IZAN O DA SACA de Xabier Quiroga_traballo de análise.pdf
Nuevo documento de microsoft word (2)
1. O esquío
No magosto, unha clase foi de excursión ao bosque. O seu
titor, Pepito Xosé observaba un esquío na árbore.
Os nenos comían castañas e facían xogos.
De súpeto o esquío desapareceu. Todos o buscaban e non
aparecía.
Pepito Xosé asustouse, era monísimo.
Logo seguiron coa excursión.
E dá a impresión que o esquío estaba comendo castañas.
Que sorpresa!
FIN.
Autora: Valeria Chapela Guimeráns
2. Érase unha vez unha nena.Un día perdeuse no bosque e veu
un esquío, que lle dixo: que che pasa nena? Chámome Marta –dixo
a nena entre saloucos. Encantado, que nome mais bonito! Eu
chámome Catiuscas queres unhas castañas? – Non grazas, dixo
secando as bágoas, - de acordo. Eu sei gardar un segredo,
cóntame o que che pasa a ver se che podo axudar – dixo
”Catiuscas”.
De acordo -dixo Marta,pero antes cóntame o teu. Ooo, o memeu
sesesegredo tatexou Catiuscas.
-Vale, pero non o contes. Estou namorada de Doña Pepita Xosefa.
O problema é que ela está namorada de Don Pepito Xosé.
- Oh!, Un corazón roto!. Como cumpliche a túa promesa, o que me
pasa é que me perdín no bosque e quero volver a casa.
- Vale, eu
teño un
grito que
atrae á
xente: a
cris, cris,
cris a cris,
cris,
cris!- ,e alí
apareceu
un
mogollón
de xente,
entre a
marabunta,
os pais de
Marta.
Marta correu cara eles e despediuse de Catiuscas e tras estas
fazañas comeron castañas.
FIN.
Autora: Marina Diz Vázquez
3. Érase unha vez un home que se chamaba Don Pepito
Xosé. Un día coñece un esquío no bosque,e ese bosque
tiña unha soa árbore que daba castañas .
Un día viñeron os leñadores, para cortar a árbore e se
asaron as castañas e invitaron a Don Pepito Xosé e ao
esquío a comer castañas.
FIN.
Autor: Saúl Domínguez González
4. Había unha vez uns nenos que un día foron ao bosque
para celebrar o magosto.
Miraron un esquío que corría moito.No medio do bosque se
encontraron a Batman.
Don Pepito Xosé era o titor dos nenos. O mirar a Batman
quedou abraiado, e lle pediu
unha firma. Os nenos lle
deron a Batman unhas
castañas, e lle gustaron
tanto que comeu ata
fartarse.
E colorín colorado este conto da por rematado.
FIN.
Autor: Breixo Estévez Otero
5. O ESQUIO QUE DESAPARECEU
Había unha vez un neno chamado Pepito Xosé.
El vivía cos seus pais e a súa irmá Ana.Un día foron de acampada
ao bosque. Mentras montaban as tendas de acampada, Pepito
Xosé viu un esquío nunha árbore.
O esquío tiña nas súas patas unha castaña.Miña irmá Ana
quixo collelo, pero el escapou e xa non o volvimos ver.
FIN.
Autor: Bruno Estévez Otero
6. O MELLOR DÍA DO MUNDO
Hoxe celebramos o magosto no colexio.
Fomos ao bosque a
coller castañas,e
vimos un esquío tan
bonito que o
acariciamos.
Pepito Xosé,o director
do colexio,
agardabábanos para
asar as castañas.
Logo, cando xa estaban listas, comémolas todos.
Xogamos, cantamos,
bailamos e tiramos as
buxainas a bailar.
Que ben o pasamos
hoxe!
FIN.
Autora: Andrea Ferradás Portela
7. A CASIÑA DA ÁRBORE DE PEPITO
XOSÉ E O ESQUÍO
Unha maña Pepito Xosé ia ao bosque a coller castañas e
atopou moitas, e foi a casa para meter as castañas, pero cando
puso esas castañas xa non cabían máis e Pepito Xosé púsose a
pensar. Ao cabo
dun rato a Pepito
Xose ocurreuselle
unha idea:colleu
moita madeira, un
martelo e cravos e
foi ao bosque. Alí
veu un esquío
chorando. Pepito
Xosé lle dixo :
- Que che pasa, esquío?
- Que non teño sitio para meter as miñas castañas.
Pepito Xosé lle dixo:
- Pois estás de sorte porque eu vou facer unha casiña na árbore.
- Que ben, alí botarei as castañas! Moitas grazas, Pepito Xosé.
Pepito Xosé púsose a traballar. Cando acabou a casiña da árbore
toda a xente e os esquíos meteron nela as súas castañas.
Fin.
8. Autor: Borja Figueroa Fernández
PEPITO XOSÉ E A CASTAÑA
Un día, paseando polo bosque , estaba Pepito Xosé cunha castaña na man.
Pepito Xosé ía
correndo polo
bosque para ver se
atopaba un esquío,
pero era tan veloz
que non o daba
mirado.
Había unha árbore
que tiña moitas
castañas.
Noutro lado do río,
había un bosque encantado,que tiña castañas faladoras, árbores que
cantaban a canción que ti quixeras, e moitos esquíos que parecían
vampiros.
Álgúns xa tiñan dentes con sangue,e o río tiña lenguas para que pasaras ao
outro lado do río.
O bosque encantado era xoguetón, berraba e estaba encantado.
Mentres que o outro bosque era tranquilo, silencioso e sen sobresaltos.
Cando chegou á súa casa púxose a descansar.
FIN.
Autor: Juan José González Herbello
9. Un día un neno chamado Pepito Xosé foi ao bosque
a recoller castañas. Primeiro atopouse cun esquío que
lle dixo: a ónde vas Pepito Xosé? Este contestou: vou
a por castañas. Díxolle o esquío: pois vai con cuidado !
E despediuse do esquío. Máis tarde chocou cunha
árbore e cando se caiu ao chan veu que pinchara o
cu. Quitou os ourizos do pantalón e veu que atopara o
castiñeiro e encheu a bolsa. Pepito Xosé regresou á
casa ben, aínda que un pouco pinchado.
FIN.
Autora: Ianira González
10. O MAGOSTO DAS CASTAÑAS
Fai un tempo o señor Pepito Xosé, o director dun
colexio, decidiu que o
magosto faríase o
nove de novembro
coas castañas e todo
iso… Pero un día
colouse un esquío no
colexio e comeu todas
as castañas el só.
O director, Pepito
Xosé, enfadouse
moito e mandou o
esquío outra vez para
o bosque. Só quería
xogar, pero antes de
que se fora unha nena
chamada Sonia dixo:
- Non mandedes ao esquío ao bosque outra vez.
E o día seguinte celebraron o Magosto máis divertido do
tempo!
FIN.
Autora: Antía Lemos González
11. O OUTONO E O MAGOSTO
Pepito Xosé, foi ao bosque e viu moitas castañas no chan.
Había un esquío comendo unha landra na copa da árbore.
E coas castañas lles acompañaban as follas dalgunhas
árbores.
FIN.
Autora: Claudia Martínez Domínguez
12. UN ESQUÍO NA ESCOLA
Había unha vez un esquío que vivía nun bosque que estaba
cheo de castiñeiros.
O esquío estaba moi triste porque non tiña con quen xogar.
Ía camiñando cando oíu as voces duns nenos.
Achegouse entre as árbores e descubriu unha escola. Estaba chea
de nenos!. Os nenos saltaban, xogaban,corrían,comían castañas...
Un home moi alto
que viu ao esquío
díxolle que se
chamaba Don
Pepito Xosé , que
era o director da
escola. Convidouno
a que foxe
Con eles a celebrar o magosto. O esquío acompañouno e pasouno
moi ben. Coñeceu moitos nenos, xogou con eles, comeu castañas,
cantou...
FIN.
Autora: Jennifer Novas Pequeño
13. Érase unha vez un bosque falador. Ahí vivía un home
chamado Pepito Xosé cunha moza xoven chamada Laura.Pepito
Xosé e Laura eran irmáns.Cada mañán saían ver aos esquíos e aos
paxariños.
Pero hoxe fixeron algo distinto.
Ao espertarse comeron castañas
e as outras as comeron os
esquíos. Encantáronlle a todos.
Pero pasou algo moi misterioso: veu unha bruxa e converteu en
pedra a Pepito Xosé. Laura, a súa irmá asustouse e foi investigar.
Non veu nada, soamente uns arbustos e plaf!, lle saltou un mono á
cara. Miúdo susto levou co mono!.
Despois mirou ao ceo e viu unha
bruxa. Por fin atopou unha
explicación e gritou. De súpeto
apareceu unha fada castañeira e
tamén un porquiño, un cabalo como
a neve, un esquío e unha vaca. Despois a fada conseguiu vencer á
bruxa e salvou a Pepito Xosé. Volveron á casa e comeron castañas.
FIN.
Autora: Sofía Nuñez Baqueiro
14. Colexio, no magosto
Érase unha vez ( no magosto) un colexio que todos os anos
celebraba o magosto con: ´,castañas........E foron a unha
excursión ao bosque onde había: esquíos, raposos, serpes,
lobos.
E había un neno que dicía: son Don Pepito Xosé!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Cando acabaron foron ao colexio, xogaron a pita, ao
fútbol,ao baloncesto e moitos xogos mais.
Logo tocaron,bailaron e comeron castañas.
E foi o mellor ano do magosto que existe e os mellores
que cantan, bailan e tocan o tambor, o bombo, a zanfona,
acordeón........
E bailaron máis de dez pezas, tiraron trompos e fixeron
un concurso de trompos do máis orixinal e
divertido.
¡Había un trompo superman!.
Autor: Mauro Pardavila
15. Ola, eu chámome Pepito Xosé. No alto da miña casa, na
fiestra sempre se ve un esquío saltar polas árbores.
O esquío sempre anda a recoller castañas, pero un día de
Outubro saltou a valla da miña casa e non era capaz de saltar para
fóra. Eu baixei as escaleiras dun chimpo e collín a rede que
comprei para coller castañas e laranxas e o collín. Tiña un ourizo,
o ourizo dunha castaña, quiteillo e xa podía coller castañas para
comer. No outono seguinte sempre me traía unha pucha deles.
FIN.
16. Autor: Raúl Piñeiro Fernández
o MAGOSTO DE PEPITO XOSÉ
Un día fai moitos anos, habìa un neno moi rebelde chamado
Pepito Xosé.
Un dìa
decidiu saìr
ao bosque e
perdeuse.
Seguiu
camiñando e
atopou a un
señor
recollendo
castañas.
- Hola , sabes onde està a casa dos meus pais?-
Preguntoulle Pepito Xosé.
- Non. -Respondeu.
Logo seguiu camiñando e atopouse unha casa. Petou à
porta pero non había ninguén. Sentouse no chan a descansar.
Atopouse un esquío e o seguiu. Ao cabo dun rato levantou a
cabeza e decatouse que estaba na casa dos seus pais.
FIN.
Autor: Javier Portela Padín
17. A Don Pepito Xosé gustáballe moito as castañas .Un día de outono
foi ao bosque a recoller castañas .
Cando rematou e ía
para a súa casa, viu
unha cova e decidiu
entrar para ver o que
había nela.
Estaba moi escuro.
De repente viu unha
luz e debaixo un oso enorme durmindo. Don Pepito Xosé
asustado, saleu correndo, pero o oso despertou e o perseguiu por
todo o bosque.
Cando xa non
podía máis, viu un
esquío que lle decía
que subir a a
árbore. Subiu e o
oso chocou contra
a árbore. Don Pepito Xosé volveu á casa e invitou ao esquío a
comer castañas. FIN.
18. Autor: Javier Santos Freire
EXCURSIÓN AO BOSQUE ENCANTADO
Un día foron de excursión uns nenos de terceiro ao Bosque
encantado. Acompañounos Don Pepito Xosé.
Don Pepito viu un esquío vendo para unha castaña.
O esquío decatouse de que o ía comer o Bosque Encantado e Don
Pepito Xosé o salvou e deulle unha aperta e o levou para casa e o
adoptou.
FIN.
Autora: Lucía Tabeada Molanes
19. O NENO DO BOSQUE
Érase unha vez un neno que foi ao bosque a buscar castañas para
comer.
Cando se adentrou nel, perdeuse. Ía camiñando e encontrouse cun
home.
O neno preguntoulle se sabía como saír do bosque.O home díxolle
que sí,e explicoulle como sair. E cando saía do bosque
encontrouse cun
esquío moi
raro.Tiña unha
coroa de noces e
unha cola moi
longa.
Preguntoulle se
lle deixaba pasar.
O esquío respondeulle que por suporto que sí e lle deixou pasar. E
saliu do bosque e lle contou toda a aventura ao seu pai chamado
Don Pepito Xosé.
FIN.
Autor: Raúl Valladares González
20. A historia de Pepito Xosé .
Pepito Xosé era un señor pobre. Un día, ía camiñando polo
bosque e a atopou un
esquío , e este díxolle:
- Que fas por este
bosque?
E Pepito Xosé
contestoulle:
- Estou buscando castañas.
E o esquío levou a Pepito Xosé ata un gran castiñeiro. Apañaron
unha morea delas.
O pobre do home
invitou o esquío a
comelas asadas na
súa casa de palla.
Era a única maneira
de darlle as grazas.
FIN.
Autora: Laura Vidal Otero
21. A historia de Pepito Xosé .
Pepito Xosé era un señor pobre. Un día, ía camiñando polo
bosque e a atopou un
esquío , e este díxolle:
- Que fas por este
bosque?
E Pepito Xosé
contestoulle:
- Estou buscando castañas.
E o esquío levou a Pepito Xosé ata un gran castiñeiro. Apañaron
unha morea delas.
O pobre do home
invitou o esquío a
comelas asadas na
súa casa de palla.
Era a única maneira
de darlle as grazas.
FIN.
Autora: Laura Vidal Otero