Monumente Historike
•Në territorin e Shqipërisë gjenden një varg kështjellash të cilat datojnë që
prej periudhave antike e deri në mesjete.E veçanta është se disa prej tyre
vazhojnë të banohen edhe në ditet tona. Disa nga kalate me te njohura jane:
Kalaja e Krujës
Kalaja e Elbasanit
Kalaja e Beratit
Kalaja e Shkodrës
Kalaja e Tepelenës
Kalaja e Tiranës
Monumentit të Ali Pashë Tepelenës është prej bronxi, me peshë 4 ton. Ai
është vendosur në qytetin e Tepelenës. Ceremonia e inaugurimit u zhvillua
me veprimtaritë e shumta për dy ditë resht, më 21 dhe 22 shtator të vitit 2002.
Monumente Arkitekturore
-Tempulli “Ngjallja e Krishtit”
-Amfieatri I Butrintit, I Bylisit,I Durresit, I Apollonis
etj.
-Pazari I Krujes
-Varri i Kapllan Pashës
-Banesa e Shijakasve
-Ura e Tabakeve, e Beratit, Mesjetare (Elbasan) etj.
Monumente Arkeologjike
Territori i Shqiperise njihet si nje nga vendet me nr te larte
zonash arkeologjike qe deshmojne qytereimin e lashte ilir.
Te tilla jane qyteti I:
-Durresit
-Vlores
-Sarandes
-Elbasanit
-Beratit
-Gjirokastes
-Tiranes
-Tepelenes
-Shkodres
Monumente Fetare
Manastiri i Mesopotamit (Sarande)
Xhamia Mbret (Berat)
Xhamia e Hysen Pashës (Berat)
Xhamia e Ethem Beut (Tirane)
Teqja e Dollmës (Kruje)
Teqeja e Zallit (Gjirokaster)
Tyrbja e Kapllan Pashës (Tirane)
Kulla e Dervish Aliut (Vlore)
Katedralja Fjetja e Shën Mërisë (Berat)
Kisha e Shën Premtes (Kavaje)
Kisha e Grabovës (Gramsh)
Kisha e Shën Sotirit (Permet)
Faltorja (Shkoder)
Mozaiku I Tiranes
Mozaiku i Orfeut (Durres)
Skulptura e skenderbeut
Skulptura “I Urituri” (Odise
Paskali)
Monumenti i Pavarësisë
Monumente Mjedisore
Monumentet mjedisore perbejne
vlera te trashegimise kombetare,
duke u radhitur nw kategorine e
trete te zonave te mbrojtura.Ato
gezojne mbrojtjen e kategorise se
pare. Te tilla monumente jane:
-Kanioni i osumit
-Liqeni I Luleve
-Shpella e pirateve
-Burimi i syrit te kalter
-Shkembi I Kavajes
-Liqeni I Deges
-Liqeni I Ohrit
-Hinka e Kosoves
-Shpella e Kabashit
Në kulturën e shqiptarëve ka
lënë gjurmën e saj të thellë
historia e tyre e brendshme
dhe e jashtme. Gjate sundimit
osman jeta kulturore u fashit,
monumentet e kulturës
materiale e shpirtërore u
zhdukën nën rrënojat e
shkatërrimit të luftërave;
gjysmëhëna e uli kryqin dhe
gati dy të tretat e popullatës në
fund të shek. XVII ishin
konvertuar në fenë islame.
Qëndresa në fushën e kulturës u shpreh në radhë të parë përmes lëvrimit të shqipes
nepermjet botimeve të teksteve fetare. Reforma protestante gjallëroi shpresat e
zhvillimit të gjuhës e të traditës letrare vendëse kur prifti Gj. Buzuku ne 1555 shkroi
vepren e pare ne shqip ‘Meshari’.
Veshjet popullore, janë pa dyshim një nga
manifestimet më të fuqishme të kulturës tradicionale.
Ato janë trashëguese e transmetuese të shumë
elementëve, që vijnë nga lashtësia dhe nga koha e
mesme, por janë njëkohësisht edhe shprehje e
marrëdhënieve kulturore me popuj të tjerë gjatë
shekujve.
Veshja me fustanelle
Kjo veshje burrash kete emertim e merr nga
njefund i bardhe, i bere me pelhure pambuku
dhe me shume rrudha. Nen kete fund vishen te
mbathura te gjata, mbi te cilat nga nyje e
kembes e deri tek gjuri visheshin kallei prej
shajaku.
Ne pjesen e siperme vishej nje kemishe e
shkurtw me menge te gjera, jeleku dhe
mengorja. Ne bel vinin nje brez te gjere leshi,
mbi te dhe nje tjeter prej lekure te zbukuruar
mbi te cilin futeshin e vareshin armet e
brezit.Ne koke vihet nje feste e bardhe me nje
thumb ne mes. Deri ne fillim te shek. XX kjo
veshje eshte mbajtur ne te gjitha trevat
shqiptare, qe nga Kosova e deri ne cameri. Me
pas ajo u kufizua vetem ne Shqiperine e Jugut.