1. As lágrimas de Shiva
César Mallorquí
César Mallorquí naceu en Barcelona e 1953, aínda que ao ano
seguinte a súa familia se trasladou a Madrid.
Dada a profesión do seu pai, José Mallorquí, o creador de El
Coyote, o seu gusto pola literatura agromou xa na infancia.
Estudou periodismo na Universidade Complutense de Madrid e
traballou en La Codorniz e na cadea SER. De 1981 a 1991
dedicouse á publicidade como creativo de varias axencias, pero
cambiou esta profesión pola súa verdadeira vocación, a literatura.
Desde entón,non deixou de publicar as súas obras, coas que
obtivo diversos galardóns.
2. Entre outras,destacan:
-O coleccionista de selos (Premio UPC 1995)
-A cruz de El Dorado (Premio EDEBÉ 1999)
-As lágrimas de Shiva (Premio EDEBÉ 2002), etc.
Este libro, As lágrimas de Shiva, é presentado desde o punto de
vista de Xabier, un rapaz de 15 anos, que tamén é o personaxe
principal.
A causa da enfermidade do seu pai e os plans de mudarse
poderían considerarse a 1a
parte do libro, no cal Xabier se
presenta e explica a mencionada enfermidade (tuberculose) do seu
pai. Por mor desta doenza, Xabier é obrigado a trasladarse a
Santander, xunto cos seus tíos, Adela e Lois, e xunto as súas catro
curmás:Violeta, Rosa, Margarida e Azucena, e que segundo
menciona o irmán de Xabier, Alberte: “-Esas rapazas están alí
para comelas”.
A 2a
parte da historia comeza coa chegada de Xabier á casa dos
seus tíos, chamados Os Obregón, e que tiveron unha familia
repleta de persoas importantes e ricas, pero sufriron unha traizón
provocada por un personaxe descoñecido, que Xabier empeza a
ver como unha ilusión. Esa persoa está morta, pero, ao parecer,
Xabier e Violeta son os únicos que poden ver o que eles chaman a
súa pantasma, e que, disque, a persoa defunta foi unha ladroa, da
cal Os Obregón se avergonzan.
E entón, tras pescudar máis sobre a súa vida, eles empezan unha
aventura para aclarar a historia da desaparición da ladroa, da
traizón, quen era esa persoa e sobre todo, o que roubou ela.
Os personaxes son persoas, non reais, pero son persoas, á
excepción da pantasma que Xabier investiga. Xabier é o
personaxe principal, pero creo que Violeta podería selo tamén.
3. Como Xabier está relatando a aventura, a historia está contada e
relatada en 1a
persoa, usando moitas descricións en moitos
momentos como para describir a Violeta ou as súas curmás ou os
outros personaxes que dan pistas para resolver este enigma.
A acción da historia ten o seu punto de partida na casa de Adela,
pero aínda así, Xabier e Violeta desprázanse a moitos lugares,
como a praia, o cemiterio, unha tenda de efectos navais e
recordos, etc.
E o tempo da acción sitúase en 1969 (ano de moita sona, o home
pisou a Lúa por primeira vez) e prolóngase ao longo de varias
semanas.
Os temas principais abordados no libro son o misterio, que
aparece moi destacado na investigación, e tamén o amor, que
Violeta e Xabier comparten. A lectura e a literatura están
presentes tamén nesta novela porque os protagonistas son ávidos
lectores e constantemente se prestan libros, aconséllanse e fan
referencia ás lecturas que realizan. Obras que se mencionan son,
por exemplo, O vixía no centeo, Crónicas marcianas, A
metamorfose, etc.
Este libro é moi interesante, está ben estruturado e detallado, con
moito movemento dos personaxes e moi ben explicado. Aquí o
misterio, o humor e o amor únense para formar unha combinación
excelente.
Recoméndoo a toda a mocidade de 13 anos ou máis. A min
pareceume fantástico.
Redactado por:
Adrian Ovidiu Cocean
2o
ESO B