4. CUNCA
PICOS DE EUROPA
PIRENEOS
SUPERFICIE:
95.000 km2
España: 98,8%
(84.414 km²).
Francia: 0,58%
(503 km²).
Andorra: 0,52%
(445 km²).
SIS
TE
M
A
AS
IR
TE
S
CO S
AS NA
IR A
LE TAL
L
DI CA
OR
C
IB
ÉR
IC
O
CUNCA
DO EBRO
Comunidades autónomas de Cantabria, Castela e
León, A Rioxa, Navarra, Aragón e Cataluña. Ademais,
a súa conca hidrográfica tamén abrangue territorios
da Comunidade Valenciana (río Bergantes), do País
Vasco (case toda Álava), Andorra e Francia.
6. CAUDAL: 426 m3/s (medio)
RÉXIME: Mixto: no curso alto e medio-alto, pluvionival
xa que recibe a achega do desxeo pirenaico; no curso mediobaixo pluvial mediterráneo.
O caudal moi irregular, a finais do verán ten fortes estiaxes e na
primavera, co desxeo pirenaico presenta o seu máximo caudal.
VERÁN: POUCO CAUDAL
PRIMAVERA: MOITO CAUDAL
19. AMPOST
A
DESEMBOCADURA:
Delta do Ebro, entre os termos municipais de
Deltebre e Sant Jaume d'Enveja, en Tarragona
A Illa de Buda divide a corrente en dous brazos principais
(Golas Norte e Sur).
20. XEOLOXÍA
Delta e illa Buda. O delta do Ebro cobre 330 km² -o 20 % dos cales
son áreas naturais e a superficie restante é agrícola e urbana-; os
campos de arroz no delta cobren sobre unhas 21.000 ha.
21. Foces e fervenzas de Orbaneja
del Castillo.
Foces do Rudrón; o río
desaparece e volve a aparecer
nun terreo calcário. Nas
proximidades hai augas termais.
Canón
das Palancas
25. FLORA
É un río cunha gran diversidade, polas distintas áreas climáticas
da súa cunca.
Na primeira parte do seu curso dominan os pasteiros, faiais e
carballeiras. Cando entra na Depresión, aparece a sabina albar
e, nos lugares máis secos, a estepa, onde o esparto é abundante.
Nas beiras do río hai bosques de ribeira formados por
ameneiros, álamos, chopos, freixos, olmos, salgueiros, fentos,
espadainas, xuncos, oucas, carrizos...
pastos
faial
estepa
27. FAUNA
MAMÍFEROS: desmán Ibérico, musgaño
de Cabrera, morcego ribeirego, (nos
regos de montaña), lontra, rata de
auga...
Desmán ibérico
AVES: garza imperial, avetorillo,
tartaraña, patuda, lavanco real, galiña
de auga, galiñola negra, galiña de río,
garza real, mergullóns, cegoña negra,
águia pescadora, bilurico, pilro,
lavandeiras, merlo acuático, picapeixes,
avión zapador, corvo mariño real...
Galiñola
RÉPTILES: galápago europeo e leproso,
cóbregas de auga, viperina e de colar.
Cóbrega de auga
28. PEIXES: troita (Salmo
trutta), bermella (Chondrostoma
arcasii), gobio (Gobio
gobio), piscardo (Phoxinus
phoxinus), barbo de cola vermella,
barbo do Ebro, loína, carpa, tenca,
locha ou lobo de río, lampreíña,
colmilleja (Cobitis paludica), en
perigo de extinción; peixe frade ou
blenio de río...
Troita
Pintafontes
ANFIBIOS: pintafontes, sapos, ras.
INVERTEBRADOS: cangrexo de río
(Austrapotamobius pallipes),
mexillón de río e multitude de
insectos e arácnidos.
Mexillón de río
29. APROVEITAMENTO
Subministro a cidades e industrias, regadío (destaca o cultivo
de arroz no Delta), pesca, acuicultura, enerxía, lecer,
deportes...
30. Reinosa
Mezquineza
En todo o percorrido do Ebro atopamos centrais hidroeléctricas. Ao seu paso por
Aragón: 74 centrais hidroeléctricas na provincia de Huesca cunha potencia instalada de
847.297 kW cunha produción de 2.787.000.000 kW h; 30 centrais na provincia de
Zaragoza cunha potencia instalada de 372.437 kW cunha produción de 761.000.000 kW
h; 34 centrais na provincia de Teruel cunha potencia instalada de 24.135 kW cunha
produción de 28.000.000 kW h.
31. ESPAZOS PROTEXIDOS
O Delta do Ebro comprende os espazos naturais protexidos
do Garxal (280 ha), Illa de San Antonio (170 ha) e illa de
Buda (1231 ha). Tamén é Humidal RAMSAR.
32. PARQUES NATURAIS: Hoces del Alto Ebro e Rudrón, Monasterio
de Piedra
RESERVAS NATURAIS: Os Galachos de la Alfranca de Pastriz, La
Cartuja y el Burgo de Ebro; Rio Algars.
PARQUES NACIONAIS: Picos de Europa, Pirineos.
RESERVA DA BIOSFERA: Valles del Jubera, Leza, Cidacos y
Alhama.
33. HISTORIA
O seu nome deriva do antigo topónimo Hiber (Hiberus Flumen),
que dá tamén nome á Península Ibérica e aos pobos iberos,
adaptación latina do termo grego Ίβηρ (Iber), que recollen as
numerosas fontes historiográficas gregas, que significaría
ribeira ou marxe do río. Colonos gregos establecéronse un
pouco máis ao norte cara ao 575 a.C. na importante colonia de
Empúries (Ἐ μπόριον). Por iso é polo que o termo de Iberia
orixinalmente deriva do nome mesmo do río Ebro.
34. CURIOSIDADES
É o río máis longo e con maior
cunca de España.
CANLE IMPERIAL DE ARAGÓN:
é unha das obras hidráulicas
máis importantes de Europa.
É unha canle para rego e
navegación construída a finais
do século XVIII entre Fontellas
(Navarra) e Fuentes de Ebro
(Zaragoza).
35. Camiño do Ebro (Camino Natural del Ebro GR 99): o primeiro
camiño fluvial realizado en España, con 1.280 kilómetros,
desde Fontibre (Cantabria) hasta Riumar (Tarragona), é o máis
longo dos itinerarios naturais.
36. PROBLEMAS
Contaminación, centrais e encoros, especies invasoras...
O mexillón cebra supón un grave
problema neste río xa que é
considerado unha praga. En 2001
calculáronse uns 500 mexillóns cebra
por m²; a súa elevadísima
capacidade de reprodución (cada
adulto pode orixinar unha
descendencia de 1,5 millóns de
exemplares por temporada)
convérteo nun axente de cambio
ecolóxico radical xa que diminúe a
concentración de fitoplancto na auga
e altera completamente a cadea
trófica do río.
Na cunca do Ebro, o molusco
bloqueou e inutilizou numerosas
infraestruturas, obrigando a realizar
abundantes e custosas operacións de
limpeza.