9. Το Σσαμπάτ είναι είναι ένα νησί ηρεμίας στη θάλασσα της
εργασίας, του άγχους, του αγώνα και της αδιάκοπης
δοκιμασίας που γεμίζουν την καθημερινότητά μας, τις
υπόλοιπες έξι μέρες της εβδομάδας. Καθώς διακόπτουμε κάθε
δημιουργικό δεσμό με τον υλικό κόσμο, το ενδιαφέρον μας
στρέφεται προς το εσωτερικό – την οικογένεια και τους φίλους,
τον εαυτό μας, την ψυχή μας.
Τα κεριά του Σσαμπάτ - φέρνουν φως, γαλήνη και αρμονία
στο σπίτι.
Το κρασί - Χρησιμοποιείται για το Κιντούς προκειμένου να
δώσει γιορταστικό πνεύμα στο Σσαμπάτ.
Ερώτηση:
Βρίσκω πολύ όμορφη την εμπειρία του Σσαμπάτ (κυρίως το άναμμα των κεριών και το Κιντούσς) αλλά γιατί
υπάρχουν τόσοι πολλοί περιορισμοί; Απαγορεύεται η οδήγηση, η μουσική, τα ψώνια, η κουβεντούλα στο
τηλέφωνο – δεν επιτρέπεται ούτε ο έλεγχος του e-mail! Ακούγεται περισσότερο σαν φυλακή παρά σαν μέρα
ανάπαυσης. Γιατί να μην εστιάζουμε απλά στα όμορφα τελετουργικά και στην κατανυκτική ατμόσφαιρα;
Απάντηση:
Η «ανάπαυση» ακούγεται εύκολη. Είναι, όμως, η πιο αφύσικη δραστηριότητα στο σύμπαν. Για να βιώσουμε την
εμπειρία της ανάπαυσης του Σσαμπάτ, πρέπει να σταματήσουμε τη δουλειά – δηλαδή οποιαδήποτε δημιουργική
επαφή μας με τον κόσμο.Στο Σσαμπάτ είναι πιθανόν στην αρχή να νιώθουμε περιορισμένοι. Αλλά αν εκδιώξουμε
όλες τις αρνητικές σκέψεις από το μυαλό μας, η ανάπαυση θα έρθει αυτόματα.
http://www.chabad.gr/templates/articlecco_cdo/aid/518061
10. Η λέξη «πέσαχ» σημαίνει «προσπερνώ» και αναφέρεται στο πέρασμα
του Θεού πάνω από τα σπίτια των Εβραίων ,όταν θανάτωσε όλα τα
πρωτότοκα παιδία των Αιγυπτίων. Άλλη ονομασία είναι η Γιορτή των
Ματσότ ή των άζυμων, επειδή οφείλουμε να τρώμε μόνο Ματσότ. Η
τρίτη ονομασία είναι η Γιορτή της Άνοιξης, καθώς συμπίπτει πάντα με
την Άνοιξη στο Βόρειο ημισφαίριο . Άλλωστε στην Τορά συσχετίζεται
αρκετές φορές η Έξοδος των Εβραίων από την Αίγυπτο με τον μήνα Αβίβ
(Άνοιξη). Τέλος το Πέσαχ ονομάζεται η Εποχή της Απελευθέρωσης μας,
καθώς όλη η ιστορία περιστρέφεται γύρω από το πέρασμα του
εβραϊκού λαού από την σκλαβιά στην ελευθερία.
Το Πέσαχ επιβάλει να τρώμε Ματσά και να απομακρύνουμε όλα τα
Χαμέτς (ένζυμα). Η διαφορά ανάμεσα στο ζυμωμένο ψωμί και την
Ματσά είναι πρόδηλη: το ψωμί φουσκώνει, ενώ οι Ματσότ δεν
επιτρέπεται διόλου να φουσκώσουν. Το χαρακτηριστικό «φούσκωμα»
των τροφών Χαμέτς συμβολίζει την αλαζονεία και την έπαρση, ενώ το
επίπεδο και χαμηλό σχήμα της Ματσά συμβολίζει την
ταπεινοφροσύνη.Καθώς τρώμε λοιπόν την Ματσά εσωτερικεύουμε τις
αρετές της ταπεινότητας και της υπέρβασης του εαυτού μας - αρετές
που αποτελούν την ουσία της πίστης.
11. Το Σσαβουότ είναι η δεύτερη από τις τρεις μεγαλύτερες
γιορτές .
Η λέξη Σσαβουότ σημαίνει «εβδομάδες». Σηματοδοτεί τη
συμπλήρωση των εφτά εβδομάδων μεταξύ του Πέσαχ και
του Σσαβουότ κατά τη διάρκεια της οποίας ο λαός του
Ισραήλ προετοιμάστηκε για την παράδοση της Τορά,
καθαρίστηκε από τα σημάδια της σκλαβιάς και έγινε ένα
ιερό έθνος έτοιμο να έρθει σε αιώνια συμφωνία με το
Θεό. Κάθε χρόνο την ημέρα αυτή, αποδεχόμαστε εκ νέου
το δώρο του Θεού.
Το Σσαβουότ σημαίνει επίσης «όρκοι». Με την παράδοση
της Τορά, ο λαός του Ισραήλ αντάλλαξε όρκους με το Θεό
να μην εγκαταλείψει ποτέ ο ένας τον άλλον.
Στο Σσαβουότ συνηθίζεται ο στολισμός του σπιτιού και της
συναγωγής με καρπούς, λουλούδια και πρασινάδα. Ο
λόγος είναι ότι την εποχή του Ναού, οι πρώτοι καρποί της
σοδειάς δίνονταν στο Σσαβουότ. Επίσης, οι σοφοί μας
αναφέρουν ότι αν και το `Ορος Σινά βρίσκονταν στην
έρημο, όταν παραδόθηκε η Τορά το βουνό άνθισε και
γέμισε λουλούδια.
12. Στην πανσέληνο του μήνα Τισσρί, γιορτάζουμε το Σουκότ, της
εκπλήρωσης και της συνάθροισης των αγαθών που ρέουν
ύστερα από την μετάνοια και την συγχώρεση.
Μετά την μεγάλη αμαρτία με το χρυσό μοσχάρι που
κατασκεύασαν, περιμένοντας τον Μωϋσή να κατέβει από το
όρος Σινά,η Θεϊκή προστασία επέστρεψε στους Εβραίους μόνο
ύστερα από την τήρηση της εντολής του Θεού, να κτίσουν
την Σκηνή του Μαρτυρίου, όπου θα τοποθετούσαν τις Δέκα
Εντολές. Σε ανάμνηση αυτού του γεγονότος, της επανένωσης
του Εβραϊκού λαού με την διάχυτη αγάπη και φροντίδα του
Θεού, γιορτάζουμε το Σουκότ και τηρούμε την Εντολή που
μας αναφέρει χαρακτηριστικά η Τορά: "Επί επτά ημέρες θα
κατοικείτε σε σκηνές, για να γνωρίζουν οι απόγονοί σας, ότι
έβαλα τους Ισραηλίτες να κατοικούν σε σκηνές, όταν τους
έβγαλα από την Γή της Αιγύπτου."
Το Σουκότ, μαζί με το Πέσαχ και το Σσαβουώτ, είναι οι τρείς
γιορτές προσκυνήματος, κατά την διάρκεια των οποίων οι
Εβραίοι ανέβαιναν με τα πόδια μέχρι την Ιερουσαλήμ για να
προσκυνήσουν τον Κύριο στον Ναό Του,και να του
προσφέρουν μέρος από την σοδειά τους.
Τις μέρες του Ιερού Ναού στην Ιερουσαλήμ, στις προσφορές
της εορτής του Σουκότ περιλαμβάνονταν εβδομήντα βόδια,
που αντιστοιχούσαν σε εβδομήντα έθνη – για την ευημερία,
την ειρήνη και την αρμονία ανάμεσα στα «έθνη του κόσμου».
13. • Γιόμ Τερουά, που σημαίνει Ημέρα Σαλπίσματος και αποτελεί την
Βιβλική ονομασία της γιορτής. Η ονομασία αυτή αναφέρεται στην εντολή
του Θεού να ηχεί τό Σσοφάρ και τις δύο συνεχόμενες ημέρες πλήν
Σαββάτου, καλώντας τον λαό σε μετάνοια και μεταμέλεια.
· Γιόμ Αζικαρόν, που σημαίνει Ημέρα Ανάμνησης, και αναφέρεται στην
ειδική προσευχή προς τον Θεό να συγχωρήσει τα αμαρτήματά μας και να
θυμηθεί να μας εγγράψει στο Βιβλίο της Ζωής. Γι' αυτό και η
παραδοσιακή ευχή της γιορτής είναι "Είθε να εγγραφείτε στο Βιβλίο της
Ζωής για μία καλή χρονιά".
· Γιόμ Αντίν, που σημαίνει Ημέρα Κρίσεως, γιατί αυτή την ημέρα, όλοι
μας κρινόμαστε από τον Δημιουργό του Σύμπαντος και Αυτός θα
αποφασίσει ποιούς θα ανταμείψει και ποιούς θα τιμωρήσει, ποιοί θα
ζήσουν μία ευτυχισμένη χρονιά και ποιοί όχι. Η μοίρα του καθενός μας
κρίνεται και ορίζεται σύμφωνα με τις πράξεις του και την μεταμέλειά του.
Το Ρόσς-Ασσανά είναι η μέρα κατά την οποία ο Θεός ,
δημιουργώντας τον Αδάμ, τον πρώτο άνθρωπο,
ολοκλήρωσε την δημιουργία του κόσμου. Η πρώτη πράξη
του Αδάμ ήταν να προσφωνήσει τον Παντοδύναμο ως
Βασιλιά του Σύμπαντος. Κάλεσε όλα τα πλάσματα και τους
είπε: "Ελάτε να λατρέψουμε, να γονατίσουμε και να
προσκυνήσουμε τον Θεό και Δημιουργό μας". Οπως ο Αδάμ,
έτσι κι' εμείς, το Ρός-Ασσανά δοξάζουμε την Βασιλεία του
Θεού και ανανεώνουμε την υπόσχεσή μας να Τον
υπηρετούμε σύμφωνα με τις εντολές Του.Η Εβραϊκή
Πρωτοχρονιά, έχει τρείς επιπρόσθετες ονομασίες:
14. To Γιόμ-Κιπούρ, η Ημέρα του Εξιλασμού, είναι ημέρα
σκέψης, προσευχής και νηστείας, μας εξιλεώνει για
αμαρτήματα μόνο απέναντι στο Θεό και όχι για τις άσχημες
πράξεις μας απέναντι στους συνανθρώπους μας.
Όμως είναι σημαντικό πριν το Γιόμ-Κιπούρ, να ζητάμε
συγγνώμη και συγχώρεση από συγγενείς, φίλους και
γνωστούς, πριν κληθούμε να ζητήσουμε την συγγνώμη του
ίδιου του Θεού προς το πρόσωπό μας.
Το Γιόμ-Κιπούρ, ο Θεός μας στέλνει απλόχερα την
Συγγνώμη Του, που ίσως να είναι και το μεγαλύτερο δώρο
Του προς εμάς και συνεπώς, από μόνο του το γεγονός αυτό,
καθιστά την άγια αυτή ημέρα μία από τις πιο χαρούμενες
ημέρες του χρόνου.
Μαζί με την απαγορεύση για δουλειά απαγορεύονται : να τρώς και να πίνεις, να φοράς αρώματα, οι
συζυγικές σχέσεις, το πλύσιμο ( για ευχαρίστηση ) και να φοράς δερμάτινα παπούτσια.
Την Παραμονή πριν τη μετάβασή στη Συναγωγή, συνηθίζεται να τρώμε οικογενειακά γιορτινά
γεύματα και να ανταλλάσσουμε ευχές με συγγενείς, γνωστούς και φίλους. Το ίδιο ισχύει και μετά το
τέλος της γιορτής όπου και η λήξη της νηστείας.
15. Το Πουρίμ, η Γιορτή της Χαράς, διαρκεί μία μόνο
ημέρα και γιορτάζεται κάθε χρόνο, εδώ και κάτι
περισσότερο από 23 αιώνες(!), στις 14 του
Εβραϊκού μήνα Αντάρ (φέτος, Κυριακή
16/03/14)
Το Πουρίμ, τα παιδιά μασκαρεύονται για να μας
θυμίσουν συμβολικά ότι η σωτηρία των Εβραίων
στην Περσία δεν ήρθε με τις φαινομενικά
τυχερές συμπτώσεις που μας διηγείται το βιβλίο
της Εσθήρ αλλά στην ουσία με την «κρυμμένη» ή
άν θέλετε «μεταμφιεσμένη» Θεία Πρόνοια που
βρίσκεται πάντα γύρω μας, έστω κι’ αν δεν
φαίνεται με γυμνό μάτι!
Η ιστορία του Πουρίμ μοιάζει με την πλοκή
πολλών τυχαίων συμβάντων που όμως, αν
εξεταστούν αλληλένδετα, επιβεβαιώνουν την
παρουσία του Παντοδύναμου Θεού, ο οποίος
κινεί τα νήματα και αποφασίζει για τις τύχες
όλων μας.
16. Το Χανουκά, η Γιορτή των Φώτων (γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 25 του Εβραϊκού
μήνα Κισλέβ και διαρκεί οκτώ ημέρες (φέτος από το βράδυ του Σαββάτου 1
Δεκεμβρίου 2012 έως και την Κυριακή 16 Δεκεμβρίου 2012
Στο σπίτι, ανάβουμε την Χανουκιγιά μόνον όταν πέσει η νύχτα και
χρησιμοποιούμε ελαιόλαδο ή κεριά από παραφίνη αρκετά μεγάλα ώστε να
μένουν αναμμένα τουλάχιστον μισή ώρα μετά το άναμμά τους. Αυτό συμβολίζει
την θέλησή μας να φωτίσουμε το σκοτάδι που υπάρχει στον κόσμο μέχρις ότου,
όπως λέει και ο Προφήτης Ησαϊας "ο κόσμος γεμίσει από την γνώση του Θεού".
Ολα τα μέλη κάθε Εβραϊκής οικογένειας πρέπει να είναι παρόντα στο άναμμα της
Χανουκιγιά, η οποία πρέπει να τοποθετείται ή μπροστά από ένα παράθυρο ή
δίπλα στην είσοδο του σπιτιού έτσι ώστε να είναι ορατή από το δρόμο. Αυτό
συμβολίζει ότι δεν πρέπει να "κρατάμε" το φώς μόνο για μάς αλλά πρέπει να το
διαδίδουμε όσο πιο μακριά μπορούμε.
Τον καιρό που υπήρχε ο Ιερός Ναός, ο Αρχιερέας (Κοέν Γκαντόλ) φρόντιζε να
ανάβει καθημερινά και τα επτά κεριά της Μενορά που συμβολίζανε τον φυσικό
κύκλο του χρόνου: τις επτά ημέρες της εβδομάδας που αντιστοιχούν στις έξη
ημέρες δημιουργίας και στην έβδομη ημέρα ανάπαυσης, το Σσαμπάτ. Από
καταβολής κόσμου, η μέτρηση του χρόνου γίνεται με βάση αυτόν τον επταήμερο
κύκλο. Ο αριθμός οκτώ συμβολίζει το θαύμα που δεν υπακούει στους Νόμους
της φύσης και του χρόνου. Το προοδευτικό άναμμα των κεριών της Χανουκιγιά
επί οκτώ ημέρες (κάθε μέρα προσθέτουμε και ένα κεράκι παραπάνω) συμβολίζει
το θαύμα που συνετελέσθη όταν το μικρό κανατάκι αγνού λαδιού έφτασε για να
κρατήσει αναμμένη την Μενορά επί οκτώ συνεχείς ημέρες.
20. Το κασσέρ είναι πολύ περισσότερο από αυτό που τρώμε. Είναι μια ολιστική προσέγγιση της
ζωής. Μόλις ξεκινήσει κανείς, παύει να έχει τις ίδιες ιδέες για το φαγητό.
Για παράδειγμα, η Χασσιδική φιλοσοφία μας εξηγεί πως η κατανάλωση κρέατος και γάλακτος
ταυτόχρονα, επηρεάζει δυσμενώς την ψυχή, γιατί το γάλα δίνει και συντηρεί τη ζωή, ενώ το
κρέας είναι η απουσία ζωής. Η κατανάλωση και των δύο μαζί προκαλεί πνευματική σύγκρουση.
Τα καλά νέα είναι ότι η τήρηση του κασσέρ είναι ευκολότερη από όσο κανείς φαντάζεται. Το
60% των τροφών που υπάρχουν στην κουζίνα σας, είναι κατά πάσα πιθανότητα, κασσέρ.
Κοιτάξτε απλώς αν υπάρχει κάπου, ένα σύμβολο αναγνώρισης κασσέρ στη συσκευασία, όπως το
Κ ή U, που να αποδεικνύει ότι το προϊόν ελέγχθηκε από έναν ραββίνο για να δείτε ότι μπορείτε
να το απολαύσετε σε πνευματικό επίπεδο. Για χρήσιμες συμβουλές σχετικά με τα σύμβολα
κασσέρ και μια πραγματική πανδαισία κασσέρ, επισκεφτείτε το www.ok.org ή το
www.kashrut.com
ΠΡΟΪΟΝΤΑ ΚΑΣΣΕΡ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ: http://www.chabad.gr/templates/articlecco_cdo/aid/102591
Ο Ιουδαϊσμός μάς διδάσκει πως είμαστε ό,τι τρώμε. Το κασσέρ
αναφέρεται στην πνευματική τροφή – πώς να θρέψουμε την ψυχή. Ο
Εβραϊκός μυστικισμός (Καμπάλα) μας αποκαλύπτει ότι
επηρεαζόμαστε από ένα σύστημα θετικής και αρνητικής ενέργειας
που υπάρχει στον κόσμο το οποίο δεν μπορούμε να αισθανόμαστε
συνεχώς, διότι το αποτέλεσμα αποκαλύπτεται σταδιακά. Η τήρηση
του κασσέρ αυξάνει τη δυνατότητα να λαμβάνουμε θετική ενέργεια.
21. Η Καμπαλά έχει να κάνει περισσότερο με το "χάσιμο" του εαυτού μας
παρά με την "εύρεσή" του. Η καθεαυτού μετάφραση της λέξης
Καμπαλά είναι "αυτό που λαμβάνεται / αυτό που γίνεται
αποδεκτό". Για να λάβει κανείς θα πρέπει να ανοίξει τον εαυτό του
δημιουργώντας έτσι ένα "δοχείο« το οποίο θα μπορεί να απορροφά
και να δέχεται αυτό που επιθυμεί να κατανοεί, και κατά αυτόν τον
τρόπο να γίνεται μέρος της Καμπαλά. Συνειδητοποιεί την
πραγματικότητα με τελείως διαφορετικό τρόπο – διαισθανόμενος τη
Θεϊκή παρουσία σε όλες τις πτυχές και της διαστάσεις της
δημιουργίας. Η Καμπάλα χωρίζεται σε τρεις τύπους:
Το θεωρητικό, ο οποίος ασχολείται κυρίως με την εσωτερική
διάσταση της πραγματικότητας: τους πνευματικούς κόσμους, τις
ψυχές, τους αγγέλους και άλλα παρόμοια θέματα.
Τον υπερβατικό διαλογισμό όπου εκπαιδεύεται κανείς και φτάνει
σε ανώτερα στοχαστικά επίπεδα συνειδητότητας και επίγνωσης, και
ίσως τη δυνατότητα προφητείας, με τη χρήση διαφόρων ονομάτων
του Θεού, τον συνδυασμό και τις παραλλαγές γραμμάτων κτλ.
Το μαγικό, που έχει να κάνει με την μετατροπή και την επιρροή στη
ροής της φύσης. Και σε αυτόν τον τύπο γίνεται η χρήση των
διαφόρων ονομάτων του Θεού, η απαγγελία ξορκιών, φυλαχτών,
μαγικών σφραγίδων, καθώς και άλλων διαφόρων μυστικιστικών
ασκήσεων.
22. Ο Σιωνισμός είναι κίνημα που ξεκίνησε τον 19ο αιώνα με σκοπό τη δημιουργία στην
περιοχή της Παλαιστίνης ενός νέου εβραϊκού κράτους, που θα συγκέντρωνε όλους τους
Εβραίους της διασποράς. Το όνομα προέρχεται από τον λόφο Σιών πάνω στον οποίο είναι
κτισμένη η Ιερουσαλήμ. Στην Π.Δ. η Ιερουσαλήμ ονομάζεται και Σιών
Ο Σιωνισμός έχει τα χαρακτηριστικά των εθνικών κινημάτων του 19ου αιώνα ως απάντηση
στον αντισημιτισμό που μάστιζε την Ευρώπη στα τέλη του 19ου αιώνα. Η ανάγκη για εθνικό
κράτος εντείνεται μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και το Ολοκαύτωμα, καθώς οι Εβραίοι
ζητούν τη δημιουργία ενός κράτους, στο οποίο δεν θα είναι μειονότητα, αλλά θα έχουν το
δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού χωρίς να φοβούνται πλέον πογκρόμ.
Στις 14 Μαΐου 1948, η Διακήρυξη της Ίδρυσης του Κράτους του Ισραήλ ανέφερε: «Το έτος
5657 (1897), ύστερα από κάλεσμα του πνευματικού πατέρα του Εβραϊκού Κράτους,
του Τέοντορ Χέρτσλ, το Πρώτο Σιωνιστικό Συμβούλιο συνεδρίασε και διακήρυξε το
δικαίωμα του εβραϊκού λαού στην εθνική αναγέννηση σε δική του χώρα».
23. Τα Πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών (πρακτικά του
πρώτου Σιωνιστικού συνεδρίου-1897,Βασιλεία
Ελβετίας),προτείνουν συνοπτικά ένα σχέδιο για μια
ολοκληρωτική παγκόσμια κυριαρχία. Σε πρώτη
ανάγνωση φαίνονται σαν μακιαβελικό πρόγραμμα -
ένα είδος εσωτερικού υπομνήματος- όπου μια ομάδα
ατόμων έχει αποφασίσει να επιβάλει μια νέα
παγκόσμια τάξη, κρατώντας για τον εαυτό της τον
ρόλο του κυρίαρχου ηγέτη. Το κείμενο υποστηρίζει μια
συνωμοσία αφιερωμένη στην αναταραχή και
την αναρχία, στην ανατροπή ορισμένων καθεστώτων,
στη διείσδυση και χρησιμοποίηση των θρησκειών, του
Ελευθεροτεκτονισμού (Μασονία) και άλλων τέτοιων
οργανισμών, για την απόκτηση του απόλυτου ελέγχου
επί των κοινωνικών, πολιτικών και οικονομικών
οργανισμών του δυτικού κόσμου. Οι «ανώνυμοι»
συγγραφείς των Πρωτοκόλλων δηλώνουν ρητά τη
χειραγώγηση ολόκληρων λαών «σύμφωνα με ένα
πολιτικό σχέδιο», το οποίο κανείς δε γνωρίζει στο
σύνολό του εδώ και αιώνες.
Οι Εβραίοι τα θεωρούν πλαστά.
