2. Mowa jest konstytutywną funkcją człowieka.
Użycie mowy stanowi przejście od
zwierzęcego języka sygnałów do języka
synchronizyjącego działania grupowe oraz
przekazującego treści z pokolenia na
pokolenie.
3. Środek wymiany myśli między dwiema
osobami
Stanowi podstawę komunikacji
interpersonalnej, bezpośredniej osobowej.
4. natychmiastowa i wzajemna;
np.
rozmowa, dysputa, pogawędka, przemówienie, przesłucha
nie, spowiedź;
należy do nietrwałych środków komunikowania – verba
volant (łac.) – słowa ulatują.
Platońska idealna społeczność powinna być
siedmiotysięczna, gdyż maksymalnie tylka tak wielka
zbiorowość może się zebrać, by wysłuchać mówcy.
5. Poprzez ciało wyrażamy myśli i emocje.
Gesty, sposób zachowania, ubierania,
wreszcie język stanowią środek
symbolicznego wyrazu myśli.
6. Decyzja nadawcy o nadaniu komunikatu o określonym
znaczeniu.
Zakodowanie zamierzonych znaczeń przez nadawcę w
formie określonych słów czy gestów.
Nadanie komunikatu – jego wypowiedzenie lub pokazanie.
Odbiorca postrzega komunikat jako zbiór o pewnym
układzie znaków.
Odkodowanie komunikatu przez odbiorcę.
Uzyskana interpretacja komunikatu wywiera pewien
określony wpływ na odbiorcę.
7. Pogłoska rozpowszechniana w miejscach publicznych
(„arabski telefon”) – najczęstsza forma naturalnej
społecznej telekomunikacji.
Przekazywanie wiadomości z pokolenia na pokolenie
– naturalna ludzka pamięć.
Sposoby przypominania, mnemotechnika – Simonides.
8. Medium jako „wszelki środek utrwalania
informacji w czasie lub przekazywania jej w
przestrzeni” (T. Goban-Klas, Cywilizacja
medialna..., s. 17).
Media jako rozszerzenie ludzkich zdolnoci
(M. McLuhan, Zrozumieć media. Przedłużenia
człowieka, Warszawa 2004).
9. konwencjonalne kody (alfabet, alfabet
Morse’a, sygnalizacja)
nośniki sygnałów (wibracje powietrza, fale świetlne oraz
papier, taśma filmowa, płyta gramofonowa)
instrument pozwalające na powielanie, transmitowanie lub
odbiór przekazu (prasa drukarska, radiostacja, odbiornik
radiowy, odbiornik telewizyjny)
instytucje, które tworzą przekazy (np..
prasa, radio, telewizja)
10. Medium pisma utrwaliło mowę.
Malarstwo i fotografia przedstawiło obrazy.
Telewizja umożliwiła przesyłanie obrazów.
Telefon, radio i komputer transmitują
dźwięki.Taśmy, płyty, pliki komputerowe je
utrwalają.
11. „Każda kultura, aby się rozwijać, potrzebuje
środków utrwalenia i przeciwdziałania
zwrdności pamięci ludzkiej. Potrzebuje zatem
mediów. Ich prezentacja jest zarazem opisem
coraz większej części ludzkiej kultury” – T.
Goban-Klas, s. 18.
12. Masowa dystrybucja informacji wraz z pojawieniem się radio i
telewizji.
„mass media” – termin ukuty w latach 40-tych XX wieku w
Stanach Zjednoczonych.
„Media w społecznym sensie są instytucjami
(prasa, radio, telewizja), które pośredniczą, selekcjonują i tworzą
przekazy medialne” – T. Goban-Klans, s.23.
Komunikacja jednokierunkowa.
13. Utrwalają i przekazują społeczne wyobrażenia nt.
ludzkich charakterów, obyczajów, bohaterów, a także
je tworzą i konkrettyzują.
Osoby wypowiadające się do mikrofonu lub do
kamery nie są dyspontentami środów przekazu.
Wykorzystwywanie mediów dla zysku, kształtowania
własnej pozycji oraz umocnienia aktualnego
porządku społecznego czy politycznego.
14. „Centralizacja władzy w sferze komunikowania i
mediów (powstawanie wielkich
międzynarodowych konglomeratów medialnych) i
ich zdominowanie przez komercjalną lub
polityczną ideologię ogranicza pluzralizm opinii
społecznych, a więc umacnia polityczny i
społeczny status quo” – T. Goban-Klas, s. 24.
15. Forum publicznej prezentacji spraw narodowych i
międzynarodowych.
Jeden z instrumentów władzy społecznej, narzędzie
kontrali i zarządzania społeczeństwem.
Stymulanty rozwoju cywilizacji w aspekcie
artystycznym, obyczajowym i normatywnym, poprzez
promocję określonych wydarzeń i zjawisk, np. w
sztuce, modzie, obyczajach.
16. Dominujące źródła kształtowania
indywidualnej wyobraźni rzesz
odbiorców, czyli praktycznie całego
społeczeństwa.
Sektor życia zbiorowego, nowy rodzaj
działalności gospodarczej , w wyniku której
wytwarzane są poszukiwane dobra kultury.
17. okno na wydarzenia i przeżycia innych
zwierciadło wydarzeń, zakładające kąt odbicia
rzeczywistości jako ograniczący to, co widziane
filtr selekcjonujący i przybliżający pewne wydarzenia
drogowskaz, przewodnik, interpetator wydarzeń
forum lub scenę prezentacji informacji i idei dająca
możliwość publicznej debaty
ekran
18. 1) znaków i sygnałów
2) języka
3) pisma
4) druku
5) telekomunikacji
6) komputera i telekomputera (internetu)
19. Nowo powstające media łączą się z dawnymi
prowadząc do kumulacji.
Wszystkie media tworzą nowe formy społeczne i
instytucjonalne.
Istniejące środki komunikowania muszą się
zmieniać w związku z pojawieniem się nowego
medium- alternatywą jest ich zanikanie.
20. Relacje nie mają charakteru
deterministycznego, choć „techniki medialne
wywierają bezpośredni wpływ na procesy
komunikowania i na całą kulturę” – T. Goban-
Klas, s. 33.
21. Mogą mieć pozytywny i negatywny
wpływ, ponieważ technika nie jest
neutralna, ale może być używana do zarówno
dobrych, jak i złych celów.
Wszelkie wynalazki techniczne mają
nieprzewidywalne konsekwencje.
22. Jakie widzicie Państwo pozytywne, a jakie
negatywne efekty wpływu nowych mediów na
człowieka i społeczeństwo?
23. Jest to próba definicji nowego społeczeństwa w dobie mediów
masowych.
Stanowi duże uproszczenie rzeczywistości, ponieważ odbiorcą
przekazu medialnego nie jest samotna jednostka, ale grupa
społeczna.
Społeczeństwo współczesne nie jest zatomizowaną zbiorowością
sterowaną przez „elitę władzy” za pomocą środków masowego
przekazu, jak uważał np. amerykański socjolog po II woj. świat.
Charles W. Mills.
24. Tadao Umesamo – autor koncepcji dżohoka shakai,
czyli „społeczeństwa informacyjnego”, pod koniec lat
60. XX wieku.
Etap charakterystyczny dla epoki postprzemysłowej,
w której dominującym obszarem zatrudnienia nie jest
już praca na roli czy w fabryce, ale usługi.
Decydującą siłą rozwoju staje się wiedza teoretyczna
oraz działalność naukowo-badawcza.
25. Pojęcie szersze od pojęcia „społeczeństwa
informacyjnego”.
Informacja jest rozpowszechniana sieciowo.
Globalna sieć telekomunikacyjna – początki:
poczta, telegraf i telefon; potam:
radio, telewizja, łączność satelitrna.
26. Oparte na kontaktach zapośredniczonych:
zamiast Face-to-Face pojawia się Interface-
to-Interface.
Komunikacja następuje za pośrednictwem
mediów, zwłaszcza komputera i sieci.
27. - zapośredniczenie kontaktów międzyludzkich
- tworzenie (produkcja) swoistej rzeczywistości wirtualnej – kultury
medialnej
- infrastruktura telekomunikacyjna stanowi podstawę sieci i obiegów
informacyjnych
- większość ludzkich działań jest wspomaganych przez techniki
medialno-informacyjne
- większość pracownikw wykonują zajęcia informacyjne
- większość PKB powstaje przy udziale sektora usług
informacyjnych, telekomunikacyjnych i medialnych
- informacja i wiedza są podstawowym towarem
28. „Informacja i wiedza są podstawowym
czynnikiem wytwórczym, kategorią
ekonomiczną (Towarem), a produkcja i obieg
wiedzy i informacji ma charakter działalności
gospodarczej, rozwój społeczny opiera się na
wykorzystaniu teleinformatyki” – T. Goban-
Klas, s. 44.
Ten podstawowy model komunikowania jest zawsze relacyjny, gdyż opiera się na istniejącej relacji społecznej i ugruntowuje więź między uczestnikami.
Np. W latach 50-tych XX wieku radio zmieniło się z medium o masowym charakterze w medium nieszowe (o niszowych audytoriach), ze względu na pojawienie się telewizji. Z medium wyłącznego stało się medium towarzyszącym w domu, samochodzie, sklepie.Popularność TV spowodowała też transformację prasy (dzienników oraz czasopism) a także filmów. Gazety stały się za jej przykładem bardziej obrazkowe (tabloidalne), zaś film odwrotnie zmienił proporcje ekranu i poprawił siłę i jakość bodźców dźwiękowych.
„Media nie będąc same z siebie czynnikiem sprawczym ułatwiają osiąganie celów społecznych, których bez nich nie można zrealizować.Pismo nie stworzyło imperiów i biurokratycznych organizacji, ale bez niego po prostu nie są one możliwe.Ajatollah Chomeini nie pokonał szacha Iranu Rezy Pahlaviego wysyłanymi z emigracji w Paryżu kasetami ze swoimi przemówieniami, ale ich odtwarzanie w meczetach przygotowało grunt dla islamskiej rewolucji w tym kraju” – s. 33.
Sieciowość się rozpowszechnia w społeczeństwie stając się paradygmatem:Także w gospodarce stają się coraz efektywniejsze te przedsiębiorstwa, które opierają się na sieciowym zarządzaniu. Pozomo, nie-hierarchicznie.