2. Tradycyjnie przyjmuje się, że miasto
tworzą 23 dzielnice, tzw. okręgi
specjalne, składające się na obszar
dawnego miasta Tokio. Jednak z
prawno-administracyjnego punktu
widzenia Tokio jest tożsame z prefekturą
Tokijską ponieważ od kilkudziesięciu lat
nie istnieje inna wspólna forma
zarządzania dzielnicami miasta.
Tokio to stolica Japonii położona
nad Oceanem Spokojnym (Zatoka
Tokijska) na Honsiu – największej
z Wysp Japońskich. Główny ośrodek
największego zespołu miejskiego
świata - metropolis Wielkie Tokio –
który skupia 31-35 mln mieszkańców.
3. Pałac Cesarski w Tokio to główna
rezydencja cesarza Japonii. Znajduje się w
dzielnicy Chiyoda, bardzo blisko stacji
kolejowej Tokio. Powierzchnia całego
zespołu pałacowego, z kompleksami
budynków o różnym przeznaczeniu, równa
jest powierzchni Parku Centralnego w
Nowym Jorku i wynosi 341 hektarów.
Większa część terenu pałacowego jest
zamknięta dla zwiedzających. Można
jednak rezerwować (także przez Internet)
wycieczki z przewodnikiem w Agencji Dworu
Cesarskiego. Pałac Cesarski jest ogólnie
dostępny tylko dwa dni w roku: w urodziny
cesarza (23 grudnia) oraz z okazji Nowego
Roku (2 stycznia). Rodzina cesarska ukazuje
się wówczas na oszklonym tarasie.
4. Marunouchi, Yūrakuchō i Ōtemachi -wąski
pas dzielnic, będących głównym centrum
finansowo-administracyjnym Tokio. To tutaj
znajdują się główne urzędy paostwowe,
siedziby największych japooskich korporacji
handlowych, usługowych i przemysłowych,
towarzystw ubezpieczeniowych, banków,
agencji prasowych, przedsiębiorstw
lotniczych i organizacji turystycznych.
Potężne gmachy są ośrodkami takich
korporacji, jak: Mitsubishi, Mitsui, Mizuho,
Marubeni, Daimaru, Fujitsu czy Sumitomo.
5. Ginza była pierwszą w Japonii dzielnicą
handlową, w której pojawiły się renomowane
domy towarowe, ekskluzywne sklepy
odzieżowe i jubilerskie, sklepy oferujące
drogą porcelanę oraz wykwintne kawiarnie i
restauracje. W dzielnicy tej jest także
mnóstwo galerii i teatrów. Mnóstwo butików,
drogerii i kawiarni ulokowało się w
podziemiach, gdzie liczne wielokilometrowe
korytarze i pasaże handlowe udekorowano
ogrodami krajobrazowymi, fontannami i
wystawami dzieł artystycznych.
6. Targ rybny Tsukiji – nazwa
oficjalna: Centralny Tokijski Hurtowy
Targ Metropolitalny. Największy na
świecie hurtowy targ rybny. Także
jeden z największych hurtowych
targów żywnościowych w ogóle.
Sprzedaje się na nim wszelkie
rodzaje ryb - od sardynek po
trzystukilogramowe tuńczyki - oraz
inne owoce morza.
7. Nihonbashi, dzielnica położonq
wokół znanego mostu. Pierwotnie
było to centrum miasta, obecnie to
przeciętnie wyglądająca dzielnica
śródmiejska o funkcjach biurowo-
handlowych, w której jednak znajdują
się ważne instytucje życia
finansowego: bank państwowy Nihon
Ginkō i Giełda Tokijska.
8. Kanda – dzielnica znana z handlu
książkami, zwłaszcza antykwarycznymi
(dobrze ponad sto księgarń znajduje
się w kwartałach przy Yasukuni-dōri w
okolicach stacji metra Jimbochō). W
Kandzie znajduje się główny
kompleks Uniwersytetu Meiji, a także
cerkiew. Kanda kończy się na rzece
Kanda, płynącej w płytkim wąwozie.
9. Akihabara – największe na świecie
centrum sprzedaży sprzętu
elektronicznego i
elektrotechnicznego. Wielopiętrowe
domy towarowe i olbrzymie komisy
słyną z niezwykle bogatej oferty
sprzętu komputerowego, sprzętu
audio i wideo, zestawu AGD, lamp i
urządzeń rolniczych sprzedawanych
po promocyjnych cenach,
niejednokrotnie znacznie niższych,
niż w innych krajach. Akihabara jest
także jednym z największych w
świecie centrów mangi i anime, gdzie
można dostać każdy komiks, film i grę
komputerową japońskiej produkcji.
10. Ueno, którą dworzec Ueno, obsługujący
ruch w kierunku północnym, dzieli na płaską
część wschodnią – mieszkalno-biurową – i
pagórkowatą część zachodnią, gdzie
znajdują się rozległe tereny zielone – park
Ueno z ogrodem zoologicznym. Na terenie
parku znajdują się również: jeziorko
Shinobazu, biblioteka, Narodowe Muzeum
Nauki, Narodowe Muzeum Sztuki
Zachodniej, Muzeum Shitamachi, Tokijskie
Muzeum Narodowe i Galeria Skarbów
Horyūji.
11. Asakusa – rozległa dzielnica o charakterze
mieszkaniowym, pełna świątyń różnej wielkości,
dających enklawy zieleni. Największa z nich to
kompleks wokół Sensō-ji, rozpoczynający się
długą osią zadaszonej ulicy, flankowanej
przez liczne kramy. Japońskim zwyczajem, obok
buddyjskiego gmachu głównego, znajduje się
sintoistyczna Asakusa-jinja. Cały kompleks
świątynny jest jednym z najpopularniejszych w
kraju celów pielgrzymkowych.
12. Harajuku -dzielnica Tokio usytuowana przy
stacji okrężnej linii o nazwie Harajuku.
Stacja Harajuku była główną stacją wioski
olimpijskiej w 1964 roku. Napływ
międzynarodowej kultury w czasie igrzysk
zmienił obraz dzielnicy, przyciągającej
młodych ludzi i zwolenników nowych prądów.
Dzisiaj Harajuku jest centrum wszelakiej mody,
od międzynarodowej elegancji z najwyższej
półki po ciuchy z tanich sklepików.
13. Roppongi – dzielnica zamieszkała przez
zagranicznych biznesmenów oraz krajowe
gwiazdy filmowe i muzyczne. Obecnie jedna z
najpopularniejszych dzielnic rozrywkowych.
Jej rozkwit zaczął się na przełomie lat 70. i
80., kiedy szczególnie modna w Japonii stała
się zachodnia kultura. Amerykańskie i
europejskie restauracje, dyskoteki i nocne
lokale zaczęły pękać w szwach; powstawało
więc coraz więcej takich miejsc, aż Roppongi
z dzielnicy mieszkaniowej przekształciła się w
dzielnicę nowoczesnej rozrywki, ruchliwą i
hałaśliwą, jak wszystkie inne.