SlideShare une entreprise Scribd logo
1  sur  75
Télécharger pour lire hors ligne
RESTAURACIÓN&CONSERVACIÓN
Tratamento de restauración de
     “Cabeza de cabalo”
O primeiro que é necesario ter en conta
  cando temos que restaurar unha obra de
 arte é que debemos realizar nela a mínima
intervención posible que asegure a súa vida
  no futuro e co máximo respecto, porque
     cada obra é única. Outra cousa moi
      importante a considerar é que os
tratamentos sempre deben ser reversibles e
   que os materiais utilizados deberán ser
     compatibles cos da pintura orixinal.
É necesario facer unha profunda observación
  da pintura e o seu estado de conservación:
  fixarnos no estado do soporte (lenzo, neste
      caso), o estado do bastidor e a capa
                    pictórica.
Para iso, utilízanse diversos métodos, como a
  luz rasante que nos permite ver claramente
   as deformacións do soporte; os raios UV
   (para ver as capas superficiais da pintura
   como as vernices e o seu estado -se están
  oxidadas ou non, o seu espesor...-); os raios
      infravermellos (para ver capas máis
      internas: debuxos preparatorios ....)
Raios UV:
    A luz Ultravioleta revélanos o estado Detallada observación da pintura
   superficial da pintura. Neste caso vese
   claramente a zona na que durante unha
limpeza, aínda permanece a verniz oxidado.
                                   Raios IR: A luz infravermella mostra en
                                 moitas ocasións os debuxos preparatorios que
                      Zona con
                                                  subxacen
                       verniz
                                          debaixo da capa pictórica.




                  Zona xa
                   limpa
Así mesmo realízanse numerosos estudos analíticos
      que nos permiten coñecer a obra en maior
   profundidade co fin de determinar o tratamento
 de restauración adecuado: cortes estratigráficos (a
 través dos que podemos ver a estrutura da pintura
   en estratos ou capas: soporte, preparación, capa
        pictórica, verniz); microscopía óptica,
     espectroscopía infravermella, microanálisis,
  cromatografía de gases, espectrometría de masas
 que nos posibilitan a identificación de pigmentos,
                     aglutinantes.
Corte estratigráfico
Soporte
a.   Preparación
b.   Capa pictórica

                                  (100 aumentos)
c.   Verniz
En ocasións utilizamos reactivos que colorean a mostra
indicándonos que tipo de aglutinante presenta a preparación,
   graso ou magro (normalmente é graxa cando a técnica
            utilizada é ó óleo e magra ó temple.




                cando por exemplo é ó
                       temple) .
Exemplos de luz rasante

                          Deformacións
                          por golpes
Todos os procesos de restauración están precedidos
    por un estudo histórico-artístico da obra para
     coñecer a súa orixe, a escola, o artista que o
   executou (non sempre é posible identificalo) ...
   Neste caso, descubrimos que a nosa pintura era
      unha copia exacta dunha cabeza de cabalo
   realizada anteriormente por Velázquez nun dos
               seus retratos ecuestres.
  Así mesmo, é necesario facer un estudo detallado
  dos danos que presenta e o tratamento que imos
                       seguir.
Estudio histórico- artístico
Detalle da obra de
   Velázquez




                     Obra a restaurar
Estado do bastidor: hai que ver o tipo de unión, se presenta como neste caso
ataque de xilófagos (insectos que se alimentan da madeira). O bastidor estaba en
   moi malas condicións, fora atacado por insectos, por este motivo decidimos
                            cambialo por outro novo.
Hai que fixarse tamén no estado do soporte: se presenta
rachaduras, rasgados, faltas de soporte, oxidacións polos
                 cravos, deformacións…
...e como non, o estado da capa pictórica: se está desgastada,
  se desapareceu formando lagoas, se presenta algún tipo de
               alteración ou desprendemento.
• Nesta zona había unha gran perda de
  soporte que a facía demasiado fráxil, polo
  que foi necesario, como veremos máis
  adiante, reforzar o tecido orixinal
  adherindo outra peza de tea á parte de atrás
  despois da eliminación dos parches de
  restauracións anteriores que perderan a súa
  función.
A parte inferior dá obra atopábase nun estado
                    pèsimo
É importante deterse na observación da obra polo reverso para ver o seu estado:
 podemos atopar ademais de firmas, inscricións que sirvan para documentar a
peza, parches (como neste caso) de intervencións anteriores que poidan perder a
            súa eficacia ou mesmo estar a provocar danos na obra.




                                                    Un parche é un pedaciño
                                                    de tea deflecado polos
                                                    bordos que serve para
                                                    protexer polo reverso un
                                                    dano do soporte: un
                                                    rasgado.
Exemplos de parches noutra obra: ás veces os tratamentos de restauración
provocan danos nunha pintura, o colocar un parche sen deflecar, nunha
posición ou cun adhesivo inadecuados poden provocar que se marquen na
pintura polo anverso.
En ocasións, no canto de parches colócanse de forma
          perpendicular ao roto fíos adheridos.




Este é un exemplo de obra forrada, puxéraselle unha tea adherida por
detrás. Nas faltas de soporte que presentaba foron adheridos enxertos
polo anverso (ver próxima diapositiva) .
Exemplos de enxertos para liquidar a diferenza de nivel
      entre a tea de forrado e a capa pictórica
Proceso de limpeza
Neste proceso, un dos máis delicados, temos que determinar
     o método máis adecuado de limpeza porque podemos
         danar algunhas cores co uso de auga ou certos
      disolventes. Hai que ser moi cautos e facer probas de
   limpeza empezando con disolventes suaves para despois
    ir aumentando a súa forza se vemos que non obtemos o
                        resultado esperado.
       É así mesmo moi importante saber que tipo de tea
   presenta a obra, porque o tratamento de limpeza cambia
    totalmente se unha a tea é de algodón (absorbe moito a
     humidade, é moi higroscópica, polo que sofre moitos
      movementos se a pintura límpase con auga podendo
  chegar a provocar danos na pintura) ou se é sintética (non
               lle afecta a humidade), se é de liño.
Proceso de limpeza


                      Probas de
                     disolventes
                     en distintas
                        cores
Mesa quente de succión

Finalmente decidimos adherir polo reverso
  unha tea sintética (forrar a obra) na mesa
    quente, tras decidir o tipo de adhesivo
   adecuado. Con calor e presión (a través
 dunhas bombas de succión faise o baleiro)
       ambas as teas quedaron unidas
                perfectamente.
Mesa quente de succión
Unha vez adheridas ambas teas, enchemos a diferenza de nivel entre os
                                       .
enxertos e a capa pictórica con estuco, unha pasta realizada con
carbonato/sulfato (dependendo do que presente a preparación orixinal),
aglutinante (que pode ser natural ou sintético e un plastificante (mel)
para darlle flexibilidade
Ás veces se colorean para facilitar a reintegración cromática
               e en ocasións dáselles textura.
Eliminación de pasmados
As zonas esbrancuxadas que presentan moitas veces
    as obras débense á microfisuración da verniz .
   Comunmente denomínanse pasmados. Na capa
     de verniz produciríase o mesmo efecto que
   vemos nun cristal cando se fisura por un golpe.
     Fórmase un veo esbrancuxado que non nos
  permite ver o que hai máis aló, é dicir, a pintura.
     Para solucionalo debemos facer probas con
    diferentes disolventes ata que atopemos aquel
   que abrande a capa de verniz e rexenéreo, o que
        lle vai a devolver a súa transparencia.
Pasmado
Cristal fisurado que
exemplifica o que podería
 ser a microfisuración da
     verniz (pasmado)
Ao aplicar o disolvente, a
verniz rexenérase e vólvese
        transparente
Reintegración cromática
• É un dos últimos pasos antes do vernizado final.
  Consiste en encher con cor (acuarela e pigmentos
  á verniz, que son perfectamente reversibles) as
  zonas estucadas, para que a vista non se centre
  nas partes que presentan lagoas.
• A reintegración non debe ser discernible de
  lonxe, debe de haber unha homoxeneidade na
  obra para que poida comprenderse, aínda que sí
  de cerca, para distinguir ó orixinal da
  restauración.
  Moi importante: os restauradores non somos
  artistas, non podemos inventar nada.
Reintegración
   cromática.
Tres métodos dependendo
  da necesidade da obra




   Rigattino: liñas paralelas
   Puntillismo: pequenos puntos
   Tratteggio: liñas cruzadas
Vernizado (protección final). Pode facerse con spray, con
brocha dependendo sempre das características da obra, do
          tipo de reintegración levada a cabo.
Antes e despois do proceso de
        restauración
Outros exemplos de restauracións
           Sobre cobre…
E sobre madeira…
Máis exemplos…
OBRADOIRO DE
RESTAURACIÓN DE PINTURA
   DO MUSEO DO PRADO
O TRABALLO DO
RESTAURADOR NON SEMPRE
        É FÁCIL…
E NOS GUSTARÍA BOTAR A
        CORRER




             …CANDO CHEGAN
             ALGUNHAS OBRAS
               (SOBRE TODO
            CONTEMPORÁNEAS)…
MARCEL BROODTHAERS




              Mexillóns!!!
                Como se
              restaura unha
                 casca de
               mexillón??
GIOVANNI ANSELMO



           LEITUGA????
JANINE ANTONI: Chocolate!!!!
Autorretrato en chocolate exposto
a lamido e autorretrato en xabón
        exposto a lavado
PIERO MANZONI:
 MERDA DE ARTISTA (30 gramos,
conservada ó natural, producida e enlatada…en maio do
                        1961…)

                          80.000-
                          100.000€…para os
                          interesados…




                        Tralala…algún voluntario
                        para restaurar isto???
Restauración e conservación dunha obra pictórica

Contenu connexe

En vedette

Riesgos biológicos en Bibliotecas y Archivos
Riesgos biológicos en Bibliotecas y ArchivosRiesgos biológicos en Bibliotecas y Archivos
Riesgos biológicos en Bibliotecas y ArchivosLisbeth G. Flores Rojas
 
Conservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicos
Conservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicosConservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicos
Conservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicosSocialBiblio
 
Preservación y conservación
Preservación y conservaciónPreservación y conservación
Preservación y conservaciónmarilede
 
TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD
TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD
TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD RESTAURO S.A.C.
 
Elaboración de un proyecto
Elaboración de un proyectoElaboración de un proyecto
Elaboración de un proyectosupermanbatman12
 
Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...
Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...
Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...ponencias2011
 

En vedette (9)

Riesgos biológicos en Bibliotecas y Archivos
Riesgos biológicos en Bibliotecas y ArchivosRiesgos biológicos en Bibliotecas y Archivos
Riesgos biológicos en Bibliotecas y Archivos
 
Conservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicos
Conservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicosConservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicos
Conservación y restauración del patrimonio documental: Principios básicos
 
Preservación y conservación
Preservación y conservaciónPreservación y conservación
Preservación y conservación
 
TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD
TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD
TEORIA DE LA CONSERVACION: RESTAURACION VS AUTENTICIDAD
 
ESQUEMA DE UN PROYECTO
ESQUEMA DE UN PROYECTOESQUEMA DE UN PROYECTO
ESQUEMA DE UN PROYECTO
 
Reparacion de libros
Reparacion de librosReparacion de libros
Reparacion de libros
 
Elaboración de un proyecto
Elaboración de un proyectoElaboración de un proyecto
Elaboración de un proyecto
 
PARTES DE UN PROYECTO
PARTES DE UN PROYECTOPARTES DE UN PROYECTO
PARTES DE UN PROYECTO
 
Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...
Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...
Josep Lluís González - Montse Bosch - Investigación y docencia en restauració...
 

Restauración e conservación dunha obra pictórica

  • 2. Tratamento de restauración de “Cabeza de cabalo”
  • 3. O primeiro que é necesario ter en conta cando temos que restaurar unha obra de arte é que debemos realizar nela a mínima intervención posible que asegure a súa vida no futuro e co máximo respecto, porque cada obra é única. Outra cousa moi importante a considerar é que os tratamentos sempre deben ser reversibles e que os materiais utilizados deberán ser compatibles cos da pintura orixinal.
  • 4. É necesario facer unha profunda observación da pintura e o seu estado de conservación: fixarnos no estado do soporte (lenzo, neste caso), o estado do bastidor e a capa pictórica.
  • 5. Para iso, utilízanse diversos métodos, como a luz rasante que nos permite ver claramente as deformacións do soporte; os raios UV (para ver as capas superficiais da pintura como as vernices e o seu estado -se están oxidadas ou non, o seu espesor...-); os raios infravermellos (para ver capas máis internas: debuxos preparatorios ....)
  • 6. Raios UV: A luz Ultravioleta revélanos o estado Detallada observación da pintura superficial da pintura. Neste caso vese claramente a zona na que durante unha limpeza, aínda permanece a verniz oxidado. Raios IR: A luz infravermella mostra en moitas ocasións os debuxos preparatorios que Zona con subxacen verniz debaixo da capa pictórica. Zona xa limpa
  • 7. Así mesmo realízanse numerosos estudos analíticos que nos permiten coñecer a obra en maior profundidade co fin de determinar o tratamento de restauración adecuado: cortes estratigráficos (a través dos que podemos ver a estrutura da pintura en estratos ou capas: soporte, preparación, capa pictórica, verniz); microscopía óptica, espectroscopía infravermella, microanálisis, cromatografía de gases, espectrometría de masas que nos posibilitan a identificación de pigmentos, aglutinantes.
  • 8. Corte estratigráfico Soporte a. Preparación b. Capa pictórica (100 aumentos) c. Verniz
  • 9. En ocasións utilizamos reactivos que colorean a mostra indicándonos que tipo de aglutinante presenta a preparación, graso ou magro (normalmente é graxa cando a técnica utilizada é ó óleo e magra ó temple. cando por exemplo é ó temple) .
  • 10. Exemplos de luz rasante Deformacións por golpes
  • 11.
  • 12.
  • 13.
  • 14.
  • 15. Todos os procesos de restauración están precedidos por un estudo histórico-artístico da obra para coñecer a súa orixe, a escola, o artista que o executou (non sempre é posible identificalo) ... Neste caso, descubrimos que a nosa pintura era unha copia exacta dunha cabeza de cabalo realizada anteriormente por Velázquez nun dos seus retratos ecuestres. Así mesmo, é necesario facer un estudo detallado dos danos que presenta e o tratamento que imos seguir.
  • 17. Detalle da obra de Velázquez Obra a restaurar
  • 18. Estado do bastidor: hai que ver o tipo de unión, se presenta como neste caso ataque de xilófagos (insectos que se alimentan da madeira). O bastidor estaba en moi malas condicións, fora atacado por insectos, por este motivo decidimos cambialo por outro novo.
  • 19. Hai que fixarse tamén no estado do soporte: se presenta rachaduras, rasgados, faltas de soporte, oxidacións polos cravos, deformacións…
  • 20. ...e como non, o estado da capa pictórica: se está desgastada, se desapareceu formando lagoas, se presenta algún tipo de alteración ou desprendemento.
  • 21. • Nesta zona había unha gran perda de soporte que a facía demasiado fráxil, polo que foi necesario, como veremos máis adiante, reforzar o tecido orixinal adherindo outra peza de tea á parte de atrás despois da eliminación dos parches de restauracións anteriores que perderan a súa función.
  • 22. A parte inferior dá obra atopábase nun estado pèsimo
  • 23.
  • 24. É importante deterse na observación da obra polo reverso para ver o seu estado: podemos atopar ademais de firmas, inscricións que sirvan para documentar a peza, parches (como neste caso) de intervencións anteriores que poidan perder a súa eficacia ou mesmo estar a provocar danos na obra. Un parche é un pedaciño de tea deflecado polos bordos que serve para protexer polo reverso un dano do soporte: un rasgado.
  • 25. Exemplos de parches noutra obra: ás veces os tratamentos de restauración provocan danos nunha pintura, o colocar un parche sen deflecar, nunha posición ou cun adhesivo inadecuados poden provocar que se marquen na pintura polo anverso.
  • 26. En ocasións, no canto de parches colócanse de forma perpendicular ao roto fíos adheridos. Este é un exemplo de obra forrada, puxéraselle unha tea adherida por detrás. Nas faltas de soporte que presentaba foron adheridos enxertos polo anverso (ver próxima diapositiva) .
  • 27. Exemplos de enxertos para liquidar a diferenza de nivel entre a tea de forrado e a capa pictórica
  • 28. Proceso de limpeza Neste proceso, un dos máis delicados, temos que determinar o método máis adecuado de limpeza porque podemos danar algunhas cores co uso de auga ou certos disolventes. Hai que ser moi cautos e facer probas de limpeza empezando con disolventes suaves para despois ir aumentando a súa forza se vemos que non obtemos o resultado esperado. É así mesmo moi importante saber que tipo de tea presenta a obra, porque o tratamento de limpeza cambia totalmente se unha a tea é de algodón (absorbe moito a humidade, é moi higroscópica, polo que sofre moitos movementos se a pintura límpase con auga podendo chegar a provocar danos na pintura) ou se é sintética (non lle afecta a humidade), se é de liño.
  • 29. Proceso de limpeza Probas de disolventes en distintas cores
  • 30.
  • 31.
  • 32.
  • 33.
  • 34. Mesa quente de succión Finalmente decidimos adherir polo reverso unha tea sintética (forrar a obra) na mesa quente, tras decidir o tipo de adhesivo adecuado. Con calor e presión (a través dunhas bombas de succión faise o baleiro) ambas as teas quedaron unidas perfectamente.
  • 35.
  • 36. Mesa quente de succión
  • 37. Unha vez adheridas ambas teas, enchemos a diferenza de nivel entre os . enxertos e a capa pictórica con estuco, unha pasta realizada con carbonato/sulfato (dependendo do que presente a preparación orixinal), aglutinante (que pode ser natural ou sintético e un plastificante (mel) para darlle flexibilidade
  • 38.
  • 39. Ás veces se colorean para facilitar a reintegración cromática e en ocasións dáselles textura.
  • 40.
  • 41. Eliminación de pasmados As zonas esbrancuxadas que presentan moitas veces as obras débense á microfisuración da verniz . Comunmente denomínanse pasmados. Na capa de verniz produciríase o mesmo efecto que vemos nun cristal cando se fisura por un golpe. Fórmase un veo esbrancuxado que non nos permite ver o que hai máis aló, é dicir, a pintura. Para solucionalo debemos facer probas con diferentes disolventes ata que atopemos aquel que abrande a capa de verniz e rexenéreo, o que lle vai a devolver a súa transparencia.
  • 43. Cristal fisurado que exemplifica o que podería ser a microfisuración da verniz (pasmado)
  • 44. Ao aplicar o disolvente, a verniz rexenérase e vólvese transparente
  • 45.
  • 46.
  • 47.
  • 48. Reintegración cromática • É un dos últimos pasos antes do vernizado final. Consiste en encher con cor (acuarela e pigmentos á verniz, que son perfectamente reversibles) as zonas estucadas, para que a vista non se centre nas partes que presentan lagoas. • A reintegración non debe ser discernible de lonxe, debe de haber unha homoxeneidade na obra para que poida comprenderse, aínda que sí de cerca, para distinguir ó orixinal da restauración. Moi importante: os restauradores non somos artistas, non podemos inventar nada.
  • 49. Reintegración cromática. Tres métodos dependendo da necesidade da obra Rigattino: liñas paralelas Puntillismo: pequenos puntos Tratteggio: liñas cruzadas
  • 50. Vernizado (protección final). Pode facerse con spray, con brocha dependendo sempre das características da obra, do tipo de reintegración levada a cabo.
  • 51. Antes e despois do proceso de restauración
  • 52. Outros exemplos de restauracións Sobre cobre…
  • 55.
  • 56.
  • 57.
  • 58.
  • 59.
  • 60.
  • 61.
  • 62.
  • 63. OBRADOIRO DE RESTAURACIÓN DE PINTURA DO MUSEO DO PRADO
  • 64.
  • 65.
  • 66.
  • 67.
  • 68. O TRABALLO DO RESTAURADOR NON SEMPRE É FÁCIL…
  • 69. E NOS GUSTARÍA BOTAR A CORRER …CANDO CHEGAN ALGUNHAS OBRAS (SOBRE TODO CONTEMPORÁNEAS)…
  • 70. MARCEL BROODTHAERS Mexillóns!!! Como se restaura unha casca de mexillón??
  • 71. GIOVANNI ANSELMO LEITUGA????
  • 73. Autorretrato en chocolate exposto a lamido e autorretrato en xabón exposto a lavado
  • 74. PIERO MANZONI: MERDA DE ARTISTA (30 gramos, conservada ó natural, producida e enlatada…en maio do 1961…) 80.000- 100.000€…para os interesados… Tralala…algún voluntario para restaurar isto???