1. Jon Mungia
Behin batean, Aitor eta bere txakurra espaziora joan nahi
ziren. Aitor pentsatu zuen espaziontzi bat erostea. Espaziontzi
hori oso merkea zen eta erosi egin zuten.
Erosi eta gero Aitorren etxera habiatu ziren . Bere etxera
heldu zirenean 2 ordu espaziontzia eraikitzen egon ziren.
Montatzen bukatu zutenean espaziora habiatu ziren bi lagunak.
Aitor eta bere txakurra hiru meteorito ikusi zituzten.
Lehenengoa etorri zenean zoommm saihestu zuten meteorito
hura. Gero beste biak ere saihestu egin zituzten.
Haurrera jarraitu zuten beraien bidaia. Bi kilometro
aurrerago planeta bat ikusi zuten eta hara habiatu ziren. Han
oihan erraldoi bat zegoen eta oihanera jaitsi ziren. Oihan
horretan tximino bat zegoen eta bere etxera gonbidatu zituen .
Bere etxera joan zirenean berak banana bat eman zien gose
zeuden eta bere etxean lotan gelditu ziren.
Hurrengo goizean etxera joan behar ziren. Etxerako bidean
zulo beltza ikusi zuten eta zulo beltzaren barrura sartu ziren.
Aitorrek dimentsio batera joan zen eta bere txakurra beste
batera
joan
zen.
Bilatzen–bilatzen
egon
ziren.
Aitorren
dimentsioan , estralurtar bat zegoen eta Aitorrek ikusi zuenean ahaaaaaa!!!!!!!!!! Esan zuen Aitorrek eta krater batean ezkutatu
zen. Geroago estralurtarra joan zen.
Estralurtarra joan zenean Aitor handik atera eta bere
txakurra bilatzera joan zen. Txakurra Aitor bilatzen zegoen eta
2. errobota batekin aurkitu zen. Errobota, handia, indartsua eta
ona zen . Errobot hori Aitor bilatzen lagundu zion. Errobotak eta
txakurrak etxe bat ikusi eta hara abiatu ziren, etxe horretan
mutiko bat zegoen eta kaixo ezan zien. Txakurra eta errobota
bere etxera sartu ziren eta bere etxean lotan gelditu ziren.
Hurrengo egunean bere etxean zeudela gosaltzera joan eta
bueltatxo bat ematera joan ziren.
Buelta horren erdian, Aitorren ahotsa entzun zuten eta
hara abiatu ziren. 1ordu geroago Aitor ikusi zuten eta zelako
posa hartu zuten. Gero ja etxera itzultzeko ordua zen eta
beraien lagun berriarekin lurrara bueltatu ziren.
3. ESPAZIOKO PIRATAK
Bazen behin batean espazioko piraten talde bat. Pirata hauek Asteroi,
Extralur eta Astroman ziren. Espaziotik zebiltzaten altxor famatu baten
bila. Altxor famatua urrezko asteroidea zen eta ordurarte inork ez zuen
aurkitu.
Astromanen aitak altxorraren mapa eman zion hil aurretik eta orain
bere esku zegoen altxorra aurkitzea.
Astromanen aita hil zenean, Asteroi eta Extralur deitu zituen eta
elkarrekin abiatu ziren beraien nabean. Espaziotik zihoazela, ikusi
zuten beste nabe bat atzetik zetorrela. Laster konturatu ziren
espazioko beste pirata batzuk zirela eta altxorraren mapa lortu nahi
zutela, baina aurrera jarraitu zuten, altxorra lortzeko hurbil zeudelako.
Hamar minutu ondoren, izotzezko planetara heldu ziren. Bertan zulo
handi bat egiten hasi ziren eta bapatean zulotik bi marrazo espazial
agertu zitzaizkien. Izugarriak ziren, altxorraren zaindariak ziren.
Extralurrek marrazoak despistatzen zituen bitartean, Astroman eta
Asteroi zulo barrura sartu ziren eta altxorra zegoen tokira heldu ziren
mapan jartzen zuenari jarraituz.
Urrezko altxorra hartzen zeudenean, Extralur agertu zen korrika eta
bere atzetik garrazi izugarriak entzun zituzten. Marrazoak beste
piratak jaten ari ziren.
Azkenik, Astroman eta bere lagunak etxera itzuli ziren urrezko
altxorrarekin eta astebete egon ziren beraien lorpena ospatzen.
Sabin Basterretxea Zubiaga
4. MARGARITAREN ABENTURA
2013 egun eguzkitzu batean, nezka batek Margarita izenekoa, parkera
bidera ikusi zuen espaziontzi bat lurreratzen parkera eta korriketan joan
zen ikustera zer pasatu zen.
Parkera heldu zen Margarita eta ikusi zuen dena normal parkean, gero
buelta ematean estarlurtarra arrapatu zion eta Eze planetara heldu zen.
An ikusi zuen planeta oso polita zela eta esan zuen an geldituko zela egun
batzuk ikusteko nola bizitzen zieren eta ikastolarako lan bat egiteko nola
bizitzen diren estarlurtarrak.
Hurrengo egunean hipnotizatu zioten Margaritari ez joateko bere etxera
eta gelditzeko Eze planetan beraiekin.
Margarita hipnotizatuta zegoenez egiten zuen estarlurtarrak esaten zioten
gauza guztiak, baina egun batean utzi zuen hipnotizatuta egotea eta entzun
zuen esango ziotela bera hiltzea gero jateko.
Orduan esan zuen:
Irten behar naiz hemendik eta estera joan.
Bost minutu ostean hartu zuen espaziontzi bat eta etxera bueltatu zen.
Janire Serna
5. Estralurtar EHIZTARIAK
Peio
Bazen behin, bi anai biki, bihurri eta ausartak, Tomy eta Maiky
deiturikoak. Betidanik gauza beldurgarri eta arraroak gustatu zaizkie,
baina gehien harritu egiten dituena, espazioko planetetan bizitza
baldin badago jakitea da.
Pare bat urte geroago, jada hamar urte zutenean, beraien
espaziontzi pertsonalizatua egin zuten. Ondoren, erabaki zehatz bat
erabaki zuten bien artean. Espaziora joango zirela, estralurtarrak
ehiztatzera. Orduan, kaleko lorategira joan ziren espaziorantz
aireratzeko. Ordu laurden bat geroxeago, aireratu ziren. Espaziontziak
botatzen zituen txinpartak krater bat sortu zuten.
Espaziora heltzerakoan, “Solar system” deituriko liburua atera
zuten, eguzki sistemako planetek duten arriskua jakiteko. Adibidez,
Jupiter duen orban gorri deituriko ekaitz oso arriskutsu eta famatua.
Eta bere, adibidez, Venus. Sumendiz eta magmaz josita dagoela.
Eta Maikyk ezan zuen:
-Lehenengo planeta merkurio da.
-Goazen lurra hartzera. Ezan zuen Tomyk.
Merkurion bi estralurtar mota ikusi zituzten umeek. Bietako bat
harri koskorrez eta harri zorrotzez inguratuta. Eta beste estralurtarra,
hauts bola handi bat zen. Espaziontzian zegoen gelatxo batean bota
zituzten Merkurioko bi estralurtarrak. Gelan zegoen ehiztatutako
estralurtarren markagailu batean 2 zenbakia jarri zuen.
Tomyk ezan zuen:
-Bigarren planeta Venus da.
-Goazen lurra hartzera. Ezan zuen Maikyk.
Venusen, estralurtar oso harrigarri bat ikusi zuten. Magmazko
estralurtarra zen, adarren ordez leherketa zorian zeuden bi sumendi
6. txiki zituen. Eta aurpegi eraldatu eta itsusia zuen. Eta markagailua 3
zenbakia jarri zuen.
Maikyk ezan zuen:
-Laugarren planeta Martitz da.
-Goazen lurra hartzera. Ezan zuen Tomyk.
Martitzeko estralurtarrak, oilo itxura zuen. Gorputza Larrosa
zen, hanka orlegiak zituen, eta buru gainean lore arraro batekin. Eta
markagailuan 4 zenbakia.
Tomyk ezan zuen:
-Bostgarren planeta Jupiter da.
-Goazen lurra hartzera. Ezan zuen Maikyk.
-Baina ezin da Jupiterren lurra hartu!!
-Zergatik??!
-Gasez osatuta dagoelako, eta oso arriskutsuak direlako bertako
ekaitzak!
-Orduan nola ehizatuko dugu estralurtar edo mustroak?
-Airetik.
-Nola ezan dozu??
-Airetik!
Jupiterreko estralurtarra suzko hegaztia zen. Eta bertako
ekaitzetako trumoi eta tximistez elikatzen zen. Eta bostgarren
estralurtarra ehizatu zuten.
Seigarren planetara, hau da, Saturnora heldu baino lehen, ideia
bat bururatu behar zitzaien Saturnoko asteroidez osaturiko uztailak
igarotzeko. Saturnoko uztailak igaro baino lehen asteroide batek
beraiekin talka egin zuen eta asteroideak lurreraino bultzatu zituen
bost estralurtar ehizatuekin.
7. TABERNA GALAKTIKOA, NAGORE MENDIETA
Bazen behin, neska bat, Olatz deitutakoa, oso alaia, oso dibertigarria eta
gainera 18 urte zituena.
Olatzek taberna bat eduki nahi zuen, baina, ere bai espaziora joan nahi
zuenez, egun batean, pentsatu zuen, taberna galaktiko bat egingo zuela
Saturnon, orduan, Saturno-arte joan zen.
Olatz, pozik eta triste zegoen. Pozik, taberna bat zuelako Saturnon, eta
triste, edariak flotatzen zutelako.
Egun batean, estralurtar multzo bat urbildu ziren tabernara, baina sartu
zirenean erdiaren laurdena bakarrik geratzen ziren (hau da 2) joan egin
ziren haien edariak flotatzen zutelako. Bi estralurtar hor geratu ziren.
-Zelan deitzen zarete? Zer zaudete egiten hemen? -Galdetu zuen Olatzek.
-Ni Sirats deitzen nahiz eta hau, Nagore da, nire ahizpa. Makina bat egiten
lagunduko dizugu edariak ez flotatzeko-Siratsek.
Eta makina amaitu ostean, Imanol deitzea adostu zuten guztien artean.
Oso pozik zeuden edariak ez zutelako flotatzen, baina ez zekiten zelan
disimulatu makina erraldoi hura.
-Ideiak behar ditugu-Esan zuen Olatzek, burura etortzen zitzazkion ideiak
altuan kontatzen, baina bat ere ez ez zen ideia garbia.
-Atzeko aldera eraman al dugu-Esan zuen Nagorek.
-Ez da ideia txarra, baina da hasiera bat da-Argitu zuen Olatzek.
-Ez da ideia txarra eta disimulatuko dugu makina erraldoi hori....zakarrontzi
forma ematen-Oihu egin zuen Siratsek plano bat ateratzen.
8. -Ondo, eta horrela nire taberna galaktikoa salbatuko dugu! Baina, nondik
aterako dugu materiala?-Galdetu zuen Olatzek burua bera eramanda.
-Benetako zakarrontzi handi batekin-Aitortu zuen Nagorek.
-Eta nondik aterako dugu zakarrontzi handi bat? Hori existitzen da?Galdetu zuen Olatzek.
-Nire aitaren bilduma zaharretik, eta jakina existitzen direla!-Esan zuen
Nagorek kaxa bat hartuta.
-Ideia ona baina, non dago hori? Zure aita orain dela denbora bat joan zen
Plutonera, ez duzu gogoratzen?-Galdetu eta esan zuen Siratsek.
-Horko taberna hori da-Erantzun zuen errez Nagorek.
-Bale orain bat behar dugu-Esan zuen Olatzek.
Zakarrontzia eskatu ostean, dena eginda zegoen. Hurrengo egunean Olatzek
bere lagunak gonbidatu zituen tabernara, dena ospatzera. Estralurtar asko
joan ziren jatera, eta lagunak aho zabalik geratu ziren lanari esker lortu
zutena.
-Ze negozio pantxoa duzun, gaur hemen geratuko nahiz jaten-Esan zuen
Mariñek arrituta.
9. PLANETA BRUFRUTXIKI
IKER LARREA
Euskadin 2088. Urtean neguko egun elurtxu batean Mikel eta Ohiane bere
aititerekin Aitor deiturikoa gelditu ziren.
-Historia bat kontatuko ahal diguzu?
Esan zuen Ohianek
-Bai,bai
Esan zuen Aitorrek eta kontatzen hasi zen, nik nire lehenengo bidaia kontatuko
dizuet:
Ez zen egun normala niretzat. Oso urduri nengoen. Nire lehen espazio bidaia zen.
Gainera azkena aukeratu ninduten zeren Peter pratruilako nagusia gaixotuta
zegoen. Ez nituen kideak ezagutzen. Entrenamendu eskaza batzuk egin genituen
batera. Taldean Pierre frantziar txulitoa, Walter iglaterrarra eta Pierren jarraitzaile
sutzua, eta Olivia neska jatorra eta pentsakorraz osatuta zegoen. Espaziora atera
ginenean printzipioz guztia ondo zegoen. Nik zorionekoa sentitu nintzen, eta aldi
berean galaxiak ikustean oso txikia.
7 Egun geroago Oliviak alarma guztiak piztu zituen:
- Gure motorea erretzen ari da!
Orduan Pierrek esan zuen:
– Asteroide horretan geldituko gara.
Olivia erantzun zion:
- Ez oso arriskutsua da!
Baina Walterrek:
- bai,bai asteroidera goaz!
Nik kaskoak (nire gauzarik garrantzitsuena) jarrita nituen, ez nekien zertaz
geuden hitzegiten, eta beraz:
-zer? Galdetu nuen.
Pierrek mandoak hartu, eta asteroidearen kontra txokatu ginen (tonto halakoa ia
hiltzen digu!). Baina, arranopola, asteroide hori planeta bat zen. Planeta
harrigarria gainera. Etxeak erraldoiak ziren! 1000 metro izan ahal zuten planeta
horretako etxeak. 1000000000000000000000 kilometro karratu baino askoz
10. gehiago zuen ibaiak eta errekak oso handiak ziren. Itsasoa polit polita zen, ez
zegoen ezer kutsatuta, planeta ederra zen!
Batbatean Pierre eta Walter, planeta apurtzen hasi ziren. Orduan extralutarrak
harrapatu egin zieten. Olivia eta ni salbatu egin nahi ginen, baina guri ere
harrapatu egin gintuzten.
-ez!!!!!
Esan genuen guztiok batera, baina kartzelan sartu ziguten. Nik kaskoak jarri nituen
eta abesti alai bat entzuten hasi nintzen.
Orduan kaskoak jauzi zitzaidan eta extralutarrak musika entzutean, alaitu ziren.
Orduan Oliviak esan zuen:
– Musika ulertzen dute
Eta hizkuntza berri bat asmatu ostean etxera bueltatu ginen.
-
Bua zelako historia
- Esan zuen Mikelek.
-Bai
Esan zuen Ohianek ere.
Ondoren Aitor etxera bueltatu zen.
11. MIKEL ETA PUZKER ERREGINA
ENEKO AIARTZA
Ikastolako egun batean, Mikel, Indiako mutiko adoptatu alai bat
zegoen 10 urteko adinarekin, eta bere lehen eguna izan zen Ander
Deunako ikastolan.
Berak berria zenez bastertuta gelditu zen, eta frontoiko
eskina batean gelditu egin zen. Horren ondorios, bere lehen
joasorduaren amaieran ez zuen txirrina entzun. Erdi ordu ondoren,
beko-pistaren erdiko pontuan etzan egin zen oso aspertuta zegoelako
eta.
Minutu baten ondoren ikusi zuen meteorito batek lurrera
etortzen zela. Baina ondoren ikusi zuen meteorito espesiala zela,
zeukalako puzkerrak barruan.
Orduan meteoritoa jaustean lurperatu egin zen. Lurperatzean
puzkerrak gorantza joan ziren odei bat sortuz. Baina puzkerresko
odeia Mikeleri espasiora bultzatu zion.
Esne-bidetik , eta beste galaxia batera eraman zion.
Eta hamar ordu ondoren, planeta batera eraman zuen, baina
planeta horrek pusker atmosfera zuen.
Horduan, Mikelek harrizko zelai batean jauzi zen eta okurritu
zitzaion bakarra izan zen ibiltzen joatea zen. Baina lehenengo pausua
ematean, salto erraldoi bat eman zuen. Orduan, pizka bat pentzatu
ondoren, gogoratu zuen lurrea grabitatea zegoela eta planeta honetan
bakarrik puzkerrezko atmosfera zegoela, eta salto erraldoiak ematen
orduak eta orduak egon zen.
Hamabost ordu ondoren, konturatu zen, zegoela gastelu bat
ipurdi modukoa. Eta egin ahal zuen gustia ara joatea galdetzera zen.
12. Baina heldu zenerako ikusi zuen bi guardia zeudela, baina ez
guardia normalak, eta estraluktar horiek gu besalakoak ziren, baina,
Inglaterrako guardiak besalakoak ziren – gorputza mubitu barik,
bakarrik emergentzia zenean –.
Eta gogoratu zuen ez ba dira mubitzen esin dizute hil, eta
larritu gabe, ipurdi zulotik zartu zen.
Eta tecnologia pila bat zegoen: radarrak, robotak… eta mila
misil bere buruari apuntatzen. Zegundu orretan, pausu bat eskerrera
eman zuen, jakiteko ziur bereri apuntatzen ziotela, eta… ez, beste
estralutar bateri apuntatzen zeuden.
Orduan, beraien tecnologia ikusi ondoren, goialdean, erregina
zegoen, kristelesko kupula batean. Minutu bat pentztu, eta gogoratu
nuen emendik atera behar zela, eta kapsula bat behar duela, eta behar
zuen kapsula erreginaren kupulan zegoena zen.
Baina ez zekien nola igo, baina grabitatea ez zegoenez, saltu
erraldoiak eman ahal zuen. Orduan, saltu erraldoi bat emon kristala
golpe batean apurtu, eta kapsula, bera barruan, golpez itzi zuen.
Baina jartzen zuen 10- tik 0-ra zenbatu arte kapsula ez zen
mubitzen. Baina, guardia gustiak makil askorekin ateari golpeak
ematen zeuden, eta askenean atea apurtuko zen.
Orduan, askar zenbatu zuen, eta kapsula, Mikelekin batera,
espasiorantz begira joan zen.
Baina ez zekienlurra non zegoen lurra. Eta norabidea pentzatu
bitartean, zerbait leku batera bultzatzen zion. Gore eguzkia zen. Eta
zegundu bat ikusi eta hitzu gelditu zen. Eta min asko egiten zioenez
eziz zen altzatu, eta pentzatu zuen:
“Ya ikusi dut alemaniar bat nire benetako aita eta amari hiltzen, eta
hori pausu oso gogor bat izan da niretzat, eta horregatik pausu txiki
honek ez dit infernura botako.”
Horduan, altzatu, mandua giratu, eta etxera bultatu zen, ez da bere
benetako etxea baina han ederto egongo zen.
13. ESTRALURTRREN HERRIA JUPITERREN. ERLANTZ
Orain duela 6.000.000.000 urte Ander Deuna ikastolan, ikasleak
jolasten zeuden bitartean, Xabier eta Mikel harritzeko zerbait ikusi zuten.
Zerutik gauza handi bat jausten ikusi zuten. Bata besteari begiratu ondoren
arineketan zer zen ikustera abiatu ziren.
Hara heltzean, zerutik jausitakoa susko bola erraldoi bat zelaz
ohartu ziren. Mikel aho zabal geratu zen, ezer egin ahal izan gabe, Xabier
aldiz korrika batean irakasleen gana joan zen. Bi hiru irakasle Xabierrek
esandakoa egiaztatzera hurbiltzen ziren. Han zer zegoen ikusitakoan,
zientzialari bat deitzeko beharra ikusi zuten.
Zientzialaria ikastolara heltzean guztiak harrituta gelditu ziren,
ikusten zutena ez baizuten sinisten, Isaak Lekanda zientzialaria zen. Ikasle
guztiak berarakin susko bola ikustera joan ziren. Bertan, Isaak Lekanda
espaziora joan behar zela esan zuen, eta berarekin beste bi persona eraman
nahi zituela,. Orduan, ikasle guztiak eskua altzatu zuten, baina, Isaak
Lekandak susko bola aurkitu zuten bi ikasleak aukeratu zuen, Xabier eta
Mikel.
Hurrengo egunean Mikel, Xabier eta Isaak Lekanda, espaziontzian
espaziora joan ziren susko bola nondik erori zen ikustera.
Espaziora heltzean dena ondo zegoela baieztatzerakoan zerbait
arraro ikusi zuten Jupiter planetan. Apurka apurka planeta horretara
hurbiltzen joan ziren, eta hara heltzean Estralurtarren herri bat aurkitu
zuten, estralurtarrak herri hau sortzen hari ziren, eta beharrezko ez zuten
guztia espaziora botatzen zuten. Horrela erori zen susko bola Xabier, Mikel
eta Isaak Lekandaren planetara. Hori gehiagotan ez gertatzeko, plan bat
asmatu behar zuten. Hasierako plana, estralurtarrekin hitz egitea zen,
baina bien hizkuntzak desberdinak zirenez mimikaz baliatu behar izan ziren.
Asko kostata, susko bolak botatzearik utzi zioten.
14. Azkenean, hiru mutilak, beraien Lurra planetara bueltatu ahal izan
ziren. Ikastolan guztiak galdezka zeuden zer gertatu zen jakiteko nahian.
PLANETARIUM
Bazen behin Li izeneko neskatila ile kizkurra, zilarraren kolorekoa , begi urdin ikaragarriak eta oso alaia .
Lik ez zuen neba ezta ahizparik, bere ama etxeko andrea zen eta aita,berriz, Euskal Herriko zientzialari
famatuenetariko bat zen. Bere aitak lehen NASAn egiten zuen lan eta hainbat gauza interesgarriak eta
ikaragarriak ikusi eta ikertu egin zituen. Garai hartan Floridan bizi ziren baina bere aitak gogo asko zituen
Euskal Herrira bueltatzeko eta orain dela bost hilabete bueltatu ziren. eta hirurak Barrikako etxe batean bizi
dira.
Li eta Nur elkar ezagutzen ziren udako zientzia ikastaro batean eta handik aurrera lagunik onenak dira.
Udako ikastaroan oso ondo pasatu zuten eta hainbat saiakerak egin zituzten . Hori gutxi izan balitz, Euskal
Herriko zientzia museo askori buruz ikasi zuten.
Egun batean, Liren andereñok esan zien txango bat egitera joango zirela, Donostiako Planetarium-era hain
zuzen ere. Ez dakizue ze pozik zegoen Li!
Zorionez, heldu zen eguna eta Li eta beraien gelako lagun guztiak urduri zeuden eta irrikitan batera. Beraien
andereñoak hainbat aholku eman zizkien bisita disfrutatzeko eta gelan ematen zenari adi egoteko. Nahiz eta
bidaia pixka bat aspergarria izan, bisitan oso ondo pasatu zuten eta Planetarium-eko museoa harrigarria
baino harrigarriagoa iruditu zitzaien. Han bi pelikula ikusi zituzten , bata bi mutiko hozkailuaren kaxa
batekin eta liburutegiko entziklopedia batekin eguzki-sistemako planeten ezaugarriak aipatzen zituzten , eta
bestea, Lurraren errotazioei buruzkoa. Beraien gustukoena espaziontziarena zen. Gainera denbora librean
bere kabuz joatea utzi zieten museo barrenean.
Txangoaren eguna barikua zenez, Li Nurren etxera lo egiteko baimena eman zioten eta irrikitan zegoen
txangoaren gertaera guztiak bere lagunari kontatzeko. Li eta Nur etxera zihoazen bitartean bidean objektu
hegalari ezezagun bat ikusi zuten. Ezin zuten sinetsi, nola zen posible halakoa ikustea!. Gure neskek
bazekiten hori fikziozko pelikuletan baino ez zela agertzen.
Hasieran zur eta lur geratu ziren baina geroago, Li hizkuntza ezberdinetan hitz egiten etengabe hasi zen.
Bat batean espaziontziaren atea ireki zen eta estralurtar sudur gorria irten zen. Lik galderaz josi zion, baina
estralurtarrak ez zuela ezer ulertzen ematen zuen . Lik galdetegia amaitu zuenean estralurtarraren sudurretik
koloredun txiklezko bolak atera zitzaizkion eta irten zen lekutik berriro sartu egin zen. Gure neskak barrezka
hasi ziren, ez zuten ezer ulertzen, baina txikle guztiak bildu eta gero presaka Nurren etxera abiatu ziren.
Etxera heldu zirenean, Nurren logelara sartu ziren eta konturatu ziren txikle bakoitzean Lik egindako galdera
guztien erantzunak zeudela. Sar dadila kalabazan eta irten dadila nire gustuko plazan.
15. GOIURI
Moko eta Potolina
Bazen behin,Jontxu,Oier eta Gorka izeneko hiru mutiko, 3,5 eta 6
urtekoak.Ander Deuna ikastolan zeuden:2013ko azaroaren 28an Gorkaren urtebetetze
egunean. Futbolean jolasten zeudela, estralurtar espaziontzi bat gerturatzen ikusi
zuten eta denak korrikan joan ziren zer gertatzen zen ikustera.
Espaziontzitik metro bateko estralurtar bat agertu zen eta hiru metroko txano bat
zeukan jantzita buru gainean.Atera egin zenean hau esan zuen:
-Potolina gose umea hortze!!!
Eta Jontxu:-bubu baba ja, ja,ja!!!!
Estralurtarra Jontxuren gana joan zen eta espaziontzian sartu zuen, Potolina erreginak
ez zeukalako jatekorik, baina motorra martxan jarri zuenean, Gorka eta Oier ate
sekretu batetik sartu eta Jontxu erreskatatzera joan ziren.
Purrufut planetara eraman zien estralurtarrak eta Purrufuten bazegoen gaztelu erraldoi
bat, zuhaitz moreak… Baina planeta guztia metro bateko estralurtarrez josita zegoen.
Oierrek Gorkari hau esan zion:
-Zergaitik daramate hiru metroko txanoak??
-Hain txikiak direnez handiagoak izateko.
Espaziontzia gaztelu erraldoiaren gainean lurreratu egin zuen eta denak txaloka hasi
ziren zeren eta Potolina erreginak jatekoa zeukalako. Jontxu gaztelu erraldoiaren
barruan sartu zuten eta han zegoen erregina ahulki handi batean jesarrita.
Bat-batean Txitxilaiteko estralurtarrak etorri ziren Jontxu,Gorka eta Oier
erreskatatzera,eta Purrufut eta Txitxilaiteko estralurtarrak borrokan hasi ziren. Haldiberean Gorka eta Oierrek margotzeko armak hartu eta Purrufut planetako guztiak
margoz bete egin ziren. Aurrerago Txitxilaiteko estralurtarrak Jontxu, Oier eta Gorkaren
lagun minak egin ziren eta Lur planetara gonbidatu egin zituzten Gorkaren urtebetetze
jaia oso ondo ospatu egin ahal izateko.
Lur planetara heldu zirenean ikastolan Txitxilaiteko batek hau esan zuen
-Utebetetea!!!!
Eta denek hau erantzun zieten.
-Utebetetea ez, urtebetetzea!!! Zorionak zuri,zorionak beti, zorionak Gorka…..
16. Urtebetetzea ospatu eta gero Lur planetakoak Txitxilaitekoei eskerrak eman zien
Jontxu,Oier eta Gorka ezin hobeto zaintzeagatik eta bakoitzari arkatza,borragoma eta
koaderno bat eman zieten egunerokoak idazteko eta denak oso pozik jarri ziren eta
horri esker Txitxilaitekoak beraien herrialdeko koroa eman zien lur planetakoei.
ETA IPUIN HONEKIN ESAN NAHI DUT EZ GAUDELA MUNDUAN GUK BAKARRIK
u,u,u,u,u….. estralurtarraaaaaaa!!!!!!!!!!
Gorka
PORROTX TONTOEN MUNDUAN
Ibai Lamas
Bazegoen behin Euskal Herrian , 2020an, Porrotx izeneko 45 urteko pailazo bat.
17. Porrotx pertsona beldurtia zen, asko gustatzen zitzaizkion antzerkiak egitea. Berak
beti, antzerki guztietan, aurpegia margotuta eramaten zuen eta beraren tontakeriak oso
barregarriak ziren.
Behin Kubatik deitu zioten antzerki bat antzezteko. Bere gauza guztiak prestatu zituen
baina ez zekien nola joan Kubara, ez zelako inoiz joan. Erratu egin zen eta bere
hegazkina hartu beharrean NASAko kohetea hartu zuen eta Tontoen mundura abiatu
zen.
Denbora luze-luzea pasatu ondoren, argi zegoen ez zihoala Kubara eta azkenean
ezagutzen ez zuen planeta batetara heldu zen. Kohetetik jaitsi eta tonto batekin topatu
zen:
-Non dago Lur planetara joateko nabea?
-Ez dakit je…je,je
-Uste dut ga…gaz… gazteluan, erregea dago, baimena eskatu behar diozu.
Gaztelurantz abiatu eta beste pertsona tonto batekin aurkitu zen:
-Lur planetakoak, begi horiak eta urdinak dituzue? Eta matxinsaltoak bezala salto
egiten duzue?
-Kendu erditik, prisa daukat!!
Gazteluan sartu zenean, tranpaz beteta zegoen, zortzi baino gehiago zeuden.
Lehenengo tranpa, lurrean, lurra normala zen baina hor zapaltzen bazuen, ehun gezi
baino gehiago berari emango zioten, zorionez ez zuen zapaldu eta aurrera jarraitu
zuen.
Hurrengo tranpa, berdina zen baina geziak beharrean sua botatzen zuen.
Hurrengoaren hurrengoan, harrizko bola erraldoi bat Porrotxen atzetik biraka
zihoan baina kurban apurtu zen.
Tranpak bukatu zirenean, palazio zabal-zabal eta ilun-ilun batean bukatu zuen.
Bat-batean, argiak piztu eta pertsona tonto- tonto baina tonto potolo bat agertu
zen eta hau esan zuen:
18. -Zu zara Lur planetatik etorri den pertsona arraroa?
-Bai.
-Hemendik joan nahi baduzu ni baino tontoagoa izan behar zara.
-Baaaaallllleeeee!!!!!!!!
- Horko pertsona horrek galdera batzuk esango dizkigu, eta guk erantzun izan beharko
ditugu.
-Zenbat sudur ditugu?
Errege tontoak bat esanda erantzun zuen eta Porrotx jarraian ere.
-Irabazlea, estralurtarra!!
Porrotx konturatzen da tontoeraz esan behar zuela.
-Zenbat pertsona bizi dira munduan?
Errege tontoak bi erantzun du, Porrotx aldiz, bat.
-Irabazlea, Porrotx!!!
Azkeneko galdera!!!
-Zenbat pertsona daude hemen?
-Uf, uf ze zaila, egia da.
Errege tontoak bat esaten du. Hori oso zaila da gainditzea, planeta
honetatik ez duzu lortuko joaten.
Porrotx oso urduri dago eta esaten du, zero.
Irabazlea, Porrotx!!!!!!!!
Erregeak esaten du, oso ondo jokatuta, irabazi duzunez, nabea luxuzkoa izango da.
Hori bakarrik lehenengoa izan zarelako niri irabazten.
Eta Porrotx inori esan gabe, jarraitzen du bere bizitza normala edukitzen. Nabea
hartzen du eta Lur planetara abiatzen da.
BIG PUSKER
19. Basen behin lagun batzuk ,lagunik oberenak zirela. Bat Big izena zuen eta
bestea Pusker,Sopelako eskolara joateko bidean zeudela, bideko pertsonei
ia zer esaten zuten entzuten zaiatu ziren eta big entzun egin zien, Marten
estralurtar bat zegoela.Ikastolako lehen eguna zenez 5.mailara pasatuko
zieten.
Egun batzuk ondoren lehenengo gaia eman zieten unibertsoari buruskoa
zen,baina big ez zuen bere ahotik bota ikastolako bidean konturatu egin
zena,puskerrekin unibertsora joan nahi zuelako.Dena prestatsen hasi egin
ziren espasiontzia traje espasialak...
Lau egun ostean,espasiontzi probatzeko eguna izan zen,baina gelako neska
batzuk espasiontzia probatzen zeuden bitartean, neskak espasiontzia
apurtu egin zuten,Big eta pusker asko tristetu ziren.
Konpontzen zaiatu egin ziren baina bapatean POOOON!!espasiontzia lehertu
egin zen.
-Non hote gaude??galdetu zuen big.
-Uste dut espasioan gaudela.Erantzun zion pusker.
Biak estralurtar hori inbestigatu egin zute.Baina ez zegoen estralurtar
bakar bat milaka eta milaka zeuden Marte barruan.Leherketa horreri big
pusker deitu zitzaion.Beraiei zalbatzera joan egin ziren.
Elene
.
June Pastor
20. Bazen behin 4 lagun, Iraia, Eider, Oier eta Lander. Bihotz-onekoak
ziren, 10 urtekoak. Egun batean Iraia eta Eider etxe ondoko parketik
paseatzen zeuden jarraian meteorito bat jauzi zitzaien beren aurreaurrean. Txundituta gelditu ziren oso arraroa zelako bere aurrean
jauztea. Bitartean Oier eta Lander liburutegian zeuden, buelta eman
eta extralurtar bat ikusi zuten. Bildurtuta korrika atera ziren kalera.
Geroago Iraia eta Eiderrekin aurkitu ziren, laurak uste zuten
extralurtarrak atakatzera zetoztela. Laurak bildurtuta Iraiaren etxera
joan ziren eskutatzera.
Orduan espaziontzia Iraiaren etxea eraman zuen. Eta honela esan zuen
extralurtar batek:
-Nahi baduzue zuen etxea bueltatzea izan gure morroiak.-Berdin zaigu etxe eramatea pilo bat daude munduan - esan zuen Iraiak
-A ,orduan zuen farola eramango dut orrela argia ez ematekoextralurtarra.
-Ez dugu behar pilo bat farola daude zure atzean beste bat dago
gainera-Landerrek.
-Bale,zuek nahi zenuten-extralurtarra
-Zer artuko duzu txakur bat ,jaja-Oier barrezka.
-Ez ,txarrago zuen laguna,Eider-extralurtarra.
-ZER,NOLA, EIDER PENTZATU ERE EZ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-Iraia eta
lander.Extralutarrak eider hartu zuten.Bapatean Iraia korrikan hasi zen
aereportura. Lander eta Oier harrituta zegitu zuten.Iraia aereportuan
sartu zen korrika Oier eta Lander arrapatu zuten.Orduan sartu bezain
laster honela galdetu zion Landerrek:
-Iraia nora zoaz.
-Nire aitari abioi bat eskatzera.
21. -Zertarako ?????
-Nire nebari eskatu egingo diot espaziora eramatera Eider laguntzera.
- A galdera bat non dago Oier????????
Biak atzera begiratu zuten eta Oier ikusi zuten lurrean etzanda.eta
honela esan zion Iraiak:
-Oier Eider lagundu behar dugu gero bukatzen dugunean lo egin ahal
duzu baina orain ez .
-ez nago horregatik etzanda hor goian extralurtarrak daudelako nago
etzanda.
-benga Oier guasen izil izilik abioien lekura.
Iraia 3rate zenbatu zuen eta hirurak korrika hurten ziren
extralurtarrak ez ziren enteratu ezertaz.Heldu zirenean honela esan
zuen oier :
-Horrek ez dauka zure aitaren antza Iraia.
-Bai arrasoi duzu Oier hori nire aita da.
Iraia gustia kontatu zion aitari eta aita esan zion Iraiaren
nebari,josuri ,Iraiari eramateko.Josu etorri bezain laster korrika hasi
ziren abioarantza.Abioian sartu eta gerrikoa lotu egin ziren .Bapatean
Txorripijotadalandiara heldu ziren eta Eider bilatzen hasi ziren.
Lander jauregi erraldoi bat ikusi zuen eta honela ezan zuen:
-Oier Iraia ikusi seguru emen dagoela.
Sartu egin ziren jauregira eta extralurtar batzuk ikusi zituen Eider
besoetan .Eta Iraia eskatu zion Eider ematea baina extralurtarrak
honela esan zuen:
-Zeozer eman behar didazue.
Extralurtarra Irairen lepokoa ikusita honela esan zuen:
-lepokoa eman eta zuen laguna ematen dizuet.
-ederto euki lepokoa
22. Iraia lepokoa eman zion eta extralurtarrak Eider bueltatu zion.Eta
honela 4lagunak lur planetara bueltatu ziren.
DIMENTSIO ALDAKETA. UXUE URRUTIA
Bazen behin bi zientzialari Naroa eta Xabier izenekoak, 10-12 urte
zituzten oso gazteak ziren, eta Euskal Herrikoak. Egun batean haien
laborategian Big-Bang aztertu gure zuten, ikusteko nolako estanda
handia egin zuen eta ikusteko zergaitik gertatu zen. Aztertzen hasi
zirela, bapatean Big-Bang bat ikusi zuten eta ondoren Naroa esan zion
Xabierreri:
-Big-Bang bat sortu dugu Xabier!-esan zuen Naroak.
Ondoren Xabier lagun bat gonbidatu zuen laborategira Big-Banga
ikusteko ere . Xabierren laguna botoiak ikutzen egon zen eta botoi
gorri- gorri bat sakatu zuen eta zulo beltzetik igaro ziren eta beste
dimentzio batera joan ziren. Zeuden 2013-ko urriaren 24-ean
bosgarren mailatik begiratu zuten 5ª gelan, 5b klasean eta 5c gelan.
Klase gehiena zientzilariekin bost C gela zen. Orduan ia lagundu ahal
bazien beraien dimenziora joaten galdetu zieten. Saiatuko zirela esan
zieten, eta saiatu ziren, baina ez zuten lortu. Laguntzaile gehiago
behar zituzten eta bost B gelara joan ziren. Ondoren, berriro lantegira
urbildu ziren, baina bi munutu pasa ostean bost A gelara joan behar
izan ziren laguntza askoz gehiago behar zutelako. Saiatu eta saiatu, jo
ta ke, baina zientzalari txikiak haien irakasleen laguntza behar zutela
konturatu ziren. Eta Naroak esan zuen:
-“Nola jakingo dugu zuen irakasleak lagunduko digutela?”.
Eta zientzalari batek erantzun zion:
-“Haiek guri pilo bat gauza erakutzi digute, gainera mundo osoan
zehar irakatsi dute eta Nobel saria asko jaso dituzte”.
Ondoren, irakasleak aurkestu ziren:
23. -“Ni bost C gelako Marisol irakaslea naiz”.
-“Ni, berez, bost B gelako Ziortza irakaslea naiz”.
-“Ni, azkenik, bost A gelako Tatzen irakaslea naiz”.
-Ea kable hau onekin doa eta beste hau han
urrunekoarekin-esan zuen Marisolek.
- Baina kable ori veste makinakoa da-esan eban zientzilari batek.
Azkenean, denak saiatu ziren eta guztion artean, indarrak batuta,
haien dimentziora joatea lortu zuten, eskerrak eta agurrak esan ostean.
Hala bazan eta ez bazan, sar dadila unibertsoko galaxian!!!
BAT BI ETA BEGHIRU
Bazen behin 11 urteko neskatila Uxue izenekoa. Uxue
egunero Ander Deuna ikastolara joaten zen ikastera.
5.mailan zegoen lagun asko zituen eta jolasorduan
mendira joaten ziren txabolak eraikitzera. Egun batean
txabolan zeundenean, zarata handi bat entzun zuten.
Uxue eta bere lagunak izutu egin ziren eta korriketan
andereñoarengana joan ziren kontatzera.
Andereñoarekin itzuli ziren mendira eta hontzi espazila
ikusi zuten. Barruan extralutar txiki bat zegoen beldur
asko zeukan extralutarrak eta umeak eta andereño
ikustean barrura sartu zen eta ohearen azpian izkutatu
zen. Uxue eta bere lagunak nabearen barrura sartu
ziren. Uxue oso pozik zegoen, lehenengo aldiz nabe
baten barruan sartu ziren. Uxue oso pozik zegoen,
lehenengo aldiz nabe baten barruan zegoelako.
Bapatean Uxue eta bere lagunek ohearen azpian
mugimendu bat nabaritu zuten. Andereño ohearen
24. Azpian begiratu zuen eta bapatean extralutarra hor
zegoen. Uxuek beldurra ez izateko esan zion eta
extralutarra atera zen hiru begi zituen sei esku sei
antena eta lau belarri zituen.
Uxue esan zuen:
Ni Uxue naiz eta 11 urte ditut. Zu nor zara? – galdetu
zuen Uxuek.
-ni Beghiru naiz eta 500 urte ditut
Erantzun zuen extralutarrak –nabea apurtu zait. Lagun
al didazue konpontzen? Uxue eta bere lagunek ballets
esan zuten eta Josurengana joan ziren laguntza
eskatzera Josuk, nabea konpondu eta gero Beghiruri
eskatu zioten ea espaziora berarekin joan ahal bazuten
Beghiru baiets esan zuen. Denak nabera sartu ziren eta
traje espazialak jantzi ziren. Gerrikoa ipini eta
espaziora…
Eguski sistema spirit eta opportunity ere ikusi zituzten.
Gero beghiruren planetara joan ziren. Struppido deitzen
zen eta artizarra baino txikiagoa zen.
Planeta horia zen beghiruren etxera joan ziren eta bere
familia ezagutzera joan ziren Beghiruk esan zuen jolastu
nahi duzue guztiak? Ballets esan genuen eta jai bat antolatu
zute. Beghiruren familiak eskerrak eman zieten eta ikastolara
bueltatu ziren super pozik.
