Recommandé
Contenu connexe
Tendances
Tendances (20)
En vedette
En vedette (20)
Similaire à บทกลอนเกี่ยวกับครู
Similaire à บทกลอนเกี่ยวกับครู (20)
Plus de niralai
Plus de niralai (20)
บทกลอนเกี่ยวกับครู
- 1. ครู … ใครคือครูครูคือใครในวันนี ้ ใช่อยูที่ปริญญามหาศาล ่ ใช่อยูที่เรี ยกว่าครูอาจารย์ ่ ใช่อยูนานสอนนานในโรงเรี ยน ่ ครูคือผู้ชี ้นาทางความคิด ให้ ร้ ูถกรู้ผิดคิดอ่านเขียน ู ให้ ร้ ูทกข์ร้ ูยากรู้พากเพียร ุ ให้ เปลี่ยนแปลงสู้ร้ ูสร้ างงาน ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์ ให้ สงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน ู ครูคือผู้สงสมอุดมการณ์ ั่ ปณิธานเพื่อคนอื่นใช่ตวเอง ั ครูจงเป็ นนักสร้ างผู้ยิ่งใหญ่ ึ สร้ างคนจริงสร้ างคนกล้ าสร้ างคนเก่ง สร้ างคนให้ เป็ นตัวของตัวเอง ขอมอบเพลงนี ้มาบูชาครู (เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์) เปลวเทียน… เปลวเทียนละลายแท่ง เพื่อเปล่งแสงอันอาไพ ชีวิตมลายไป เหลือสิ่งใดไว้ ทดแทน ชีวิตไร้ สาระขณะนี ้ ยังไม่สายเกินที่จะแก้ ไข แม้ นชีวิตเหลือน้ อยลงเพียงใด ควรภูมิใจ ที่ได้ ทาดีทนั มีใครเห็นหรื อไม่ เป็ นไรเล่า ตัวของเราควรทาดีที่สร้ างสรรค์ มีใครเห็นหรื อไม่ ไม่สาคัญ ใจเรานัน รู้วาดี เท่านี ้พอ ้ ่
- 2. บูชาครู กลิ่นหญ้ าแพรกดอกมะเขือเจือกลิ่นธูป ก่อเป็ นรูปวันพิธีมีความหมาย เพื่อราลึกถึงคุณครูผ้ พลีกาย ู สองมือหมายปั นศิษย์ตนเป็ นคนดี ้ ขอปวงศิษย์ร่วมใจให้ เป็ นหนึง ่ กระทาซึงสิ่งดีดีที่เกื ้อหนุน ่ สารวจจิตสารวมกายให้ เป็ นบุญ ทดแทนคุณแด่ปวงครูผ้ ปราณี ู ครูคือผู้ชี ้นาทางความคิด ให้ ร้ ูถกรู้ผิดรู้แก่นสาร ู รู้อานเขียนเพียรสู้ร้ ูสร้ างงาน ่ ปณิธานสอนศิษย์ให้ เป็ นคน ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์ ให้ สงสุดด้ วยความดีมีเหตุผล ู อุดมการณ์ เพื่อส่วนใหญ่ใช่สวนตน ่ ศิษย์ทกคนน้ อมบูชาค่าของครู ุ พระคุณครู แม้ ครูแม้ นแผ่นฟาสูงกว่าสูง ้ ศิษย์คือยูงเยี่ยมฟาเวหาหาว ้ แม้ ครูเหมือนเดือนแรงแสงสกาว ศิษย์คือดาวเด่นอยูคดวงเดือน ่ ู่ แม้ ครูแม้ นแผ่นภพครบคุณค่า ศิษย์คือหญ้ ายิ่งดูมีอยูเ่ กลื่อน แม้ ครูคล้ ายสายน ้าความเย็นเยือน ศิษย์เสมือนมัจฉาพาสราญ แม้ ครูคล้ ายสายลมที่พรมพลิ ้ว ศิษย์คือริวระลอกกระฉอกฉาน ้ แม้ ครูคล้ ายสายฝนหล่นตามกาล ศิษย์เปรี ยบปานป่ าไม้ สวนไร่นา แม้ ครูคล้ ายไม้ ที่มีผลดก ศิษย์คือนกเนาอยูร้ ูคณค่า ่ ุ แม้ ครูเป็ นเช่นธรรมพระสัมมา ศิษย์คือสาวกนาธรรมสืบไป แม้ ครูเหมือนเรื อนตายหมายมันอยู่ ่ ศิษย์คือผู้พร้ อมมาพักอาศัย แม้ ครูเป็ นเช่นแรงแสงเทียนชัย ศิษย์ยอมไม่มืดมนทุกหนทาง ่ พระคุณครูผ้ ให้ จงใหญ่ยิ่ง ู ึ ไม่เคยทิ ้งทอดศิษย์คดเหินห่าง ิ แต่ศษย์กลับลับหายเหมือนวายวาง ิ ปล่อยครูแจวเรื อจ้ างอย่างช ้าใจ (ส. เชื ้อหอม) เทียน กลางความมืดยืดยาวหนาวฉะนี ้ เทียนริบหรี่ ดวงหนึงพึงทอแสง ่ ่ จากดวงหนึงจุดต่อไปไฟจึงแรง ่ แม้ ลมแกล้ งก็มิหวันอันตราย ่ แสงเทียนทองส่องสว่างทางชีวิต ส่องความคิดความรู้ครูทงหลาย ั้ จากหัวใจใสสว่างงามพร่างพราย จุดประกายการศึกษามหาชน เทียนย่อมร้ อนย่อมไหม้ เพื่อให้ แสง ยิ่งไฟแรงยิ่งสลายละลายหล่น น ้าตาเทียนเปรี ยบค่าน ้าตาคน อุทิศตนมิได้ หวังในรางวัล เทียนคือครูผ้ ให้ ไฟชีวิต ู ให้ ความรู้คความคิดแก่ศิษย์ขวัญ ู่
- 3. จงให้ แสงแรงกล้ าร่วมฝ่ าฟั น จงพร้ อมกันจุดบูชาค่าของครู กลิ่นหญ้ าแพรกดอกมะเขือเจือกลิ่นธูป ก่อเป็ นรูปวันพิธีมีความหมาย เพื่อระลึกนึกถึงครูผ้ พลีกาย ู สองมือหมายปั นศิษย์ตนเป็ นคนดี ้ ปาเจราเปล่งมาด้ วยเคารพ จริยาน้ อมนบทบถวาย โหนตุแด่คณครูมิร้ ูคลาย ุ คุณตตราไหว้ นสาสักการะคุณ ุ ุ รู้อยูแก่ใจสุดซึ ้งพวกเธอดื ้อ ่ ครูขอซื ้อด้ วยศีลธรรมจะได้ ไหม ซื ้อเพราะรัก เพราะห่วง ดังดวงใจ อยากให้ ร้ ูครูเมื่อย เหนื่อยเพราะเธอ เธอเป็ นใครไม่สาคัญ สาหรับครูนนเธอคือลูก ั้ จะรักและพันผูก จะสอนลูกให้ เป็ นคนดี บางครังครูร้ ูสกเหนื่อยและเมื่อยล้ า ้ ึ บางครังอยากบอกว่าหมดกาลังใจ ้ บางครังท้ อแท้ กบศิษย์ที่ไม่เอาไหน ้ ั บางครังอยากจะร้ องไห้ กบศิษย์ที่ซุกซน ้ ั บางครังคิดว่าจะไม่บน - คิดว่าจะไม่สน ้ ่ ไม่อยากอดทน - แต่ก็สบสนกับตัวเอง ั แต่เกรงว่าวันหน้ าศิษย์ไม่ร้ ู – ทังผู้คนอาจลบหลูและข่มเหง ้ ่ จึงพยายามพร่ าสอนศิษย์ด้วยตนเอง - เพื่อรี บเร่งให้ ศิษย์ได้ เป็ นคนดี ศิษย์รักคือความหวัง ดุจพลังอันโดดเด่น พร่ าสอนทุกเช้ าเย็น ถึงลาเค็ญก็ส้ ทนู เพียงศิษย์เกิดปั ญญา เพื่อวันหน้ าไม่หมองม่น เหนื่อยนักหรื อขัดสน เผ้ าทนไม่ท้อถ้ อย อยากเห็นเจ้ าได้ ดี มีศกดิ์ศรี ไม่ต่าต้ อย ั ชีวิตครูไม่เลิศลอย หวังศิษย์น้อยก้ าวหน้ าไป ครูคือ แสงทองชีวิต ครูคือ ดวงจิตอันสูงค่า ครูคือ ผู้ที่ให้ วิชา ครูคือ ผู้ที่พาเราก้ าวไกล ครูคือ ยานวิเศษลาไม่น้อย ครูคือ ผู้ที่คอยเอาใจใส่ ครูคือ หลักนาประจาใจ ครูคือ หลักชัยของชีวิต
- 4. สูงเยี่ยมเทียมฟาอย่าดู ้ ถูกครูซงปลูกวิชามาแต่หลัง ึ่ ศิษย์ไร้ ครูอยูได้ ไม่จีรัง ่ อย่าโอหังบังอาจประมาทครู หน้ าที่ครูใช่เพียงมาสอน แต่อาทรห่วงศิษย์เป็ นนิสยั เผ้ าอบรมบ่มศิษย์ด้วยจิตใจ เพื่อช่วยให้ เยาวชนเป็ นคนดี คุณครูจ๋าโปรดทราบไว้ สกนิด ั ว่าดวงจิตของศิษย์คนึงหา เคารพรักเชิดชูและบูชา เช่นมารดาบิดของศิษย์เอง แม้ บางครังคุณครูจะหงุดหงิด ้ สังสอนศิษย์ด้วยจิตคล้ ายข่มเหง ่ ศิษย์ทงกลัวทังเศร้ าทังยาเกรง ั้ ้ ้ ศิษย์ผิดเองทาครูให้ ไม่สบายใจ ขอคุณครูผ้ มีคณการุณย์ศิษย์ ู ุ โปรดจงช่วยอโหสิกรรมศิษย์ทาไว้ ปลดเปลื ้องบาปออกไปจากายใจ โปรดอภัยพลังแต่หลังมา ้ นับแต่นี ้ศิษย์ฝึกตนเริ่มต้ นใหม่ สารวยกายวาจาใจให้ แน่หนา ไม่ให้ ผิดคุณครูผ้ เู มตตา ขอสัญญา “พุทธบุตร” หยุดต่าทราม สักวันหนึงเธอจะรู้ว่าครูรัก ่ สักวันหนึงจักประจักษ์เป็ นสักขี ่ สักวันหนึงเธอจะรู้ว่าครูดี ่ สักวันหนึงคงได้ ดีเพราะเชื่อครู ่ ครู คือ ผูอบรม ้ บ่มนิสัย เป็ นเทียนไข ส่ องสว่าง สู่ ทางฝัน ครู เป็ นนัก แก้ปัญหา สารพัน ช่วยสร้างสรรค์ สังคม ให้ร่มเย็น ชัวชีวต ่ ิ ของครู คือผูให้ ้ ไม่เคยหวัง ว่าจะได้ หรื อดีเด่น ชีวตครู ิ สู ้ตรากตรา อย่างลาเค็ญ เพียงเพื่อเห็น ความสัมฤทธิ์ ของศิษย์ตน ครู เป็ นครู ทุกยาม ในความคิด อบรมศิษย์ และสอนสั่ง ใช่หวังผล ่ ไม่วาศิษย์ จะยากดี มีหรื อจน ครู ทุกคน ห่วงใยเขา เท่าเท่ากัน
- 5. ศิษย์ เอ๋ยพ่อแม่หวังพึงพาเจ้า ่ ครู เล่าหวังเจ้ าสร้ างชื่อ ชาติหวังกาลังฝี มือ เจ้ าคือความหวังทั้งมวล หากโลกนีมเี พียงเสียงหัวเราะ ้ คงไม่ เหมาะสมนักคนจักเบือ ่ โลกนีจงมีนาตามาคลอเครือ ้ึ ้ หลังรินเพือรดหัวใจไม่ ให้ เซ็ง ่ ่ ขอเพียงเธอรู้ คุณค่ารู้หน้ าที่ ขอเพียงมีใจพันผูกชี้ถูกผิด ขอเพียงเธอใฝ่ ศรัทธาค่าชีวิต ก็มสิทธิ์ป้ันกรวดดินเป็ นจินดา ี ถึงสู งเยียมเทียมฟ้ าอย่ าดูถูก ่ ครู ซึ้งปลูกวิชามาแต่ หลัง ศิษย์ ไร้ ครู อยู่ได้ ไม่ จรัง ี อย่ าโอหังบังอาจประมาทครู หน้ าทีครู ใช้ ว่าเพียงมาสอน ่ แต่ อาทรห่ วงศิษย์ เป็ นนิสัย เฝ้ าอบรมบ่ มศิษย์ ด้วยจิตใจ เพือช่ วยให้ เยาวชนเป็ นคนดี ่ เขาว่ าไผ่ หนาบางยังต่ างปล้อง พีกบน้ องต่ างใจใช่ ฉงน ่ั จะเลวบ้ างดีบ้างก็คอคน ื อย่ างน้ อยๆ ร้ อยคนยังร้ อนใจ เธอเป็ นใครไม่ สาคัญ สาหรับครู น้ันเธอคือลูก จะรักและพันผูก สั่ งสอนลูกเป็ นคนดี รู้ อยู่แก่ใจสุ ดซึ้งพวกเธอดือ ้ ครู ขอซื้อด้ วยศีลธรรมจะได้ ไหม ซื้อเพราะรักเพราะหวงดังดวงใจ ่ จงจาไว้ ครู เหนื่อยเมือยเพราะเธอ ่ ศิษย์ รักคือความหวัง ดุจพลังอันโดดเด่ น พร่าสอนทุกเช้ าเย็น ถึงลาเค็ญก็สู้ ทน เพียงศิษย์ เกิดปัญญา เพือวันหน้ าไม่ หมองหม่ น ่ เหนื่อยนักหรือขัดสน ครู เฝ้ าทนไม่ ท้อถอย อยากเห็นเจ้ าได้ ดี มีศักดิ์ศรีไม่ ตาต้ อย ่ ชีวตครู ไม่ เลิศลอย ิ หวังศิษย์ น้อยก้าวหน้ าไป