CONCELLOS: Parada do Sil, Nogueira de Ramuín (Ourense) e Sober e Pantón (Lugo)
Inclúe a ribeira do Canón do Sil, desde Os Peares ata Portabrosmos (Sober) e A Pena (Parada de Sil), e o canón do Cabe, desde Canaval ata a unión co Sil.
O maior interese desta zona reside na espectaculidade das paisaxes do canón do Sil, de grande valor xeolóxico, ecolóxico e cultural. A paisaxe deste espazo está moi influída pola man do ser humano: cultivo de vides en socalcos desde tempos moi antigos e construción de encoros que modificaron totalmente a fisonomía do val dos ríos.
2. Inclúe a ribeira do Canón do Sil, desde Os Peares ata Portabrosmos (Sober) e A
Pena (Parada de Sil), e o canón do Cabe, desde Canaval ata a unión co Sil,
O maior interese desta zona reside na espectaculidade das paisaxes do canón do
Sil, de grande valor xeolóxico, ecolóxico e cultural.
A paisaxe deste espazo está moi influída pola man do ser humano: cultivo de
vides en socalcos desde tempos moi antigos e construción de encoros que
modificaron totalmente a fisonomía do val dos ríos.
Vista desde o miradoiro de Santiorxo (Sober)
3. SITUACIÓN:
No tramo baixo do Cabe e do
Sil, antes da súa
desembocadura no río Miño.
Comarcas de Terra de Lemos
(Lugo), Ourense e Terra de
Caldelas (Ourense).
Localidades de referencia:
Sober, Parada de Sil, Os Peares
e San Estevo de Ribas de Sil.
SUPERFICIE:
5.914 ha
CONCELLOS:
Parada do Sil, Nogueira de
Ramuín (Ourense) e Sober e
Pantón (Lugo)
VALORES NATURAIS:
Paisaxes, xeoloxía, flora, fauna,
cultura...
4. PROTECCIÓN
Lugar de importancia comunitaria (LIC) 21 de setembro de 2006.
Zona especial de conservación (ZEC) 31 de marzo de 2014.
5. XEOLOXÍA
O espazo ocupa as ladeiras dos canóns dos ríos escavadas nunha superficie
aplanada e moi erosionada.
A formación desde canón tivo a súa orixe a finais da Era Terciaria e comezos da
Cuaternaria cando a chaira erosionada ergueuse verticalmente obirgando aos ríos
e excavar canóns aproveitando as fracturas que racharon o terreo.
Canón do Sil desde o monte Meda
6. Paredes do Canón do Sil en Nogueira (Sober)
As ladeiras son abruptas con caídas verticais que acadan ás veces 500 m de
desnivel.
7. O Cotarro (Sober)
Algúns cumes destacados dentro do espazo protexido son: Pena Pombeira (703
m), Monte Nogueira (535 m), Cotarro dos Boedos (734 m), pola marxe dereita; e As
Trapas (654 m), O Cudicán (683 m), Pena Cerrada (806 m) e O Torgal (838 m).
A serra mási achega ao canón é o Monte Meda.
34. Canón do Sil desde As Torgás (Parada de de Sil). Coñecido tamén como “Balcóns dos Mouros” ou
“Balcóns de Madrí”. En fronte o santuario da Virxe das Cadeiras (Sober). O miradoiro está situado no
treito máis estreito dos canón do Sil a 400 m de altura
42. Canón do Sil no remate do espazo protexido. Á dereita a desembocadura do rego do batán.
43. Néboa no Canón
CLIMA
Variable de atlántico subhúmido nas partes máis sombrizas e mediterráneo-
húmido nas abas orientadas ao sol. Hai unha gran amplitude térmica. As
precipitacións son escasas e concentradas no inverno.
44. O Sil en Santo Estevo
REDE FLUVIAL
O río principal e eixo do espazo é o Sil
e o principal afluente o Cabe.
Numerosos regos caen ao canón desde
as beiras: rego de Camilo pola marxe
dereita; regos de Bidual, San Miguel,
Ponticela, Langueiro, Furado, O
Regueiro, A Portela, Gaviá, Batán pola
marxe esqueda.
Son ríos de curtos percorridos e fortes
desniveis que acusan moito a estiaxe.
45. RÍO SIL
Nace na Cordilleira Cantábrica (Asturias) e entra en Galiza pola depresión de
Valdeorras e xúntase co Miño nos Peares. Desde a confluencia co Lor en
Augasmestas atravesa un canón en rochas graníticas e xistos de 65 km de
lonxitude que en algunhas zonas acada os 500 m de altura. No curso do Sil neste
espazo recibe ao Cabe e numerosos regos. Hai dous encoros, o de San Pedro
(1959) e o de San Estebo (1955).
47. Canón do Sil no comezo do encoro de Santo Estevo
48. RÍO CABE
Nace no Incio, na aldea de Fontes. Percorre terreos dos concellos de O Incio, A Pobra do
Brollón e Monforte de Lemos e encáixase nun canón rochoso antes de desembocar no Sil.
Neste espazo recibe os regos de Ferreira e Portolamelas pola dereita, e o Barranco de
Portizó pola esquerda.
O Cabe en Canabal, no comezo do espazo protexido
53. REGO DO REGUEIRO
Ten un curto percorrido polo concello de Pantón e forma unhas pequenas fervenzas preto
da súa desembodaura no Sil, en Pombeiro
54. REGO DE CAMILO
Nace en Arxemil e xúntase co Sil en Xábrega. Ten un curto percorrido no que se conservan
varios muíños e unha fervenza (Xábrega).
Xábrega
56. REGO DA PONTICELA
Nace nos montes de Loureiro e xúntase co Sil
na Reigada (Nogueira de Ramuín). Está
encorado pouco antes da súa
desembocadura e forma varias fervenzas.
58. TIPOS DE HÁBITATS DO ANEXO I DA DIRECTIVA 92/43/CEE
-Ríos dos pisos basal a montano con vexetación de Ranunculion fluitantis e de Callitricho-
Batrachion
-Ríos de ribeiras lamacentas con vexetación de Chenopodion rubri p.p. e de Bidention p.p.
-Queirogais secos europeos
-Matogueiras arborescentes de Laurus nobilis
-Zonas subestépicas de gramíneas e anuais do Thero-Brachypodietea
-Prados con molinias sobre substratos calcáreos, turbosos ou arxilo-limosos (Molinion
caeruleae)
-Megaforbios eutrofos hidrófilos das orlas de chaira e dos pisos montano a alpino
-Prados pobres de sega de baixa altitude (Alopecurus pratensis, Sanguisorba officinalis)
-Desprendementos mediterráneos occidentais e termófilos
-Encostas rochosas silíceas con vexetación casmofítica
-Rochedos silíceos con vexetación pioneira do Sedo-Scleranthion ou do Sedo albi-
Veronicion dillenii
-Covas non explotadas polo turismo
-Bosques de encostas, desprendementos ou barrancos do Tilio-Acerion
-Bosques aluviais de Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior (Alno-Padion, Alnion incanae,
Salicion albae)
-Carballeiras galaico-portugueses con
Quercus robur e Quercus pyrenaica
-Soutos
-Bosques galería de Salix alba e Populus alba
-Sobreirais
-Aciñeirais
detalle de sobreira
59. FLORA
Nas beiras do Sil atópanse especies atlánticas e mediterráneas mesturadas que
se distribúen en función da orientación das abas.
As aciñeiras (Quercus ilex), as sobreiras (Quercus suber), os érbedos (Arbutus unedo) e os
rebolos (Quercus Pyrenaica) atópanse pendurados das rochas aproveitando as fisuras das
mesmas nas abas máis secas e orientadas ao sur. Nos lugares de menor pendente e máis
sombrizos hai extensas reboleiras (Quercus robur e Q. Pyrenaica) e soutos (Castanea
sativa).
87. En toda a zona cultívanse
vides en socalcos que se
acollen á Denominación de
orixe Ribeira Sacra.
88. Mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil (Parada de Sil)
HISTORIA-PATRIMONIO CULTURAL
A zona estivo poboada desde tempos moi antigos e conserva vestixios de
distintas épocas.
Este espazo está incluído nunha zona máis ampla coñecida como Ribeira Sacra.
O nome de Ribeira Sacra
probablemente ven da Idade
Media, e nun principio
pensouse que a denominación
procedía do latín Rivoira
Sacrata, e que podería ter a súa
orixe na grande cantidade de
mosteiros e templos que se
construíran nos canóns e
escarpadas abas típicas da
comarca -neste espazo: Santo
Estebo e Santa Cristina de
Ribas de Sil (Ourense),
mosteiro de Pombeiro e igrexas
de Canaval e Lobios, Pinol e
Proendos (Lugo). Tamén se dí
que pode significar “Carballeira
Sacra”
93. Santuario da Virxe das Cadeiras
SOBER:
-Miradoiros: Os Chancís, A Cividade, Boqueiriños, Santiorxo e As Cadeiras, Monte Meda.
-Santuario da Virxe das Cadeiras (Pinol)
-Muíños e fervenza de Xábrega
-Ermida da Barca
95. Miradoiro das Torgás
PARADA DO SIL:
-Miradoiros: Balcóns dos Mouros ou As Torgás, Cabezoás, O Castro e Gándaras.
-Foxo do lobo de Parada de Sil
-Mosteiro de Santa Cristina de Ribas de Sil
-Castiñeiro de Trambosríos (Chandrexa)
97. Sequeiros en Santo Estevo
NOGUEIRA DE RAMUÍN:
-Miradoiros de Santo Estevo
-Mosteiro de Santo Estevo
-Fervenzas do rego da Ponticela
-Embarcadoiro do catamarán
-Sequeiros