De regels binnen de kerk kunnen een juk vormen, waarvan we ons willen ontrekken om vrij te zijn, maar dan blijken we aan de ongeschreven regels van de wereld vast te zitten, wat nog een groter en zwaarder juk betekend. Jezus, suggereert dat iedereen een last op ons legt. Elke last die we afwerpen lijkt ons vrij te maken, maar wordt direct weer vervangen door een andere last en maakt ons onvrij. Daarom zegt Jezus: 29 Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, 30 want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’ (Matteus 12:29-30),

4. 43 Wanneer een onreine
geest iemand verlaat, trekt
hij door dorre oorden op zoek naar
een rustplaats. Maar als hij die niet
vindt,44 zegt hij: “Ik zal terugkeren naar
mijn huis, dat ik verlaten heb.” En wanneer
hij terugkeert, merkt hij dat het leegstaat,
schoongemaakt is en op orde gebracht. 45 Dan
gaat hij weg en haalt er zeven andere demonen
bij, die slechter zijn dan hijzelf, en zij allen
nemen daar blijvend hun intrek. En zo is de
mens bij wie de demon intrekt er ten slotte
veel slechter aan toe dan voorheen.’
(Matteus 12:43-45)
Als we ons nergens aan binden, zijn we toch het meest vrij?

8. Welvaart is
niet het zelfde
als welzijn.
We zorgen
wel voor de
kwetsbaren
dichtbij, maar
niet voor de
kwetsbaren ver
weg.

9. “Hoe minder grenzen hoe
beter.”
“Het liberalisme is uiteindelijk
het beste voor iedereen.”
Is dit werkelijk het beste voor
iedereen?