1. O neoclasicismo, unha consecuencia da Ilustración
JAVIER LÓPEZ RODRÍGUEZ.
4º ESO C.IES SANTOMÉ DE FREIXEIRO.

2.  Corrente artística que xorde a mediados do século XVIII ao longo de todo o mundo.
 É consecuencia dos postulados racionalista da Ilustración.
Xorde como reacción as formas irregulares , as curvas e o recargamento do rococó
Inspirase nas construcción clásicas gergas e romanas.
 Utiliza liñas rectas, simetrías e elementos xeométicos simples, como o triángulo, o
cadrado ou o círculo.Tamén os elementos básicos da arquitectura clásica: columnas,
ordenes dórico y xónico, frontóns, bóvedas, cúpulas, etc.
Tipos de construccións
Civís: xardíns, hospitais , museos, arcos de triunfo e columnas conmemeoraticas
Palacios: Real de Madrid.
Templo e igrexas: Catedral de Pamplona, Colexiata de Sta María (Vigo)

3. MUSEO DO PRADO
Edificio deseñado por Juan de
Villanueva (1739-1818)., durante o
reinado de Carlos III.
Na actualidade é unha dás maiores
pinacotecas do mundo.
Pensado como Real Gabinete de
Historia Natural en el marco de una
serie de instituciones de carácter
científico (pensadas según la nueva
mentalidad de la Ilustración)
Orixinalmente estaba formado por
un corpo central terminado en
ábsida, ao que flanquean dúas
galerías alargadas que terminan en
pabellóns cadrados, un a cada
extremo.
O corpo central destaca en planta e
en alzado por un gran pórtico
composto por seis columnas de orde
toscano, , unha cornixa e un ático
que o remata. A fachada presenta a
orixinalidade de non dispor sobre a
columnata do característico frontón
triangular, senón dun con forma
rectangular.
O piso inferior ten unhas ventás
profundas e alargados que acaban
en arco de medio punto e a superior
cunha galería de columnas jónicas
(na actualidade hai un terceiro piso )
Frontón de forma
rectángular
Columnas
toscanas
Arcos de medio
punto
Columnas
xónicas

4. COLEXIATA DE STA.
MARÍA DEVIGO
Empezada no 1816, obra do
académico Melchor de Prado e Mariño,
da Real Academia de San Fernando e é
de estilo principalmente neoclásico,
aínda que as torres son barrocas.
A estrutura do edificio presenta unha
planta rectangular: o altar está
flanqueado por dúas sancristías e aos
seus pés aparece a nave. A separación
entre as naves faise a través de doce
columnas dóricas co con triglifos e
metopas. O altar maior está presidido
por un aparatoso retablo
churrigueresco.
A fachada principal ten unha
ornamentación sinxela, cunha
composición clara e simétrica. No
centro sitúase unha ampla e única
portada baixo o frontón, ambos os
flanqueados a cada lado polas dúas
torres, único elemento barroco que
contrasta coa sobriedade do resto do
conxunto.
Cabe destacar o Reloxo de Sol,
situado na fachada ao lado dereito,.
Este non está orientado cara ao sur
como é o habitual
FRONTÓN
TRIANGULAR
TORRES
BARROCAS

5. TRIGLIFOS
ESTOPAS

6. LIÑA DE SIMETRÍA DA
FACHADA PRINCIPAL

7. CAMPOS ELISEOSY
ARCO DETRIUNFO
(PARÍS)
Despois de que Napoleón fose
nomeado emperador no ano 1804,
os seus arquitectos oficiais, Charles
Percier e Pierre François Fontaine,
traballaron para levar a cabo o seu
desexo de transformar París na
capital máis importante de Europa
imitando o estilo opulento da
arquitectura imperial romana.
A arquitectura de estilo imperio se
exemplifica en construcións grandes
construccións como os arcos de
triunfo para celebrar as súas glorias
militares ou avenidas de grandes
dimensións. Por exeplo o Arco de
Triunfo, realizado por Jean Chalgrin
ou os Campos Elíseos, deseñados
por Fontaine.
O arco ten unha altura de 49
metros e 45 de ancho. Posúe unha
estatua en cada un dos seus catro
estatuas: O Triunfo(1810), a
Resistencia, a Paz e a
Marsellesa(1792)
A avenida dos campos en Paris, é
unha rúa que ten unha extensión de
1880 metros, esta avenida abarca
desde o Arco do Triunfo ata a Praza
da Concordia. O nome Campos
Elíseos vén da mitoloxía grega, onde
designaba a morada dos mortos
reservada ás almas virtuosas

8. Fonte dos tres canos
(Boadilla del Monte)
A Fonte de Ventura Rodríguez,
tamén chamada dos Tres Canos foi
levantada no último terzo do século
XVIII, a partir dun deseño do
arquitectoVentura Rodríguez.
Foi concibida como un depósito de
auga, cuxa misión era regular a
subministración ás distintas
dependencias do palacio, aos xardíns
e ás restantes fontes, cos que tiña
comunicación subterránea.
Na cara posterior da estrutura, a
máis funcional, ocúltase un aljibe,
mentres que na anterior, que se
enfronta á porta principal do palacio,
consta de tres corpos principais,
realizados en sillares de granito e de
dous laterais, que se unen na parte
superior mediante unha cornixa
corrida. Catro pilastras planas,
rematadas por capiteis toscanos,
separan as diferentes partes.
Os corpos de pedra aloxan tres
canos, formadas por veneras de
cuarto de esfera.

9. Fachada da Seo
(Zaragoza)
No lado occidental da Seo
levantouse na segunda metade do
século XVIII unha fachada barroca
clasicista que substituíu ao portal
mudéjar do século XIV, de cuxo lenzo
aínda conservar restos. A nova
fachada de foi realizada polo
arquitecto Julián Yarza entre 1763 e
1767 a instancias do arcebispo
Francisco Ignacio Añoa e Busto.
Julian Yarza seguiu o proxecto dunha
porta deseñada por Ventura
Rodríguez para o tempo do Pilar
Tamén se derrubo a antiga torre
mudéjar, moi deteriorada, e
comezouse a construción dunha
nova.
As estatuas do Salvador e aos lados,
de san Pedro e san Pablo, realizadas
por Manuel Guiral Martínezen 1867-
70 por encargo do arcebispo
Francisco Ignacio de Añoa e Busto
(1744-1764). As estatuas do Salvador
e aos lados, de san Pedro e san
Pablo, realizadas por Manuel Guiral
Martínezen 1867-70 tres sitúanse en
hornacinas no segundo corpo da
portada neoclásica, articulada con
catro columnas no inferior e
rematada por un frontón

10. Puerta de Álcala
(Madrid)
Foi mandada construír polo rei
Carlos III e é obra do arquitecto
Francesco Sabatini,é de estilo
neoclásico e setenta pés de altura. O
proxecto orixinal ofrecía dous
acabados distintos, un con pilastras e
outro con columnas encostadas.
Finalmente fundíronse os dous nun
só e por iso as fachadas son distintas
A fachada exterior presenta dez
columnas de granito encostadas. Na
interior substitúense as seis
exteriores por pilastras e só dous
pares xunto ao arco central seguen
sendo columnas. Todas elas
apóianse sobre un zócalo. Os
capiteis son de orde xónico e sobre
eles apóiase unha cornixa.
Sobre o van central, nos áticos de
ambas as fachadas, figura unha
inscrición en latín co lema Rege
Carolo III. Anno MDCCLXXVIII
("Sendo rei Carlos III. Ano 1778"). Na
fachada interior, sobre os arcos
laterais, figuran as catro virtudes
cardinales: Prudencia, Xustiza,
Temperanza e Fortaleza. Todos estes
motivos ornamentais foron tallados
por Francisco Gutiérrez Arribas e o
seu estilo máis barroco contrasta co
estilo neoclásico da porta.