2. Chorzów (w latach 1922–1934 Królewska
Huta, niem. do 1922 Königshütte, od 1939 do
1945 Königshütte O.S.) – miasto na prawach
powiatu w południowej Polsce, w
województwie śląskim, położone na Górnym
Śląsku, w centrum Górnośląskiego Okręgu
Przemysłowego (GOP), lokalny ośrodek
gospodarczy oraz kulturalny.
Przez miasto przepływa rzeka Rawa.
Piłkarski klub sportowy: Ruch Chorzów
WSB
4. Dąbrowa Górnicza
Zjedź z Aleja Róż/DW910 na: Aleja
Zagłębia Dąbrowskiego/DK94
1 min (650 m)
Jedź dalej Aleja Zagłębia
Dąbrowskiego/DK94. Wjedź na aleja
Roździeńskiego/aleja Walentego
Roździeńskiego do: DK79 w: Chorzów
19 min (20,9 km)
Chorzów
WSB
5. Miasto Chorzów chociaż jest stosunkowo młodym miastem (prawa miejskie otrzymał jako Królewska Huta
w 1868 roku), to jednak może się poszczycić wieloma zabytkami, na swój sposób unikatowymi.
Teatr Rozrywki – zabytkowy, bogato zdobiony budynek dawnego hotelu Graf Reden. Jego
charakterystyczną częścią jest wieża.
Kościół św. Wawrzyńca na Górze Wyzwolenia (Górze Redena) – XVI-wieczny drewniany kościółek
wzniesiony w Knurowie. Do Chorzowa został przeniesiony w 1935 roku.
Kościół im. Elżbiety – kościół ewangelicki, najstarszy kościół na terenie Królewskiej Huty (budowę
rozpoczęto w 1840 a poświęcony został 4 lata później).
Kościół św. Antoniego – modernistyczny z lat 1930-1934
Kościół św. Barbary – najstarszy kościół katolicki w Królewskiej Hucie. Powstał w II poł. XVIII wieku, w
okresie wielkich przemian gospodarczych na Górnym Śląsku.
Kościół św. Marii Magdaleny – Kościół najstarszej chorzowskiej parafii. Obecny został wzniesiony w XIX
wieku po spłonięciu poprzedniego (wzniesionego jeszcze przez bożogrobców).
Gmach Urzędu Pocztowego przy ul. Pocztowej – XIX-wieczny bogato zdobiony neogotycki budynek,
będący wizytówką miasta.
Dawny ratusz Wielkich Hajduk w Chorzowie Batorym
Dawny ratusz gminny Chorzowa w Chorzowie Starym
Plac św. Jana, oraz ul. Bożogrobców w Chorzowie Starym – najstarsza część Chorzowa, miejsce
historyczne, które do XVIII wieku, czyli początków rozwoju gospodarczego było najważniejszym punktem
Chorzowa. Dziś znajduje się tam kościół św. Marii Magdaleny, oraz pozostałości dawnej zabudowy
wiejskiej (na placu św. Jana).
Kościół im. ks. Marcina Lutra – kościół ewangelicki pod który kamień węgielny został położony 21 marca
1897 r. a poświęcenia dokonano 10 listopada 1898 r. w dniu urodzin ks. dra M. Lutra.
WSB
7. Chorzów – pochodzenie nazwy miasta jest do dzisiaj nieznane. Niektórzy zakładają pochodzenie tej nazwy od Zversov lub też Zuersov (do
XVI w. w alfabecie łacińskim nie istniało rozróżnienie U i V, stosowano tylko półsamogłoskę V, odczytywaną jako samogłoska U lub
spółgłoska V, różnica polega tylko na współczesnej transliteracji, podobnie W może być średniowieczną ligaturą VV lub transliterowane z
V). Stanisław Rospond uważał iż mylnie kojarzy się wzmiankowaną w 1136 r. kopalnię srebra koło Bytomia Zversov z Chorzowem. Osada
Zversov jest różnie rekonstruowana: Zwierszów, Zwierzów, Sierszów (jak Siersza) i podstawy należałoby szukać w prasłowiańskim sěrъ,
od którego wywodzą się wyrazy siarka i szary.
Inna nazwa, od której ma pochodzić Chorzów, to Coccham lub Coccha. Ta nazwa z kolei pojawia się w dokumencie patriarchy
jerozolimskiego z 1198 roku, w którym nadał ziemię Stróżom Bożego Grobu (bożogrobcom). Wieś Chorza, czyli Chorzew, potem Chorzów
(nazwa dzierżawcza), została zniszczona w 1241 r., przez Tatarów. Kolejną nazwą, jest Chareu (Charev). Ta nazwa pojawia się w
dokumencie księcia Władysława opolskiego z 1258 roku. To pierwszy pewny dokument potwierdzający średniowieczną historię Chorzowa.
Obok nazwy Chareu pojawia się jeszcze nazwa Belobreze[7] (prawdopodobnie dzisiejszy Dąb – dzielnica Katowic). Ta nazwa pojawia się
też obok Coccha w dokumencie z 1198 roku.
w 1257 r. nazwa cytowana jest jako Charzew,
w 1292 r. jako Charzow,
w 1297 r. Chorevo
w 1339 r. Chorzow
Nazwa Charzow na mapie z 1792 r.
W nazwie miejscowości a zamiast o powtarza się w dokumentach aż do XVIII wieku (w 1780 r. Charzow lub Chorzow). Stanisław Rospond
domniemywa, że albo prasłowiańskie chvorъ= chory funkcjonowało w podwójnej postaci chor- || char-, czego przykładem może być, iż
obok nazw osobowych Chorzela, Chorzęta występują również Charzyński, Charuba, albo zapisy Char- należałoby uznać za
germanizacyjne, gdzie polskie o zastępowano a (Wartha = Bardo)
Jak wspomniano nazwa Chorzów może posiadać swój źródłosłów w podstawie „chory”, od której utworzono wiele dawnych nazw
osobowych: Chorz, Chorzęta, Chorzel, Chorzela, porównaj nazwę miejscową: Chorzele, Charzewice, Chorzewice[8]. Wtedy osada ta –
Chorzów – mogła być miejscem, gdzie przebywało wielu chorych. Skojarzenie słów Chorzów[potrzebne źródło]. Pierwszą urzędową formą,
udokumentowaną w 1257 roku, tego potocznego, hipotetycznego określenia osady Chorzev mogła być podobna w brzmieniu nazwa
Chareu (Charev). Wybudowany w tej osadzie szpital przeniesiony został w 1299 r. do Bytomia.
Od polskiej nazwy choroby nazwę wywodził również niemiecki językoznawca Heinrich Adamy, który w swoim dziele o nazwach
miejscowych na Śląsku wydanym w 1888 roku we Wrocławiu wymienia nazwę miejscowości jako "Charzow (Chory)" podając jej
znaczenie "Krankenort. Ungesunder Ort" czyli po polsku "Miejscowość chorych" lub "Niezdrowe miejsce"[9]. W alfabetycznym spisie
miejscowości na terenie Śląska wydanym w 1830 roku we Wrocławiu przez Johanna Knie miejscowość występuje pod nazwą Chorzow,
Chożow oraz Hospitalgrund auch Chorzowski Grund (pol. Szpitalny grunt, Chorzowski grunt)[10][11].
Stanisław Rospond zastanawiał się również, czy oprócz dominującego poglądu, imię Chorz nie mogło być po prostu zdrobnieniem od
Zachariasza.
WSB
8. Chorzów leży na Płaskowyżu Bytomsko-Katowickim będącym
częścią Wyżyny Śląskiej, na terenie Górnego Śląska.
Najwyższymi punktami miasta są:
wzniesienie w lesie załęskim (341 m n.p.m.)[potrzebne źródło]
Góra Wyzwolenia, dawniej Góra Redena (321 m n.p.m.)
Góra Parkowa (wzniesienie z Planetarium) (320 m n.p.m.)
wzniesienie w Chorzowie Starym (320 m n.p.m.)
Pod względem geologicznym miasto położone jest na
obszarze Górnośląskiego Zagłębia Węglowego obejmującego
cały Górnośląski Okręg Przemysłowy oraz Rybnicki Okręg
Węglowy. Sąsiaduje z Katowicami (długość granicy: ok.
13 km), Rudą Śląską (ok. 4,5 km), Bytomiem (ok. 5 km),
Piekarami Śl. (ok. 2 km), Siemianowicami (ok. 6,5 km) i
Świętochłowicami (ok. 8 km). Rozciągłość południkowa wynosi
ok. 11,5 km, a równoleżnikowa – ok. 6,5 km.
WSB