1. ลักษ
ณะ
สำำคั
ญ
ของ
ภำษำ
ไทย

2. ภำษำไทยมีอักษร
พ่อขุนรามคำาแหงได้บัญญัติตัว
เป็นของตนเอง
อักษรไทยขึ้นโดยดัดแปลงแบบ
ที่ใช้กันอยู่กอนบ้างนั้น ก็ได้
่
บัญญัติขึ้นเพื่อให้เหมาะสมแก่
ภาษาไทยเป็นส่วนมาก แต่แล้ว
ก็ได้มีอักษรเพิ่มขึ้นมา เพื่อถ่าย
ตัวอักษรภาษาบาลีสันสกฤตซึง ่
เขียนต่างกันแต่ออกเสียงเหมือน

3. ภำษำไทยมีอักษร
ตัวอักษรของไทยที่ใช้ในปัจจุบัน
เป็นของตนเอง
มีดังนี้
1. สระ
2. พยัญชนะ
3. วรรณยุกต์
4. ตัวเลข

4. ภำษำไทยแท้เป็นภำษำที่
คำากริยาพยำงค์เดียว
มี
ไป มา
เดิน นั่ง นอน พูด ปีน
คำาเรียกชื่อสัตว์
เป็ด ไก่ งู
ควาย เสือ ลิง ปลา
คำาเรียกชื่อสิ่งของ

5. ภำษำไทยแท้มีตว ั
ก. คำาไทยแท้มีตัวสะกดตาม
สะกดตำมมำตรำ
มาตรา และไม่มีการันต์ คือ แม่
กก แม่กง แม่กด แม่กน แม่กบ
แม่กม แม่เกย แม่เกอว
ข. คำาที่ไทยยืมมาจากภาษาอื่น
จะเขียนตัวสะกดตามรูปเดิมแต่
ออกเสียงตามมาตราตัวสะกด
ของไทย เช่น เลข ครุฑ พิฆาต

6. ภำษำไทยมีรูปสระวำงไว้
ก. วางไว้หน้าพยัญชนะ ง
หลำยตำำแหน่
ไป เสแสร้ง
แม่
ข. วางไว้หลังพยัญชนะ
จะ มา
มากมาย
ค. วางไว้บนพยัญชนะ

7. ภำษำไทยมีรูปสระวำงไว้
หลำยตำำแหน่ง
ง. วางไว้ข้างล่างพยัญชนะ
ครู ปู่
หมู สุข
จ. วางไว้ทั้งหน้าและหลัง
พยัญชนะ
เขา เธอ เกาะ
ฉ. วางไว้ทั้งข้างหน้าและข้างบน

8. คำำเดียวมีควำม
สังเกตได้จาก ปริบทำง
หมำยหลำยอย่ ,
หน้าที่ของคำา
เขาสนุกสนานกันใน
ห้อง แต่ทำาไมเขากันไม่
ให้กันเข้าไปในห้อง

9. ภำษำไทยมีควำม
การทำาให้ขาดจากกัน
ประณีต ตัด หั่น
แล่ เชือด เฉือน สับ ซอย
การทำาให้อาหารสุก
ปิ้ง
ย่าง ต้ม ตุ๋น นึ่ง ผัด ทอด
คั่ว

10. ภำษำไทยเป็นภำษำ
1. ไม่มีการเปลียนแปลง
เรียงคำ่ ำ
ภายในศัพท์หรือ ท้าย
ศัพท์
ต่อไปนี้เธอต้องอดทนให้มาก
ไม่ใช่รู้จักแต่ทนอดอย่างเดียว

11. ภำษำไทยเป็นภำษำ
2. ระเบียบการเรียงประโยคใน
ภาษาไทย เรียงคำำ
2.1 ตามปกติเรียงลำาดับ ประธาน
กริย กรรม 2.2 คำาหรือวลี
หรือประโยคขยายคำาใดจะอยู่
หลังคำานั้น

12. คำำในภำษำไทยมีเสียง
ก. มาทีปธ์กับควำมหมำย
สั คำ พัน ระสมด้วยสระ เอ
่
เก เข
โซเซ รวนเร
ข. คำาทีประสมด้วยสระ ออ มี
่
“ม” หรือ “ น” สะกด
งอนง้อ อ้อมค้อม

13. ภำษำไทยเป็นภำษำ
1.มีคำาใช้มากขึ้น
ดนตรี
มา ม้า หมา, ขาว ข่าว
ข้าว

14. ภำษำไทยเป็นภำษำ
3. มีจงหวะและคำาคล้องจอง
ั
ดนตรี นความ
เป็นประโยชน์ในการเน้
และเกิดความกระทัดรัด
4. สามารถเลียนเสียง
ธรรมชาติ และเลียนสำาเนียง
ภาษาได้ทกภาษา
ุ

15. ภำษำเขียนมีวรรคตอน
ก. พูภำษำพูดมีจังนิ่งเสีย
ดไปสองไพเบี้ย หวะ
ตำาลึงทอง
พูดไปสองไพเบี้ย นิ่ง เสีย
ตำาลึงทอง
ข. ราคาข้าวตกลงเกวียนละ
450 บาท
ราคาข้าวตก ลงเกวียนละ

16. ภำษำไทยเป็นภำษำที่
1. ใช้ตามหลังจำานวนนับ
มีลักษณนำม
ผ้า 2 ผืน ผ้า 2 ม้วน ผ้า 2 พับ
ผ้า 2 ตั้ง
2. ใช้ตามหลังนามเมื่อต้องการ
เน้นหนักและบอกให้รู้ลักษณะ

17. ภำษำไทยเป็นขำษำที่
1. ราชาศัพท์
มีระดับของคำำ
2. คำาบอกลักษณะโดยเฉพาะ
3. ภาษาธรรมดากับภาษากวี
อาทิตย์ - ตะวัน ทินกร ทิพากร
ภาณุมาศ สุรีย์ รวิ อาภากร
สุริยา สุริโย สุริยัน

18. ภำษำไทยมีคำำพ้อง
คำาพ้องเสียง
เสียงพ้องรูป
กาฬ กาล การ กานต์ กานท์
คำาพ้องรูป
เรือนรก ตากลม เพลา ขอบ
อกขอบใจ

19. ภำษำไทยมักจะละ
คำำบำงคำำ
ฉันไปที่ทำำงำน
เวลำ 8.00 น.

20. ภำษำพูดมีคำำเสริม
ก. แสดงความสุภาพ
แสดงควำมสุเถิด ซิ
ภำพ
จ๊ะ คะ ครับ
ข. แสดงความไม่สุภาพ
โว้ย วะ
ค. แสดงความรู้สึก
นะจ๊ะ สิคะ

21. กำรลงเสียงหนักเบำทำำให้
หน้ำที่ขมีความหมายชัดแจ้ง
ก. ถ้าคำานั้น องคำำเปลียนไป
่
ต้องลงเสียงหนักทุกพยางค์

22. ภำษำไทยมีกำร
1. การแปรเสียง ชุ่ม-
สร้ำงคำำ
ชอุ่ม ตรอก-กรอก
2. การเปลี่ยนเสียง ฐาน-ฐานะ
สีมา-เสมา
3. การประสมคำา คนใช้
พ่อตา นักศึกษา
4. การเปลี่ยนตำาแหน่งคำา ไข่

23. ภำษำไทยมีกำร
5. การแปรความ เดิน
สร้ำด ำ
ตลาด เดินสะพั งคำ
6. การเปลี่ยนความ นิยาย
กระโถน แห้ว
7. การนำาคำา ภาษาอื่นมาใช้
เสวย กุหลาบ
8. การคิดตั้งคำาขึ้นใหม่