75 jaar Nederlandse kunst 1850-1925. V. Isaac Israels
•Télécharger en tant que PPTX, PDF•
1 j'aime•1,739 vues
Vijfde bijeenkomst in de cursus 75 jaar Nederlandse kunst (1850-1925) georganiseerd door Artetcetera (Michiel Kersten) Deze bijeenkomst: leven en werk van Isaac Israels. Bijeenkomst op 2 februari 2017 in De Luifel te Heemstede
Recommandé
Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
En vedette
En vedette (13)
Similaire à 75 jaar Nederlandse kunst 1850-1925. V. Isaac Israels
Similaire à 75 jaar Nederlandse kunst 1850-1925. V. Isaac Israels (20)
Plus de Michiel C.C. Kersten
Plus de Michiel C.C. Kersten (13)
75 jaar Nederlandse kunst 1850-1925. V. Isaac Israels
- 1. 75 jaar Nederlandse kunst 1850-1925 5. Isaac Israels Michiel Kersten | Artetcetera. Kunst in woorden
- 3. • 1865 – geboren als zoon van van Jozef Israels en Aleida Schaap • 1871 - Gezin Israels verhuist naar Den Haag – Koninginnegracht 6 (later naar nr. 2) • 1877 – Gezin Israels maakt grote reis (Parijs, Turijn, Rome, Napels, Venetië, München) • 1878-1880 – Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag • 1881 – Debuut met het schilderij Repetitie van het signaal (Museum Mesdag) – • 1882 exposeert op de Salon in Parijs De begrafenis van de jager. • 1886-1887 – Reis met Theophile de Bock naar Drenthe • 1886 -1887 – Rijksakademie van Beeldende van beeldende kunsten • 1887-1888 – Verhuist naar Amsterdam (Rozengracht, Warmoesstraat, Parkstraat (Oosterpark 82) • 1887 vriendschappen met tachtigers, m.n. Breitner, Haverman, Witsen, Frans Ehrens
- 4. Isaac Israels, De begrafenis van de jager, 1882, olieverf op doek, Otterlo, Rijksmuseum Kröller-Müller
- 7. • 1891 – Brengt bezoek aan Londen • 1892 – Paul Marie Verlaine verblijft enige dagen bij Witsen en Israels • 1894-1898 – Schildert in de open lucht in Amsterdam • 1898 – Israëls koopt een camera • 1900 - Via Thérèse Schwartze contact met modehuis Hirsch • 1903-1905 Schildert in Parijs (modehuis Paquin en de bekende uitgaansgelegenheden • 1905-1913 Woont en werk voornamelijk in Parijs • 1913-1914 Londen • 1915 – Zwitserland & Frankrijk – via Londen terug naar Nederland • 1915-1916 Schildert Indische /Javaanse mensen en maakt portret van Mata Hari
- 8. IsaacIsraels,Café-ChantantindeNesteAmsterdam,circa 1893,olieverf,Otterlo,RijksmuseumKröller-Müller
- 19. • 1916-1920 Israels krijgt van Jo Van Gogh-Bonger twee Van Goghs te leen • 1917 – betrekt atelier van zijn vader in Den Haag • 1921 – vliegt in een tweedekker boven Amsterdam, maakt in deze jaren vele reizen (o.a. Zweden, Denemarken • 1921-1922 – Reis naar Nederlands-Indië • 1923 -1934 – Woont en werkt in Den Haag • 1927-1934 – werkt regelmatig in het Scala Theater in de Wagenstraat in Den Haag,, • 1927 – 1929 - Italië met vriendin Sophie de Vries • 1934 – overlijdt na een aanrijding Bron – Isaac Israels. Hollands impressionist. Saskia de Bodt, Jroen Kapelle, John Sellevis, e.a.
Notes de l'éditeur
- oor Isaac Israels Het Transport van de Kolonialen Prijs op aanvraag CONTACT Dit paneel is een voorstudie voor een heel groot schilderij dat Isaac Israels in 1883 zal schilderen. De kolonialen zijn toekomstige KNIL-militairen (Koninklijk Nederlands Indisch Leger). Zij komen uit Harderwijk waar het Koloniaal Werfdepot is gevestigd. Hier worden tussen 1814 en 1909 rekruten geworven. Met een korte training van zes weken worden zij voorbereid voor hun dienst in het leger. In detachementsverband vertrekken zij na hun opleiding, onder leiding van een o cier, per trein naar Rotterdam. De trein komt aan in het station Maas. Vandaar lopen zij via de Koningsbrug naar de Boompjes. Daar wordt ingescheept en gaan zij op transport naar het verre Nederlands-Indië. Op het paneel staan twee leeuwenbeelden afgebeeld. Zij behoren tot de vier leeuwen, aan weerskanten van de Koningsbrug. In de volksmond werd deze brug ook wel de Vierleeuwenbrug genoemd. De brug werd op 24 september 1860 door koning Willem III geopend. De vier leeuwen waren restanten van de toen al afgebroken Hofpoort. In de meidagen van 1940 is de brug gespaard gebleven, pas na de Watersnoodramp van 1953, is deze afgebroken. Drie leeuwen staan nu op de Maasboulevard, een vierde bij een kazerne in Amersfoort. Het schilderij is een mooi voorbeeld van zijn militaire schilderijen. In hetzelfde jaar, 1882, schilderde Isaac een groot doek, ‘Begrafenis van de Jager’. Met dit doek haalt hij in 1883 op de Salon in Parijs een eervolle vermelding. Een prachtige start voor een jonge schilder. Literatuur: Jozef en Isaac Israëls – Vader en zoon, John Sillevis e.a., Ge- meentemuseum Den Haag, 2008. Afbeelding op bladzijde 34. Periode 1882 Materiaal Olieverf op paneel Signatuur r.o. Isaac Israels en gedateerd 1882 Referentie 100-636 Afmetingen 55.5 x 86 cm
- Israels, Isaäc Lazarus (1865-1934) Home Opzet Redactiecommissie Auteurs Zoeken & Selecteren BWN 1780-1830 BWN 1880-2000 Contact Zoek in alle resources Verzenden English | Nederlands © Huygens ING - Den Haag. Bronvermelding: Mw. M. van Delft, 'Israels, Isaäc Lazarus (1865-1934)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn2/israels [12-11-2013] ISRAELS, Isaäc Lazarus (1865-1934) Israels, Isaäc Lazarus, schilder (Amsterdam 3-2-1865 - 's-Gravenhage 7-10-1934). Zoon van Jozef Israels, schilder, en Aleida Schaap. afbeelding van Israels, Isaäc Lazarus Isaäc Israels kwam uit een Amsterdams orthodox-joods milieu, met een grote voorliefde voor schilderkunst en literatuur. In 1871 verhuisde hij met het gezin naar 's-Gravenhage, waar hij tot zijn dertiende jaar op school was. Isaäc oefende zich daarna zowel in het lezen en spreken van een aantal talen, gestimuleerd door de vele familiereizen, als in het tekenen en schilderen. Wat betreft het laatste kreeg hij enig onderricht van zijn vader en bezocht hij een korte periode (1878-1880) de Haagse academie, waar hij contact kreeg met o.a. Bauer en Dijsselhof. Hij kreeg al snel bekendheid met zijn portretten en militaire onderwerpen in de min of meer gedetailleerde impressionistische stijl van die tijd, die aansloot bij de schildersstijl van zijn vader. In 1882 verwierf zijn De begrafenis van de Jager een eervolle vermelding in de Parijse Salon en een gunstige kritiek in Le Figaro. Ook in eigen land behaalde hij in 1883 op de Internationale tentoonstelling in Amsterdam een hoge onderscheiding. Toch wist Israels, hoewel zijn kansen voor het grijpen lagen, hieruit onvoldoende munt te slaan. Tegen de zin van zijn ouders verhuisde hij in 1887 van Den Haag naar Amsterdam, waar hij al een jaar lessen gevolgd had aan de Rijksakademie van Beeldende Kunsten. Isaäc wilde niet voortgaan in het spoor van zijn beroemde vader, maar had als doel een eigen stijl te zoeken: het vastleggen van een impressie; hij probeerde schetsmatig een moment uit het volle leven te grijpen en hiervan een samenvattende karakteristiek te geven. Het ging hem niet om gedetailleerde afwerking, maar het onderwerp bleef het belangrijkst. Dit in tegenstelling tot de Franse impressionisten, bij wie het vooral ging om een ver uitgewerkt licht-, zon- en kleureffect. Met deze stijl behoorde hij tot de zg. Amsterdamse impressionisten, van wie Breitner de belangrijkste vertegenwoordiger was. Isaacs werk toont duidelijk verwantschap met dat van Breitner, met wie hij een tijdlang in het hetzelfde huis een atelier had. Andere voor hem invloedrijke tijdgenoten zijn de Franse schilders Manet, De Toulouse-Lautrec en Degas en de Duits-joodse schilder Max Liebermann, die veel contact had met de familie Israels. Tijdens zijn beginperiode in Amsterdam kwam Isaäc aanvankelijk tot weinig resultaat, hetgeen vooral zijn moeder zorgen baarde. Hij werd opgenomen in de kring van Tachtigers en had vriendschappelijke omgang met de letterkundige Frederik van Eeden en sloot hechte vriendschap met de schrijver Frans Erens. Met de laatste zwierf hij "s avonds en "s nachts door Amsterdam, waar zij kroegen en danshuizen bezochten. Hier ontdekten ze nieuwe onderwerpen voor hun werk. Ook Amsterdamse vrouwen en meisjes en stadsgezichten met figuren vormden in deze periode belangrijke studies voor Isaacs schilderijen. Zijn mogelijkheden werden groter toen hij in 1894 toestemming van de burgemeester van Amsterdam kreeg om buiten te gaan schilderen. Het atelier maakte plaats voor de straat: een reeks stadsbeelden dateert uit deze periode. Van 1894 tot 1902 werkte Isaäc 's zomers veel in Scheveningen, waar hij samen met zijn vader een gehuurd huis bewoonde en vooral strandscènes schilderde. Hij benaderde in deze periode zijn oorspronkelijk in 1877 aan Thérèse Schwartze geformuleerde doelstelling, om bij voorkeur in en naar de natuur te werken. Zijn stijl wijzigde zich daarna niet ingrijpend meer. Ca. 1900 kreeg hij dank zij Thérèse een introductie bij het Amsterdamse modemagazijn Hirsch, waar hij naaisters, mannequins en pasdames schilderde. Ook tijdens regelmatig terugkerende bezoeken aan Parijs in de periode van 1903 tot 1913 leverden de grote modemagazijnen hem talrijke onderwerpen. Daarnaast schilderde Israels veel vrouwen- en meisjesfiguren op straat, taferelen in het Bois de Boulogne en scènes uit het café- en theaterleven. In veel van deze werken gebruikte hij pastel- of aquareltechniek. Het is opmerkelijk dat zijn werk in Frankrijk weinig waardering vond, terwijl het naar Hollandse begrippen erg 'Frans' aandeed. Van 1913 tot 1915 verbleef hij, evenals in Parijs, met tussenpozen in Londen. Door de oorlog mocht hij daar niet buitenshuis werken. Isaäc maakte vooral veel schilderijen van paardrijders in Hyde Park, maar ook van boksers en ballerina's. Daarna volgde een verblijf in Zwitserland, waarna hij zich weer in Nederland vestigde en afwisselend in Den Haag, Amsterdam en Scheveningen verbleef. In 1921/1922 maakte hij een reis naar Indië en bezocht Solo, Batavia en Bali. Op Bali schilderde hij veel vrouwenfiguren. Ook werkte Israels als portretschilder aan het hof van de Mangkoenegara en in de kraton van de Soenan. Na terugkeer uit Indië vestigde hij zich definitief in het huis van zijn overleden ouders aan de Koninginnegracht 2 in Den Haag. Hij zou hier - afgezien van een aantal korte reizen - blijven wonen tot zijn overlijden aan de gevolgen van een aanrijding. In deze laatste Haagse tijd verwierf hij in Nederland veel erkenning: een groot aantal portretopdrachten volgden. Ook hield hij zich nog altijd bezig met onderwerpen als circus, café"s, cabaret en toneel. In 1928 won hij een Olympiade Kunstprijs voor zijn werk Ruiter met de rode jas. Van zijn werk werden zeer regelmatig tentoonstellingen georganiseerd bij kunsthandels en kunstgenootschappen. Het omvangrijke oeuvre van Isaäc Israels (3000-4000 schilderijen en duizenden tekeningen, aquarels en pastels) kan min of meer als op zich zelf staand beschouwd worden. Nieuwe stromingen in de schilderkunst beïnvloedden hem niet meer, hij hield vast aan zijn eigen eenmaal verworven stijl. Van zijn kant was er ook geen sprake van vernieuwende invloed, en men kan dan ook geen duidelijke volgelingen aanwijzen. Hij heeft ook nooit zijn ideeën over kunst gepubliceerd. Zijn vriend Frans Erens karakteriseert Isaäc als een goed en rechtschapen mens, die niemand leed kon aandoen, niet van vormelijkheid en conventies hield en altijd op zoek was naar het 'echte' in alles. Hij leefde sober en teruggetrokken - was snel te kwetsen; hij was jood en klein van stuk - en dikwijls moeilijk te doorgronden voor familie en vrienden. Hij maakte daardoor een gereserveerde indruk. A: Brieven van en aan Israels in Koninklijke Bibliotheek en Gemeentearchief te 's-Gravenhage. P: Chronologische lijst van voornaamste werken en afbeeldingen in Anna Wagner, Isaac Israels, 53-59. L: G.H. Marius, 'Isaac Israels', in Onze Kunst 15 (1916) 141-162; F. Erens, Vervlogen jaren. Vervolledigd uitg. en van aant. voorz. door Harry G.M. Prick. Met een inl. van A. van Duinkerken (Zwolle, 1958); A. Wagner, 'Isaac Israels 1865-1934', in Mededelingen van het Gemeentemuseum Den Haag 14 (1959) 1-44; J.H. Reisel, Isaac Israels. Portret van een Hollandse impressionist (Amsterdam, 1967); Anna Wagner, Isaac Israels (Rotterdam, [1967]; Die Haager Schule. Holländische Maler vor hundert Jahren. Ausstellung Rheinisches Landesmuseum Bonn 18.2. - 3.4.1972, Hamburger Kunsthalle 20.4.-4.6.1972. [Einl. und Katalog von Anna Wagner...]. (Düsseldorf, 1972); Anna Wagner, 143 maal Isaac Israels [Catalogus tentoonstelling. Het Zeister Slot, Zeist, 20 apr. - 5 aug. 1974. Zeist, 1974]; Isaac Israels 1865-1934. [Tentoonstelling] kunsthandel Ivo Bouwman. 13 sept. 1980 - 13 okt. 1980. [Met een inl. van Anna Wagner.] I: Saskia de Bodt [e.a.], Isaac Israels. Hollands impressionist. Onder red van Tessa Baars en Wim Pijbes (Rotterdam 1999) 6 [Portret: Joseph Jessurun de Mesquita, ca 1890]. Mw. M. van Delft Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 2 (Den Haag 1985) Laatst gewijzigd op 12-11-2013
- saac Israëls (1865-1934) Tekst: Ruud van Capelleveen, Auteur van Kunstbegrip en Door de Nederlandse Geschiedenis Nederlandse kunstschilder en tekenaar De Nederlandse kunstschilder en tekenaar Isaac Israëls was de zoon van de kunstenaar Jozef Israëls. Isaac werd geboren op 3 februari 1865 in Amsterdam. Enkele jaren later verhuisde de familie naar Den Haag. In 1878 verliet Isaac Israëls de school. Met zijn ouders bracht hij elk jaar een bezoek aan de Franse Salon in Parijs. Isaac bezocht de Academie voor Beeldende Kunst in Den Haag in de jaren 1880-1882. In deze tijd schilderde en tekende hij voornamelijk portretten en militairen. Tachtigers In 1885 verliet hij Den Haag en vestigde zich in Amsterdam. Hier raakte hij in contact met Frans Erens, met wie hij bevriend blijft, en de beweging de Tachtigers. Na zijn opleiding aan de Rijksacademie betrok hij een atelier in de Eerste Parkstraat. Daar werkten ook Heverman, George Breitner en Witsen. Buitenlandse reizen Isaac Israëls maakte diverse reizen naar het buitenland. Parijs werd bezocht in 1889 en Hamburg in 1891. Na de dood van zijn moeder in 1894 reisde hij met zijn vader Jozef Israëls en vriend Frans Erens naar Spanje en Noord-Afrika. Na deze reis begon de kunstenaar ook buiten het atelier te schilderen. Parijs Mata Hari door Isaac Israëls, 1916 Israëls schilderde vooral mensen: dienstmeisjes, kinderen in parken, loopjongens enz. De zomermaanden bracht hij veelal een bezoek aan Scheveningen, waar hij kinderen op het strand en portretten met de zee als achtergrond schilderde. In 1904 vertrok Israëls naar Parijs, waar hij een atelier aan de Boulevard de Clinchy betrok. Dit atelier zou hij tot 1925 aanhouden. Zijn werk in de Franse hoofdstad onderbrak hij af en toe om een bezoek aan o.a. Duitsland, Zweden en Zwitserland te brengen. Ook werkte Isaac Israëls tussen 1913 en 1914 enige tijd in Londen. Israëls was een zeer reislustig mens: in 1921 reisde hij ook naar Nederlands-Indië. Series Isaac Israëls had een brede belangstelling, maar hield zich toch een tijdlang bezig met een bepaald onderwerp. Hierdoor ontstonden soms series met hetzelfde onderwerp. Op 8 oktober 1934 overleed de kunstenaar als gevolg van een aanrijding enkele dagen eerder.
- Aquarel 1881 De begrafenis van de jager, 1881
- ISAAC ISRAELS (1865 - 1934) De schermles, 1880 Olieverf op paneel Verworven met steun van de BankGiro Loterij Kröller-Müller Museum
- ISAAC ISRAELS (1865 - 1934) Het transport der kolonialen, 1883 - 1884 Olieverf op doek In de tweede helft van de 19de eeuw vertrekken ruim 70.000 militairen van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger naar Nederlands-Indië. Deze lichting KNIL-militairen loopt over de Koningsbrug in Rotterdam om zich in te schepen voor de reis. De vrouw met het kind aan de hand die afscheid neemt van haar man verleent de voorstelling wel dramatiek, maar toch gaat het Isaac Israels meer om een objectieve weergave dan om een gevoel los te maken. Grijze, donkere tonen Isaac is de zoon van Jozef Israëls, een van de belangrijkste kunstenaars van de Haagse School. Deze kunststroming kenmerkt zich door realistische Hollandse landschappen in grijze, donkere tonen. Isaac is pas 18 jaar wanneer hij Het transport der kolonialen schildert. Hij lijkt in dit monumentale, donkere, gedetailleerd geschilderde werk nog beïnvloed door het werk van zijn vader. Nederlandse impressionist Maar al snel ontwikkelt hij een eigen stijl. Zijn techniek wordt losser en vluchtiger en hij gaat zich toeleggen op het snel vastleggen van zijn onderwerpen. Hij wordt dan ook gezien als een Nederlandse vertegenwoordiger van het impressionisme.
- Isaac Israels Café-chantant in de Nes te Amsterdam_circa 1893 collectie Kroller-Muller Museum.JPG Beschrijving Object name: Isaac Israels, Café-chantant in de Nes te Amsterdam, circa 1893. collectie Kröller-Müller Museum Title Object: Keywords: Photographer: Date created: 09-09-2008 Copyright Photo: Delen: Permalink
- Etalage, Isaac Israels, 1894 olieverf op doek, h 59cm × b 64cm. Meer objectgegevens Een echtpaar bekijkt kinderkleding in de verlichte etalage van modemagazijn Bahlmann & Co. aan de Nieuwendijk in Amsterdam. De jurkjes zijn keurig gerangschikt naar kleur, waardoor er diagonale stroken rood, lichtblauw en wit ontstaan. Zo’n verlichte etalage was nieuw aan het einde van de 19de eeuw, en werd mogelijk gemaakt door de introductie van het elektrische licht. Dat maakte de stad ’s avonds veiliger, maar ook levendiger.
- hor Isaac Israëls (1865–1934) Link back to Creator infobox template wikidata:Q979534 Description English: Hoedenwinkel Date circa 1895 Source/Photographer http://velehanden.nl/content/nieuws/detail/slug/hall-of-fame-kabk-alumni-aflevering-6/page/6
- ISAAC ISRAELS (1865 - 1934) In het danshuis, 1893 Olieverf op doek Kroller Muller
- tist Isaac Israëls (1865–1934) Link back to Creator infobox template wikidata:Q979534 Title Maids from Amsterdam wikidata:Q17334542 Date circa 1890 - circa 1900 Medium oil on cardboard Dimensions 41 × 56 cm (16.1 × 22 in) Current location Rijksmuseum Amsterdam Link back to Institution infobox template wikidata:Q190804 Accession number SK-A-3594 Object history 1944: bequeathed to the Rijksmuseum Amsterdam, Amsterdam, by Mr. and Mrs. Drucker-Fraser, Montreux Inscriptions Signature bottom right: ISAAC ISRAELS References RKDimages, Art-work number 110244. Source/Photographer www.rijksmuseum.nl : Home : Info : Pic
- Jongen en meisje op ezeltjes, Isaac Israels, 1896 - 1901Boy and Girl on Donkeys, Isaac Israels, 1896 - 1901 painting, h 46cm × w 54cm. More details Rijksmuseum
- Isaac Israels - Regent Street, London (1913-1914)
- Afb. 1: Isaac Israëls (1865-1934), Café dansant, Moulin de la Galette, Paris, olieverf op doek, 90 x 110 cm, coll. Kamerbeek Sinds begin 2015 is er een expositie over de Haagse School en School van Barbizon in Museum Gouda. In deze tentoonstelling wordt getoond hoe de schilderkunst zich in de negentiende eeuw ontwikkelt van de landschappen van Michel, tot de modellen van Israëls. Bijzonder in de tentoonstelling is het onlangs door Museum Gouda aangekochte schilderij ‘Lezend meisje’ van Isaac Israëls.* De tentoonstelling is tot en met 21 februari 2016 te zien. Georges Michel (1743-1843) en Isaac Israëls (1865-1934) zijn twee uitersten binnen de collectie schilderkunst van Museum Gouda. Michel werd door de schilders van de School van Barbizon gezien als ‘Barbizonner’ avant-la-lettre. Deze Franse schilders beïnvloedden later de Hollandse schilders van de Haagse School. Isaac Israëls daarentegen, is bekend als impressionist. Voor hem hebben de thema’s en kleuren van de Haagse School al afgedaan. De schilders lijken mijlenver van elkaar verwijderd. Maar ze raken elkaar op een onverwachte manier. Gescheiden door bijna een eeuw, hebben ze beiden op dezelfde plaats geschilderd. Georges Michel schildert in het eerste kwart van de negentiende eeuw in de heuvels buiten Parijs. Michel stoffeert zijn landschappen met twee kleine molens die hij heeft gezien in het dorpje Montmartre. Montmartre zal in de negentiende eeuw veranderen van een rustig boerendorp, tot een levendige uitgaanswijk van Parijs. Isaac Israëls schildert graag in deze drukte. Het schilderij ‘Le Moulin de la Galette’ laat zien hoe er rond 1900 gefeest en gedanst werd rond deze oude molens. Van Michel tot Israëls: er is een hoop veranderd in honderd jaar. De tentoonstelling geeft een afwisselend beeld van de negentiende-eeuwse schilderkunst in de collectie van Museum Gouda. Hierbij vormt de uitwisseling tussen Nederland en Frankrijk een rode draad. De schilders van Barbizon werden niet alleen geïnspireerd door de donkere luchten van Michel, ze hadden deze lucht al in Nederland gezien. Zij reisden naar het Rijksmuseum en het Frans Hals Museum om de zeventiende-eeuwse meesters te zien. Maar ook Hollandse genrestukken waren geliefd. In Fantin-Latours interieurtje uit 1859 zie je de voorliefde voor Rembrandt terug. Maar ook andersom, van Nederland naar Frankrijk, wordt er veel gereisd. Sientje Mesdag-Van Houten en Floris Verster maakten - net als Franse realisten zoals Bonvin - graag stillevens van objecten uit het dagelijks leven. Jan Hendrik ‘H.J.’Weissenbruch ging op 76-jarige leeftijd naar Barbizon, om daar zelf te zien welke omgeving zijn voorbeelden uit Frankrijk zo had geïnspireerd. Deze schilderijen uit Frankrijk en Nederland worden naast elkaar getoond. Zo hangen de koeien van Jan Voerman en Willem Roelofs, naast de koeien van Jules Dupré en Antoine Volon. Fantin-Latours rozen naast de rozen van Sientje Mesdag-van Houten. En de luchten van Weissenbruch naast de luchten van Daubigny. Op deze manier versterken de werken elkaar en heeft de bezoeker de kans om zelf te kijken en te vergelijken. Museum Gouda beschikt over een uitgebreide collectie School van Barbizon en Haagse School, waarvan een groot deel is geschonken door de verzamelaar Paul Arntzenius (1883-1965). Voor de tentoonstelling ‘Van Michel tot Israëls’ is de collectie van Museum Gouda aangevuld met bruiklenen uit Nederlandse musea en particuliere collecties. Bij de tentoonstelling is een uitgebreide zaaltekst beschikbaar die u informatie geeft over de gepresenteerde werken. Ook is er een gratis app beschikbaar. Iedere bezoeker met een smartphone, kan nu eenvoudig een audiotour downloaden! De tentoonstelling is verlengd t/m 21 februari 2016. * Museum Gouda koopt ‘Lezend meisje’ van Isaac Israëls Museum Gouda heeft onlangs een schilderij gekocht van de Haagse schilder Isaac Israëls (1865-1934). Het schilderij is gekocht om de collectie Haagse School en School van Barbizon (w.o. legaat Paul Arntzenius) te versterken. Er zijn twee goede redenen waarom dit schilderij een aanwinst is voor het museum. Ten eerste is Isaac Israëls een publiekslieveling. Zijn manier van schilderen spreekt tot de verbeelding en zijn scherp geobserveerde, moderne onderwerpen spreken ook nu nog aan. In 2015 laten we ons publiek genieten van zeven prominente werken van Isaac Israëls. Niet alleen ons publiek is door hem gefascineerd, ook Paul Arntzenius, grondlegger van de collectie Haagse School van Museum Gouda, schonk drie werken van deze kunstenaar aan het museum. Wij zijn blij dat we zijn verzameling kunnen uitbreiden. Maar niet ieder schilderij van Israëls zou daarvoor in aanmerking komen. Een nieuwe aanwinst moet iets extra’s hebben. En volgens ons heeft dit lezende meisje dat! In de collectie van Museum Gouda bevindt zich de perfecte evenknie van dit schilderij. Arntzenius’ schonk ons een portret van zijn zusjes, lezend geportretteerd door Willem Bastiaan Tholen. Dit schilderij geldt als één van de beste werken van Tholen, vooral vanwege het intieme karakter. De zusjes wanen zich onbespied, waardoor Tholen een heel intiem portret kon schilderen. Iets van deze onbevangenheid zien we ook terug bij Israëls’ Lezend meisje. Een heel simpel en onbevangen schilderij. Daarbij komt: misschien is lezen ook wel de ideale portretpose. Het model is verdiept in haar boek, verzonken in haar eigen wereld. Dit is hét moment om toe te slaan voor de scherp schilderende Israëls.
- [weergeven]Isaac Israëls (1865–1934) Koppeling naar dit kunstenaarsjabloon wikidata:Q979534 Titel Ippy and Gertie posing at fashion house Hirsch, Amsterdam wikidata:Q17480508 Beschrijving English: Ippy (1895-1964) and Gertie (1895-1975) Wehmann posing at fashion house Hirsch, Amsterdam Français: Deux modèles, Epi (1895-1964) et Gertie (1895-1975), dans la maison de couture Hirsch d'Amsterdam Datum ca. 1916 Techniek olieverf op doek Afmetingen Hoogte: 78,5 cm. Breedte: 51 cm. Huidige locatie Privéverzameling Herkomst Christie's, Amsterdam, 2012: price realised €229,000 (includes hammer price and buyer's premium) Inscripties 'Isaac/Israels' (lower right) Opmerkingen Towards the end of the 19th century, Israëls was introduced by his childhood friend and portrait painter Thérèse Schwartze to the Amsterdam fashion house Hirsch & Cie at the Leidseplein. Israëls portrayed the whole range of the world of haute couture, from wealthy clients to toiling seamstresses, gaining access even to the dressing-rooms. Referenties Hans te Nijenhuis, Ietse Meij, Isaac Israels: Mannequins en mode, Wijk en Aalburg, 2002, p. 144 (illustrated, dated circa 1916) Bron/fotograaf Christie's, LotFinder: entry 5619897 (sale 3021, lot 52, Amsterdam, 20 May 2012)
- ISAAC ISRAELS (1865 - 1934) Mata Hari, 1916 Olieverf op doek Op dit moment is Mata Hari niet te zien. Het schilderij wordt dankzij een bijdrage van het Helene Kröller-Müler Fonds gerestaureerd en krijgt een nieuwe lijst. Schilderijen Portret 20e eeuw Stads- en uitgaansleven Isaac Israels wordt al op jonge leeftijd opgeleid in het atelier van zijn vader Jozef Israels, de beroemde schilder van de Haagse School. Na een korte studietijd aan de Rijksacademie blijft Isaac in Amsterdam wonen, waar hij het stadsleven en het turbulente uitgaansleven vastlegt. Hij schildert snel, zonder al te veel details, het gaat hem om het karakteristieke van zijn onderwerpen. Israels schildert veel vrouwen, aanvankelijk vooral fabrieksarbeidsters en dienstmeisjes, later ook mondaine vrouwen. Exotisch danseres De Friese Mata Hari, die eigenlijk Margaretha Zelle heet, treedt in heel Europa op als exotisch danseres. Vooral in Parijs is ze een hit. Maar in de Eerste Wereldoorlog wordt ze door de Fransen beschuldigd van spionage voor de Duitsers en in 1917 wordt ze gefusilleerd. Zelfverzekerde jonge vrouw Een jaar eerder schildert Israels dit monumentale portret van Mata Hari als ze tijdelijk in Den Haag woont. Hij geeft haar weer als een elegante, zelfverzekerde jonge vrouw. Het schilderij is opgezet in losse, snelle toetsen en vegen, met weinig kleur. Alle aandacht gaat naar Mata Hari’s statige, rijzige gestalte.
- Kunstenaar Isaac Israëls Jaar Circa 1894-1900 Type Olie op doek Afmetingen 40,3 × 64,6 cm Liggend naakt (Sjaantje van Ingen) Liggend naakt (Sjaantje van Ingen) Isaac Israels - Liggend naakt (Sjaantje van Ingen) 19e eeuw.jpg Kunstenaar Isaac Israëls Jaar Circa 1894-1900 Type Olie op doek Afmetingen 40,3 × 64,6 cm Portaal Portaalicoon Kunst & Cultuur Liggend naakt (Sjaantje van Ingen) is een schilderij van de Nederlandse kunstschilder Isaac Israëls. Het werd tussen 1894 en 1900 geschilderd in olieverf op doek. De afmetingen zijn 40,3 x 64,6 centimeter. Het toont Israëls' model Sjaantje van Ingen, naakt op een sofa, lezend in een boek. De stijl is impressionistisch. Het werk bevindt zich thans in particuliere collectie. Inhoud [verbergen] 1 Context 2 Afbeelding 3 Mooiste naaktschilderij 4 Literatuur Context[bewerken] In de achttiende en negentiende eeuw was het vrouwelijke naakt in de Nederlandse schilderkunst min of meer in ongenade geraakt. Pas rond 1890 werd het thema door impressionistische schilders als Isaac Israëls en George Hendrik Breitner weer in ere hersteld, voor het eerst eigenlijk sinds de tijden van Rembrandt. Deze keuze om weer naakten te gaan schilderen gold in die tijd echter nog als sterk controversieel: de schilders werden direct beschuldigd van onfatsoenlijke wellustigheid. Israëls schilderde in zijn schildersloopbaan een hele reeks volwaardige en realistische naakten. Als model gebruikte hij vaak jonge vrouwen uit de Amsterdamse volksbuurten. De vrouw op dit schilderij heet dan ook gewoon Sjaantje van Ingen. Over haar leven is verder weinig bekend. Wel schijnt ze behalve model ook de maîtresse te zijn geweest van Israëls. Israëls heeft haar eind jaren 1890 meerdere malen afgebeeld, soms in nagenoeg identieke poses als op het hier besproken schilderij. Afbeelding[bewerken] Liggend naakt toont Sjaantje van Ingen min of meer betrapt tijdens een moment voor zichzelf, mogelijk na een vermoeiende dag. Ze ligt er onnadrukkelijk en ongegeneerd bij, rank en stil, schijnbaar nonchalant lezend in een boek. Als een bloemenlijf ligt ze op een door een laken bedekte sofa, ongetwijfeld in de wetenschap dat de schilder naar haar kijkt, maar zich verder van geen kwaad bewust. Israëls zet Sjaantje teder en intiem neer, als een toonbeeld van ingetogen zinnelijkheid. Bijna zichtbaar is dat hij van haar gehouden moet hebben. Sjaantje op haar beurt lijkt zich volkomen op haar gemak te voelen in zijn atelier. Ze poseert niet, maar lijkt bijna lijfelijk aanwezig. Het aandachtige lezen in het boek kan gezien worden als een culturele daad die elke gedachte aan 'onfatsoen' neutraliseert. Israëls schildert haar met zijn kenmerkende losse impressionistische toets, met veel aandacht voor de vrouwelijke rondingen van haar volslanke lichaam en de roze kleur van de huid. Zijn penseel heeft haar lichaam zacht gemodelleerd, met haar rode mond als fel accent in een zee van zacht roze, beige en wit. In zijn geheel kan het portret gezien worden als een esthetisch werk, waarin emotie, lust en onlust een ruime plaats mogen innemen. Lezend naakt op bed, nog een liggend naakt van Sjaantje, lezend in een boek. Mooiste naaktschilderij[bewerken] In 2009 werd Israëls' Liggend naakt verkozen tot het mooiste naaktschilderij van Nederland. Het schilderij kreeg de meeste stemmen in de verkiezing georganiseerd door Oog, het tijdschrift van het Rijksmuseum Amsterdam. Het publiek kon kiezen uit 69 schilderijen van Nederlandse schilders die door een redactie waren geselecteerd, variërend van Rembrandt tot Appel. Ruim tienduizend mensen brachten hun stem uit, 1113 stemmen werden uitgebracht op Liggend naakt. Het Toilet van Theo Molkenboer (1871-1920) en Het gerucht van Joop Moesman (1909-1988) werden op ruime afstand respectievelijk tweede en derde. Literatuur[bewerken] Wagner, Anna: Isaac Israëls. Lemniscaat, Rotterdam, 1967, herdruk 1985. Nelly de Zwaan, 'Nederland uit de kunst: 365 dagen kijken en lezen', Warnsveld 2005. Hanna Klarenbeek, 'Naakt of bloot: Vrouwelijk naakt in de negentiende eeuw', Arnhem 2006.
- Isaac Israëls 1865 –1934 Negerbokser (Battling Siki) 1914-1915 Olieverf op doek, 124 x 98 cm Utrecht Centraal museum
- Museum Museum De Fundatie Locatie Zwolle Kunstenaar Isaac Israëls Jaar 1917 Type Olie op doek Afmetingen 70 × 55 cm Context[bewerken] In 1917 betrok Isaac Israëls na lang aarzelen het atelier van zijn vader Jozef in Den Haag. Hij had toen net twee schilderijen van Vincent van Gogh in bruikleen gekregen van Jo Bonger, de weduwe van Vincents broer Theo. Het betrof een exemplaar uit de beroemde reeks Zonnebloemen (thans in de National Gallery te Londen) en Het gele huis in Arles, waar Vincent gewoond had (thans in het Van Gogh Museum te Amsterdam). Isaac had verzocht de werken in bruikleen te krijgen om Vincents intense kleurgebruik te bestuderen. Tegelijkertijd gebruikte hij de schilderijen zoals ze in zijn atelier hingen diverse keren als achtergrond voor zijn eigen werk. Afbeelding[bewerken] In Vrouw, en profil voor de zonnebloemen van Van Gogh laat Israëls een jonge vrouw als Javaanse danseres met ontbloot bovenlijf poseren voor de versie van de Zonnebloemen. Het model is waarschijnlijk afkomstig uit de vriendenkring Raden Mas Jodjana (1893-1972), een Javaanse prins die naar Nederland kwam om te studeren en naam maakte als danser. In 1915 raakte hij bevriend met Israëls, die hem ook meermaals zou portretteren, vaak in Javaans ornaat. Eind 1921 reisde Israëls op aanraden van Jodjana af naar Nederlands-Indië om er ruim een jaar te tekenen en te schilderen. Vrouw, en profil voor de zonnebloemen van Van Gogh is vooral bedoeld als een studie in contrasten, maar toont tevens Israëls' bewondering voor het 'Franse' werk van Van Gogh, dat toen in Nederland nog niet alom gedeeld werd. Niettemin maakt hij duidelijk geen kopie van Van Goghs werk, maar werkt het uit in zijn typerende schetsachtige stijl, met de kenmerkende brede en vlakke toets. Opvallend is de voor zijn doen zorgvuldige tekening en belijning van het model, welke dit werk een bijzondere plek geeft binnen zijn oeuvre. Israëls maakte nog een groot aantal andere werken waarop Van Goghs Zonnebloemen op de achtergrond 'figureren', waardoor het soms lijkt of hij ze vaker geschilderd heeft dan Van Gogh zelf. In Hommage aan Van Gogh laat hij zijn model gekleed in een blauwe blouse aandachtig naar het schilderij kijken. In diverse andere, kwalitatief wat mindere werken lijkt het werk louter als decoratie te dienen.
- 1907. 'La Rue de la Paix' by Jean Béraud. Paquin's salon is on the far right.
- Olieverf op doek, 124 x 98 cm Utrecht Centraal museum