2. De vorige keer
De vorige update is Britt begonnen aan haar tijd op de universiteit.
Lily en Josef zijn ouders geworden van een tweede dochtertje, Sapphire.
William en Sophie zijn verloofd.
Lonneke en Sil zijn ouders geworden van een drieling, een dochtertje,
Lynn en twee zoontjes, Laurence en Liam.
Kelsi is afgestudeerd en getrouwd met Jason.
Dodo is als eerste huisdier in Challengefields overleden.
Ruby is kind geworden en heeft Romeo flink toegesproken.
Chris en Rick zijn erg op elkaar lijkende peuters geworden.
Sterre is een lief peutertje geworden en Jairo en Tyler zijn tieners geworden, met zeer verschillende
wensen. Jairo Kennis en Tyler Romantiek.
Dat was het volgens mij zo’n beetje, dus nu maar weer verder! ->
3. Studentenvereniging
van Velds
In het van Velds huis gaat alles gewoon zijn gangetje. De zes studenten hebben het erg naar hun zin
en zijn mede dankzij Lindsay ook flink met hun studies bezig. Ja, zes, want ook Tim is er komen
wonen. Hij moest even overtuigd worden door Britt (‘Doe niet zo raar, het maakt toch niks uit dat je
geen kleinkind van mijn opa bent? Allebei je neven hebben hier ook gewoond en jij bent mijn
beste vriend, dus jij kan hier ook gewoon komen wonen!’), maar daarna voelde hij zich ook al snel
thuis in het grote studentenhuis.
4. ‘Ja, mam.’
‘…’
‘Nee, mam.’ Lindsay zucht, een beetje geïrriteerd door het eindeloze gevraag en gebabbel van haar
moeder.
5. ‘…’
‘Ja, William besteed ook genoeg tijd aan zijn studie. Hij haalt ook hartstikke goede cijfers.’
‘…’
‘Je moeder?’ klinkt het dan gniffelend en Lindsay kijkt op.
6. Lindsay knikt en rolt met haar ogen als ze ziet dat het Edwin is. Ze gebaard dat haar moeder maar blijft
kwekken en Edwin lacht.
‘Hang op en kom dan mee.’ zegt hij voor hij langs haar heen loopt.
Lindsay kijkt verbaast, maar zegt in de telefoon; ‘Sorry mam, ik moet gaan.’
‘…’
7. ‘Ja, tot later, mam.’ zegt Lindsay en ze hangt snel op. Dan gaat ze Edwin achterna, die de slaapkamer
die ze delen inloopt.
8. Wanneer Lindsay ook de slaapkamer inloopt, slaakt ze een zucht. ‘Ik zou denken nu ze een drieling in
huis heeft, ze het drukker zou hebben en minder aan de telefoon zou hangen. Maar nu blijft ze
buiten de vele vragen over hoe het hier gaat ook doorpraten en babbelen over hoe schattig
Laurence, Lynn en Liam zijn.’
Edwin lacht en pakt Lindsay’s handen vast. ‘Ze is gewoon een trotse grootmoeder. Maar ik snap best
dat het vervelend wordt om het de hele tijd aan te moeten horen.’ Dan zegt hij ietwat nerveus;
‘Gelukkig heb ik iets waarvan ik hoop dat het je opvrolijkt.’
9. ‘Oh, wat dan?’ vraagt Lindsay nieuwsgierig. Verbaast kijkt ze toe hoe Edwin voor haar neerknielt.
‘Nou, uhm…’ begint Edwin. ‘Ik had helemaal uitgedacht wat ik wilde zeggen, maar ik ben het nu
allemaal vergeten. Maar ik weet wel dat je de allerliefste en allermooiste persoon bent die ik ooit
heb ontmoet en dat ik heel veel van je hou.’
10. ‘Dus… Wil je met me trouwen?’ vraagt Edwin nerveus terwijl hij een doosje met een ring opent.
11. Met grote ogen doet Lindsay de ring om haar vinger. Dan vliegt ze Edwin om zijn nek. ‘Ja, ja, ja!
Natuurlijk wil ik met je trouwen!’
Dan klinkt buiten de kamer de stem van William. ‘Jullie zijn verloofd? Tijd voor een feestje!’
Edwin en Lindsay slaken tegelijk een zucht. ‘Moet dat?’ vraagt Lindsay.
‘Jup!’
12. Challengefields 8
‘Weet je het zeker?’
Roxy knikt. ‘Ja, ik weet het zeker.’
‘Ik weet het niet, hoor.’ zegt Milan met een zucht. ‘Misschien kan ik toch beter thuis blijven.’
13. ‘Lieverd, doe niet zo raar. Ik heb het gevoel dat het nog wel even zal duren voor de baby komt. En
vergeet niet dat al het geld wat nu binnenkomt belangrijk is. We hebben straks niet 1, maar twee
kinderen om voor te zorgen.’
‘Dat is wel zo, maar toen je beviel van Romeo was ik er ook niet om je te steunen.’
‘En toen ging het ook prima, of niet?’ vraagt Roxy glimlachend.
14. Daar kan Milan niks tegenin brengen en dus gaat hij even later tegelijk met Romeo de deur uit.
15. Die dag is Roxy druk in huis bezig. Schoonmaken, opruimen, bedden opmaken, alles om het huis aan
kant te krijgen.
16. Maar ‘s middags is Roxy helemaal uitgeput en ze ligt dan ook te slapen wanneer Romeo en Milan weer
thuiskomen. Romeo vraagt meteen aan zijn vader of hij hem wil helpen met zijn huiswerk. En
natuurlijk wil Milan dat best doen.
17. Nadat het huiswerk gedaan is, gaan Milan en Romeo allebei gamen. Ze zijn beiden helemaal in hun
spel verdiept, tot er een gil uit de badkamer komt.
18. ‘Milan!? De baby komt!’ roept Roxy en Milan vliegt de badkamer binnen.
‘Rustig maar, lieverd. Ik ben er al.’ zegt hij geruststellend. ‘Rustig blijven ademen.’
‘Ja, dat weet ik ook wel!’ roept Roxy gefrustreerd. ‘Ik heb dit al eens eerder gedaan!’
19. Romeo is ook de badkamer ingegaan en hij kijkt met grote ogen lang zijn vader. ‘Papa?’ brengt hij
een beetje angstig uit.
‘Alles is goed, Romeo.’ stelt Milan zijn zoon gerust. ‘Het is zo voorbij.’
20. Vlak daarna is het inderdaad over en staat Roxy met haar tweede kindje in haar armen. ‘Hallo,
kleintje.’ zegt ze tegen de baby. ‘Wat een mooi ventje ben jij. Mijn huidskleur en oogkleur, maar
net als Romeo het bruine haar van je overgrootmoeder Christine.’
‘Hij? Het is een jongetje?’ vraagt Milan.
21. Roxy knikt terwijl ze het ventje knuffelt. ‘Ja, een jongetje. Een tweede zoontje.’
Milan grijnst. ‘Een jongetje.’ Dan draait hij zich naar Romeo en gebaard naar hem dat hij dichterbij kan
komen. ‘Kom eens naar je broertje kijken.’
22. Voorzichtig schuifelt Romeo wat dichter naar zijn moeder en broertje toe. Nieuwsgierig kijkt hij naar het
kleintje in de armen van zijn moeder. ‘Hoe heet hij?’
‘Quinten.’ zeggen Roxy en Milan in koor.
Romeo denkt even na en knikt dan. ‘Wel oké, denk ik.’
23. Na een flesje en dergelijke wordt Quinten door Milan en Roxy naar zijn kamer gebracht. Wanneer zijn
ouders de kamer van Quinten uit zijn, glipt Romeo naar binnen en gaat hij bij zijn broertje zitten.
‘Hallo Quinten, ik ben je grote broer, Romeo.’ zegt Romeo zachtjes tegen de brabbelende baby.
24. ‘Volgens mij ben je best oké.’ zegt Romeo. ‘Hmm, nu moet ik Ruby dus gelijk geven. Nou ja, voor deze
ene keer is dat niet zo heel erg.’
26. Challengefields 10
Aangezien Kelsi en Jason allebei dol zijn op schilderen, zijn ze vaak samen bij de schildersezels te
vinden.
‘Jason?’
‘Hmm?’
27. ‘Weet je, ik heb lopen nadenken. We zijn allebei zoveel met het schilderen bezig, misschien kunnen we
daar iets meer mee doen.’ zegt Kelsi.
‘Zoals wat?’ vraagt Jason.
‘Zoals een atelier openen, om daar onze schilderijen te laten zien en te verkopen.’
‘Hmm…’ brengt Jason uit met een frons op zijn gezicht.
28. ‘Niet nu meteen.’ zegt Kelsi snel. ‘Het is waarschijnlijk het handigste om eerst onze levenswensen te
behalen. Dan hebben we daarna alle tijd om aan het atelier te besteden.’
Jason legt zijn schildersspullen weg en draait zich naar Kelsi, die ook haar spullen neerlegt.
29. Dan grijnst Jason en pakt hij haar vast. ‘Ik vind het een geweldig idee.’ zegt hij voor hij haar zoent.
‘Ik moet vaker geweldige ideeën hebben als dit de reactie is.’ mompelt Kelsi wanneer Jason haar
meetrekt naar de slaapkamer.
30. Challengefields 6
Met een glimlach op zijn gezicht probeert Josef het boek wat hij in zijn handen heeft te lezen. Maar hij
wordt telkens afgeleid door de kleine Sapphire, die ligt te spelen onder de bungelboog.
31. En wanneer Sapphire eindelijk moe genoeg is om te slapen, komt Ruby alweer thuis. Ze kijkt
gefrustreerd naar haar huiswerk, wat ze best lastig vind en waar ze ook totaal geen zin in heeft.
32. Gelukkig wil Josef haar graag helpen. Daardoor is Ruby binnen de kortste keren klaar met haar
huiswerk en kan ze gezellig met haar vader een spelletje spelen.
33. Laat die middag komt er een hele vrolijke Lily thuis. Het duurde een tijdje voor ze de juiste baan had
gevonden, maar toen ze eenmaal in de politiek zat, bracht haar persoonlijkheid haar heel snel
naar de top.
34. Maar lang blijft Lily daar niet bij stilstaan. Ze kleedt zich snel om, want het is tijd om Sapphire op te laten
groeien.
35. Enthousiast juicht Ruby haar zusje aan. ‘Kom op, Saf! Als je zo meteen groter bent, kunnen we samen
spelen!’
Lily lacht. ‘Nou, je hoort het, Sapphire. Tijd om groter te worden.’
36. Snel blaast Lily de kaarsjes voor haar jongste dochtertje uit. Momenten later vliegt Sapphire de lucht in.
37. En ze komt als een vrolijke en enthousiaste peuter weer in de armen van haar moeder terecht.
‘Hmm, tijd voor een make-over. Je lijkt nu iets te veel op een jongetje, jongedame.’
38. Al snel heeft Sapphire een kapsel en een outfit die Lily meer aanstaan. ‘Dat is beter. Wil je nu met Ruby
spelen?’
‘Ja, Uby!’ roept Sapphire blij.
39. En al gauw zijn Ruby en Sapphire samen verdiept in het spelen.
40. Challengefields 1
‘Zo, nu blijven staan, oké?’ vraagt Magda aan Chris, terwijl Ruben Rick overeind trekt.
41. Het duurt niet lang voor Rick zijn eerste stapjes door de kamer zet.
‘Goed zo, Rick!’
42. Bij Chris gaat het niet zo makkelijk. Telkens als Magda hem op zijn voetjes zet, laat hij zich weer vallen.
43. Maar ook hij stapt even later met verbazingwekkend weinig moeite door de kamer.
‘Was jij mama aan het plagen?’ vraagt Magda. Chris grijnst alleen maar ontdeugend.
44. Studentenvereniging
van Velds
Nu Britt in het huis van de studentenvereniging woont, laat ze veel meer zien dat ze een romantieksim
is. Ze vond het niet verstandig om serieuzer te worden met meerdere jongens op een locatie waar
iedereen zomaar binnenloopt en waar veel te veel roddeltantes wonen.
45. Maar nu kan ze veel meer doen en laten waar ze zelf zin in heeft, zonder dat er allemaal anderen het
merken en er over gaan praten.
46. Maar Britt is niet de enige die bezoek krijgt van het andere geslacht. Tim is de afgelopen tijd vaak op
de campus geweest, weg van zijn beste vriendin en haar familie. En nu wordt het duidelijk
waarom.
47. Britt loopt de woonruimte binnen en trekt haar wenkbrauw op. ‘Ook hallo.’
Tim en de jongedame op zijn schoot laten elkaar snel los en staan geschrokken.
48. ‘Uhm, hoi Britt. Dit is Lieffie. Lieffie, dit is Britt, die vriendin waar ik je over vertelde.’ zegt Tim een beetje
stamelend.
‘Hallo Britt, leuk je nu eindelijk te leren kennen. Ik heb al zoveel over je gehoord.’ zegt Lieffie.
Britt knikt en zegt; ‘Ook leuk jou te leren kennen. Maar eerlijk gezegd heb ik nog nooit iets over jou
gehoord.’ Ze kijkt met een licht beschuldigende blik naar Tim.
49. ‘Ik wilde niets vertellen voor het iets serieuzer zou zijn.’ zegt Tim schouderophalend.
‘Dus jullie zijn serieus met elkaar?’ vraagt Britt.
Lieffie knikt enthousiast. ‘Ja, we zijn helemaal gek op elkaar, nietwaar, Tim?’ zegt ze enthousiast, maar
Britt knijpt haar ogen een beetje samen.
‘Ja, dat is zo.’ zegt Tim en hij kijkt liefdevol naar Lieffie.
50. Britt kijkt even van de een naar de ander. Ze voelt zich op de een of andere manier niet helemaal
prettig bij Lieffie. Maar ze kan niet echt aanwijzen waar dat aan ligt, dus ze haalt haar schouders
op. ‘Nou, oké. Veel plezier dan maar.’ zegt ze met een glimlach op haar gezicht geplakt. Dan
draait ze zich om. ‘En doe niets wat ik niet zou doen.’
‘Je weet dat we dan eigenlijk zo’n beetje alles kunnen doen, toch?’ vraagt Tim lachend.
Britt kijkt over haar schouder en steekt haar tong uit. ‘Het gaat om het idee. Werk jezelf niet in de
nesten, want dat doe ik ook niet.’
51. Challengefields 7
Samen zitten Ilse en Jasper op de bank. Ilse praat tegen Jasper, maar krijgt amper antwoord uit hem.
‘Is er iets?’ vraagt ze daarom dan ook.
‘Uhm, nou, er is eigenlijk wel iets waar ik het over wilde hebben.’
‘Vertel.’
52. ‘Nou, ik vroeg me af hoe je denkt over een tweede kindje.’
Ilse grinnikt. ‘Ik dacht dat ik dat wel duidelijk had gemaakt tijdens de bevalling van Victoria.’
Jasper haalt zijn schouders op. ‘Ik dacht dat je dat gewoon op dat moment dacht.’
53. ‘Op dat moment vond ik dat inderdaad zo, maar dat is daarna niet veranderd. Ik ben dol op Victoria,
maar ik heb geen zin om nog een zwangerschap te doorlopen.’ Dan krijgt Ilse een grijns op haar
gezicht. ‘Maar als je nog zo graag een kindje wil, kan je toch proberen of het je op dezelfde
manier lukt als Marnix?’
Jasper slikt en schudt zijn hoofd. ‘Zo graag wil ik geen tweede kindje.’ mompelt hij.
‘Dacht ik al.’ zegt Ilse met dezelfde grijns voor ze opstaat en naar de keuken gaat.
55. Challengefields 3
Esmay is dolgelukkig dat er weer kleine kinderen bij haar in huis zijn. Lonneke en Sil hebben het veel
makkelijker dan de meeste ouders met een meerling, want Esmay en ook Kristof staan altijd klaar
voor hun kleinkinderen.
56. En zo hebben Sil en Lonneke dus best veel tijd voor zichzelf, en ook tijd met elkaar. Ook op veel
alledaagse momenten, iets wat absoluut niet van zelfsprekend is voor ouders van een meerling.
Dat heeft Sil wel gemerkt tijdens zijn eigen kindertijd.
‘Wat ben jij vandaag van plan?’ vraagt Sil aan het ontbijt.
57. ‘Ik wilde vandaag wat tijd besteden aan mijn vaardigheden. Want nu is daar nog tijd voor. Vanavond
wordt de drieling peuters. En hoe graag je ouders ook willen helpen, ze zijn niet de allerjongsten
meer en peuters hebben veel aandacht nodig en moeten ook het nodige leren.’
‘Dat is zo.’ zegt Sil. ‘Maar daarmee doe je me wel denken aan iets anders waar ik het even over wilde
hebben, gewoon zodat we op 1 lijn staan.’
‘Over eventueel meer kinderen?’ vraagt Lonneke.
58. Sil knikt. ‘Hoe weet je dat?’
‘Ik ken je een beetje.’ zegt Lonneke plagend.
‘Misschien een beetje te goed.’ zegt Sil grijnzend. ‘Maar inderdaad, daar wilde ik het over hebben.
Want zoals je al zei, peuters hebben veel aandacht nodig. En bij ons zal het ook druk blijven
wanneer ze ouder worden. Het zijn er wel drie. Ik wil nog er nog niet aan denken dat ze op een
moment alle drie tegelijk de pubertijd ingaan.’
59. ‘Ik snap wat je bedoeld.’ zegt Lonneke. ‘En ik kan hier dus uit opmaken dat jij, net als ikzelf, drie
kinderen genoeg vind?’
‘Ja, dat heb je goed gezien.’ zegt Sil. ‘Het zal al lastig genoeg zijn om onze aandacht over deze drie
kleintjes te verdelen.’
60. Die avond is iedereen in de keuken verzameld.
‘Nou, daar gaat de rustige babytijd.’ zegt Sil.
Lonneke glimlacht. ‘Dat is wel zo, maar ik ben ook zo benieuwd om wie ze zullen gaan lijken.’
61. ‘Nou, dan zullen we ze maar laten opgroeien, hè? Dan kunnen we het zien.’ zegt Esmay vrolijk.
‘Rustig aan lieverd.’ zegt Kristof. ‘Ik weet nog goed hoe jij bij iedere verjaardag van onze kinderen
was.’
62. Dan is het toch echt tijd voor de drieling om op te groeien. Kristof juicht de kleintjes vrolijk toe.
63. Dan blazen Esmay, Sil en Lonneke de kaarsjes voor Laurence, Lynn en Liam uit.
64. Als eerste vliegen Laurence en Lynn tegelijk de lucht in. Esmay vangt Laurence op, die vrolijk tegen zijn
oma begint te brabbelen. Sil vangt Lynn op, die met het haar en de rand van de trui van haar
vader wil spelen.
65. En vlak na zijn broer en zus vliegt ook de jongste van de drie, Liam, de lucht in. Wanneer hij is
neergekomen in de armen van zijn moeder, brabbelt hij net zo vrolijk als Laurence.
66. De kinderen krijgen meteen andere kleding en kapsels die leuker staan. En ook krijgen de kids kleding
in de kleuren van hun kamers, dus Laurence in blauw, Lynn in roze en Liam in geel.
‘Lynn en Liam zijn echte Dekker kinderen.’ zegt Lonneke.
Sil knikt. ‘Maar Laurence daarin tegen heeft meer van jou weg.’
67. De drie kinderen krijgen allemaal een flesje breinmelk. Dan beginnen hun ouders en oma meteen met
de eerste oefeningen.
68. Maar al snel is de drieling helemaal uitgeput en zijn ze in dromenland.
69. Challengefields 1
‘Blijf je hier lief spelen?’ vraagt Magda nadat ze Rick weer in de kinderkamer zet nadat hij een flesje
heeft gehad.
Rick knikt. ‘Ja mama, ikke lief spelen.’
‘En een beetje zachtjes doen, dan kan Chris gewoon slapen.’
70. Natuurlijk was dat voor Rick meteen aanleiding om wat meer lawaai te maken, zodat Chris mee kan
spelen. Hoofdschuddend stapt Magda even later haar bed in. Een tweeling opvoeden is niet niks.
71. Maar als ze een tijdje later wakker wordt, blijkt dat haar vermoeidheid een andere oorzaak had. ‘Ik
ben weer zwanger.’ mompelt Magda en een grote glimlach verschijnt op haar gezicht.
72. Omdat Ruben aan het werk is gaat Magda nadat ze zich heeft aangekleed op zoek naar haar
schoonouders, die ze op het balkon dat aan de eetkamer grenst vindt.
‘Ik heb iets leuks te vertellen, al denk ik niet dat ik het hoef te vertellen nu jullie me zien.’ zegt Magda
vrolijk.
73. Glimlachend kijken Tamara en Luuk naar hun schoondochter. Natuurlijk vallen hun blikken meteen op
haar buik. ‘Je bent zwanger!’ roept Tamara enthousiast.
‘Nog een kleinkind!’ voegt Luuk er even enthousiast aan toe en ze staan allebei snel op.
74. Tamara neemt Magda stevig in haar armen. ‘Gefeliciteerd, meid.’
‘Bedankt.’ zegt Magda terwijl ze Tamara terugknuffelt.
‘Was het eigenlijk de bedoeling?’ vraagt Luuk.
75. Magda schudt haar hoofd. ‘Nee, dat niet. Maar ik kan nou ook niet zeggen dat Ruben en ik erg
voorzichtig zijn geweest…’
‘Dus het is wel gewenst?’ vraagt Tamara.
‘Heel erg.’ zegt Magda meteen. ‘Mijn levenswens is ook om drie kinderen te zien afstuderen. Dus een
derde kindje is zeker heel erg gewenst.’
76. Die avond wacht Magda op de bank tot Ruben thuis komt. Wanneer ze de voordeur hoort, roept ze
ook meteen; ‘Hallo, lieverd!’
77. Ruben komt met een enorme grijns op zijn gezicht de woonkamer in. ‘Geloof het of niet, maar ik ben
gepromoveerd tot Rockgod!’ zegt hij trots.
‘Dat is super.’ zegt Magda. ‘En ik heb een nieuwtje wat je bui alleen nog maar zal verbeteren.’
‘Oh?’
78. Magda hoeft alleen maar op te staan om te laten zien wat ze bedoeld.
‘Je bent zwanger?’ vraagt Ruben verbaast.
‘Jup, en klink niet zo verrast. Je was er zelf bij.’
79. ‘Dat is waar.’ zegt Ruben. Hij legt zijn hand op Magda’s buik. ‘En dit is geweldig.’
‘Geweldig is het zeker. Een derde kleintje.’
Ruben grijnst naar Magda voor hij zijn armen om haar heen slaat en haar zoent. ‘Jij bent ook
geweldig.’
80. Studenten-
vereniging
van Velds
‘Wat vind jij van Lieffie?’ vraagt Britt aan Lindsay terwijl ze te zitten schaken. Inmiddels is Lieffie al
meerdere keren in het huis langs geweest en heeft ze alle bewoners van het huis ontmoet.
‘Hmm…’ brengt Lindsay uit. ‘Ik weet het niet echt. Als je gewoon met haar praat, lijkt ze heel aardig en
alles, maar ik heb toch een niet zo prettig gevoel als zij in de buurt is.’
81. Britt slaakt een zucht van verlichting. ‘Ik ben dus niet de enige die het merkt. Ik was al bang dat ik
dingen zag die er niet waren.’
Lindsay schudt haar hoofd. ‘Wees gerust, ik voel het ook. Maar wat het precies is, geen idee.’
82. ‘En dat is een beetje een probleem. Want hoe moet ik nu tegen Tim zeggen dat ik zijn vriendinnetje
niet prettig vind?’
83. ‘Dat is lastig.’ mompelt Lindsay. ‘Ik zou je best willen helpen, maar je weet dat het sociale vlak niet mijn
sterkste punt is.’
‘Weet ik. Maar buiten Tim en mijn broer en zus ben jij degene waarmee ik makkelijkste dit soort dingen
kan bespreken. Met Tim kan ik dit niet bespreken en Ruben en Lily kennen haar niet. Dus dan ben
ik erg blij dat ik met jou praten.’
84. De volgende ochtend zit Britt op een moment met alleen nog Tim aan tafel. ‘Trouwens, ik heb nog
geen kans gehad om dit te vragen. Wat vind je eigenlijk van Lieffie?’
Britt slikt een brok in haar keel weg. ‘Ik… Nou, ze komt over als een vriendelijke meid.’ zegt Britt een
beetje ongemakkelijk.
85. ‘Dat is ze ook.’ zegt Tim grijnzend.
Britt slikt nog een keer. ‘Ik hoop alleen dat je niet verwacht dat Lieffie en ik de beste maatjes zullen
worden, want dat zal niet gebeuren.’
86. Tim kijkt Britt verbaast en geschrokken aan. ‘Hoezo?’
Britt haalt haar schouders op. ‘Ik weet het niet precies. Maar zij is niet het soort persoon waar ik het
goed mee kan vinden.’
87. Als Britt de blik van Tim ziet, geeft ze hem een duwtje tegen zijn schouder. ‘Maar hé, het gaat er om
dat ze jou gelukkig maakt, niet mij. En als ze jou gelukkig maakt, zal ik geen problemen met haar
hebben. Zolang je maar niet verwacht dat we de beste vriendinnen zullen worden.’
‘Dank je, Britt.’ zegt Tim, blij dat Britt zo’n fijne vriendin is.
88. Challengefields 4
Al vroeg op de ochtend zit Sterre in de keuken een flesje breinmelk te drinken. Wanneer ze het flesje
leeg heeft, legt ze het naar zich neer en steekt ze haar armpjes uit naar haar broer. ‘Bove toe! Pipi
doe!’
89. Jairo tilt Sterre op, neemt haar mee naar boven en zet haar op het potje. ‘Zo, nu kan je een plasje
doen.’
‘Kaar.’ zegt Sterre al snel.
90. Dan gaat Jairo met Sterre op de grond zitten om haar te leren praten. Iets wat geen probleem is, want
Sterre zegt de woorden die haar broer zegt zonder moeite na.
91. ‘Goed zo, Sterre.’ zegt Jairo trots. Dan gaat de deur open en Sterre kijkt vrolijk op.
‘Ty!’ roept ze. ‘Ik woordjes leren!’
‘Ja? Dat is mooi.’ zegt Tyler met een knipoog naar Jairo. ‘Kan je nu dan ook onze namen helemaal
zeggen?’
Sterre knikt. ‘Jairo.’ zegt ze terwijl ze naar Jairo wijst. Dan gaat haar handje richting Tyler. ‘Tyler. En ik
Sterre!’ Bij dat laatste klapt ze enthousiast in haar handjes.
92. ‘Ze pikt alles echt heel makkelijk op.’ zegt Jairo hoofdschuddend. ‘Echt niet te geloven hoe makkelijk
ze dat doet.’
‘Nou, als ze zo makkelijk leert, heb je nu waarschijnlijk wel tijd om te gamen? Ik wil je graag nog een
keertje inmaken voor we naar school moeten.’
‘Eerlijk gezegd wil ik nog even bij Sterre blijven. Het is zo leuk om zo’n kleintje nieuwe dingen te leren.’
‘Kennissim…’ mompelt Tyler en hij draait zich om. ‘Well, fuck it, ik ga toch echt naar beneden om SSX3
te spelen.’
93. ‘Fuck?’ vraagt Sterre en Tyler blijft verbaast staan.
‘Nee Sterre, dat is een slecht woord.’ zegt Jairo. ‘Dat moet je niet zeggen.’
‘Fuck! Fuck!’ roept Sterre en ze klapt in haar handjes.
‘Bedankt, Ty.’ zegt Jairo met een zucht.
Grijnzend loopt Tyler de kamer uit. ‘Graag gedaan, Jai.’
94. Later die ochtend, wanneer de jongens naar school zijn, staat Cisko uit het raam de achtertuin in te
kijken.
‘Moet je zo naar ze staren?’ vraagt Larissa, die rustig haar ontbijt zit te eten.
‘Maar kijk dan! Had jij dit ooit verwacht?’
‘Ik had eerlijk gezegd niet verwacht om oma te worden. Maar dat Marnix zo goed met kleintjes is,
verbaast me niets.’
95. ‘Nou, mij wel.’ zegt Cisko terwijl hij toekijkt hoe Marnix Sterre probeert te laten lopen. ‘Ik had echt niet
verwacht dat het hem zo goed af zou gaan, het vaderschap.’
96. Geduldig probeert Marnix zijn dochter door de tuin te laten stappen. Eerst snapt Sterre niet echt wat
haar vader bedoeld en zakt ze naar haar knietjes om over het gras te kruipen.
97. Maar uiteindelijk heeft ze door dat lopen eigenlijk veel fijner is dan kruipen, dus wandelt ze vrolijk naar
Marnix toe.
98. ‘Goed zo, Sterre.’ zegt Marnix terwijl hij haar optilt om op zijn knie te laten zitten. ‘Heel goed.’
Glimlachend haalt Marnix zijn hand door Sterre’s haar en geeft hij een kusje op haar voorhoofd.
Sterre grijnst met dezelfde lach op haar gezicht terug. ‘Papa ook goed.’ zegt ze vrolijk en ze geeft
Marnix een kusje terug, waarop Marnix zijn dochtertje stevig knuffelt.
99. En daarmee eindigt deze update.
Hmm, wat te zeggen? Geen idee. Daar is het nu te laat voor.
Jup, ik heb deze update weer op zo’n onmogelijk tijdstip afgemaakt. Whatever.
Deze update was wat korter dan normaal (Ik heb een keertje minder dan 100 slides!).
Maar ja, ik wilde niet iedereen nog langer laten wachten door er nog een
rondje aan vast te plakken. Dan had het waarschijnlijk nog een maand
geduurd voor deze update er was.
Dat was het volgens mij wel.
Xx Marieke.
