ΠΑΠΠΑΣ ΗΛΙΑΣ-ΝΟΙΚΟΚΥΡΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Γ2

1. Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ
Ηλίας Παππάς
Γιάννης Νοικοκύρης

2. Η αρχή της
βιομηχανικής
επανάστασης
Η βιομηχανική επανάσταση ήταν
μια ιστορική περίοδος και
διαδικασία που οδήγησε σε βαθύ
και διαρκή μετασχηματισμό των
οικονομικών και κοινωνικών
συνθηκών, καθώς και και των
συνθηκών εργασίας, η οποία
ξεκίνησε στο δεύτερο μισό του
18ου Αιώνα και έφτασε στην
κορύφωσή της στο 19ο Αιώνα,
αρχικά στη Βρετανία και, στη
συνέχεια, στον υπόλοιπο κόσμο.

3. Τα γνωρίσματα της
βιομηχανικής
επανάστασης
H εκτεταμένη χρήση νέων τεχνικών
μέσων που περιόριζαν τη
χειρωνακτική εργασία, αυξάνοντας
την παραγωγή και μειώνοντας
το κόστος των προϊόντων,
H αξιοποίηση νέων μορφών ενέργειας,
H εφαρμογή καινοτομιών
στη μεταλλουργία,
H ανάδειξη του εργοστασίου ως του
βασικού τόπου παραγωγής, όπου
συγκεντρώθηκε η πλειοψηφία των
εργατών και τέλος
Oι υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης.

4. Εργατική τάξη
Η νέα κοινωνική ομάδα
ήταν οι εργάτες και οι
εργάτριες . Οι
περισσότεροι από αυτούς
ζούσαν σε μικρά δωμάτια
στο κέντρο της πόλης. Οι
κακές συνθήκες υγιεινής
προκαλούσαν επιδημίες.
Έτσι πολλοί άνθρωποι
πέθαιναν από φυματίωση
και χολέρα.

5. Τεχνικές καινοτομίες
Κορυφαίο επίτευγμα της Βιομηχανικής
Επανάστασης θεωρείται η εφεύρεση
της ατμομηχανής στη Μεγάλη Βρετανία,
Το πρώτο τρένο κυκλοφόρησε το 1830
στη Μεγάλη Βρετανία,η δημιουργια του
σιδηροδρομου έφερε την επανάσταση
στις μεταφορές Αντίστοιχα στις
θαλάσσιες μεταφορές την επανάσταση
έφερε η χρήση ατμόπλοιου που έκανε
τις μεταφορές ασφαλείς, ενώ άλλα
περίφημα επιτεύγματα ήταν η μηχανή
εσωτερικής καύσης, η
παραγωγή ηλεκτρισμού και
ο τηλέγραφος

6. Καπιταλισμός και
φιλελευθερισμος
Ο νέος τρόπος οργάνωσης της
οικονομίας ονομάστηκε οικονομία
της ελεύθερης αγοράς ή
κεφαλαιοκρατία ή καπιταλισμός.
Ιδεολογική βάση αυτού του
συστήματος υπήρξε ο οικονομικός
φιλελευθερισμός. Σύμφωνα με
αυτόν ,οι επιχειρηματίες είχαν το
δικαίωμα να πράττουν ό,τι εκείνοι
έκριναν αναγκαίο για να
κερδίζουν. Στο σύστημα αυτό το
ατομικό συμφέρον θεωρείται
σημαντικότερο του κοινωνικου.

7. ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ
Το 1848 οι δύο Γερμάνοι Καρλ Μαξ και
Φρίντριχ Ένγκελς δημοσίευσαν το
"Κομμουνιστικό Μανιφέστο". Αργότερα
ο πρώτος έφερε στην δημοσιότητα ένα
τρίτομο έργο με τίτλο "Το Κεφάλαιο".
Με αυτά τα δύο έργα εμφανίστηκαν οι
απόψεις που υποστήριζαν ότι κύρια
αιτία της κοινωνικής αδικίας ήταν το
γεγονός ότι τα μέσα παραγωγής άνηκαν
σε μικρό αριθμό αστών. Έτσι
αναπτύχθηκε η ιδέα πως η εργατική
τάξη θα έπρεπε να δημιουργήσει ένα
πολιτικό κόμμα που θα ανέτρεπε τον
καπιταλισμό και θα έπαιρνε στα χέρια
του τα μέσα παραγωγής δημιουργώντας
έτσι μια ταξική κοινωνία χωρίς
εκμετάλλευση ανθρώπων. Αυτές οι
ιδέες έγιναν γνωστές ως μαρξισμός.

8. Πολιτική Οργάνωση των
Εργατών
Το 1864 ιδρύθηκε στο Λονδίνο η πρώτη
Διεθνής Ένωση Εργατών, γνωστή και ως
πρώτη Διεθνής που διαλύθηκε όμως το
1876 λόγω των διαφωνιών που είχαν οι
σοσιαλιστές. Ωστόσο, το 1889 ιδρύθηκε
στο Παρίσι η δεύτερη Διεθνής στην οποία
συμμετείχαν εξ’ ολοκλήρου πολιτικά
κόμματα τα οποία δέχονταν τον μαρξισμό.
Όλα τα επόμενα χρόνια δημιουργήθηκαν
σοσιαλιστικά και εργατικά κόμματα με
άμεσο σκοπό τους να ανέλθουν στην
κυβέρνηση μέσω εκλογών. Όμως υπήρχαν
κάποιοι σοσιαλιστές που θεωρούσαν πως
για να ανατραπεί ο καπιταλισμός θα
πρέπει να επαναστατήσουν έτσι ώστε να
εγκαθιδρυθεί ένα νέο σοσιαλιστικό
καθεστώς. Τέτοιοι ήταν οι Καρλ Λίμπκνεχτ
και Ρόζα Λούξεμπουργκ στη Γερμανία και
ο Λένιν στη Ρωσία.