การยศาสตร์ (Ergonomics)
•
4 j'aime•2,484 vues
ฝากติดตามกด Like กด Love ❤️ กด Share ⤴️ ที่ https://www.facebook.com/TouchPoint.in.th/ ------------------------------------------------------------------ ฝากกด Subscribe ช่อง YouTube TouchPoint ที่ https://www.youtube.com/c/TouchpointTH ------------------------------------------------------------------ เว็บไซต์ https://touchpoint.in.th/ ------------------------------------------------------------------ ดร.กฤษณพงศ์ เลิศบำรุงชัย
Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
Plus de Dr.Kridsanapong Lertbumroongchai
Plus de Dr.Kridsanapong Lertbumroongchai (20)
การยศาสตร์ (Ergonomics)
- 2. การยศาสตร์ จากยุคก่อนประวัติศาสตร์มาจนถึงกระทั่งยุคปฏิวัติอุตสาหกรรมจะอยู่ในช่วง ระยะเวลาประมาณ 200 กว่าปี นั้นได้มีการพัฒนาจากการลองผิดลองถูกใน การสร้างสรรค์เครื่องมือ อุปกรณ์ต่างๆ สาหรับใช้ในการทากิจกรรมเพื่อ ดารงชีวิตของคน จนกลายเป็นเครื่องจักร เครื่องมือต่างๆ โดยได้มีการพัฒนา ปรับปรุงให้ทันยุคสมัยและสอดคล้องเหมาะสมกับความต้องการในการใช้งาน เรื่อยมา
- 3. ปัจจุบันสังคมได้เล็งเห็นถึงความสาคัญของการสร้างและพัฒนาเครื่องจักร อุปกรณ์และเครื่องอานวยความสะดวก มากขึ้น จึงได้เริ่มมีการกาหนดมาตรการ ทางกฎหมายใช้ในการควบคุม เพื่อลดความเสียหายอันอาจจะเกิดขึ้นจากการ ทางาน โดยเริ่มมีการให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องเวชศาสตร์อุตสาหกรรม ได้มีการ เปิดสอนในโรงเรียนแพทย์ กับเรื่องอาชีวอนามัยก็ได้มีการเปิดสอนในโรงเรียน สาธารณสุข และมีการปรับปรุงสภาพการทางานในสถานประกอบการ มีการ พัฒนากระบวนการผลิตแบบจานวนมาก จึงทาให้เกิดการเรียนรู้เรื่องการศึกษา เวลา และการเคลื่อนไหวในการทางานของมนุษย์ขึ้น การยศาสตร์
- 4. ความหมายของการยศาสตร์ Ergonomics ราชบัณฑิตย์สถานได้บัญญัติศัพท์ของคาว่า Ergonomics ไว้คือ การยศาสตร์ โดยอธิบายว่าการยเป็นคาในภาษาสันสกฤต หมายถึง งาน (Work) และศาสตร์ เป็นวิทยาการ (Science) รวมความเป็น Work Science
- 5. ความหมายของการยศาสตร์ Ergonomics Ergonomics มาจากรากศัพท์ในภาษากรีก 2 คา คือ ergon แปลว่า งาน (work) กับคาว่า nomos แปลว่า กฎ (law) เมื่อรวมคาทั้งสองเข้าด้วยกันเกิด เป็นคาใหม่ว่า Ergonomics (Law of Work) มีความหมายถึงการศึกษา กฎเกณฑ์ในการทางาน โดยมีเป้าหมายที่จะปรับปรุงงานหรือสภาวะของงานให้ เข้ากับแต่ละบุคคล การยศาสตร์ หมายถึง วิทยาการเกี่ยวกับงานหรือการทางาน
- 6. ความหมายของการยศาสตร์ Ergonomics สมาคมการจัดการแห่งประเทศไทยได้บัญญัติศัพท์ของคาว่า Ergonomics ไว้ว่า “สมรรถศาสตร์” ซึ่งหมายความว่าเป็นศาสตร์ที่เกี่ยวกับความสามารถ ในที่นี้ หมายถึง ความสามารถในการทางานของมนุษย์ในลักษณะต่างๆ โดยเทียบเคียง กับคาว่า Human Performance Engineering
- 7. ความหมายของการยศาสตร์ Ergonomics การยศาสตร์ (Ergonomics) เป็นศาสตร์ที่ว่าด้วยพฤติกรรมการปฏิบัติงาน และสุขภาพของบุคคลในเชิงความสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อมในการทางาน เพื่อให้มีการออกแบบสภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงานให้มีความปลอดภัย สะดวก สบาย และน่ารื่นรมย์สาหรับบุคคลที่ปฏิบัติงานเพื่อเพิ่มประสิทธิภาพใน การปฏิบัติงาน
- 8. ความสาคัญของการยศาสตร์ เนื่องจากความแตกต่างกันของบุคคลทั้งทางด้านร่างกาย จิตใจ อารมณ์ สังคม สติปัญญา ซึ่งไม่สามารถกาหนดให้เป็นไปตามความต้องการได้ ถึงแม้ว่าปัจจุบัน จะมีความเจริญก้าวหน้าทางด้านเทคโนโลยีมากเพียงใดก็ตาม การที่บุคคลจะ ทางานหรือทากิจกรรมใดก็ตามที่ต้องอาศัยอุปกรณ์เครื่องมือเพื่อช่วยอานวย ความสะดวก ก็จะต้องคานึงถึงความเหมาะสมกับการใช้งานเพื่อไม่ให้เกิด ผลกระทบที่ก่อให้เกิดปัญหาต่อสุขภาพร่างกายในแต่ละด้านหรือมีความเสี่ยงต่อ อันตรายน้อยที่สุด
- 9. ความสาคัญของการยศาสตร์ ปัจจุบันความเจริญก้าวหน้าทางเทคโนโลยีที่มีการประดิษฐ์คิดค้น การออกแบบ เครื่องจักรกล และกระบวนการหรือวิธีการผลิตต่างๆ เพื่อเพิ่มผลผลิตและเพื่อให้ เหมาะสมกับลักษณะของงานในขั้นตอนกระบวนการทั้งหลาย ซึ่งคนเป็น ทรัพยากรที่มีค่ามากที่สุดของหน่วยงาน ดังนั้นจะเห็นได้ว่าการพยายามปรับคน ให้เข้ากับงานที่ทา (fit the man to the job) นั้น เป็นลักษณะของภาวะจายอม เพราะการลงทุนทางด้านวัสดุหรือเครื่องจักรกลได้เกิดขึ้นมาก่อนแล้ว โดยไม่ได้ คานึงถึงความสะดวกสบายของคนที่ทางานเลย ซึ่งอาจก่อให้เกิดความผิดพลาด หรืออุบัติเหตุ ความเมื่อยล้า ความเสื่อมถอยของสุขภาพ และส่งผลกระทบ โดยตรงต่อประสิทธิภาพของการผลิต ทั้งทางด้านปริมาณและคุณภาพ
- 10. ความสาคัญของการยศาสตร์ ในทางตรงข้ามถ้าออกแบบวัสดุอุปกรณ์ เครื่องจักร เหลือเครื่องอานวยความ สะดวกในการทางานได้คิดคานึงถึงข้อจากัด และความต้องการของบุคคลที่ต้อง ทางานในลักษณะของการปรับงานให้เหมาะสมกับคน (fit the man to the job) โดยเห็นถึงความสาคัญของความแตกต่างกันของบุคคล ก็จะเป็นการลดอัตรา ความเสี่ยงของการเกิดความเสียหายและความไม่ปลอดภัยในการทางาน แต่ยัง ช่วยเพิ่มผลผลิตทั้งทางด้านปริมาณและคุณภาพให้กับหน่วยงานได้
- 12. เครื่องมือ Tools หมายถึงสิ่งที่ใช้ในการปฏิบัติงาน ซึ่งต้องสัมพันธ์กับมิติขนาดร่างกายของ ผู้ปฏิบัติงาน โดยคานึงถึงลักษณะส่วนบุคคลของพนักงานแต่ละคน ซึ่ง ประกอบด้วยเครื่องคอมพิวเตอร์ อุปกรณ์สนับสนุนการปฏิบัติงานต่างๆ รวมถึงโปรแกรมที่ใช้ในการปฏิบัติงาน
- 13. สภาพแวดล้อมในการปฏิบัติงาน Workstations Environment ต้องก่อให้เกิดความรู้สึกสะดวกสบาย เช่น ระบบการปรับอากาศ เฟอร์นิเจอร์ แสง ไฟ ซึ่งถ้าไม่ได้มีการออกแบบและพิจารณาอย่างเหมาะสม อาจเกิดปัญหา ความเครียดได้
- 14. ขั้นตอนการปฏิบัติงาน Tasks ต้องมีขั้นตอนที่เหมาะสม ทั้งส่วนของธรรมชาติการปฏิบัติงาน และความ เหมาะสมกับความรู้ความสามารถของผู้ปฏิบัติงาน มีการฝึกอบรมการ ปฏิบัติงาน มีระยะเวลาในการปฏิบัติงานที่เหมาะสม
- 15. ท่าทางการนั่งทางาน อุปกรณ์ต่างๆ มีขนาด ระยะ แสงสว่าง ไม่เหมาะสม ทาให้ อวัยวะบางส่วนทางานหนัก ซึ่งการทางานติดต่อกันต่อเนื่องเป็นเวลานาน จะส่งผล กระทบต่อสุขภาพและอาจเกิดการบาดเจ็บของอวัยวะเรื้อรังได้ ดังนั้น สานักงานหรือ ผู้ใช้คอมพิวเตอร์คนให้ความสาคัญต่อการจัดสถานที่ทางานให้เหมาะสม
- 16. การจัดสถานที่ทางาน Arranging Workstation การจัดสถานที่ทางานไปลักษณะของการจัดสถานที่ทางานให้เหมาะสมกับ ผู้ปฏิบัติงานและลักษณะงานที่ทา โดยคานึงถึงการปรับสภาพแวดล้อมให้เหมาะสม ปลอดภัย ต่อผู้ที่ทางานในที่นั้นอันเป็นผลมาจากการปรับปรุง เปลี่ยนแปลงทั้ง วิธีการปฏิบัติงาน ตลอดจนอุปกรณ์ต่างๆ ให้เหมาะสมโดยมีสิ่งที่ต้องคานึงถึง ดังต่อไปนี้
- 17. คือ ช่วงขาบนต้องราบขนานไปกับพื้นแล้วเท้าต้องวางบนพื้นได้พอดี ลักษณะการออกแบบเก้าอี้และกันนั่งที่เหมาะสมมีดังนี้ การจัดความสูงของเก้าอี้ให้พอดี ระหว่างปฏิบัติงาน ข้อศอกควรวางบนที่พักและทามุมมากกว่า 90 องศา เล็กน้อย ที่พิงหลังคนอยู่กึงกลางของช่วงแขนส่วนบนขึ้นไปเพื่อให้รองรับหลังได้ อย่างเหมาะสม ขณะนั่งสะโพกควรทามุมประมาณ 95-110 องศา เพื่อให้เป็นการนั่งที่ เหมาะสม
- 18. ต้องมีที่ว่างประมาณ 2-3 นิ้ว บริเวณด้านหลังของหัวเข่ากับมุมของเบาะ รองนั่ง ไม่ควรมีสิ่งของวางใต้โต๊ะปฏิบัติงานอันอาจจะเป็นอุปสรรคต่อการ เคลื่อนไหวของช่วงขาได้ ช่วงขาด้านบนต้องขนานไปกับพื้นขณะนั่ง
- 20. ให้อยู่ในตาแหน่งที่ทาให้ได้ “พักแขน” จริงๆ ซึ่งก็คือ แขนจะต้องปล่อยแนบข้าง ลาตัว และข้อศอกทามุมประมาณ 90 องศา วิธีการปรับความสูงของเก้าอี้คือ ยืนหน้าเก้าอี้ และปรับความสูงโดยให้เบาะนั่งอยู่ระดับหัวเข่า การนั่งที่เหมาะสม คือจะต้องมีช่องว่างระหว่างด้านหลังของหัวเข่าและปลายของเบาะนั่ง ประมาณ 2-3 นิ้ว การปรับพนักพิงของเก้าอี้ต้องปรับจนสามารถรองรับส่วนโค้งจาก ด้านหลังของผู้ปฏิบัติงานได้ ปรับความสูงและตาแหน่งของที่พักแขน
- 21. วิธีการปรับความสูงของเก้าอี้คือยืนหน้าเก้าอี้ และปรับความสูงโดยให้เบาะนั่ง อยู่ระดับหัวเข่า การนั่งที่เหมาะสมคือจะต้องมีช่องว่างระหว่างด้านหลังของหัว เข่าและปลายของเบาะนั่ง ประมาณ 2-3 นิ้ว การปรับพนักพิงของเก้าอี้ต้องปรับ จนสามารถรองรับส่วนโค้งจากด้านหลังของผู้ปฏิบัติงานได้ โดยเก้าอี้ที่ เหมาะสมมีลักษณะดังนี้
- 23. ให้สามารถวางนิ้วพักบนแป้นเหย้า ตาแหน่ง “ฟหกด่าสว” ได้สะดวก โดยที่ แขนแนบข้างลาตัว ข้อศอกทามุม 90 องศา และข้อมืออยู่ในแนวตรง ปรับความสูงของคีย์บอร์ด
- 24. ถัดจากคีย์บอร์ดในตาแหน่งที่จะใช้งานได้โดยข้อมืออยู่ในตาแหน่งปกติ ธรรมชาติ โดยแขนอยู่แนบลาตัวและวางให้สูงกว่าคีย์บอร์ดเล็กน้อย วางเม้าส์ แทรกบอล หรือคีย์แพด
- 25. การจัดวางจอภาพคอมพิวเตอร์ ควรมีลักษณะดังต่อไปนี้ จอภาพควรอยู่ห่างจากผู้ปฏิบัติงานประมาณ 18”-28” หรือหนึ่งช่วง แขน แสงสว่างภายในห้องปฏิบัติงาน และแสงสว่างของจอคอมพิวเตอร์ควรมี ความใกล้เคียงกัน ปรับระดับความสูงของจอมอนิเตอร์ โดยให้ส่วนบนของจอภาพประมาณ 1/3 ควรอยู่ต่ากว่าระดับสายตา หรือประมาณ 10-20 องศา เพื่อจะได้ ไม่ต้องเหลือบตาขึ้นสูงซึ่งเป็นการฝืนธรรมชาติเวลามอง
- 26. การจัดวางจอภาพคอมพิวเตอร์ ควรมีลักษณะดังต่อไปนี้ แสงไฟไม่ควรส่องมาจากด้านหลังของจอคอมพิวเตอร์ และไม่ส่องตรง เข้าทางหน้าจอเพราะแสงจะกระจายเข้าตาโดยตรงได้ จอภาพควรมีแผ่นกรองแสง (Anti-reflection screen filter) จะช่วยลด แสงสะท้อนและแสงกระจายได้บางส่วน ขนาดของตัวหนังสือหน้าจอควรมีขนาดประมาณ 3 เท่าของตัวหนังสือ เล็กสุด ที่ผู้ใช้สามารถอ่านได้ จึงเป็นขนาดที่ถนอมสายตามากที่สุด
- 28. ควรมีการปรับให้อยู่ในระดับเดียวกันกับข้อศอกขณะนั่งอยู่บนเก้าอี้ ควรนั่ง ตัวตรง หลังเอนไปทางด้านหน้าเล็กน้อย แขนทั้งสองข้างอยู่ในแนวขนานกับ พื้นขณะกดแป้นพิมพ์ แต่ถ้าเป็นกรณีที่พื้นผิวการปฏิบัติงานไม่สามารถ ปรับเปลี่ยนได้ ก็ควรปรับที่เก้าอี้ปฏิบัติงานแทน โดยปรับให้ระดับของข้อศอก ขณะแนบลาตัว อยู่ในระดับเดียวกับแป้นพิมพ์ ซึ่งโดยปกติคีย์บอร์ดควรวาง อยู่สูงกว่าช่วงขาของผู้ปฏิบัติงานขณะนั่งประมาณ 1 นิ้ว ความสูงของพื้นผิวการปฏิบัติงาน
- 29. หรือถ้าหากมีแรงกดมากบริเวณด้านหลังของขา ก็ให้หาสิ่งของที่สามารถ หนุนในส่วนของเท้า เพื่อลดความปวดเมื่อยได้ ทาไมสามารถวางพักเท้าบน พื้นห้องได้อย่างสบาย ควรจัดให้มีที่วางพักเท้าด้วย โดยวางเท้าราบเสมอกับ พื้น หรือวางบนที่พักเท้า ส่วนของเท้าต้องวางราบไปกับพื้น
- 31. โต๊ะที่ใช้ในสานักงานจะมีรูปแบบทั่วไปเป็นทรงสี่เหลี่ยมอย่างง่าย บางครั้งมี ลิ้นชักติดกับพื้นผิวโต๊ะ แต่เมื่อเทคโนโลยีมีการเปลี่ยนแปลง นักออกแบบโต และผู้ผลิตจึงต้องพัฒนารูปแบบโต๊ะทางานเพื่อให้ตรงกับความต้องการ โดย ต้องสนับสนุนกับอุปกรณ์สานักงาน เช่น จอภาพ แป้นพิมพ์ ไมโครโฟน โทรศัพท์ เครื่องพิมพ์สแกนเนอร์ และอุปกรณ์อื่นๆ เพื่อรองรับการเพิ่ม จานวนของบุคคลในสานักงานโดยไม่ต้องเพิ่มพื้นที่ของอาคาร โต๊ะทางาน สามารถเปลี่ยนรูปร่าง และรูปทรง ให้เหมาะสาหรับใช้คนเดียว สองคน หรือใช้ เป็นกลุ่มใหญ่โดยใช้โต๊ะทางานร่วมกันได้ โดยที่ผู้ใช้สามารถคงความสูง ปรับ ความสูงบางส่วนได้ และมีลิ้นชักแนบใต้โต๊ะหรือแท่นแขวนเคลื่อนที่ ซึ่งในเรื่อง ของโต๊ะทางานควรพิจารณาดังนี้
- 32. หากเป็นโต๊ะที่ใช้กับคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะควรมีถาดรองแป้นพิมพ์และเม้าส์ เพื่อให้หน้าจอคอมพิวเตอร์ใกล้ระดับสายตา และสามารถพิมพ์งานโดย ใช้แป้นพิมพ์และเม้าส์ได้นานโดยไม่ต้องยกไหล่ ความสูงของโต๊ะทางานควรมีความสูงพอเหมาะ ขณะทางานไม่ต้องก้มศีรษะมากนัก ผิวโต๊ะทาด้วยวัสดุที่ไม่สะท้อนแสงรบกวนการทางาน ความสูงของโต๊ะทางาน มักจะถูกออกแบบมาให้มีความสูง 720 มม. หรือ ประมาณ 25-29 นิ้ว ตามมาตรฐานอุตสาหกรรม ซึ่งจะเหมาะกับ บุคลากรส่วนใหญ่ในสานักงาน
- 33. สาหรับอุปกรณ์ทางคอมพิวเตอร์นั้น ควรจะจัดหน้าจอ และแป้นพิมพ์ วางไว้ตาแหน่งหน้าของผู้ใช้ ซึ่งความลึกของโต๊ะควรมีระยะห่างจาก ตาแหน่งหน้าจอถึงปลายนิ้ว เป็นตาแหน่งที่ใช้ในการทางาน การทางานจะต้องมีพื้นที่ที่ว่างอย่างน้อย 650 มม. ระหว่างพื้นและพื้นใต้ ผิวโต๊ะทางาน
- 34. เป็นลักษณะของการจัดการด้านขั้นตอนการปฏิบัติงาน โดยมีข้อควรพิจารณาดังนี้ วิธีการปฏิบัติงานอย่างถูกต้อง Applying Good Work Practices
- 36. ใช้ไฟเพดานชนิดดิฟฟิวเซอร์ (Diffuser Light) ซึ่งจะปล่อยแสงสว่าง ออกมาได้ทุกทิศทาง
- 37. เวลาคุยโทรศัพท์ ควรจะหลีกเลี่ยงการใช้หัวกับไหล่หนีบโทรศัพท์ ให้ ใช้สปีคเกอร์โฟน (Speaker Phone) หรือ เฮดเซ็ต (Headset) แทน
- 38. บนโต๊ะทางานควรมีพื้นที่มากพอที่จะวางของที่จาเป็น ส่วนของที่ ไม่ได้ใช้งานบ่อยควรเก็บไว้ที่อื่น เพื่อไม่ให้เป็นการกีดขวางการ ปฏิบัติงาน ตาแหน่งของการวางสิ่งของ แบ่งออกเป็น 3 ส่วนดังนี้
- 39. จะวางสิ่งของที่ต้องใช้ในการปฏิบัติงานบ่อยๆ เช่นคีย์บอร์ด ตัวชี้ และอุปกรณ์ต่อพ่วง เช่น การใช้ปากกาอิเล็กทรอนิกส์ พื้นที่บริเวณนี้คมีความกว้างประมาณ 10 นิ้ว ตาแหน่งที่ใช้ประจา Usual Zone
- 40. เป็นส่วนประกอบการทางาน เช่น โทรศัพท์ เครื่องคิดเลข ถาดเอกสาร บริเวณนี้มีความกว้าง 10-20 นิ้ว ตาแหน่งที่ใช้เป็นบางโอกาส Occasional Zone
- 41. เป็นตาแหน่งวางสิ่งของที่ไม่ได้ใช้งานบ่อยนัก หรือเป็นของ ประดับสาหรับตั้งโชว์ เช่น กล่องดินสอ ปากกา รูปภาพ นาฬิกา ในบริเวณนี้มีความกว้างประมาณ 26 นิ้ว ตาแหน่งที่ไม่ค่อยได้ใช้งาน Rare Zone
- 48. แป้นพิมพ์ Keyboard การใช้แป้นพิมพ์โดยใช้แรงกดจากปลายนิ้วมีผลต่อการพัฒนาความผิดปกติของท่อนแขน โดยแรงขั้นต่าที่ใช้ในการกด จะเป็นเพียงครึ่งแรกของการกดทั้งหมด ถ้าผู้ใช้ต้องออกแรงกดมากเท่าใด ก็จะหมายถึงว่าแป้นพิมพ์นั้นใช้งานไม่สะดวก มากเท่านั้น การพิมพ์ด้วยแป้นพิมพ์ที่แข็งกระด้างต้องการใช้แรงกดที่มากขึ้น และแม้ว่าผู้ใช้จะกดคีย์บนโน้ตบุ้คด้วยแรงที่ น้อยกว่าบนเครื่องคอมพิวเตอร์ตั้งโต๊ะก็ตาม บางครั้งอาจจะใช้แรงกดเกินความจาเป็นไปมาก การทาให้มีเสียงดังตอบ รับขณะกดคีย์แต่ละคีย์ลงไปคล้ายกับเสียงคลิกเมาส์จะช่วยลดการใช้แรงกดคีย์บอร์ดที่มากเกินไป
- 49. แป้นพิมพ์ Keyboard การจัดให้มีขี้ตัวเลขประกอบอยู่บนแป้นพิมพ์ด้วยนั่นเป็นสิ่งที่ควรจะมีการทบทวน เนื่องจากขี้ตัวเลขนี้จะเป็นการเพิ่ม ความกว้างให้กับแป้นพิมพ์และต้องวางเมาส์ออกห่างไปจากผู้ใช้มากกว่าที่ควร ทาให้หัวไหล่ถูกหั่นตามออกไปด้วยเมื่อ ใช้เมาส์ ซึ่งเมื่อใช้งานนานไปจะทาให้เกิดความไม่สะดวก ดังภาพต่อไปนี้
- 50. เมาส์ Mouse เมาส์จัดเป็นอุปกรณ์นาเข้าข้อมูลที่ใช้งานกับคอมพิวเตอร์อยู่ตลอดเวลา การออกแบบเมาส์ได้มีการออกแบบให้ ใช้งานโดยต้องคว่าฝ่ามือลง ซึ่งฝ่ามือจะถูกยกขึ้นอยู่สูงกว่าข้อมือในท่าที่ผิดธรรมชาติ เมาส์บางตัวมีขนาดใหญ่ มากอีกทั้งอาจจะยาวและกว้างทาให้ไม่สะดวกในการใช้ปุ่มคลิก โดยต้องใช้นิ้วยื่นออกไปเพื่อจะคลิกที่ปุ่มได้ เมาส์ ส่วนใหญ่ออกแบบมาเพื่อให้ใช้กับมือขวาแต่ก็ยังมีการนาไปใช้กับมือซ้ายโดยวางไว้ทางด้านซ้ายของแป้นพิมพ์ โดยที่รูปทรงของเมาส์มือขวานั้นไม่เหมาะอย่างยิ่งกับการใช้มือซ้าย ดังนั้นการออกแบบเมาส์ให้สามารถใช้กับมือ ในท่าที่เป็นธรรมชาติได้ ซึ่งมีนัยสาคัญที่จะลดอาการติดกันของกระดูกและกล้ามเนื้อในขณะใช้งานคอมพิวเตอร์
- 51. ทัชแพด Touchpad การใช้ทัชแพด พบได้บนแล็ปท็อปคอมพิวเตอร์หรือโน้ตบุ๊คโดยใช้แทนเมาส์ รูปร่างของทัชแพดมีลักษณะเป็นสี่เหลี่ยม อยู่ด้านหน้าเป็นพิมพ์ใช้งานโดยใช้ปลายนิ้ว ผู้ชายส่วนมากพบว่าสามารถใช้นิ้วเพียงนิ้วเดียวบนทัชแพด เพราะว่าไม่ ต้องการให้ทิศทางของเคอร์เซอร์เปลี่ยนไป ซึ่งเกิดขึ้นได้ถ้ามีนิ้วมืออีกนิ้วมาสัมผัส สรุปก็คือการใช้งานจะมารวมอยู่ที่ นิ้วมือเพียงนิ้วเดียว ซึ่งนานไปก็เกิดความอ่อนล้าได้ การใช้ทัชแพดเป็นเวลานานจึงควรหลีกเลี่ยงเพื่อไม่ให้เกิดความ ผิดพลาดจากการใช้นิ้วเพียงนิ้วเดียวเป็นเวลานานในการทางาน ผู้ใช้ทัชแพดจึงควรใช้เมาส์เพิ่มเติมด้วย
- 52. การใช้งานจอภาพสัมผัสผู้ใช้จะต้องสัมผัสลงไปบนจอภาพ ซึ่งเป็นหนึ่งในวิธีการที่รวดเร็วในการเลือกสิ่งของบนจอภาพ ซึ่ง มันจะให้ผลดีที่สุดในการชี้และการเลือก อย่างไรก็ตามมันมีผลต่อผู้ใช้ในการยื่นแขนออกไปโดยไม่มีอะไรมารองรับหรือพยุง ไว้ สิ่งหนึ่งที่เป็นความยากก็คือจอภาพถูกวางไว้ตามความต้องการ สองอย่างนี้คือ มันต้องอยู่ห่างจากผู้ใช้พอสมควร เพื่อให้ผ่านได้สะดวกแต่ก็ต้องไม่ห่างเกินเอื้อม แล้วก็ไม่ควรใช้งานนานเกินไปกับจอภาพแบบนี้ ซึ่งอาจจะเหมาะกับการเลือก ด้วยการใช้เวลาสั้นๆ หรือไม่ก็เป็นการป้อนตัวหนังสือเพียงเล็กน้อยเท่านั้น การวางจอไว้ในแนวตั้งควรจัดตั้งให้มีความสูง เพียงพอซึ่งควรจะอยู่บริเวณตั้งแต่หัวไหล่ขึ้นไป การวางจอที่วางในแนวนอนจะต้องไม่ตั้งให้สูงกว่าในแนวระดับศอก จอภาพสัมผัส Touchscreen