił funkcję radnego w Urzędzie Miasta, jednocześnie
wykładał prawo międzynarodowe na uczelni wyższej. Był również współorganizatorem
Pomorskiego Towarzystwa Promocji i Rekreacji, za pośrednictwem którego
powiększono liczbę obiektów sportowych i edukacyjnych dla dzieci i młodzieży.
Za swoje największe hobby kandydat uważa jogging oraz pływanie.

ZAŁĄCZNIK 2 –
A. PŁEĆ:.....................

B. WIEK:....................

C. Poniżej znajduje się szereg wyrazów oznaczających cechy człowieka.
Prosimy o wskazanie jak bardzo każda z tych cech opisuje kandydata Andrzeja Pawłowskiego.
Przy każdej cesze prosimy postawić krzyżyk (x) w wybranej rubryce, wedle zasady,
że im większa cyfra, tym większe nasilenie danej cechy.

L.p. Cechy: 1 2 3 4 5 6 7
1. Zorganizowany
2. Konsekwentny
3. Atrakcyjny
4. Skuteczny
5. Szczery
6. Prawy
7. Ładny
8. Bezinteresowny
9. Sprawiedliwy
10. Bystry
11. Pociągający fizycznie
12. Inteligentny
13. Operatywny
14. Przystojny
15 Uczciwy
16. Energiczny
17. Lojalny
18. Z urokiem osobistym
19. Interesujący
20. Prawdomówny
21. Sympatyczny

D. Prosimy odpowiedz na poniższe pytania, według czterostopniowej skali, gdzie odpowiednio:
• 1 – oznacza nie
• 2 – oznacza raczej nie
• 3 – oznacza raczej tak
• 4 – oznacza tak

1. Czy uważasz, że kandydat ma duże szanse wyborcze? 1 2 3 4
2. Czy głosowałbyś na niego podczas wyborów? 1 2 3 4
3. Na ile ta osoba mogłaby reprezentować Twoje interesy? 1 2 3 4
4. Jak oceniasz jego kwalifikacje do pracy w poszczególnych ministerstwach:
a) Ministerstwo Finansów................................................... 1 2 3 4
b) Ministerstwo Spraw Zagranicznych................................ 1 2 3 4
c) Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji....... 1 2 3 4
d) Ministerstwo Sprawiedliwości......................................... 1 2 3 4
e) Ministerstwo Obrony Narodowej.................................... 1 2 3 4
f) Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi.......................... 1 2 3 4

ZAŁĄCZNIK 2 –
g) Ministerstwo Gospodarki i Pracy................................... 1 2 3 4
h) Ministerstwo Polityki Społecznej.................................... 1 2 3 4
i) Ministerstwo Edukacji Narodowej i Sportu.................... 1 2 3 4
j) Ministerstwo Infrastruktury............................................. 1 2 3 4
k) Ministerstwo Zdrowia..................................................... 1 2 3 4
l) Ministerstwo Skarbu Państwa......................................... 1 2 3 4
m) Ministerstwo Kultury....................................................... 1 2 3 4
n) Ministerstwo Środowiska................................................ 1 2 3 4
o) Ministerstwo Nauki i Informatyzacji.............................. 1 2 3 4
p) Minister ds. europejskich................................................. 1 2 3 4

E. Prosimy odpowiedz na poniższe pytanie, według pięciostopniowej skali, gdzie
odpowiednio:
• 1 – oznacza zdecydowanie nie
• 2 - oznacza raczej tak
• 3 – oznacza trudno powiedzieć
• 5 – oznacza zdecydowanie tak

1. Polityką interesuję się: 1 2 3 4 5

F. Prosimy odpowiedz na poniższe pytanie:

1. Swoje poglądy polityczne w kwestiach politycznych określił/a bym jako...
1 2 3 4 5 6 7
zdecydowanie raczej trudno raczej zdecydowanie
lewicowe prawicowe
lewicowe lewicowe powiedzieć prawicowe prawicowe

Sprawdź czy nie opuściłeś żadnego pytania.
Dziękujemy za udział w ankiecie!

ZAŁĄCZNIK 2 –

stronach.

Andrzej Pawłowski ma 35 lat, obecnie jest osobą samotną i mieszka w Gdańsku.
Ukończył prawo i ekonomię na Uniwersytecie Gdańskim.
Przez dwie kadencje pełnił funkcję radnego w Urzędzie Miasta, jednocześnie
wykładał prawo międzynarodowe na uczelni wyższej. Był również współorganizatorem
Pomorskiego Towarzystwa Promocji i Rekreacji, za pośrednictwem którego
powiększono liczbę obiektów sportowych i edukacyjnych dla dzieci i młodzieży.
Za swoje największe hobby kandydat uważa jogging oraz pływanie.

ZAŁĄCZNIK 2 –


odpowiednio:



1 2 3 4 5 6 7
lewicowe prawicowe


ZAŁĄCZNIK 4 –
Kobieta z rodziną

stronach.

Anna Kamińska ma 35 lat, wraz z mężem i córką mieszka w Gdańsku.
Ukończyła prawo i ekonomię na Uniwersytecie Gdańskim.
Przez dwie kadencje pełniła funkcję radnej w Urzędzie Miasta, jednocześnie
wykładała prawo międzynarodowe na uczelni wyższej. Była również
współorganizatorem Pomorskiego Towarzystwa Promocji i Rekreacji,
za pośrednictwem którego powiększono liczbę obiektów sportowych i edukacyjnych
dla dzieci i młodzieży.
Za swoje największe hobby kandydatka uważa jogging oraz pływanie.

ZAŁĄCZNIK 4 –
Kobieta z rodziną
A. PŁEĆ:.....................

B. WIEK:....................

Prosimy o wskazanie jak bardzo każda z tych cech opisuje kandydatkę Annę Kamińską.

L.p. Cechy: 1 2 3 4 5 6 7
1. Zorganizowany
2. Konsekwentny
3. Atrakcyjny
4. Skuteczny
5. Szczery
6. Prawy
7. Ładny
8. Bezinteresowny
9. Sprawiedliwy
10. Bystry
12. Inteligentny
13. Operatywny
14. Przystojny
15 Uczciwy
16. Energiczny
17. Lojalny
19. Interesujący
20. Prawdomówny
21. Sympatyczny



ZAŁĄCZNIK 4 –
Kobieta z rodziną


odpowiednio:



1 2 3 4 5 6 7
lewicowe prawicowe


ZAŁĄCZNIK 4 –
Kobieta z rodziną

ZAŁĄCZNIK 5 –
Kobieta bez rodziny.

stronach.

Anna Kamińska ma 35 lat, obecnie jest osobą samotną i mieszka w Gdańsku.
Ukończyła prawo i ekonomię na Uniwersytecie Gdańskim.
Przez dwie kadencje pełniła funkcję radnej w Urzędzie Miasta, jednocześnie
wykładała prawo międzynarodowe na uczelni wyższej. Była również
współorganizatorem Pomorskiego Towarzystwa Promocji i Rekreacji,
za pośrednictwem którego powiększono liczbę obiektów sportowych i edukacyjnych
dla dzieci i młodzieży.
Za swoje największe hobby kandydatka uważa jogging oraz pływanie.

ZAŁĄCZNIK 5 –
Kobieta bez rodziny.

A. PŁEĆ:.....................

B. WIEK:....................

Prosimy o wskazanie jak bardzo każda z tych cech opisuje kandydatkę Annę Kamińską.

L.p. Cechy: 1 2 3 4 5 6 7
1. Zorganizowany
2. Konsekwentny
3. Atrakcyjny
4. Skuteczny
5. Szczery
6. Prawy
7. Ładny
8. Bezinteresowny
9. Sprawiedliwy
10. Bystry
12. Inteligentny
13. Operatywny
14. Przystojny
15 Uczciwy
16. Energiczny
17. Lojalny
19. Interesujący
20. Prawdomówny
21. Sympatyczny



ZAŁĄCZNIK 5 –
Kobieta bez rodziny


odpowiednio:



1 2 3 4 5 6 7
lewicowe prawicowe


Raport do poprawy błedów

Recommandé

Recommandé

Contenu connexe

Similaire à Raport do poprawy błedów

Similaire à Raport do poprawy błedów (18)

Raport do poprawy błedów